Fantasy பவித்ரா

[Manmadhan67]

அதே சமயம் ஆயிஷா இப்போதெல்லாம் தினமுமே ஒரு முறையாவது எதாவது காரணம் சொல்லிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்து போக துவங்கினாள். இளங்கோவும் அம்மா கல்பனா முன் குனிந்த தலை நிமிராமல் ஆயிஷா பக்கமே திரும்பாமல் நல்ல பிள்ளை போல நடித்தான். ஆனால் அம்மா கவனிக்காத போது ஆயிஷாவை நன்றாக சைட் அடித்தான். ஆயிஷா அதை கண்டு பிடிக்காமல் விடுவாளா? இளங்கோவின் திருட்டுத் தனத்தை அவள் ரசித்தாள். அவளும் அவனுக்கு நன்றாக கம்பெனி கொடுத்தாள். சான்ஸ் கிடைக்கும் போது ஆயிஷாவின் மார்பக விளிம்புகளும், சில சமயங்களில் ஆயிஷாவின் ஆழமான தொப்புளும் கூட இளங்கோவின் கண்களுக்கு விருந்தாக கிடைத்தன.

 

இளங்கோ பாவம் ஆசை அதிகரித்துக் கொண்டே போனாலும் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தவித்தான். அவன் கூப்பிட்டால் ஆயிஷா படுக்க வருவாள் என்று அவன் தெரிந்து கொண்டான். ஆனால் எப்படி அவளை அழைப்பது, எங்கே அழைத்து செல்வது என்று எதுவும் திட்டம் போட தெரியாமல் சும்மா ஆயிஷாவை பார்த்து பார்த்து கண்ணாலேயே அவளை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தான். இரவு தன்னுடைய அறையில் ஆயிஷாவை நினைத்து கையடித்தான்.

 

என்ன தான் இளங்கோ அம்மாவை ஏமாற்றி விட்டு ஆயிஷாவை சைட் அடித்தாலும் அம்மாவுக்கு தெரியாதா மகனின் வித்தைகள். கல்பனா எல்லாவற்றையும் கவனித்துக் கொண்டு தான் இருந்தாள். ஆயிஷா தன் மகனுக்கு அவன் கண்களுக்கு அவ்வப்போது தன் மார்பக சதை பிதுங்கலையும் தொப்புள் குழியையும் விருந்தாக்குவதையும் அவள் கவனிக்கவே செய்தாள். அவளால் ஆயிஷாவை கட்டுப்படுத்த முடியாது. அதனால் அவள் தன் மகனை அடக்கி வைக்க நினைத்தாள்.

 

ஆயிஷா என்றெல்லாம் தன் மகனின் கண்களுக்கு விருந்து கொடுக்கிறாளோ அன்றெல்லாம் கல்பனா கண்டிப்பாக தன் மகனின் அறைக்கு இரவு படுக்க போகும் முன் போய் அவனுடன் பேசிக் கொண்டிருந்து விட்டு தான் தன்னுடைய படுக்கையறைக்கு தூங்க போவாள். அப்படி அவள் மகனின் அறைக்கு செல்லும் இரவுகள் எல்லாமே அவர்கள் இருவருக்கும் அம்மா மகன் உறவின் விளிம்புக்கு வெளியே சென்று வருவது போல எதாவது நடக்கும்.

 

அதிலும் ஆயிஷாவின் முலைப் பிதுங்கலையோ, தொப்புள் கிணற்றையோ பார்த்து ஆண்மை சிலிர்த்த நிலையில் இருக்கும் இளங்கோ தன் உணர்வுகளை அடக்க முடியாத நிலையில் அம்மா கல்பனாவிடம் வரைமுறையில்லாமல் விளையாடுவது மூலம் தன் உணர்ச்சிகளை தணித்துக் கொள்ள முயற்சிப்பான். ஆனால் அவன் உணர்ச்சிகள் தணிவதற்கு பதிலாக அதிகரிப்பதை அவன் உணர்ந்தாலும் அவனால் அம்மாவை சீண்டுவதையோ அவளுடன் விளையாடுவதையோ நிறுத்த முடியவில்லை.

