Thriller இருட்டுக்கு ஆயிரம் அர்த்தங்கள்

[navelofficer]

2.வன ரட்சி வந்துட்டா.

இடம் : காட்டில் இருக்கும் குழி
நேரம் : 1:21 AM

இது வரையில் அந்த குழிக்குள்  பஞ்சு மெத்தையாக தெரிந்த ரஞ்சிதாவின் தேகம், பயத்தில் மாறனுக்கு அது ஒரு சமாதியாக தெரிந்தது. அலறி அடித்து கொண்டு அவள் மேல் இருந்து எழுந்தான். அவன் சட்டையில் சிக்கி இருந்த ரஞ்சிதாவின் முடியை மறந்து விட்டான். வலியால் ரஞ்சிதா கத்திய பிறகு தான் அவனுக்கு அது நியாபகம் வந்தது.

"டேய், கிறுக்கு புண்டை என் முடி டா"

"மேடம் மயிறு போனா வரும், உயிர் போனா வராது ....எழுந்திருங்க மேடம்"

என ரஞ்சிதாவுக்கு கை கொடுத்து தூக்கி விட்டான். ரஞ்சிதா எழுந்ததும் அவள் pant யை சரியாக மாட்டி கொண்டாள். இருவரும் அந்த குழியின் ஒரு ஓரத்துக்கு சென்று ஒருவர் மீது ஒருவர் ஒட்டி கொண்டு நின்றனர். மாறனின் உடல் நடுக்கத்தை ரஞ்சிதாவால் உணர முடிந்தது. ரஞ்சிதாவுக்கும் பயம் இருந்தாலும் அவள் அதை வெளி காட்ட வில்லை. அந்த குழிக்குள் கும் இருட்டாக இருந்தது. பக்கத்தில் யாரு இருக்கிறார்கள் என்பதையே தடவி தடவி தான் கண்டு பிடிக்க வேண்டி இருந்தது.

"இப்போ ஏன்டா என்ன தடவிட்டு  இருக்க"

"இல்ல, பக்கத்துல இருக்கது நீங்க தானா இல்ல வேற எதுவுமா னு பாத்தேன்"

"அப்பா சாமி கொஞ்சம் நேரம் உன் கைய வெச்சிட்டு சும்மா இரு, என்ன கொஞ்சம் யோசிக்க விடு"

"மேடம், இதுக்கு தான் அப்போவே சொன்னேன், நைட் ல காட்டு உள்ள போனா வன ரட்சி அடிச்சுருவா னு"

"இப்படியே நீ பேசிட்டு இருந்தனா நான் தான் உன்ன அடிக்க போறேன்"

"அப்போ அந்த கை வன ரட்சிது இல்லனா யாரோடது"

"அது வன ரட்சிது ஆ இருந்தா நம்ம இப்போ பேசிட்டு இருக்க மாட்டோம்"

"மேடம் உண்மையா கைய feel பண்ணிங்களா இல்ல உங்க பிரமையா"

"என்னை பாத்தா என்ன லூசு மாரி தெரியுதா"

"அப்போ அந்த கைக்கு என்ன பதில் சொல்ல போறீங்க?"

"உன் போன் ல flash on பண்ணு, என்னோட போன் யை கார் ல விட்டு வந்துட்டேன்"

"மேடம், என் போன் யும் கார் ல தான் இருக்கு, என்கிட்ட ஒரு cigarette lighter இருக்கு இருங்க எடுக்குறேன்"

மாறன் pant யில் இருந்து ஒரு lighter யை எடுத்தான். பதட்டத்தில் அவன் கை நழுவி lighter கீழே விழுந்தது, அதை எடுக்க ரஞ்சிதா கீழே குனிந்தாள். அவளின் முகம் மாறனின் pant zip யில் உரசியது. அவள் உதடு மாறனின் பூல் மேல் பட்டது. மாறன் சட்டென துள்ளி குதித்தான்.

"ஆ ...வு...ஆ " என கத்தினான்.

