Fantasy பவித்ரா

[Manmadhan67]

இதுவரை மணவாழ்க்கையினுள் புத்தம் புது மலராக அடி எடுத்து வைக்கப் போகும் பவித்ராவைப் பற்றி ஓரளவு பார்த்து விட்டோம். தெரிந்துக் கொண்டோம். இனி அந்த இளம் பெண்ணை மணந்து அவளை அவளுடைய பருவ உடலை திகட்ட திகட்ட அனுபவிக்க காத்திருக்கும் மணமகன் ரமேஷைப் பற்றியும் தெரிந்துக் கொள்ள வேண்டாமா?

 

ரமேஷ்...

 

ரமேஷ் இயல்பில் கொஞ்சம் கூச்ச சுபாவக்காரன். பெண்களிடம் பழக தயங்குவான். ஆனால் அவன் வயசுக்கு வந்த நாள் முதலே எல்லா ஆண்களையும் போல அவனுக்கும் பெண்களைப் பற்றி ஈர்ப்பு உண்டானது. நாளாக நாளாக எல்லோருக்கும் நிகழ்வது போலவே அவனுக்கும் பெண்களின் மீதான ஆர்வமும் ஆசையும் வளர்ந்தது. எல்லா ஆண்களையும் போல அவனுக்கும் பெண் சுகம் அனுபவிக்க மனசு நிறைய ஆசை இருந்தது. ஆனால் அவனுடைய தயக்கத்தினால் கூச்சத்தினால் அவனுக்கு கல்லூரி வரை சென்று எம் பி ஏ வரை படித்த போதும் அவனுக்கு எந்த பெண்ணுடனும் காதலோ வேறு எதுவோ உண்டாகவில்லை. ரமேஷ் பார்க்க நல்ல கலராக அப்பாவித் தனமான முகத்துடன் மீசை இல்லாமல் சாக்லெட் பாய் போல இருப்பான். இவன் தைரியமாக மூவ் செய்திருந்தால் அவன் அழகுக்கு கண்டிப்பாக எவளாவது மடிந்திருப்பாள். ஆனால் இவன் கூச்சப்பட்டுக் கொண்டே பெண்களிடமிருந்து விலகியே இருந்து காலேஜ் லைஃபை தாண்டி வந்து விட்டான்.

 

ரமேஷுக்கு பெண்களுடன் பழக தான் கூச்சமே தவிர, காலேஜில் ஆண் நண்பர்கள் ஏகப்பட்ட பேர். எப்போதும் நண்பர்களுடன் தான் சுற்றுவான். அவர்களில் பெரும்பாலான பசங்க பெண்கள் விசயத்தில் கில்லாடிகள். அவர்கள் தங்கள் கேர்ள் ப்ரண்ட்டுடன் சாட் செய்ததை, டேட்டிங் போனதை, கிஸ் அடித்ததை ஏன் சிலர் ஓத்து முடித்ததை எல்லாம் கூட மறைக்காமல் நண்பர்களுடன் சேர் பண்ணிக் கொள்வார்கள். அந்த கூட்டத்தில் ரமேஷும் இன்னும் சிலரும் மட்டும் தான் கேர்ள் ஃப்ரண்ட் அமையாத பசங்க. அவங்களுக்கு மற்றவர்களின் அனுபவங்களை கேட்டு ரசிப்பது தான் பொழுது போக்கு. ரமேஷும் தன் நண்பர்களின் காதல் காம காவியங்களை மிகவும் ஆர்வத்தோடு கேட்பான். இரவில் தன் நண்பர்களின் கதைகளை நினைத்து கையடிப்பான். மற்றபடி இன்னும் கன்னி கழியாத பையன் தான்.

 

ரமேஷுக்கு தன் நண்பர்களின் அனுபவங்களை தெரிந்து வைத்திருந்தது இப்போது ஒரு விதத்தில் உபயோகமாகிக் கொண்டிருந்தது. அவன் பவித்ராவுடன் வாட்ஸ் அப்பில் சாட் செய்ய துவங்கியதும் தன் நண்பர்களின் காதல் கதைகள் மூலம் கிடைத்த அனுபவத்தால் பவித்ராவை சாட்டிலேயே மயக்க துவங்கினான்.

