Incest ஆட்டோ பயணத்தால் ஆட்டம் கண்ட குடும்பம்(APAKK) - part 1 (The Acts) (Completed)

[antibull007]

பாகம் - 22

விஜயனின் அந்த வார்த்தைகளை கேட்டதும், அவள் நிலை தடுமாறி போக, சில நேரம் எந்த விதமான எதிர்ப்பையும் காட்டாமல் இருந்தாள். அந்த நேரத்தில் விஜயன் அவருடைய லாத்தியை கலையரசியின் வாயில் திணிக்க, அது அவளுடைய வாய்க்குள் சென்றது. அவர் தன் இரு கைகளையும் கலையரசியின் தலைக்கு பின்னால் கொண்டு சென்று, அவள் தலையை அழுத்தி தன் இடுப்பை லேசாக முன்னும் பின்னும் அசைத்தார்.

கலையரசி மீண்டும் சுயநினைவுக்கு வந்து ஓரளவு எதிர்ப்பு காட்ட நினைத்தாலும், அவள் அப்போது இருந்த நிலைமைக்கு அவளால் முடியவில்லை. வேறு வழியின்று அவளும் அவருடைய லாத்திக்கு தன்னுடைய வாயால் பாலிஷ் போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். விஜயன் வேகத்தை கூட்ட துவங்கினார். தன்னால் முடிந்த வரை வேகமாக இடுப்பை ஆட்டி, தன் லாத்தியை கலையரசி வாய்க்குள் எவ்வளவு நுழைக்க முடியுமோ நுழைத்தார். ஒரு கட்டத்தில் விந்து வெளியே வரும் அறிகுறி தென்படவே, அவர் உடனடியாக அவர் லாத்தியை அவள் வாயில் இருந்து எடுத்தார்.

அவர் எடுத்தவுடன் கலையரசி இருமியபடி அந்த எச்சிலை கீழே துப்பிவிட்டு வாயை கழுவ எண்ணினாள். ஆனால் அப்படி செய்தால், விஜயன் தன்னை என்ன செய்வாரோ என்ற பயத்தில், அதே சமயம் அதை வாயிலேயே வைத்திருந்தால், அந்த வேண்டாத சுவையை வெகு நேரம் சுவைத்துக்கொண்டிருக்க வேண்டும் என்று வேறு வழி இல்லாமல் அதை விழுங்கினாள். உலகிலேயே மிகவும் மோசமான சுவை கொண்ட பாணத்தை விழுங்குவது போல, மிகவும் சிரமப்பட்டு விழுங்கினாள்.அதன் பின் வந்த இருமலையும் அவளால் அடக்க முடியவில்லை.

அவள் விஜயனை பார்த்து தண்ணீர் குடிக்க வேண்டும் என்று சைகை காட்ட,

அவளைப் பார்த்து கொஞ்சம் இரக்கம் கொண்ட விஜயன் டைனிங் டேபிளில் இருந்து தண்ணீர் குவளையை  எடுத்து அவளிடம் கொடுத்து தண்ணீர் பருக சொன்னார். அவள் தண்ணீர் பருகும் நேரத்தில் விஜயன் டைனிங் டேபிளில் இருக்கும் பொருட்கள் அனைத்தையும் ஓரம் காட்டினார். என்ன செய்ய போகிறார் என்று புரியாமல் அவர் செய்வதை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபடியே தண்ணீர் குடித்து, அந்த நாராசமான சுவையை தன்  நாக்கிலிருந்து நீக்க, முடிந்த வரை தண்ணீர் குடித்தாள்.  

விஜயன் அவள் பக்கம் திரும்பி, 

விஜயன்: போதுமா?

என்று சொல்ல, அவள் 'போதும்' என்பதை போல் தலையை ஆட்ட, அவள் கையில் இருந்த தண்ணீர் குவளையை வாங்கி தானும் கொஞ்சம் குடித்துவிட்டு, அதையும் ஓரம் கட்டிய மற்ற பொருள்களுடன் வைத்தார்.

விஜயன்: சரி! எந்திரி!

என்று சொல்லி, தன் இருகைகளாலும் அவளுடைய தோள்களை பற்றி அவளை தூக்கினார்.

