Adultery காமரசத்தில் சொட்டிய துளிகள்.. (அட்ஜஸ்மெண்ட்)

[Kavinrajan]

காலையில் எழுந்ததிலிருந்தே பரபரப்பாக காணப்பட்டாள் அபர்ணா. தன் கனவு நிறைவேறப்போகும் நன்நாளுக்காக எத்தனை வருடங்களாக அவள் தவம் கிடந்திருப்பாள்.‌

குளித்து முடித்தவுடன் கவர்ச்சிகரமான உள்ளாடையின் மீது லெக்கின்ஸ் கவுன் அணிந்து கொண்டாள். விருப்பமான ஒப்பனையில் புத்துணர்ச்சியோடு நிலைக்கண்ணாடி முன் தோன்றினாள்.

அசப்பில் ஹிரோயின் போலவே தோற்றமளிக்கிறேனா என பலதரம் செக் செய்து கொண்டாள்.

கைப்பை எடுத்து கொண்டு வீட்டை விட்டு கிளம்புகையில்.. ரிஷியின் கடந்தகால நினைவுகள் எழுவதை அவளால் தடுக்க முடியவில்லை.

எத்தனை முறை அவன் பைக்கில் பல படக்கம்பெனிகளுக்கு தன்னை அழைத்து போயிருப்பான். எத்தனை முறை எனக்காக படியேறி அலைந்து திரிந்து விவரம் கேட்டிருப்பான்.

நேற்று இரவு அவன் செய்த தவறுக்காக அவனை வெறுக்கிறேன் என்பதற்காக அவனை சார்ந்த என் ஒட்டு மொத்த நினைவுகளையும் ஒரே நிமிடத்தில் நானே அழித்து கொள்ளும் சக்தியா எனக்கு இருக்கிறது. 

அவனை பற்றிய நினைவுகள் அனைத்தும் மறந்து போக வேண்டும் என மனசுக்குள் கடவுளை வேண்டிக் கொண்டாள்.

அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் டைரக்டர் வசந்த் சொன்ன ஆபிஸ் அட்ரஸுக்கு ஆட்டோவில் வந்து சேர்ந்தாள்.

டைரக்டர் வசந்த் சொன்ன அந்த அடக்கமான ஆபிஸில் மிக குறைவாகவே ஆட்கள் இருந்தனர்.

உள்ளே நுழைந்ததுவுமே.. ஒரு நடுத்தர வயதுக்கும் குறைவான மனிதர் கும்பீடு போட்டபடி அவளை எதிர் கொண்டார்.

"நீங்க.."

"நா தாம்மா டைரக்டர் வசந்த்.. என் ஆபிஸுக்கு வந்ததுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்மா.. எங்க வராம போயிடுவியோனு ஒரு முறை உனக்கு கால் பண்ணாலம்னு இருந்தேன்.. அதுக்குள்ள நீயே வந்துட்ட.."

"நீங்க சொல்லி நா வராம இருப்பேனா சார்.."

"சரிம்மா.. ஆபிஸ் ரூம்ல வந்து உட்கார்ம்மா.. அஞ்சு நிமிஷத்துல வந்து பேசறேன்.."

"ஒகே சார்.."

கைபேசி எடுத்து கொண்டு வெளியே போய் விட்டார் மகேஷ்.

வசந்தின் அறைக்குள் நுழைந்தாள். அந்த சின்ன அறையில் ஒரு சின்ன டேபிள், அதில் ஒரு சின்ன பூச்செண்டு, சில காகித பைல்கள் பேனா என சிம்பிளாக இருந்தாலும்.. சுவரில் எக்கச்சக்க போட்டோ ப்ரேம்கள் மாட்டப்பட்டிருந்தன.

ம்ம்.. நிறைய சினிமா பிரபலங்களோடு பழக்கமிருக்கிறது இவருக்கு.. சரியான டைரக்டரிடம் தான் வந்திருக்கிறோம் என மகிழ்ந்தாள்.