 

அவன் ஆழ்மனதில் தன் நண்பர்களை போல தானும் பெண்களை கரெக்ட் செய்ய முடியாமல் சிங்கிளாகவே காலேஜ் படிப்பை முடித்து விட்டதும், அதற்கு பிறகும் அவனுக்கு எந்த பெண்ணும் செட் ஆகாததும் ஒரு தாழ்வு மனப்பான்மையை உருவாக்கி இருந்தது. ஆனால் அந்த தாழ்வு மனப்பான்மை அவனுக்கு கிடைக்கப் போகும் பவித்ராவின் தயவால் இப்போது காணாமல் போயிருந்தது.

 

பவித்ராவை போட்டோவில் பார்த்தே ரமேஷ் பிரமித்து போயிருந்தான். அந்த போட்டோக்களில் தெரிந்த பவித்ராவின் குழந்தைத் தனம் நிரம்பிய முகத்தை வைத்தே அவள் புத்தம் புது ரோஜா என்று புரிந்துக் கொண்டான். போதாதற்கு அந்த புத்தம் புது ரோஜா அளவில்லாத அழகு கொட்டிக் கிடக்கும் அழகு ரோஜாவாக இருந்ததும் ரமேஷை இன்னும் தடுமாற வைத்தது.

 

ரமேஷிடம் பெண்ணை பிடித்திருக்கிறதா என்று கேட்பதற்காக ரமேஷின் அப்பா ராஜேந்திரன் அவருக்கு பெண் வீட்டார் வாட்ஸ் அப்பில் அனுப்பிய பவித்ராவின் போட்டோக்களை ரமேஷுன் வாட்ஸ் அப்புக்கு அனுப்பியிருந்தார். அந்த போட்டோக்களை பார்த்த நொடியே ரமேஷ் பவித்ராவின் அழகிலும் இளமையிலும் மயங்கி விழுந்து விட்டான். உடனே பெண்ணை பிடித்திருக்கிறது என்றும் சொல்லி விட்டான்.

 

போட்டோக்களை அனுப்பிய அன்று அவனுக்கும் அவன் அப்பாவுக்கும் நடந்த பேச்சை நினைத்துப் பார்த்த ரமேஷ் வெட்கப்பட்டுக் கொண்டான்.

 

பவித்ராவின் போட்டோக்களை மகனுக்கு அனுப்பிய ராஜேந்திரன் அவனிடம் பெண்ணை பிடித்திருக்கிறதா என்று கேட்பதற்காக அவன் அறைக்குள் நுழைந்தார். அவர் வந்ததையே கவனிக்காமல் ரமேஷ் தன் போனில் பவித்ராவின் போட்டோக்களை ஒவ்வொன்றாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தான். அதை பார்த்த ராஜேந்திரன் மகன் பவித்ராவின் போட்டோக்களை பார்த்து தான் இப்படி அசையாமல் சிலை போல நிற்கிறான் என்பதை புரிந்துக் கொண்டு தனக்குள் சிரித்துக் கொண்டவர், தான் அறைக்குள் வந்ததை மகனுக்கு உணர்த்துவதற்காக தொண்டையை செருமினார். ஆனால் ரமேஷ் சுய நினைவுக்கு வரவில்லை. அவன் கண்கள் போனை விட்டு விலகவே இல்லை.

 

ராஜேந்திரன் மகனின் நிலையை கண்டு தலையில் அடித்துக் கொண்டவர், அதே சமயம் தன் மகனுக்கு பவித்ராவை பிடித்து விட்டது என்பதையும் புரிந்துக் கொண்டு மகிழ்ச்சியோடு அவனை நெருங்கி அவன் தோளை தொட்டார். திரும்பி பார்த்த மகன் ரமேஷை கொஞ்சம் கிண்டலாக பார்த்து...

 

ராஜேந்திரன்             :      என்னப்பா? பொண்ணை பிடிச்சிருக்கா?

 

ரமேஷ்             :      ரொம்ப பிடிச்சிருக்குப்பா...

ராஜேந்திரன்             :      அதான் நீ நான் வந்தது கூட தெரியாம வாயை பொளந்துட்டு போன்லே அவ போட்டோவை பார்த்திட்டிருந்ததை பார்க்கும் போதே தெரியுதே. வாயோரத்தை தொடைச்சுக்கோ. ஜொள்ளு வடியுது.

 

ரமேஷ்             :      போங்கப்பா...

 

ராஜேந்திரன்             :      சரி ஒரு தடவைக்கு பத்து தடவை பொண்ணு போட்டோவை நல்லா பார்த்துட்டு நல்லா யோசிச்சு உன் முடிவை சொல்லு. பொண்ணு வீட்டுக்கு தகவல் சொல்லிடலாம்.

