Adultery அட்ஜஸ்ட்மெண்ட் (Part-1 Completed)

[Kavinrajan]

மதிய நேரம். 

வானம் தெளிவாக இருந்ததால் சூரியனின் கரங்கள் சென்னை மக்களை நேரடியாக தொட்டு தழுவி சூடாக்கி கொண்டிருந்தது.

ஜெயில் வார்டனையும் சூரியனின் வெப்ப அணைப்பிலிருந்து தப்ப முடியாமல் அவர் அறைக்குள்ளே அவஸ்த்தை பட்டுக் கொண்டிருந்தார்.

"யோவ்.. ஜில்லுனு இரண்டு இளநீ கொண்டு வாய்யா.. ரூம்ல இருக்க முடியல.. பயங்கர வெக்கையா இருக்கு.."

"சார்.. ஆல்ரெடி டேபிளுக்கு கீழே வச்சிட்டேன்.." உதவி வார்டன் வெளியே இருந்து குரல் கொடுத்தார்.

"சரியான இவன்யா நீ.. அப்படியே எப்படியா குடிக்குறது.. வெட்டி தர வேணாமா?"

"இதோ.. இதோ.. இப்பவே வெட்டி வச்சிடுறேன் சார்.."

அறைக்குள் அவசரமாக வந்து வெட்டி கொண்டிருந்தார்.

"யோவ்.. இன்னிக்கு எத்தன பேர ரீலிஸ் பண்ணணும்யா.. ?"

"ஒருத்தன் மட்டும் தான் சார்.."

"உடனே கூப்பிடுய்யா அவன.. கையெழுத்து போட்டுட்டு வீட்டுக்கு போய் ரெஸ்ட் எடுக்கனும்.. "

"ஆல்ரெடி சொல்லிட்டேன்.. இரண்டு நிமிஷத்துல வந்துடுவான்.."

"லேடீஸ் செக்ஷன் சரசுகிட்ட பேசி பாத்தியா.. புதுசா நல்ல நாட்டுக்கட்ட எவளாவது என்ன 'அட்ஜஸ்ட்' பண்ண ரெடியா இருக்காளா.. தொட்டு ரொம்ப நாளாச்சுய்யா.. பொண்டாட்டி வேற வீட்ல இல்லையா.." குரலில் ரகசியம் கலந்தார்.

"ம்ம்.. நம்பர் 433.. கஞ்சா கேசு மஞ்சுவ கூட்டிட்டு போக சொல்றா சார்.. அவளும் உங்க வீட்டுக்கு வர ஒத்துக்கிட்டாளாம்.. ஆனா.. அவ உங்கள விட கொஞ்சம் உயரம்..."

"பன மரத்துல பாதி இருந்தாலும் ப்ரவாயில்லய்யா.. ஸ்டூல்ல ஏறி அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கிறேன்.. கோழி சின்னதா இருந்தா என்ன.. பெருசா இருந்தா என்ன.. கொழம்பு டேஸ்டா இருக்கான்றது தானே முக்கியம்.. வெள்ள சாரியோட அப்படியே அனுப்பி வச்சுடாத.. கலர் புடவையில மாத்திக்க சொல்லிடு.. சத்தமில்லாம என் ஜீப் பின்னாடி உட்கார வச்சிட்டு எனக்கு இன்பார்ம் பண்ணிடு என்ன.. நைட்டு ரவுண்ட்ஸ் வரும் போது திரும்ப வந்து விட்டுற்றேன்.. அப்படியே இரண்டு முழம் மல்லிகைப்பூ அவ கையில கொடுத்து அனுப்பிடு.. யாருக்கும் சந்தேகம் வராத மாதிரி இத பண்ணனும்.. புரிஞ்சுதா?"

"ஷ்யூர் சார்.. அப்படியே இந்த வருஷம் என் இங்ரீமெண்ட்ட கொஞ்சம்.. "

கண்களாலே கெஞ்சினார் உதவி.

"கண்டிப்பா பாக்குறேன்யா.. ரீலிஸ் கைதி வெளியே வெய்ட் பண்றான்.. முதல்ல அவன உள்ள வரச் சொல்லுய்யா.."

"ம்ம்.. " உள்ள வரச் சொல்லி உதவி வார்டன் சைகை காண்பித்தார்.

