माझ्या प्रिय सख्या

[neerathemall]

आधीच्या कथेत सांगितल्या प्रमाणे सुधाताई आणि आशाताई या माझ्या चुलत बहिणी या कॉलेजच्या वर्षापासून त्यांच्या गावांमधून आमच्याकडेच रहायला आल्या होत्या. सुधाताई आणि आशाताई या माझ्यापेक्षा चार वर्षांनी मोठ्या होत्या मी नुकतेच १८ वे वर्ष ओलांडले होते आणि सुधाताई आणि आशाताई माझ्यापेक्षा चार वर्षांनी मोठ्या म्हणजे २२ वर्षांच्या होत्या. त्या दोघींच्यामधे फक्त चार एक महिन्यांचाच फरक होता. त्यामुळे त्या एकाच वर्गात आर्टसला होत्या. मी मात्र सायन्सला होतो. मी लहान असतांना त्याच्या गावात मी सुट्टीत जात असे. त्यांच्या बरोबर खेळत असे. त्यांची आणि माझी तशी छान गट्टी होती. खेडेगावात उशिरा शाळेत गेल्याने त्या वयाने माझ्यापेक्षा मोठ्या होत्या तरीही त्या माझ्या सारख्याच कॉलेच्या पहिल्या वर्षाला होत्या.

मागच्या कथेत सांगिल्या प्रमाणे गेल्या काही दिवसात मी सुधाताईला संधी मिळताच छान पैकी झवत होतो पण जिला चिकटून मी पहिल्यांदा झडलो होतो त्या आशाताई बरोबर मात्र मला काहीही करता येत नव्हते. आशाताई बाबत मला कोणतीच संधी मिळत नव्हती.

गेले काही दिवस आमच्याकडे चर्चा चालली होती. आशाताईच्या आईच्याकडचे नात्यातले कोणीतरी पुण्याला होते. आशाताईची आई तिच्या लहानपणीच गेल्याने तिचा या नातेवाईकांशी फारसा संबंध यायचा नाही. त्यांच्याकडे त्यांच्या मुलाचे लग्न होते आणि आशाताईला तिकडे जायचे होते आणि तिच्या नातेवाईकांना भेटायचे होते. सहाजिकच होते ते. आशाताईला वडिलांनी आणि आमच्यासारख्या नातेवाईकांनीच वाढवले होते. त्यामुळे त्या नातेवाईकांनाही भेटण्याची तिला ओढ होती.

माझ्या आईचा तिला एकटीला पुण्याला पाठवायला विरोध होता. तिला तिची काळजी वाटत होती. गेले काही दिवस आशाताई हट्ट करत होती की तिला जायचेच आहे. असे दोन तीन दिवस चालले होते. शेवटी सुधाताईने यातून एक मार्ग सुचवला "काकू, आशा बरोबर सोनूला का पाठवत नाही? म्हणजे तुलाही काळजी नको." सुधाताईने माझ्याकडे पहात हळूच डोळा मारला. मीही तिला हसून प्रतिसाद दिला. मी म्हटले " लग्न तर रविवारी आहे आणि आम्ही एक दिवस आधी जायचे म्हटले तरी शनिवारी संध्याकाळी निघायला लागेल. शनिवारी दुपारला मला प्रॅक्टीकल्स नसतातच. त्यामुळे मी शनिवार दुपार पासून मोकळाच आहे. रविवारी रात्री आम्ही परत येऊ. " आईने या प्रस्तावावर विचार करुन परवानगी दिली, की बरोबर मला घेऊन गेलीस तर तिला काळजी वाटणार नाही. आशाताईही याला तयार झाली. मी पुण्यापर्यंतची शनिवारी दुपारी चारची एस टी ची तिकिटे काढली आम्हा दोघांची काढली. आमचा आणखी दोन दिवसांनी शनिवारी संध्याकाळी ४ वाजताची आमची बस होती आणि आम्ही पुण्याला रात्री ९ पर्यंत पोचणार होतो. आशाताईने आमच्या जाण्याची तयारी बॅगा भरुन केली होती.

आम्ही दोघेही उत्साहाने संध्याकाळच्या चारच्या गाडीत बसलो. आमची दोन जणांची सीट होती. आशाताई खिडकी जवळच्या जागेवर बसली आणि मी तिच्या शेजारी. खरे म्हणायचे तर हा सगळा प्रवास सुधाताईने घडवून आणला होता. आम्ही निघोलो तेव्हा सुधाताईने माझ्याकडे पहात स्मित हास्य केले ज्याचा अर्थ फक्त तिला आणि मलाच माहिती होता.

गाडी चालू झाल्यावर आमच्या गप्पा सुरू झाल्या. आम्ही दुनियेतल्या सगळ्या विषयावर गप्पा मारत होतो. त्यात मराठी, संस्कृत साहित्य ते अर्थ शास्त्र. आम्ही सगळ्या विषयावर बोलत होतो. आशाताई कॉलेजमधे आल्या आल्याच खूप हुषार मुलगी म्हणून प्रसिद्ध झाली होतीच पण आज मला तिच्या बरोबर गप्पा मारतांना खूप मजा येत होती. तिच्या बरोबर बोलण्यात एक बौद्धिक आनंद होता. आशाताईला माझ्या बरोबर मोकळे केल्या शिवाय माझे आणि तिचे संबंध पुढे सरकणार नाहीत हा सुधाताईने मला दिलेला सल्ला माझ्या मनात होताच. माझ्याशी आशाताई खुलून गप्पा मारत होती.

