20-01-2025, 02:02 PM
கொஞ்ச நேரத்தில் கவிதா வந்து என் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்..
“சிவா.. உங்ககிட்ட ஏதோ ஒரு சேஞ்ச்...மாற்றம்..இருக்கு..தட் மேக்ஸ் மீ டூ...ம்ம்ம்...வேறு வகையா
உன்னை லவ் பண்ண வைக்குது...” என்றாள் பூரிப்புடன்.
“கவி...எனக்கு எப்படி சொல்ல தெரியதுன்னு தெரியல... நாம் எவ்வளவு தான் லவ் பண்ணி
எதிர்ப்பை எல்லாம் மீறி கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாலும்... திருமணத்திற்கு பிறகு லவ்
பண்ணாலும்... பல கஷ்டங்கள் வந்து லவ் பண்ணாலும்... உன் கிட்டே என்னை முழுசா
தந்துட்டேன்னு நினைச்சேன்... பட் சம்திங்க் வாஸ் ஹோல்டிங்க் மீ பேக்... என்னை ஏதோ ஒன்னு
உன்கிட்டேயிருந்து இழுத்துக்கிட்டே இருக்கு...அந்த டென்சன் அந்த குழப்பம் தான் ஒரு வாரமா
நீ நினைச்சுதுக்கு மீறி துரோகமா அசிங்கமா ஏதோஏதோ நினைச்சு... செய்யவேண்டியதாச்சு..”
என்று நிறுத்தி அவளை பார்த்தேன்.. அவள் புரிந்துக்கொண்டேன் என்கிற விதத்தில்
என்னை பார்த்து புன்னகையித்துக் கொண்டிருந்தாள்..
”என்னால முடியல கவிதா..இப்படியே என்னால இருக்க முடியல கவிதா... எனக்கு நீ
வேணும்...முழுசா வேணும்... நா உன்கிட்ட சரணடைஞ்சு.. புதைஞ்சு ஒன்னு சேர்ந்து..
நா வந்து நீயாவே ஆயிடனும்... சிவா கவிதாவா மாறிடனும்... யேஸ் ஐ வாண்ட் டூ பிகம்
எ சைல்ட் ஃபார் யூ.. நா வந்து உனக்கே சொந்தமான சொத்தாயாயிடனும்... என்
உரிமை, உணர்ச்சி, எண்ணம், மனசு உடல் எல்லாத்தையும் உன் கையில கொடுத்துட்டு
அடகு வெச்சிக்கிட்டு... அதை நீயே பயன்படுத்தனும்... நீ பயன்படுத்தற விதத்துல நான்
இருக்கனும்... நா உனக்கு ஒரு மகனா இருக்கனும்... ஐ ஜஸ்ட் வாண்ட் டூ பி எ சைல்ட் டூ யூ..”
என சொல்லி என்னை கட்டுபடுத்த முடியாமல் அழுது வெடித்தேன்...
“நா வந்து உன் கர்ப்ப்பையில இருக்கற குழந்தையைப் போல பாதுகாப்பா இருக்கனும்...பிறந்தவுடன்
குழந்தையை பல ஆதி அன்பு பாச உணர்ச்சிகளால் அரவணைக்கற தாயைப் போல
நீ என்னை அரவணைக்கனும்...” என அழுதேன்..
கவிதாவும் என்னோட சேர்ந்து அழுதாள்...அவள் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது.. என்னை கட்டியணைத்தாள்..
“தேங்க்ஸ்...சிவா...உன்னை நான் எப்பவோ மகனா நினைச்சுகிட்டேன்...அதான்
உன்னை என்னால இவ்வளவு காலம் நல்ல பாதைல போக வைக்க முடிஞ்சது... மேய்க்க முடிஞ்சது
ஆனா.. நீ அதை புரிஞ்சி நீ அப்படி மாற மாட்டியான்னு நான் ஏங்கிக் கிட்டேன் இருந்தேன் சிவா...
என்னால உன்கிட்ட வந்து சிவா நீ எனக்கு ஆம்பளை கிடையாது எனக்கு நீ சிறுவன் மகன்
என சொல்றதுக்கு மனசு வர்றல.. உன் மனசுல இருக்கற ஆண்மகன் என்ற எண்ணத்தை
என்னால சீண்ட முடியல அகற்ற முடியல...அப்படி சீண்டினா... நா விரும்பும் சிவா என்னவாக
மாறிடுவானோன்னு ஒரு பயம்...” என அடக்க முடியாத அழுகையால் வெடித்தாள்...
அழுகையுடன் தொடர்ந்தாள்...
”ஆனா... இப்ப நீ புரிஞ்கிட்டதுக்கு தேங்க்ஸ் சிவா... இனிமே நம்ம வாழ்கைல எந்த ஒரு
பிரச்சனையும் வராது அப்படி வந்தா சமாளிக்கிற தைரியம் எனக்கு வந்திடுச்சி...
ஏன்னா..இப்ப எனக்கு மகனா ஆயிட்டே... அதனால.. என் சிவா எங்கேயும் போகமாட்டாரு...என்
கூடவே இருப்பாருன்னு நம்பிக்கை.. யூ ஹவ் பிகம் பார்ட் அண்ட் பார்சல் ஆஃப் மீ...சிவா..”
என அழுதப்படி என் வாயில் முத்தம் தந்தாள்... எங்கள் அழுகையும் கண்ணீரும் அன்பும்
பாசமும் எச்சிலும்.. அங்கே சங்கமித்தன..
“சிவா செல்லம் .... கதைவை சாத்திகிட்டு வாடா..” என்றாள் மெதுவாக.
நான் அவளிடம் விடுப்பட்டு...போய் கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டு திரும்பி பார்த்தாள்...
கவிதா தன் பால் ததும்பும் முலைகளை எனக்கு காட்சியளித்துக் கொண்டு
கைகளை நீட்டி என்னை வா வா என்றழைத்துக் கொண்டிருந்தாள்... எப்படி அவ்வளவு
சீக்கிரமாக உடைகளை கலைந்தாள் என என் மனம் ஆச்சரியப்பட்டது...
நான் அவள் முன் நின்றேன்...என் மனதில் பால் குடிக்க ஆசைத்தான்...ஆனால் எப்போதும்
போல கவிதா தடுத்துவிடுவாளோ...என ஏமாற்ற எதிர்ப்பார்ப்பு என் முகத்தில் இருந்தது..
“ சிவா. துணி எல்லாத்தையும் கழட்டு..” என்றாள்... நான் மட மட வென நிர்வாணமானேன்...
என் உறுப்பு நீண்டுக் கொண்டிருந்தது... இதற்கு முன்னால் சிறு கூச்சமிருக்கும்...ஆனால் நான்
அதிசயக்கும் வகையில் கூச்சமில்லாமல் ஒருந்தேன்.
“வாடா...சிவா...” என்று என்னை இழுத்து அவள் மடி மேல் என் தலையை வைத்து படுக்குமாறு
செய்தாள்.
“சிவா..நா உனக்கு அம்மான்னா நீ உனக்கு மகன்னா...எனக்கு பால் தரும் ஆசையிருக்கனும்
உனக்கு பால் குடிக்க ஆசையிருக்கனும்...எனக்கு இருக்கு சிவா.. உனக்கு இருக்கா சிவா...” என்றாள்
பாச கிறுகிறுக்கத்துடன்..
“..கவி...என் ஆசையே அதுதானே...ஆனா இதுவரைக்கும் என்னை ஆசை தீர பால் குடிக்க
விடலயே...” என்றேன்..
"வாடா...என் செல்லக்குட்டி...இப்ப குடிடா..” என்று அவளின் வலது முலைக் காம்பை என்
வாயில் திணிக்க போகும் நேரத்தில்...நான் ஆவலாக எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்த
நேரத்தில்..
அபிநயா...”வீவீவீவீவீல்ல்ல்ல்ல்ல்ல்....” என அழுதாள்..
