Incest மனைவியின் பாசம்..

[சிற்பி***]

நான் சிரித்துக் கொண்டே கவிதாவின் சிரிப்பு முகத்தை பார்த்தேன். அவள் முகம் புரையேறிக் கொண்டிருக்கும் காம
உணர்ச்சியை அடக்கும் பாவனை தெரிந்தது. அவளின் சிரிப்பை மீறி அந்து நெளிந்துக் கொண்டிருந்தது.

கவிதா மெதுவாக தன் இடது முலையிலிருந்து அபினயாவின் வாயை எடுத்தாள், பால் காம்பிலிருந்தும் அபினயாவின்
வாயிலிருந்தும் வழிந்தது. அப்படியே அபினயாவை நேராக தூக்கி அவள் முதுகை தடுவி பால் உணவு குழாயில் தங்காமல்
புறை ஏறாமல் பார்த்துக் கொண்டாள். சிரித்துக் கொண்டிருந்த அபினயாவை அப்படியே எங்களுக்கு காட்டினாள். நானும்
அவினாஷும் அபினயாவுக்கு மெல்லிதாக முத்தம் கொடுத்தோம்.

கவிதா அபினயாவை அவினாஷிடம் கொடுத்தாள், அவன் நேர்த்தியாக பெரியவர்களை தூக்குவதைப் போல தூக்கினான்.
“அவினாஷ் அப்படி யாராவது வர்றாங்களான்னு பாரு..அப்பாவும் அம்மாவும் பேசனும்...” என அவினாஷின் பார்வையை தடுப்பின்
மீது திருப்பி, என்னை வெளிச்சம் மங்களாக இருக்கும் மூலைக்கு அவசரஅவசரமாக இழுத்துக் கொண்டு
சென்று சுவற்றின் மீது மோதி சாய்த்தாள்.

அவள் முகத்தில் ஒரு குறும்பு சிரிப்பு இருந்தது. நான் இவள் இன்னும் என்ன செய்யப் போகிறாள் என பயத்துடன் இருந்தேன்.
இனிமேல் அவளுக்கு கட்டுப்படுவதே எனக்கு நன்மை என முடிவெ செய்தேன்.

கவிதா என் பேண்டின் ஜிப்பை கீழிறக்கினாள். நான் அதிர்ந்து கொண்டு புரியாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே..
என் ஜட்டியினுள் கையை விட்டு என் ஆணுறுப்பை பிடித்தாள். என் தொடையிடை பிரதேசம் முழுவதும் அவளின்
கை சூட்டு கதகதப்பினாள் ஆக்கிரிமிப்புக்குள்ளானது. என ஆணுறுப்பு கவிதா ஆடிய ருத்ரதாண்டவத்தால் பயந்து
அரை அங்குளமாக சுருண்டு விட்டது. விறைத்தால் ஈட்டிப் போல இருக்கும் என் ஆணுறுப்பை துழாவித்தான் கவிதாவால்
கண்டுப்பிடிக்க முடிந்தது. அது சிறுத்து துவண்டிருந்த கோளத்தை தன் கைகளால் அளந்த கவிதா கொள் என்று சிரித்தாள்.

“இப்படித்தான் என் சிவா இருக்கனும்...” என சிரித்தப்படியே காணாமல் போன என் உறுப்பையும் விதைப்பையையும் தடவி உடம்பு
பிடியாக பிடித்தப்படி.
“வலிக்குது கவி...” என்றேன் அவள் பிடியால் ஏற்பட்ட வலியால் நெளிந்தப்படி.
“இப்ப புரியுதுல..தப்பு செய்யனும்னு அவசியம் கிடையாது... தப்பு செய்யனும்
தோனுனா கூட..கவிதா என் சிவாவுக்கு
என்ன பண்ணுவான்னு தெரியுதுல...” என அன்புடன் சிரித்தப்படி மேலும் இறுக பற்றியப்படி.
“ஐயோ ...அதான் நா பண்ண மாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணிட்டேன்ல..” என மறுபடியும் உயிர் பிச்சை கேட்டேன்.

என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்த கவிதா.. அவள் உடலில் ஏறியிருந்து அடக்கி வைத்திருந்ந்த காம ஆசைக்கு சுதந்திரம்
கொடுத்துவிட்டதை உணர முடிந்தது. அந்த ஆசைக்கு தீனி போட முடிவு செய்து விட்ட அறிக்குறி தெரிந்தது
“டே சிவா என்னதுல உன் கையை வைடா...” என்றாள். நான் அதிர்ந்து போய் கவிதாவை பார்த்தேன். என் கவிதாவா இது என
என் மனம் சந்தேகப்பட்டது.
“என்னடா...யோசிக்கிறே..” என்றாள் கவிதா.
நான் ஓன்றும் பேசாமல் மனம் பதைபதைக்க என் கையை அவளின் வயிற்று வழியாக சேலையினுள் நுழைக்க முயன்றேன்..
“அது வழியா வேணாம்..சேலையை தூக்கி கையை வை...” என்றாள்.

நான் பயந்து போனேன்...”யாராவது வந்திருவாங்க ..கவி..” என்றேன் பய பதற்றதுடன்..
“அதெல்லாம் யாரும் வரமாட்டாங்க..வந்தா சமாளிச்சிகுலாம்..” என பிடிவாதமாக சொன்னாள்

நான் மந்திரித்து கட்டுப்பட்டவன் போல, சிறிது குணிந்து சேலையை தூக்கினேன். அவளின் ஜட்டி இறக்கிவிட்ட
முழங்கால் நிலையிலிருந்தது. அப்படியே என் கையை எடுத்து அவளின் உறுப்பில் வைத்தேன். அடர் மயிர் காடு
அந்த பகுதியை முழுக்க ஆக்கிரமித்து அவளின் உறுப்பு வழிந்து வெளியேற்றிய மதனநீர் அந்த காட்டை
கசகசவென்று வைத்திருந்தது. என் விரல்களால் அந்த அடர் காடை சீவி துழாவ, என் கைக அவளுறுப்பின் கொழகொழ
நிலையை உணர்ந்தது தடவியது.

