Incest ஆட்டோ பயணத்தால் ஆட்டம் கண்ட குடும்பம்(APAKK) - part 1 (The Acts) (Completed)

[antibull007]

பாகம் - 21

காம பாடம் ஒன்று


பாடத்தின் தலைப்பு: ராட்சசனும் ரதியும்!

பாடம் ஆரம்பிக்கும் நேரம்: காலை 11:00 மணி  

பாடம் நடக்கும் இடம்: சுகுமாரனின் வீடு
 
ஆசிரியர்கள்: விஜயன், கலையரசி

பாடத்தின் வகை: வேட்டை 


சுகுமாரனின் வீட்டினுள் வந்து கதவை தாழிட்ட விஜயன், கோபக்கனலை கக்கியபடி மேலும் அடி மேல் அடி வைத்து முன்னேற, கலையரசியோ அழுத படியே மன்றாடிக்கொண்டு, பின்னால் சென்று கொண்டிருந்தாள். ஒரு கட்டத்தில் அவளால் பின்னால் செல்ல முடியவில்லை. பின்னே சுவர் இருந்ததால், சுவற்றில் ஒட்டியபடி நின்றுகொண்டு பயத்துடன் தன் கால்கள் உதறியபடி அழுதுகொண்டே நின்று கொண்டிருந்தாள். விஜயன் அவளை மேலும் நெருங்கி வந்து அவருடைய சூடான மூச்சு காற்று அவளின் மீது படும் நெருக்கத்தில் நின்றுகொண்டிருந்தார்.

வேட்டையாடும் மிருகம் தன்னுடைய இரையை நுகர்ந்து பார்ப்பது போல், அவர் கலையரசியின் தலை, முகம் கழுத்து என்று நுகர்ந்து கொண்டிருந்தார். இந்த மிருகத்திற்கு இரையாவது தான் தன் வாழ்வை காப்பாற்றிக்கொள்ள ஒரே வழி என்று நினைத்த கலையரசி, வேறு வழியின்று அழுதபடி, தலையை  திருப்பிக்கொண்டு, பயத்துடன் கால்கள் நடுங்க நின்றிருந்தாள்.

கழுத்து பகுதியை சுற்றி கலையரசியை மோப்பம் பிடித்து விட்டு, அப்படியே மார்பு பகுதிக்கும் வந்தார். கலையரசி தன் கண்களை இறுக்க மூடிக்கொண்டு, உதடுகளையும் இறுக்க மூடிக்கொண்டு, மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டுக்கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய இதயத்துடிப்பு இரட்டிப்பானது. விஜயன் அப்படியே அவளுடைய அக்குள் பகுதிக்கு சென்றார்.

பதற்றத்தில் ஏ.சி அறையிலும் வேர்த்திருந்த கலையரசியின் வியர்வையுடன், கலையரசி போட்டிருந்த வாசனை திரவியம் கலந்து அது விஜயன் என்னும் மிருகத்தை மேற்கொண்டு வெறியேற்றியது. விஜயன் அப்படியே மோப்பம் பிடித்துக்கொண்டு, தன்னுடைய மூக்கை கலையரசியின் மூக்கின் மீது உரசியபடி,

விஜயன்: லாவெண்டர் பர்ஃப்யுமா? 

கலையரசி அழுதபடி மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டபடி பேச தொடங்கினாள்,

கலையரசி: அண்.......

விஜயன் அவளை பேச விடாமல் இடது கையால் அவளுடைய கழுத்தை நெரித்தார்.

தன்னுடைய வலது கையின் ஆள்காட்டி விரலை தன் உதட்டின் மீது வைத்து,

விஜயன்: ஷ்.....ஷ்....ஷ்....ஷ்....ஷ்....ஷ்....ஷ்!! ஆமாவா?.... இல்லையா?.... தலைய மட்டும் ஆட்டு!

என்று அவளை மென்மையான குரலில் மிரட்ட,

கலையரசி அழுதுகொண்டே ஆமாம் என்று தலையை ஆட்டினாள். 

