01-02-2025, 08:12 PM
இளங்கோ சுத்தமாக தன் தாயை மறந்து விட்டிருந்தான்.
அதாவது மறந்து விட்டதாக நினைத்துக் கொண்டிருந்தான். ஆனால் கனவில் அவள் அப்படி திடீரென்று ஆயிஷாவின் இடத்தில் மாறி வந்து அவனை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்குவாள் என்று அவன் நினைத்துக் கூட பார்க்கவில்லை.
மெசெஜ் பார்க்காதது அம்மாவை கோபத்திற்குள்ளாக்கியிருக்கும் என்று இளங்கோவுக்கு தெரியும். இருந்தாலும் எதையும் காட்டிக் கொள்ளாமல் வழக்கம் போல இருப்போம் என்று மெல்ல எழுந்து அறைக் கதவை திறந்துக் கொண்டு படிகளில் இறங்கினான் இளங்கோ.
காலை 6 மணிக்கு கல்பனா சமையல் கட்டில் இருந்த போது இளங்கோ அம்மா என்று அழைத்துக் கொண்டு காஃபி கேட்டுக் கொண்டு உள்ளே வந்தான். கல்பனா அவனிடம் எதுவும் பேசாமல் காஃபியை மட்டும் கிச்சன் ஸ்லாபில் அவன் கைக்கு அருகில் வைத்து விட்டு சமையல் வேலையில் கவனம் செலுத்த துவங்கினாள்.
இரவு முழுவதும் கல்பனா உறங்கவே இல்லை. லேசாக அழவும் செய்தாள். அவள் தன் மகன் இளங்கோ, தன் தோழி ஆயிஷாவுடன் தான் இரவு முழுவதும் சாட் செய்துக் கொண்டிருந்தான் என்று முழுமையாக நம்பினாள் கல்பனா. அவளால் தாங்கிக் கொள்ளவே முடியவில்லை. எவளிடம் தன் மகன் விழுந்து விடக் கூடாது என்று தவியாய் தவித்து பயந்துக் கொண்டிருந்தாளோ அவளிடமே தன் மகன் விழுந்து விட்டான் என்பதை அவளால் ஜூரணிக்கவே முடியவில்லை. அதுவும் தான் அத்தனை சொல்லியும், ஏன் அவனுக்காக என்னென்னவோ செய்தும், இவன் துளி கூட மதிக்காமல் அவளிடம் நைட் ஃபுல்லா சாட் பண்ணிட்டிருந்திருக்கானே, அவ கிட்டேயே போகட்டும். இனி இவனுக்கு எதுவும் கிடையாது. எதுவும் தர கூடாது. எப்படியோ கெட்டு போகட்டும். என்னை மதிக்காதவன் எனக்கும் தேவையில்லை. நான் ஒன்றும் அவனுக்காக ஏங்கவில்லை. மகன் என்று அக்கறையாக சொன்னால் இப்படி தறி கெட்டு அலைகிறானே. அப்படி என்ன இந்த சின்ன வயசில் இவனுக்கு பொம்பளை ஷோக்கு கேட்குதா, பொம்பளை ஷோக்கு என்று கல்பனாவின் மனம் ஆற்றாமையால் பொங்கியது. அழுகை அழுகையாக வேறு வந்தது. கண்களில் நீர் கோர்த்துக் கொண்டது. அதை மகன் கவனித்து விட்டால் இன்னும் அசிங்கமாகி விடும், தன்னை ஏளனமாக பார்ப்பான் என்று அவன் பக்கம் திரும்பாமலே இருந்தாள் கல்பனா.