கவிதா காம உணர்ச்சியால் வயப்பட்டு கொந்தளிப்பில் இருக்கிறாள் என உணர்ந்தேன்...ஓரு வினாடியின் இலட்சத்தில் ஒரு
பகுதி நேரத்தில் என் மனதில் கவிதாவின் காம உச்சத்திற்கு நான் காரணமா இல்லை அவினாஷ் காரணமா என தேவையில்லாமல்
அசிங்கமான எண்ணம் ஓடியது.

அந்த எண்ணத்தையும் கவிதா உணர்ந்துக் கொண்டு என் உறுப்பை இன்னும் மூர்க்கமாக கசக்கி, சிறிது குணிந்து தன்
தொடைகளை கொஞ்சம் விலக்கினாள். நான் வலியை மறக்க அவள் உறுப்பை தடவ ஆரம்பிக்க அவள் உறுப்பின் எண்ணை கசகசப்பு
என் கையை நனைக்க ஆரம்பித்தது. அவள் என் உறுப்பின் மீதியிருந்த பிடியை தளர்த்தினாள்.

“சிவா..ஐ..லவ் யூ டா...” என்றால் கவிதா உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில்.
“கவி ..ஐ..லவ் யூ டா..” என்றேன்.
“சிவா..என்னது உள்ளே ஏதாவது விட்றா...” என்றாள். நான் ஆச்சரியத்துடன் அதிர்ந்தேன் நான் என்னையே நம்ப
முடியாமல் என் நடுவிரலை அவளின் மன்மதபீடத்தில் மெதுவாக தடவினேன்..
“டேய்..சிவா..கவிதாவை என்னடா பண்றே..” என்று தன்னிலை மறக்க தொடங்கினாள். நான் மெதுவாக என்
நடுவிரலை அவளின் உறுப்பின் அகண்ட வாசலில் வைக்க, அது தானாக என் விரலை விழுங்க ஆரம்பிக்க...
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....” என கவிதா வாயிலிருந்து முனுகல் வந்தது. கண்கள் இறுக மூடினாள்.

என் விரல் திருநெல்வேலி இருட்டுக் கடை அல்வாவின்னுள் இறங்குவதைப் போலிருந்தது. அல்வாவை விரலால்
கிண்டுவதைப் போல நோண்டினேன்.

பிறகு மெதுவாக கண்களை திறந்து என் முகத்தை பார்த்தாள். நான் என் விரலால் அவளின் குகையை நோண்டிக் கொண்டிருந்தேன்.
உணர்ச்சி கொந்தளிப்பிலும்...
“சிவா..உனக்கு ஆசை வரலயா...” என்று கேள்வி கேட்டாள்.
“கவி..வெறி ஏறிகிட்டு இருக்கு..ஆசையா இருக்கு..” என்றேன் நிதானமடைய முயன்று கொண்டு.
“அப்போ..ஏண்டா உன்னோடுது விறைக்கல...” என என் உறுப்பை இன்னும் அழுத்தி கசக்கினாள்.

“கவி..அந்து உன்னை பார்த்து பயந்துடுச்சி...” என்றேன்.
“ஏன்...நீ சொன்னா கேட்காதோ...” என கொக்கி போட்டாள்.
“இல்ல கவி...இனிமே நீ நினைச்சா தான் அது எந்திரிக்கும் வேணாம்னா அது உட்கார்ந்துரும்...” என்று நான் இப்போதிருக்கும்
உண்மை நிலையை சொன்னேன். கவிதாவின் உணர்ச்சியை தூண்ட அவளின் குகையை இன்னும் அதிகமாக நோண்டிக்கொண்டிருந்தேன்.
இப்போது அல்வா கொழகொழ நிலைமையிலிருந்தது..