 

மகனின் விளையாட்டு பெரும்பாலும் வரம்பு மீறி சென்றாலும் ஆயிஷாவின் மீதிருந்த வெறுப்பும், அவளிடம் தன் மகன் சிக்கிக் கொள்ளக் கூடாது என்ற தாய் பாசமும் கல்பனாவை மகனின் சில்மிஷங்களை தடுக்க விடாமல் செய்தன. அவள் இளங்கோவை அவ்வப்போது திட்டிக் கொண்டும் குட்டிக் கொண்டும் கண்டித்தாலும் மகனின் சில்மிஷங்களை அனுமதித்துக் கொண்டுதான் இருந்தாள்.

 

நாளாக நாளாக அம்மாவும் மகனும் கட்டிப் பிடித்துக் கொள்வதும், கன்னங்களில் லேசாக முத்தமிட்டுக் கொள்வதும் சகஜமான விசயங்களாக மாறின. இளங்கோ சில சமயம் அம்மாவின் உடம்பில் சில முக்கிய பாகங்களில் தெரியாமல் கை படுவது போல கை வைத்து அனுபவிக்கவும் தொடங்கி விட்டான். கல்பனாவுக்கு தன் மகன் தெரிந்து தொடுகிறானா, தெரியாமல் தான் கை படுகிறதா என்று கண்டு பிடிக்க முடியா விட்டாலும் அவனிடம் அதைப் பற்றி கேட்கவும் முடியவில்லை. கேட்டால் கோபித்துக் கொண்டு அவளிடமிருந்து விலகி செல்வான், அல்லது எதாவது காரணம் சொல்லி விட்டு அப்புறம் இன்னும் அதிகமாக அவளை அங்கங்கே தொட துவங்குவான் என்பதால் அவளும் மகனின் கை உடம்பில் எங்கே பட்டாலும் அதை கண்டுக் கொள்ளாமல் இருக்க பழகிக் கொண்டாள்.

 

மகனுடன் தனிமையில் இருக்கும் போது கல்பனாவின் மனம் மிகவும் பலவீனமாக இருக்கும். அவனுடைய கைகளுக்கும் கண்களுக்கும் முழு சுதந்திரம் கொடுக்கும். சில சமயம் தன் ஆடைகள் விலகி அங்கங்கள் அன்பு மகன் கண்களுக்கு விருந்தாகி விட்டதை கூட அவன் ஆசை தீர அத்தனையையும் ரசித்து முடித்த பின் தான் கல்பனா உணர்வாள். அந்த அளவு அவள் மகனிடம் பழகும் போது பல விசயங்களில் அலட்சியமாக இருப்பாள்.

 

ஆனால் அவனை விட்டு விலகி வந்த பின் அவள் மனசாட்சி அவளை கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்டு கொல்லும். இது கண்டிப்பா அம்மா மகன் பாசமில்லை. நீ தப்பு செய்கிறாய். இதெல்லாம் வெளி உலகத்துக்கு தெரிந்தால் எத்தனை கேவலம். இப்படி செய்யலாமா? அம்மா மகன் உறவை இப்படி கேவலப்படுத்துகிறீர்களே இரண்டு பேரும். யாருக்காவது இதெல்லாம் தெரிந்தால் எவ்வளவு அசிங்கம். எப்படியெல்லாம் பேசுவார்கள், உனக்கு அறிவில்லையா என்றெல்லாம் அவளை அவளுடைய மனசாட்சி போட்டு வதைத்து எடுக்கும்.

 

அதனால் தனியாக இருக்கும் போது ஆழ்ந்து சிந்திக்கும் கல்பனா, இளங்கோ எக்கேடோ கெட்டு போகட்டும், இந்த மூதேவி ஆயிஷாவிடம் சிக்கி விடக் கூடாது என்று எதையோ ஆரம்பித்து இது போகும் பாதையே சரியில்லையே, அம்மா மகன் உறவின் புனிதத்தையே கெடுத்து விடுவேன் போல இருக்கிறதே, ஆயிஷாவிடம் இளங்கோ போனால் தான் என்ன? அவனை ஆயிஷாவிடம் போய் விடக் கூடாது என்று இத்தனை பாடுபடுவது உண்மையில் மகன் மீதிருக்கும் அக்கறையாலா? அல்லது ஆயிஷா மீதிருக்கும் பொறாமையாலா என்று எல்லாம் யோசித்து யோசித்து இனி இளங்கோவுடன் நெருங்கி பழக கூடாது என்று முடிவெடுப்பாள்.

