Incest விமலா அம்மா

[Jeyjay]

வரதன் கப்பல் வேளைக்கு  சென்றது இரு வாரமாகிவிட்டது. இன்னும் ஆறு மாதங்கள் கழித்தே அவன் இனி திரும்ப வருவான் . இதை நினைத்தவுடன், கடுப்புடன் இருந்த கீதா, வீட்டின் ஹாலில் உள்ள பொருட்களைத் துடைத்து சுத்தமாக்கிக்கொண்டிருந்தாள்.. வரதனின் கெட்டியான உருட்டைக்‌ கட்டை போன்ற பூளைத்‌ தன்‌ புண்டைக்குள்‌ சொருகிக்கொள்ளாத வாழ்க்கை  எல்லாம்‌ ஒரு வாழ்க்கையா ? என்று புலம்பியபடி வீட்டைத்‌ துடைத்துக்கொண்டிருந்தாள்‌

'டக்க்க்‌... டக்க்க்‌...' என்று வாயில்‌ கதவு தட்டப்படும்‌ ஓசைகேட்டது. யாராக இருக்கும்‌? என்று யோசித்துக்கொண்டே மேஜிக் ஐ வழியாக எட்டிப்‌ பார்த்தாள்‌.

"தம்பி அமுதவாணன் ..."

டேய் வாடா , என்ன இந்த நேரத்துல வந்திருக்க....இப்பத் தான் என் ஞாபகம் வந்துச்சாக்கும்” ??



‘வீட்ல இருக்க போர் அடிக்குதுக்கா அதான் .?’  என்று சொல்லியபடி உள்ளே வந்தான்‌.


‘சாப்பிடறியாடா.?’ என்று அவனை கேட்டாள்.

‘இல்லக்கா.. நான் சாப்பிட்டேன்..!
.
‘என்ன சாப்பாடு  நம்ம வீட்ல..?’

‘மின் குழம்பு க்கா ..’

‘என்ன மின்   ..?’

‘வஞ்சரம் க்கா    
‘
ம்ம்ம் ...

க்கா ..அத்தை ..எதோ உன்ன ஆஸ்பித்திரிக்கு கூட்டிட்டு போகணும்ன்னு சொன்னாங்க , ஏன்கா உடம்புக்கு முடியலையா என்ன ??

( ஐயோ இந்த லூசு அத்தை இவன்கிட்ட எதுக்கு சொல்லிச்சு ,,ன்னு சலித்துக்கொண்டாள் ) அது ஒன்னும் இல்ல அம்மு  ...அத்தை கூடவே பொய்க்குறேன்

"அத்தை என்னதான் கூட்டிட்டு போக சொன்னாங்க ? ஆஸ்பத்திரி போயிட்டு வந்துடலாமே?"

"அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அம்மு. நீ போ... நான் பார்த்துக்கறேன்."என்று சிணுங்கினாள்

"நான் போயிட்டா, உன் புருஷன் வந்து உன்னை பார்த்துக்குவாரா? வரதன் திரும்பி வர்ற வரைக்கும், நான் தானே எல்லாம் பண்ணனும்."

அமுதவாணன் இந்த வார்த்தைகளை சாதாரணமாக சொல்லியிருந்தாலும், கீதாவுக்கு அது புதிதாக இருந்தது.

"சரி, வா, உக்கார்... டீயை குடி."  

உள்ளே வந்த அமுதவாணன் டிவியை ஆன் பண்ணிட்டு சோபாவில்  அமர்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தான்

அவன்  உட்கார்ந்ததும், அவனுக்காக டீயை தன் கையாலேயே கொடுத்தாள். அவனும் ஆறுதலாக அக்காவிடம் என்னென்னமோ பேசிக் கொண்டு, தன் பாசமழையில் அவளை நனைத்து கொண்டிருந்தான்.

ஒரு நிமிஷம் யோசித்தவன் .. அது சரி ...உன்ன பார்த்தா  , உடம்புக்கு முடியாத மாதிரி தெரியலையே   அப்பறம் எதுக்கு ஆஸ்பித்திரி ??