அதே சமயம் பின்னால் நின்ற இளங்கோவின் மனதிலோ வேறு விதமான எண்ணங்கள் உருவாகிக் கொண்டிருந்தன. இரவு ஆயிஷாவுடன் வீடியோ காலில் அவள் உடம்பை பாதி பார்த்ததில் அவள் அக்குளை தரிசனம் செய்ததில், அவன் சுன்னி போட்ட ஆட்டத்தில் அதை அடக்க வேறு வழி தெரியாமல் கையடித்து கஞ்சியை கொட்டி விட்டு தான் உறங்க போனான். அதோடு இரவில் ஆயிஷாவை கனவில் கண்டு... அவள் அக்குளை நக்கி.. அதோடு... ம்ம்... சரி அதை எதற்கு இப்போது நினைத்துக் கொண்டு... அவன் சுன்னி தானாகவே கஞ்சியை பீய்ச்சி இருந்தது. ஆனால் பாத்ரூமில் அவன் தன் சுன்னியை கழுவிய போது அந்த சுன்னி இரண்டு முறை கஞ்சியை பீய்ச்சிய சுவடே தெரியாமல் சுன்னி மீண்டும் எழும்பிக் கொண்டு நின்றது. அது நட்டுக் குத்தாக நின்றதால் தன் குளியல் அறையில் கொஞ்ச நேரம் சுன்னியை உருவி விட்டு தான் கீழே வந்திருந்தான் அவன். அவன் சுன்னி இன்னும் முழு விறைப்போடு தான் இருந்தது.
இப்போதோ அவன் நின்ற இடத்திலிருந்து கல்பனாவின் பின் பக்கம் தெரிய, அம்மாவின் பின்புறங்களை பார்த்து அவனுக்கு என்னமோ செய்தது. நைட்டியில் இருந்தாள் கல்பனா. அவளுடைய வட்ட வடிவ புட்ட கோளங்கள் இரண்டின் மேலும் வழிந்து இறங்கிய அந்த சாட்டின் நைட்டி அழகாக வடிவம் காட்ட, இதே மாதிரி தானே இரவு ஆயிஷாவுக்கும் இருந்தது என்று ஒரு எண்ணம் உண்டானதை இளங்கோவால் தவிர்க்க முடியவில்லை. சில நொடிகள் அந்த பகுதியில் தயங்கி தேங்கி நின்ற பார்வையை டக்கென்று வேறு பக்கம் திருப்பிக் கொண்டு, ச்சே என்ன இது? வர வர ஏன் இப்படி எல்லாம் தரக் குறைவான எண்ணங்கள் வருகிறது. இது தப்பு. நமக்கு தான் ஆயிஷா இருக்கிறாளே. அவள் கிடைப்பது உறுதியாகி விட்டது. அவள் கையில் கிடைத்ததும் சக்கையாக அனுபவித்துக் கொள்ளலாம். அம்மாவை இப்படி பார்க்க கூடாது இனி என்று எண்ணிக் கொண்டான்.
கவனத்தை வேறு பக்கம் திருப்ப அம்மாவிடம் பேச்சுக் கொடுக்க முயன்றான்.
இளங்கோ : அம்மா...
கல்பனா : ...
இளங்கோ வரும் போதே அம்மா தன் மேல் கோபமாக இருப்பாள் என்று யூகித்துக் கொண்டு தான் வந்திருந்தான். இரவு அம்மா அவனுக்கு அனுப்பிய மெசெஜ்களுக்கு எந்த ரிப்ளையும் பண்ணாததோடு கண்டுக் கொள்ளாமலும் விட்டதால் கண்டிப்பாக அம்மா காலையில் தன்னுடன் ப்ரசனை பண்ணுவாள் என்று அவன் ஏற்கெனவே யூகித்து அதற்கு தயாராக தான் வந்திருந்தான்.
இளங்கோ : என்னம்மா?
கல்பனா : ...
இளங்கோ : அம்ம்ம்ம்மா...
கல்பனா : ...
இளங்கோ : அம்மா...
இளங்கோ கல்பனாவின் பின்னால் நெருங்கி நின்று அவள் தோள்கள் இரண்டின் மேலும் தன் இரு கைகளையும் வைத்தான். அவன் உடல் அம்மாவின் பின்பக்கம் உரசியது. இளங்கோவின் உடல் சிலிர்த்தது. கல்பனாவின் உடலும் தான். ஆனால் அவள் எதையும் காட்டிக் கொள்ளவில்லை.
கல்பனா : தொடாதே...
இளங்கோ : என்னம்மா ப்ரசனை உனக்கு?
கல்பனா : ...
இளங்கோ : இப்ப பேசப் போறியா இல்லையா?
கல்பனா : ...