கவிதா திரும்பி அவளை எடுத்து தன் முகத்துக்கு நேராக கொண்டு வந்து.. தலையை தூக்கி
தூக்கி ஆட்டியப்படி...
“என்னடி...அபிநயா செல்லக்குட்டி...அப்பா பால் குடிக்கிறது... புடிக்கிலியா..” என கேட்டாள்.
கவிதாவின் தோணியிலும் பேச்சிலும் இதுவரை நான் கண்டிராத ஒரு வித பாச
கிறுக்கம் குடிக்கொண்டிருப்பதை கண்டேன்.
அபிநயா அழுதுக்கொண்டிருந்தாள்...
“இதோ பாருடி அபிநயா... உங்க அப்பா என் புருசன்... அவருக்கு தான் இனிமேல் பாலுக்கு முதலிடம்..
இப்போ அவரு என் மகனாயிட்டாரு... அவரு இல்லேன்னா நீயும் இல்ல... என் முலையில
பாலும் வந்திருக்காது...” என பாசத்துடன் கொஞ்சினாள்.
அபிநயாவின் அழுகை நின்று
சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்...
“நீயும் வாடி என் செல்லம்... என் முலையில பால் குடிடி செல்லம்..” என செல்லமாக
டி போட்டு அவளை அப்படியே அவளின் இடது முலைக் காம்பில் காட்ட..அபிநயா
கவிதாவின் பெருத்த நீண்ட... என் மேலிருந்த பாசமோகத்தால்
விறைத்திருந்த காம்பை
சட்டென்று வாயால் கவ்விக் கொண்டு பால் குடிக்க ஆரம்பித்தாள்..
கவிதாவின் முகத்தில் பரவச புன்னகை மலர்ந்தது... அப்படியே இடது பக்க காம்பை என் வாய்
அருகே எடுத்து வர..என் வாய் அதனை அதன் உயிர்ப் போல கவ்வியது...
நான் சப்ப சப்ப என் வாயில் புளிப்பு நிறைந்த இனிப்பு பால் நிறைந்து..நான் விழுங்க விழுங்க
என் வயிற்றினுள் சென்றுக் கொண்டிருந்தது..கவிதாவே என்னுள் சென்றுக் கொண்டிருப்பதாக
பட்டது... இவ்வளவு நாள் அடிக்கிக்கொண்டிருந்த ஆசையை பூர்த்தி செய்ய அசுரத்தனமாக
உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தேன்..
நானும் அபிநயாவும் அவளிடம் பால் குடிக்க கவிதா பரவச நிலைக்கு சென்றுக் கொண்டிருந்தாள்..
“சிவா... இந்த மாதிரி நான் பால் தர்றேலேன்னு என் மேல கோவமா...” எனக் கேட்டாள்..
நான் ஆமாம் என்பதை போல தலையை ஆட்ட...அந்த ஆட்டத்தின் அதிர்வலைகள் அவளின்
பெருத்த முலையில் தெரிந்தது...
“சிவா..அப்பவும் சொன்னேன் இப்பவும் சொல்றேன்... நீ நினக்கிற மாதிரி நடக்காததுக்கு
ஒரு காரணம் இருக்கு..” என நிறுத்தினாள்.
எங்கே வாயை காம்பிலிருந்து எடுத்து விட்டால் அந்த கணம் நேரம் வீணாகி விடுமோ என நினைத்து
என்ன காரணம் என்பதை போல என் கண்களால் கேட்டேன்....
கவிதா என் கண்களை பார்த்துக் கொண்டே...
“அந்த காரணத்தை இன்னும் ஒரு வாரத்துல நீ தெரிஞ்சிக்கப் போறே.... நீ என் மேல
உண்மையான நம்பிக்கை வெச்சுருக்கேன் தெரியுது... இப்ப உன்னை என்கிட்ட கொடுத்துட்டு
ஒரு குழந்தையா மாறிட்டே... அதனால என் அந்தரங்கத்தை எல்லாம் உன்கிட்டே சொல்றதுதான்
சரி.. மனசு அந்தரங்கமா சில விஷயங்களை சிந்திக்கும்... அது நல்லதாக இருக்கும் கெட்டதாக
இருக்கும்... அதை ரெண்டையும் உனக்கு நா இனிமே உனக்கு சொல்ல போறேன்... ஏன்னா
இனிமே அப்படி சொன்னா உன் மனசுக்கு தாங்கும் சக்தி வந்திருச்சு... எனக்கு அதுதான்
வேணும் சிவா...என் மனசு அங்கலாய்ப்பெல்லாத்தையும் சொல்ல என்னை போல
இன்னொரு மனசு எனக்கு வேணும் சிவா... என் மனசின் ஆசையை எல்லாத்தையும் பார்த்து
புரிஞ்சி பயப்படாம நடந்துக்கற...பக்குவம் உனக்கு வந்திருக்குனு நான் நம்புறேன்.. ” என்று
சொன்னவளின் முகத்தில் ஒரு பரிதாபமான ஏக்கத்தை பார்த்தேன்... என்னிடம் கெஞ்சுவதைப்
போலிருந்தது..
நான் பதறி..காம்பிலிருந்து பாலொழுக..
‘கவி... இனிமே நா வேற உன் மனசு வேறயில்ல... உன் மனசு என்ன நினைக்குதோ அதேதான் நானும்
நினைப்பேன்...செய்வேன்... அப்படியிருக்கும் போது புரியாம போறது பிடிக்காம போறது செய்யாம
போறதுக்கே இடமில்ல...என் மனசை உன் கிட்ட தந்து குழந்தையாயிட்டேன்... இனிமே
எல்லாம் நீதான்... அதேப் போல என் மனசுக்கு நீதான் கவி.. உன் மனசுக்கு நாந்தான் கவி.. உன்
மனசுக்கு நா பாதுகாவலனாக நம்பிக்கையானவனாக இருப்பேன்” என்று...
அவளை கழுத்தை சுற்றி கையை போட்டு அணைத்தேன்...
அந்த கணத்தில் நாங்கள் தாயும் சேயும் போல ஒன்றாகிவிட்டோம்... ஒரு பேரானந்தம்
எங்களிருவரிடத்தில் குடிக்கொண்டது... கவிதா மனதில் நான் பார்த்திராத சாந்திக் பரவியிருந்தது..
அவள் மனம் பாதியானதாக உணர்ந்தேன்... மீதி பாதி என்னிடத்தில் குடிப்புகுந்துவிட்டது..
“சிவா... நான் சொல்லப் போற காரணம் உன்னால தாங்கிக்க முடியாம இருக்கலாம் என
நினைத்தேன்..பட் இப்ப உன் கிட்ட எதை வேணும்னாலும் சொல்லலாம் என தெம்பு வந்திருச்சு..
ஒரு வாரம் வெயிட் பண்ணு சிவா..”
“சரி..கவி..” என்று ஆமோதித்தேன். முன்மாதிரியெல்லாம்... இப்ப சொன்னால் தான் என்னவாம்..
என்கிற எதிர்ப்பு எண்ணம் வரவில்லை எனக்கு. .
நான் என்னையறியாமல் புது மனிதனாக இல்லையில்லை குழந்தையாக அவள் புது பெண்ணாக
இல்லையில்லை தாயாக மாறிவிட்டாள்...
"பால் குடிச்சது போதும் சிவா..” என்றாள், நானும் புரிந்து எழுந்து உட்கார்ந்தேன்...
அவளை ஏக்கத்துடன் யாசித்தப்படி அன்பாக பார்த்தேன்... என்னை அவள் நோக்க..
எங்களிருவரின் உணர்ச்சிக்கு வடிகால் கலவித்தான் என புரிந்தது...
கவிதா அபிநயா சப்பிக் கொண்டிந்த காம்பை அவள் வாயிலிருந்து இழுத்து வெளியே
எடுத்தாள்...பால் அவள் வாயிலிருந்து ஓழுகியது...
