Adultery மங்களா மாமியும் அக்ரஹார மர்மங்களும்(Discontinued)

[antibull007]

பகுதி - 5

மங்களா: அச்சோ! இதுக்கே நேக்கு கொமட்டிண்டு வருது. இதுக்கப்புறம் வேற இருக்கா? சொல்லுங்கோ கேட்டு தொலையறேன்.
 
திருவேங்கடம்: அதுக்கப்புறம். அந்த ஆம்பள, தனியா வச்சிருந்த வேற ஒரு ஸ்ட்ரேப்பான இடுப்புல அவனோட சாமானுக்கு மேல மாட்டினான்.
   
மங்களா: ஏன்னா? அவன் சாமானும் சின்னதா?

மாமா முகம் வாட,

மங்களா: கோச்சுக்காதீங்கோண்ணா. சொல்லுங்கோ, அவன் ஏன் மாட்டுனான்?

திருவேங்கடம்: நேக்கும் அது புரியாம குழம்பி போயிருந்தேன்டி. அப்புறம் அந்த பொம்மனாட்டி அவ இடுப்புல இருந்தத கழட்டுனா. 

மங்களா: பரவால்ல. இப்போவாவது  பொம்மனாட்டி, பொம்மனாட்டி மாதிரி குத்து வாங்க போறாளே. அது வரைக்கும் நிம்மதி 

மாமா முகத்தில் புன்முறுவலுடன் தொடர்ந்தார்.

திருவேங்கடம்: அப்புறம் அவள கட்டில்ல படுக்க வச்சு, அவ மேல அந்த ஆம்பள பொய் உக்காந்தான்.
  
மங்களா: அடுத்து...

திருவேங்கடம்: அவன் ஸ்ட்ரேப்பான் சாமான எடுத்து, அவளோட புதைகுழில விட்டான்.

மங்களா: எதிர் பாத்தது தான். அதுக்கப்புறம் அவள அந்த சாமான உபயோகப்படுத்தி உழுது முடிச்சான். அவ்ளோ தான?

திருவேங்கடம்: அதான் இல்ல.

மங்களா: பின்ன? 

திருவேங்கடம்: அவனோட சொந்த சாமான தூக்கி அவளோட, ஆசன வாயில விட்டான்.
 
இதைக் கேட்ட மாமி, அதிர்ந்தாள்.
 
மங்களா: என்னன்னா சொல்லுறேள்?

திருவேங்கடம்: ஆமாடி. உண்மைய தான் சொல்லுறேன். அவளோட ரெண்டு துவாரத்துலயும் ரெண்டு தடி இருந்தது.

மங்களா; நெனச்சு பாக்கவே பயமா இருக்கே! எப்படின்னா ஒரு பொம்மனாட்டியால இதெல்லாம் தாங்க முடியும்? நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா நெனச்சுக்க மாட்டீங்களே.

திருவேங்கடம்: அவன் சாமான் சின்னதான்னு தான கேக்க போற?
 
மங்களா: அதே தான்னா. சின்ன சாமானா இருந்தா ஓரளவு சமாளிக்கலாம் பின்னால.

திருவேங்கடம்: அவன் சாமான் ஒரு 8 இன்ச் இருக்கும்டி.
  
மங்களா:  ஐயோ!!! அவ்ளோ பெருசா? நரக வேதனையா இருக்கும் போலயே. எப்படின்னா அவளால அந்த கொடுமையை தாங்க முடிஞ்சுது?  
 
திருவேங்கடம்: நேக்கு தெரியலடி. அனுபவிச்ச அவள கேட்டா தான் தெரியும். ஆனா படத்துல பாக்கும்போது, அவ சுகத்தோட எல்லைக்கே போயிருந்த மாதிரி தான் தெரிஞ்சது.

மங்களா: என்னமோன்னா. நேக்கு ஒன்னும் புரியல. ஏதேதோ சொல்லுறேள். பாத்த உங்களுக்கு தான் வெளிச்சம்! 

மாமா மௌனம் காக்க,

மங்களா: சரிண்ணா! நீங்க எதுக்கு இத வாங்கிண்டு வந்தீங்கோனு இன்னும் சொல்லலையே. உண்மைய சொல்லுங்கோ. எனக்காக தாண்ட்டு பொய் எல்லாம் சொல்லாதீங்கோ.

திருவேங்கடம்: உனக்காகவும் தாண்டி!!

மங்களா: அப்போ வேற ஏதோ காரணமும் இருக்கு.

மாமா அசட்டு சிரிப்பு சிரிக்க, மாமாவின் உள்நோக்கத்தை கண்டறிந்த மாமி, பதற்றத்துடன்,

மங்களா: ஏன்னா? என்ன அந்த மாதிரிலாம் பண்ண சொல்ல மாட்டீங்களே!!?

மாமா மீண்டும் மௌனம் காக்க,
  
மங்களா: ஏன்னா அமைதியா இருக்கேள்? வாய தொறங்கோ!
 
திருவேங்கடம்: அந்த படத்த பாக்க பாக்க, நேக்கும் ஆச வந்துடுத்துடி.