இளங்கோ : திரும்பு
கல்பனா : ...
இளங்கோ : திரும்பும்மா...
இளங்கோ கல்பனாவின் தோள்களை பலமாக பிடித்து அவளை தன் பக்கமாக திருப்பினான். திருப்பியவன் உண்மையிலேயே கொஞ்சம் அதிர்ந்து போய் விட்டான். கல்பனாவின் கண்கள் கலங்கி இருந்தன. அவள் விழிகளில் இருந்து கண்ணீர் கன்னங்களில் வழிந்துக் கொண்டிருக்க, தான் அழுவதை மகன் பார்த்து விடாமல் இருக்க தலையை குனிந்து அவள் தன் கண்ணீரை மறைக்க...
இளங்கோ : ஐயோ... என்னம்மா ஆச்சு? அப்பா எதாவது திட்டிட்டாரா?
நிமிர்ந்து இளங்கோவை பார்த்தவள்...
கல்பனா : விடுடா. இந்த நடிப்பெல்லாம் என் கிட்டே வேண்டாம்.
இளங்கோ : என்னாச்சுன்னு சொல்லும்மா.
கல்பனா : ஒண்ணும் ஆகலை. நீ போய் உன் வேலையை பாரு.
இளங்கோ : இப்ப நீ எனக்கு பதில் சொல்ல்லைன்னா உன்னை விட மாட்டேன். எதுக்கு இப்ப அழுறே? நான் எதாவது தப்பு பண்ணிருந்தா சொல்லு.
கல்பனா : நீ எந்த தப்பும் பண்ணலைடா. நான் தான் தப்பு பண்ணிட்டேன். உன்னை நம்பினேன் பாரு, அதான் நான் பண்ண தப்பு.
இளங்கோ : புரியற மாதிரி சொல்லும்மா.
இந்த ரகளையில் அம்மா மகன் இருவரின் உடல்களும் நன்றாகவே நெருங்கி இருந்தன. இளங்கோ கிட்டத்தட்ட கல்பனாவை அழுத்திக் கொண்டு நின்றிருந்தான். அது வேறு கல்பனாவின் மனதை மாற்றிக் கொண்டிருந்தது. மகனின் மேலிருந்த கோபமெல்லாம் கரைந்துக் கொண்டிருந்தது. அவள் அடியில் எதுவோ அழுந்துவதையும் உணர்ந்தாள். வெட்கம் பிடுங்கி தின்றாலும், எல்லாம் அந்த ஆயிஷா செஞ்ச வேலையா இருக்கும். நைட் என்னெல்லாம் மெசெஜ் பண்ணிக்கிட்டாங்களோ என்று இன்னொரு பக்கம் கோபமும் வந்தது.
கல்பனா : நான் சொன்னா உனக்கு புரியாது. உனக்கு புரியற மாதிரி சொல்றவங்க கிட்டேயே போய் கேளு. போ...
இளங்கோ : இப்ப நீ எனக்கு ஒழுங்கா பதில் சொல்லலைன்னா, இனி நான் உன் கூட எப்பவுமே பேச மாட்டேன்.
கல்பனா : பேச மாட்டியா? பேச மாட்டியா? அவ்ளோ ஆகிடுச்சா உனக்கு. எல்லாம் அவ இருக்கான்னு தைரியம் தானே. அவ கூட பேசிக்கலாம்ன்னு தானே. உனக்கு அம்மா வேண்டாம் தானே. அவ தானே வேணும்...
கல்பனா மகனின் கன்னங்களில் மாறி மாறி அறைந்தாள், வலிக்காமல். இளங்கோ அம்மாவின் கையை தடுத்து வளைத்து அப்படியே கீழே இறக்கி அடிக்க விடாமல் தடுத்தவன் எதிர்பார்க்காதவாறு அப்படியே அவளை வாரி எடுத்து மார்போடு தழுவி இறுக்கி...
இளங்கோ : ஏற்கெனவே அடிச்சு கன்னம் வீங்கி போயிருக்கேன். திரும்பவும் அடிக்கிறியா? இரு உன்னை என்ன பண்றேன் பாரு...
கல்பனா : ஐயோ விடுடா. என்ன இப்படி போட்டு இறுக்குறே. வலிக்குது.