”அபி குட்டி...இப்ப அப்பாவும் அம்மாவும் அப்பா அம்மா விளையாட்டு விளையாட
போறோம்...டிஸ்டர்ப் பண்ணாம இருடி..என் செல்லம்...” என அவளை கொஞ்சியவாறு படுக்கையின்
மூலையில் கிடத்தினாள்..
நின்று என்னை பார்த்தவாறு சேலையையும் பாவாடையும் கலைந்து ஜட்டியை கழட்டி..
பார்க்க பார்க்க திகட்டாத அவள் அம்மணத்தை என் கண்களுக்கு பரிசாக்க
பரவசத்தின் எல்லைக்கே சென்ற நான் அவளை கட்டிப்பிடித்து என் உடலின் ஸ்பரிசத்தை அவளுக்கு
கடத்தினேன்..
அப்போது அவளின் அந்தரங்கத்தை தொட்டு அறியப் போகும் பயம் என்னை தொற்றிக் கொண்டது..
அப்படியே என்னை கட்டிலுக்கு இழுத்தாள்... அவள் மேல படர்ந்தேன்... அவளின் உறுப்பை
சுவைக்க ஆசையா இருந்தது...கீழே சரியத் தொடங்கினேன்... என்னை தடுத்து...
“சிவா...ஏற்கனவே அங்கே வெட்டாத்தான் இருக்கு... தெருவல நீங்க கட்டிப்பிடிக்கும் போதே...
அங்கே வெட்டாக ஆரம்பிச்சிடுச்சி... நமக்கு வேற டைம் இல்ல.. சீக்கிரம் முடிச்சுடுங்க..
ஐம் இன் மூட் நவ்..” என்றாள்.
அகற்றிய அவள் தொடையிடையே என் இடுப்பை பொறுத்தி என் உறுப்பை அவளின்
உறுப்பின் துடித்துக் கொண்டிருக்கும் வாசலில் வைத்தேன்... இரு உறுப்புகளும் படபடத்துக்
கொண்டிருந்தன...இதுவரை நாங்கள் பார்த்திராத கலவிக்கு எல்லாம் தயார் நிலையில்
இருக்க...
அப்போது..புரியாத மழலை மொழியில் அபிநயா நாங்கள் இருக்கும் நிலையை பார்த்து
சத்தமாக சிரித்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன்...
எனக்கு சிறு தயக்கம் ஏற்பட்டது...அவளிடம் விளையாட்டு காட்ட மனம் ஏங்கியது..
கவிதாவின் வலது முலைக்காம்பை அபிநயா பக்கம் திருப்பி திருக...அதிலிருந்து பால்
பீய்ச்சியடித்து அபிநயா மேல் தெறித்தது..அபிநயா மேலும் கைகளை கால்களை ஆட்டியப்படி
சிரித்தாள்...நான் மேலும் மேலும் பாலை அவள் மேல் பீய்ச்சியடித்து விளையாட...
அபிநயா ஆனந்தத்துடன் சிரிக்க நானும் அவளுடன் சேர்ந்து சிரிக்க...கவிதாவும் எங்கள் சிரிப்பில்
சேர்ந்து ஐக்கியமானால்...
அங்கே ஒரே சிரிப்பு மழை....கவிதா அபிநயா பக்கம் தன் தலையை முழுமையாக
திருப்பி...
“என்னடா அபிநயா...அப்பா என் மேல இப்படி படுத்திருக்காறேனு பார்க்குறீயா..
ஒரு பொண்ணா வளர்ந்துட்டா இப்படியெல்லாம் பண்ணித்தான் ஆகனும்..
இப்ப உனக்கு புரியாது செல்லக்குட்டி நீ பெரியவளானா உனக்கு எல்லாமே புரியும்..
பொண்ணுங்கன்னா காலை விரிச்சுகிட்டே இருக்கனும்... பல பேருக்கிட்ட விரிச்சா...இந்த
பாழாப் போன சமூகம் நம்மளை அசிங்கா கூப்பிடும்... அதான் நாம பத்தினி காமிக்கனும்னா..
நமக்கு புடிக்குது புடிக்கிலியோ ஒருத்தன்கிட்டேதான் நம்ம காலை விரிச்சு காமிச்சுக்கிட்டே இருக்கனும்..”
என்று அந்த புரியாத பிஞ்சுவிடம் பெரிய பெரிய விஷயங்களை சொன்னாள். அது அவள்
அந்தரஙகமா எனக்கு சொல்லுவதைப் போலிருந்தது..
“நா..அந்த மாதிரி ஆளா..கவிதா..உன்னை எனக்கு போகப் பொருளா பார்க்கும்
ஒரு ஆளா..” என வலியுடன் கேட்டேன்..
“இந்த நிமிஷத்துலிருந்து இல்ல சிவா.... ஆனா இதுக்கு முன்னாடி...நீ என்னை அன்பு
மனைவி..காதல் கீதல் என சொல்லிகிட்டிருந்தாலும்..உன் அடிமனசுல...என் மனைவி
ஒரு பத்தினியா என சோதிச்சு பார்க்க..நா என்னை பத்தினி என உங்ககிட்ட நிரூபிக்க..
தினம் தினம் என் காலை உங்க கிட்டத்தான் விரிச்சுகிட்டு இருந்தேன்..”
இதைக் கேட்டவுடன் என் மனதில் எல்லா வலிகளும் ஏற்பட்டு உடல் துடித்து என் கண்கள்
வழியே கண்ணீர் வந்தது... அதை துடைத்தப்படி கவிதா..
“ஆனா...இந்த நிமிஷத்திலும் நீ அந்த மாதிரி இல்ல சிவா... நான் காலை விரிக்கலேன்னாலும் பயப்பட
தேவையில்லை...இப்போதிலிருந்து என்னை என் புருஷன்கிட்ட நிரூபிக்க நான்
தினம்தினம் என் காலை விரிக்க தேவையில்லை.. என் சிவா அதை புரிஞ்சிப்பாரு தப்பா
எடுத்துக்க மாட்டாரு...என் மனசு ஆசையோ அதை அவரு செய்வாரு...” என்று உச்சக்கட்ட
உணர்ச்சிகளின் குவியலாக வெடித்தாள்..
கவிதாவின் ஆழ்மன அந்தரங்கத்தை கேட்டவுடன் என் அடிமனதிலிருக்கும் ஆணாதிக்க
மிருகத்தை உணர்ந்தேன்...நான் அருவருப்பு ஏற்பட்ட வெட்கினேன்... கவிதாமேல்
பச்சாதாபம் ஏறபட்டத்... அவளை நிந்தித்து கொடுமை படுத்தி விட்டதாக எண்ணினேன்...
அவளிடம் பாவமன்னிப்பு கேட்க வேண்டும் என்ற ஆசை பாசம் எல்லாம் என் உடலையும்
மனதையும் மீறி ஊற்றெடுக்க...
“கவிதா...இனிமே உன் காலை விரிப்பது உன்னிஷ்டம்... எனக்காக கவிதா எப்ப காலை
விரிப்பா என எனக்கும் தெரியும்...கடமைன்னு எனக்காக நீ விரிக்க தேவையில்லை...
நீ எப்போ விரிக்கிறீயோ அதுவே எனக்கு போதும்...” என உணர்ச்சிகள் பீறீட நிறுத்தினேன்..
நான் என்னையறியாமல் அவளுக்கு இழந்துக் கொண்டிருந்தேன்... அவளுக்கு
என்னிடம் இருக்கும்...நான் இழக்க நினைக்காத..என் உயிருக்கு மேலான.. அரிய பொக்கிஷம் ஒன்றை
அவளுக்கு மறுக்காமல் அளித்தே ஆகவேண்டும் என்ற எண்ணம் என் உடலின் ஓவ்வொரு
அணுக்களில் தோன்ற..
