Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

శరత్ కి గంజాయి మత్తు తగ్గింది. ఇప్పుడు అతనికి ఆది ఎక్కడికి వెళ్ళాడో గుర్తుకొచ్చింది. పది నిమిషాలు అయినా ఆది తిరిగి రాకపోవడం అతనికి అనుమానంగా అనిపించింది.

తనకి తాగే అలవాటు లేదు కాబట్టి అక్కడున్న కూల్ డ్రింక్ ని తీసుకుని మంట పెడుతున్న తన గొంతుని చల్ల బరుచుకునే ప్రయత్నం చేస్తుండగా, మెల్లిగా పిల్లిలా ఆది ఆ గదిలోకి రావడం తెలిసింది.

మాట్లాడకుండా ఒకరిని ఇంకొకరు చూసుకున్నారు.

ఆది అసౌకర్యంగా, తప్పు చేసిన వాడిలా నిలబడ్డాడు. అతను ఏదో చెప్పాలనుకున్నట్లు, తిరిగి చెప్పడం ఇష్టం లేనట్లు కనిపించాడు.

కూల్ డ్రింక్ తాగుతున్న శరత్ ని గమనిస్తూ అతను అది కింద పెట్టగానే "నేను ఒక గుక్క తాగొచ్చా ?" అని అడిగాడు.

"తాగు"

ఆది కూల్ డ్రింక్ బాటిల్ తీసుకుని కొద్దిగా తాగి తిరిగి టేబుల్ మీద పెట్టాడు. శరత్ తన చూపుని ఆది పై నుండి తిప్పకుండా చూస్తున్నాడు. వెళ్లి ఏమి చేసావు అని ఆదిని అతడు అడగదలుచుకోలేదు. చెప్పడం, చెప్పకపోవడం అతనిష్టం అన్నట్లు వదిలేసాడు.

ఆది నిట్టూర్చాడు. అక్కడే నిలబడి, రిలాక్స గా ఆలోచిస్తున్నాడు. ఆ ముసలి మనిషి మారిపోయినట్లు శరత్ కి అనిపించింది. మార్పు చిన్నదే అయినా అతన్ని కొంత కాలంగా చూస్తున్న శరత్ కి అది తెలిసింది. కొత్తవాళ్లు గమనించే వాళ్ళు కాదు. అతనిలో ఏదో ఒక తెలియని మార్పు వచ్చింది. అతను ఎక్కడున్నా అతని మనసు ఇంకెక్కడో వున్నట్లున్నాడు.

"నేను వెళ్లి అక్కడ ఏమి చేసానో నీకు తెలుసుకోవాలని వుంది కదా శరత్" గొంతు సవరించుకుంటూ అన్నాడు ఆది.

"నిన్ను అడిగే అధికారం నాకు లేదు. చెప్పడం, చెప్పక పోవడం నీ ఇష్టం"

ఆది తలూపాడు. "అవును. నేను ......" సందేహించాడు. తర్వాత చిన్నగా అన్నాడు "నేను చేశాను శరత్. నన్ను క్షమించు. మనస్ఫూర్తిగా క్షమాపణ చెబుతున్నా" అన్నాక మిగిలిన మాటలు ధారగా వచ్చాయి.

"నేను చెయ్యాలని అనుకోలేదు శరత్. మనస్ఫూర్తిగా నాకా ఉద్దేశం లేదు. మిగిలిన ఇద్దరూ చేసింది తప్పని నాకు తెలుసు. నేను అక్కడికి వెళ్ళాక.... ఆమెని అక్కడ సజీవంగా చూసాక ...... నేను .....నేను .... నా జీవితం మొత్తంలో అలా ఒక అమ్మాయిని ........ బట్టలు లేకుండా చూడలేదు".

"బట్టలు లేవా ?"