"நான் தான் டா, பயப்படாத, காட்டுக்குள்ள இருக்குற வன ரட்சி யை நீ கத்தியே வர வெச்சிருவ போல"

ரஞ்சிதா மேலே எழுந்து lighter யை on செய்தாள். அதில் இருந்து வரும் ஒளியை மெதுவாக அந்த கை இருந்த பக்கம் திருப்பினாள். இருட்டு விலகி அதன் உள் ஒளிந்திருந்த ரகசியம் வெளிப்பட்டது. ஒரு பெண்ணின் முகம் இருட்டில் இருந்து வெளியில் வந்தது.

"மேடம், வன ரட்சி வந்துட்டா"

பயத்தில் ரஞ்சிதாவின் இடுப்பை மாறன் இறுக்கி பிடித்தான்.

"வன ரட்சி nail polish, லிப்ஸ் ஸ்டிக்  எல்லாம் போட்டுட்டு தான் வருவாளா உன் ஊருல?"

அப்போது தான் மாறன் அந்த பெண்ணின் கையில் இருக்கும் nail polish, உதட்டில் இருக்கும் லிப்ஸ் ஸ்டிக், கழுத்தில் இருக்கும் தாலி, காலில் கொலுசு என அனைத்தையும் கவனித்தான். ஒரு சிவப்பு நிற புடவை உடுத்தி இருந்தாள் அந்த பெண். அவள் ரஞ்சிதா போல் வெள்ளையும் இல்லை மாறன் போல் கருப்பும் இல்லை இரண்டுக்கும் நடுவில் ஒரு மா நிறம். ரஞ்சிதாவும் மாறனும் அந்த பெண்ணின் அருகில் சென்றனர். ரஞ்சிதா அவள் மூக்கு பக்கத்தில் கை வைத்து பார்த்துவிட்டு    

"இது வன ரட்சி யும் இல்ல பிசாசும் இல்ல, இது ஒரு dead body, its a damn crime scene மாறன்"

மாறனுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி.

"மேடம் இப்போ என்ன பண்ண போறோம்"

"சொல்றேன், அதுக்கு முன்னாடி என் இடுப்புல இருந்து கை ய கொஞ்சம் எடுக்கிறிங்களா?"

"சாரி மேடம் சாரி மேடம், வேணும் னு புடிக்கல பயத்துல தான்"

"சரி சரி ....இப்போ இந்த குழி ல இருந்து எப்படி மேல வர போறோம் னு யோசி "

அவர்களுக்கு உதவி செய்வது போல நிலவை மறைத்திருந்த மேகம் விலகி பௌர்ணமி நிலவின் ஒளி அந்த குழியை நிரப்பியது, அந்த வெள்ளி ஒளியில் ரஞ்சிதா வின் மூக்குத்தி நட்சத்திரம் போல மின்னியது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்து கொண்டனர். மாறன் அந்த குழியின் விளிம்பை எட்டி பிடிக்க தாவி குதித்தான்.
எனினும் அவனுக்கு சரியான பிடிமானம் கிடைக்க வில்லை. அந்த குழியை சுற்றி இருந்த மண் குழிக்குள் வந்து விழுந்தது.

"ஆகு ...ஆகு ...." என ரஞ்சிதா இருமினாள்.

"நீ எவளோ குதிச்சாலும் மேல போக முடியாது, crime scene ல இருக்குற தடையங்களை அழிக்காத "

"அப்போ எப்படி தான் மேல போறது மேடம்?"

சிறிது நேரம் யோசித்து விட்டு.