இளங்கோ : வலிக்குதா? வலிக்குதா? எனக்கும் அப்படி தானே வலிக்கும்.
இளங்கோவின் அடித்தண்டு அம்மாவின் அடி ஆப்பத்தில் நைட்டியோடு அழுந்தியது இந்த விளையாட்டில். எதிர்பாராமல் கிடைத்த அந்த அழுத்தம் தந்த சுகம் அவனுக்கு தேவையாக இருந்தது. அவன் எதையும் யோசிக்கவில்லை. அழுத்தத்தை குறைக்கவும் இல்லை. கல்பனாவும் இதில் தடுமாறி போய் விட்டாள். என்ன இப்படி கல்லு மாதிரி இருக்கு என்று நினைத்தவள், எல்லாம் அந்த சிறுக்கி ஏத்தி விட்டிருப்பா என்று தன் தோழியை திட்டிக் கொண்டு மகனை தடுக்கவோ, விலக்கவோ மறந்தாள். கல் மாதிரி இருந்த அந்த விசயத்தின் அழுத்தம் தந்த உணர்வுகள் ஆப்பம் மாதிரி இருந்த கல்பனாவின் விசயத்தில் நன்றாக பதிந்து எதோ சில விசயங்களை அந்த உடல்களுக்குள்ளும் மனங்களுக்குள்ளும் ட்ரான்ஸ்ஃபர் செய்துக் கொண்டிருந்தன. இரண்டு பேருமே அதை கண்டுக் கொள்ளாத மாதிரி தங்கள் அம்மா மகன் பாச நாடகத்தை தொடர்ந்து அரங்கேற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
கொஞ்ச நேரம் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டார்கள். இருவரின் மனதிலும் பலவிதமான குழப்பமான எண்ணங்கள் அலையலையாய் ஓடிக் கொண்டிருந்தன. அடிவாரத்திலோ அந்த அழுத்தம் இன்னும் குறையவில்லை. இளங்கோ அந்த அழுத்தத்தை குறைக்க விரும்பவில்லை. கல்பனாவும் தன் மகன் அந்த அழுத்தத்தை குறைக்க வேண்டும் என்று விரும்பவில்லை. இருவருமே கீழே எதுவுமே நடக்காத மாதிரி காட்டிக் கொண்டனர். ஆனால் அங்கே தான் இந்த உறவை இது வரை இல்லாத ஒரு இன்பமான உறவாக மாற்றுவதற்கான ப்ராசஸ் நடந்துக் கொண்டிருந்தது.
கல்பனா மகனின் அழுத்தம் தந்த சுகத்தை அனுபவித்துக் கொண்டே, மேலே அவன் மேல் கோபமாக இருப்பது போல இப்போது நடித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் கண்கள் இன்னும் கண்ணீரை சொட்டு சொட்டாக கன்னங்களில் வழிய விட்டுக் கொண்டிருந்தன. இளங்கோ அம்மாவின் கண்களில் வழிந்த கண்ணீரை பார்த்தான். அவன் மனம் உருகியது. அவளை சமாதானப்படுத்த நினைத்தான். ஆயிஷா அவனுக்கு கிடைத்த பொக்கிஷம் தான். ஆனால் அம்மா அவனுக்கு அம்மா அல்லவா? யாருக்காகவும் பெற்ற தாயை விட்டுக் கொடுக்க முடியாதே. அதனால் ஒரு பாசமான மகனாக அம்மாவை சமாதானப்படுத்தி, அவள் கோபத்தை போக்கி, அவளை என்றும் இதே போல் அன்போடு தன்னோடு வைத்துக் கொள்வது மகனாக தன் கடமை என்று நினைத்தான் இளங்கோ.
கல்பனாவின் கண்ணீரை துடைக்க நினைத்த அதே நேரத்தில் அம்மாவின் உடம்பை வளைத்து அணைத்துக் கொண்டிருந்த கைகளை விடுவிக்கவும் அவன் விரும்பவில்லை. அதனால் கல்பனாவின் முகத்திற்கு அருகே தன் முகத்தை கொண்டு சென்ற இளங்கோ தன் உதடுகளால் அம்மாவின் கன்னங்களில் வழிந்த கண்ணீரை ஒற்றி ஒற்றி எடுக்க துவங்க...