(அவன் அப்படி கேட்டதும் கீதாவுக்கு  கூச்செரிக்க) "நீ சின்ன பையன்டா.. உன்கிட்ட அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது ..

அக்கா கைகளை பிடித்து .." அக்கா எனக்கு  21  வயசு ஆச்சு... இன்னும் ஒரு வருஷத்துல  கல்யாணம் பண்ணி வச்சிருவாங்க , இனியும் என்ன சின்ன பையன்னு சொல்லி அசிங்க படுத்தாத ..  என்று அவனோட குட்டி  மீசையை முறுக்கி சொல்ல

"தம்பியின் வெகுளுதன்மான பேச்சு கீதாவைச் சிரிக்க வைத்தது. '"எலேய் ..பத்தாம் வகுப்பு வரைக்கும் படிக்கும்போது பெட்ல  உச்சா போனியே  மறந்துட்டியா ? இப்போது சாருக்கு  கல்யாணம் வயசு வந்துட்டாம்  ..அதிக பசங்கி.' என்று சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு   அடக்கினாள்."

அக்கா சிரிக்காத....அன்னைக்கி எதோ கனவுல அந்த அசம்பாவிதம் நடந்துட்டு  “



அவன் அப்படி சொன்னதும் .உண்மையை .பேசினா துறைக்கு எப்படி பொத்துகிட்டு வருது பாரு  “ , என்று நக்கலாக சொல்லி   கிண்டலாக சிரிக்க அமுதவாணன்  ஆக்ரோஷமானான்.

"உன்னை—" என்று பொய்கோபத்துடன் அவள் கன்னங்களை நன்றாகக் கடித்து வைத்தான்.



"ஹா. மொரடு. மொரடு. ! ..கன்னத்தில் இருந்த அவன் எச்சிலை துடைத்தபடி ...." இப்படி கடிச்சிட்டியே! அத்தை கேட்டா என்ன சொல்ல்றது?"

"பின்னே! கிண்டல் பண்றே!"

உதட்டில் நமுட்டு சிரிப்போடு "கிண்டல் இல்லேடா... உண்மை... நிஜம்!"என அவனை மீண்டும் சீண்டினாள்

"உன்னை—" என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளை துரத்த, கீதாவும் அவனிடம் மாட்டிக்கொள்ளாமல் சிரித்தபடி வீட்டை சுற்றி ஓடிக்கொண்டிருந்தாள்.


அதர்களுள் வெளிய போன தேவி அத்தையும் உள்ள , .."டேய் ...டேய் ....அவளை ஏன்டா துரத்திடு இருக்க

“பாருங்க அத்தை இவளை …! என்ன . இன்னமும் சின்ன பையன்னு நினைச்சு கிண்டல் பண்ணிட்டு இருக்கா ….” என தேவியிடம் அக்காவை பத்தி  குற்றம்  சொல்ல


தேவி , கீதாவின் கன்னத்தைக் கிள்ளியவாறு, “நீ ஏண்டி அவனை சிண்டிகிட்ட இருக்க , இன்னும் அவனை சின்ன பையன்னு நினைச்சிட்டு இருக்கியா .  …?”என தேவி அவனுக்கு சப்போர்ட்டுக்கு வந்தாள்



என்னடா ..சப்போர்டுக்கு ஆளு இருக்குன்னு ஓவரா போறியா ...இருடி தனியா மாட்டுவேளே அப்போ வச்சுக்குறேன் ...அவனை  செல்லமாக திட்டிக் கொண்டே அவளது பெட்ரூமுக்கு போக

கீதா அவள் அறைக்குள் சென்றதும் , தேவி அமுதவாணனிடம் , நீ எப்ப தம்பி வீட்டுக்கு வந்த?  ” என்று கேட்டவாறே கிச்சனை நோக்கி தேவி  நடக்க,

“ம்ம்… இப்போ கொஞ்சம் முன்னாடிதான் வந்தேன் அத்தை . என்று பேச்சுக்கொடுத்தபடி ,  அவ பின்னாடியே கிச்சனுக்கு சென்றான்.

