Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

పది నిముషాల తర్వాత, రాహుల్ వంటింటిలోకి వెళ్లి శాండ్విచ్ చేసుకుని, ఒక బీరు తీసుకుని, హాల్ లో వున్న సోఫాలో కూర్చుని తింటున్నాడు. ఒక చేత్తో సిగరెట్ వెలిగించుకున్నాడు. అతను చేసిన పనికి ఆకలి అయ్యింది. అతడికి స్మిత గదినుండి వస్తున్నఏడుపు శబ్దం వినిపిస్తుంది. అతడు దానిని పట్టించుకోలేదు.

అయితే ఆమె గది అన్ని గదులకూ దూరంగా ఉండడం వల్ల, ఆ గది నుండి శబ్దం బయటికి వినిపించదని అనుకున్నాడు. కానీ అతని వూహ తప్పని ఆమె ఏడుస్తున్న శబ్దం అతనికి తెలియచేసింది. అతను వంటింటిలో వున్నప్పుడు కూడా ఆ శబ్దం వినిపించింది. అయితే తాను స్మిత గది తలుపు సరిగ్గా వెయ్యలేదేమో అని అనుకున్నాడు.

ఆమె ఏడుపు తనకీ, నిద్రపోతున్న తన స్నేహితులకీ నిద్రా భంగం కలిగిస్తుందని భావించి, ఆ గది తలుపుని గట్టిగా వేద్దామని అనుకున్నాడు. అదీకాక ఇంతకుముందు అతడు చేసిన పని వాళ్లకి తెలియడం అతనికి ఇష్టంలేదు. అయినా తానెందుకు భయపడాలి. వాళ్ళు ఆమెతో మళ్ళీ మాట్లాడడానికి వెళ్ళినప్పుడు ఆమె అయినా చెప్పవచ్చు, ఆమెని చూసి అయినా వీళ్ళు గ్రహించవచ్చు. లేదా తాను చేసింది నచ్చి, ఈ ఒప్పించుకోడాలు అన్నీ మర్చిపోయి, వాళ్ళు కూడా తనలానే ఆమెతో ఎంజాయ్ చేస్తారేమో. ఏమో ! ఎవరికి తెలుసు.

అతడు తాపీగా తింటూ, బీరు తాగుతూ, ఆమె నగ్న శరీరాన్ని తలుచుకుంటూ, ఎంతమందికి తనలా ఆమెతో ప్రవర్తించే అవకాశం దొరుకుతుంది, ఒకవేళ అవకాశం దొరికినా వాళ్ళు తనలా ధైర్యం చేయగలరా అనుకున్నాడు. అతను మిలిటరీ లో వున్నప్పుడు, అతని సహచర మిత్రులు కూడా అతని ధైర్యాన్నీ మెచ్చుకునేవారు. అక్కడ కూడా అతను యుద్ధంలో పాల్గొన్నప్పుడు, అక్కడ దొరికిన ఎంతమంది అమ్మాయిలతో సుఖపడలేదు ? గ్రామాల మీదకి వెళ్ళినప్పుడు దొరికిన ఎంతో మంది అమ్మాయిలని రేప్ చేసాడు. అయితే అందరిలోకి ఈ పాలకోవా బిళ్ళ వేరు.

ఒకవైపు స్మిత ఆపకుండా ఏడుస్తున్నా, రాహుల్ ఆలోచనలకి అది అడ్డం కాలేదు. అతను తిని, తాగేంతవరకు ఆమె ఏడుపు విని ఎవరైనా లేస్తారేమో అని చూసాడు.

మొదటగా లేచింది - పైజామా వేసుకున్న రంజిత్, కనులు రుద్దుకుంటూ నిద్ర నుండి లేచి వచ్చాడు.

అతని చూపు మొదట రాహుల్ మీద, ఆ తర్వాత ఏడుపు వినవస్తున్న గది వైపు మళ్లింది. అతడు ఆశ్చర్యంగా రాహుల్ ని చూస్తూ, సోఫాలో అతని పక్కన వచ్చి కూర్చున్నాడు.