मी तिच्याशी गप्पा मारता मारता ती मला म्हणाली, "अरे तू सायन्सचा ना विद्यार्थी मग या आर्टसला असलेल्या विषयावर काय गप्पा मारतोयस?" मी म्हटले "हे बघ, मला कोणताही विषय वर्ज्य नाही. मला सगळ्या विषयात आवड आहे आणि मी माझ्या रिकाम्या वेळात या सर्व विषयांवर वाचत असतो" "कौतुक आहे हं तुझे" ती माझ्याकडे पहात मला म्हणाली.

असाच गप्पांमधे दोन एक तासाचा वेळ गेला आणि आमची गाडी घाटाच्या प्रवासाला लागली. गाडी घाटात वळणे घेत घेत चढत होती. बाहेरचा गार वारा आता बसमधे आत शिरत होता. आता आशाताईचे डोळे मिटू लागले आणि ती सीटला मागे डोके टेकून झोपू लागली.

मी तिला म्हटले " माझ्या खांद्यावर डोके ठेवून झोपलीस तरी हकत नाही" ती माझ्याकडे पाहून हसली आणि परत सीटला डोके टेकून झोपली.

गाडीच्या वळणांमुळे तिचा झोपेत तोल जात होता. शेवटी तिने माझ्या बाजूला सरकत माझ्या डाव्या खांद्यावर डोके ठेवले आणि ती झोपी गेली. मला तिचा निकटचा सहवास उत्तेजित करत होता. थोड्या वेळाने ती थोडी अधिक माझ्या बाजूला सरकली आणि तिने तिचा उजवा हात माझ्या डाव्या हातात हात गुंफला, तिचा नाजूक पंजा तिने माझ्या हातात दिला आणि माझ्या बोटांमधे तिची बोटे गुंफून ती अधिक शांतपणे झोपी गेली.

माझा डावा हात आता तिच्या मांसल मनगट आणि दंडाला घासत होता. त्यामुळे मी खूप उत्साहित झालो होतो. गाडीच्या वळणांमुळे ती अधिकच माझ्या अंगावर रेलू लागली. आता तिचा उजवा स्तन माझ्या दंडाना घासू लागला. मी आणखी उत्तेजित झालो होतो. आता संध्याकाळचा काळोख बसमधे झाला होता. ती अगदी मोकळेपणाने मला चिकटून निर्धास्त झोपली होती. ती अजून जास्त माझ्या अंगावर रेलून झोपल्याने तिच्या स्तनांचा गोलावा माझ्या दंडाला अगदी सहज कळत होता. मी अधिक काही करायचे धाडस दाखवले नाही. असेच दोन तास गेले आणि पुणे आले.

मी आशाताईला उठवले आणि तिला म्हटले "चल पुणे आले. आपण लग्नाच्या हॉलवरच जायचे ना?" तिने डोळे उघडले आणि ती माझ्यापासून दूर झाली. तिने केसांना आपल्या हाताने सारखे केले आणि मला म्हणाली, "हो!! पण रहायची सोय त्यांनी काय केली आहे माहित नाही. हॉलवर कळेल" ती म्हणाली. आम्ही दोघे रिक्षा करुन हॉलवर पोहोचलो. तिथे तिच्या नातेवाईकांनी तिचे भरभरुन स्वागत केले.

माझी त्या कोणाशीच ओळख नव्हती त्यामुळे मी नुसताच त्यांचे बोलणे ऐकत उभा होतो.

एव्हढ्यात कोणाच्यातरी लक्षात माझे अस्तित्व आले आणि त्यानी आशाताईला विचारले "हा कोण?"

आशाताईने हसून, हाताला धरुन, मला पुढे ओढले आणि सगळ्यांच्या पुढे उभे करीत म्हणाली " हे पिल्लू म्हणजे माझा धाकटा चुलत भाऊ. चुलत म्हणजे अगदी सख्खा चुलत नाही पण मी हल्ली यांच्याकडेच रहाते कॉलेजसाठी. आम्ही दोघेही पहिल्या वर्षालाच आहोत. हा सायन्सला आणि मी आर्टसला. माझी आणि याची अगदी गट्टी आहे आणि हा माझा अगदी लाडका आहे. काकूने माझ्या बरोबर सोबतीला पाठवले आहे." "व्वा हे बरे झाले" तिचे नातेवाईक म्हणाले. "चला आता हात पाय धुवून जरा ताजे तवाने व्हा आणि जेवून घ्या".

आम्ही हात पाय धुतले आणि जेवून घेतले.

जेवण झाल्यावर आशाताईने तिच्या नातेवाईकांना विचारले "आता झोपायला कुठे हॉलवरच झोपायचे आहे की कोणाच्या घरी?"

"अग नाही, झोपण्याची व्यवस्था हॉललाच लागून असलेल्या हॉटेलच्या रुम्समधे केली आहे. तुम्हा दोघांसाठी ही रुमची चावी घ्या आणि आता आराम करा." आशाताईने चावी घेऊन माझ्या हवाली केली आणि मी आमचे सर्व सामान घेऊन हॉटेलच्या दिशेने चालू लागलो. मी चावीवरचा नंबर पाहून दुसऱ्या मजल्यावरील आमच्या रुमकडे गेलो. आजू बाजूच्या खोल्याही आशाताईच्या नातेवाईकांना दिल्या होत्या. त्यांची वर्दळ अजूनही चालू होती.