 

ரமேஷ்             :      ஐயோ... இதிலே யோசிக்க என்னப்பா இருக்கு. சும்மா செப்பு சிலை மாதிரி இருக்காப்பா. எனக்கு இவ வேணும்.

 

ராஜேந்திரன்             :      சரிடா மகனே. அப்பா பார்த்துக்கிறேன். பொண்ணு பிடிச்சிருக்குன்னு சொன்னா மட்டும் பத்தாதா? இப்படியா எனக்கு இவ வேணும்ன்னு சொல்வே?

 

ரமேஷ்             :      ஸாரிப்பா. பவித்ரா போட்டோவெல்லாம் பார்த்து கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன். மனசிலே இருக்கிறதை மறைக்காம சொல்லிட்டேன். நீங்க எனக்கு ப்ரண்ட் மாதிரி தானே. தப்பா நினைச்சிக்காதீங்க.

 

ராஜேந்திரன்             :      இட்ஸ் ஓகேடா மகனே. என்னாலே உன் உணர்ச்சிகளை புரிஞ்சுக்க முடியுது. அதுக்காக ரொம்ப அலையாதே. பவித்ராவோட போட்டோவெல்லாம் பார்த்த உடனே நானும் உன்னை மாதிரி தான் நினைச்சேன். இந்த தங்க சிலை என் மகனுக்கு சொந்தமாகனும்ன்னு. அவ்ளோ அழகு உனக்கு வர போறவ. உனக்கு பிடிச்சிருக்கில்லே. இனி ஆக வேண்டியதை அப்பா பார்த்துக்கிறேன். கவலைப்படாதே.

 

ரமேஷ்             :      அப்பான்னா அப்பாதான்.

 

ராஜேந்திரன்             :      சரி நீ இனி பவியோட போட்டோவையெல்லாம் பார்த்து டூயட் பாட ஆரம்பிக்கலாம். நான் மத்த வேலைகளை பார்க்கிறேன்.

 

அப்பா ராஜேந்திரன் அறையை விட்டு வெளியே சென்றதும் ரமேஷின் மனதில் பலவிதமான எண்ணங்கள் ஓடத் துவங்கின. முதல் ஒன்றிரண்டு போட்டோக்களில் பவித்ராவின் முக அழகை பார்த்து ரசித்த போது உண்டாகாத எண்ணமெல்லாம் அடுத்த போட்டோக்களில் பவித்ராவின் முழு உருவத்தையும் பார்த்த போது ரமேஷின் மனதில் உருவானது.

 

பவித்ராவை போலவே ரமேஷும் இன்னும் கன்னிப் பையன் தான். ஆசைகளும் இச்சைகளும் ஆயிரம் இருந்தாலும், இது வரை எந்த பெண்ணையும் தொட்டதில்லை. அனுபவித்ததில்லை. அப்படி பெண் சுகம் அனுபவிக்காத வாலிப வயசு பையனுக்கு சும்மா ஒரு சாதாரண அழகோடு பெண் கிடைத்தாலே உணர்ச்சி ஏறும். பவித்ராவை போன்ற பேரழகி மனைவியாக அமைந்தால்.... ரமேஷ் பவித்ராவின் போட்டோவை பார்த்த நாள் முதலே எப்போடா கல்யாணம் என்று அலைய துவங்கி விட்டான்.

 

அடுத்து அவன் மனதில் இந்த இன்ப ரோஜா தனக்கு சொந்தமாகுமா என்ற கவலை துளிர்க்க அவன் கவலை அடுத்த நாளே தீர்ந்தது. தன் மகன் ரமேஷுக்கு பவித்ராவை பிடித்து இருக்கிறது. இனி மற்ற திருமண விசயங்களைப் பற்றி பேச ஆரம்பிக்கலாம் என்று சொல்வதற்காக பவித்ராவின் வீட்டிற்கு சென்ற ரமேஷின் அப்பா ராஜேந்திரன் பவித்ராவின் அப்பா சந்திரனை பார்த்து விசயத்தை சொல்ல, அவரும் பவித்ராவும் ரமேஷை பிடித்திருக்கிறது என்று சொல்லி விட்டாள் என்ற விசயத்தை சொன்னார்.