காமயின்பத்தில் மிதந்துக் கொண்டிருந்த நான் எதை சொன்னாலும் செய்தாலும்
இன்பமயமாகவே இருந்தது... செய்யக் கூடாததை சொல்லக் கூடாததை..சொல்லவும்
செய்யவும் தூண்டுதலின் உச்சத்திலிருந்த நான்..
“கவி குட்டி...நீ நினைச்சா யாரு கிட்டே வேணும்னாலும் எப்ப வேணும்னாலும் உன் காலை விரிச்சு
காட்ட உரிமையிருக்கு.... ஏன் உலகத்துக்கே உன் காலை விரிச்சி அனுபவிக்க வைக்கலாம்...
அத பத்தி கவலையில்லை....நீ எப்ப எனக்கு காலை விரிச்சு
காட்டுறீயோ அதுதான் எனக்கு
முக்கியம்...போதும் ” என காமத்தின் உச்ச கிறுகிறுப்பில் நான் உளற..
அந்த உளறினால் கவிதாவின் உறுப்பிலிருந்து நீர் எறிமலையாக வெடித்து அதனை
கொழகொழ என்று பிசுபிசுப்பாக்கி என் உறுப்பின் மீது பாய என் உறுப்பு இரும்பாக மாறி துடி துடிக்க...
அப்படி தானாக என் உடல் என் இரும்பு உறுப்பை அவளின் உறுப்பினுள் அசுரத்தனமாக
எக்கி இடிக்க..அவள் உடல் அதிர...துடிக்க...
“சிவாஆஆஆஆஆஆஆஆஅ.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்” என்று காமவெடிப்பில் கதறி கசிந்து உருகி..
என்னை இழுத்து அவளின் உடலுடன் பிணைத்தாள்... அவள் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்
துளிகள் துளிர்த்தது..
என் இடியின் அதிர்வலைகளுக்கு ஏற்ப அவளின் உடல் மேலும் கீழும் ஆடிக்கொண்டு குலுங்கிக்
கொண்டிருக்க...அதை பார்த்து அபிநயா கைக்கொட்டி சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்..
“ஸ்ஸ்ஹாஹாஆஅ உண்மையாவா சிவா...என் மேல அவ்வளவு நம்பிக்கையா..” என சிலிர்த்தாள்..
“இப்போ..உன் மேல் நம்பிக்கைன்னு சொல்றதை விட...உன் சந்தோஷம் தான் முக்கியம்..”
என்னை இழந்துக் கொண்டு சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.
“அப்போ..ம்ம்ம்.... உன் கவிக்குட்டி உன்னைத்தவிர வேறு ஒருத்தர் கிட்ட காலை விரிப்பா...
அப்படின்னு நினைக்கிறீயா..ம்ம்ம்ம்....நான் அந்த மாதிரி பொம்பளையா..” உச்சக்கட்ட கிறக்கத்தில்
..இயக்கத்தில் மயக்கத்தில் கேட்டாள்.
“என்..பொண்டாட்டி யார்கிட்டே காலை விரித்தாலும் பரவாயில்லை...அவ சந்தோஷம் தான்
எனக்கு முக்கியம்...” என காமப் போதையில் உளறிக் கொண்டிருந்தேன்..
ஆனால் என் மனம்... அப்படிப்பட்ட பெண் நானல்ல என்று சொல்வாள் என எதிர்ப்பார்த்தேன்...
ஆனால் அவள் வாயிலிருந்து அது வரவில்லை... வராதிருந்ததும் எனக்கு மேலும்
கிளுப்கிளுப்பான கிறக்கத்தை ஏற்படுத்தியது...
“சிவா.ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....யூ ஆர் கிரேட்...உனக்கு என்னடா ஆச்சு... யூ ஆர் மேகிங் மீ கோ கிரேஸி...என்னை
பைத்தியக்காரி ஆக்கிட்டேயேடா...ம்ம்ம்ம்” என பிதற்றி என் தலையை அவளின் இடது கன்னத்துடன்
அழுத்தி புதைத்தாள்..
“அதான்...சொன்னேனே கவி... நா உனக்கு குழந்தையாயிட்டேன்... ஐ..ஹாவ் பிகம் யூர்
சைல்ட்..” என காமத்தில் உருகினேன்..
“இதே மாதிரி இருப்பியா..சிவாஆஆஅ...’ என்றாள் ஆனந்ததில்.
“ஆமா...கவி...நா குழந்தை மாதிரி உன்னோடவே சுத்தி சுத்தி வருவேன்..உனக்கு பாதுகாப்பாக
எனக்கு பாதுகாப்பாக..” இதை சொல்ல சொல்ல அவளின் உறுப்பு பிசுப்பிசுத்து
கொழகொழவெனவாக...என் உறுப்பு அசுரத்தனமாக உள்ளே வெளியே சின்றுக் கொண்டிருந்தது..
“ம்ம்ம்மாஆஆ....” என அலறியப்படி..
“அப்போ...என்னை அம்மான்னு சொல்லிட்டு இப்படி என்னை... ரவுண்டு கட்டி அடிக்கிறீயேடா..சிவா..”
என காம ரகசியத்துடன் கிசுகிசுத்தாள்..
“என் கவி அம்மாவுக்கு புடிக்குதே...” என்றேன் புசிக்க கூடாத ஒரு பழத்தை புசித்துக் கொண்டிருக்கும்
எண்ணத்துடன்..
“அப்போ சிவா..உன் உண்மையான அம்மாவுக்கு ஆசையிருந்தா இப்படியெல்லாம்
பண்ணுவியாடா....” என என்னை எங்கோ இழுத்தாஅள்..
“இந்த கவிதா எனக்கு உண்மையான அம்மாவா இருந்தா இப்படியெல்லாம்..பண்ணுவேன்..”
என் அந்தரங்க கனவை சொன்னேன்..
“ஸ்ஸ்ஸ்சிவாஆஅ...அப்போ யூ வாண்ட் மீ டு பிகம் யூர் மம்மி..” என கசிந்தாள்..
“ஆமா...கவி...”
“யூ வாண்ட் டூ ஃபக் மீ ...ஆஸ் யூர் மம்மி...”
“ஆஆ..மாஆஅ...கவி...” என்றேன் தன்னிலை மறந்து..
“சிவா...”
“கவி...”
“மகனே...
“அம்மா...”
“சைல்ட்...”
“மதர்...”
“சிவா..மை டியர் சைல்ட் கம் டு மம்மி...என்கிட்ட வாடா.. மகனே..”
“வந்துட்டேன்...மம்மி...”
”என்னை முழுசா எடுத்துக்கோடா...”
நான் காட்டுத்தனமா இடிக்க ஆரம்பித்தேன்..
“ஆஆஆஆ..யேயேயேயே.....ஆஅஹாஅஹாஹாஹாஹா.. ஊஊஊஊஊஉ....” என காமச்
சத்தங்கள் அவள் வாயிலிருந்து வர ஆரம்பித்தது..
“ஃபக் மீ...மை செல்ட்...”
“ஐ ஆம் ஃபக்கிங்க் யூ மம்மி...”
” நீ எனக்கு எப்பவுமே குழந்தையா இருக்கனும்...சிவா..”
“நா சாகற வரைக்கும்..... யூ ஆர் மை மாதர்...”
கவிதா உச்சக்கட்டத்தின் வட்டத்துக்குள் சென்றுவிட்டாள் என்பதை அவளின் கட்டுப்பாடற்ற
உடல் மொழி எனக்கு உணர்த்தியது...
“சிவாஆஆஆஆஆஆ.... மை சைல்ட்...மேக் மி பிர்க்னெண்ட்.. எனக்கு இன்னொரு குழந்தை
குடுடா...உன் அம்மாவை அம்மாவாக்குடா....ஊஊஊஉ... ஹாஹ்ஹாஹாஹா....” என
கவிதா காமபோதை மயக்கத்தில் தன்னிலை மறந்து மிதந்துக் கொண்டிருந்தாள்..