“சிவா..ஆறு மாசத்திற்கு முன்னாடி இப்படித்தானே இருந்தே..நான் நினைச்சாதான் பார்த்தாதான் அது எழுந்திருக்கும்..
இப்ப ஏண்டா மாறிட்டே...” என ஏக்கத்துடன் நிலையில்லாமல் கேட்டாள். நான் அவளின் உணர்ச்சியை மேலும் தூண்டினேன்.
என் அனைத்து விரல்களும் அவள் உறுப்பின் மீது தபேலா வாசித்தது. அவளின் மதன்நீர் என் கைகளை நனைத்தப்படி இருந்தது..
அவளது உணர்ச்சிகள் தூண்டிவிடப்பட..
“சிவா..நீ இல்லாம என்னால இருக்க முடியாதுடா..” என்றாள்
“ம்ம்ம்ம்...”
“சிவா...நீ எனக்கு அடிமையா இருக்கனும்டா....”
‘ம்ம்ம்ம்ம்.....”
“சிவா...நா நினைச்சப்படி நீ நடக்கனும்டா....”
“ம்ம்ம்ம்ம்....”
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..நடப்பியாடா....” என உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில்
“ம்ம்ம்ம்ம்....”
“நா கேட்காம உன்னது விறைக்காதுலே...” என என் தடம் தெரியாமல் சிறுத்து போன என் ஆணுறுப்பை கசிக்கியப்படி..
“ஆமா.. சத்தியமா....கவி...” என்றேன் பயந்தப்படி.
“நா எழுந்திருன்னு நினைச்சா..அது எழுந்திருக்கனும்..அடங்குன்னு நினைச்சா அது அடங்கனும்...” என்றாள்
“சத்தியமா..கவி...”
“வேறு யாருக்காவது எதுக்காவது எந்திரிக்காதுல...” என கேட்டாள்.
“சத்தியமா எந்திரிக்காது..கவி...”
“அப்படி எந்திரிச்சா...” என கேள்வி கேட்டாள்
“எந்திரிக்காது கவி...” என்றேன்.
“அப்படி எந்திரிச்சா..கவிதா என்ன பண்ணுவான்னு தெரியும்ல...”
“தெரியும்..கவி..” நான் பயந்தப்படி.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... என்ன பண்ணுவா...இந்த கவிதா...” என உச்ச நிலையை தொட்டுவிட்டதற்கு அறிகுறியுடன் கேட்டாள்.
“என்னை கொன்னுடுவா..என் கவிதா...” என்று பயந்தப்படி மேலும் அவளை தூண்டினேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆ...உன் கவிதா என்னடா பண்ணுவா..” என காம கிசுகிசுப்புடன் வெடிக்கும் நிலையில் கேட்டாள்.
“என் கவிதா என்னை கொன்னுடுவா..” என அவளை உச்சத்திற்கு அனுப்பும் மும்மரத்துடன் சொன்னேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ் சிவா..ஆஆஅ இனிமே என்னை ஏமாத்தினா ஆஆஅ... உன்னை என்னா பண்ணுவேன் தெரியுமா...” என கொந்தளிப்பில்
கேட்டாள்
“என்னை என்ன வேணாலும் பண்ணிக்கோ..கவி..” என்று அவள் அனுபவிக்கும் காம உச்சத்தை ரசிக்கும் பொருட்டு சொன்னேன்.

கவிதா உச்ச நிலையை அடையும் தருவாயில் இருந்தாள். அவள் கத்திவிடுவாளோ என பயந்து போனேன்.
யாராவது வந்த நாங்கள் இருக்கும் இந்த அலங்கோலத்தை பார்த்து விடுவார்களோ என மான மரண பயம்
என் மனதில் தொற்றிக் கொண்டது. எப்படியாவது கவிதாவை உச்சத்திற்கு அழைத்துச் சென்று, இந்த சூழ்நிலையை மாற்ற
வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டு,...

என் கட்டை விரலை அவளின் மன்மத பீடத்தில் மூர்க்கமாக அழுத்திக்கொண்டு நடு விரலை குகையினுள்
அங்கிங்கு எனாதப்படி நோண்டிக்கொண்டு மற்ற விரல்கள் அவளின் குகை இதழ்களை வீணை வாசித்தப்படி அவளை
உச்சத்திற்கு அழைத்துச் சென்றுவிட்டேன்..

“ஆஆஆஆஹாஹாஅ.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..சிவா என்னை ஏமாத்தினா வெச்சிக்கோ..” என உச்சத்தை தொடும் தருவாயில்.

ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்க்க்க்க்க்...டப்...என என் இடது கன்னத்தில் இடி விழுந்தது. நான் அந்த அடியால் என் உடல் வலது புறமாக சாய்ந்து
தரையில் விழப்போக கவிதா என் உறுப்பை இறுக்கமாக பற்றிக்கொள்ள நான் அவளின் மயிர் காடுகளை பற்றிக் கொள்ள
விழாமால் தப்பித்துக் கொண்டேன்.

மறுபடியும் கவிதா...
“தப்பு செய்யும் போது மறுபடியும் இதை ஞாபகம் வெச்சிக்கோ...” என தன் பலத்தை முழுவது திரட்டி வலது கையால்
என் உறுப்பை கெட்டியாக பற்றிக் கொண்டு இடது கையால் மறுபடியும் என் இடது கன்னத்தில்..ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்க்க்க்க்க்...டப்...என என் இடது கன்னத்தில் இடி விழுந்தது...

அவள் அடித்தது என் சிறுவயதில் குறும்பு செய்து என் அம்மாவிடம் வாங்கி அடியின் வலியால் ஏற்பட்ட அழுகைப் போல
அப்போது எனக்கு அடுக்கமுடியாத அழுகை வந்து வாய்விட்டு மெலிதாக சத்தமெழுப்பி அழுதேன். வலியால் பாசத்தாள்
நான் அழுதுக் கொண்டிருந்தேன்.

அழ அழ கவிதா என்னை அடித்தது வலிக்கவில்லை, ஏனோ அவள் மீது பாசம் பொங்கியது..அவளை உயிருடன் இருக பற்றி
கொண்டேயிருக்க வேண்டும் என்பதைப் போல பாச பற்று..

கவிதா உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து...உடல் துடித்து..தன்னிலை மறந்து அப்படியே என்னை இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து..
“சிவா..ஐ..லவ்..யூ..சிவா....ஆஆஆஹாஹாஹா ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...சாரி சிவா..சாரி சிவா..சாரி...சிவாஆஆஆ....” என என் மேல்
துவண்டு விழுந்தாள். நான் அழுகையுடன் அவளை ஆரத்தழுவிக் கொண்டேன். அவளின் துடிப்பு அப்போதும் அடங்கவில்லை...

அடங்க சிறிது நேரம் பிடித்தது...பிறகு கதகதப்பில்..

