9 hours ago
கார்த்திகா உள்ளே பார்த்தது அவளை போலவே இருக்கும் இன்னொருவளை…
அவளுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி…
கார்த்தி : நீ?
அவள் : நான் தான் நீ, நீ தான் நான்.
கார்த்தி : நான் பார்க்க உன்ன மாதிரியே இருக்கேன் இல்லை இல்லை நீ தான் என்னய மாதிரி இருக்க, அப்போ இதுனால தான் வெளில இருந்தவங்க எனக்கு மரியாதை கொடுத்தாங்கலா?
அவள் : ஆமா
கார்த்தி : ஆனா இது எப்படி? நாம இரண்டு பேரும் பார்க்க ஒரே மாதிரி இருக்கோம்
அவள் : ஏன்னா நான் உன்னோட கூட பொறந்த தங்கச்சி அதுனாலத்தான் என்று சொல்ல
கார்த்தி : என்னது என முழித்தாள்.
அவள் : சரி இப்படி நம்மை பத்தி பேசிட்டு இருக்க போறோமா? இல்லை உன்னோட பிரச்சினைக்கு என்ன வழின்னு பார்போமா? என கேட்க
கார்த்தி : எனக்கு பிரச்சனைன்னு உனக்கு எப்படி தெரியும்?
அவள் : எல்லாம் எனக்குத் தெரியும், கடந்த ஒரு வாரமாக உனக்கு உன்னய சுத்தி உள்ளவர்களுக்கு நல்லதே நடக்கலை அப்படித்தான
கார்த்தி : ஆமா
அவள் : உன்மேல ஆசைப்பட்டா அவங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லாம போகுது சரிதானே
கார்த்தி : ஆமா
அவள் : உன்னால சிலருக்கு பல காரியங்கள் நடக்க வேண்டியது இருக்குது அதுனால தான் அவங்க உன்னய பின்தொடர்ந்து வர்றாங்க, போன ஜென்ம பகை அது. உன்னய பழி வாங்க துடிக்கிறாங்க
கார்த்தி : எனக்கு ஒன்னும் புரியலை, யார் அவங்க? என்ன பண்ணாங்க என்னய? நீ யாரு? எப்படி என்ன போல இருக்க? இதெல்லாம் எப்படி உனக்குத் தெரியும்? அய்யோ என் மண்டையே குழம்புது
அவள் : அய்யோ அக்கா இரு இரு ஏன் இப்படி குழம்புற, நான் உன்னோட கூட பொறந்த தங்கச்சி, நம்ம அப்பா அம்மா தான் என்னய இங்க விட்டுட்டு போய்ட்டாங்க, உன் பின்னாடி இருக்குற அமானுஷ்ய சக்தியை யாரு ஏவுனாங்கன்னு தெரியாது, ஆனா அதால உனக்கு இப்போதைக்கு பிரச்சனை இல்லைன்னு மட்டும் தெரியும்.
கார்த்தி : அப்படினா?
அவள் : உன்னய சுத்தி நடக்குறது எல்லாம் பார்த்தா, இப்போதைக்கு அந்த அமானுஷ்ய சக்தி உன்கூடவே இருக்கட்டும்…
கார்த்தி அப்போ இனிமே நான் பசங்கள மூட் ஏத்தி சந்தோஷ பட முடியாது போலயே என மனதிற்குள் நினைக்க…
அவள் : ஒன்னு பண்ணு, ஒரு 30 நாளைக்கு நீ என்னய போல் இங்க இரு, நான் உன்னய போல் அங்க இருக்கேன்
கார்த்தி : எதுக்கு?
அவள் : அந்த முப்பது நாளுல அந்த தீயசக்தி உன்னயவிட்டு போய்ரும்
கார்த்தி : அதெப்படி சொல்லுற
அவள் : என்கூட வா என அவளது கையை பிடித்து வெளியே கூட்டிச் சென்றாள்.