.அமுதவாணன் உள்ளே வருவதை பார்த்த தேவியும் பதிலுக்கு அவனைப்பார்த்து புன்னகைத்துக்கொண்டாள்

கிச்சனில் , தேவி இட்லிக்கு மாவு அரைக்க ..உரலை தண்ணி உத்தி கழுவிக்கொண்டிருந்தால்

“அத்தை , ஏதாவது ஹெல்ப் பண்ணட்டுமா ?” கேட்டவாறே அமுதவாணன் அவளை நெருங்கினான் .

 பதிலுக்கு அவனைப்பார்த்து  , “எதுவும் தேவையில்லை… சும்மா பக்கத்திலே உட்கார்ந்து என்கிட்டே பேசிக்கிட்டே இரு அது  போதும்.பத்து  நிமிஷத்துக்குளே அறச்சிருவேன் …” என்று கூறிக்கொண்டே ஊற வைத்த அரிசி உளுந்தை  எடுத்து உரலில்  வைத்தாள்.

தேவியிடம்  நெருக்கமாக வேண்டும் என்று உள்ளுக்குள் துடித்த அமுதவாணன் , “அதில்ல அத்தை , நீங்க மட்டும் எதுக்கு சிரமப்படணும்… அதிலும் பக்கத்திலே நான் இருக்கும்போது… ஹெல்ப் வேணும்னா  சொல்லுங்க அத்தை …. ஒத்தாசையாக நான் இருக்கேன்…” கூறியவாறே அவளை பார்த்தான்.

( தேவி  உரலில் அரிசியை போட்டு ஆட்ட ..  குனிந்தபோது அவளது நழுவிய முந்தானையில் முலை பிளவை  பார்க்காமல் அவனால் இருக்கமுடியவில்லை...தேவியின் மெல்லிய ஜாக்கெட் துணியை மீறி உள்ளே அணிந்து இருந்த வெள்ளை உள்பாடி தேவியின் மார்பை கவர்ச்சியாக எடுத்துக்காட்டியது. உள்பாடியில் அடைபடாமல் பிதுங்கி தெரிந்த தேவியின் சதை திரட்சி அமுதவாணன் மனதில் எதையோ கிளப்பிவிட்டது )



 

அவனது உள்நோக்கத்தை அறியாத தேவி, அவன் வார்த்தைகளால் மயங்கிப் போனாள். அமுதவாணனின் கனிவான பேச்சு, காந்தம் போல் அவளது மனதில் ஊடுருவி இழுத்தது.

"ம்ம்… தம்பி, உனக்கு தாராள மனசுடா. வீட்டிலிருக்கும் பொண்ணுங்க நிலைமை புரியுது.   உன்னோட நல்ல புத்தியிலே கொஞ்சம் என் பையனுக்கும் கொடு… அவன் உன்னை பார்த்தாவது திருந்தட்டும்."

என்றவாறே, கீழே விழுந்த முந்தானையை எடுத்துக் கொண்டவள், அவனை நேராக நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.

அங்கே அமுதவாணன் அவளது முலையை ஏக்கத்துடன் வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை கண்டதும், தேவிக்கு அதிர்ச்சியாகவும் ஒருவிதமான சங்கடமாகவும் இருந்தது. அதிலும், அவன்  மருமகளின் தம்பி  எண்ணியதால், இந்த நேர்த்தியற்ற பார்வை அவளுக்கு இன்னும் கூடுதல் கூச்சத்தை ஏற்படுத்தியது.

ஆனாலும், "இந்த வயசுல பசங்க அப்படித்தான் இருப்பாங்க…" என்ற சிந்தனை அவளிடம் தோன்றியது. அதனால், அதை அதிகம் அலட்டிக்கொள்ளாமல், சாதாரணமாகவே எடுத்துக்கொள்ள முயன்றாள்

அமுதவாணனை  அவனது போக்கிலேயே விட்டுவிட்டு தேவி அமைதியாக ஒரு சட்டியை எடுத்த வைத்துவிட்டு அதற்குள்ளே மாவை கொட்டினாள். பின்னர் மிச்சமிருந்த அரிசியை மறுபடியும் உரலில் போட்டு ஆட்ட ஆரம்பித்தாள் , அதுவரை உலகை மறந்து அத்தையின் மார்பையே  பார்த்துக்கொண்டிருந்த அமுதவாணன் ,

“எதுக்கு இப்படியெல்லாம் கஷ்டப்படணும் அத்தை … அந்த அரிசியை கிரைண்டர்ல  போட்டு அடிச்சாலே சீக்கிரம் வேலை முடிஞ்சிடும்…” என்று அவனுக்கு தெரிந்ததை கூறினான்.

