Incest மம்மியும், மந்திர கட்டிலும்..

[nuttynirmal]

அரவிந்தன் சற்று குழப்பத்தோடு, படுக்கை அறைக்கு வந்தான். பெட்ரூமில் மிகவும் பிரம்மாண்டமாய் இருக்கும் அந்த மந்திரக் கட்டிலை தொட்டுப் பார்த்துவிட்டு, அந்த மாயாஜால மந்திரக் கட்டிலில் அமராமல், அதற்கு எதிரே இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தான் அரவிந்தன்.

 

அவன் கண்கள் சிறிது நேரம் வைத்த கண் வாங்காமல் அந்த கட்டிலையே பார்த்துக்கொண்டு இருக்க, அவன் மனதில் இருந்த குழப்பங்கள், பலவித கேள்விகளாக உருவெடுத்து, அவனுக்குள் கேட்க ஆரம்பித்தது.

 

இந்த கட்டில் எதற்காக எனக்கு கிடைத்தது?

 

நான் முதல் முறை பார்த்த பழைய கட்டில் என் அம்மா வந்து பார்க்கும்போது எப்படி புதிய கட்டிலாக ஜொலித்தது?

 

யார் இந்த காமமோகினி?

 

அவள் எதற்காக என் அம்மாவை ஓக்க எனக்கு உதவி செய்ய வேண்டும்?

 

அவள் என் அம்மாவை எதற்காக இந்த கட்டிலில் வைத்து ஓக்கச் சொல்ல வேண்டும்?

 

நேற்றிரவு அவள் பேச்சை நான் கேட்காமல் என் அம்மாவை சமயலறைக்கு அழைத்து வரும்போது அவளால் ஏன் என்னை தடுக்க முடியவில்லை?

 

கோபத்தில் என்னை பழிவாங்க நினைத்தால், காலையில் என் அம்மாவிடம் உண்மையை புரியவைத்திருக்கலாம்.. ஏன் அவள் அப்படி செய்யவில்லை?

 

ஒருவேளை என்னை மன்னிக்க நினைத்திருந்தால், என் அம்மாவிடம் எதற்காக சில சந்தேகங்களை உண்டாக்க வேண்டும்?

 

அந்த ஒரு ஜோடி கால்தடம் யாருடையது?

 

இந்த மந்திரக் கட்டில் நல்லதா? கெட்டதா?

 

என்று பல கேள்விகள் அரவிந்தனின் மனதை போட்டுக் குடைந்துகொண்டு இருந்தது.

 

இப்படி தனக்குத்தானே பலவித குழப்பங்களோடு அந்த மந்திரக் கட்டிலைப் பற்றி சிந்தித்துக்கொண்டு இருந்த அரவிந்தனை, சார்ஜிங்கில் இருந்த அவனது செல்போன் சிணுங்கி அவனை திசை திருப்பியது.

 

அரவிந்தன் “எதையும் போட்டு குழப்பிக்காத அரவிந்தா.. கூல்..” என்று தனக்குத்தானே சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டு, நாற்காலியிலிருந்து எழுந்து சென்று போனை எடுத்துப் பார்க்க, ஒரு புதிய எண்ணிலிருந்து அழைப்பு வந்துகொண்டிருந்தது.

 

அரவிந்தன் புது எண் என்றதும் ஏதாவது ராங் நம்பர் அல்லது விளம்பர காலாக இருக்கும் என்று போனை எடுக்கவில்லை.

 

ஆனால், அடுத்த வினாடியே மீண்டும் அதே எண்ணிலிருந்து கால் வந்தது. அரவிந்தன் இந்த முறை அந்த போன்காலை அலட்சியம் செய்யாமல், அட்டன்ட் செய்து “ஹலோ..” என்றான்.

 

அரவிந்தன் ஹலோ என்றதுமே எதிர்முனையில் “ஹா.. ஹா.. ஹா..” என்ற சிரிப்புச் சத்தம்.

 

அரவிந்தன் மீண்டும் “ஹலோ.. நீங்க யாரு?” என்று கேட்க, “அரவிந்தா, நான் யாருன்னு உனக்கு நல்லா தெரியும். என் குரலை வச்சு உன்னால என்னை கண்டுபிடிக்க முடியலையா?” என்று சொல்ல, அரவிந்தன், இந்த குரல் யாருடையதாக இருக்கும் என்று சில வினாடிகள் மௌனமாக யோசிக்க ஆரம்பித்தான்.

 

“என்ன தம்பி? இன்னுமா என்னை கண்டுபிடிக்க முடியல.. சரி சரி.. நீ என்ன மறந்திருக்க மாட்டேன்னு நினைச்சேன். ஆனா மறந்துட்ட.. சரி விடு.. ஆனா எனக்கு உன்ன பத்தி நேத்துதான் தெரிஞ்சுது..” என்று சொன்னதும், அரவிந்தனுக்கு குப்பென உடல் வியர்த்தது.

 

“ஏய் யாரு நீ? உனக்கு என்ன வேணும்? நீ எதப்பத்தி பேசுற?” என்று மனதில் இருக்கும் பயத்தை மறைத்து, குரலை கொஞ்சம் உயர்த்தி அந்த மர்ம நபரிடம் கேட்டான் அரவிந்தன்.