மீண்டும் அவள் புடவைக்குள் கையை விட்டு கொசுவத்தை வெளியே எடுத்து போட்டு, சரிந்திருந்த அவள் முந்தானையை தன் வலது கையால் பற்றி, அதை வேகமாக உருவ, கலையரசி பம்பரத்தை போல் சுழன்று கொண்டு, பக்கத்து சுவற்றில் சென்று இடித்தாள். அவள் சுழல சுழல, அவள் புடவை ஒவ்வொரு அடுக்காக கழண்டு, அவள் சுவற்றில் சென்று இடிக்கும் நேரத்தில், மொத்தமும் விஜயன் கையேடு வந்தது.

அவர் அதை தூக்கி வீசிவிட்டு கலையரசியை காமக்கண்ணோடு பார்த்தார். அவர் பார்ப்பதை விரும்பாத கலையரசியின் கைகள் தன்னை அறியாமல் அவள் மார்பகங்களை மறைத்தன. அதை பார்த்த விஜயன், நக்கலாக சிரித்து விட்டு, 'சென்று விடுவேன்' என்று சைகை காட்ட, கலையரசி தன் கைகளை இறக்கினாள்.
அவள் தன் கைகளை இறங்குவதை பார்த்த விஜயன் சிரித்துவிட்டு,

விஜயன்: கழட்டு!!

என்று சொல்ல, இறக்கிய கைகளை மீண்டும் நடுக்கத்துடன் மேலே கொண்டு வந்து, கைகள் நடுங்கிய படியே தன் ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை கழட்ட ஆரம்பித்திடாள். அவளுடைய கைகளின் நடுக்கத்தை பார்த்த விஜயன்,

விஜயன்: என்னோடத கழட்ட சொன்னப்போ நடுங்குன! ஒரு நியாயம் இருக்கு! உன்னோடத கழட்ட சொன்னாலும் நடுங்குறியே! தெனமும் கழட்டி மாட்டுறது தான? சீக்கிரம்!

கலையரசி அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை மொத்தமாக அவிழ்த்ததும், விஜயன் அவளிடம் சென்றார். அவருடைய கைகளை கலையரசியின் அக்குள்களில் விட்டு அவளை அப்படியே தூக்கிக்கொண்டு வந்து, டைனிங் டேபிளின் மீது உட்கார வைத்தார். குறுக்கே இருந்த இரு சேர்களை இரு புறமும் நகர்த்தி, அவற்றுக்கிடையே நின்று, கலையரசியின் கால்களை அந்த சேர்களின் மீது நிற்க வைத்து கலையரசியை அப்படியே டைனிங் டேபிளின் மீது படுக்க வைத்தார்.

திறந்திருந்த அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் இரு கதவுகளையும், இரு புறமும் தள்ளி விட்டு, கலையரசி அணிந்திருந்த கருப்பு நிற ப்ராவை கண்கொட்டாமல் பார்த்தார். அதை வெறிகொண்டு பார்த்தபடி, அனலை கக்கும் பெருமூச்சு விட்டபடி, தன் கைகளால், அவளுடைய ப்ராவின் மீது தடவினார்.

அப்படியே அவளுடைய ப்ராவை கீழிறக்கி, அவளுடைய மார்பங்களின் தரிசனத்தை கண்டார்.
 
சுகுமாரன் தொட்டதிலிருந்து, தன் மனைவியையும் சேர்த்து வேறெந்த பெண்ணையும் தொடாமல் இருந்த விஜயனின் 21 வருட காமப்பசிக்கு கலையரசியின் கொங்கைகள் விருந்தாக இருந்தன. 

21 வருடங்கள் கழித்து ஒரு பெண்ணின் மார்பங்களை தீண்டும் விஜயனுக்கு பதற்றம் ஏற்பட, அவர் கைகள்  கைகள் நடுங்க, அவற்றை மெல்ல கலையரசியின் மார்பகங்களின் மீது வைத்தார். மாநிறம் கொண்ட கலையரசியின் மாம்பழம் போன்ற முலைகள் விஜயனின் வாயில் எச்சில் ஊற வைத்தன. 

பெருமூச்சு வாங்கிய விஜயன் தன் முகத்தை பக்கவாட்டாக கலையரசியின் முலைகளுக்கிடையில் பதித்தார். 
பல நாள் தனக்கு தானே காரணமில்லாமல் கொடுத்துக்கொண்ட தண்டனை காலம் அந்த நொடியுடன் முடிந்தது என்று நிம்மதி கொண்டவராய் தன் கண்களை மூடி அந்த பஞ்சு மெத்தையின் மீது சில மணித்துளிகள் துயில் கொண்டார்.