விஜயன்: உன்னோட வியர்வ வாசனைய கம்பேர் பண்ணும்போது, பர்ஃப்யும் வாசன கொஞ்சம் கம்மி தான்! 

என்று சொல்லிக்கொண்டே, அவளுடைய கழுத்தில் இருந்து தன் இடது கையை எடுத்தார்.

விஜயன் கழுத்தை நெரித்ததால் மூச்சு விட சிரமப்பட்ட கலையரசி,  அவர் கையை எடுத்ததும் இருமியபடி மூச்சிரைத்தாள். அவள் சுவாசத்தை சரி செய்து கொண்டிருக்கும் நேரத்தில், விஜயன் ஒரு அடி பின்னால் எடுத்து வைத்தார்.  தன் பார்வையால் அவளை அணு அணுவாக அளந்தார். அவர் அப்படி பார்ப்பதை விரும்பாத கலையரசி, தன் முகத்தை இடது பக்கமாக திருப்பி, தேம்பி தேம்பி அழுதாள்.   
 
விஜயன்: சும்மா சொல்லக்கூடாது. 20 வருஷம் முன்னால எப்படி பாத்தனோ, அதே மாதிரி தான் இருக்க!

என்று சொல்லி, தன்னுடைய தடித்த வலது கையால், அவளுடைய வலது பக்க இடுப்பை மொத்தமாக பற்றி, தன் பிடியை அழுத்தினார். கலையரசி தன் கண்களை மேலும் இறுக்கியபடி, கஷ்டப்பட்டு சத்தம் வெளி வரக்கூடாதென, தன் பற்களை கடித்துக்கொண்டு, தன் இரு உதடுகளையும் இறுக்கி மூடினாள். 
 
விஜயன் அவருடைய பிடியை லேசாக்கி, தன்னுடைய கையை பரப்பி, அவளுடைய வயிற்று பகுதியை சுற்றி தேய்த்து கொண்டே, தொப்புளின் அருகே வந்து, மீண்டும் தன் பிடியை இறுக்கி தொப்புள் பகுதியை பற்றினார்.

இம்முறை கலையரசியால், சத்தம் போடாமல் இருக்க முடியவில்லை. அவர் பற்றிய வலியில்,

கலையரசி: ஆஆஆஆ!!

என்று அலறினாள். அவளுடைய அலறலைப் பார்த்து விஜயன் ஏளனமாக சிரித்து, தன் பிடியை லேசாக்கினார்.

கலையரசி மீண்டும் பேச முயற்சித்தாள்.

கலையரசி: அண்ணா! ப்ளீஸ்....!

விஜயன் அவளுடைய இரு மார்பகங்களையும் தன் இரு கைகளால் எவ்வளவு இறுக்க முடியுமோ இறுக்கி பிடிக்க,

கலையரசி வலி தாங்காமல் துடித்தாள்.

கலையரசி: அம்மா......ஆஆ!!!!!! 

விஜயன் அவளுடைய தாடையைப் பற்றி தன் முகத்தைப் பார்க்க வைத்து, இருவரின் மூக்குகளும் அழுத்த,  அவள் உதட்டுக்கும், தன் உதட்டுக்கு நூல் நுழையும் அளவுக்கு மட்டும் இடைவெளி இருக்கும்படி,

விஜயன்: ஒரு தடவ சொன்னா உனக்கு புரியாதா?

கலையரசி கண்கள் பிதுங்கியபடி, மூச்சு வாங்க, விஜயன் எனும் ராட்சசனை பார்த்து பயம் கொண்டவளாய், ஒன்றும் பேசாமல் இருந்தாள்.

விஜயன்: இனிமேல் சொல்பேச்சு கேப்பியா?

கலையரசி வேறு வழி இல்லாமல் ஆம் என்று தலையை ஆட்ட,

விஜயன்: குட்!

என்று சொல்லியபடி, அவளுடைய தாடையின் பிடியை விட்டார்.