"என்ன நீ மேல தூக்கு, நான் மேல போய் உன்ன தூக்கி விடுறேன்"

"செம ஐடியா மேடம்"

ரஞ்சிதா தன் ஒரு கை ஓடு மற்ற கையை உரசி, தயாராக இரு கைகளையும் மேலே தூக்கி நின்றாள். மாறன் ரஞ்சிதாவின் பின் புறம் சென்று குனிந்து அவளின் தேக்கு மர தொடைகளை சுற்றி தன் இரு கையையும் விட்டு இறுக்கி பிடித்து கொண்டான். தன் முழு பலத்தையும் பயன் படுத்தி ரஞ்சிதாவை தூக்கினான். ரஞ்சிதாவின் பழுத்த பஞ்சு போன்ற குண்டிக்கு நடுவில் மாறன் முகம் இருந்தது. மாறன் விடும் மூச்சு கற்று யின் சூட்டை ரஞ்சிதாவால் உணர முடிந்தது.
மாறனுக்கு அந்த குளிரில் இதமான பஞ்சு மெத்தை கிடைத்ததை போல உணர்ந்தான். ரஞ்சிதாவின் கால் தரையில் இருந்து மேலே எழும்பியது அதன் கூடவே மாறனின் பூளும் எழும்பியது. ரஞ்சிதாவின் விரல்கள் குழியின் விளிம்பை தொட்டது.

"மேடம், ஒன்னு சொன்னா தப்பா நெனச்சுக்க மாட்டீங்களே"

"எல்லாம் என் நேரம் டா, சொல்லு கேக்குறேன் "

"நீங்க பொணம் கணம் கணக்கிறிங்க மேடம் "

"மூடிட்டு தூக்கு டா"

ரஞ்சிதா விளிம்பின் மீது விரல்களை வைத்து மெதுவாக எற தொடங்கினாள். அப்போது மாறன் காலை யாரோ வருடுவது போல உணர்ந்தான். ஒரு நிமிடம் மாறனுக்கு மூச்சே நின்று விட்டது. அலறி அடித்து கொண்டு அந்த குழியின் ஓரத்துக்கு ஓடினான். ரஞ்சிதா தரையில் விழுந்தாள்

"அம்மா, ஆ ...." என ரஞ்சிதா வலியால் கத்த, மாறன் தான் கால்களை மாரி மாரி உதறினான். அவன் காலில் இருந்து ஒரு வண்டு வந்து விழுந்தது. அப்போது தான் மாறனுக்கு உயிரே வந்தது. எனினும் மாறன் தான் மிக பெரிய ஆபத்தில் சிக்கி கொண்டதை உணர்ந்தான்.

ரஞ்சிதா தரையில் அமர்ந்தவாறு மாறனை முறைத்து பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.

"மேடம் சாரி மேடம், பூச்சி pant ல ஏறிடுச்சு அதான் " என ரஞ்சிதாவுக்கு கை குடுத்தான். அவன் கையை தட்டி விட்டு ரஞ்சிதா மேலே எழுந்தாள்.

"என்ன கூட தூக்க முடில நீ எல்லாம் ட்ரைனிங் ல என்ன புடுங்குன"

"இதுக்கு லாமா ட்ரைனிங் குடுக்குறாங்க மேடம்"

"சரி இப்போ நான் முன்னாடி திரும்பி நின்னுக்குறேன் நீ மெதுவா என்ன தூக்கிட்டு அந்த ஓரம் போ மத்தத நான் பாத்துக்குறேன்"

இப்போது ரஞ்சிதா வின் முன் மாறன் குனிந்து அவள் தொடைகளை  இருக்க பிடித்து தூக்கினான். ரஞ்சிதா அவள் இரு கைகளையும் மாறனின் தோள் பட்டையின் மீது வைத்திருந்தாள். மாறனின் முகம் அவளின் இரு கால்களின் நடுவில் இருந்த முக்கோணத்தில் இருந்தது. மெதுவாக மாறன் அந்த குழியின் ஓரத்துக்கு நடந்து சென்றான்.
அவனின் மூக்கு அவள் பெண்மையின் குகையை உரசியது. அவளின் தேகம் சிலிர்த்தது. ஒரு நிமிடம் தன்னை மறந்தாள். கண்களை இருக்க மூடி கொண்டாள். மாறனின் தோள்களில் அவள் விரல் நகத்தை பதித்தாள்.
மாறன் வலியை உணர்ந்தாலும், சொர்கத்தை எட்டி பார்க்க வாய்ப்பு கிடைத்ததை போல அவன் முகத்தை முக்கோணத்துக்குள் பதித்தான். ரஞ்சிதாவின் கை தோள் பட்டையில் இருந்து மாறனின் தலை முடியை பிடித்தது.
ரஞ்சிதாவின் கூதி ஈரமாக இருந்தது அதற்கு காரணம் மாறனா இல்லை சற்று முன் தெளித்த தண்ணீரா என்பதை நீங்களே முடிவு செய்து கொள்ளுங்கள்