இருவரும் முத்த மழை பொழிந்துக் கொண்டிருந்தோம். கவிதா என் கன்னத்தில் கணக்கிட முடியாத எச்சில் நிறைந்த
முத்தமழை பொழிந்தாள். தன் நாக்கால் என் அடிவிழுந்த கன்னத்தை நக்கினாள். அடியின் அச்சுகளை தன் நாக்கால்
அழிக்க முயற்ச்சித்தாள். மெல்லிதாக விசும்பியப்படி..
“ஏண்டா ...சிவா...என்னை இப்படி ஆக்கிட்டே...என் சிவாவை அடிக்கிற மாதிரி வைச்சுட்டே..சாரி சிவா..சாரி..சாரி..சாரி...” என
என்னை கொஞ்சிக் கொண்டு கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

அவள் உள்ளத்தில் இருந்த அனைத்து பாசத்தையும் அன்பையும் என் மேல் கொட்டி அவளின் அரவணைப்பாள் என்
மேல் பொழிந்து கொண்டிருந்தாள். நான் முழுமையாக அவளின் அடிமையாகி விட்டேன். அவளும் நானும் மீண்டும் ஒன்றானோம்.

அவள் மனது நினைப்பவற்றை அறிந்து நடக்கும் அடிமை நாயாக மாறிவிட்டேன். இந்த அடிமை பாசம் எனக்கு
ஒருவித ஆனந்தத்தை பரவசத்தை தந்தது. நான் அப்படியே அவளை இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து அவள் வாயில் அழுத்தமாக
முத்தம் கொடுத்து...
“கவிதா..இனிமே இந்த சிவா உடலாலும் மனதாலும்..உனக்குத்தான்..உனக்கு
அடிமைதான்...இது சத்தியம்..” என்றேன் பாசத்துடன்
உறுதியாக.
“எனக்கு தெரியும் என் பழைய..சிவா..எனக்கு கிடைச்சிட்டான்னு..” என்றாள் பெருமிதத்துடன். என்னை பார்த்து
சிரித்தப்படி என் கன்னத்தில் முத்தங்களை அளித்தாள். அடிப்பட்ட கன்னத்திற்கு ஆறுதல் அளித்தது அது.

திடிரென நாஙகள் இருந்த அலங்கோலத்தை உணர்ந்தவளாக...
“சிவா..டைமாச்சு...யாராவது வந்துரப் போறாங்க...” என கூறியவள், அரக்கபரக்க தயாரானாள். அவள் பையிலிருந்த
சேலைக்கு பொறுத்தமான மற்றொரு ஜாக்கெட் பிரா எடுத்து தன் பெருத்த முலைகளை லாவகமாக அதினுள் திணித்து
அவைகளை பெருத்ததன்மையை தன் திறமையால் மறைத்தாள். தரையில் அலங்கோலமாக கிடைந்த சேலை முந்தானையை
எடுத்து சரி செய்து மார்பின் மீது மூடினாள். பையிலிருந்த மேக் அப் செட்டை எடுத்து அலைப்பேசி வெளிச்சத்தில் தன் முகத்தை
அலங்காரம் செய்தாள்

இப்போது குடும்பத்து குத்துவிளக்கு தேவதையாக காட்சியளித்தாள். என்னை பார்த்து பாசத்துடன் சிரித்தாள். அலைப்பேசி
வெளிச்சத்தில் என் கன்னத்தில் அவளின் அடிகளின் அச்சுக்கள் தெரிகிறதா என பார்த்தாள். கொஞ்சம் முகப்பவுடர் கிரீம் பூசி
சரி செய்தாள்..என்னை பார்த்து குறும்பாக..சிரித்தாள்..
” இப்போ யாராவது உன்னை பார்த்தால்..அடிவாங்கியது தெரியாது...” என கொள்ளென்று சிரித்தாள்.
“என் பொண்டாட்டிகிட்டே தானே அடிவாங்கினேன்..” என நானும் சிரித்தேன்.
அவள் என்னை குறும்புடன் பார்த்து..
அவினாஷிடமிருந்து அபினயாவை வாங்கினாள்..மறுபடியும் என் பக்கத்தில் வந்து..என் கன்னம் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்..
“சாரி..சிவா..”என்றாள் பாசமாக.
“சாரி...கவிதா..” என்றேன் நானும் பாசமாக.
இருவரும் சிரித்தோம்.. ஏனோ என்னையறியாமல்..
:இனிமே...உன்னைத்தவிர யாரையும் நினைக்க மாட்டேன் கவி..தப்பான நினைப்பு என் மனசுல வராது கவி...” என்றேன் உண்மையாக.
கவிதா பதில் சொல்லாமல் என்னை குறும்பாக பார்த்து சிரித்தாள்.

”சரிங்க..நான் இப்போ போறேன்...நீங்க கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வாங்க..டென்ஷன் ஆகாதிங்க..அப்புறம்
நான் அடிச்சது எல்லோருக்கும் தெரிஞ்சிடும்..” என சிரித்தப்படி எனக்கு முத்தமிட்டாள். அவினாஷ் என் காலை தட்ட
அவனை தூக்க அவனும் என் முகத்தில் முத்த மிட்டான்..
“ஐ..லவ்..யூ...டாடி...” என்றான்.

அவன் கண்களை பார்த்தேன். களங்கமற்ற பிள்ளையின் பாசம் அதில் தெரிந்தது. நான் தேடிய என் மனைவியை
திருடிய கள்வனின் பார்வை அதிலில்லை.