சாரு விற்கும், விக்ரமிற்கும் அதிர்ச்சி வெளியே வந்த இருவரையும் பார்த்து…
விக்ரம் : ஏய் சாரு எப்படி இரண்டு பேரும் ஒரே மாதிரி இருக்காங்க என கண்ணை கசக்கி பார்க்க
ஊர் மக்கள் அனைவரும் அவர்களது முலையை குழுக்கி அந்த இன்னொரு பெண்ணை வரவேற்றனர்.
பெண்கள் சிலர் அவள் நடக்கும் பாதையில் படுத்து அவர்களது குண்டிகளை அவளது பாதங்களுக்கு மெத்தை ஆக்கினர்.
ஊரின் எல்லையை அடைந்தார்கள் அவ்விருவரும்.
அவள் : இதுதான் இந்த ஊர் எல்லை, என் கைய பிடிச்சுட்டு இங்க பாரு என அவளது கையை நீட்ட
கார்த்தி அவளது கையை பிடித்தாள்.
அந்த ஊர் எல்லையை பார்க்க…
கார்த்தியின் இதய துடிப்பு அதிகரித்தது. இதற்கு முன் அவள் பார்த்த அதே உருவம் அவளது முன்னே 1 இன்ச் இடைவெளியில் நின்று கொண்டு இருந்தது.
அவள் : பயப்பட வேண்டாம் அக்கா அதுங்கலால இந்த ஊர் எல்லைய தொட முடியாது. இந்த மாசம் இந்த அம்மனுக்கு சக்தி கம்மி, இன்னும் ஒரு மாசத்துல ஒரு பூஜை நடக்க போகுது, அந்த பூஜை நடந்தா இதுங்க எல்லாம் இங்க இருக்க கூட முடியாது
கார்த்தி : ஓஹோ
அவள் : அதுனாலதான் சொல்லுறேன் ஒரு மாசம் நீ இங்க இரு நான் உனக்கு பதில் அங்க இருக்கேன்? என கேட்க
கார்த்தி சாருவை பார்த்தாள்.
சாரு அருகில் வந்து, ஒரு மாசம் அவ இங்க இருந்தான்னா அவளுக்கு எந்த பிரச்சனையும் வராதா? என கேட்க
அவள் : இவங்க கொடுத்த மரியாதையை பார்த்தேங்கல்ல இதுக்கு மேலேயும் சந்தேகம் இருக்கா? என கேட்க
சாரு கார்த்தியின் முகத்தை பார்த்தாள். அதில் சோகம் தெரியவே, “வேற வழி இல்லையா?” என கேட்க
அவள் : ஒன்னு அவ இங்க இருக்கனும், இல்லைன்னா நான் அவ கூட இருக்கனும் எது வசதி?
சாரு : ரெண்டு ஓகே
அவள் : அது ஒன்னும் அவ்வளவு சுலபம் இல்லை…
சாரு : ஏன்?
அவள் : இந்த ஊர் காரங்க என்னய விடமாட்டாங்க
சாரு : அதெல்லாம் நான் கேட்கல, வழிய மட்டும் சொல்லு
அவள் : சாதாரணமா கூப்பிட்டா விட மாட்டாங்க, இன்னைக்கு நைட் ஒரு போட்டி நடக்கும் அதுல ஜெயிச்சா ஒரு வரம் தருவாங்க, என்ன வேண்டுமானாலும் கேட்கலாம்னு அதுல வேண்டும்னா ஜெயிச்சு வாங்கலாம்.
சாரு : அவ்வளவு தான, நீ எல்லாத்தையும் எடுத்து வை நாம நைட்டே கிளம்புறோம் என சொல்லி என்னை கூட்டிக்கொண்டு நடந்தாள்.
விட்டு போன கல்யாண காட்சி நடந்து முடிந்தது.
இரவு போட்டி நடக்கும் இடத்திற்கு அனைவரும் சென்றனர்.
அதில் மொத்தம் மூன்று போட்டி இருந்தது.