மங்களா; ஐயோ! ஏன்னா இந்த மாதிரிலாம் யோசிக்குறேள்!? அவா தான் ஏதோ ஆச்சாரம் கெட்டு போய் பன்றானா, நீங்களும் ஏன்னா இப்டி வந்து நிக்குறேள்?

திருவேங்கடம்: நோக்கு புடிக்கும்னு நெனச்சேண்டி.

மங்களா: நேக்கு இந்த கருமத்த பாத்தாலே பத்திண்டு வர்றது. நீங்க சொன்ன கதைய கேட்டா கொடல  பொரட்டிண்டு வர்றது. நேக்கு இதெல்லாம் வேணாம். இதெல்லாம் தூக்கி போட்டுட்டு, உங்க சாமானால செய்யுறதா இருந்த மட்டும் சொல்லுங்க. இல்லனா என்ன ஆள விடுங்கோ, நான் தூங்குறேன்.
    
திருவேங்கடம்: நோக்கு புடிக்கலைனா, நான் ஏன்டி உன்ன கட்டாய படுத்த போறேன்?

மாமா அதைக் கொண்டு போய் அறையின் ஒரு ஓரத்தில் வைத்து விட்டு, வாடிய முகத்துடன் மாமியின் அருகில் வந்து அமர்ந்தார். மாமி மாமாவை அணைத்து,  

மங்களா: ஏன்னா சோகமா இருக்கேள்? நேக்கு அது வேணாம்னா. உயிரில்லாத அந்த பிளாஸ்டிக் சாமான் எவ்ளோ பெருசா இருந்தாலும், அத விட எனக்கு உயிருள்ள உங்களோட சின்ன சாமான் போதும்ணா. நீங்க உங்கள போட்டு தேவையில்லாம வருத்திக்காதீங்கோ!   

மாமவின் மனதில் தன்னுடைய எண்ணம் நிறைவேறவில்லை என்ற ஏமாற்றம் ஒரு புறம் இருந்தாலும், மாமியை மேற்கொண்டு வற்புறுத்த விரும்பாததால், அவர் ஒன்றும் பேசாமல் உதட்டை மூடி சிரமப்பட்டு சிரிக்க முயன்றார். மாமி அவர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு,

மங்களா: ஏன்னா ஒன்னும் பேசாம இருக்கேள்?  என் மேல கோவமா?

திருவேங்கடம்: அடி அஷடு! உன் மேல கோவப்பட்டுண்டு நான் எங்கடி போறது?     

மங்களா: அப்போ சீக்கிரம் பஜனைய ஆரம்பிங்கோ!

துவண்டு போயிருந்த மாமா மாமியின் சொற்களைக் கேட்டு புத்துணர்வு கொண்டார்.

திருவேங்கடம்: ஆரம்பிச்சிட வேண்டியது தான்! இந்த ராத்திரி நமக்கு சிவராத்திரி தான்!
 
மாமா சொல்ல, பக்கத்து வீட்டில் அதிகப்படியான ஒலியுடன் ஓடிக்கொண்டிருந்த தொலைக்காட்சியிலிருந்து "சிவராத்திரி...தூக்கம் ஏது?" என்று பாடல் கேட்க, மாமி தன்னுடைய தூக்கம் பறிபோனதை உணர்ந்தாள். ஆனாலும் ஆசையைத் தூண்டி விட்டு, வேண்டாம் என்று சொல்ல மனமில்லாமல் தன விதியை நொந்து கொண்டு மாமாவின் பூஜைக்குத் தயாரானாள். 

மாமா மார்கழி மாத குளிரையும் பொருட்படுத்தாமல், தன்னுடைய அரைக்கை சட்டையை தூக்கி வீசி விட்டு வேட்டியுடன் அமர்ந்தார். மாமா மாமியின் மீது தன்னுடைய கண்களால் மோக வலையை வீசினார். பெருமூச்சு விட்டபடி, தன்னுடைய உதட்டைக் கடித்தார். மாமாவின் மோக வலையில் சிக்கிய மங்களா நாணம் கொண்டு தலை குனிய, மாமா தன்னுடைய கையால் மாமியின் தலையை நிமிர்த்தி "வேண்டாமா?" என்று மெல்லிய குரலில் கேட்க, மாமி வெட்கத்தில் சிரித்தபடி தலையை நாலா புறமும் ஆட்ட, மாமா "இப்டி ராட்டினம் மாதிரி தலைய ஆட்டுனா நான் என்னத்த புரிஞ்சுக்கிறது?" என்று கேட்க, பதிலுக்கு மங்களா "நான் வேண்டாம்னா விடவா போறேள்? பஜனைய ஆரம்பிங்கோ!" என்று மெல்லிய குரலில் கூறி வெட்கத்தில் சிரிக்க, மாமா, பக்கத்தில் அமர்ந்திருக்கும் மங்களா என்னும் பொன்னிற மேனி கொண்ட மரகத மயிலின் தோகையை உரிக்க ஆயத்தமானார்.