 

பவித்ராவும் ரமேஷின் போட்டோவை மட்டும் பார்த்து அவனை மணந்துக் கொள்ள ஓகே சொல்லி விட்ட விசயத்தை ராஜேந்திரன் தன் மகனிடம் சொன்னதும், ரமேஷ் வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக தன்னைப் பற்றி தானே பெருமையாக உணர்ந்தான். இத்தனை நாள் எந்த பெண்ணையும் தொடாமல் சுத்தமான ஆணாக வாழ்ந்த தன் வாழ்க்கைக்கு பரிசாக கிடைத்த பருவ பொக்கிஷம் என்று பவித்ராவை நினைத்து மகிழ்ச்சியடைந்தான்.

 

ரமேஷ் தன் அப்பாவிடம் என் கிட்டே ஒரு வார்த்தை சொல்லிருந்தா நானும் வந்திருப்பேனேப்பா. பவியை நேர்லே பார்த்திருக்கலாமே என்று ஏமாற்றத்தோடு கேட்க, அப்போது அங்கே வந்த ரமேஷின் தாய் புவனா, தன் மகன் பேசியதை கேட்டு விட்டு, தன் கணவனிடம், இப்ப தான் போட்டோ எல்லாம் பார்த்து ஓகே ஆகிருக்கு. அதுக்குள்ளே உங்க மகனுக்கு பவித்ரா பவி ஆகிட்டா என்று கேலி செய்தாள். ரமேஷ் அம்மாவின் கிண்டலில் வெட்கப்பட்டான். ராஜேந்திரன் தன் மனைவி புவனாவை பார்த்து, உன் மகன் பவித்ராவை பவியாக்கினது இருக்கட்டும், விட்டா அவளை அம்மாவாக்கிடுவான் போல இருக்கு. அவங்க வீட்டுக்கு போகும் போது ஏன் என்னையும் கூட்டிட்டு போகலை, நானும் வந்திருந்தா, பவியை பார்த்துட்டு வந்திருப்பேனேன்னு என் கூட சண்டைக்கு வரான் என்றார்.

 

அதைக் கேட்ட புவனா, புள்ளைங்க முன்னாடி கொஞ்சம் வாயை அடக்கி பேசுங்க. என்ன பேசனும், என்ன பேசக் கூடாதுன்னு விவஸ்தையே இல்லை உங்களுக்கு. அம்மாவாக்கிடுவானாம். என்ன பேச்சு இது விவஸ்தை இல்லாம. அவன் எப்படியோ கூப்பிட்டுட்டு போகட்டும். நீங்களும் அவ கூட சேர்ந்துட்டு பவி பவின்னு சொல்லாதீங்க. பவித்ரான்னு முழு பேர் சொல்லியே சொல்லுங்க என்றாள்.

 

ராஜேந்திரன் சிரித்து அதுக்கு தானேடி கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறோம். அம்மாவாக்காம விட்டிர போறானா உன் அப்பாவி மகன் என்று சொல்ல, அதை கேட்டு ரமேஷ் வெட்க சிரிப்பு சிரிக்க, புவனா இருவரையும் முறைத்து விட்டு ரமேஷ் அறையை விட்டு வெளியேறியவள் கதவருகில் நின்று உங்க மகன் கிட்டே பேசிட்டு இங்கே வாங்க, உங்க கூட கொஞ்சம் பேசனும் என்று திரும்பி கணவனை முறைத்து விட்டு சென்றாள்.

 

ரமேஷ் ராஜேந்திரனிடம் பவி நம்பர் இருக்காப்பா. இருந்தா தாங்க என்று கேட்க, அவர் பவி நம்பர் இல்லைடா. அவ அப்பா நம்பர் தான் இருக்கு. சரி இரு வரேன். உன் அம்மா வேற கோபமா போறா. என்ன்ன்னு கேட்டுட்டு வந்திடறேன் என்று சமையலறைக்கு வேகமாக சென்றார்.

 

அம்மாவின் முறைப்புக்கு பயந்து அப்பா அவள் பின்னால் ஓடுவதை கண்டு ரமேஷ் சிரித்தான். திருமணத்திற்கு பின் தானும் இப்படி பவித்ராவின் முறைப்புக்கும் அதிகாரத்திற்கும் அடங்கி தான் போக வேண்டியிருக்குமோ என்று நினைத்தான். அவளை போன்ற ஒரு அழகிக்கு அடிமையாக இருந்தால் கூட தப்பில்லை என்று தோன்றியது. ரமேஷ் இப்போதே பவித்ராவுக்கு மனதளவில் அடிமையாகிக் கொண்டிருந்தான்.