கலையரசியின் உடலின் கதகதப்பும், அவள் அணிந்திருந்த லாவெண்டர் பர்ஃபியூமுடன், அவளுடைய வியர்வை வாசமும் கலந்த அந்த வாசமும் கலந்து அவரை தான் வந்திருக்கும் காரணத்தை மறக்க செய்தன. கலையரசி விடும் பெருமூச்சால், மேலும் கீழும் செல்லும் அவளுடைய மார்புக்கூட்டுடன் சேர்ந்து செல்லும் அவளுடைய மார்பகங்களின் மீது முகம் புதைத்த அவருக்கு, தான் யாருமில்லாத நடுக்கடலில் மிதந்து கொண்டு கடலின் தத்தளிப்புடன் இருப்பதை போல உணர்ந்தார்.

என்னசெய்வதென்று தெரியாமல் கலையரசி தன் இரு கைகளையும் விரித்தவளாய் பெருமூச்சு விட்ட படி எச்சிலை முழிங்கி கொண்டிருந்தாள். திடீரென்று அவளுக்கு இருமல் ஏற்பட, விஜயனும் தன் கனவு உலகத்திலிருந்து விழித்தார். தன் முகத்தை கலையரசியின் பஞ்சு மெத்தைகளிலிருந்து எடுத்தார்.

தன் இரு கைகளாலும் கலையரசியின் இரு முலைகளையும் சுற்றி வளைத்து மெல்ல பிசைந்தார். விஜயனின் கைகளில் கலையரசியின் முலைகள் கச்சிதமாக அடங்க, அவர் தன் கட்டை விரலை மேலே நீட்டி அவளுடைய முலைக்காம்பின் மீது வைத்தார். ஒரு பக்கம் நான்கு விரல்களால் கலையரசியின் முலைகளை அழுத்திக்கொண்டே, மறுபுறம் அவருடைய கட்டை விரலை வீடியோ கேம் விளையாடும் ஜாய் ஸ்டிக்கில் உள்ள    கட்டை விரலுக்கென்று உள்ள பட்டன்களை போல் அவற்றை, உள்ளே அழுத்தியவாறு நாலாபுறமும் ஆட்டிக்கொண்டிருந்தார்.

அவர் செய்யும் செயலுக்கு அவளுடைய மனம் இணங்கவில்லை என்றாலும், அவளுடைய உடல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இணங்கிற்று. அவள் எவ்வளவு அவளுடைய வாயை மூடினாலும், அவளுடைய முனகல் சத்தம் வெளியே கேட்டது. அவள் துடிப்பதும் வெளியே தெரிந்தது.

விஜயன் அவளுடைய வலது முலையின் காம்பிலிருந்து அவருடைய இடது கை கட்டை விரலை எடுத்து, மீதமுள்ள 4 விரல்களுடன் சேர்த்து, மொத்தமாக அவளுடைய முலையை அழுத்தி பிடித்து, தன் முகத்தை அவளின் முலைக்காம்பருகில் கொண்டு சென்று, மெல்ல தன் நாக்கை நீட்டி, அவளுடைய முலைக்காம்பை தொட்டார்.

21 வருடங்களுக்கு பிறகு ஒரு பெண்ணின் மார்பகத்தை சுவைக்கப்போவதை எண்ணி பூரிப்படைந்தார். அவருடைய கைகளால் அழுத்தி பிடித்தவாறே, அவளுடைய முலைக்காம்பை, தன் வாய்க்குள் விட்டார். 
மெல்லமாக சப்ப ஆரம்பித்தார். விஜயன் 'சப்...சப்..சப்' என்று அவளுடைய முலைக்காம்பை சப்பிகொண்டிருக்க, கலையரசி நெளிய ஆரம்பித்தாள்.

கலையரசி: ம்ம்ம்ம்ம் .....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....

முலையை சப்பிகொண்டே, விஜயன் தன் வாயால் எவ்வளவு முடியுமோ அந்த அளவுக்கு அவளுடைய முலையை தன் வாய்க்குள் நுழைத்து உரிய ஆரம்பித்தார்.