ஆனால், அதைக்கேட்டு புன்னகைத்த தேவி , “ம்ம்… கிரைண்டர்  இருந்தால் வேலை ஈசியாகவும் சீக்கிரமாகவும் முடிச்சிடும் தான்… ஆனால், அதிலே ருசி அதிகம் இருக்காது தம்பி . சில விஷயங்களை மெனக்கெட்டு செய்தாலும் இயற்கையான முறையிலே செய்தால்தான் நலல்து. அப்படி செய்யும்போதுதான் இட்லி மதுரை மல்லி இட்லி மாதிரி புசு புசுன்னு சாஃப்டா   வரும்.  …” என்று கூறினாள்.

உண்மையிலேயே தேவி  அமுதவாணனிடம்  இயற்கையாக இட்லிக்கு மாவு அரைப்பது  எப்படி என்று கூறவே முற்பட்டிருந்தாள். அவள்   வேறெதையும் பற்றி சிந்திக்க வில்லை. ஆனால்,  அமுதவாணன்  “ம்ம்… உங்களுக்கு மாவு அறைக்குறதுல  நல்ல அனுபவம் இருக்குது போல…’ என்று கூறியவாறே ஒரு கபட புன்னகையை உதிர்த்தான்.

அப்போதுதான் தேவிக்கே  அதிலே இரட்டையர்த்தம் கலந்திருப்பது புரிந்தது. அதிலும் அவளது கைகள், உரலின்  முன்பக்கம் அகலமாக சொல்லப்போனால் ஆண்மையின் மொட்டு போல விரிந்திருந்த பாகத்தை தடவிக்கொள்வதை உணர்ந்து ஒருகணம் நடுக்கத்துடன் சுய நினைவுக்கு வந்த தேவி அமுதவாணனிடம்  முடிந்தவரைக்கும் இயல்பு நிலையை பேணிக்கொள்ள எண்ணினாள். ஆனால் தனிமையிலே வயசுக்கு வந்த பையன் ஒருத்தனுடன் கிச்சனுக்குள் நின்றுகொண்டிருந்தவாறு அவ்வாறு இரட்டை அர்த்தத்தில் பேசியது   அவளுக்குள் உறங்கிக்கொண்டு கிடந்த ஆசைகளை கிளறியது. அதிலும் ஒரு வயசுப்பையனுடன் அவ்வாறு உரையாடுவது அவளுக்குள் இனம்புரியாத உணர்வுகளை தூண்ட,

கடைசியில், “இந்த வயசிலேயும் மாவு அரைக்க  அனுபவம் இல்லாமல் ஒரு பொண்ணு இருக்க முடியுமா?” என்று  
என்று இரட்டை அர்த்தத்துடன் கூறிவிட்டு வெட்கத்துடன் உரலை  கையிலே எடுத்தாள். அவள் முகம் சிவந்திருக்க அடுத்தகணம் அவளது மனசு, மருமகளின் தம்பியிடம்  இப்படியெல்லாம் இரட்டை அர்த்தத்தில் பேசுகிறோம்  என்று உள்ளுக்குள் உறுத்த ஆரம்பித்தது. அதனால் ஆசைகளை அடக்கிக்கொள்ளவும் முடியாமல், அனுபவிக்கவும் முடியாமல் உள்ளுக்குள் நொந்துகொண்டே தேவி  இரு கைகளாலும் உரலை   உருட்டி உருட்டி அரைக்க ஆரம்பித்தாள்.

அமுதவாணன் அதையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றான். ஆனாலும், "இந்த வயசிலேயும் மாவு அறைக்கும் அனுபவம் இல்லாமல் ஒரு பொண்ணு இருக்க முடியுமா?"” என்று அக்காவின் மாமியார்  கூறியதை கேட்டதுமே சுர்ரென்னு அவனது ஆண்மையில் ஏழுர்ச்சி ஏற்பட ஆரம்பித்திருந்தது.