ஒன்று ஆண்களுக்கானது, மீதி இரண்டும் பெண்களுக்கானது. போட்டியில் ஜெயிக்கும் ஆண்கள் தங்களது வெற்றியை தனது மனதிற்கு பிடித்த பெண்களுக்கு விட்டு கொடுக்க வேண்டும் என்பது ஒரு எழுதப்படாத நியதி.
முதல் போட்டி யார் வெகு நேரம் கை அடிக்கிறார்கள் என்பதே ஆகும். ஆண்கள் கை அடிக்கத் தொடங்கும்முன் பெண்கள் அனைவரும் அந்த இடத்தை காலி செய்ய வேண்டும். ஆண்கள் அனைவரும் அவர்களுக்கு பிடித்த பெண்ணை கற்பனை செய்து தான் கை அடிக்க வேண்டும்.
சாரு : டேய் விக்ரம் போய் கலந்துக்கோ
விக்ரம் : அடியே என்ன விளையாடுறயா?
சாரு : அடேய் நான் சொல்லுவதை மட்டும் செய், நீ மூட் ஆகு ஆனா ஓவர் மூட் ஆகாத
விக்ரம் : புரியலை
சாரு : நீ ஓவரா மூட் ஆனனு வச்சுக்கோ கை வேகமா அடிப்ப, அப்படி அடிச்சா கஞ்சி வந்துரும் சீக்கிரம், நீ என்ன பண்ணு பொறுமையா அடி போதும், சும்மாவே நீ கஞ்சி விட குறைஞ்சது 8 நிமிஷம் ஆக்குவ, நீ இன்னும் மெதுவா அடிச்ச அப்படின்னா டைம் கூடும் நாம ஜெயிக்க வாய்ப்பு இருக்குது என சொல்ல
விக்ரம் : சரி டி ட்ரை பண்றேன்
சாரு : அபபடி நீ ஒவர் மூட் ஆன அப்படினா உனக்கு ஓக்க பிடிக்காத பொண்ணை நினைச்சுக்கோ
சாரு : சரி டி
சாருவிற்கு வேறு ஒரு யோசனையும் தோன்றியது.
விக்ரமை சாரு தனியாக அழைத்துச் சென்றாள். அவனை கட்டி அணைத்தாள். இது கார்த்தியோட வாழ்க்கை பிரச்சனை டா நான் என்ன பண்ணாலும் என்னய மன்னிச்சுரு டா இந்த போட்டில எப்படியும் ஜெயிக்கனும்னு தான் அதெல்லாம் பண்ணுவேன் என அவனை கட்டி அணைத்து சொல்ல
விக்ரம் குழம்பி போய் நின்றான். அவளை கட்டி பிடித்து சரி டி கிருக்கு கூதி இப்போ விடு கூப்பிடுறாங்க என சொல்லிவிட்டு அங்கே சென்றான்.
போட்டி ஆரம்பிக்க கொஞ்ச நேரம் இருந்தது.
சாரு அந்த இடத்திற்கு வந்தாள். அவளது தாலியை ஏற்கனவே கலட்டி அவளது பையில் வைத்து விட்டாள்..
சாரு : ஆமா இதுல யாரு ஜெயிப்பானு நினைக்க? என மணிப்பெண்ணிடம் கேட்டாள் சாரு(அவளுக்கும், கார்த்தியின் தங்கைக்கு மட்டுமே அங்கே தமிழ் தெரியும்)
மணப்பெண் : அதோ அந்த கருப்பா பெருசா இருக்கான்ல அவன் தான்
சாரு : அப்படி எவ்வளவு நேரம் அடிப்பான்?
மணப்பெண் : அவன் கைல ஒரு பொண்ணு கிடைச்சாலே 1 மணி நேரம் கழிச்சு தான் கஞ்சிய விடுவான், கை தான அடிக்கான் குறைஞ்சது, 2 மணி நேரம் என சொல்ல
சாரு : அப்போ மீதி பேரு?
மணப்பெண் : அவங்க எல்லாம் 7 நிமிஷம் உள்ளேவே கஞ்சி விட்டுருவாங்க
சாரு : ஓஹோ சரி என்றால்…
பெண்கள் அனைவரும் அங்கிருந்து கிளம்பினர்.