 

ஆனால் இளங்கோவை பார்த்த நொடியே அந்த சங்கல்பம் எல்லாம் போன இடம் தெரியாது. இப்படி மனசாட்சிக்கும் மகன் மீதுள்ள பாசத்திற்கும் இடையில் சிக்கிக் கொண்டு கல்பனா தவித்த தவிப்பெல்லாம் அந்த ஒரு நாளில் முடிவுக்கு வந்தன.

 

அன்று நடந்த சம்பவம் இளங்கோ கல்பனா ஆகிய அம்மா மகன் இருவரின் உறவும் இனி எப்படி இருக்க போகிறது என்பதை நிர்ணயித்தன.

 

அந்த சம்பவம்...

அன்று கல்லூரி விடுமுறை என்பதால் இளங்கோ காலையில் குளிக்காமல் மாலையில் குளித்து விட்டு இடுப்பில் ஒரு பெர்முடா மட்டும் போட்டுக் கொண்டு வெற்று மார்புடன் ஈரத் தலையை ஒரு துண்டால் துவட்டிக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்த போது அங்கே அம்மாவும் ஆயிஷாவும் அருகருகே அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருப்பதை கண்டான்.

 

இளங்கோ ஜிம்முக்கு போகும் பழக்கம் இல்லாதவன் என்றாலும் வீட்டிலேயே வொர்க் அவுட் பண்ணும் பழக்கம் வைத்திருந்ததால், அவனுக்கு கட்டான உடல் அமைந்திருந்தது. அதோடு மார்பு முழுவதும் கருகருவென மயிர் வளர்ந்து பெண்களின் ஆசையை தூண்டும் வண்ணம் இருக்கும். சில சமயம் கல்பனாவே மகன் வெற்று மார்புடன் இருக்கும் போது அவன் மார்பு முடிகளில் விரல் விட்டு கோதி கரடி மாதிரி வளர்ந்திருக்குடா என்று கிண்டல் பண்ணுவாள். இளங்கோ ஐயோ விடுங்கம்மா.. கூச்சமா இருக்கு என்று நெளிவான்.

 

அவன் வெற்று மார்புடன் அம்மா அவளுடைய தோழி ஆயிஷாவின் முன் வந்ததும் ஆயிஷாவின் விழிகள் இளங்கோவின் மயிரடர்ந்த மார்பை கண்டு விரிந்தன. அவள் துளியும் கூச்சமில்லாமல், தோழியை அருகில் வைத்துக் கொண்டே, தோழியின் மகனை காமப் பார்வை பார்த்தாள். ஆயிஷா வந்திருப்பாள் என்று எதிர்பார்க்காமல் வெற்று மார்புடன் ஹாலுக்கு வந்து விட்ட இளங்கோவுக்கு அங்கே ஆயிஷா இருப்பதை கண்டு மெலிதான கூச்சம் உண்டாகி, உடனே உள்ளே போக நினைத்தாலும், ஆயிஷாவின் கண்கள் அவனை பார்த்த விதத்தில் அவன் கொஞ்சம் தடுமாறி போய் விட்டான்.

 

ஆனால் ஆயிஷாவிடம் எந்த தயக்கமோ தடுமாற்றமோ இல்லை. அவள் எதைப் பற்றியும், யாரைப் பற்றியும் எந்த கவலையும் இல்லாமல் இளங்கோவை, அவன் மார்பை அப்பட்டமாக பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் கண்களின் தீட்சண்யத்தை கண்டு கொண்ட இளங்கோவுக்கு உடம்பு சிலிர்க்க, அவன் ஆயிஷாவின் விழிகளை நேருக்கு நேராக சந்தித்தான். ஆயிஷா அவனை பார்த்து குறும்பாக கண் சிமிட்டினாள். இளங்கோவின் உடம்பே ஒரு முறை நடுங்கியது. ஆயிஷாவின் முகத்தை முழுதாக கண்களுக்குள் கொண்டு வந்து அவளை பார்த்தான். ஆயிஷா உதட்டை செக்ஸியாக கடித்து அவனை காமப் பார்வை பார்க்க, இளங்கோவுக்கு பெர்முடாவுக்குள் தண்டு மளமளவென்று நீளமாக துவங்கியது.