"ఎందుకు ఆ గోల వినిపిస్తుంది ?" రంజిత్ అడిగాడు.

రాహుల్ నోటినిండా బ్రెడ్ ఉండడంతో అతను వెంటనే సమాధానం చెప్పలేకపోయాడు. అతను తీరిగ్గా అది నములుతూ, నవ్వుతూ గొప్ప ఘనకార్యం చేసిన వాడిలా ceiling వైపు చూసాడు.

"ఆమెకి ఏమైనా ఇబ్బంది కలిగిందా ?" రంజిత్ గుచ్చి అడిగాడు.

రాహుల్ తన నోటిలో వున్నది మింగి, రంజిత్ కి సమాధానం ఇద్దాం అనుకునేలోపు అక్కడికి అందరిలోకి వయసెక్కువ వున్న ఆదినారాయణ వచ్చాడు. అతను తన నిక్కరు మాత్రమే వేసుకుని వున్నాడు. అతని ఛాతీ భాగమంతా ఒక్క వెంట్రుక లేకుండా శుభ్రంగా వుంది. అతను తన కళ్ళద్దాలను సవరించుకుంటూ, వీళ్ళిద్దరివైపు అనుమానంగా చూస్తున్నాడు.

"నాకు ఏదో శబ్దం వినిపించింది, ఆందోళనతో లేచి వచ్చా. అది ... అది ... ఆ గొంతు, స్మిత గొంతులా వుంది" రాహుల్ వంక, అతను నవ్వుతున్న తీరు చూసి అనుమానంగా అడిగాడు ఆది.

"ఆమె తప్ప ఇంకెవరుంటారు" నవ్వుతూ అన్నాడు రాహుల్.

"ఏమి జరిగింది ?" వెంటనే వేగంగా వచ్చి, ఇద్దరి ఎదురుగా కూర్చుంటూ అడిగాడు ఆది.

రాహుల్ శబ్దం వినిపిస్తున్న వైపు తల తిప్పి విన్నాడు. ఏడుస్తున్న శబ్దం నెమ్మదిగా తగ్గిపోతూ, చిన్నగా అయ్యి, ఇప్పుడు అడపా తడపా వస్తుంది. రాహుల్ తృప్తిగా తలూపాడు.

"ఇప్పుడు బావుంది. ఆమె ఏడుపు ఆపుతుందని నాకు తెలుసు" అన్నాడు రాహుల్.

"డొంక తిరుగుడు మాటలు చెప్పకు. ఏమి జరిగింది ?" రాహుల్ భుజాన్ని పట్టుకుని గట్టిగా ఊపుతూ ప్రశ్నించాడు రంజిత్.

కొన్ని క్షణాల వరకు రాహుల్, వాళ్ళ ముఖ కవళికల్ని పరీక్షించి, తన చివరి బ్రెడ్ ముక్కని కావాలని పక్కన పెట్టి, సోఫాలో వెనక్కి జరిగి కూర్చుని, తన నగ్న ఛాతీని చేతులతో తడుముకుంటూ, తృప్తిగా "అభిమాన సంఘ సభ్యులారా ! మన సంఘం పుస్తకంలో ఇది తప్పకుండా రాయాలి. అదేంటో చెప్పనా ?" అన్నాడు.

రంజిత్, ఆది తమ కుర్చీల అంచున కూర్చుని అతనేం చెబుతాడా అని ఆత్రుతతో అతని వైపే చూస్తున్నారు.

"నేను ఆమెని దెంగాను. ఇది మీరు మర్చిపోకుండా పుస్తకంలో రాయాలి. రాహుల్ అనేవాడు స్మిత ని తనివితీరా దెంగాడు. కొందరు మాట్లాడడానికి పరిమితమవుతారు. కొందరు చేతలకు పరిమితమవుతారు. రాహుల్ చేతల మనిషి. ఇది ఎలా వుంది ?"

చెప్పాక రాహుల్ తన రెండు చేతులను తల వెనుక చేర్చి పట్టుకుని, వాళ్ళిద్దరి వైపు నవ్వుతూ చూస్తూ, వాళ్ల ముఖంలో కనిపించే భావాల కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు.

