माझ्या प्रिय सख्या

[neerathemall]

मला सेक्समधले साधारणतः वयाच्या १५ ते १६ वर्षांचा असतांनाच कळायला लागले होते. सर्व मुलांना होते की नाही माहित नाही पण मला सेक्सची स्वप्ने १४ते १५ वर्षांपासूनच पडायला लागली. माझ्या शरीरात बदल घडायला लागले आणि माझा बुल्ला केंव्हाही कधीही मोठा व्हायचा. अगदी घरातले सर्व दिवसाढवळ्या समोर बसलेले असतांनाही मला हे व्हायचे. मी जर आतली चड्डी घातली नसेल तर माझी एकदम पंचायत व्हायची सगळ्यां समोर. मी काहीही बहाणे काढून तेथेच बसून रहायचो आणि मग सगळे ऊठून गेले की मग माझा उठलेला बुल्ला चड्डीत कसाबसा लपवत उठून जायचो. मला तो ऊठलेला बुल्ला शांत करायचा कसा हेच कळायचे नाही. मग मी तो कधी शांत होतो याची वाट पहात माझ्या खोलीत लपून रहायचो. अर्थात आमचे घर फारच मोठे असल्याने प्रत्येक क्षणी कोण कुठे आहे हो कोणाला माहिती नसायचे आणि त्यामुळे माझे बिंग लपायचे. पुढे पुढे या बुल्ला उठल्यावर मला बुल्ल्याच्या टोकावर खूप खाज यायची आणि मी त्याच्यावरुन खिशातूनच हात फिरवे आणि ती खाज शांत करायचा प्रयत्न करायचो. या हात फिरवण्याने मला आनंदाची अनुभूती व्हायची. यालाच हस्तमैथून म्हणतात हे मला खूप नंतर कळले. मी सगळे शरीराच्या गरजेप्रमाणे करत होतो.

असे करता करताच वयाच्या १७ व्या वर्शी कधीतरी माझा बुल्ला एकदम झरला आणि मला खूप शांत वाटू लागले. मग हा माझा नेहमीचा शिरस्ता झाला. बुल्ला उठला तर मी माझ्या खोलीत जायचो. मनसोक्त बुल्य्यावर हात फिरवायचो. मला अतिशय आनंदाची अनुभूती व्हायची. कधीतरी मी मग झरायचो आणि मग मला शांत वाटायटचे.

आमचे घर खूपच मोठे असल्याने आमच्याकडे रहायाला खूप लोक येत. आमच्याकडे त्या वेळी शिक्षणासाठी माझ्या लांबच्या चुलत बहिणी आशा आणि सुधा आल्या होत्या. आशाताई माझ्या वडिलांच्या आते भावाची मुलगी. तर सुधाताई लांबच्या चुलत भावाची मुलगी. दोघीही त्यावेळी लहान खेड्यात रहायच्या जिथे शिक्षणाच्या काहीच सोयी नव्हत्या. माझी त्यांची भेट मी सुट्टीत गावी रहायला जायचा तेंव्हा होत असे. मी त्यांच्या बरोबर मी खूप लहान असल्या पासून म्हणजे मी पाचवी सहावी आणि त्या सातवी आठवीत असल्या पासून खूप खेळत असे. खरे तर त्या माझ्यापेक्षा चार ते पाच वर्षांनी मोठ्या होत्या पण खेडे गावात त्या शाळेत खूप उशिरा गेल्यांने त्यांच्या आणि माझ्या इयत्तेत फक्त एकाच वर्षाचा फरक होता. त्यामुळे आमच्यात एक मैत्रीचे नाते होते. एस. एस. सी ची परिक्षा तालूक्याच्या गावाला जाऊन देऊन त्या पास झाल्या. आता कॉलेज शिक्षणासाठी आमच्या मोठ्या शहरात आल्या होत्या. आशाताईची आई नव्हती आणि सुधाताईचे वडील नव्हते. त्यामुळे आमचे कुटुंब त्या दोघींच्याही कुटुंबाना भरपूर मदत करायचे. आशाताईच्या वडिलांना तिला एकट्याने वाढवून शिकवून मोठे करणे हे जिकरीचे काम होते. शिवाय त्यांची बदलीची नोकरी होती. तर सुधाताईला तिचे वडील लहानपणीच वारल्याने घरी फक्त शेतीचेच उत्पन्न होते. त्यामुळे त्यांना मदतीची गरज होतीच. माझ्या वडिलांनी त्यांना आमच्या घरी पुढील शिक्षणासाठी बोलावले होते. आमचे घर खूप मोठे होते. म्हणजे जवळ जवळ १५ खोल्या होत्या. त्यातल्या १० खोल्या आम्ही भाड्याने दिल्या होत्या. आमच्याकडे भरपूर जागा असल्याने त्या आमच्या घरीच रहायच्या. माझ्याहून त्या दोघीही ४ ते पाच वर्षांनी मोठ्या होत्या. आमच्या आशाताई, सुधाताई सकट प्रत्येकाला खोल्या दिलेल्या होत्या तरी आमच्याकडे सगळे जण एकाच मोठ्या हॉलमधे झोपायचे रांगेत. रांगेत आई, माझ्या धाकट्या चुलत बहिणी आणि या मोठ्या दोघी आशा आणि सुधा. सगळे रांगेतच झोपायचो. मी यांच्यामधे कुठेतरी असायचो. वडिलांची झोपण्याची खोली स्वतंत्र होती.