கலையரசி மீண்டும் தலையை இடதுபக்கமாக திருப்பிக்கொண்டு அழுதுகொண்டு நின்றிருந்தாள்.

விஜயன் குனிந்து பார்த்தார். கலையரசியின் கேட்பாரற்று கிடைக்கும் நிலையை கண்டு அவருடைய லாத்தி நீட்டிக்கொண்டு இருந்தது.விஜயன் கலையரசியை பார்த்து நக்கலாக சிரித்துவிட்டு,

தன்னுடைய வலது கையை கொண்டு கலையரசியின் வலது கையை பற்றி, அதை மெல்ல கொண்டு வந்து நீட்டிய லாத்தியால் புடைத்து கொண்டிருக்கும் தன்னுடைய பேண்ட்டின் மீது வைத்தார். கலையரசி அருவருப்புடன் தன் கண்களை மூடிக்கொண்டு, மூச்சிரைத்துக்கொண்டிருந்தாள். விஜயன் தன் கையால் அவளுடைய விரல்களை மடக்கி லாத்தியை அழுத்தி பிடிக்க வைத்தார்.

அவளும் தன்னுடைய கண்களை இறுக்கியபடி, தன் மேல் வரிசை பற்களால் கீழ் உதட்டை கடித்துக்கொண்டே, அதை பொறுத்துக்கொண்டாள்.

அவளுடைய முகத்தில் இருந்த அருவருப்பை பார்த்த விஜயன் கோபம் கொண்டு, தன் இடது கையால் அவளுடைய இரு கன்னங்களையும் இறுக்கி அவளுடைய உதடுகளைப் பிரித்து, அவள் தலையை திருப்பி நேராக்கி,

விஜயன்: ஏன்? மேடம் பாக்க மாட்டீங்களா? இதுக்கு முன்னாடி பாத்ததே இல்லையா?

என்று சொல்லியபடி, தன் இடது கையை அவளுடைய தலைக்கு பின்னால் கொண்டு சென்று அவளுடைய தலையை, விஜயனின் புடைத்து கொண்டிருக்கும் லாத்தியை பார்க்கும்படி அழுத்தினார்.

விஜயன்: நல்லா பாரு! பாத்துக்கிட்டே அத வெளிய எடு!

என்று சொல்ல, கலையரசி தயங்க,

விஜயன் தன் வலது கையை கொண்டு, அவளுடைய இடது மார்பகத்தை மீண்டும் அழுத்தி பிடித்தார்.

கலையரசி வலி தாங்காமல் ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் என்று தன் பற்களை கடித்துக்கொண்டு சத்தம் போட்டாள்.  
 
அவள் தலைக்கு பின்னால் இருந்த அவருடைய இடது கையால் மீண்டும் அவள் தலையை நிமிர்த்தி தன் முகத்தை பார்க்க வைத்து, 

விஜயன்: பண்ண மாட்டியா? அவ்ளோ பெரிய பத்தினியா நீ?

என்று தன் பற்களை கடித்துக்கொண்டு கேட்க, கலையரசி மீண்டும் அழுதுகொண்டே அவரை பார்த்து பயந்த படி ஒன்றும் பேசாமல் இருக்க,

விஜயன் அவளின் மீது வைத்திருந்த தன் இரு கைகளையும் எடுத்து இரண்டு அடி பின்னே சென்றார். அவர் என்ன செய்ய போகிறார் என்று புரியாமல் கலையரசி பதற்றத்துடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

விஜயன்: சரி! உன்ன பாத்தாலும் பாவமா தான் இருக்கு!

என்று சொல்ல, ஒரு கணம் தன் துன்பம் தீர்ந்ததா என்று நினைத்த கலையரசிக்கு அடுத்த கணமே அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.

விஜயன்: உன் கிட்ட பேசி என்ன பிரயோஜனம்? நான் யார் கிட்ட பேசணுமோ அங்க பேசிக்கிறேன்!