"ఏమి చేసావు నువ్వు ?"

ఈ మాట ఆ గదికి దూరంగా ఇంకో మూల నుండి వినిపించింది. ముఖం కోపంతో ఎర్రబడగా, గొంతులో కాఠిన్యం నింపుకుని ప్రశ్నించాడు శరత్.

"ఆది లేచి రావడం వల్ల నాకు మెలకువ వచ్చింది. అందుకే నువ్వు చెప్పింది నాకు సరిగ్గా వినిపించలేదు. నేను విన్నది, నేను అనుకున్నదేనా ?" మళ్ళీ అడిగాడు శరత్.

"మన స్నేహితులకి ఇప్పుడే చెప్పడం మొదలు పెట్టా. నీ కలల రాణి, ఇక కలల రాణి కాదు. కల పోయి వాస్తవం అయింది. నేను ఇంతకుముందే ఆ గదిలోకి వెళ్లి, ఆమెని తృప్తిగా దెంగాను" నవ్వుతూ చెప్పాడు రాహుల్.

"లేదు. నువ్వు చెయ్యలేదు. ఆమె నిన్ను చేయనివ్వదు. తాకనివ్వదు. దేవుడా ! అలా జరగకూడదు. రాహుల్ ! నువ్వు నిజం చెప్పు. అబద్దం ......." దాదాపు ఏడుస్తున్న గొంతుతో అడిగాడు శరత్.

రాహుల్ సరిగ్గా కూర్చుంటూ వినోదం నిండిన గొంతుతో చెప్పాడు.

"నాకు నిద్ర పట్టలేదు. మనం ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చాము అని నాలో నేనే ప్రశ్నించుకున్నాను. నాతో వచ్చిన నా స్నేహితులు వట్టి చేతకాని దద్దమ్మలు. నేనే వీళ్ళకి దిశానిర్దేశం చేయకపోతే, వీళ్ళు ఇలానే రోజులని వృధా చేసుకుంటూ వెళతారు తప్ప, అంది వచ్చిన సువర్ణావకాశాన్ని ఉపయోగించుకోలేరు. అందుకే లేచి ఆమె గదికి వెళ్లి, తనివితీరా దెంగా"

"దుర్మార్గుడా" పిడికిలి బిగిస్తూ శరత్ పెద్దగా అరిచాడు.

"హే కుర్రోడా! నన్ను నమ్మాల్సిందే. ఒకవేళ నమ్మాలని అనిపించకపోతే, ఆ గదిలోకి వెళ్లి నీ కలల రాణి, నీ సెక్స్ దేవతని అడుగు. అప్పుడు తానే సాక్ష్యం ఇస్తుంది" .

"సహాయం చేస్తున్నట్లు నటిస్తూ ద్రోహం చేసిన లంజాకొడకా" శరత్ గర్జించాడు.

తన ఆవేశాన్ని ఆపుకోలేక శరత్, అక్కడున్న టేబుల్ ని దాటి రాహుల్ వైపు దూకాడు. అయితే అందుకు రాహుల్ సిద్దంగానే వున్నాడు. శరత్ వస్తుండగానే రాహుల్ లేచి నిలబడ్డాడు. శరత్ ముందుకు వచ్చి రాహుల్ పీక పట్టుకోవాలని ప్రయత్నించాడు. అయితే రాహుల్ చాలా వేగంగా కదిలాడు. పక్కకి జరిగి, చేతులు చాచి వస్తున్న శరత్ చేతులపై, తన కుడి చేత్తో గట్టిగా కొట్టడంతో, శరత్ అదుపు తప్పాడు. అతను నిలదొక్కుకునే లోపు రాహుల్ అతని దవడ మీద కొట్టాడు. అయితే అతను బలంగా కొట్టలేదు. ఆ దెబ్బకే కింద పడ్డ శరత్ కి కళ్ళు తిరిగాయి. అయినా లేచే ప్రయత్నం చేస్తూ, మళ్ళీ రాహుల్ మీద కలబడే ప్రయత్నం చేసాడు. వెంటనే వాళ్ళిద్దరి మధ్యలోకి వచ్చిన రంజిత్ ఇద్దరినీ పక్కకి నెట్టేశాడు.