“சிவா.. உங்ககிட்ட ஏதோ ஒரு சேஞ்ச்...மாற்றம்..இருக்கு..தட் மேக்ஸ் மீ டூ...ம்ம்ம்...வேறு வகையா
உன்னை லவ் பண்ண வைக்குது...” என்றாள் பூரிப்புடன்.
“கவி...எனக்கு எப்படி சொல்ல தெரியதுன்னு தெரியல... நாம் எவ்வளவு தான் லவ் பண்ணி
எதிர்ப்பை எல்லாம் மீறி கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாலும்... திருமணத்திற்கு பிறகு லவ்
பண்ணாலும்... பல கஷ்டங்கள் வந்து லவ் பண்ணாலும்... உன் கிட்டே என்னை முழுசா
தந்துட்டேன்னு நினைச்சேன்... பட் சம்திங்க் வாஸ் ஹோல்டிங்க் மீ பேக்... என்னை ஏதோ ஒன்னு
உன்கிட்டேயிருந்து இழுத்துக்கிட்டே இருக்கு...அந்த டென்சன் அந்த குழப்பம் தான் ஒரு வாரமா
நீ நினைச்சுதுக்கு மீறி துரோகமா அசிங்கமா ஏதோஏதோ நினைச்சு... செய்யவேண்டியதாச்சு..”
என்று நிறுத்தி அவளை பார்த்தேன்.. அவள் புரிந்துக்கொண்டேன் என்கிற விதத்தில்
என்னை பார்த்து புன்னகையித்துக் கொண்டிருந்தாள்..
”என்னால முடியல கவிதா..இப்படியே என்னால இருக்க முடியல கவிதா... எனக்கு நீ
வேணும்...முழுசா வேணும்... நா உன்கிட்ட சரணடைஞ்சு.. புதைஞ்சு ஒன்னு சேர்ந்து..
நா வந்து நீயாவே ஆயிடனும்... சிவா கவிதாவா மாறிடனும்... யேஸ் ஐ வாண்ட் டூ பிகம்
எ சைல்ட் ஃபார் யூ.. நா வந்து உனக்கே சொந்தமான சொத்தாயாயிடனும்... என்
உரிமை, உணர்ச்சி, எண்ணம், மனசு உடல் எல்லாத்தையும் உன் கையில கொடுத்துட்டு
அடகு வெச்சிக்கிட்டு... அதை நீயே பயன்படுத்தனும்... நீ பயன்படுத்தற விதத்துல நான்
இருக்கனும்... நா உனக்கு ஒரு மகனா இருக்கனும்... ஐ ஜஸ்ட் வாண்ட் டூ பி எ சைல்ட் டூ யூ..”
என சொல்லி என்னை கட்டுபடுத்த முடியாமல் அழுது வெடித்தேன்...
“நா வந்து உன் கர்ப்ப்பையில இருக்கற குழந்தையைப் போல பாதுகாப்பா இருக்கனும்...பிறந்தவுடன்
குழந்தையை பல ஆதி அன்பு பாச உணர்ச்சிகளால் அரவணைக்கற தாயைப் போல
நீ என்னை அரவணைக்கனும்...” என அழுதேன்..
கவிதாவும் என்னோட சேர்ந்து அழுதாள்...அவள் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது.. என்னை கட்டியணைத்தாள்..
“தேங்க்ஸ்...சிவா...உன்னை நான் எப்பவோ மகனா நினைச்சுகிட்டேன்...அதான்
உன்னை என்னால இவ்வளவு காலம் நல்ல பாதைல போக வைக்க முடிஞ்சது... மேய்க்க முடிஞ்சது
ஆனா.. நீ அதை புரிஞ்சி நீ அப்படி மாற மாட்டியான்னு நான் ஏங்கிக் கிட்டேன் இருந்தேன் சிவா...
என்னால உன்கிட்ட வந்து சிவா நீ எனக்கு ஆம்பளை கிடையாது எனக்கு நீ சிறுவன் மகன்
என சொல்றதுக்கு மனசு வர்றல.. உன் மனசுல இருக்கற ஆண்மகன் என்ற எண்ணத்தை
என்னால சீண்ட முடியல அகற்ற முடியல...அப்படி சீண்டினா... நா விரும்பும் சிவா என்னவாக
மாறிடுவானோன்னு ஒரு பயம்...” என அடக்க முடியாத அழுகையால் வெடித்தாள்...
அழுகையுடன் தொடர்ந்தாள்...
”ஆனா... இப்ப நீ புரிஞ்கிட்டதுக்கு தேங்க்ஸ் சிவா... இனிமே நம்ம வாழ்கைல எந்த ஒரு
பிரச்சனையும் வராது அப்படி வந்தா சமாளிக்கிற தைரியம் எனக்கு வந்திடுச்சி...
ஏன்னா..இப்ப எனக்கு மகனா ஆயிட்டே... அதனால.. என் சிவா எங்கேயும் போகமாட்டாரு...என்
கூடவே இருப்பாருன்னு நம்பிக்கை.. யூ ஹவ் பிகம் பார்ட் அண்ட் பார்சல் ஆஃப் மீ...சிவா..”
என அழுதப்படி என் வாயில் முத்தம் தந்தாள்... எங்கள் அழுகையும் கண்ணீரும் அன்பும்
பாசமும் எச்சிலும்.. அங்கே சங்கமித்தன..
“சிவா செல்லம் .... கதைவை சாத்திகிட்டு வாடா..” என்றாள் மெதுவாக.
நான் அவளிடம் விடுப்பட்டு...போய் கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டு திரும்பி பார்த்தாள்...
கவிதா தன் பால் ததும்பும் முலைகளை எனக்கு காட்சியளித்துக் கொண்டு
கைகளை நீட்டி என்னை வா வா என்றழைத்துக் கொண்டிருந்தாள்... எப்படி அவ்வளவு
சீக்கிரமாக உடைகளை கலைந்தாள் என என் மனம் ஆச்சரியப்பட்டது...
நான் அவள் முன் நின்றேன்...என் மனதில் பால் குடிக்க ஆசைத்தான்...ஆனால் எப்போதும்
போல கவிதா தடுத்துவிடுவாளோ...என ஏமாற்ற எதிர்ப்பார்ப்பு என் முகத்தில் இருந்தது..
“ சிவா. துணி எல்லாத்தையும் கழட்டு..” என்றாள்... நான் மட மட வென நிர்வாணமானேன்...
என் உறுப்பு நீண்டுக் கொண்டிருந்தது... இதற்கு முன்னால் சிறு கூச்சமிருக்கும்...ஆனால் நான்
அதிசயக்கும் வகையில் கூச்சமில்லாமல் ஒருந்தேன்.
“வாடா...சிவா...” என்று என்னை இழுத்து அவள் மடி மேல் என் தலையை வைத்து படுக்குமாறு
செய்தாள்.
“சிவா..நா உனக்கு அம்மான்னா நீ உனக்கு மகன்னா...எனக்கு பால் தரும் ஆசையிருக்கனும்
உனக்கு பால் குடிக்க ஆசையிருக்கனும்...எனக்கு இருக்கு சிவா.. உனக்கு இருக்கா சிவா...” என்றாள்
பாச கிறுகிறுக்கத்துடன்..
“..கவி...என் ஆசையே அதுதானே...ஆனா இதுவரைக்கும் என்னை ஆசை தீர பால் குடிக்க
விடலயே...” என்றேன்..
"வாடா...என் செல்லக்குட்டி...இப்ப குடிடா..” என்று அவளின் வலது முலைக் காம்பை என்
வாயில் திணிக்க போகும் நேரத்தில்...நான் ஆவலாக எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்த
நேரத்தில்..
அபிநயா...”வீவீவீவீவீல்ல்ல்ல்ல்ல்ல்....” என அழுதாள்..