கலையரசி 'ஷ்ஹ்ஷ்ஸ்....ஹ்ம்ம்.ஹ்ஹம்ம்ம்' என்று முனகியபடி நெளிந்துகொண்டிருந்தாள். பிடிப்பதற்கு ஏதாவது கிடைக்குமா என்று பல நேரம் தேடிக்கொண்டிருந்த கலையரசிக்கு ஒன்றும் தென்படாததால், தன்னை அறியாமல் வேறு வழியின்று, அவளுடைய கால்களை விஜயனின் இடுப்பை சுற்றி வளைத்து கொண்டாள். விஜயன் தன் இடுப்பின் பின்னால் அவள் கால்கள் சுற்றி வளைத்திருப்பதை பார்த்து, லேசாக சிரித்து, 

விஜயன்: ஓஹ்!! யூ லைக் இட்?

என்று கேட்க, கலையரசி 'இல்லை' என்பது போல தலையை ஆட்ட,

விஜயன்: டோன்ட் லை! யூ ஷூர் டூ லைக் இட்!   

என்று சொல்லி, வலது முலையில் செய்த அதே காரியத்தை இடது முலையிலும் செய்து முடித்தார். முடித்ததும் தன் முகத்தை நேராக அவள் முலைகளுக்கு இடையில் பதித்து, சுற்றி இருந்த அவருடைய இரு கைகளாலும் அவளுடைய முலைகளை தன் முகத்தின் மீது அழுத்தினார். சில நேரம் முடிந்த பின் தன் முகத்தை மேலே எடுத்து அவளுடைய முலைகளையும் தன் பிடியிலிருந்து விடுவித்து, அவள் முகத்தை பார்த்தார்.

அவர் விட்ட மறுகணமே அவரை சுற்றி வளைத்த தன் கால்களை எடுத்து மீண்டும் நாற்காலிகள் மீது வைத்து,  என்ன சொல்ல போகிறார் என்று புரியாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள் கலையரசி.

விஜயன்: யு நோ ஹௌ மச் ஐ மிஸ்ட் இட்?

அவள் ஒன்றும் பேசாமல் அவர் முகத்தை பார்க்க,

விஜயன்: ஹௌ உட் யூ நோ? இத்தன நாள் எனக்கே தெரியாதே! இப்போ தான் தெரியுது. அதுக்கு காரணம் நீ தான்! தேங்க்ஸ்.

என்று சொல்ல, தன் மேல் அருவருப்பு கொண்டு தன் கண்களை இருக்க மூடினாள். 

விஜயன்: இட்ஸ் கெட்டிங் லேட்!

என்று சொல்லிவிட்டு, உடனடியாக அவளுடைய பாவாடை நாடாவை கழட்டி, அவளுடைய பாவாடையை தூக்கி வீசினார். அவளுடைய ஜட்டியில் முகத்தை புதைத்து வாசம் பிடித்து விட்டு நேரத்தை கடத்தாமல், ஜட்டியையும் கழட்டி வீசினார். கலையரசியின் பெண்மை அடுத்த கணமே அவளுடைய கால்களை மடக்கி அவளுடைய பெண்ணுறுப்பிற்கு திரையிட்டது. விஜயன் அவள் முகத்தை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே 'வேண்டாம்' என்பது போல தலையை ஆட்டி, அவளுடைய கால்களை மீண்டும் விரித்தார்.   

கலையரசியின் பெண்ணுறுப்பை சில நேரம் உற்றுப்பார்த்த விஜயன் சற்றே கண் கலங்கினார். அவர் ஏன் கண் கலங்குகிறார் என்று புரியாமல் கலையரசி பதற்றத்துடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். விஜயன் கலையரசியின் பெண்ணுறுப்பின் மீது முகத்தை புதைத்தார். 
 
21 வருடங்களுக்கு பிறகு ஒரு பெண்ணின் பெண்ணுறுப்பை தொடும் விஜயன் அதன் மிருதுவையும், வாசத்தையும் அனுபவித்துக்கொண்டு தன் முகத்தை பக்கவாட்டில் திருப்பி, கொஞ்சமாக முடி இருந்த அவளுடைய பெண்ணுறுப்பில் தேய்க்க, கூச்சம் தாங்காமல் கலையரசி தன் இரு கால்களையும் இறுக்கினாள்.
அவளுடைய தொடைகள் விஜயனின் முகத்தை இறுக்கி மூச்சு முட்ட வைக்க, விஜயன் தன் கைகளால் அவளுடைய கால்களை மீண்டும் அகற்றி,

விஜயன்: இறுக்கியே கொன்னுடுவ போலயே! கால கொஞ்சம் அகட்டி வை. வேல பாக்க வேணாமா?