 

இனியும் இங்கே நின்றிருந்தால் சுன்னி பெர்முடாவை தூக்கிக் கொண்டு நின்று விடும் என்று இளங்கோ அவசர அவசரமாக ஆயிஷாவுக்கு ஹாய் ஆண்ட்டி என்று ஹாய் சொல்லி விட்டு திரும்பி தன் அறைக்கு செல்ல மாடிப்படிகளில் வேக வேகமாக ஏறினான். திருப்பத்தில் ஆவலை அடக்க முடியாமல் ஒரு நொடி கீழே பார்வையை செலுத்தினான். ஆயிஷா இளங்கோவின் அம்மா கல்பனாவிடம் பேசிக் கொண்டே, இளங்கோவின் மீதிருந்து விழிகளை விலக்காமலே இருந்தாள். அவன் திரும்பி பார்த்ததும் நக்கலாக ஒரு சிரிப்பை காட்டி, மீண்டும் அவனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள். இளங்கோவுக்கு சுன்னி முழுசாகவே நீண்டு எழும்பிக் கொண்டு பெர்முடாவை தூக்கி நிறுத்தியது. நல்லவேளை அம்மாவால் பார்க்க முடியாது என்று மீண்டும் திரும்பி கூட பார்க்காமல் தன்னறைக்கு ஓடிப் போய் உள்ளே புகுந்துக் கொண்டான்.

 

என்னவென்றே தெரியவில்லை, இளங்கோவுக்கு உடம்பில் உணர்ச்சிகள் தறிகெட்டு ஓடிக் கொண்டிருந்தன. முதல் முறையாக தன் அம்மாவின் தோழி ஆயிஷாவை அவன் மனம் திரும்ப திரும்ப நினைத்துக் கொண்டே இருந்தது. கல்லூரியில் தன்னுடன் படிக்கும் சில பெண்களை அவன் மானசீகமாக காதலித்திருக்கிறான். சில பெண்களை அனுபவிக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டிருக்கிறான். ஒரு தேவதையின் மேல் தீராத காதலும் கொண்டிருந்தான். அது ஒரு தனிக் கதை. அவளை தவிர சில சமயம் சில இளம் பெண்களை, அவர்களின் உடம்பை நினைத்தும் சுன்னியை உருவியிருக்கிறான். ஆனால் அவன் வயதுக்கு அவனுடைய ஆசைகள் எல்லாம் அளவோடு இருந்தன. காமத்தில் இன்னும் அவன் மனம் முழுசாக ஈடுபடவில்லை. ஆனால் இன்று...

 

அவன் மனம் காமத்தினுள் முழுமையாக விழுந்து தடுமாறிக் கொண்டிருந்தது.

 

அவனுக்கு...

 

ஆயிஷாவை அவுத்து பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசையாக இருந்தது. அவளை படுக்கையில் போட்டு புரட்ட வேண்டும், அவளுடைய அம்சமான உடம்பை வெறியோடு சுவைக்க வேண்டும், புசிக்க வேண்டும், திகட்ட திகட்ட அவளை புணர வேண்டும் என்று அவன் இளமை துடிதுடித்தது.

 

ஆனால் அவன் மனசாட்சி அவனை கேவலமாக பார்த்தது.

 

மனசாட்சி  :      டேய்... அவ உன் அம்மாவோட ஃப்ரண்டுடா...

 

இளங்கோ  :      சரி... அதுக்கென்ன இப்ப...

 

மனசாட்சி  :      அவளும் உனக்கு அம்மா மாதிரி தாண்டா...

 

இளங்கோ  :      உளறாதே... இப்படியெல்லாம் யோசிச்சா நான் எந்த பொண்ணையும் அனுபவிக்க முடியாது.

 

மனசாட்சி  :      அதுக்காக அம்மாவோட ப்ரண்டையே அவுத்து பார்க்க நினைப்பியா? கேடு கெட்ட நாயே.

 

இளங்கோ  :      ஓவரா பேசாதே. சும்மா நினைச்சு தானே பார்த்தேன்.

 

மனசாட்சி  :      நினைச்சுப் பார்க்கிறதும் தப்புதாண்டா. ஒருத்தரை அவங்க சம்மதமில்லாம அப்படி நினைச்சு பார்க்கலாமா?

 

இளங்கோ  :      அவ சம்மதமெல்லாம் இருக்கு.

 

மனசாட்சி  :      ஆமா இவரு கண்டு பிடிச்சிட்டாரு.