இருவரின் நிலையையும் ஒரு ஆந்தையின் அலறல் கலைத்தது. மாறனின் முடியில் இருந்து கையை எடுத்தாள். மாறன் மெதுவாக அந்த குழியின் ஒரு பக்கத்தில் சாய. சற்று முன் மாறன் தோளில் பதித்த அவள் விரலை குழியின் விளிம்பில் பதித்து மேலே ஏறி சென்றாள்.

"சரி மாறன், இங்கேயே இருங்க, நான் ஜீப் கிட்ட போய் நம்ம ஸ்டேஷன்க்கு inform பண்றேன்"

"மேடம் பிணம் ஓட என்ன தனியா விட்டுட்டு போகாதீங்க"

"என்னை கீழ போட்டதுக்கு இங்கேயே விட்டுட்டு போயிருப்பேன், சரி அந்த பிணத்துக்கு பாதுகாப்பு இல்லையே னு உன்ன மேல தூக்குறேன்"

ரஞ்சிதா வளைந்து கையை குழிக்குள் நீட்டினாள். மாறன் குதித்து அந்த கையை பற்ற முயற்சி செய்தான். அவனால் அது முடிய வில்லை. ரஞ்சிதா தரையில் படுத்த படி கையை மீண்டும் நீட்ட, இப்போது மாறன் அதை பற்றி மேலே வந்தான். இருவரும் வானத்தை பார்த்த படி தரையில் படுத்துக்கொண்டு மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்கினார்கள். கடலில் வரும் அலை போல ரஞ்சிதாவின் மார்பகங்கள் மேலே கீழே ஏறி இறங்கியது. 5 நிமிடத்திற்கு பிறகு இருவரும்]எழுந்தனர். ரஞ்சிதா தன் மேல் ஒட்டி இருந்த மணலை தட்டி விட்டால். ஜீப் இருக்கும் இடத்தை நோக்கி ரஞ்சிதா நடந்து செல்ல அவளை பின் தொடர்ந்து மாறன் அவள் குண்டி அசையும் நளினத்தை பார்த்த படி வந்தான்.

"Dsp சார், body ய எப்படி கண்டு புடிச்சீங்க கேட்டா நீ எதையாச்சு உளறி வைக்காத நான் பேசிக்குறேன் "  

மாறனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வராமல் இருக்க, ரஞ்சிதா அவனை திரும்பி பார்த்தாள். மாறன் சட்டென ரஞ்சிதாவை பார்க்க

"ஓகே மேடம், நீங்க சொல்ற மாரி செய்யுறேன் "

"சரி , நீ என் சத்தம் கேட்டு ஓடி வந்த அப்போ எத ஆச்சு பாத்த ?"

ரஞ்சிதா அவள் அரை குரை ஆடையில் இருந்ததை பற்றி தான் பேசுகிறாள் என மாறனுக்கு புரிந்தது.

"இல்ல மேடம், உங்க சத்தம் கேட்டு வந்தனா, அப்போ நீங்க pant போடாம இருந்திகளா அப்போ ..."