"అంటే, బట్టలు వున్నాయి అయితే అంతా కనబడుతుంది. నేను ఒక ప్రపంచ ప్రఖ్యాతి గాంచిన సినిమా స్టార్ ని అలా ఎప్పుడూ చూడలేదు. ఆమెని చూస్తుంటే ...... హ్మ్మ్ .... ఆమె నన్ను ఒక అయస్కాంతంలా ఆకర్షించింది. నేను కేవలం ఆమెని చూద్దామనే వెళ్ళా. అదే నిజం. అలా చూడడం లో తప్పేముంది ? మిగిలిన వాళ్ళు చేసినట్లు చేయాలన్న ఉద్దేశం నాకు లేదు. ఏదో ఒక బలమైన శక్తి ....... నన్ను నేను అదుపులో పెట్టుకోలేకపోయా. నేను అక్కడ ఎప్పటి ఆదిలా ప్రవర్తించలేదు. నాలో ఇంకెవరో ప్రవేశించి నాతో అలా చేయించినట్లు అయింది".

శరత్ ఏ కదలికా లేకుండా కూర్చున్నాడు. అతని ముఖంలో ఏ భావమూ లేదు. తన అభిప్రాయాన్ని కూడా అతడికి చెప్పలేదు.

"నువ్వు చెప్పేది - ఆమెని బలాత్కరించావు"

ఆది ఏ భావమూ లేకుండా శరత్ ని చూసాడు.

"బలాత్కరించానా - లేదు, లేదు. అది బలాత్కరించడం కాదు. అంటే, అది హింసాప్రవృత్తితో చేసిన నేరం కాదు"

"మరి దాన్ని ఏమంటారు ? నా నమ్మకాన్ని పోగొట్టుకున్నావు ఆది"

ఆది సందేహిస్తూ, తనకి తాను వివరణ ఇస్తున్నట్లుగా చెప్పాడు.

"అది ఏమిటంటే - నా జీవితాంతం, ఇతరులు అనుభవిస్తున్న సంతోషాలను నేను ఎంజాయ్ చేయలేకపోయాను. ఇప్పుడు దొరక్క దొరక్క ఇతరులకెవరికీ దొరకని అవకాశం నాకు వచ్చింది. దాంతో ఈ అవకాశం నా కోసమే వుంది అని, ఆమె నాది అనుకున్నా. నీకెలా చెప్పాలి ? శరత్, నీకు అర్ధమయ్యేలా ....."

"నాకు చెప్పాల్సిన పని లేదు ఆది"

"మనం ఏ కంపెనీ లోనో పెట్టుబడి పెట్టామనుకో. దానికి ప్రతి ఏడాదీ మనకి annuity ఆ కంపెనీ చెల్లిస్తుంది. అది నా జీవితాంతం వస్తుంది. నా ముసలితనంలో నాకు అది ఉపయోగపడుతుంది. రాహుల్ చెప్పినట్లు, అది నాకు తప్పిపోతూ ఉండే ఏదో ప్రత్యేకమైన దానికి జ్ఞాపకంగా ఉంటుంది. అనవసరంగా బాగా ఆలోచిస్తున్నానేమో, సరైన నిర్ణయానికి రావడానికి ప్రయత్నిస్తున్నానేమో అనిపిస్తోంది. బహుశా ఇది నా జీవితంలో ఒక అరుదైన సందర్భం, ఎక్కడ నేను సహజసిద్ధంగా స్పందించాను, నా నియంత్రణలో లేని ఒక భావానికి లొంగిపోయాను. నేను నా నాగరిక రూపాన్ని విడిచిపెట్టాను. ఇతరుల లాంటి ఒక మృగంగా మారిపోయాను. నేను చెప్పగలిగేదేమిటంటే — నన్ను నేను అదుపులో ఉంచుకోలేకపోయాను. నేను చేసినది నా చేతుల్లో లేదు. నేను నా ప్రవర్తనకు ఒకే ఒక నీచమైన సాకును మాత్రమే కనుగొనగలిగాను. నా చర్య వల్ల జీవితాంతం షాక్ అవ్వబడే లేదా గాయపడే వ్యక్తిపై నేను బలవంతం చేయలేదు. స్మిత అనుభవజ్ఞురాలైన యువతి. కేవలం రాహుల్ మరియు రంజిత్ ఆమెను ఇప్పటికే అవమానించారని మాత్రమే కాదు, ఆమె గతం గురించి నీ ద్వారా నేర్చుకున్న జ్ఞానాన్ని కూడా పరిశీలిస్తే నేను తప్పు చేయలేదని నా ఉద్దేశ్యం. ఆమె ఖ్యాతి మరియు సంపద సెక్సువాలిటీ వాగ్దానంపై నిర్మించబడ్డాయి. ఖచ్చితంగా, ఆమె అనేక మంది పురుషులకు సన్నిహితంగా వుంది. కాబట్టి నాకు అనిపించింది — అది జరిగిన తర్వాత నాకు అర్థమైంది — నాకు ఆమెతో సంబంధం, ఆమెకి మరొకటి, కేవలం మరొకటి మాత్రమే. ఆమెకి ఇది ఒక సాధారణ విషయం. కానీ నాకు మాత్రం ఇది కొత్తది, ఒక రకమైన తృప్తి అనిపించింది".