"ஆஹா... அப்போ அத்தையும் நம்ம மாதிரிதான் நினைக்குறாங்களா?"இது போதும்..."பெருமூச்சை விட்டுக்கொண்ட அமுதவாணன் தேவியிடம்  நெருக்கமாக வந்தான். “எனக்கும் சொல்லி கொடுக்கிறீங்களா அத்தை …” என்று கேட்டவாறு அவன் தேவியை  மேலும் நெருங்க,

தேவி  கூச்சத்தில் கொஞ்சம் விலகி நின்றுகொண்டாள். பின்னர் அவன் கண்களை பார்த்தவாறே, “ம்ம்… இப்படி உரலை   புடிச்சுக்கோ…” தேவி அவனுக்கு கூற,


அமுதவாணன் அவளெதிரே நின்றவாறு அவளது கைகளுக்கு மேலாக அவனது கைகளை வைத்துக்கொண்டான். அவனது தொடுகையை உணர்ந்ததும் தேவியின் உடலில் மின்சாரம் தாக்கியது போல இருந்தது. அமுதவாணனும் தனது மகனைப்போலத்தான் என்று எண்ணியே அவள் பழகியிருந்தாலும், அவனுடன் தொட்டு பழகியதெல்லாம் கிடையாது. அப்படியிருக்க, அமுதவாணன் அவளது கைகளுக்கு மேலாக கைகளை வைத்துக்கொண்டதை உணர்ந்த தேவி ஒருகணம் உறைந்துபோய் நின்றுகொண்டிருக்க,

“ம்ம்… இப்ப என்ன செய்யணும் அத்தை …’ அமுதவாணனின்  குரல் மறுபடி தேவி யை நிஜஉலகுக்கு அழைத்து வந்தது.

“ம்ம்….” தொண்டையை செருமிக்கொண்டே எதுவும் நடக்காதது போல காட்டிக்கொள்ள முற்பட்ட தேவி , “இப்படி புடிச்சு…. மெதுமெதுவாக ரெண்டு பக்கமும் மாறி மாறி சுத்தணும்   …” என்று சொல்லிக்கொண்டேமறுபடி உரலை சுத்த  ஆரம்பித்தாள்.

“இப்படியா?” என்று கேட்டவாறே அமுதவாணனும்  அவளது மூவ்மெண்டை தொடர்ந்தான். சிறிது நேரம் அவ்வாறு அவனது தேவியின்  கைகளுக்கு மேலாக கைகளை வைத்து அவன் உருட்டிக்கொண்டிருக்க,

“ம்ம்… அரிசி கொஞ்சம் அரை பட்டதும்  கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகத்தை கூட்டி, நல்லா உருட்டி அடிக்கணும்… அப்போதுதான் நல்ல சாப்ட்ட வரும் …” மறுபடி கூறிய தேவி எதிரே நின்றுகொண்டிருந்த அமுதவாணனின் முகத்தை பார்த்தாள்.

“ம்ம்… எடுத்தவுடன் வேகமாக அடிக்காமல், கொஞ்சம் டைம் விட்டு, அப்புறம் வேகமாக அடிச்சால் தான் சா ஃட்டா  வருமா அத்தை  ?’ அமுதவாணன் வேண்டுமென்றே அவளை சீண்டிப்பார்க்க, அவள் கால்களுக்கிடையே கிறுகிறுத்தது.

தேவியுடன் உரையாடுவது, மருமகளின் தம்பியா  இருந்தாலும் அது அவளது உணர்ச்சிகளை தூண்ட தவறவில்லை. “எடுத்தவுடன் வேகமாக அடிக்காமல், கொஞ்சம் டைம் விட்டு, அப்புறம் வேகமாக அடிச்சால் தான் சா ஃட்டா  வருமா ?” என்று அவளது மருமகளின் தம்பி  எதை  பற்றி கேக்குறான் என்று புரிந்துகொண்டதும் அவள் பெண்மை சுரந்தது. பட்ட பகலிலேயே பெண்மையில் சுரப்பு ஏற்படுவதை உணர்ந்ததும், அதை அசௌகரியமாக உணர்ந்த தேவி ,

“ம்ம்… அப்படித்தான் அடிக்கணும்… நீ நல்லா அடிச்சு ஊத்து … நான் மற்ற வேலைகளை பார்க்கிறேன்…” கூறிக்கொண்டே மெல்ல அவளது கைகளை அவனிடமிருந்து விடுவித்துக்கொண்டாள்.