 

மாடியிலிருந்து இறங்கி வந்துக் கொண்டிருந்த மாதவனும் காவ்யாவும் ஹாலில் ரமேஷ் பேஸ்தடித்த்து போல நிற்பதை பார்த்து விட்டு என்ன மாப்பிள்ளே, பவி போட்டாவை பார்த்தே இப்படி ங்கேன்னு நிக்க ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா? என் தங்கச்சி பவி இப்பவே உங்களை கைக்குள்ளே போட்டுட்டா போல இருக்கு என்று கிண்டல் செய்தான். அவன் தலையில் நன்றாகவே நங்கென்று குட்டிய காவ்யா, அப்படியெல்லாம் பவின்னு பேரை சுருக்கி கூப்பிடக் கூடாது. அதுக்கு என் தம்பிக்கு மட்டும் தான் உரிமை இருக்கு என்றாள்.

மாதவன் தலையை தடவிக் கொண்டே என்னடி இப்படி ஓங்கி குட்டிட்டே, நிஜமாவே வலிக்குது. உன் தம்பி பொண்டாட்டி எனக்கு தங்கச்சி முறைதானடி. அவளை நான் பவின்னு கூப்பிடுறது என்னடி தப்பு என்றான். தப்பு தான் கூப்பிடாதீங்கன்னா கூப்பிடாதீங்க. நீ சொல்லுடா தம்பி, என்ன ஒரு மாதிரி முழிச்சிட்டு நிக்கிறே? என்றாள் காவ்யா.

 

ரமேஷ் காவ்யாவிடம் அக்கா, அப்பா பவி வீட்டிலே போய் சொல்லி அவங்க சம்மதத்தையும் வாங்கிட்டு வந்திட்டாரு. ஆனா எல்லாம் ரகசியமா செஞ்சிருக்காரு. வீடு எங்கேன்னு கேட்டாலும் சொல்ல மாட்டேங்குறாரு. போன் நம்பர் கேட்டாலும் தர மாட்டேங்குறாருக்கா, அவர் குடுக்க நினைச்சாலும் இந்த அம்மா அவரை குடுக்க வேண்டாம்ன்னு சொல்லுவாங்கன்னு நினைக்கிறேன் என்று சோகமாக கேட்க, அவரு எங்க கிட்டேயே சொல்லலைடா. அவர் மட்டும் தான் தனியா போய் பேசிட்டு வந்திருக்கார். நான் கேட்டு பாக்குறேன். கிடைச்சா சொல்றேன். அவர் தரேன்னு சொன்னா கூட உன் அம்மா அந்த புவனா பிசாசு எதாவது நொண்டி சாக்கு சொல்லி தர விடாம பண்ணிடுவா என்று தன் அம்மாவையே திட்டி விட்டு கணவனை அழைத்துக் கொண்டு வெளியில் கிளம்பினாள்.

 

அதே சமயம் மனைவியின் பின்னால் கிட்டத்தட்ட ஓடிய ராஜேந்திரன் சமையல்கட்டுக்குள் நுழைந்து தன் மனைவியிடம் என்னடி என்று கேட்க, புவனா அவரை முறைத்து விட்டு, அவன் கேட்குறான்னு நீங்க அவனை பொண்ணு வீட்டுக்கு எதாவது கூட்டிட்டு போயிடாதீங்க. கல்யாணம் முடியற வரை எந்த பவித்ராவை பார்க்கற வேலை வைச்சுக்க்க் கூடாதுன்னு கண்டிசனா சொல்லிடுங்க. நீங்க சொன்னா தான் கேட்பான் என்றாள்.

 

ராஜேந்திரன்             :      பாவம்டி... பையன் ரொம்ப ஏங்கி போயிருக்கான்.

 

புவனா             :      அதனாலே தான் சொல்றேன். நேர்லே பார்த்தா எதாவது தப்பு பண்ணிட போறாங்க.

 

ராஜேந்திரன்             :      இனி தப்பு என்னடி இருக்கு. அதான் இரண்டு பேரும் ஓகே சொல்லிட்டாங்க. இனி கல்யாணம் தான். பண்ணுனா தான் பண்ணிட்டு போகட்டுமே.

 

புவனா             :      வாயை மூடுங்க. விவஸ்தை இல்லாம பேசாதீங்க. விட்டா நீங்களே பையனுக்கு போய் பண்ணுடான்னு சொல்லி குடுப்பீங்க போல இருக்கு.