శరత్ ఏమైనా అంటాడేమో అని ఆది ఎదురుచూశాడు కానీ శరత్ మాట్లాడలేదు. మళ్ళీ ఆదే మాట్లాడాడు.

"నన్ను ఏదో విధంగా నువ్వు అర్థం చేసుకుంటావని ఆశిస్తున్నాను, శరత్. నేను నిన్ను నిరాశపరచలేదని ఆశిస్తున్నాను. ఇది మన స్నేహానికి అడ్డంకిగా మారదని ప్రార్థిస్తున్నాను. నేను ఇతరుల కంటే తక్కువగా ప్రవర్తించలేదని, నువ్వు ఇతరులను ఎలా చూస్తావో నన్ను కూడా అలాగే చూస్తున్నావంటే, నాకు బాధగా ఉంటుంది. అది ఆ విధంగా బయటపడాలని నా ఉద్దేశం కాదు. నువ్వు అలా అనుకుంటే, నేను కూడా ఇతరులంత దోషిగా భావిస్తాను. అయితే, నా ఉద్దేశాలు, అలాగే నా జీవితంలో నన్ను నేను నియంత్రించుకోలేని ఈ ఒక్క క్షణం యొక్క ప్రాముఖ్యతను అర్థం చేసుకుంటే, నువ్వు నన్ను క్షమిస్తావని భావిస్తున్నాను" చెప్పాడు ఆది.

అతని ఎదురుగా నిలబడిన శరత్, ఈ ముసలోడి దయనీయమైన (అలా అనుకోవాలనే చెప్పాడన్న సంగతి శరత్ కి అర్ధమై) బాధని విన్నాడు. అతనికి కోపం రాలేదు. అతడిలో కోపం మాయమైంది. పగ కూడా పోయింది. అతడిలో మిగిలిందల్లా ఆది మీద సానుభూతి మాత్రమే.

"ఇందులో క్షమించడానికి ఏముంది ఆది. నువ్వు చెప్పేదానిని విని అర్ధం చేసుకోడానికి ప్రయత్నిస్తున్నా. మనందరికీ విభిన్న మనస్తత్వాలు వున్నాయి. నేను మీరు ఇలా చేస్తారని అనుకోలేదు. మన జీన్స్ వేరు. పెరిగిన పరిస్థితులు వేరు. ఆలోచనలు వేరు. చివరికి చెప్పాల్సిందేదంటే, మనలో ప్రతి ఒక్కరూ తనతో పాటు జీవితాంతం చేసింది గుర్తుపెట్టుకోవాలి ..... కాబట్టి ప్రతి ఒక్కరికీ ఎవరు చేసిందేమిటో వాళ్లకే తెలుస్తుంది"

"నన్ను అర్ధం చేసుకున్నందుకు నాకు సంతోషంగా వుంది. బహుశా రేపు నిద్ర లేచాక, ఈరోజు నేను చేసింది తప్పు అనిపిస్తుండొచ్చు. అయితే, ఇప్పుడు, ఈ నిమిషంలో, నీకు నిజాయితీగా చెబుతున్నా, నేను తప్పు చేశానని నాకు అనిపించడం లేదు. ఆమెకి నేను మానసికంగా కానీ శారీరకంగా కానీ ఎలాంటి హానీ తలపెట్టలేదు. ఆమె మంచిగానే వుంది. నువ్వే చూస్తావు. నిద్ర వస్తుందా శరత్ నీకు ?" అడిగాడు ఆది.