நீங்கள் எதிர்பார்த்தது சரிதான். ஆம்.. கதையின் நாயகன் ரிஷி தான் அறைக்குள்ளே வந்தான்.

சிறையில் இருந்த அந்த இரண்டு வருடங்கள் அவன் உருவத்தை நிறையவே மாற்றி விட்டிருந்தன. 

சற்று ஒடுங்கிய கன்னங்களும்.. சரிவர உறங்காத கண்களும்.. நெடு நாள் சவரம் செய்யப்படாத முகத்துடன்.. நிறைய எடை குறைந்து சோர்வாக காணப்பட்டான்.

ஆனால் அவன் முகப்பொலிவு மட்டும் மாறாமல் அப்படியே இருந்தது.

"உன் பேரு..?"

"ரிஷி.."

"இன்னிக்கு உனக்கு ரிலீஸ்.. அது தெரியுமா?"

"தெரியாது சார்.."

"யாருக்காவது இன்ஃபார்ம் பண்ணி உன்ன கூட்டிட்டு போக சொல்லனுமா..?"

அபர்ணாவின் பெயரை சொல்ல நினைத்தவன்.. வாயுக்குள்ளே வார்த்தைகளை விழுங்கிக் கொண்டான்.

"அப்படி யாரும் இல்ல சார்.."

"அனாதையா.. சரி..சரி.. எனக்கு ரொம்ப வசதியா போச்சு.. என் வீட்டுக்கு வந்து சொல்ற வேலைய செய்ஞ்சுட்டு அப்புறமா வெளிய போடா.."

"இல்ல ச..சார்.. நா ஊருக்கு போகனும்.. என் குடும்பத்த பாக்கனும் சார்.. ப்ளீஸ்.. உடனே ரீலிஸ் பண்ணிடுங்க சார்.."

"ஜட்ஜ்ய்யா உனக்கு எத்தன வருஷம் தண்டனை கொடுத்தாங்கன்னு ஞாபகம் இருக்காடா..?"

"மூணு வருஷம் சார்.."

"ம்ம்.. இப்ப இரண்டு வருஷத்துல ரீலிஸாகி வெளியே போறது யாரால.. ஜெயில்ல உன் நடத்த நல்லா இருக்குனு சர்டிபிகேட் கொடுத்தது யாரால.. எல்லாத்துக்கும் நா தானே காரணம்.. அப்ப வாய மூடிக்கிட்டு நா சொல்றத மட்டும் கேளுடா.. ஒரு நாள் எக்ஸ்ட்ரா என் வீட்ல வேலை செய்ஞ்சா என்ன குறைஞ்சா போயிடுவ.."

"சாரி சார்.. குடும்பத்த பாக்குற ஆர்வத்துல இருந்துட்டேன்.."

"யோவ்.. மஞ்சு கூட இவனையும் சேர்த்து ஜீப்ல உட்கார வை.. ட்ரஸ் மாத்திக்க சொல்லிடு.. செல்போன் தவிர அவனோட திங்க்ஸ் எல்லாத்தையும் கொடுத்து அனுப்பு.. நா ரவுண்ட்ஸ் போயிட்டு வரத்துக்குள்ள என் ஜீப்ல நா சொன்ன எல்லாம் ரெடியா இருக்கனும்.. என்ன?"

"ஒகே சார்.."

ஜெயில் வார்டன் போன பின்னாடி.. மெதுவாக ரிஷி உதவி வார்டனின் காதை கடித்தான்.

"எதுக்காக அவரு வீட்டுக்கு வரச் சொல்லுறாரு சார்..? என்ன வேல கொடுப்பாரு.."

"ஹாஹாஹா.. இப்ப தான் முதல்முறையா அவரு வீட்டுக்கு போக போறியா.. அவரு வீட்டுக்கு போன பின்னாடி நீயே தெரிஞ்சுக்குவ.. இந்தா உன் திங்க்ஸ எடுத்துக்கோ.. எல்லாம் சரியா இருக்கான்னு பாத்துக்கோ.."

"சார்.. என் செல்போன்.."

"கொடுக்க கூடாதுனு ஸ்டிரிக்டா சொல்லிட்டாரு.. வேல முடிஞ்சதும் அவரே உன் கையுல கொடுத்துடுவாரு.."