தொடரும்…
அவளுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி…
கார்த்தி : நீ?
அவள் : நான் தான் நீ, நீ தான் நான்.
கார்த்தி : நான் பார்க்க உன்ன மாதிரியே இருக்கேன் இல்லை இல்லை நீ தான் என்னய மாதிரி இருக்க, அப்போ இதுனால தான் வெளில இருந்தவங்க எனக்கு மரியாதை கொடுத்தாங்கலா?
அவள் : ஆமா
கார்த்தி : ஆனா இது எப்படி? நாம இரண்டு பேரும் பார்க்க ஒரே மாதிரி இருக்கோம்
அவள் : ஏன்னா நான் உன்னோட கூட பொறந்த தங்கச்சி அதுனாலத்தான் என்று சொல்ல
கார்த்தி : என்னது என முழித்தாள்.
அவள் : சரி இப்படி நம்மை பத்தி பேசிட்டு இருக்க போறோமா? இல்லை உன்னோட பிரச்சினைக்கு என்ன வழின்னு பார்போமா? என கேட்க
கார்த்தி : எனக்கு பிரச்சனைன்னு உனக்கு எப்படி தெரியும்?
அவள் : எல்லாம் எனக்குத் தெரியும், கடந்த ஒரு வாரமாக உனக்கு உன்னய சுத்தி உள்ளவர்களுக்கு நல்லதே நடக்கலை அப்படித்தான
கார்த்தி : ஆமா
அவள் : உன்மேல ஆசைப்பட்டா அவங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லாம போகுது சரிதானே
கார்த்தி : ஆமா
அவள் : உன்னால சிலருக்கு பல காரியங்கள் நடக்க வேண்டியது இருக்குது அதுனால தான் அவங்க உன்னய பின்தொடர்ந்து வர்றாங்க, போன ஜென்ம பகை அது. உன்னய பழி வாங்க துடிக்கிறாங்க
கார்த்தி : எனக்கு ஒன்னும் புரியலை, யார் அவங்க? என்ன பண்ணாங்க என்னய? நீ யாரு? எப்படி என்ன போல இருக்க? இதெல்லாம் எப்படி உனக்குத் தெரியும்? அய்யோ என் மண்டையே குழம்புது
அவள் : அய்யோ அக்கா இரு இரு ஏன் இப்படி குழம்புற, நான் உன்னோட கூட பொறந்த தங்கச்சி, நம்ம அப்பா அம்மா தான் என்னய இங்க விட்டுட்டு போய்ட்டாங்க, உன் பின்னாடி இருக்குற அமானுஷ்ய சக்தியை யாரு ஏவுனாங்கன்னு தெரியாது, ஆனா அதால உனக்கு இப்போதைக்கு பிரச்சனை இல்லைன்னு மட்டும் தெரியும்.
கார்த்தி : அப்படினா?
அவள் : உன்னய சுத்தி நடக்குறது எல்லாம் பார்த்தா, இப்போதைக்கு அந்த அமானுஷ்ய சக்தி உன்கூடவே இருக்கட்டும்…
கார்த்தி அப்போ இனிமே நான் பசங்கள மூட் ஏத்தி சந்தோஷ பட முடியாது போலயே என மனதிற்குள் நினைக்க…
அவள் : ஒன்னு பண்ணு, ஒரு 30 நாளைக்கு நீ என்னய போல் இங்க இரு, நான் உன்னய போல் அங்க இருக்கேன்
கார்த்தி : எதுக்கு?
அவள் : அந்த முப்பது நாளுல அந்த தீயசக்தி உன்னயவிட்டு போய்ரும்
கார்த்தி : அதெப்படி சொல்லுற
அவள் : என்கூட வா என அவளது கையை பிடித்து வெளியே கூட்டிச் சென்றாள்.