மூவரும் விழாவில் ஐக்கியமாக சென்று விட..அந்த மொட்டை மாடி பகுதியில் மாயான அமைதி நிலுவியது. இங்கு நிகழ்ந்த
அணைத்து பாச போராட்டம் உணர்வுகள் உறவுகள் விளையாட்டுக்கள் காம விளையாட்டுக்கள் எதையும் வெளிக்காட்டாமல்
அவைகளின் தடங்கள் ஓன்றைக் கூட காட்டாமல் அந்த பகுதி முழுக்க வெறிச் என்றிருந்தது.

இங்கே இப்படி ஒரு நிகழ்வு நடந்தது என்று நான் சொன்னால்தான் உலகத்திற்கே தெரியும்.

என் உடலும் மனதும் அனைத்தையும் இழந்துவிட்ட நிலைமை அடைந்து மென்மையாக இருந்தது. காற்றாக மாறியிருந்தது.
நான் தீவிரமாக முடிவெடுத்து விட்டேன். இனி என் நினைப்பெல்லாம் கவிதாதான். கள்ள உறவு கள்ள காம இன்பம் என்ற
பேச்சுக்கே இனி இடம் தரக் கூடாது என முடிவு செய்தேன். இனி எல்லாமே கவிதாதான், அவள் எந்த சுகத்தை அளித்தாலும்
அதுவே எனக்கு போதும் என முடிவுக்கு வந்தேன்.

நான் எடுத்த முடிவு என் வாழ்கை ஒரு ஏதேன் தோட்டத்தை போல மாறுவதாக எண்ணினேன். அதில் நானும் கவிதாவும்
அவினாஷும் அபினயாவும் இன்பமாக ஆனந்தமாக வாழ்வதாக கற்பனை செய்தேன் . உண்மையில் மூன்று மாதத்திற்கு முன்
அப்படித்தான் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தோம். இப்போது என் வாழ்வில் சொர்க்கம் வந்துவிட்டது. குதூகலித்தேன்.

ஆனால் அந்த நொடியில் எனக்கு தெரியாது. என் சொர்க்க வாழ்கையை குலைக்க சாத்தான்..இல்லையில்லை..சாத்தான்கள்
வரப்போகின்றது என்று. அது அந்த இரவே அந்த மொட்டை மாடியில் வரப் போகிறது என்று...யார் சொன்னது சாத்தான்
ஆப்பிள் பழத்தால்தான் பிரச்சனையை உண்டாக்கினான் என்று....



யாரோ என்னை உலுக்க நான் யோசனையில் இருந்து விடுபட்டு, நிஜ உலகிற்கு வந்தேன்.. கவிதா தான் என் எதிரே நின்றிருந்தாள்..

என்னை குறும்புடன் பாத்த கவிதா..சட்டென்று..
“ஏன் அவினாஷை பார்த்து பயந்துட்டியா...” என்றாள். நான் திடுக்கிட்டேன்.
“இல்ல...கவி...வந்து..ம்ம்ம்..” என வார்த்தைகளை ழுனுங்கினேன்.
“மனசுல என்ன நினைகறேன்னு..தைரிமா சொல்லுடா..சிவா..யார்கிட்ட சொல்லப்போற உன் கவிதா கிட்டே தானே...” என்று
என்னை மேலும் இறுக கட்டிப்பிடித்தாள்.
“எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலே கவி...” என்றேன் பயத்துடன்.
“ச்சீ..சொல்லுடா என் புருசா.. நா ஒன்னும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன்” என்றாள் நக்கலாக.

நான் என் அடி மனதில் தோன்றிய உணர்ச்சிகளை கொட்டினேன்..
“எனக்கு பயமா இருந்துச்சு கவிதா...ஏதோ செய்யக் கூடாத ஒன்னை நீங்க செய்யறதா தோணிச்சு கவி..அருவெறுப்பான
தடைசெஞ்ச செய்யக்கூடாத செயலை ஆசையா செய்யறதா தோணிச்சு... ஏதோ அசிங்கமா பண்றதா தோணிச்சு.. என்
கவிதாவை எனக்கு மட்டுமே சொந்தமான கவிதாவை விதியை மீறி அனுபவிக்கறதா தோணிச்சு... என்
கவிதாவை என்னிடம் இருந்து திருடரதா தோணிச்சு...” என நான் உணர்ந்தவைகளை கவிதாவிடம் கொட்டினேன்.
நான் சொல்ல சொல்ல என் உடல் பதறி நடுங்கியது. கவிதா என்னை இறுக கட்டிப்பிடித்தால் என் நடுக்கம் கட்டுப்பாட்டுடன்
இருந்தது.

கவிதா என்னை பரிதாபமாக பார்த்தாள். அவள் முக பாவனை மாறியது. என் இதழ்களை கவ்வினாள் சிறிது நேரத்திற்கு
பிறகு என் கண்களை பார்த்தாள். கண்கள் மூலம் காம அறுவி கொட்டியப்படி என்னை பாசத்துடன் பார்த்தாள். அவள் கண்கள்
என் ஆணுறுப்பை விறைக்க கட்டளையிட்டது. அந்த கட்டளையை என் மூளை உணர்ந்து கொண்டதோ இல்லையோ என்
ஆணுறுப்பு உணர்ந்து... சட்டென்று.. விறைத்து என் ஜட்டியையும் பேண்டையும் கிழித்து வெளியே வருகின்ற அளவுக்கு முட்டிக்
கொண்டு நின்றது.