ஆனால் ஒரே ஒரு போட்டோ ப்ரேம் மட்டும் அவள் கண்களை வெகுவாக உறுத்தியது. டைரக்டர் மகேஷ் உடன் இவர் ஏதோ ஒரு அவார்டு பங்கஷனில் எடுத்த போட்டோ அது.

ச்சேச்சே.. எல்லா பிரபலங்கள் உடன் போட்டோ எடுப்பது போலத் தான் இதுவும்.. அவர்களுக்குள் நெருக்கமான பிணைப்பு இருக்காது என நம்பினாள்.

இந்த படம் மட்டும் எனக்கு கன்பார்ம் ஆகி விட்டால்.. மகேஷ் கொடுத்த அட்வான்ஸை அவன் முகத்தில் விட்டேயெறிய வேண்டும் என நினைத்து கொண்டாள்.

ஒரிரு நிமிடங்களில் வசந்த் புன்னகையோடு உள்ளே நுழைந்தார்.

"என்னம்மா.. இந்த படத்தோட ஹிரோயின் நீ.. இப்படி நின்னுகிட்டே இருக்க.. எதிர்ல இருக்குற சேர்ல வந்து உட்காருமா.. இப்படியெல்லாம் ரொம்ப அடக்கமா இருக்காத.. அப்பப்ப பந்தா பண்ண கத்துக்கனும்மா.. என்ன?"

"சரிங்க சார்.. நா ஆல்ரெடி செலக்ட் ஆயிட்டேனா.. இல்ல செலக்சன் ப்ரோசிஜர் எதாச்சும் இருக்கா சார்.."

"அப்படியெல்லாம் இங்க எதுவுமே இல்லம்மா.. என்னோட கதைக்கேத்த கதாநாயகி மாதிரி நீ கச்சிதமா இருந்ததால ஏற்கனவே நீ செலக்ட் ஆயிட்ட.. இந்த படத்தோட கதை உனக்கு பிடிச்சா.. உடனே அட்வான்ஸ் கொடுத்துட்டு பூஜை போட்றலாம்.. "

"ரொம்ம்ப ரொம்ம்ப தாங்க்ஸ் சார்.. உங்களுக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுனே தெரியல சார்.. ஹிரோயின் ஆகறது என்னோட பல வருஷ கனவு சார்.. இன்னிக்கு தான் அது உங்க மூலமா நிறைவேறியிருக்கு.."

ஆனந்த கண்ணீரோடு பேசினாள் அபர்ணா.

"அய்யய்யோ.. என்னமா நீ.. கண்ணுல தண்ணீ வச்சுகிட்டு.. மொதல்ல கர்ச்சீப் எடுத்து நல்லா துடைஞ்சிக்கோமா.. யார்னா பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க.. ஒரு விஷயம்.. நீ வேற எந்த படத்துக்கும் கை நீட்டி அட்வான்ஸ் வாங்கிடாத.. இது வரை எந்த படத்துக்கும் நீ புக் ஆகலல..?"

"இ.இல்ல சார்.." திடுக்கிட்டாலும் சமாளித்து கொண்டு பொய் பேசினாள்.

"ரைட்.. எங்களோட படம் பெரிய பட்ஜேடெல்லாம் கிடையாதுமா.. அதனால சம்பளம் பெருசா எதிர்பாக்க கூடாது.. படத்துல நடிக்குற முக்கால்வாசி கேரக்டர்ஸுக்கு புதுமுகத்த தான் போட போறோம்.."

"என்ன சார்.. இப்படி சொல்லிட்டிங்க.. முதல் பட சான்ஸ் கிடைக்குறதே பெரிய விஷயம்.. நீங்க என்ன சம்பளம் கொடுத்தாலும் எனக்கு ஒகே சார்.."

"சரி.. உன்ன பேச வச்சிட்டே இருக்கேன்.. எதாச்சும் குடிக்குறியா..? ஜூஸ்.. ஹார்லீக்ஸ்.. பூஸ்ட்.."