சாரு விற்கும், விக்ரமிற்கும் அதிர்ச்சி வெளியே வந்த இருவரையும் பார்த்து…
விக்ரம் : ஏய் சாரு எப்படி இரண்டு பேரும் ஒரே மாதிரி இருக்காங்க என கண்ணை கசக்கி பார்க்க
ஊர் மக்கள் அனைவரும் அவர்களது முலையை குழுக்கி அந்த இன்னொரு பெண்ணை வரவேற்றனர்.
பெண்கள் சிலர் அவள் நடக்கும் பாதையில் படுத்து அவர்களது குண்டிகளை அவளது பாதங்களுக்கு மெத்தை ஆக்கினர்.
ஊரின் எல்லையை அடைந்தார்கள் அவ்விருவரும்.
அவள் : இதுதான் இந்த ஊர் எல்லை, என் கைய பிடிச்சுட்டு இங்க பாரு என அவளது கையை நீட்ட
கார்த்தி அவளது கையை பிடித்தாள்.
அந்த ஊர் எல்லையை பார்க்க…
கார்த்தியின் இதய துடிப்பு அதிகரித்தது. இதற்கு முன் அவள் பார்த்த அதே உருவம் அவளது முன்னே 1 இன்ச் இடைவெளியில் நின்று கொண்டு இருந்தது.
அவள் : பயப்பட வேண்டாம் அக்கா அதுங்கலால இந்த ஊர் எல்லைய தொட முடியாது. இந்த மாசம் இந்த அம்மனுக்கு சக்தி கம்மி, இன்னும் ஒரு மாசத்துல ஒரு பூஜை நடக்க போகுது, அந்த பூஜை நடந்தா இதுங்க எல்லாம் இங்க இருக்க கூட முடியாது
கார்த்தி : ஓஹோ
அவள் : அதுனாலதான் சொல்லுறேன் ஒரு மாசம் நீ இங்க இரு நான் உனக்கு பதில் அங்க இருக்கேன்? என கேட்க
கார்த்தி சாருவை பார்த்தாள்.
சாரு அருகில் வந்து, ஒரு மாசம் அவ இங்க இருந்தான்னா அவளுக்கு எந்த பிரச்சனையும் வராதா? என கேட்க
அவள் : இவங்க கொடுத்த மரியாதையை பார்த்தேங்கல்ல இதுக்கு மேலேயும் சந்தேகம் இருக்கா? என கேட்க
சாரு கார்த்தியின் முகத்தை பார்த்தாள். அதில் சோகம் தெரியவே, “வேற வழி இல்லையா?” என கேட்க
அவள் : ஒன்னு அவ இங்க இருக்கனும், இல்லைன்னா நான் அவ கூட இருக்கனும் எது வசதி?
சாரு : ரெண்டு ஓகே
அவள் : அது ஒன்னும் அவ்வளவு சுலபம் இல்லை…
சாரு : ஏன்?
அவள் : இந்த ஊர் காரங்க என்னய விடமாட்டாங்க
சாரு : அதெல்லாம் நான் கேட்கல, வழிய மட்டும் சொல்லு
அவள் : சாதாரணமா கூப்பிட்டா விட மாட்டாங்க, இன்னைக்கு நைட் ஒரு போட்டி நடக்கும் அதுல ஜெயிச்சா ஒரு வரம் தருவாங்க, என்ன வேண்டுமானாலும் கேட்கலாம்னு அதுல வேண்டும்னா ஜெயிச்சு வாங்கலாம்.
சாரு : அவ்வளவு தான, நீ எல்லாத்தையும் எடுத்து வை நாம நைட்டே கிளம்புறோம் என சொல்லி என்னை கூட்டிக்கொண்டு நடந்தாள்.
விட்டு போன கல்யாண காட்சி நடந்து முடிந்தது.
இரவு போட்டி நடக்கும் இடத்திற்கு அனைவரும் சென்றனர்.
அதில் மொத்தம் மூன்று போட்டி இருந்தது.
ஒன்று ஆண்களுக்கானது, மீதி இரண்டும் பெண்களுக்கானது. போட்டியில் ஜெயிக்கும் ஆண்கள் தங்களது வெற்றியை தனது மனதிற்கு பிடித்த பெண்களுக்கு விட்டு கொடுக்க வேண்டும் என்பது ஒரு எழுதப்படாத நியதி.