கவிதா கட்டிப்பிடித்தப்படி வலது கையை எங்கள் உடலுக்கு நடுவில் நுழைத்து பேண்ட் ஜிப்பை கீழியிறுக்கி ஜட்டினுள்
கையை விட்டு என் ஆணுறுப்பை பூப்போல கையால் தழுவினாள். என் ஆணுறுப்பு வழக்குத்திற்கு மாறாக தடித்து
நீடித்து கணமாக அவள் கரத்தை மீறி வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்தது. ஒரு குழந்தை பாசத்துடன் கொஞ்சுவதைப் போல தடுவுவதைப் போல என் உறுப்பை பிடித்து தடவிக் கொண்டிருந்தாள். நான் சொர்க்கத்தில் மிதக்க ஆரம்பித்தேன். என் உறுப்பு
வெடிக்க தயாராக இருந்தது. அதனை கட்டுப்படுத்த என் மனம் அரும்பாடுபட்டது.

கவிதா அவள் வாயை என் காதருகே எடுத்து வந்தாள். என் வாய் அவளின் இடது காதருகே இருந்தது...கவிதா என் உறுப்பை
தடவிக் கொண்டிருந்தாள்...
“அவினாஷுக்கும் எனக்கும் இருக்கும் பாசம் எந்த மாதிரி பாசம்..சிவா...” என கிசுகிசுப்புடன் கேட்டாள்.
“தாய்க்கும் மகனுக்கும் நடுவே இருக்கும் பாசம் கவி...” நானும் கிசுகிசுத்தேன்.
“வேற ஏதாவது இருக்கா...சிவா..” என்றாள்
“இல்லை கவி...”
“அப்போ ஏண்டா பயப்படுறே...” என்றாள்.
“இல்ல கவி...ஏதோ பயம்... எனக்கு தெரியாம ஏதோ நடக்குதுன்னு ஒரே குழப்பம்...” என்றேன்
“என்னை நல்ல புரிஞ்சி வெச்சிருக்கல சிவா...”
”ஆமா....கவி....” என் காம உணர்ச்சி எல்லையில்லாமல் தூண்டிவிடப்பட்டது.

என் உறுப்பை பாசத்துடன் இதமாக பற்றியப்படி- மேலும் இறுக பிடிக்க மாட்டாளா என ஏக்கம் வரும்படி- கவிதா கேட்டாள்..
“ஏண்டா ...சிவா..அவினாஷ் எங்கிட்ட பால் குடிக்கும் போது விளையாடும் போது நான் அந்த மாதிரி சந்தோசப்பட்டேனா...”
“அந்த மாதிரின்னா...எந்த மாதிரி கவிதா...” அது எந்த மாதிரி சந்தோஷம் என எனக்கு தெரிந்திருந்தும் நான் கேட்டேன்.
“டேய்..சிவா இது தான் வேணுங்கறது...எந்த மாதிரி சந்தோசம்னு உனக்கு தெரியாது...” என்றாள் சிறிது வெட்கமாக.
“ம்ம்ம்....கவி...அது...” என நான் முழுங்கினேன். நான் நெளிந்தேன் என் உறுப்பும் அவள் கதகதப்பான கைபிடியில் நெளிந்தது..

“அந்த மாதிரி சந்தோசத்தை நா பார்க்கல கவி...” என்றேன்
“எந்த மாதிரி சந்தோசத்தை பார்த்தே....” எனக் கேட்டாள்.
“ஒரு தாய் தன் பிள்ளையின் மீது காட்டும் அளவில்லாத ஆனந்ததை பார்த்தேன்...” என உண்மையை சொன்னேன்.
“அப்போ ஏண்டா பயபடுறே...” என கேட்டாள்.
“அவினாஷ் இந்த வயதில் உன்னை அந்த மாதிரி செய்ய விடறது தப்பில்லையா...” என்றேன்.
“அவினாஷ் என்னை என்னடா பண்ணினான்...” என என் உறுப்பை தடவியப்படி கேட்டாள்.
“அவன் உங்கிட்டே பால் குடிச்சான்..நானே விளையாடாத முலையை விளையாடினான்.. சேலைக்குள் புகுந்து
விளையாடினான்...” என அவினாஷின் லீலைகளைச் சொன்னேன்.

“ஏன் அவினாஷ் என்னிடம் அப்படி விளையாட கூடாதா...” என சொக்கும்ப்படி சிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள்.
“இல்ல கவி...அவன் பெரியவனாயிட்டான்..எல்லாம் தெரியும்..இப்ப செய்யறது பின்னாடி பாதிக்கும்..நாமதான் பக்குவமா
அவனுக்கு எடுத்துச் சொல்லனும்..” என என் மன ஓட்டத்தை சொன்னேன்.
“இதை தெரியாமலா...அவினாஷை என்னிடம் அப்படி நடந்துக்க விடுறேன்...” என்றாள் சிரித்தப்படி.
‘எனக்கு ஒன்னுமே புரியல கவி...” என குழப்பமாக கேட்டேன்.

’ அவினாஷ் இப்படி செய்ய ஆசைப்படுறான்...நாம அது தப்புன்னு அவன் தப்பாக செய்தால் சொல்லலாம்...அவினாஷ்
செய்யறதெல்லாம் அன்பால வர்றது...என்ன செய்ய போறோம்னு தெரியாத ஒரு சிறுப்பிள்ளையின் செயல்.... என்னை ஒரு
பொம்மையாக நினைத்து விளையாட நினைக்கிறான்....என்னை பொம்மையாக நினைத்து
குறும்பாக விளையாடறான்..அதுல காமம் இல்லை ...வெறும் கள்ளங்கபடமற்ற பாசமும் அன்பும்தான் இருக்கிறது..”
என கவிதா தெளிவுப்படுத்தினால்.
ஆனால் எனக்கு குழப்பமாகவே இருந்தது...
“எனக்கு ஒன்னுமே புரியலே கவி..” என்றேன்.
“போக போக உங்களுக்கு புரியும்...”என்றாள் சிரித்துக் கொண்டே.