என்று சொல்ல, அவர் சொல்லும் வார்த்தையை கேட்ட கலையரசி மீண்டும் தன் மீது அருவருப்பு கொண்டாள்.

விஜயன் தன் இரு கைகளையும் அவளுடைய பிளவின் இரு பக்கங்களிலும் வைத்து, தசைகளை விரித்தார்.
21 ஆண்டுகள் கழித்து சொர்கவாசலின் தரிசனம் கண்ட விஜயன் அதை மெய்மறந்து ரசித்து கொண்டிருந்தார். விஜயன் அதை ரசிப்பதை பார்க்க பிடிக்காமல் கலையரசி முகத்தை திருப்பிக்கொண்டாள்.
விஜயன் தன் நாவை உள்ளே விட்டு அவளுடைய பிளவின் கீழ் எல்லையிலிருந்து மேல் எல்லை வரைக்கும்  அளந்தார். அவர் என்ன செய்கிறார் என்று பார்க்காத கலையரசிக்கு அது அதிர்ச்சியை கொடுக்கவே, அவளால் தன்னுடைய முனகலை அடக்க முடியவில்லை.

கலையரசி:  ஆஹ்.......அஹ்ஹ்

அவளுடைய பருப்பை கண்டு பிடித்து, அதன் மேல் தன் நாவை கொண்டு நாட்டியம் ஆடினார். அவர் நாக்கு கலையரசியின் பருப்பில் நாட்டியம் ஆட ஆட, மேலே கலையரசியும் கூச்சம் தாங்க முடியாமல் நாட்டியம் ஆடினாள். நாட்டியத்திற்கு ஏற்றவாறு இசையும் எழுப்பினாள்.

கலையரசி: ம்ம்ம் ,,,,ஆஹ்....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஸ்.ஸ்.ஆஆ

விஜயன் தன் இடது கையால் அவளுடைய ஆட்டத்தை அடக்க்கியபடி வலது கையின் நடுவிரலை அவளுடைய குழிக்குள் விட்டார். மெல்ல அவர் விரல் அவளுடைய குழிக்குள் சென்றது. மெல்ல வெளியே எடுத்தார். அந்த விரலை அப்படியே தன் வாய்க்குள் விட்டு வழித்து நக்கி விட்டு, மீண்டும் அந்த விரலை அவளுடைய குழிக்குள் விட்டு விட்டு எடுத்தார். கலையரசி 'ம்..ம்ம்ம்..ம்ம்ம்...ம்ம்ம்' என்று உதட்டை இறுக்க மூடியபடி முனகிக்கொண்டிருந்தாள். விஜயன் வேகத்தைக் கூட்டினார். அவர் வேகத்தை கூட்ட கூட்ட, கலையரசியின் முனகலின் சத்தமும் அதிகரித்தது. தன்னால் முடிந்த அளவுக்கு தன் உடல் அவரின் செய்கைகளுக்கு கட்டுப்படுவதை தடுத்து நிறுத்த முயன்றாள். அடுத்து விஜயன் அவளுக்கு வேகமாக விரல் போட்டுக்கொண்டே, தன் நாவால் அவளுடைய பருப்பில் மீண்டும் நாட்டியம் ஆட, அவளுடைய தடுப்பை தாண்டி அவளுடைய உடல் விஜயனின் செய்கைக்கு பணிந்தது. கலையரசி அத்தனை நேரம் அடக்கி வைத்திருந்த அழுத்தத்துடன், நீர் பீறிட்டு விஜயனின் முகத்தில் அடித்தது. 

அதை பார்த்த விஜயன் எழுந்து நின்று, அங்கிருந்த அவளுடைய புடவையால் தன் முகத்தை துடைத்துக்கொண்டு,

விஜயன்: சோ, யு லைக் இட்!!! இனி நீ என்ன நடிச்சாலும் நான் நம்ப மாட்டேன்!

மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்த கலையரசிக்கு விஜயன் பேசுவதை கேட்டு கொண்டிருப்பதற்கு தன் காதுகளை அறுத்தெறிந்திருக்கலாம் என்று எண்ணி படுத்திருந்தாள்.

