10 hours ago
"అబ్బా అవన్నీ ఎవరు పట్టించు కొంటారు , మా అక్కకు బోలెడు అస్తి ఉంది నువ్వు ఎలాగూ స్పోర్ట్స్ లో ఛాంపియన్ వి , నీవు ఎదో ఒక జాబ్ వస్తుంది , ఇంకా భయం దేనికి"
"నువ్వు అప్పుడే అంత దూరం వెళ్ళావా, ముందు మీ అక్క ఎక్కడ ఉందో తెలుసుకొనీ"
"మా అక్కకు ఎం కాదు , తనను ఎవరూ ఎం చేయలేరు , తనకు ఏమైనా జరిగితే అస్తి ఎవరికీ దక్కదు , కాబట్టి మా నాన్నకు ఆ విషయం తెలుసు , లాయర్ అంకుల్ కి కూడా ఆ విషయం తెలుసు , సో తన ప్రాణానికి ప్రమాదం ఎం లేదు , కాక పొతే ఎక్కడ , ఎవరి చేతిలో ఉందొ అనేది భయం, నాకు తెలిసీ లాయరు అంకుల్ కిడ్నాప్ చేసి ఉంటాడు ఏమో అని డౌట్ గా ఉంది" అంది చేవిలో
తాను శివాకి అతుక్కొని కూచోంది తన రొమ్ములు శివా వీపుకి గుచ్చుకొంటూ ఉన్నాయి, తను ముందుకు జరిగి శివా బుజం మీద తల పెట్టి మాట్లాడుతూ ఉంది.
"నువ్వు అంత నమ్మకంగా ఎలా చెప్పగలవు"
"ఓ వారం రోజుల నుంచి ఇంట్లో మా అమ్మా నాన్నకు గొడవ అక్క గురించి , ఈ ఆస్తి లేక పోయినా పరవా లేదు అక్కను ఎం చేయద్దు అని అమ్మ నాన్న మీద కొట్లాడుతూ ఉంది?, కానీ నాన్న వినడం లేదు, కానీ మొన్నా అమ్మ కచ్చితంగా చెప్పింది , అది నా పెద్ద కూతురు , దానికి ఏమి అయినా జరిగిందా , నీకు ఈ భార్య , పిల్లలు కూడా ఉండరు అని భయపెట్టింది, అప్పటి నుంచి న్నాన్న కొద్దిగా తగ్గినాడు అనిపించింది , కానీ లాయర్ అంకుల్ చెప్పింది చేసుకొంటూ పోతూ ఉన్నాడు ,వాళ్ళు ముందు అనుకొన్న దాని ప్రకారం.
మోనికా అమ్మ చనిపోయిన కొన్ని రోజులకే మృణాళిని అమ్మని చేసుకొన్నాడు , వెంటనే తాను పుట్టింది. సో ఇద్దరికీ పెద్ద తేడా లేదు వయసులో తనకి కూడా 18 నిండాయి ,కానీ కొద్దిగా సన్నగా ఉంటుంది సైజు లో మోనికా కంటే , చేతినిండా పట్టే రొమ్ములు సన్నని నడుము , కొద్దగా బలిసిన పిర్రలు , వాటిని గట్టిగా నిలబెట్టాలి అన్నట్లు బలమైన పిక్కలు వెరసి మోనికా కంటే ఓ రౌండ్ చిన్నది అన్నీ కలిపి అన్నట్లు ఉంటుంది. ఇద్దరు దాదాపు కవలలు అన్నట్లు ఉంటారు , కానీ చూడగానే తెలిసి పోతుంది మృణాళిని మోనికా కంటే చిన్నది అని.
"మనం ఇంకో 5 నిమిషాల్లో అక్కడ ఉంటాం , మెయిన్ రోడ్డు దిగి ఓ రెండు కి. మీ వెళ్ళాలి అక్కడ రోడ్డు బాగుండదు , జాగ్రత్త గా వెళ్ళాలి" అంది వెనుక నుంచి.
"సారే , స్కూటీ లో వెళితే సౌండ్ కి తెలిసి పోతుంది కొద్దీ దూరం వెళ్లి స్కూటీ ని రోడ్డు పక్కన ఎక్కడైనా పెట్టి , నడుచు కొంటూ వెళదాం"
"సరే అలాగే" అంటూ వాళ్ళు మెయిన్ రోడ్డు దిగే ప్లేస్ రాగానే తన బుజం మీద చేత్తో తట్టి రోడ్డు చూపగా తనకు స్కూటీ ని పక్క రోడ్డు మీద దింపాడు, అది ఓ బండి దారి , కానీ చిన్న కార్లు వెళ్ళడానికి వీలుగా రాళ్లు తీసి పక్కన వేశారు రోడ్డుకు రెండు వైపులా.
"ఇదిగో ఇక్కడికి మనం వెళ్ళాల్సింది, నువ్వు చూడు ఎక్కడ ఆపాలో దీన్ని " అంది ఫోన్ లోని GPS స్క్రీన్ తనకు చూపెడుతూ.
"ఇప్పుడేగా మనం రోడ్డు దిగింది , ఇంకొద్దిగా లోనకు వెళ్ళచ్చు లో , ఈ సౌండ్ రోడ్డు మీద సౌండ్ లాగే ఉంటుంది, అందులోనా నీ స్కూటీ సౌండ్ చేయడం లేదు" అంటూ మరో కి. మీ దూరం వెళ్లి అక్కడ స్కూటీ ని ఆఫ్ చేసి పక్కనే ఓ చెట్టు వెన్నక్కు తీసుకొని వెళ్లి అక్కడ ఆపాడు.
ఎవరన్నా అదే పనిగా వెతికితే గానీ తెలియదు అక్కడ బండి ఉంది అని , ఎందుకైనా మంచిది అని కొన్ని కొమ్మలు తెంపి అక్కడ స్కూటీ మీద కప్పి వచ్చాడు.
"ఇక్కడ నుంచి కాలి నడకేగా" అంది
"కొద్దీ దూరం లే , మనకు లైట్ కనబడుతూ ఉందిగా అదే అనుకొంటా" అన్నాడు రోడ్డు ముందు వైపు కొద్దీ దూరం లో కనబడుతూ ఉన్న వెలుతురు చూపుతూ.
గాలి వారికి ఎదురుగా వీస్తూ ఉంది , ఆంటే వాళ్ళు మాట్లాడేది వెనక్కి వెళుతుంది కానీ ముందుకు వెళ్ళాదు. అయినా గానీ చిన్నగా మాట్లాడుతూ ముందుకు సాగారు.
ముందుకు వెళ్ళీ కొద్దీ అక్కడ నుంచి వచ్చే వెలుతురు దగ్గర కాసాగింది.
"మనం డైరెక్ట్ గా అక్కడికి వెళితే , గేట్ దగ్గర ఎవరైనా కాపలా ఉంటె మనం డైరెక్ట్ గా దొరికి పోతాము, కొద్దిగా చుట్టూ చూసి ఆ తరువాత ప్లాన్ చేద్దాం ఎలా లోపలి కి వెళ్ళాలి అని" అంటూ గేట్ కి కుడి వైపు నుంచి చెట్లలో దారి చూసు కొంటూ ఆ ఫార్మ్ హౌస్ వెనుక వైపుకి నడవ సాగారు ఇద్దరు.