Incest கூட்டமான பேருந்தில் அம்மாவுடன் கும்மாளம் (Completed)

[antibull007]

இது நான் இந்த தளத்தில் எழுத துவங்கிய இரண்டாவது கதையாக இருந்தாலும், நான் முடித்த முதல் கதையாகும். வாழ்க்கைல முதல்ல யார் முன்னாடி போறாங்கன்றது முக்கியம் இல்ல; லாஸ்ட்ல யாரு ஃபர்ஸ்டு  வராங்கன்றது தான் முக்கியம் என்ற திரைப்பட வசனத்தின் படி, இதையே என்னுடைய முதல் கதையாக எடுத்துக்கொள்ளலாம். 

இந்த பஸ் பயணத்தில் என்னுடன் சேர்ந்து பயணித்த அனைவருக்கும் நன்றி! அனைவரும் ஏதேனும் ஒரு வகையில், என்னை ஊக்கப்படுத்தி உள்ளீர்கள். குறிப்பாக எழுத்து வகை பின்னூட்டம் கொடுத்த அனைவருக்கும் சிறப்பு நன்றிகள்! எழுத்து வகை பின்னூட்டம் தரவில்லையென்றாலும், லைக்ஸ் வழங்கி இந்த கதை தங்களுக்கு பிடித்திருந்ததை தெரியப்படுத்தியவர்களுக்கும் நன்றி!! பல காரணங்களால் விருந்தாளியாக வாசிக்கும் நண்பர்களுக்கும் நன்றி! தங்களுக்கும் இந்த கதை பிடித்திருக்கும் என்று நம்புகிறேன்!!

நன்றி ஒரு புறம் இருக்கையில், இந்த கதையின் முடிவு சிலருக்கு/பலருக்கு திருப்தியை ஏற்படுத்தி இருக்காது என்பதை நான் அறிவேன். பலர் இந்த கதை தொடர வேண்டும் என்று ஆசையை தெரிவித்தும் நான் அந்த ஆசைக்கு செவி சாய்க்கவில்லை என்று என் மீது கோபம் வேண்டாம். நான் ஏன் இந்த கதையை இவ்வாறு முடித்தேன் என்று பின்வரும் வாக்கியங்களில் விவரிக்கிறேன். விருப்பம் இருந்தால் படியுங்கள். 

என்னுடைய முதல் மற்றும் மிகவும் முக்கிய காரணம், நான் இந்த கதை ஆரம்பிக்கும்போதே, இந்த கதையின் முடிவு இவ்வாறு தான் இருக்க போகிறது என்று அறிவேன். நான் இறுதி பகுதியை எழுதியும் 10 தினங்கள் ஆகின்றது. கதையின் ஆரம்பத்தில் எழுதிய முடிவை மாற்ற தயங்கினேன்.

இந்த கதை பேருந்தை தாண்டி தொடராது என்பதை தங்களுக்கு தெரியப்படுத்தவும், நான் சில குறிகளை தொடர்ந்து குறிப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தேன். அதில் மிகவும் முக்கியமானது நேரக்கணக்கு/நிறுத்தக்கணக்கு. இந்த கதை பேருந்தை தாண்டி தொடரும் என்றால் நான் அதற்கு அவ்வளவு முக்கியத்துவம் கொடுத்திருக்க மாட்டேன்.

வானதியும், விக்னேஷும் காமம் சார்ந்த எந்த உரையாடலும் வைத்துக்கொள்ளவில்லை. பேருந்து பயணம் முழுதும் வானதியும், விக்னேஷும் பல உரையாடல்கள் கொண்டனர். அனால், காமனின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த போது மட்டும், அவர்கள் பெரிதும் உரையாடவில்லை. அதிகபட்சம், சாரி, பாத்து, எங்க இருக்கோம்றத மறந்துட்டியா போன்ற காமம் அல்லாத வார்த்தைகளையே உபயோகப்படுத்தினர். மற்ற அனைத்தும் செய்கையாலோ, பார்வையாலோ புரிந்துகொள்ளப்பட்டவை மட்டுமே.

வானதியும், விக்னேஷும் திட்டம் போட்டு ராஜகோபாலனுக்கு துரோகம் செய்யவில்லை. அந்த நேரத்தில், அந்த சூழ்நிலையில் அவர்கள் தங்கள் கட்டுப்பாட்டை இழக்க நேர்ந்தது. கட்டுப்பாடு திரும்ப வரும்போது, காமம் தூர செல்லும். 

எனக்கு குறிப்பாக அந்த குடும்பத்து உறுப்பினர்கள் மூவரையும் பிடித்திருந்தது. மூவரும் மற்ற குடும்ப உறுப்பினர்கள் மீது அதீத பாசம் கொண்டவர்கள். காமம் சார்ந்த நிகழ்வுகளை தவிர, மற்ற இடங்களில் இவர்கள் பேசுவதை பார்த்தால், இவர்கள் ஒரு வழக்கமான வீட்டில் எப்படி உரையாடுவார்களோ, அப்படி உரையாடி இருப்பார்கள். அதனால் கதையை வளர்த்து அவர்களின் குடும்பத்தில், குழப்பம் வர வைக்க எனக்கு விருப்பம் இல்லை. நான் இதே போன்ற ஒரு குடும்பத்தை வைத்து பிற்காலத்தில் காமம் அல்லாத ஒரு கதையை எழுதினாலும் எழுதுவேன்.

இந்த கதை சிறப்பாக செல்கிறது என்று கடைசி சில பகுதிகளில் நிறைய பின்னூட்டங்கள் வந்தன. ஒரு கதையை வளர்க்கிறேன் என்ற பெயரில், அதை இழுத்து, கடைசியில் வாசகர்கள் அந்த கதையின் மீது ஆர்வம் இல்லாமல், கடைசியில் வேண்டா வெறுப்பாக முடிப்பதற்கு, அந்த கதை வாசகர்களுக்கு ஆர்வம் உள்ள கதையாக இருக்கும்போதே முடித்து விடுவது நல்லது என்று தோன்றியது.

கதையை வானதியின் வீட்டிற்கும் கொண்டு சென்றால், என்னுடைய மற்றொரு கதை என் அம்மாவை ஓட்டிய ஆட்டோ ஓட்டுநர் யின் சாயல் இந்த கதையில் வந்து விடுமோ என்ற பயமும் இருந்தது. அந்த குறிப்பிட்ட நிகழ்வுக்கு பின் அவர்களுக்கும் காமம் ஏற்பட வேண்டும் என்று விரும்புவபர்கள் அந்த கதையை படியுங்கள். அந்த கதையும் முடியும் தருவாயில் உள்ளது என்பதையும் தெரிவித்து கொள்கிறேன். 

உங்களுக்கு மேற்கூறிய காரணங்கள் ஓரளவு திருப்தியை தந்திருக்கும் என்று நம்புகிறேன். ஆதரவளித்த அனைவருக்கும் மீண்டும் ஒரு முறை நன்றி சொல்லிக்கொள்ள விரும்புகிறேன். நன்றி!