விஜயன் தன் லாத்தியை கொண்டு சென்று கலையரசியின் மன்மத காட்டு சந்தனத்தை கொண்டு பாலிஷ் போட்டுக்கொண்டிருந்தார். அடுத்து என்ன நடக்க போகிறது என்று அறிந்த கலையரசி தேம்பி தேம்பி அழுதுகொண்டே,

கலையரசி: அண்ணா! போதும்ணா! இது வரைக்கும் பண்ணாதே போதும்! உள்ள விடாதீங்க ப்ளீஸ்!

விஜயன்: ஓஹ்! சரி! நீங்க கெஞ்சுறத பாக்குறப்போவும் பாவமா தான் இருக்கு. நான் கிளம்புறேன் 

என்று சொல்லி, அவளை பார்த்து சிரிக்க, கலையரசி பதில் ஏதும் பேசாதவளாய் தலையை திருப்பிக்கொண்டு தேம்பி தேம்பி அழுதுகொண்டிருந்தாள்.

விஜயன் மீண்டும் நக்கலாய் சிரித்து விட்டு, தேவையான அளவு தன்னுடைய லாத்திக்கு பாலிஷை போட்டு விட்டு கலையரசியின் பாதாள சிறைக்குள் லாத்தியை விட்டார். கலையரசி 'அய்யோஓஓஓஓ!!!' என்று அலறிவிட்டாள். விஜயன் மெதுவாக இடுப்பை ஆட்டி தன்னுடைய லாத்தியால் முடிந்த அளவுக்கு அந்த பாதாள சிறையின் ஆழத்தை அளந்தார். கலையரசியின் கையை பிடித்து இழுத்து அவளை நிமிர்த்தி தன் இரு கைகளாலும் அவளுடைய மார்பாகங்களை கசக்கிக்கொண்டே அவர் கீழே வேகா வேகமாக கலையரசியின்  குறிகிய அந்த பாதாள குகைக்குள், தன் லாத்தியை விட்டு குத்திக்கொண்டிருந்தார். கலையரசியோ, தன் இரு கைகளாலும் டைனிங் டேபிளின் முனையை பிடித்துக்கொண்டு, வாயை மூடிக்கொண்டு 'ம்ம்ம்ம்ம்..ம்ம்ம்..ம்ம்ம்' என்று முனகியபடி குத்து வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள். விந்து வரும் நேரத்தில், அவருடைய லாத்தியை மீண்டும் வெளியே எடுத்தார். 

அதை பார்த்த கலையரசி தன் வேதனை இன்னும் முடியவில்லை என்று உணர்ந்தாள்.  

கலையரசி அப்படியே இருக்க, விஜயன் தன் விந்து குழாயின் முனையிலிருந்து உள்ளே சென்று அடங்க சிறிது நேரம் காத்திருக்க முயற்சி செய்தார். அப்படியே தன் கைகளை நீட்டி டைனிங் டேபிளின் மீது இருந்த தண்ணீர் குவளையை எடுத்து, பொறுமையாக தண்ணீர் குடித்தார். குடித்து முடித்து விட்டு கலையரசியை பார்த்து,

விஜயன்: தண்ணி வேணுமா?

என்று கேட்க, 'வேண்டாம்' என்று தலையை ஆட்டினாள் கலையரசி.

விஜயன்: சரி ஓகே. என்று சொல்லிவிட்டு அந்த தண்ணீர் குவளையை மீண்டும் பழைய இடத்திலேயே வைத்து விட்டு, பழையபடி நின்று, கலையரசியை திருப்பி போட்டார்.  அவருடைய தடியை பின்னால் இருந்த படி அவளுடைய குழிக்குள் நுழைத்து மீண்டும் வேகமாக குத்தினார். கலையரசி தன் முகத்தை பக்கவாட்டில் சாத்திக்கொண்டு டைனிங் டேபிளில் படுத்திக்கொண்டு, அவர் குத்த குத்த 'ஆஹ்... ஆஹ்..ஆஅஹ்' என்று சத்தம் போட்டுகொண்டு இருந்தாள். சிறிது நேரம் கழித்து மீண்டும் விந்து வரும் நிலையில் அவர் தன் தடியை வெளியே எடுத்தார்.