கல்பனா அதில் சுத்தமாக சரணடைந்தாள். மகனின் உதடுகள் அவள் கன்னங்களில் பட பட அவள் விழிகள் தானாக முடிக் கொண்டன. மூடிய இமைகளின் வழியே விழிகளின் உள்ளே மிஞ்சியிருந்த கண்ணீர் துளிகள் உள்ளிருந்து பிதுங்கி வெளியில் எட்டிப் பார்த்து இமைகளின் நடுவே கசிந்து, விழித் திரைகளின் விளிம்பில், தூறலுக்குப் ப்பின் மழைத் துளி இலை நுனியில் தொங்குவது போல தொங்க, இளங்கோ தன் நாக்கை நீட்டி நுனி நாக்கினால் அந்த விழி நீரை தொட்டு தன் வாய்க்குள் உறிஞ்சிக் கொண்டான். மகனின் அன்பில் தாய் முற்றிலுமாக அவனிடம் சரணடைந்தாள்.
இளங்கோவின் உடலை சுற்றியிருந்த அவள் கைகளின் இறுக்கமே கல்பனா முற்றிலுமாக சமாதானமாகி விட்டாள் என்பதை இளங்கோவுக்கு புரிய வைத்தாலும் அவன் அம்மாவை விடவில்லை. அவன் கல்பனாவின் இன்னொரு விழியில் தேங்கி நின்ற கண்ணீர் துளியையும் அதே போல் நுனி நாக்கால் நக்கி எடுத்தான். கல்பனா உடல் சிலிர்த்தாள்.
அம்மாடி இது என்ன காதலா? ஏன் என் உடல் இப்படி சிலிர்க்கிறதோ. கட்டியணைத்து நிற்பதோ அவள் பெற்றெடுத்த மகன். ஆனால் அவன் உதடுகள் கன்னங்களிலும் கண்களிலும் படும் போது ஏன் என் மனம் இப்படி படபடக்கிறது? இதயம் இப்படி துடிதுடிக்கிறது என்று கல்பனாவுக்கு புரியவில்லை. இது காதலர்களுக்குள் வரும் உணர்வல்லவா என்று அவள் குழம்பினாள். பின் அவளே அதெப்படி ஒரு தாயும் மகனும் காதலிக்க முடியும். இது காதலில்லை. அதீத அன்பு தான். எனக்கு என் மகனை ரொம்ப பிடிக்கும். அவனுக்கும் என்னை பிடித்திருக்கிறது என்று தெரிந்துக் கொண்டதும் அதனால் தான் இப்படி மனம் படபடக்கிறது, இதயம் துடிதுடிக்கிறது என்று தனக்கு தானே சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டாள்.
நல்லவேளை, கல்பனா நேற்றிரவு அவள் தன் மனசாட்சியை அடித்து துரத்தி விட்டாள். கோபித்துக் கொண்டு போன கல்பனாவின் மனசாட்சி இது வரை வந்து சேரவில்லை. அது மட்டும் இப்போது இங்கே இருந்திருந்தால், கல்பனாவிடம் அதெல்லாம் சரிடி, கீழே... அதான் அடிலே... உன் மகன் இரும்பு ராடு மாதிரி எதையோ உன் பூமேடை அதாண்டி உன் புண்டைலே வைச்சு அழுத்தி தேய்ச்சிட்டிருக்கானே அதுவும் அம்மா மகன் அதீத பாசத்தின் விளைவு தானோ என்று கேட்டு கல்பனாவை குழப்பி அவளுடைய தாய் பாசத்தை மகனுக்கு காட்டுவதை தடுத்திருக்கும். நல்லவேளையாக மனசாட்சி விடுப்பில் சென்று விட்டதால் அங்கே அம்மா மகன் பாச நாடகம் இப்போதைக்கு எந்த தடங்கலும் இல்லாமல் அரங்கேறிக் கொண்டிருந்தது.
கல்பனா : நைட் நான் உனக்கு வாட்ஸ் அப்லே மெசெஜ் பண்ணினேன்.