அமுதவாணனிடம் இருந்து கைகளை விடுவித்துக்கொண்ட தேவிக்கு அவளது புறங்கையை பார்த்தபோது தீயினால் சுட்டது போல் இருந்தது. அமுதவாணனின்  தொடுகையினால் இவ்வாறு உஷ்ணத்தை உணர்ந்துகொள்கின்றோமே என்று நம்பமுடியாமல் மறுபடி மறுபடி சிலதடவைகள் புறங்கைகளை பார்த்துக்கொண்ட தேவி அடுத்து மதியத்துக்கு சமைக்க தேவையானதை எடுத்துவைக்க    

“எவ்வளவு நேரம் இப்படி அடிக்கணும் அத்தை ?” கேட்டவாறே அமுதவாணன்  அவள் கண்களை பார்த்தான்.

அவனது பேச்சின் உண்மையான அர்த்தத்தை புரிந்துகொள்ளமுடியாமல் அவனது கண்களை பார்த்த தேவி , “அரிசியும் உளுந்து நல்ல அற பட்டு , வெள்ளையா  வரும் வரைக்கும் வைச்சு அடிக்கணும்… கடைசியிலே பிசுபிசுப்பா வெள்ளையா மாவு வர வரைக்கும் அடிக்கணும்…” என்று கூறினாள்.

தேவி இயல்பாக உரையாட முற்பட்டாலும் அவளால் அது முடியவில்லை. ஏற்கனவே அவளது உரையாடல் இரட்டை அர்த்தத்தில் எடுக்கப்பட்டுவிட்டது என்று தெரிந்ததினால், ஆசைகள் தலைதூக்க அமுதவாணனுடன் உரையாடும்போதே அவளது முகம் சிவந்தது. அதிலும் மைதா மாவு போன்ற நிறத்தினாலான அவளது முகத்திலே கூச்சத்தினால் ஏற்பட்ட மாற்றம் தனியாக தெரிந்தது.

அமுதவாணனும் அதை உணர்ந்திருக்க வேண்டும். அதனால், “வெள்ளையா பிசு பிசுன்னு  வந்தாலும், நீங்க போதுமென்று சொல்லும் வரைக்கும் நல்லா வைச்சு அடிக்கிறேன் அத்தை … போதுமா?” என்று கூறியவாறே தொடர்ச்சியாக உரலை ஆடிக்கொண்டிருந்தான்

மீண்டுமொருமுறை இரட்டை அர்த்தத்துடன் கூடிய அந்த வார்த்தைகளை கேட்டபோது தேவிக்கு “கஞ்சி வந்தாலும், நீங்க போதும் போதும்ன்னு சொல்லுற வரைக்கும் உங்க கூதியில அடிக்குறேன் கூறியது போல் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. உணர்ச்சிகளினால் உடல் தூண்டப்பட அவளது உரோமங்கள் பூனை மயிர் போல சிலிர்த்துக்கொண்டது.

ஆபாச எண்ணங்களினால் ஒருகணம் சிலிர்த்துவிட்டு கையிலே அரிசியை எடுத்தவாறு அதை பாத்திரத்தில் வைக்க  எண்ணினாள். ஆனால் அந்த பாத்திரம் அமுதவாணன் முன்னாடி உள்ள  ஸ்டாண்டில் இருக்கின்றது என்று உணர்ந்ததும் மறுபடியும் அவனிடம் ,

“தம்பி … கொஞ்சம் விலகி நிக்குறீயாடா?  முன்னாடி இருக்கிற ஸ்டாண்டுல இருந்து அரிசி சட்டியை எடுக்கணும்…” என்று கூற,

அமுதவாணனும் , “ம்ம்.. ஓகே..” அத்தை என்றவாறு சற்று பின்னாடி நகர்ந்தான்.