அரை மணி நேரம் கழிந்ததும்.. மஞ்சுவும் ரிஷியும் ஜீப்பில் பின்புறம் ஒன்றாக அமர வைக்கப்பட்டார்கள். ஜெயில் வார்டனுக்காக காத்திருந்தார்கள்.

"தம்பிக்கு எந்த ஊரு..?"

ரிஷியிடம் பேச்சு கொடுத்தாள். மஞ்சுவை உற்று பார்த்தான் ரிஷி.

உருண்டு திரண்ட உடலமைப்பு. நிறைய லிப்ஸ்டிக். நிறைய பௌடர். முலாம் பழ முலையும்.. வெள்ளை மார்பிள் இடுப்பையும் காட்டும்படி சேலையை கிறக்கமாக எறக்கி கட்டியிருந்தாள்.

"இந்த ஊரு தான்க்கா.."

"என்னது அக்காவா.. ?"

"நீங்க என்ன தம்பினு சொன்னிங்கல.."

"அதுக்கு அக்கானு கூப்பிடுவியா.. மஞ்சுனு கூப்பிடு.."

"சரிங்க மஞ்சு.."

"என்ன தப்பு பண்ணிட்டு இங்க வந்த.."

"பணத்த திருடிட்டு வந்துட்டேன்.. இரண்டு வருஷ தண்டனை முடிஞ்சு இன்னிக்கு எனக்கு ரீலிஸ்ங்க.."

"ம்ம்.. சரி.. எதுக்கு வார்டன் வீட்டுக்கு போக போறேனு தெரியுமா?"

"ஏதோ.. வீட்டு வேலை செய்யனும்னு சொன்னாருங்க.."

கலகலவென சிரித்தாள் மஞ்சு.

"ஆமாமா.. அந்தாளுக்கு பிடிக்கிற மாதிரி நடந்துக்கோ.. இல்ல உன்ன வெளிய விட மாட்டான் தம்பி.. புரிஞ்சுதா..?"

அழுத்தம் திருத்தமாய் சொன்னதை கவனிக்கவில்லை ரிஷி.

"சரிங்க.."

கனைத்து கொண்டே ஜீப்பருகே வந்து நின்றார் ஜெயில் வார்டன்.

தொப்பையிலிருந்து பெல்ட்டை இறக்கி சரி செய்து விட்டபின்.. பல்லிளித்தபடி பேச ஆரம்பித்தார்.

"அதுக்குள்ள பேசி பழக ஆரம்பிச்சிட்டிங்களா.. நல்ல வேளை இங்கேயே ஸ்டார்ட் பண்ணிடுவிங்களோனு ஒரு கணம் பயந்துட்டேன்.. வீட்டுக்கு போயிடலாமா..?"

ரிஷிக்கு எதுவும் புரியாமல் குழம்பியபடி இருந்தான். எத ஸ்டார்ட் பண்ணிடுவோம்னு சொல்றாரு.. ஒண்ணுமே புரியலையே.

முன் சீட்டில் அமர்ந்து கொண்டார்.

"ட்ரைவர்.. வண்டிய எடு.."

ஜீப் கிளம்பியது. வார்டன் வீட்டுக்கு நேராக புறப்பட்டு சென்றது.

"ஏய்ய்.. மஞ்சு.. சரசு விஷயத்த சொன்னாளா.. உனக்கு இது ஒகே தானே.."

"ம்ம்.. சார்.."

"இவனும் ஒகேவா.."

"நீங்க யார கூட்டிட்டு வந்தாலும் எனக்கு ஒகே சார்.."

ஏதோ புரிவது போல இருந்தது ரிஷிக்கு. நன்றாக சிக்கிக் கொண்டது போல தோன்றியது அவனுக்கு.

இருவரையும் பின்பக்க கண்ணாடியிலிருந்து பார்த்தபடி ஒரு மாதிரியாக சிரித்து கொண்டிருந்தார் வார்டன்.

எப்படா என்ன ரீலிஸ் பண்ணுவார்கள்.. எப்படா அபர்ணாவை பார்ப்பேன் என்று மனதுக்குள்ளே புழுங்கி கொண்டிருந்தான் ரிஷி.