 

இளங்கோ  :      அவ பார்த்த பார்வையை நீயும் கவனிச்சே இல்லே. யப்பா... என்ன பார்வைடா அது. ஒரே பார்வைலே சுன்னியை எழும்ப வைச்சிட்டா..

 

மனசாட்சி  :      ச்சீ நாயே... பேச்சை பாரு. அவளைப் பத்தி உன் அம்மா உன் கிட்டே சொன்னது மறந்து போச்சாடா? வீணா சிக்கி சீரழிஞ்சிடாதே.

 

இளங்கோ  :      அவுங்களுக்கென்ன? என் கஷ்டம் எனக்கு தானே தெரியும்?

 

மனசாட்சி  :      டேய் அம்மாவையா அப்படி சொல்றே. உன் கஷ்டம் அவங்களுக்கு தெரியாதாடா?

 

இளங்கோ  :      சரி தெரியும். ஆனா அதனாலே என்ன யூஸ். ஒவ்வொரு நாளும் கைலே புடிச்சு ஆட்டுற எனக்கு தானே எல்லா கஷ்டமும்.

 

மனசாட்சி  :      அதுக்காக அம்மா உனக்கு... சரி விடு... நானும் உன்னை மாதிரி அசிங்கமா பேசிட்டு இருக்கேன். நீ தப்பு பண்றே மச்சான். அம்மா மனசு கஷ்டப்படும்.

 

இளங்கோ  :      அவங்க மனசு கஷ்டப்படுது. என் மனசு மட்டும் என்ன சந்தோஷமாவா இருக்கு?

 

மனசாட்சி  :      அப்ப என்ன தான் முடிவு பண்ணிருக்கே உன் மனசுலே?

 

இளங்கோ  :      அவ கிடைச்சா கண்டிப்பா அவளை போடுவேன்.

 

மனசாட்சி  :      எவ?

 

இளங்கோ  :      ஆயிஷா.

 

மனசாட்சி  :      உன் அம்மாவோட ஃப்ரண்டையா?

 

இளங்கோ  :      சும்மா சும்மா அதையே சொல்லிக் காட்டாதே. ஆமா. அம்மாவோட ஃப்ரண்டு தான். அதுக்கென்ன இப்ப... உண்மையை சொல்லட்டுமா? அம்மாவோட ஃப்ரண்டா இருக்கிறதாலே தான் இன்னும் வெறியாகுது.

 

மனசாட்சி  :      என்னமோ பண்ணி நாசமா போ...

 

இளங்கோ  :      ஓகே. நீ மூடிட்டு கிளம்பு.

இப்படி இளங்கோ தன் மனசாட்சியுடன் போராட்டம் நடத்திக் கொண்டே அப்படியே தன்னறையில் எதுவும் செய்யாமல் நின்றிருக்க, திடீரென்று அறைக் கதவை திறந்துக் கொண்டு உள்ளே வந்த கல்பனா, அவன் சுத்தமாக எதிர்பார்க்காத வண்ணம் அவன் கன்னத்தில் பளார் என்று பலமாக அறைந்தாள். இளங்கோ அதிர்ந்து போனான். அம்மா கல்பனா அவனை எத்தனையோ முறை அடித்திருக்கிறாள். அதெல்லாமே செல்ல அடிகள் தான். இது தான் முதல் முறை இத்தனை பலமாக அடிப்பது. கன்னத்தை பிடித்துக் கொண்டு அதிர்ச்சியில் கண்களில் எட்டிப் பார்த்த கண்ணீரோடு அம்மாவை பார்த்தான் இளங்கோ. ஆனால் கல்பனாவிடம் எந்த இரக்கத்தையும் அவன் பார்வை ஏற்படுத்தவில்லை. இளங்கோவுக்கு அது உண்மையிலேயே மிகப் பெரிய அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அவனால் எதுவும் பேச முடியவில்லை. கல்பனாவுக்கும் எதுவும் சொல்ல தோன்றவில்லை. சற்று நேரம் தாயும் மகனும் அமைதியாக ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டு நின்று விட்டு பின் எதுவும் சொல்லாமல் பிரிந்தனர். கல்பனா அமைதியாக தன் மகனின் அறையை விட்டு வெளியேறினாள்.