”ஆனா இந்த சமூகம் ஏற்றுக்கொள்ளுமா ...இப்படிநடப்பதை வெறுத்து அசிங்கமா கேலி செய்யும்ல...
நம்மளை அசிங்கமா பார்க்கும்ல... ” என கேட்டேன்.
கவிதா தீர்க்கமாக என்னை பார்த்து..
“நானும் அவினாஷும் என்ன காமகளியாட்டமா நடத்துறோம்..பால் குடிப்பதை அப்படியே தொடர்கிறான்..நானும் அவன் இரண்டு
வயதானவுடன் நிறுத்தவில்லை..என் உடம்புடன் விளையாட விருப்பம் அவனுக்கு..நானும் என் உடலை ஒரு பொம்மையாக
அவனுக்கு அளிக்கிறேன்...அதற்கு மேலே அதில ஒன்னுமில்லே.. அவனுக்கு அது அசிங்கம் தப்புன்னு தெரியல..மகன்னு நான்
பாசம் வைக்கிறேன் அம்மான்னு அவன் பாசம் வைக்கிறான்..இந்த உணர்வை தவிர அங்கே வேறெதுவும் இல்ல... வேறுவிதமான
அர்த்த படத்தவும் முடியாது..அவினாஷ் அவன் வெய்யறதை வெளியே சொல்ல மாட்டான்..அவனை அப்படி வளர்த்திருக்கேன்..
அவனா செய்யறது தப்புனாலே...வெட்கப்பட்டாலோ..வேண்டாம்னு சொன்னாலோ..அல்லது எல்லை மீறி
வேறு விதமா சென்றாலோ..அதை அவனுக்கு புரிய வைத்து அவன் என்னிடம் செய்யறதை விளையாடறத நிறுத்தி விடலாம்”
என கவிதா சொல்ல சொல்ல எனக்கு ஒரளவுக்கு ஆறுதல் அடைந்தது.

“சரி..கவி..நீ இருக்கறங்கற தைரியத்தில தான் என் வாழ்கையே ஓடுது... நீ எதுச் செஞ்சாலும் அது நல்லதுக்குதான்.தெரியும்..
நம்ம வாழ்கையில தப்பான ஒரு காரியத்துக்கும் நீ இடம் கொடுக்க மாட்டேன்னு எனக்கு தெரியும்..எனக்கு
புரியுது கவி..” என நான் ஆறுதலடைந்ததை அவளுக்கு சொன்னேன்.
“இன்னொன்னு புரிஞ்சுக்க சிவா..அவினாஷுக்கு இன்னும் சிறுப்பிள்ளையாகவே இருக்கான்... சமூகக் கட்டுப்பாட்டை சொல்லிக் கொடுக்கும் முதிர்ச்சியும் வர வில்லை.. அவன்
என்னை அம்மணமாக பார்ப்பதையும் எதார்த்தமாக எடுத்துட்டு இருக்கான்..” என்றாள் ஒரு முடிவை நோக்கி.


என்னா அவினாஷ் கவிதாவை அம்மணமாக பார்க்கிறானா என்று என் மனம் படபடத்தது..


“அவனுக்கு தெரிஞ்சிருகான்னு இல்லையான்னு நமக்கு எப்படி தெரியும் கவிதா..” என மேலும் என் குழப்பமான கேள்வியை
கேட்டேன்.
“அது எனக்கு தெரியாதா..அவன் எண்ண ஓட்டம் அனைத்தும் எனக்கு அத்துப்படி..அவன் என்ன நினைக்கிறான்..
அவன் ஆசை என்னான்னு எனக்கு சொல்லிவிடுவான்..” என என்னை நக்கலாக முறைத்துப் பார்த்தாள்.
அந்த பார்வை என் குத்திக் காட்டுவதைப் போல இருந்தது, என் மனதின் ரகசியங்களை அறிந்து கொண்டு என்னை
குற்றம் சாட்டுவதைப் போலிருந்தது...
“சாரி...கவி...” இனிமேல் நானும் அவினாஷைப் போலிருப்பேன் என மறைமுகமாக சத்தியம் செய்தேன்.

“இங்கே பாருங்க...எந்த ஒரு பொண்ணும் அவனுக்கு அம்மா மாதிரின்னுதான் சொல்லி வளர்த்துகிட்டிருக்கேன்..எப்படியும்
இப்ப இருக்கற சூழ்நிலையில பசங்கெல்லாம் சீக்கிரமே எல்லா விஷயத்தையும் தெரிஞ்சிக்கிறாங்க.. கெட்ட
எண்ணத்தை வளர்த்துக்கிறாங்க...பெண்கள் உடம்பை ஏதோ மூடி வைத்த ரகசியம் போல வக்கிரமா பாக்குறாங்க... இப்போ
அவனுக்கு தெரியாத வயசு..என்னை அம்மணமாக பார்ப்பது அவனுக்கு நார்மலாக தெரியுது... எந்த ஒரு அசூசையும் இல்லை..
இப்பவே பெண்களின் உறுப்பின் செயல்பாடுகளை தெரிஞ்சு வெச்சிருக்கான்..வெச்சிருக்கிறது பெட்டர் இல்ல...”
என கவிதா சொல்ல நான் புரியாமல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

கவிதா என் முகத்தை ஒரு புன்முறுவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் கை என் ஆணுறுப்பை இதமாக
தடவியப்படி என்னை காம உச்சத்துக்கு இழுத்துச் செல்ல தயரானது...
“சிவா...என் உடலை அவினாஷும் பங்கு கேட்கிறாண்டா...” என்றாள்.
நான் திடுக்கிட்டேன். கவிதாவின் பேச்சு தொனி மாறியிருந்தது.
“என்ன...கவி சொல்றே..” நான் பதறியப்படி கேட்டேன்.
“அவினாஷ்..என் உயிர்..என் உடல்..என் உடலில்லிருந்து வந்தவன்.. என்னுடைய உடம்பின் எச்சம் அவன்..
அவன் என் உடலிடம் விளையாட ஆசைப்பட்டால்... அதில் தப்பு இல்லன நான் என்னடா செய்ய முடியும்....” என்றாள் கையறுந்தநிலையில் பேசுவதைப்
போல.