"ఆపండి. ఇంతవరకు జరిగింది చాలు. ఇక ఆపెయ్యండి" ఆజ్ఞ ఇస్తున్నట్లు చెప్పాడు రంజిత్.

"ఆ పిచ్చ నా కొడుకు మొదలుపెట్టాడు. నేనేం చేయలేదు" శరత్ వైపు తీక్షణంగా చూస్తూ అన్నాడు రాహుల్.

"మొత్తం అంతా నువ్వే చేసావు. సర్వం నాశనం చేసావు. నువ్వు మన నిబంధనని మీరావు. మనం ముందే నిబంధనల్ని ఏర్పరచుకున్నాము. ఎట్టి పరిస్థితుల్లో వాటిని దాటకూడదని ప్రమాణం చేసుకున్నాం. వట్టి ప్రమాణం కాదు అది. ఒకరిపై ఇంకొకరికున్న నమ్మకం అది. మాకు తెలియకుండా మా వెనుకాల దాన్ని అతిక్రమించావు. నువ్వు ఆమెని బలాత్కరించావు. నువ్వు అందరినీ నేరస్తుల్ని చేసావు" కోపం ఇంకా పెరుగుతుండగా ఇంకా పిడికిలి బిగిస్తూనే రౌద్రంగా అన్నాడు శరత్.

"అబ్బో... నోర్ముయ్యి. రంజిత్, నువ్వు వీడి మాటలని ఆపకపోతే, ఎలా ఆపేటట్లు చేయాలో నాకు బాగా తెలుసు. అయితే అది ఇలా మాటల్తో జరగదు" రంజిత్ చేతుల్ని విదిలించుకుంటూ, కోపంగా అన్నాడు రాహుల్.

"నువ్వు కూర్చో... ముందు నువ్వు కూర్చో" రంజిత్ బ్రతిమిలాడుతూ, రాహుల్ ని నెట్టుకుంటూ కుర్చీ దగ్గరికి తీసుకెళ్లి అందులో కూర్చోబెట్టాడు. "ఆవేశం తెచ్చుకోకు రాహుల్. మనం మాటల ద్వారా సమస్యని పరిష్కరిద్దాము" అన్నాడు.

రంజిత్ తల తిప్పి ఆది వైపు చుస్తే, అతను శరత్ ని నేల పైనుండి లేపుతున్నాడు.

"ఇలా చేయొద్దు శరత్. ఎందుకిలా కొట్లాడడం ? కొట్లాడితే సమస్య పోతుందా ?" అన్నాడు ఆది.

"ఆది చెప్పేది వాస్తవం శరత్. ఈసారికి నువ్వు అంకుల్ ఆది మాటని విను. అతను ఇప్పుడు చెప్పింది వాస్తవం. జరిగిందేదో జరిగిపోయింది. ఇప్పుడు నువ్వు రాహుల్ మీద కలబడితే ఉపయోగం ఏముంటది ? అతను ఉత్తేజంతో చేసేసాడు. మనకందరికీ ఒక్కో స్వభావం ఉంటుంది. అది మీరు కూడా ఒప్పుకుంటారుగా. ఇప్పుడు నువ్వు కూడా అలాగే కలబడ్డావు. అవునా ?" చెప్పాడు రంజిత్.

శరత్ ఏమీ మాట్లాడలేదు. కింద పడడంతో అతని కాలికి దెబ్బ తగిలింది. కుంటుకుంటూ అతడు ఆది సహాయంతో వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాడు.

రెండు చేతుల వేళ్ళు ముడివేసుకుని, తల విదిలించుకుంటూ రాహుల్ వైపు చూస్తూ "సరే ! ఇక్కడ కొట్టుకోవడం వల్ల ఉపయోగమేమీ లేదు" అన్నాడు శరత్.

"సరిగ్గా చెప్పావు" అన్నాడు రంజిత్.