घरात मीच एकटा मुलगा असल्याने माझे सगळेच लाड करायचे. या माझ्या आशाताई आणि सुधाताईही माझ्याहून थोड्या मोठ्या असल्याने खूप लाड करायच्या. माझ्याशी खूप प्रेमाने वागायच्या. कोणाच्याही मनात कधीही काहीही विचार नव्हते. सुधाताई आणि आशाताई या सारख्याच वयाच्या म्हणजे २२ वर्षांच्या आसापास होत्या. त्या दोघीत तीन ते चार महिन्याचे अंतर असले तर असेल. आणि मी १८ वर्षांचा. सुधाताई ही शरिराने थोडी बारीक चणीची होती. तिचे स्तन छोटे छोटे (ए साईझचे) होते. पण ती आकर्षक निश्चितच होती. आशाताई ही त्या मानाने थोडी स्थूल होती, अंगाने गुटगुटीत होती. तिचे निंतब डौलदार होते. स्तन मोठेसे(डी साइचे) होते. अर्थात हे त्यांच्या ब्राचा साईझ वगैरे मी आज सांगतोय. तेंव्हा मला काहीही माहित नव्हते हे. तो काळ असा होता की त्या दोघीही साडीच नेसायच्या. दोघीही दिसायला अतिशय सुरेख होत्या. दोघींचेही केस थोडे कुरळे होते. आशाताईचा चेहरा गोल, डोळे मोठे पाणीदार होते, ओठ छान ठस ठसशीत पण मोठे होते. सुधाताईचा चेहरा उभट होता, डोळे थोडे बारीक होते. ती थोडी रंगाला सावळी होती. नाक तरतरीत होते. तिचे ओठ पातळ पण अतिशय आकर्षक होते. तर आशाताई थोडीशी स्थूल, गोल चेहऱ्याची, गोरी पान होती. तिची एक खासियत म्हणजे तिच्या नाकाला नेहमी खूप घाम यायचा. आम्ही तिला त्यावरुन नेहमी चिडवायचो.

आशाताई अभ्यासात एकदम हुशार होती. कॉलेजमधे ती प्रोफेसर्स मधेही अभ्यासू म्हणून प्रिय होती. पुढे ती शिकून प्राध्यापक होणार हे सगळ्यांनी गृहीतच धरलेले होते. आशाताई थोडी गंभीर स्वभावाची होती. सुधाताईही अभ्यासात चांगली होती पण ती कॉलेजमधे मुलींमधे मनमिळावू आणि सगळ्यांशी चांगली वागणारी म्हणून प्रसिद्ध होती. तिचा मित्र, मैत्रीणींचा गोतावळा मोठा होता. त्या मानाने आशाताई ही पुस्तकातला कीडा होती. या दोघीही खेडे गावातून आलेल्या होत्या पण शहरातल्या मुलींवर सुद्धा प्रभाव सहज टाकायच्या इतक्या त्या स्मार्ट होत्या.