"எதுவும் வேணாம் சார்.. குடிக்க தண்ணி குடுத்தா போதும் சார்.."

"நோ..நோ.. அபர்ணா.. அப்படியெல்லாம் சொல்ல கூடாது.. கண்டிப்பா எதாச்சும் குடிச்சே ஆகனும்.. ஆப்பிள் ஜூஸ் ஒகேவா..?"

"டபுள் ஒகே சார்.."

"மணி டேய்.. மணி.. பாப்பாவுக்கு ஆப்பிள் ஜூஸ் எடுத்துட்டு வாடா.."

ஆனால் யாரும் வராமல் போகவே.. டென்ஷன் அடைந்தார் வசந்த்.

"நீ இங்கேயே இரும்மா.. நா நேர்ல போய் சொல்லிட்டு வந்துர்றேன்.. உதவாக்கரை பசங்க.. எங்க போய் தொலைஞ்சாங்கனே தெரியல.. இரும்மா இரண்டு நிமிஷத்துல வந்துடுறேன்.."

சேரிலிருந்து எழுந்த வேகத்தில் அறையை விட்டு வெளியேறினார் டைரக்டர் வசந்த்.

மனது முழுவதும் மத்தாப்பு கொளுத்தி போட்டது போல உள்ளுக்குள் துள்ளி குதித்தாள் அபர்ணா.

அந்த சந்தோஷத்தை உடனே ரிஷியிடம் கால் செய்து பகிர்ந்தால் என்ன?

மறுபடியும் அவனை பற்றிய நினைப்பா? நல்லது நடக்கும் நேரத்தில் அவனை பற்றி தேவையில்லாமல் எதற்கு யோசிக்க வேண்டும்? அவனை விட்டுத் தள்ளு..

ரிஷி ரோஷமுள்ளவன். ஒரு பேச்சுக்கு நான் அழைத்தாலும் இங்கு வர மாட்டான். 

என்னை ஒரு முறை தொட்டு அனுபவித்திருக்கிறான். வேலை முடிந்து விட்டது.. ஸோ நான் இனி அவனுக்கு தேவைப்பட மாட்டேன்.. இவளையோ தேடி இந்நேரம் ஒடிட்டு இருப்பான்.

"ஆப்பிள் ஜூஸ் ரெடி.. இந்தா வாங்கிக்கோம்மா.."

அபர்ணாவின் சிந்தனைகளை கலைத்தார் வசந்த்.

ஆப்பிள் ஜூஸ் எடுத்து கொண்டாள் அபர்ணா. முழுவதுமாக குடித்து முடித்தாள்.

"சார்.. படத்தோட ஹிரோ.. வில்லன்.. மத்த கேரக்டர செலக்ட் பண்ணிட்டிங்களா சார்.. அவங்கள பாக்க முடியுமா சார்.."

"ம்ம்.. இப்ப வரைக்கும் வில்லன் கேரக்டர் மட்டும் செலக்ட் பண்ணி வச்சியிருக்கோம்.. அவரு இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல இங்க வந்துடுவாரு.. மத்த கேரக்டர்ஸ தேடிட்டு இருக்கோம்மா.."

"எனக்கு மேக்கப் அப் டெஸ்ட் எப்ப சார்.."

"ம்ம்.. அதுக்கேன்ன பேஷா பண்ணிடலாம்மா.. மேக்கப் மேனை வரச் சொல்லுயிருக்கேன்.. கூடவே போட்டோ கிராப்பரும் வந்துடுவாரு.. சில ஸ்டில்ஸ் எடுத்து வச்சிடலாம்.."

"படத்தோட பேரு என்ன சார்.."

"மயங்குகிறாள் ஒரு மங்கை.."

"ச..சார்.. லேசா மயக்கம் வர்ர மாதிரி இருக்கு சார்.. "

கிர்ரேன தலை சுற்றியதால் நெற்றியை பிடித்தபடி சாய்ந்து டேபிளில் கை வைத்து தாங்கி கொண்டாள்.