கவிதா திரும்பி அவளை எடுத்து தன் முகத்துக்கு நேராக கொண்டு வந்து.. தலையை தூக்கி
தூக்கி ஆட்டியப்படி...
“என்னடி...அபிநயா செல்லக்குட்டி...அப்பா பால் குடிக்கிறது... புடிக்கிலியா..” என கேட்டாள்.
கவிதாவின் தோணியிலும் பேச்சிலும் இதுவரை நான் கண்டிராத ஒரு வித பாச
கிறுக்கம் குடிக்கொண்டிருப்பதை கண்டேன்.
அபிநயா அழுதுக்கொண்டிருந்தாள்...
“இதோ பாருடி அபிநயா... உங்க அப்பா என் புருசன்... அவருக்கு தான் இனிமேல் பாலுக்கு முதலிடம்..
இப்போ அவரு என் மகனாயிட்டாரு... அவரு இல்லேன்னா நீயும் இல்ல... என் முலையில
பாலும் வந்திருக்காது...” என பாசத்துடன் கொஞ்சினாள்.
அபிநயாவின் அழுகை நின்று
சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்...
“நீயும் வாடி என் செல்லம்... என் முலையில பால் குடிடி செல்லம்..” என செல்லமாக
டி போட்டு அவளை அப்படியே அவளின் இடது முலைக் காம்பில் காட்ட..அபிநயா
கவிதாவின் பெருத்த நீண்ட... என் மேலிருந்த பாசமோகத்தால்
விறைத்திருந்த காம்பை
சட்டென்று வாயால் கவ்விக் கொண்டு பால் குடிக்க ஆரம்பித்தாள்..
கவிதாவின் முகத்தில் பரவச புன்னகை மலர்ந்தது... அப்படியே இடது பக்க காம்பை என் வாய்
அருகே எடுத்து வர..என் வாய் அதனை அதன் உயிர்ப் போல கவ்வியது...
நான் சப்ப சப்ப என் வாயில் புளிப்பு நிறைந்த இனிப்பு பால் நிறைந்து..நான் விழுங்க விழுங்க
என் வயிற்றினுள் சென்றுக் கொண்டிருந்தது..கவிதாவே என்னுள் சென்றுக் கொண்டிருப்பதாக
பட்டது... இவ்வளவு நாள் அடிக்கிக்கொண்டிருந்த ஆசையை பூர்த்தி செய்ய அசுரத்தனமாக
உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தேன்..
நானும் அபிநயாவும் அவளிடம் பால் குடிக்க கவிதா பரவச நிலைக்கு சென்றுக் கொண்டிருந்தாள்..
“சிவா... இந்த மாதிரி நான் பால் தர்றேலேன்னு என் மேல கோவமா...” எனக் கேட்டாள்..
நான் ஆமாம் என்பதை போல தலையை ஆட்ட...அந்த ஆட்டத்தின் அதிர்வலைகள் அவளின்
பெருத்த முலையில் தெரிந்தது...
“சிவா..அப்பவும் சொன்னேன் இப்பவும் சொல்றேன்... நீ நினக்கிற மாதிரி நடக்காததுக்கு
ஒரு காரணம் இருக்கு..” என நிறுத்தினாள்.
எங்கே வாயை காம்பிலிருந்து எடுத்து விட்டால் அந்த கணம் நேரம் வீணாகி விடுமோ என நினைத்து
என்ன காரணம் என்பதை போல என் கண்களால் கேட்டேன்....
கவிதா என் கண்களை பார்த்துக் கொண்டே...
“அந்த காரணத்தை இன்னும் ஒரு வாரத்துல நீ தெரிஞ்சிக்கப் போறே.... நீ என் மேல
உண்மையான நம்பிக்கை வெச்சுருக்கேன் தெரியுது... இப்ப உன்னை என்கிட்ட கொடுத்துட்டு
ஒரு குழந்தையா மாறிட்டே... அதனால என் அந்தரங்கத்தை எல்லாம் உன்கிட்டே சொல்றதுதான்
சரி.. மனசு அந்தரங்கமா சில விஷயங்களை சிந்திக்கும்... அது நல்லதாக இருக்கும் கெட்டதாக
இருக்கும்... அதை ரெண்டையும் உனக்கு நா இனிமே உனக்கு சொல்ல போறேன்... ஏன்னா
இனிமே அப்படி சொன்னா உன் மனசுக்கு தாங்கும் சக்தி வந்திருச்சு... எனக்கு அதுதான்
வேணும் சிவா...என் மனசு அங்கலாய்ப்பெல்லாத்தையும் சொல்ல என்னை போல
இன்னொரு மனசு எனக்கு வேணும் சிவா... என் மனசின் ஆசையை எல்லாத்தையும் பார்த்து
புரிஞ்சி பயப்படாம நடந்துக்கற...பக்குவம் உனக்கு வந்திருக்குனு நான் நம்புறேன்.. ” என்று
சொன்னவளின் முகத்தில் ஒரு பரிதாபமான ஏக்கத்தை பார்த்தேன்... என்னிடம் கெஞ்சுவதைப்
போலிருந்தது..
நான் பதறி..காம்பிலிருந்து பாலொழுக..
‘கவி... இனிமே நா வேற உன் மனசு வேறயில்ல... உன் மனசு என்ன நினைக்குதோ அதேதான் நானும்
நினைப்பேன்...செய்வேன்... அப்படியிருக்கும் போது புரியாம போறது பிடிக்காம போறது செய்யாம
போறதுக்கே இடமில்ல...என் மனசை உன் கிட்ட தந்து குழந்தையாயிட்டேன்... இனிமே
எல்லாம் நீதான்... அதேப் போல என் மனசுக்கு நீதான் கவி.. உன் மனசுக்கு நாந்தான் கவி.. உன்
மனசுக்கு நா பாதுகாவலனாக நம்பிக்கையானவனாக இருப்பேன்” என்று...
அவளை கழுத்தை சுற்றி கையை போட்டு அணைத்தேன்...
அந்த கணத்தில் நாங்கள் தாயும் சேயும் போல ஒன்றாகிவிட்டோம்... ஒரு பேரானந்தம்
எங்களிருவரிடத்தில் குடிக்கொண்டது... கவிதா மனதில் நான் பார்த்திராத சாந்திக் பரவியிருந்தது..
அவள் மனம் பாதியானதாக உணர்ந்தேன்... மீதி பாதி என்னிடத்தில் குடிப்புகுந்துவிட்டது..
“சிவா... நான் சொல்லப் போற காரணம் உன்னால தாங்கிக்க முடியாம இருக்கலாம் என
நினைத்தேன்..பட் இப்ப உன் கிட்ட எதை வேணும்னாலும் சொல்லலாம் என தெம்பு வந்திருச்சு..
ஒரு வாரம் வெயிட் பண்ணு சிவா..”
“சரி..கவி..” என்று ஆமோதித்தேன். முன்மாதிரியெல்லாம்... இப்ப சொன்னால் தான் என்னவாம்..
என்கிற எதிர்ப்பு எண்ணம் வரவில்லை எனக்கு. .
நான் என்னையறியாமல் புது மனிதனாக இல்லையில்லை குழந்தையாக அவள் புது பெண்ணாக
இல்லையில்லை தாயாக மாறிவிட்டாள்...
"பால் குடிச்சது போதும் சிவா..” என்றாள், நானும் புரிந்து எழுந்து உட்கார்ந்தேன்...
அவளை ஏக்கத்துடன் யாசித்தப்படி அன்பாக பார்த்தேன்... என்னை அவள் நோக்க..
எங்களிருவரின் உணர்ச்சிக்கு வடிகால் கலவித்தான் என புரிந்தது...
கவிதா அபிநயா சப்பிக் கொண்டிந்த காம்பை அவள் வாயிலிருந்து இழுத்து வெளியே
எடுத்தாள்...பால் அவள் வாயிலிருந்து ஓழுகியது...