"అయినా సరే నాకు పుండు పెట్టినట్లు అనిపిస్తుంది. నీ మీద పెట్టుకున్న నమ్మకాన్ని పోగొట్టుకున్నావు. నువ్వు నేరం చేసావు రాహుల్. నువ్వు ఆమె నిస్సహాయ స్థితిని ఆసరాగా తీసుకుని మానభంగం చేసావు. మనం అందరం కలిసి ఆమెకి ఇచ్చిన మాటని, అలాగే మనం ఒకళ్ళకొకళ్ళం చేసుకున్న వాగ్దానాన్ని పాడు చేసావు. నువ్వు మొత్తం సర్వనాశనం చేసావు" అన్నాడు శరత్.

"తొక్కేమ్ కాదు. రంజిత్ !! నా బీర్ ని అందించు. కుర్రోడా ! వూరికే నా వెంట పడకు. అది నీకు మంచిది కాదు. ప్రతిసారీ సణుగుతుంటావు. నీకు మాత్రమే అన్నీ తెలుసనీ, మేమందరం నువ్వు చెప్పినట్లే చేయాలనీ అనుకోకు. ఇందులో మనమందరం సమానమే. నేనేదో తప్పు చేసినట్లు ఊరికూరికే నాకు చెప్పకు. నేను నాకు నచ్చినట్లు చేస్తాను. నువ్వు నీకు నచ్చినట్లు చేసుకో. అలా అయితేనే ఒకరి దారికి ఇంకొకళ్ళం అడ్డు పడం" చెప్పాడు రాహుల్.

"మానభంగం చేయడమా ? అది ఎవరు చేసినా తప్పే" అన్నాడు శరత్.

"శరత్ ! ఇప్పుడు ఎన్ని చెప్పినా ఉపయోగం లేదు. అది జరిగిపోయింది. కాబట్టి అది వదిలేద్దాం. ఆ సంగతి మర్చిపోదాం" మధ్యలో కలిపించుకుంటూ చెప్పాడు రంజిత్.

"నువ్వు చెప్పింది అక్షరాలా నిజం. అది జరిగింది. అయిపొయింది. అదో పెద్ద తప్పులా వూరికే నస పెడుతున్నావు కుర్రోడా. ఇప్పటినుండి అయినా నిజాన్ని తెలుసుకోండి. నాకు వాస్తవం అర్ధమైంది. దానికి తగ్గట్లుగా నేను ప్రవర్తించాను. నేను దాన్ని మంచిగా దెంగా. నీ ఊహల్లో ఆమె ఒక అందుకోలేని పవిత్రమైన దేవత కావొచ్చు. కానీ ఇప్పుడు మన పక్క మీద అన్నీ సుఖాలే ఇస్తుంది. మనం ఇలా చేయొద్దు, అలా చేయొద్దు లాంటి సోది మాటలు మాట్లాడొద్దు. మనకి దొరికింది. మన సంఘానికి ఆమె ఇప్పుడొక సభ్యురాలు అంతేకాని గోడ పై పెట్టి పూజించే మనిషి కాదు. మనతో పొందుకి సిద్ధంగా వుంది. ఈరాత్రి నుండి మనకి ఆమెతో పండగే. దెంగుతూ ఎంజాయ్ చెయ్యడమే. ఇప్పుడు నేను చెప్పిన దానికి ముందు ముందు మీరు కూడా ఒప్పుకుంటారు" అన్నాడు రాహుల్.

"ఒప్పుకుంటామా ? ఒక నిస్సహాయ స్థితిలో వున్నఅమ్మాయి మీద అత్యాచారం జరిపి, నేరస్తుడివి అయ్యి ఇంకా సిగ్గు లేకుండా సమర్ధించుకుంటున్నావా ? ఇచ్చిన మాటను తప్పినందుకు మేము నిన్ను సమర్థిస్తామా ? మమ్మల్నదరిని నువ్వు ప్రమాదంలోకి నెట్టివేసినందుకు నిన్ను మెచ్చుకోవాలా ? ఛీ .. ఛీ .. నిన్ను చూస్తేనే రోత పుడుతుంది" అని శరత్ చెప్పి తన జేబు నుండి గంజాయి నింపిన సిగరెట్ తీసి నోట్లో పెట్టుకోగానే ఆది దానికి నిప్పంటించాడు.