கலையரசியை பக்கவாட்டில் திருப்பி அவளுடைய ஒரு கால் தரையில் இருக்க வைத்து மற்றோரு காலை தன்  தோள் மீது போட்டுக்கொண்டு, சிறிது நேரம் விந்து உள்ளே சென்று அடங்க இடைவெளி கொடுக்க, அவளுக்கு விரல் போட்டுக்கொண்டிருந்தார். முடித்துவிட்டு, மீண்டும் தன் தடியை உள்ளே விட்டு ஓங்கி ஓங்கி குத்த ஆரம்பித்தார். அவர் குத்த குத்த கலையரசியின் முலைகள் மேலும் கீழும் குதிக்க, அதை பார்த்த விஜயன் அந்த முலைகளை தன் கைகளால் தாங்கி பிடித்து பிசைந்து கொண்டே வேகமாக குத்தினார். கலையரசியோ 'ஆஹ்...ஐயோ...அம்மா....'போன்ற ஒலிகளை எழுப்பிக்கொண்டு அவரிடம் குத்து வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள். சிலநேரம் குத்தியபிறகு மீண்டும் விந்து வரும் நிலை ஏற்பட, இம்முறை விஜயன் கலையரசியின் குழிக்குள்ளேயே 'ஆஅஹ்ஹ்ஹ்ஹ....ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்' என்று கத்தியவாறே பீய்ச்சி அடித்தார். முடிந்தவுடன் தன் தோளில் இருந்த கலையரசியின் காலை இறக்கி விட்டு, அவளை மீண்டும் மல்லாக்க படுக்க வைத்தார்.  

முடித்து விட்டு 'ஹா..ஹா...ஹா' என்று வாயால் பெரு மூச்சு விட்டபடியே ஒரு சேரை இழுத்து அதன் மீது அமர்ந்தார். கலையரசியும் ஒரு வழியாக வேதனை முடிந்தது என்று பெருமூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு வழியாக காம பாடம் ஒன்று முடிந்தது. பாடம் எடுத்த களைப்பில் ஆசிரியர்கள் இருவரும் பெருமூச்சு வாங்கிக்கொண்டு இருந்தனர். 

விந்து வெளியே வந்ததும் அவருக்குள் இருந்த காம அரக்கனும் வெளியே சென்றான். தன்னுடைய ஜட்டியை மேலே ஏற்றி விட்டு பேண்ட் ஜிப்பையும் பட்டனையும் போட்டுகொண்டு, பெல்ட்டையும் மாட்டிக்கொண்டு, டைனிங் டேபிள் நாற்காலியில் அமர்ந்து மூச்சு வாங்கியபடி, கலையரசியை பார்த்தார்.

திறந்திருந்த ஜாக்கெட்டுடன், ப்ரா கீழே இழுக்கப்பட்டு அவளுடைய முலைகள் அவளுடைய முலைகள் தெரிய டைனிங் டேபிளின் கீழ் அவளுடைய கால்கள் தொங்கிக்கொண்டிருக்க, பரிதாபமான நிலையில் தன் மீதே அருவருப்பு கொண்டவளாய் தேம்பி தேம்பி அழுதுகொண்டிருந்தாள். துரோகம் செய்ததாக நினைத்த தன் நண்பனை பழி வாங்கும் எண்ணத்தால் மழுங்கி போயிருந்த அவருடைய மூளையை, விந்து வெளி வந்ததால், போஸ்ட் நட் க்ளேரிட்டி என்று அழைக்கப்படும் பின் கொட்டைத் தெளிவு தெளிவாக்க, தான் செய்த செயலால் ஏற்பட்ட விளைவை பார்த்து சற்று மனம் வருந்தினார்.

எழுந்து நின்று, அங்கு சிதறிக்கிடந்த கலையரசியின் ஜட்டி, பாவாடை, மற்றும் புடவையை சேகரித்து மெல்ல அவளருகில் வந்தார். அவளிடம் கைகளை நீட்டி, 

விஜயன்: இந்தாங்க. போட்டுக்கோங்க!

என்று சொல்ல ஒரு பதிலையும் சொல்லாமல், அழுதுகொண்டு இருந்தாள்.