”அபி குட்டி...இப்ப அப்பாவும் அம்மாவும் அப்பா அம்மா விளையாட்டு விளையாட
போறோம்...டிஸ்டர்ப் பண்ணாம இருடி..என் செல்லம்...” என அவளை கொஞ்சியவாறு படுக்கையின்
மூலையில் கிடத்தினாள்..
நின்று என்னை பார்த்தவாறு சேலையையும் பாவாடையும் கலைந்து ஜட்டியை கழட்டி..
பார்க்க பார்க்க திகட்டாத அவள் அம்மணத்தை என் கண்களுக்கு பரிசாக்க
பரவசத்தின் எல்லைக்கே சென்ற நான் அவளை கட்டிப்பிடித்து என் உடலின் ஸ்பரிசத்தை அவளுக்கு
கடத்தினேன்..
அப்போது அவளின் அந்தரங்கத்தை தொட்டு அறியப் போகும் பயம் என்னை தொற்றிக் கொண்டது..
அப்படியே என்னை கட்டிலுக்கு இழுத்தாள்... அவள் மேல படர்ந்தேன்... அவளின் உறுப்பை
சுவைக்க ஆசையா இருந்தது...கீழே சரியத் தொடங்கினேன்... என்னை தடுத்து...
“சிவா...ஏற்கனவே அங்கே வெட்டாத்தான் இருக்கு... தெருவல நீங்க கட்டிப்பிடிக்கும் போதே...
அங்கே வெட்டாக ஆரம்பிச்சிடுச்சி... நமக்கு வேற டைம் இல்ல.. சீக்கிரம் முடிச்சுடுங்க..
ஐம் இன் மூட் நவ்..” என்றாள்.
அகற்றிய அவள் தொடையிடையே என் இடுப்பை பொறுத்தி என் உறுப்பை அவளின்
உறுப்பின் துடித்துக் கொண்டிருக்கும் வாசலில் வைத்தேன்... இரு உறுப்புகளும் படபடத்துக்
கொண்டிருந்தன...இதுவரை நாங்கள் பார்த்திராத கலவிக்கு எல்லாம் தயார் நிலையில்
இருக்க...
அப்போது..புரியாத மழலை மொழியில் அபிநயா நாங்கள் இருக்கும் நிலையை பார்த்து
சத்தமாக சிரித்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன்...
எனக்கு சிறு தயக்கம் ஏற்பட்டது...அவளிடம் விளையாட்டு காட்ட மனம் ஏங்கியது..
கவிதாவின் வலது முலைக்காம்பை அபிநயா பக்கம் திருப்பி திருக...அதிலிருந்து பால்
பீய்ச்சியடித்து அபிநயா மேல் தெறித்தது..அபிநயா மேலும் கைகளை கால்களை ஆட்டியப்படி
சிரித்தாள்...நான் மேலும் மேலும் பாலை அவள் மேல் பீய்ச்சியடித்து விளையாட...
அபிநயா ஆனந்தத்துடன் சிரிக்க நானும் அவளுடன் சேர்ந்து சிரிக்க...கவிதாவும் எங்கள் சிரிப்பில்
சேர்ந்து ஐக்கியமானால்...
அங்கே ஒரே சிரிப்பு மழை....கவிதா அபிநயா பக்கம் தன் தலையை முழுமையாக
திருப்பி...
“என்னடா அபிநயா...அப்பா என் மேல இப்படி படுத்திருக்காறேனு பார்க்குறீயா..
ஒரு பொண்ணா வளர்ந்துட்டா இப்படியெல்லாம் பண்ணித்தான் ஆகனும்..
இப்ப உனக்கு புரியாது செல்லக்குட்டி நீ பெரியவளானா உனக்கு எல்லாமே புரியும்..
பொண்ணுங்கன்னா காலை விரிச்சுகிட்டே இருக்கனும்... பல பேருக்கிட்ட விரிச்சா...இந்த
பாழாப் போன சமூகம் நம்மளை அசிங்கா கூப்பிடும்... அதான் நாம பத்தினி காமிக்கனும்னா..
நமக்கு புடிக்குது புடிக்கிலியோ ஒருத்தன்கிட்டேதான் நம்ம காலை விரிச்சு காமிச்சுக்கிட்டே இருக்கனும்..”
என்று அந்த புரியாத பிஞ்சுவிடம் பெரிய பெரிய விஷயங்களை சொன்னாள். அது அவள்
அந்தரஙகமா எனக்கு சொல்லுவதைப் போலிருந்தது..
“நா..அந்த மாதிரி ஆளா..கவிதா..உன்னை எனக்கு போகப் பொருளா பார்க்கும்
ஒரு ஆளா..” என வலியுடன் கேட்டேன்..
“இந்த நிமிஷத்துலிருந்து இல்ல சிவா.... ஆனா இதுக்கு முன்னாடி...நீ என்னை அன்பு
மனைவி..காதல் கீதல் என சொல்லிகிட்டிருந்தாலும்..உன் அடிமனசுல...என் மனைவி
ஒரு பத்தினியா என சோதிச்சு பார்க்க..நா என்னை பத்தினி என உங்ககிட்ட நிரூபிக்க..
தினம் தினம் என் காலை உங்க கிட்டத்தான் விரிச்சுகிட்டு இருந்தேன்..”
இதைக் கேட்டவுடன் என் மனதில் எல்லா வலிகளும் ஏற்பட்டு உடல் துடித்து என் கண்கள்
வழியே கண்ணீர் வந்தது... அதை துடைத்தப்படி கவிதா..
“ஆனா...இந்த நிமிஷத்திலும் நீ அந்த மாதிரி இல்ல சிவா... நான் காலை விரிக்கலேன்னாலும் பயப்பட
தேவையில்லை...இப்போதிலிருந்து என்னை என் புருஷன்கிட்ட நிரூபிக்க நான்
தினம்தினம் என் காலை விரிக்க தேவையில்லை.. என் சிவா அதை புரிஞ்சிப்பாரு தப்பா
எடுத்துக்க மாட்டாரு...என் மனசு ஆசையோ அதை அவரு செய்வாரு...” என்று உச்சக்கட்ட
உணர்ச்சிகளின் குவியலாக வெடித்தாள்..
கவிதாவின் ஆழ்மன அந்தரங்கத்தை கேட்டவுடன் என் அடிமனதிலிருக்கும் ஆணாதிக்க
மிருகத்தை உணர்ந்தேன்...நான் அருவருப்பு ஏற்பட்ட வெட்கினேன்... கவிதாமேல்
பச்சாதாபம் ஏறபட்டத்... அவளை நிந்தித்து கொடுமை படுத்தி விட்டதாக எண்ணினேன்...
அவளிடம் பாவமன்னிப்பு கேட்க வேண்டும் என்ற ஆசை பாசம் எல்லாம் என் உடலையும்
மனதையும் மீறி ஊற்றெடுக்க...
“கவிதா...இனிமே உன் காலை விரிப்பது உன்னிஷ்டம்... எனக்காக கவிதா எப்ப காலை
விரிப்பா என எனக்கும் தெரியும்...கடமைன்னு எனக்காக நீ விரிக்க தேவையில்லை...
நீ எப்போ விரிக்கிறீயோ அதுவே எனக்கு போதும்...” என உணர்ச்சிகள் பீறீட நிறுத்தினேன்..
நான் என்னையறியாமல் அவளுக்கு இழந்துக் கொண்டிருந்தேன்... அவளுக்கு
என்னிடம் இருக்கும்...நான் இழக்க நினைக்காத..என் உயிருக்கு மேலான.. அரிய பொக்கிஷம் ஒன்றை
அவளுக்கு மறுக்காமல் அளித்தே ஆகவேண்டும் என்ற எண்ணம் என் உடலின் ஓவ்வொரு
அணுக்களில் தோன்ற..