"ఇంకా రావడంలేదు"

"సరే అయితే, గుడ్ నైట్"

"గుడ్ నైట్"

శరత్ చూస్తుండగానే ఆ ముసలాయన వంటగది నుండి తమకి కేటాయించిన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు . అయితే వెళుతున్నప్పుడు అతను కొద్దిగా కుంటుతున్నట్లు శరత్ కి అనిపించింది.

తన పెరుగుతున్న నిస్పృహ భావాన్ని పూర్తిగా నాశనం చేయాలని నిశ్చయించుకుని, శరత్ తన షర్ట్ జేబులో నుండి మరొక గంజాయి సిగరెట్ తీసాడు. దానిని బిగించి, ఒక చివరను గట్టిగా మడుస్తూ పేపర్ను గట్టిగా చుట్టాడు.

సిగరెట్ వెలిగించి, పొగను తన గుండెల్లోకి బలంగా పీల్చి వదులుతూ, శరత్ సోఫాలోకి వెనక్కి వాలి, తన ఆలోచనలను ఒక క్రమంలో పెట్టేందుకు ప్రయత్నించాడు.

ఆది మాటలు వింటూ.....అవును, కోపం తనలో నుండి నిష్క్రమించింది. ఇప్పుడు ఆ స్థానాన్ని ఏం భర్తీ చేసిందో అంచనా వేయాలని ప్రయత్నించాడు. నిరాశ, ఆమాత్రం ఖచ్చితంగా ఉంది, కానీ ఇంకా మరేదో ఉంది. అతనిని సంపూర్ణ నిరాశా భావం పట్టుకుంది. శూన్యవాదం అనే భావనతో అతను చుట్టుముట్టబడ్డాడు. సమీప పరిసరాలు సంప్రదాయ విలువలు, క్రమం, హద్దులు లేని విధంగా వింతగా అనిపించాయి.

తాను ఇంకా ఏదో ఒకదానిని నమ్ముతూనే ఉండాలి, లేనిపక్షంలో తనలో ఇంకా నాటుకుపోయిన ఆ చిన్న విసుగును ఎందుకు గుర్తిస్తాడు? నిజం, ఆదితో జరిగిన చర్చ తర్వాత అతను కోపాన్ని తనలో నుంచి వదిలేసుకున్నట్లు అనిపించింది, కానీ రాహుల్ మరియు రంజిత్ పట్ల తనకు ఒక రకమైన చేదు భావం ఉన్నదనే నిజాన్ని అతను మరచిపోలేకపోయాడు.

ఈ రాత్రి, అతను వారిని ద్వేషించాడన్న కారణం స్పష్టమైంది. అతను వారిని ద్వేషించాడు ఎందుకంటే వారు తన కలను మురికి చేశారు. చివరికి, అతను ముసలోడిని కూడా ద్వేషించాడు, ఎందుకంటే అతను వారి ప్రాథమిక ఒప్పందాన్ని దాటాడు, తన నాయకత్వాన్ని పట్టించుకోలేకపోయాడు, సాధారణ నియమాలని నిర్లక్ష్యం చేశాడు. ఆది, బలహీనతకు లొంగిపోయి, క్రూరంగా సామాజిక అత్యాచారులకు మద్దతు ఇచ్చాడు.

పొగని పీలుస్తూ, అతనికి అన్నీ కోల్పోయానన్న భావన మరింత పెరిగింది. అతనికి చేదు భావం కూడా పెరిగింది. అయితే అది దాని దిశ మార్చుకుని, తిరిగి, ఇప్పుడు అది తనపై ఇంకా తన బలహీనతపై దృష్టి సారించింది. అవును, అది ద్రోహకరమైన భాగం. అతని బలహీనత, తన సొంత కలను నిజం కాకుండా, తన చేతికి అందకుండా అడ్డుకున్నది.