என மாறன் இழுக்க

"இங்க நடந்தது ஸ்டேஷன் கு போச்சு உன்ன தொலைச்சுருவேன்"    


இடம் : காவல் நிலையம்
நேரம் : 1 :44 AM

ஒரு மேசையின் மேல் இருந்த போன் உயிர் பெற்று ஒளிக்க தொடங்கியது

அந்த போன் யை ஒரு ஏட்டு கையில் எடுத்து கொண்டு  lock up யை நோக்கி நடந்தார். அந்த அறைக்குள் ஒரு பெண் முட்டி போட்ட படி sub inspector மனோகர் பூளை கையில் பிடித்து வாயால் நாதஸ்வரம் வாசித்து கொண்டு இருந்தாள்.

"ஷ்ஹ்ஹ் ....ஹா ...ஷ்ஹ்ஹ்ஹ " என்ற இசை மனோகர் வாயில் இருந்து வந்தது.

ஏட்டை பார்த்ததும் அந்த பெண் வாயை எடுக்க, மனோகர் திரும்பி ஏட்டை பார்த்தார்.

"யோவ் இந்த நேரத்துல என்ன disturb பண்ண கூடாது னு சொல்லிருக்கேன் ல"

"இல்ல சார், ரஞ்சிதா மேடம் கால் பன்றாங்க"

"அந்த தேவ்டியா முண்டைக்கு வேற வேலை இல்ல, நேரம் கெட்ட நேரத்துல, வரேன் போ"

"செல்லம் நீ ஏண்டி நிறுத்திட்ட" என அந்த பெண்ணின் கன்னத்தை கிள்ளினார்.

2 நிமிடம் கழித்து ....

அந்த அறையில் இருந்து மனோகர் pant சிப் யை மேலே ஏற்றிய படி வெளியில் வந்தார். அவரை பின் தொடர்ந்து அந்த பெண் வாயை முந்தானையால் துடைத்து கொண்டு வந்தாள்.

"சரி டி செல்லம் நாளைக்கு பாப்போம்"

என அந்த பெண்ணுக்கு விடை குடுத்தார்.

"இந்த முண்ட நைட் ரவுண்ட்ஸ் போய்ட்டா நம்ம கொஞ்சம்  நிம்மதியா இருக்கலாம் னு பாத்தா விட மாட்டா போல "

ஏட்டு இடம் இருந்து போனே வாங்கி

"சரி மேடம் , ஸ்பாட்க்கு ஒடனே டீம் ஓட வரேன், சார் கிட்டயும் inform பண்றேன்"


இடம் : காடு
நேரம் : 2:50 AM

அந்த ஆள் அரவமற்ற காட்டில், நான்கு ஐந்து ஜீப்கள் வந்து நின்றன. மோப்ப நாய், forensic டீம், என ஒரு பட்டாளமே வந்து இறங்கியது. அந்த சாலையின் இரு புறமும் தடுப்புகள் அமைக்க பட்டன.  இனிப்பை சுற்றி மொய்க்கும் ஈ கூட்டம் போல பத்திரிகையாளர் படை அந்த காட்டை சூழ்ந்தது. அனைவரும் அந்த குழியை சுற்றி நின்று கொண்டு இருந்தனர். மாறன் ஒரு ஓரமாக நின்று ரஞ்சிதாவை பார்த்து கொண்டு இருந்தான். ரஞ்சிதா சக காவலர்களோடு பேசிக்கொண்டே மாறன் பார்ப்பதை பார்த்தாள். இருவரும் கண்களால் ஏதோ பேசி கொண்டனர்.

காட்டில் இவ்ளோவ் நேரம் இருவரும் ஒரு சடலத்தோடு தனியாக  இருந்தாலும் அந்த தனிமையில் ஒரு இனிமை இருந்தது இப்போது  இந்த மனித உயிரினங்களின் மத்தியில் ஒரு வெறுமை நிலவியது.