முதல் போட்டி யார் வெகு நேரம் கை அடிக்கிறார்கள் என்பதே ஆகும். ஆண்கள் கை அடிக்கத் தொடங்கும்முன் பெண்கள் அனைவரும் அந்த இடத்தை காலி செய்ய வேண்டும். ஆண்கள் அனைவரும் அவர்களுக்கு பிடித்த பெண்ணை கற்பனை செய்து தான் கை அடிக்க வேண்டும்.
சாரு : டேய் விக்ரம் போய் கலந்துக்கோ
விக்ரம் : அடியே என்ன விளையாடுறயா?
சாரு : அடேய் நான் சொல்லுவதை மட்டும் செய், நீ மூட் ஆகு ஆனா ஓவர் மூட் ஆகாத
விக்ரம் : புரியலை
சாரு : நீ ஓவரா மூட் ஆனனு வச்சுக்கோ கை வேகமா அடிப்ப, அப்படி அடிச்சா கஞ்சி வந்துரும் சீக்கிரம், நீ என்ன பண்ணு பொறுமையா அடி போதும், சும்மாவே நீ கஞ்சி விட குறைஞ்சது 8 நிமிஷம் ஆக்குவ, நீ இன்னும் மெதுவா அடிச்ச அப்படின்னா டைம் கூடும் நாம ஜெயிக்க வாய்ப்பு இருக்குது என சொல்ல
விக்ரம் : சரி டி ட்ரை பண்றேன்
சாரு : அபபடி நீ ஒவர் மூட் ஆன அப்படினா உனக்கு ஓக்க பிடிக்காத பொண்ணை நினைச்சுக்கோ
சாரு : சரி டி
சாருவிற்கு வேறு ஒரு யோசனையும் தோன்றியது.
விக்ரமை சாரு தனியாக அழைத்துச் சென்றாள். அவனை கட்டி அணைத்தாள். இது கார்த்தியோட வாழ்க்கை பிரச்சனை டா நான் என்ன பண்ணாலும் என்னய மன்னிச்சுரு டா இந்த போட்டில எப்படியும் ஜெயிக்கனும்னு தான் அதெல்லாம் பண்ணுவேன் என அவனை கட்டி அணைத்து சொல்ல
விக்ரம் குழம்பி போய் நின்றான். அவளை கட்டி பிடித்து சரி டி கிருக்கு கூதி இப்போ விடு கூப்பிடுறாங்க என சொல்லிவிட்டு அங்கே சென்றான்.
போட்டி ஆரம்பிக்க கொஞ்ச நேரம் இருந்தது.
சாரு அந்த இடத்திற்கு வந்தாள். அவளது தாலியை ஏற்கனவே கலட்டி அவளது பையில் வைத்து விட்டாள்..
சாரு : ஆமா இதுல யாரு ஜெயிப்பானு நினைக்க? என மணிப்பெண்ணிடம் கேட்டாள் சாரு(அவளுக்கும், கார்த்தியின் தங்கைக்கு மட்டுமே அங்கே தமிழ் தெரியும்)
மணப்பெண் : அதோ அந்த கருப்பா பெருசா இருக்கான்ல அவன் தான்
சாரு : அப்படி எவ்வளவு நேரம் அடிப்பான்?
மணப்பெண் : அவன் கைல ஒரு பொண்ணு கிடைச்சாலே 1 மணி நேரம் கழிச்சு தான் கஞ்சிய விடுவான், கை தான அடிக்கான் குறைஞ்சது, 2 மணி நேரம் என சொல்ல
சாரு : அப்போ மீதி பேரு?
மணப்பெண் : அவங்க எல்லாம் 7 நிமிஷம் உள்ளேவே கஞ்சி விட்டுருவாங்க
சாரு : ஓஹோ சரி என்றால்…
பெண்கள் அனைவரும் அங்கிருந்து கிளம்பினர்.
தொடரும்…
By,
story teller.
story teller.