అందరినీ పరిగణనలోకి తీసుకుంటే, అతను, శరత్, స్మితను పొందడానికి ఎక్కువ అర్హతలున్నమనిషి. అతను ఆమెను సాధ్యమైనంత ప్రేమ వసంతంగా ఆవిష్కరించాడు. అతను, ఆమెను ప్రేమించే అవకాశాన్ని సృష్టించాడు. అతను ఆ సమావేశం జరిగేలా తన పధకాన్ని రూపొందించాడు. అతను, మరియు కేవలం అతను మాత్రమే, జరిగినదాన్ని జరిగిపోయేలా చేసాడు. అందరితో పోలిస్తే, అతను, కేవలం అతను మాత్రమే, ఆమెను ఒక వ్యక్తిగా గౌరవించి, ఆమె గురించి శ్రద్ధ చూపాడు.

కానీ, అతి విశేషమైన వ్యంగ్యం ఏమిటంటే, అతను, కేవలం అతను మాత్రమే, ఆమెను కోల్పోయాడు, లేదా ఆమెను తనతో ఉంచుకోకుండా తాను ఆమెను దూరం చేసుకున్నాడు. మిగిలిన ముగ్గురు, వారి గురించి  చెప్పాలంటే, ఆమెని పొందే అర్హత లేనివాళ్లు. తన దురదృష్టం ఏమిటంటే అది తన ముందే జరగడం. అయినప్పటికీ, వారు ఆమెతో సన్నిహితమైన అనుభవాలు పొందారు. అతను, తన విషాద బలహీనత వల్ల, తప్పించబడ్డాడు.

అది న్యాయం కాదు.

నిజం చెప్పాలంటే, అది ఆమెకి కూడ అన్యాయమే. ఆమె కేవలం ఆ మూఢమైన, భావనలేని, పట్టించుకోని మృగాలు అనుభవించడం వల్ల బాధపడటం సరైంది కాదు. ఈ ఇంటిలో ఆమెను స్వంతంగా, నిజంగా ప్రేమించే ఒక వ్యక్తి ఉన్నాడని ఆమెకి ఎప్పటికీ తెలియకపోవడం కూడా సరైనది కాదు. ఆమెను ప్రేమించే ఆ ప్రేమ, కరుణ, త్యాగం, సానుభూతి ఆమెకు ఇప్పుడు తాను ఇవ్వాలి.

అది ఒక నేరం కావచ్చు. నిజమైన నేరం. కానీ సరైన విధంగా చూస్తే, ఆమె భయాలను అరికట్టి, ఆమెకు అర్హుడైన మరియు కోరుకున్న దయను చూపించగలిగిన ఒక వ్యక్తి ఉన్నాడని ఆమెకు తెలియకుండా ఉంచడం కరెక్ట్ కాదు.

అతనికి అర్థం, అనివార్యత, తప్పించలేని ఆలోచనా తిరిగి వచ్చాయి.

శరత్ సిగరెట్ పూర్తిగా పీల్చి, లేచి నిలుచున్నాడు.

అతనికి ఏమి చెయ్యాలో అర్ధమైంది.

ఇప్పుడున్న ప్రమాదం నుండి స్మిత రక్షింపబడాలి. ఆమెకి మర్యాద, మంచితనం, స్వచ్ఛమైన ప్రేమ మీద తిరిగి నమ్మకం ఏర్పడాలి. తనని రక్షించేవాడు, మర్యాదస్తుడు, ఆమెని గౌరవించేవాడు, అమితంగా ప్రేమించే వాడు ఒకడు ఆ ఇంటిలో ఉన్నాడని ఆమెకి తెలియాలి.

అది అతని బాధ్యత.

అతడు తడబడుతూ ఆమె గది వైపు నడిచాడు.

***