இளங்கோ : ஓ... நான் கவனிக்கலையே.
கல்பனா : நீ ரொம்ப பிஸியா இருந்திருப்பே போல இருக்கே...
இளங்கோ : ஒரு பிஸியும் இல்லை. நீங்க விட்ட அரைலே கண்ணிலே லைட்டா வலி. தாங்க முடியாம படுத்து தூங்கிட்டேன்.
இளங்கோ அம்மாவின் வீக்னெஸ் அவள் தன் மேல் வைத்திருக்கும் பாசம் தான் என்பதை இளங்கோ நன்றாக புரிந்து வைத்திருந்தான். அதனால் அவளை சரியாக குறி பார்த்து அடித்தான். அதாவது இப்போது அவன் தன் ஆண்குறியால் அடியில் அம்மாவின் பெண்குறியில் அடித்துக் கொண்டிருக்கிறானே, அதை சொல்லவில்லை. ஒரு அம்மாவாக கல்பனா தன் மேல் வைத்திருக்கும் பாசம் என்ற உணர்வைப் பற்றி சொல்கிறேன்.
இரவு தான் ஆன்லைனில் இருந்ததையும் ஆனால் அம்மா அனுப்பிய மெசெஜ்களை கண்டுக் கொள்ளாமல் விட்டதையும் கண்டிப்பாக அம்மா கவனித்திருப்பாள் என்பதால் அவள் தன் மேல் கோபமாக இருப்பாள் என்பதை இளங்கோ தெரிந்து வைத்திருந்தான். அதனால் அவளை சமாதானப்படுத்த அவன் அவளுடைய தாய் பாசத்தையே கருவியாக பயன்படுத்த முடிவு செய்தான். கல்பனா அவன் கன்னத்தில் விட்ட அரை இன்னும் லேசாக வலிக்க தான் செய்தது. ஆனால் கண்ணில் எல்லாம் எந்த பாதிப்பும் இல்லை. ஆனால் அப்படி சொன்னால் அம்மாவுக்கு தன்னை அரைந்தது நினைவுக்கு வந்து அந்த குற்ற உணர்ச்சியில் பதில் சொல்ல முடியாமல் திணறுவாள், அதில்லாமல் தனக்கு வலி என்றால் கண்டிப்பாக துடித்தும் போவாள் என்று தெரிந்துக் கொண்டு இளங்கோ கல்பனாவின் மேல் அந்த அம்மா மகன் பாச ஆயுதத்தை ஏவ, அவன் நினைத்த மாதிரியே கல்பனா மகன் மேல் வைத்திருந்த பாசத்தால் அவன் கண்ணில் வலி என்றவுடன் துடித்துப் போனவளாக, மகனின் இறுக்கமான அணைப்பில் இருந்து விடுபட எந்த முயற்சியும் செய்யாமலே பதட்டத்தோடு அவன் கண்ணில் விரலால் வருடி கொடுத்து, ஸாரிடா... என்று முனகினாள்.
இளங்கோ : விடும்மா... அடிக்கடி ஸாரி சொல்லாதே. எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு.
இளங்கோ மனதுக்குள் யாரு கிட்டே என்று தன் ப்ளான் சக்சஸ் ஆன மகிழ்ச்சியில் சொல்லிக் கொண்டவன், அப்படியே அம்மாவை இன்னும் இறுக்கமாக அணைத்து அவளை கிச்சன் ஸ்லாபில் வைத்து நசுக்கினான்.
கல்பனா : விடுடா... இப்படி போட்டு இறுக்குறே? அம்மாவுக்கு மூச்சு விடவே கஷ்டமாயிருக்கு.
இளங்கோ : இந்த சாதாரண விசயத்துக்கு இப்படி அழுவாங்களா, லூசு அம்மா?
இளங்கோவுக்கு அந்த அதிகாலை நேரத்தில் அம்மாவின் உடலோடு உடல் சேர்ந்திருப்பதால் கிடைத்த வெதுவெதுப்பான இதம் தேவையாக இருந்தது. அவன் கல்பனாவை கிட்டத்தட்ட அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தான். கல்பனாவும் தான் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் இருவரும் இது அம்மா மகன் பாசம் என்று தங்களுக்கு தாங்களே விளக்கமும் சொல்லிக் கொண்டார்கள்.