 

“நான் எதைப் பத்தி பேசுறேன்னு உனக்கு சொன்னா புரியாது.. அதனால உன்னோட வாட்ஸ்அப் கொஞ்சம் செக் பண்ணு..” என்று அந்த மர்ம நபர் சொல்ல, அரவிந்தன் உடனே வாட்ஸ்அப்பை திறக்க, இப்போது கால் வந்த அதே நம்பரில் இருந்து ஒரு வீடியோ வந்திருந்தது.

 

அரவிந்தன் அந்த வீடியோவை ப்ளே செய்ய, அந்த வீடியோவைப் பார்த்து அவன் கண்கள் விரிந்தன. கால்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தன.

 

இருபது வினாடிகள் மட்டும் கொண்ட அந்த வீடியோவில், நேற்றிரவு மலர்விழி “டேய் நாயே, பெத்த அம்மான்னுகூட பாக்காம என் கற்பை கலங்கப்படுத்துறியேடா..” என்று கதறியும், அரவிந்தன் எதையும் காதில் வாங்காமல் தன் அம்மாவின் கூதியில் ஓத்துக்கொண்டிருந்த காட்சி படமாக பதிவாகியிருந்தது.

 

அந்த வீடியோ கிளிப்பிங்கைப் பார்த்து முடித்ததும், “டேய் யாருடா நீ.. இது எப்படிடா உனக்கு கிடச்சது? இது பொய்.. நீ ஏதோ AIல வீடியோ கிரியேட் செஞ்சு என்ன ஏமாத்த பாக்குற?” என்று கத்தினான் அரவிந்தன்.

 

“ஓஓஓஓஓ.. அப்படியா அரவிந்தா.. இத உன் அம்மாவுக்கு அனுப்புறேன்.. அவங்க பாத்துட்டு இது ஒரிஜினலா இல்ல ஃபேக்ஃகான்னு சொல்லட்டுமே என்று சொல்ல, அரவிந்தன் அதிர்ந்துபோனான்.

 

“ஏய் ஏய் ஏய்.. தயவுசெஞ்சு அப்படிலாம் செஞ்சுடாத.. நீ என்ன சொல்ல வரேன்னு எனக்கு புரியுது.. இப்போ உனக்கு என்ன வேணும்?” என்று கேட்டான் அரவிந்தன்.

 

“என்னடா நீ? எல்லாத்தையும் போன்லயே பேசிட்டு இருக்க? இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல நீ நான் சொல்ற இடத்துக்கு வரனும்.. இல்லைன்னா, இந்த வீடியோ கிளிப்ப உன் அம்மாவுக்கு அனுப்பிடுவேன்.. அப்புறம் என்கிட்ட இருக்கிற முழு வீடியோவை ஒரு பார்ன் சைட்ல அப்லோட் செஞ்சுடுவேன்..” என்று மிரட்டினான் அந்த மர்ம நபர்.

 

“சரி சரி.. நீ சொல்ற இடத்துக்கு வரேன்.. தயவுசெஞ்சு தப்பா எதையும் பண்ணிடாத..” என்று கெஞ்சினான் அரவிந்தன்.

 

“ஹா.. ஹா.. ஹா..” என மீண்டும் அதே சிரிப்புடன் “அப்படி வா வழிக்கு.. நீ எங்க வரனும்ன்னு உனக்கு லொக்கேஷன் அனுப்புறேன்.. சரியா ஒரு மணி நேரம்தான் டைம்.. அதுக்குள்ள நீ அங்க வரனும்..” என்று சொல்லியபடி, போன்கால் கட் ஆனது.

 

அரவிந்தன் அந்த குரலை மீண்டும் மீண்டும் தன் நினைவில் ஓட்டிப் பார்த்தான். ஆனால் அந்த குரலுக்கு சொந்தக்கரான் யாரென்னு அவனால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.

 

அப்போது அவன் வாட்ஸ்அப்க்கு ஒரு லொக்கேஷன் வர, “சரி.. ரிலாக்ஸ் அரவிந்தா.. அவன் யாருன்னு யோசிச்சு நேரத்தை வீணடிக்காதே.. இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல அவன் யாருன்னு தெரிஞ்சிடும்..” என்று நினைத்துக்கொண்டு, வேகவேகமாக கிளம்பினான்.

 

அரவிந்தன் அவசரமாகக் கிளம்புவதைப் பார்த்த மலர்விழி “அரவிந்தா.. எங்கடா இவ்ளோ வேகமா கிளம்பற..” என்று கேட்டதும், அரவிந்தன் சமாளிக்கும் விதமாக “ஒன்னுமில்லம்மா.. பிரண்ட்க்கு ஏதோ அர்ஜென்ட்டா உதவி வேணுமாம்.. அதான்..” என்று சொல்லியபடி வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தவன், “எனக்காக நீ காத்துக்கிட்டு இருக்காத.. சாப்பிடு..” என்று தன் அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு, வண்டியை வேகமாக கிளப்பினான் அரவிந்தன்.

 

- தொடரும்.

 

வணக்கம் நண்பர்களே..

உங்களுக்கு ஒரு கேள்வி.

அரவிந்தனை ப்ளாக் மெய்ல் செய்பவன் யார்? அவன் அரவிந்தனிடம் என்ன கேட்பான் என்று உங்களுக்கு என்ன தோன்றுகிறது என கமென்ட் செய்யுங்கள்.

நன்றி.