பின் தன்னை மெதுவாக ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு..
“சரிடா..சிவா..இதெல்லாம் இன்னும் ஒரு இருபது நாள்ல நின்னுடும் நிப்பாட்டிருவேன்..உன் மனசுல இருக்கற
எல்லா குழப்பத்திற்கும் ஆசைக்கும் விடை கிடைச்சுடும்..”என கவிதா சொல்லியப்படி என் ஆணுறுப்பை
இதமாக நீவினாள்.

நான் ஒரு படுபயங்கரமான முட்டாள் என இப்போதுதான் புரிகிறது. அந்த கடைசி வார்த்தையை, நான் காது கொடுத்து
கேட்டு என் சிந்தையில் ஏற்றியிருந்தால், எனக்கு இப்போது ஏற்பட்டிருக்கும் பிரச்சனையே வந்திருக்காது ஆனா என்ன
செய்வது, என் ஐம்புலன்கள் அனைத்தையும் கவிதாவின் இதமான உறுப்பு நீவுதலில் செலுத்திக் கொண்டிருந்து,
இருபது நாள் காத்திருக்க வேண்டும் என்பதையும், அந்த சிறு பொறுமையை பெற்றிருக்க வேண்டும் என்பதையும் என்
மூளையில் சிந்தையில் ஏறாமல் போய்விட்டது.. நடந்து போனவற்றை இப்போது நொந்து என்ன பயன்..

கவிதா கொஞ்சம் நேரம் என் உறுப்பை இதமாக தடவினாள். எனக்கு மொட்டை மாடியில் ரகசியமாக அதுவும் பக்கத்தில்
மனிதர்கள் இருக்கும் போது, செய்வது என்னை எங்கோ இழுத்துக் கொண்டு சென்றது. கவிதாவுடன் இப்போது இங்கேயே உடலுறவு
கொண்டால் எப்படி இருக்கும் என நினைத்தேன். அந்த நினைப்பு என் உறுப்பை துடிதுடிக்க வைத்தது.

அதை உணர்ந்து கொண்ட கவிதா, சட்டென கையை எடுத்தாள். பேண்ட் ஜிப்பை போட்டாள்..
”ஐயாவுக்கு...அசிங்கமான ஆசையை பாரு...” என்றாள் என் வயிற்றை தட்டி சிரித்தப்படி.
எனக்கு ஏமாற்றம் ஏற்பட்டது. ஆனால் முன்போல கோவம் வரவில்லை, ஒரு விதமான புரிதல் இருந்தது. நான் நினைப்பது
கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது..

அதற்கு முக்கிய காரணம் நான் கவிதாவிடம் சரணாகதி ஆகிவிட்டதுதான்... சரணாகதியின் மகத்துவமே அதுதானே...

”ச்சே...இன்னிக்கு எல்லாமே கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாம போய்கிட்டிருக்கு...என் தின ராசி பலன்ல
அப்படியிருக்கோ என்னமோ....” என பொய்யாக அலுத்துக் கொண்டேன்.
“ஆமா...நீங்க ஆசைப்பட்டதெல்லாம் சாதாரண ஆசையா...எல்லாமே நடந்தேறிச்சுன்னா...இன்நேரம் குப்பை மேடா
ஆகியிருப்பீங்க...” என என் கன்னத்தை கிள்ளியப்படி சொன்னாள்.
“நீ..வந்து என்னை காப்பத்திட்டியேடி என் செல்லம்..” என அவளை கொஞ்சினேன்.

“சரி..சரி..மத்தவங்கெல்லாம் சாப்பிடறாங்க....கடைசியா நம்ம ஃபேமிலி எல்லாம் சாப்பிடம்னு முடிவாகிருக்கு..லேட்டாயிடும்..
ஐஸ்கிரீம் குடுத்த அனுப்புறேன்..அதுவரை நல்ல பையனா இருங்க..” என சொல்லியவாறு கிளம்ப எத்தனித்தவளிடம்.
“ஆமா..இங்கே மொட்டைமாடியில என்னத்த பண்ண முடியும்..இருக்குற நேரத்துல யாரு வருவாஙக்..” என சொன்னேன்.
“அட...போட சிவா...காம விஷயத்துல சைக்கிள் கேப்புல லாரியை ஓட்டுறவங்க இருக்காங்க..நீயே உன்னை
இன்னிக்கு பார்த்தேல...” என செல்லமாக எச்சரிக்கை செய்து விட்டு சென்றுவிட்டாள்..

அந்த எச்சரிக்கை அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடமே உண்மையாகுமென்று நான் கனவில் கூட நினைக்கவில்லை...நான்
கிளப்பிவிட்ட சாத்தானும் பூதமும் என்னையே வந்து தின்றுவிடும் என நான் நினைக்கவில்லை