கல்பனா : போதும்.. விடுடா...
இளங்கோ : இச்சு தா... இச்சு தா...
கல்பனா : போடா... அடிக்கடி எல்லாம் தர முடியாது.
இளங்கோ : அப்ப நான் தரேன்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்... இச்...
கல்பனா : ஐயோ... ச்சீ... காலங்கார்த்தாலே இப்படி முகத்தை நக்கி எச்சி பண்றானே படுபாவி...
இளங்கோ : நான் நக்கலைம்மா... இச்சு தானே குடுத்தேன்... இருங்க... கண்ணீர் விட்டு அழுது உங்க கன்னமெல்லாம் அது அப்படியே தடம் தடமா பதிஞ்சிருக்கு. அதை சுத்தம் பண்றேன்...
என்று சொல்லி விட்டு அம்மாவின் விழிகள் வழிய விட்ட கண்ணீரின் தடங்கள் பதிந்த கன்னங்களை நக்க துவங்கினான் இளங்கோ. கல்பனா மனதுக்குள் ஐயோ வர வர இது எல்லை கடந்து செல்கிறதே. இவனுடைய சேட்டை தாங்க முடியவில்லையே. இந்த பாவி என்ன இப்படி அம்மா என்ற நினைப்பே இல்லாமல் என்னென்னமோ பண்ணுறான் என்று தவிக்க, அடடா... ஒண்ணும் தெரியாத பாப்பா. சும்மா முத்தம் கொடுத்திட்டிருந்தவனை கன்னத்தை நக்க சொல்லி ஐடியா குடுத்த்தே நீதானடி... அவனை தூண்டியும் விட வேண்டியது. அப்புறம் அவன் பண்றதுக்கும் உனக்கும் சம்பந்தமில்லாத மாதிரி நடிக்கவும் வேண்டியது. நல்லா நடத்துறடி நாடகம் என்ற குரல் கேட்க, கல்பனாவுக்கு புரிந்து விட்டது அது தன் மனசாட்சி என்று.
கல்பனா : அடிப்பாவி வந்திட்டியா?
மனசாட்சி : வந்து பத்து நிமிசமாச்சு. ஏன்... நான் வந்ததிலே மாமிக்கு எதாவது இடைஞ்சலா?
கல்பனா : ஒரு இடைஞ்சலும் இல்லை. ஆனா வந்தவுடனே வழக்கம் போல என்னை குறை சொல்ல ஆரம்பிச்சிட்டியே. நான் எங்கேடி அவனுக்கு ஐடியா குடுத்தேன்?
மனசாட்சி : அவன் உன் கன்னத்திலே இருந்த கண்ணீர் துளியை உதட்டாலே ஜெண்டிலா ஒத்தி ஒத்தி எடுத்திட்டிருந்தான். அவன் கிட்டே நீதான் ஐயோ இப்படி நக்கி எச்சி பண்றான்னு சொன்னே. உன் மகனாச்சே. விடுவானா சான்ஸை. அட இது நல்லா இருக்கேன்னு நக்க ஆரம்பிச்சிட்டான்.
கல்பனா : ச்சீ... அந்த வார்த்தையை திரும்ப திரும்ப சொல்லாதே.... என்னமோ மாதிரி இருக்கு.
மனசாட்சி : நல்லா தானே இருக்கு. பேசாம அனுபவிச்சுக்கோ.
கல்பனா : ஆனா வழக்கமா எதாவது குறை சொல்ற நீ இப்ப என்ன வேற மாதிரி பேசுறே?
மனசாட்சி : எப்படியும் நான் என்ன சொன்னாலும் நீ உன் மகனை தடுக்க போறதுமில்லை. நீயும் அவனை விடப் போறதும் இல்லை. அவனும் உன்னை விட போறதில்லை. அவன் செய்யறதையெல்லாம் ஏத்துக்க தான் போறே. நீயும் ரொம்ப நல்லவ மாதிரி நடிச்சுட்டு, உன்னை நீயே ஏமாத்திக்கிட்டு, அவனை இன்னும் இன்னும் செய்ய வைச்சு, நல்லா அனுபவிக்க தான் போறே. எதுக்கு நான் வேற கருத்து சொல்லிட்டு. பாவம் ரொம்ப பாசத்திலே குழையுறான் உன் பையன். அம்மாவும் மகனும் பாசத்தை நல்லாவே காட்டட்டுமேன்னு ஒரு நல்ல எண்ணம் தான். நல்லா நக்குறானில்லே?