దమ్ము మీద దమ్ము శరత్ గంజాయిని పీలుస్తుండగా, ఆది రాహుల్ వైపు తిరిగాడు.

"నే..నే.. నేను ఈ పరిస్థితిని ఇంకా పెద్దది చేయాలని అనుకోవడంలేదు. అయితే శరత్ చెప్పింది అక్షరాలా నిజం. నువ్వు నీ పరిధిని అతిక్రమించావు. నీ కోరికని అదుపులో పెట్టుకుని ఉంటే బావుండేది. నువ్వు మా దగ్గరికి వచ్చి చెప్పినా మేము సలహా ఇచ్చే వాళ్ళం. మేము ఇక్కడ ఏ తప్పూ చేయకపోయినా, నేరం జరగడానికి మేము సహాయపడినట్లు అయింది. ఈ నేరంలో మేమూ భాగస్తులమి అయ్యాము" అని చెప్పాడు.

"మీరు భాగస్వామ్యులు అయ్యారు, అయితే ఏంటి ? మీరు కూడా ఆమెతో నాలా ఎంజాయ్ చేసుకోండి" నవ్వుతూ తన బీర్ ని తాగుతూ చెప్పాడు రాహుల్.

అప్పటివరకు రాహుల్ చెబుతున్న మాటల్ని రంజిత్ చాలా శ్రద్దగా, ఒక విధమైన గౌరవంతో వింటున్నాడు. అతను తాను వేసుకున్న పైజామా ని సర్దుకుంటూ

"అవును ! రాహుల్ చెప్పినా దాంట్లో వాస్తవం వుంది. మనం మనలో వున్న బలాలని, బలహీనతల్ని ఒప్పుకోవాల్సిందే. అలా అయితేనే కదా ఈ ప్రపంచం ముందుకు సాగేది. ఒక విషయంలో నేను రాహుల్ ని అభినందిస్తా. అతను వాస్తవికావాది. లేనిపోని భయాలగురించి అతను పట్టించుకోడు. అతను చెబుతుంది మీరు విన్నారు కదా. నేనైతే విన్నా. జరిగిందేదో జరిగిపోయింది. ఇప్పుడు మనం సమయాన్ని వెనక్కి త్రిప్పి దాన్ని సరిచేయలేము. జరిగిన తర్వాత పరిస్థితులు వేరుగా మారతాయి. ఇప్పుడు మనం దీన్ని కొత్త కోణంలో చూద్దాము" అని శరత్, ఆది ల వైపు చూస్తూ చెప్పాడు.

"నువ్వేం చెబుతున్నావో నాకు అర్ధం కావడంలేదు రంజిత్" ఆందోళనగా అన్నాడు ఆది.

"నేనేం చెబుతున్నాఅంటే, ఇప్పుడు పరిస్థితులు మారాయి. కాబట్టి ఇంతవరకు మనం అనుకున్న కోణంలో కాకుండా, వేరే కోణంలో దీని గురించి ఆలోచిద్దామని చెబుతున్నా" అని లేచి నిలబడి రాహుల్ వైపు చూసాడు. అతని ముఖంలో రాహుల్ చేసినది ఒక గొప్ప సాహసం లా అనిపిస్తుంది.

"రాహుల్ ! మాతో నువ్వు పరాచికాలు ఆడడం లేదు కదా. నువ్వు నిజంగా ఆ గదిలోకి వెళ్లి ఆమెని దెంగావా?" అని అడిగాడు రంజిత్.

"రంజిత్ ! నేను నీకెందుకు అబద్దం చెబుతాను. ఒకవేళ నన్ను నమ్మకపోతే, మీరందరు వెళ్లి ఆ గది తలుపు తీసి చూడండి"

"చేసే ఉంటావు. సరే. రాహుల్, అయితే మాకు నువ్వు నీ అనుభవం గురించి చెప్పు. ఎలా వుంది ?"