என்று சொல்லி, திரும்பி நின்று வாசலை நோக்கி சென்று வீட்டை விட்டு போவதை போல் நாடகம் போட,

அவர் இரண்டு எடுத்ததுமே, அவரால் நடக்க முடியாத படி கலையரசி அவருடைய கால்களை பற்றிக்கொண்டு மன்றாடினாள்.

கலையரசி: என்ன மன்னிச்சிடுங்கண்ணா! இனிமேல் நீங்க என்ன சொன்னாலும் கேக்குறேன்! தயவு செஞ்சு அவர் கிட்ட மட்டும் சொல்லிடாதீங்கண்ணா! 

என்று கதற,

அதை பார்த்த விஜயன் வில்லத்தனமான சிரித்துக்கொண்டே,

சற்று குனிந்து, தன் இடது கையை அவளுடைய தலை பின்னால் கொண்டு அவள் முடியை பற்றி அவளை மேலே தூக்கி நிற்க வைத்து, தன் வலது கையை கொண்டு அவள் இடது மார்பகத்தை மீண்டும் பற்றி அவளை சுவற்றில் தள்ளி, பழையபடி நிற்க வைத்து, தன் இடது கையால் அவள் முடியை இழுத்து அவர் முகத்தை பார்க்க வைத்து, 

விஜயன்: நான் இதுக்கு மேல உன் கிட்ட கெஞ்சிட்டு இருக்க மாட்டேன்! கெஞ்சுற நெலமைல நான் இல்ல. நீ தான் இருக்க! இதுக்கு மேல நீ என் பேச்ச மீறின, நான் அடுத்த செகண்டே இங்கிருந்து கெளம்பிடுவேன். எங்க பேசணுமோ அங்க பேசிப்பேன்! புரியுதாடி முண்ட!?

அவள் ஆமாம் என்று தலையை ஆட்ட,

விஜயன்: அப்போ நான் சொன்னத பண்ணு!

என்று சொல்லி, அவளுடைய இடது மார்பகத்தை அழுத்தி கொண்டிருந்த அவருடைய வலது கையை எடுத்து, அவளுடைய ஜாக்கெட்டை திரையிட்டுருக்கும் முந்தானையை எடுத்து கீழே போட்ட்டார். அவள் மூச்சு வாங்குவதில், அவளுடைய மார்பகங்கள் மேலும் கீழும் சென்று வருவதை பார்த்து ரசித்தார். மீண்டும் அவள் முகத்தை பார்த்து,

விஜயன்: ம்ம்ம். ஆரம்பிக்கட்டும்!

என்று சொல்லி, அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் மீது தன் வலது கையை வைத்து அவள் இடது முலையை அழுத்தினார்.

கலையரசி, அழுதபடியே மூச்சு வாங்கிக்கொண்டு, வேறு வழி இல்லாமல், நடுக்கத்துடன் தன் வலது கையை அவருடைய புடைத்துக்கொண்டிருக்கும் லாத்திக்கு கொண்டு சென்று அதை அழுத்தி பிடித்தாள்.   

விஜயன்: என்ன தயக்கம்? பேண்ட்ட கழட்டி அத வெளிய எடு!!

கலையரசி தன் இடது கையையும் அங்கு கொண்டு சென்று, அவளுடைய இரு கைகளையும் அவர் அணிந்திருந்த பெல்ட்டை கழட்டி, பேண்ட் பட்டனையும் கழட்டினாள். அவருடைய ஜிப்பை அவிழ்க்க, அவள் கைகளை ஜிப்பின் மீது வைக்க, அவள் கைகள் மிகவும் நடுங்கியது.  

விஜயன்: இப்போ ஏன் உனக்கு இப்படி கை நடுங்குது? 

என்று சொல்லி கலையரசியின் ஜாக்கெட்டின் மீது அழுத்தியிருந்த கையை எடுத்து அவளுடைய, இடுப்பு பகுதிக்கு கொண்டு வந்து அவருடைய கையை அவள் புடவைக்குள் விட்டு தடவி, மீண்டும் அந்த கையை வெளியே எடுத்து,

விஜயன்: பாத்தியா? நான் எவ்ளோ சுலபமா பண்ணேன்? நீ ஏன் இப்டி நடுங்குற? சீக்கிரம் பண்ணு. நாள் முழுக்க என்னால இங்கயே உக்காந்துட்டு இருக்க முடியாது.