 

இளங்கோ அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளாமல் மதியம் முதல் இரவு வரை தன்னுடைய அறையிலிருந்து வெளியில் வராமலே இருந்தவன், இரவு உணவுக்குக்காக தன்னறையை விட்டு கீழே இறங்கி வந்த போது அவன் தலையில் ஒரு மங்கி குல்லாவை மாட்டிக் கொண்டு வந்தான். அதைப் பார்த்து பவித்ரா சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் வாய் விட்டு சிரித்து விட்டு என்னடா மங்கி... இப்படி மங்கி மாதிரியே மங்கி குல்லா போட்டுட்டு வந்திருக்கே. என்னாச்சு என்று கிண்டலாக கேட்க அவளை அடிக்க பாய்ந்தவனை தடுத்த சந்திரன் என்னாச்சு என்று மகனை விசாரிக்க, ஒண்ணுமில்லை, குளிருது என்றான் இளங்கோ.

 

காய்ச்சல் அடிக்குதா? டாக்டர்ட்டே போயிட்டு வந்திடலாம்டா என்று உண்மையான அக்கறையோடு சந்திரன் கேட்க, இல்லைப்பா, சும்மா என்னமோ குளிரு அடிக்கிற மாதிரி ஒரு ஃபீல். தூங்கினா சரியா போயிடும் என்றான் இளங்கோ. அவன் நெற்றியை தொட்டுப் பார்த்த சந்திரன், ஒண்ணும் இல்லையே, நார்மலா தான் இருக்கு. சரி சாப்பிட்டுட்டு போய் நல்லா தூங்கி ரெஸ்ட் எடு. நைட் முழிச்சுட்டு மொபைலை நோண்டிட்டு இருக்காதே. ஹாட் வாட்டர் மட்டும் குடி, நல்லா தூங்கு. நாளைக்கு வேணும்ன்னா காலேஜ்க்கு லீவ் சொல்லிடு என்று வரிசையாக அட்வைஸ் மழை பொழிந்து விட்டு அவர் பாட்டுக்கு சாப்பிட உட்கார்ந்து விட்டார்.

 

கல்பனா ரொம்ப குழம்பி போனாள். அடித்ததற்கு பழி வாங்க மகன் நாடகம் போடுகிறானா? இல்லை அடித்ததில் நிஜமாகவே காய்ச்சல் வந்து விட்டதா என்று புரியாமல், இப்போதிருக்கும் சூழ்நிலையில் யாரையும் எதுவும் கேட்கவும் முடியாமல், அமைதியாக எல்லோருக்கும் உணவை பரிமாறினாள். எல்லோரும் சாப்பிட்டு விட்டு அவரவர் மொபைலை நோண்டிக் கொண்டே அவரவர் அறைகளுக்குள் நுழைந்துக் கொண்டனர்.

 

கல்பனா அடுக்களை வேலைகளை எல்லாம் முடித்து எல்லாவற்றையும் ஒதுக்கி வைத்து விட்டு கைகால்களை அலம்பிக் கொண்டு தன் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்த போது மணி இரவு பத்து ஆகியிருந்தது. சந்திரன் உறக்கத்தில் விழும் நிலையில் இருந்தார். அதை பார்த்த கல்பனா நீங்க தூங்குங்க. நான் இளங்கோவுக்கு பால் கொண்டு போய் கொடுத்துட்டு அப்படியே அவன் கிட்டே கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டிருந்துட்டு அப்புறம் வரேன். என்னாச்சுன்னு தெரியலை. திடீர்ன்னு கோமாளி மாதிரி குல்லாயை மாட்டிட்டு வரான். கேட்டா எதுவும் சொல்ல மாட்டான். பார்த்துட்டு வரேன் என்றாள்.

 

சந்திரனும், அவனை திட்டாதே. நல்லவிதமா பேசு. எப்பவும் அவனை எதாவது குற்றம் குறை சொல்றதே உனக்கு வேலையா போச்சு. காய்ச்சல் அடிக்குதான்னு பாரு. காய்ச்சல் அடிச்சா என்னை எழுப்பு. ஹாஸ்பிடல் போயிட்டு வந்திடலாம் என்று சொல்லி விட்டு திரும்பி படுத்து உறக்கத்தில் ஆழ்ந்தார். கல்பனா மீண்டும் சமையல்கட்டுக்கு வந்து பாலை சுட வைத்து டேட்ஸ் சிரப் கலந்து ஒரு கப்பில் ஊற்றி எடுத்துக் கொண்டு தன் மகன் இளங்கோவை பார்க்க அவனுடைய அறைக்கு சென்றாள்.