అప్పటికే శరత్ కి గంజాయి మత్తు ఎక్కుతుంది.

"నాకు... నాకు అది...అదంతా వినాలని లేదు" గొంతు మత్తుతో నిండుతుండగా అన్నాడు శరత్.

"నేను నీ కోసం అడగడంలేదు. నాకోసం అడుగుతున్నా" చిరాకుగా చెప్పాడు రంజిత్. తిరిగి రాహుల్ వైపు తిరిగి "చెప్పు రాహుల్, నాకు చెప్పు. పక్క మీద ఆమె ఎలా వుంది ?" అని అడిగాడు.

"గొప్పగా. అద్భుతంగా. అలాంటి దాన్ని ఎక్కాలి. నా మతి పోగొట్టింది"

"నిజంగా నా ?"

"నీతో అబద్దం ఎందుకు చెబుతా. దానికి ఏమేం ఉండాలో, ఎక్కడ ఉండాలో అన్నీ వున్నాయి. ఎంత పొడవైన దాన్నైనా తీసుకోగలదు"

"నిజంగా ? నీకు సహకరించిందా ?"

"సహకరించమనే చెప్పా. అయితే అంతవరకు నేను వేచి వుండలేదు. అయితే ఇక ఇప్పటినుండి తప్పకుండా సహకరిస్తుంది. తాను మొదట్లో నీలిగింది. అయితే నేను మొత్తం పొగరుని దించా. మనకి ఎదురు తిరగడం వల్ల తనకే ఇబ్బంది కలుగుతుందని తనకి ఈపాటికి అర్ధం అయి ఉంటుంది"

"నువ్వు సరిగ్గానే చెబుతున్నావు. అయితే ఇప్పుడు ఆమెకి ఎదిరించే శక్తి పూర్తిగా పోయిందని అంటున్నావా ?" వెంటనే అడిగాడు రంజిత్.

"నేను చేసిన పనికి ..... ఎదిరించలేదు. వయసు అయిపోయినది సహకరించినట్లు సహకరిస్తుంది. ఇప్పుడు సాదు జంతువులా మారి ఉంటుంది. మనమేం చెబితే అది చేస్తుంది"

"సరే. అలా జరగాలని రాసి ఉంటే అలాగే జరుగుతుంది. నిజంగా నువ్వు గ్రేట్. ఆమె చూడడానికి మనం అనుకున్నట్లే ఉందా ? చెప్పు మరి ?" కళ్ళు మెరుస్తుండగా అడిగాడు రంజిత్.

"ఇంకా గొప్పగా వుంది. రంజిత్, నువ్వు దాని పూకుని చూసావంటే, అంత అందమైనది ఈ ప్రపంచంలో లేదని చెబుతావు. శుభ్రంగా షేవ్ చేసి, ప్రక్కలకి మాత్రం కొంచెం ఉంచి....." లేచి నిలబడి రంజిత్ భుజం పై చేయి వేస్తూ చెప్పాడు రాహుల్.

ఇదంతా మౌనంగా, శ్రద్దగా వింటున్న ఆది అక్కడ తన విషయ పరిజ్ఞానాన్ని చూపించాడు.

"కాబరే డాన్సర్లు చాలా మంది తమ ఆతుల్ని ప్రక్కలకి పూర్తిగా గొరిగి, నిలువు పెదవుల పైన సన్నని గీతలా ఉంచుతారు. వాళ్ళు transparent అండర్ వేర్ లు, G-String లు వేసుకున్నప్పుడు చాలా సెక్సీగా కనిపిస్తుందని. అలాగే స్మిత తన కొత్త సినిమాలో ఇలాంటి ఎన్నో డాన్స్ లు చేసిందని విన్నా" అన్నాడు.

"అవును. సరిగ్గా చెప్పావు ఆది" అన్నాడు మెచ్చుకోలుగా రాహుల్. ఆదిని తమ గ్రూప్ లో కలుపుకుంటూ.