என்று சொல்லி, அந்த கையை முகர்ந்து, மீண்டும் அந்த கையை அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் மீது வைத்து அவள் முலையை அழுத்தினார்.

கலையரசி விஜயன் செய்ததை சற்றும் எதிர் பார்க்காததால், குலுங்கி குலுங்கி அழுத படி, வேறு வழி இல்லாமல் பொறுத்துக்கொண்டு, ஜிப்பை கழட்டினாள். அவருடைய ஜட்டியை தொட மீண்டும் தயக்கம் கொண்டாள்.

விஜயன்: அதான் இவ்ளோ பண்ணிட்டியே! இனி என்ன தயக்கம்! சீக்கிரம்!   

என்று சொல்ல, அருவருப்புடன், அவருடைய ஜட்டியை லேசாக இறக்கி விட்டு, அவருடைய லாத்தியை வெளியே எடுத்தாள்.

விஜயன்: எப்படி இருக்கு?

நல்லா இருக்கு என்பதை போல் தலையை ஆட்ட,

விஜயன்: உன் புருஷனோடத விட பெருசா சின்னதா?

என்ன சொல்வதென்று கலையரசி தவித்தாள்.

விஜயன்: சொல்லு! யாரோடது பெருசு?

வேறு வழி இல்லாமல், விஜயன் எதிர்பார்த்த பதிலை சொல்ல முடிவெடுத்து, உங்களோடது என்பது போல தலையை ஆட்டினாள்.

விஜயன்: வாய தொறந்து சொல்லு! பரவால!

தன்னால் எவ்வளவு முயன்றும் வார்த்தை வெளியே வரவில்லை.

விஜயன்: சொல்லுடி!

கலையரசி: உங்.....

வார்த்தை தொண்டையிலேயே சிக்க,

விஜயன்:  அதான் வந்துடுச்சே! சொல்லு!

கலையரசி: உங்க...லோ..டது!

என்று திக்கி திக்கி ஒரு வழியாக சொன்னாள். விஜயன் வில்லத்தனமான சிரித்துக்கொண்டே,              

விஜயன்: குட்!! சரி, ஊம்பு!

என்று சொல்ல, அதிர்ச்சி கொண்ட கலையரசி, அவர் முகத்தை மீண்டும் மிரட்சியுடன் பார்க்க,

விஜயன்: என்ன பாக்குற? கண்ட கண்ட பொறுக்கிங்க பூலலாம் ஊம்புவ! என்னோடத மாட்டியா? ஊம்புடி!

என்று சொல்லி, அவர் இடது கையால் அவளுடைய தலையை கீழே அழுத்தி, அவளை மண்டி போட வைத்தார்.
தன் வலது கையை அவள் முலையின் மீது இருந்து எடுத்து, தன் லாத்தியை அவளுடைய வாயின் மீது அழுத்தினார். கலையரசி அவளுடைய வாயை  இருக்க மூடிக்கொண்டு, தலையை திருப்பிக்கொண்டிருந்தாள். அவளின் முடியை பிடித்து அவளின் முகத்தை மேலே தன் முகத்தை பார்க்கும்படி தூக்கி, 

விஜயன்: எத்தன தடவ சொன்னாலும் கேக்க மாட்டியாடி? பெத்த புள்ள கூட படுத்தியேடி, தெவிடியா முண்ட! ஊம்புடி!

என்று சொல்லி, மீண்டும் அவள் தலையை கீழே அழுத்தி தன் வலது கையால் தன் லாத்தியை அவள் வாய்க்கு கொண்டு வந்தார்.

************************************************************************************************************************
Guest users can share their feedback anonymously here,

https://www.secretmessage.link/?pfrom=refresh
************************************************************************************************************************