கல்பனா : சனியனே... நல்லா தானே பேசிட்டிருந்தே. அதென்ன கடைசிலே அசிங்கம் புடிச்ச மாதிரி வார்த்தை....?
மனசாட்சி : அப்புறம் இப்ப உன் மகன் உன் கன்னத்திலே பண்ணிட்டிருக்க வேலைக்கு என்னடியம்மா பேரு?
கல்பனா : அவன் அம்மாவை அழ வைச்சிட்டமேன்னு அவ கண்ணீரை துடைக்கிறாண்டி கேடு கெட்டவளே. உன் எண்ணமெல்லாம் எப்பவும் டர்ட்டியா தான் இருக்குமா?
மனசாட்சி : நாங்க டர்ட்டி தாம்மா. அம்மாவும் மகனும் ரொம்ப சுத்தமாவே இருங்க. உலகத்திலேயே சுத்தம் பண்றேன்னு இப்படி நக்கி நக்கி எச்சி பண்ற ஜென்மங்களை நான் பார்த்ததே இல்லை.
கல்பனா : ஏன் நாய் குட்டியை அம்மா நாயும், பூனைக் குட்டியை அம்மா பூனையும் நக்கி சுத்தம் பண்றதை நீ பார்த்ததில்லையா? அது மாதிரி தான் இதுவும்.
மனசாட்சி : நல்லா சொல்றியே விளக்கம். அதான் உதாரணம் அருமையா கண்டுபிடிச்சாச்சில்லே. அப்புறம் என்ன நீயும் அவனை புடிச்சு நக்கு.
கல்பனா : ச்சீ... நாயே... பேச்சை பாரு...
கல்பனா மனசாட்சியை திட்டினாலும் அது சொன்ன அந்த நீயும் அவனை புடிச்சு நக்கு என்ற வார்த்தையால் உடலில் என்னமோ ஜிவ்வென்று ஒரு உணர்ச்சி இன்ப வெள்ளமாய் பரவ இதற்கு மேல் இதை வளர விட்டால் இந்த மனசாட்சியே இவர்கள் இருவரையும் தவறான பாதைக்கு கொண்டு போய் விட்டு விடும், அது சொல்வது மாதிரி நானும் அவனை பிடித்து நக்கினாலும் நக்கி விடுவேன் என்று...
கல்பனா : டேய் போதும் விடு. எனக்கு வேலை இருக்கு.
என்று மகனை பிடித்து மெல்ல விலக்க...
இளங்கோவும் அந்த அதிகாலை நேரத்தில் அம்மாவை நன்றாக அனுபவித்து விட்டு மெல்ல விலகி அவளை பார்த்து சிரித்து...
இளங்கோ : இனி அழுதா இதான் ட்ரீட்மெண்ட் ஓகேவா... இனி என் அம்மா எதுக்காகவும் அழக் கூடாது. சரியா?
என்ற போது கல்பனா சுத்தமாக உருகி போய் விட்டாள்.
அதற்கு பின் இளங்கோ சமையலறையை விட்டு வெளியில் போன பிறகு, அவனிடம் அவன் இரவு ஆயிஷாவுடன் வாட்ஸ் அப் சாட் செய்தானா இல்லையா என்று தெரிந்துக் கொள்ளாமலே விட்டு விட்டோமே, பாவி என்னென்னமோ பண்ணி அவள் மனதையே மாற்றி விட்டானே என்று நினைத்து, சரி காலேஜ் போயிட்டு வரட்டும், நைட் அவன் ரூமுக்கு போயி இதை கேட்காம விடக் கூடாது என்றும் நினைத்துக் கொண்டாள்.
மன்மத கதைகளின் ரசிகன். மன்மதன்.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)