"ఇక మిగిలిన బాడీ సంగతి చెప్పాలంటే, దాని సళ్ళని చూసావంటే నీ మతి పోతుంది. దిండు కూడా అవసరం ఉండదు. ఆమె ప్రపంచంలోని ఎనిమిదో వింత. నా మాటల్ని ఎందుకు నమ్మాలి ? నీకై నువ్వే వెళ్లి చూడు" తిరిగి రంజిత్ భుజం మీద చేయి వేసి చెప్పాడు రాహుల్.

"చూడనా ? చూద్దామని అనిపిస్తుంది" ఆశగా చెప్పాడు రంజిత్.

"హాయిగా దెంగు. నాకు నిద్ర వస్తుంది. అలిసిపోయా. అందరికీ గుడ్ నైట్. రేపు మళ్ళీ మాట్లాడుకుందాము" అని రాహుల్ అక్కడినుండి ఆవలించుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

"నువ్వెలా చెబితే అలాగే" అన్నాడు రంజిత్ ప్రత్యేకంగా ఎవరికీ కాకుండా. "కొత్త అనుభవాన్ని పొందిన రాహుల్ ధైర్యాన్ని మెచ్చుకోవాలి" అన్నాడు.

"నిస్సహాయంగా ఉంటే ఎవరైనా రేప్ చేయగలరు" గొణుగుతున్నాడు శరత్.

"నేను అది కూడా అనుకుంటున్నాను" అన్నాడు రంజిత్.

"మనం అందరం వెళ్లి పడుకోవడం మంచిది" మెలికలు తిరుగుతూ చెప్పాడు ఆది.

"నువ్వు, శరత్ వెళ్లి పడుకోండి. నాకు నిద్ర రావడంలేదు. నాకు ఉత్తేజంగా వుంది" చెప్పాడు రంజిత్.

"నువ్వు ఆ గదిలోకి వెళ్లవు కదా" అడ్డుపడ్డాడు ఆది.

"ఎందుకు వెళ్ళకూడదు ? ఎంజాయ్ చేయడం ఒక్క రాహుల్ కె సాధ్యమా ?" తన కాళ్ళ మధ్య పట్టుకుని వత్తుకుంటూ చెప్పాడు రంజిత్.

"ఇప్పటికే ఒక తప్పు జరిగింది. రెండు తప్పులు చేస్తే, అది ఒప్పు అయిపోదు. రంజిత్ ! మనం నేరం చేయడం, నేరాన్ని పెంచడం సరి కాదు. ఇంకోసారి ఆలోచించు. రేపటికి మనకి తాగిన మత్తు దిగిపోతుంది. అప్పుడు అందరం కూర్చొని మాట్లాడుకుందాము" రంజిత్ చేతిని పట్టుకుని ఆపడానికి ప్రయత్నిస్తూ వేడుకోలు స్వరం తో చెప్పాడు ఆది.

"రాహుల్ చెప్పినట్లు మాట్లాడే సమయం దాటిపోయింది" విసురుగా తన చేతిని లాక్కుంటూ అన్నాడు రంజిత్.

"దయచేసి ఇంకోసారి ఆలోచించు రంజిత్"

"ఆలోచించాను. నాకు ఇప్పుడు ధైర్యం వచ్చింది. ఇప్పుడు ఆ గదికి వెళ్లి, మన అతిధి ని చూస్తా"

తన సోఫా నుండి లేచి నిలబడడానికి ప్రయత్నిస్తూ, అది చేతకాక "రంజిత్ ! వద్దు ... అలా ..." అన్నాడు శరత్.

"మీరు చెప్పాలని అనుకున్నవి మీరు చెప్పారు. ఇక వెళ్లి పడుకోండి. మీ బుర్రలు నాకోసం ఆలోచించొద్దు. నాకు స్వాతంత్య్రం వుంది. నాకున్న వోటుని ఎక్కడ వేయాలో నాకు బాగా తెలుసు" అన్నాడు రంజిత్.

అతడు పక్కకి మళ్ళి, ఆ గది వైపు వెళ్ళాడు.