"ஹிரோயின் ஆவுற சந்தோஷத்துல உனக்கு இப்படி ஆகுது.. ரிலாக்ஸா இருமா.."

"இ.இல்ல சா..ர்.. இது வே..ற என்ன..வோ மாத்த்திரி இர்ர்க்க்கு.."

வசந்த் விடுவிடுவென எழுந்தவர்.. அந்த ஆபிஸ் ரூம் ஒட்டிய கதவிலிருந்த பூட்டை திறந்து கதவை அகல திறக்க விட்டார்.. உள்ளே போனார். அது ஒரு பெட்ரூம் போல செட்டப் செய்ய பட்டிருந்தது.

மீண்டும் வெளியே வந்து அபர்ணாவை பார்த்து கேட்டார்.

"ரொம்ப முடியலன்னா.. வந்து படுத்து ரெஸ்ட் எடுக்குறியாம்மா.."

அபர்ணா எழுந்தாலும்.. அவளால் நேராக நிற்க முடியவில்லை... தள்ளாடினாள்.

கைத்தாங்கலாக பிடித்து கொண்டார் வசந்த். அந்த பெட்ரூம் நோக்கி வழிநடத்தி கூட்டி சென்றார் வசந்த்.

பெட்டில் அவளை படுக்க வைத்தார்.

"நல்லா ரெஸ்ட் எடும்மா அபர்ணா.. நா கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வந்து பாக்குறேன்.."

"நா வீட்..டுக்கு போகனும்.. சா..ர்ர்.. ப்ள்ளீளீஸ்ஸ்.."

அபர்ணா முனகிக் கொண்டே இருந்தாள்.

"போயிடலாம்.. போயிடலாம்.."

சொல்லிக் கொண்டே அந்த அறையை விட்டு வெளியேறி.. ஆபிஸை விட்டும் வெளியே வந்தார்.

கிசுகிசுப்பான குரலில்.. அவர் பக்கத்தில் வந்து நின்று கொண்ட மாஸ்க் போட்ட மனிதரிடம் பேசினார்.. 

"சார்.. எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சிடுச்சு.. இப்ப நீங்க உள்ள போலாம்.."

"ஒகே.. இந்த வேலைய முடிச்சு கொடுத்ததுக்கு ரொம்ப தாங்க்ஸ் வசந்த்.."

மாஸ்க் போட்ட மனிதர் அபர்ணா இருந்த அறைக்குள் வேகமாக நுழைந்தார். கதவை பூட்டி கொண்டார்.

அபர்ணாவின் நிலையை பார்த்து திருப்தி பட்டு கொண்டவர்.. தைரியமாக தன் மாஸ்கை கழட்டினார்.

எதிரே இருந்த நிலைக்கண்ணாடியில் அவர் முகம் இப்போது தெளிவாக தெரிந்தது.

உள்ளே வந்தவர்.. வேறு யாருமில்லை..

மகேஷ்.. பிரபல டைரக்டர்.

நேற்று அபர்ணாவிடம் முடிக்காமல் விட்டதை இன்று தொடர வந்து விட்டார்.

மகேஷ் அபர்ணாவின் உடலழகை கண்களால் பருகி கொண்டிருந்தவர்.. அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்து கொண்டார். அவர் கைகள் அவள் உடலெங்கும் ஆசையோடு தடவி கொண்டிருந்தன.

"இன்னிக்கு ஃபுல்லா உன்கூட விளையாட எனக்கு டைமிருக்கு.. எவன் வந்து தடுக்கறானு பாக்குறேன்டி.."

அவள் பட்டு மேனி மீது கவிழ்ந்து கொண்டார் மகேஷ்.

"ம்ம்.. வே..ணாம்ம் சா.ர்ர்.. ம்ம்ஆஆ.."

மயக்கத்தில் தொடர்ந்து கதறிக் கொண்டே இருந்தாள் அபர்ணா.