விஜயன் அவளுடைய ஜட்டியையும் ப்ராவையும் கொண்டு கீழ் பகுதியை மறைத்து விட்டு, அவளுடைய சேலையை விரித்து அவள் மீது போர்த்தினார். கலையரசி அவளுடைய சேலையை இறுக்க அணைத்துக்கொண்டு கதறி கதறி அழுதாள். தன் கோபத்தின் விளைவை கண்கூடாய் பார்த்த விஜயன் சற்றே மனம் வருந்தினார். அவளை எப்படி தேற்றுவது என்று புரியாமல் தவித்தார். என்ன சொன்னாலும் கேட்கும் நிலைமையில் கலையரசி இல்லை. ராட்சசனை போல் நடந்து கொண்டு, கலையரசி என்னும் ரதியை இவ்வளவு நேரம் சித்திரவதை செய்து விட்டு இப்போது ஒன்றும் தெரியாதவன் போல் பேசினால் அனைத்தும் சரியாகி விடாது என்று உணர்ந்தார். இருந்தாலும் கலையரசிக்கு இதற்கு பின் அந்த பிரச்சனையை முழுவதும் தீர்ந்தது என்று சொல்ல முடிவெடுத்தது அவளை ஓரளவாவது நிம்மதியாக இருக்க விடலாம் என்று முடிவெடுத்து பேச ஆரம்பித்தார்.
 
விஜயன்: என்ன மன்னிச்சிக்கோங்க! நான் ரொம்ப முரட்டுத்தனமா நடந்துக்கட்டிட்டேன்.

கலையரசி பதில் ஒன்றும் பேசாமல் அவர் முகத்தையும் பார்க்க விரும்பாமல், பக்கவாட்டில் திரும்பிக்கொன்னு அழுதுகொண்டிருந்தாள்.

விஜயன்: நான் அவன் மேல இருக்க கோவத்த உங்க மேல காட்டிட்டேன்! அது சரியான ரீசன் கெடயாது. ஆனாலும் எனக்கு வேற என்ன சொல்றதுனு தெரியல.

கலையரசியிடம் இருந்து பதில் வரவில்லை. 

விஜயன்: இனிமேல் உங்களுக்கு என் மூலமாவோ இல்ல, அவங்க மூலமாவோ ஒரு பிரச்னையும் வராது. நீங்க நிம்மதியா இருக்கலாம்.

என்று சொல்ல, அவள் அவருடைய முகத்தை பார்க்க விருப்பம் இல்லாமல், பக்க வாட்டில் தலையை திருப்பி அழுதுகொண்டே, தன் இரு கைகளையும் கூப்பினாள்.

விஜயன்: சரி! நான் இனிமேலும் இங்க இருந்து உங்கள கஷ்டப்படுத்த விரும்பல ! சாரி!

என்று சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து வெளியே வந்து கதவை திறந்தார். வெளியே சென்று கதவை மூடும்போது மீதும் ஒரு முறை கலையரசியின் நிலையை பார்த்து மனம் நொந்துகொண்டு யோசித்த்துக்கொண்டே தன் காருக்குள் வந்து, 12:00 மணிக்கு காரை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினார்.

கார் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும்போது அவர் எண்ணம் முழுவதும் தான் பழி வாங்குகிறேன் என்ற பெயரில் தான் செய்த அக்கிரமத்தை பற்றி அருவருப்பு கொண்டவராய் இருந்தார்.

'அவசரப்பட்டுட்டமோ!?

சுகுமாரன் மேல இருந்த கோவத்த எதுக்கு அவனோட மனைவி மேல காட்டினோம்?

அவங்க என்ன பாவம் பண்ணாங்க? ஏற்கனவே ஒரு டிராமால சிக்கி கொஞ்சம் கொஞ்சமா மீண்டுட்டு இருந்த அவங்களுக்கு இன்னொரு டிராமாவ கொடுத்துட்டோமே!

அப்டியே சுகுமாரன பழி வாங்குறதுக்காக அவன் மனைவி கூட படுக்கணும்னு நெனச்சாலுமே, அது இந்த விதத்துல தான் பண்ணனுமா?

கீதா இன்னமும் அவன் கூட பழகிட்டு இருக்கானா, அவன் அவள எவ்ளோ ரெஸ்பெக்ட்ஃபுல்லா நடத்திட்டு இருப்பான்?'

என்று வேதனை கொண்டு, தன் வாட்ச்சை பார்த்தார். 12:20 ஆனது.

12:20 மணிக்கு, தி ராயல் இன், அறை எண் 306யில்,

சுகுமாரன்: கீதா, நீ ஒரு பஸ் ஸ்டாண்ட் தெவுடியா!!
     
************************************************************************************************************************
Guest users can share their feedback anonymously here,

https://www.secretmessage.link/secret/679cdc4028c27/

************************************************************************************************************************