அவன் நகர்ந்ததும் தேவி முன்னாடி சென்று பாத்திர ஸ்டாண்டில் மெல்ல எட்டி எடுக்க அதி தவிர கிள விழவும் , அதனை  எடுப்பதற்காக குனிந்தபோதுதான் அமுதவாணன்  பின்னாடி நெருங்கி நிற்பது  என்று அவளுக்கே புரிந்தது. பின்னாடி தள்ளிக்கொண்டு நின்ற அவளது சூத்து அவனின் முன்புறம் இடிப்பதையும், உள்ளே அவனது பூள் தடிமனாக இருப்பதையும் உணர்ந்துகொண்ட தேவியின் உடலில் மறுபடி அதிர்வலைகள் சவாரி செய்தது.



“ஸாரி….” என்றவாறு சட்டென்று கிள விழுந்த பாத்திரத்தை  எடுத்துக்கொண்ட தேவி நாணத்துடன் நிமிர்ந்து அவனை பார்த்தாள்.

அமுதவாணனும் அந்த அனுபவத்தை எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை. தேவியின் அகன்ற சூத்தின் மென்மையான சருமத்தை உரசியதில் ஆனந்தத்தை அனுபவித்த அவன் “பரவால்ல ..அத்தை …’ என்றவாறு இயல்பாக காட்டிக்கொள்ள முயன்றான். இருப்பினும் அவனது அக்காவின் மாமியாரின்  அம்சமான குண்டி அவனது ஆண்மையிலே அழுத்தியது அவன் ஆண்மையை மேலும் கடினமாக்கிவிட்டியிருந்தது.

அவன் பாண்டின் முன்புறத்தே கூடாரமடித்திருப்பதை ஓரக்கண்ணால் கவனித்தவாறே தேவி உரலில் இருந்த மாவை எட்டி பார்த்தால் . அதிலே அரிசி நல்ல அற பட்டு பால் மாதிரி வெள்ளையா இருக்க , “ம்ம்…. அரைச்சது போதும் தம்பி .  …” கூறிய தேவி மறுபடி அவளது வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.

அப்போ அக்கா கீதாவின் கொலுசுச் சத்தம் கேட்டது. ...கீதா தன் அறையிலிருந்து  கிச்சனுக்கு வந்து, தம்பியின் நிலமையை  பார்த்தவள் ...."ஏண்டா... நான் ஏதாச்சு ஹெல்ப் கேட்டா  கரிச்சுக் கொட்டுவ? இப்போ என் அத்தைக்கு இதெல்லாம் பண்ணி  கொடுக்குற ?

தேவி  வெட்கத்தோடு,பேசாமல்  நின்றாள். அவர்கள் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்

நீ என்னைக்காவது இந்த உரலுல மாவு அரைச்சிருக்கியா? எப்ப பாராலும் வரதனும் நீயும் ரூம்ல பூட்டிக்கிட்டு... உள்ளே கசமுசா பண்ணிக்கிட்டே இருப்பீங்க!  

தம்பி அப்படி சொன்னதும் கீதாவுக்கு ... ஜிவ்வென்றிருந்தது. ஓரக்கண்ணால் அவனைப் பார்த்து முறைத்தாள். .."ஐயோ, அக்காகிட்டயும் ஓவரா பேசிட்டோமோ?" என்று நாக்கை கடித்து பதில் பேச முடியாமல், அமுதவாணன் ... .அக்கா தம்பியின் உரையிடலை கேட்டு, மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டிருந்த தேவி, "சரி, சரி, உங்க பஞ்சாயத்தை அப்புறம் வச்சுக்கலாம். உங்க அக்காவை சீக்கிரம் ஆஸ்பத்திரி குட்டி காமிச்சிட்டு வாடா!" என்று சொல்லியபடி அங்கிருந்து நகர்ந்தாள் தேவி.....கதை பிடித்திருந்தால் லைக் பண்ணுங்க ப்ரோ 

தொடரும் ..!!