காமயின்பத்தில் மிதந்துக் கொண்டிருந்த நான் எதை சொன்னாலும் செய்தாலும்
இன்பமயமாகவே இருந்தது... செய்யக் கூடாததை சொல்லக் கூடாததை..சொல்லவும்
செய்யவும் தூண்டுதலின் உச்சத்திலிருந்த நான்..
“கவி குட்டி...நீ நினைச்சா யாரு கிட்டே வேணும்னாலும் எப்ப வேணும்னாலும் உன் காலை விரிச்சு
காட்ட உரிமையிருக்கு.... ஏன் உலகத்துக்கே உன் காலை விரிச்சி அனுபவிக்க வைக்கலாம்...
அத பத்தி கவலையில்லை....நீ எப்ப எனக்கு காலை விரிச்சு
காட்டுறீயோ அதுதான் எனக்கு
முக்கியம்...போதும் ” என காமத்தின் உச்ச கிறுகிறுப்பில் நான் உளற..
அந்த உளறினால் கவிதாவின் உறுப்பிலிருந்து நீர் எறிமலையாக வெடித்து அதனை
கொழகொழ என்று பிசுபிசுப்பாக்கி என் உறுப்பின் மீது பாய என் உறுப்பு இரும்பாக மாறி துடி துடிக்க...
அப்படி தானாக என் உடல் என் இரும்பு உறுப்பை அவளின் உறுப்பினுள் அசுரத்தனமாக
எக்கி இடிக்க..அவள் உடல் அதிர...துடிக்க...
“சிவாஆஆஆஆஆஆஆஆஅ.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்” என்று காமவெடிப்பில் கதறி கசிந்து உருகி..
என்னை இழுத்து அவளின் உடலுடன் பிணைத்தாள்... அவள் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்
துளிகள் துளிர்த்தது..
என் இடியின் அதிர்வலைகளுக்கு ஏற்ப அவளின் உடல் மேலும் கீழும் ஆடிக்கொண்டு குலுங்கிக்
கொண்டிருக்க...அதை பார்த்து அபிநயா கைக்கொட்டி சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்..
“ஸ்ஸ்ஹாஹாஆஅ உண்மையாவா சிவா...என் மேல அவ்வளவு நம்பிக்கையா..” என சிலிர்த்தாள்..
“இப்போ..உன் மேல் நம்பிக்கைன்னு சொல்றதை விட...உன் சந்தோஷம் தான் முக்கியம்..”
என்னை இழந்துக் கொண்டு சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.
“அப்போ..ம்ம்ம்.... உன் கவிக்குட்டி உன்னைத்தவிர வேறு ஒருத்தர் கிட்ட காலை விரிப்பா...
அப்படின்னு நினைக்கிறீயா..ம்ம்ம்ம்....நான் அந்த மாதிரி பொம்பளையா..” உச்சக்கட்ட கிறக்கத்தில்
..இயக்கத்தில் மயக்கத்தில் கேட்டாள்.
“என்..பொண்டாட்டி யார்கிட்டே காலை விரித்தாலும் பரவாயில்லை...அவ சந்தோஷம் தான்
எனக்கு முக்கியம்...” என காமப் போதையில் உளறிக் கொண்டிருந்தேன்..
ஆனால் என் மனம்... அப்படிப்பட்ட பெண் நானல்ல என்று சொல்வாள் என எதிர்ப்பார்த்தேன்...
ஆனால் அவள் வாயிலிருந்து அது வரவில்லை... வராதிருந்ததும் எனக்கு மேலும்
கிளுப்கிளுப்பான கிறக்கத்தை ஏற்படுத்தியது...
“சிவா.ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....யூ ஆர் கிரேட்...உனக்கு என்னடா ஆச்சு... யூ ஆர் மேகிங் மீ கோ கிரேஸி...என்னை
பைத்தியக்காரி ஆக்கிட்டேயேடா...ம்ம்ம்ம்” என பிதற்றி என் தலையை அவளின் இடது கன்னத்துடன்
அழுத்தி புதைத்தாள்..
“அதான்...சொன்னேனே கவி... நா உனக்கு குழந்தையாயிட்டேன்... ஐ..ஹாவ் பிகம் யூர்
சைல்ட்..” என காமத்தில் உருகினேன்..
“இதே மாதிரி இருப்பியா..சிவாஆஆஅ...’ என்றாள் ஆனந்ததில்.
“ஆமா...கவி...நா குழந்தை மாதிரி உன்னோடவே சுத்தி சுத்தி வருவேன்..உனக்கு பாதுகாப்பாக
எனக்கு பாதுகாப்பாக..” இதை சொல்ல சொல்ல அவளின் உறுப்பு பிசுப்பிசுத்து
கொழகொழவெனவாக...என் உறுப்பு அசுரத்தனமாக உள்ளே வெளியே சின்றுக் கொண்டிருந்தது..
“ம்ம்ம்மாஆஆ....” என அலறியப்படி..
“அப்போ...என்னை அம்மான்னு சொல்லிட்டு இப்படி என்னை... ரவுண்டு கட்டி அடிக்கிறீயேடா..சிவா..”
என காம ரகசியத்துடன் கிசுகிசுத்தாள்..
“என் கவி அம்மாவுக்கு புடிக்குதே...” என்றேன் புசிக்க கூடாத ஒரு பழத்தை புசித்துக் கொண்டிருக்கும்
எண்ணத்துடன்..
“அப்போ சிவா..உன் உண்மையான அம்மாவுக்கு ஆசையிருந்தா இப்படியெல்லாம்
பண்ணுவியாடா....” என என்னை எங்கோ இழுத்தாஅள்..
“இந்த கவிதா எனக்கு உண்மையான அம்மாவா இருந்தா இப்படியெல்லாம்..பண்ணுவேன்..”
என் அந்தரங்க கனவை சொன்னேன்..
“ஸ்ஸ்ஸ்சிவாஆஅ...அப்போ யூ வாண்ட் மீ டு பிகம் யூர் மம்மி..” என கசிந்தாள்..
“ஆமா...கவி...”
“யூ வாண்ட் டூ ஃபக் மீ ...ஆஸ் யூர் மம்மி...”
“ஆஆ..மாஆஅ...கவி...” என்றேன் தன்னிலை மறந்து..
“சிவா...”
“கவி...”
“மகனே...
“அம்மா...”
“சைல்ட்...”
“மதர்...”
“சிவா..மை டியர் சைல்ட் கம் டு மம்மி...என்கிட்ட வாடா.. மகனே..”
“வந்துட்டேன்...மம்மி...”
”என்னை முழுசா எடுத்துக்கோடா...”
நான் காட்டுத்தனமா இடிக்க ஆரம்பித்தேன்..
“ஆஆஆஆ..யேயேயேயே.....ஆஅஹாஅஹாஹாஹாஹா.. ஊஊஊஊஊஉ....” என காமச்
சத்தங்கள் அவள் வாயிலிருந்து வர ஆரம்பித்தது..
“ஃபக் மீ...மை செல்ட்...”
“ஐ ஆம் ஃபக்கிங்க் யூ மம்மி...”
” நீ எனக்கு எப்பவுமே குழந்தையா இருக்கனும்...சிவா..”
“நா சாகற வரைக்கும்..... யூ ஆர் மை மாதர்...”
கவிதா உச்சக்கட்டத்தின் வட்டத்துக்குள் சென்றுவிட்டாள் என்பதை அவளின் கட்டுப்பாடற்ற
உடல் மொழி எனக்கு உணர்த்தியது...
“சிவாஆஆஆஆஆஆ.... மை சைல்ட்...மேக் மி பிர்க்னெண்ட்.. எனக்கு இன்னொரு குழந்தை
குடுடா...உன் அம்மாவை அம்மாவாக்குடா....ஊஊஊஉ... ஹாஹ்ஹாஹாஹா....” என
கவிதா காமபோதை மயக்கத்தில் தன்னிலை மறந்து மிதந்துக் கொண்டிருந்தாள்..