ஏட்டு மனோகர் இடம் -

"ஏன் சார், மேடம் மூளையே மூளை, இந்த காட்லயும் இந்த பிணத்த ரவுண்ட்ஸ்  வரும் போது  கண்டு பிடிச்சுட்டாங்கள"

"மண்ணாம் கட்டி, ரோட்ல இருந்து இந்த குழி 50 அடி தூரத்துல இருக்கு, ரோந்து வரும் போது இங்க என்ன புடிங்கிட்டு இருந்தா"

"அதை நான் யோசிக்கவே இல்ல சார், அப்புறம் எப்படி? கணக்கு ஏதோ இடிக்குதே"

"யோவ் மரமண்டை, ராத்திரி நேரம், மார்கழி குளிரு, கல்யாணம் ஆகாத டிரைவர், பல பலனு ஒரு பத்தினி இப்போ புரிஜிதா ?"

"புரிஞ்சது சார்"

என இருவரும் சிரித்தனர்.

சட்டென அங்கு Dsp வர அனைவரும் அந்த குழியின் அருகில் சென்றனர்.

Dsp : good work மாறன் and ரஞ்சிதா, இந்த body ய கண்டு பிடிச்ச மாரி இத யார் செஞ்சாங்க னு நீங்க தான் கண்டு பிடிக்கணும், so far நமக்கு என்ன information கெடச்சுருக்கு?

forensic expert : சார், என்னோட சர்வீஸ் ல இப்படி ஒரு crime scene அ பாத்ததே இல்ல, இந்த body ல எந்த ஒரு அடியும் படல, no sign of abuse

ரஞ்சிதா : அப்போ யாராச்சு விஷம் குடுத்து கொலை பன்னிருக்கலாம் இல்லையா ?

forensic expert : இருக்கலாம், எதா இருந்தாலும் post moderm கு அப்புறம் தான் சொல்ல முடியும்.

Dsp : so further procedure ஸ்டார்ட் பண்ணிருங்க.

அனைவரும் அங்கு இருந்து கலைந்து சென்றனர்.   

மாறன் ஜீப் கதவை திறக்க ரஞ்சிதா அதில் ஏறினாள்.ரஞ்சிதாவின் வீடு நோக்கி ஜீப் சென்றது. இந்த முறை ரஞ்சிதா ஜீப்பின் பின் இருக்கையில் இருந்தாள். மாறன் கண்ணாடி வழியாக அவளை பார்த்தபடி வந்தான்.

"ஸ்டேஷன் ல அப்படி தான் சொல்லிட்டு சுத்துறியா?"

"எப்படி மேடம் என்ன கேக்குறீங்க ?"

"சும்மா நடிக்காத அந்த ஏட்டும் மனோஹரும் பேசுனத நான் கேட்டேன் "

"சீ சீ  நான் உங்கள எப்போவும் அப்படி நினைச்சது இல்ல மேடம் "

"ஏன் ? நான் அழகா இல்லையா என்ன ?"

மாறன் கண்ணாடி வழியாக ரஞ்சிதாவை பார்த்தான், ரஞ்சிதா ஜன்னல் வழியாக வெளியில் வேடிக்கை பார்த்து கொண்டு இருந்தாள். மாறன் அடுத்து என்ன பேச என்று தெரியாமல் யோசிக்கும் நேரத்தில் ரஞ்சிதாவின் வீடு வந்துவிட்டது. அவள் காரில் இருந்து இறங்கினாள்.

ஜீப் யில் இருந்து இறங்கி வீட்டிற்குள் சென்றாள் ரஞ்சிதா. மாறன் ஜீப் யை எடுத்து சென்றான்.

இடம் :ரஞ்சிதாவின் வீடு
நேரம் : 3:27 AM.

வீட்டில் வாசலில் ஷூவை கழட்டி கொண்டிருந்த போது உள்ளே இருந்து ஒரு சத்தம் கேட்டது.

"கிட்ட வராத கத்தியால் உன்ன குத்திருவேன்" என ஒரு பெண்ணின் குரல் கேட்டது.

தொடரும்.....

அந்த குரல் யாருடையதா இருக்கும் னு கமெண்ட் பண்ணுங்க.