 

ராஜேந்திரன்             :      ஆமா ஏழு கழுதை வயசாச்சு. இனிமே நான் சொல்லி தான் பண்ணப் போறானா? இப்ப விட்டா உடனே ஓடிப் போயி பவியை பண்ணிடுவான் அவன். அப்படி போட்டோவை பார்த்தே வாய்லே ஜொள்ளு ஒழுக்குறான். நீ என்னமோ உன் பையன் ஒண்ணுமே தெரியாதவன் மாதிரி பேசுறே. போடி.

 

புவனா             :      ஐயோ... வர வர உங்க பேச்சு எல்லாம் ரொம்ப கெட்டு போச்சு. ஒழுங்கா நான் சொல்ற மாதிரி அவன் கிட்டே பேசிடுங்க. பவித்ராவை கல்யாணம் வரை மீட் பண்ண ட்ரை பண்ணக் கூடாதுன்னு ஸ்டிரிக்டா சொல்லிடுங்க.

 

ராஜேந்திரன்             :      சரிடி... பொண்ணு போன் நம்பராவது தரட்டுமா? வேண்டாமா?

 

புவனா             :      வேண்டாம். எல்லாம் இப்படி தான் ஆரம்பிக்கும். அப்புறம் எங்கே போய் நிக்குமோ? போன் நம்பர் குடுத்தா அப்புறம் உங்க பையன் நேர்லே பார்க்கலாம்ன்னு சொல்ல மாட்டானா? அவன் அப்படி கேட்டா அந்த பொண்ணும், அதான் உங்க பவி, அதுக்கு ஒத்துகிட்டு வர மாட்டாளா? இந்த கால புள்ளைங்களை நம்பவே கூடாது.

 

மனைவியின் பேச்சை தட்ட முடியாத ராஜேந்திரன் மீண்டும் மகனை பார்க்க வந்த போது பெண் வீட்டார் தவறாக நினைத்து விட்டால் எல்லாமே கெட்டுப் போகும், எனவே பவித்ராவை நேரில் சந்திக்க முயற்சி செய்ய வேண்டாம் என்று மகனிடம் கண்டிப்பாக சொல்லிவிட்டார். அதைக் கேட்டு ஏமாற்றம் அடைந்த ரமேஷ் பவித்ரா போன் நம்பராவது வாங்கித் தரும் படி கேட்க அதற்கு ராஜேந்திரன் சரி வாங்கி தருகிறேன் என்று மட்டும் சொல்லி விட்டு போய் விட்டார். உண்மையில் அவரிடம் அப்போதே பவித்ராவின் போன் நம்பர் இருந்தது. மனைவிக்கு பயந்து அதை மகனுக்கு தராமல் போய் விட்டார். அதன் பிறகு அப்பாவிடம் போன் நம்பர் வாங்க பலமுறை முயற்சி செய்த ரமேஷ் அவர் வேண்டுமென்றே தான் போன் நம்பர் தராமல் தவிர்க்கிறார் என்பதை புரிந்துக் கொண்டான்.

 

இந்த விசயத்தை எல்லாம் அவன் தன் உயிர் நண்பன் கதிருடன் பகிர்ந்துக் கொண்டான். ரமேஷ் கதிர் மேல் எப்போதும் தனி அன்பு உண்டு. காரணம் ரமேஷை போலவே கதிரும் பெண்கள் விசயத்தில் இது வரை சிங்கிளாகவே வாழ்பவன். ரமேஷ் அளவுக்கு கூச்ச சுபாவம் இல்லை என்றாலும் ஏனோ அவனுக்கும் இது வரை எந்த பெண்ணும் மடியவில்லை. ரமேஷை போலவே கதிரும் தன் மற்ற நண்பர்களின் காதல் லீலைகளை கேட்டு ரசித்து அதிலேயே காலத்தை ஓட்டிக் கொண்டிருந்த அப்பாவி. அதோடு ரமேஷ் மாதிரி கலராக இல்லாமல் கதிர் கொஞ்சம் கருப்பு. மீசை வைத்துக் கொண்டு பார்க்க கொஞ்சம் லோ க்ளாஸ் பையன் போல இருப்பான். உண்மையும் அது தான் ரமேஷ் அளவுக்கு வசதியான வீட்டுப் பையன் இல்லை. அப்பா எதோ ஒரு மில்லில் செக்யூரிட்டி வேலை பார்ப்பவர். ஒரு பைக் வாங்கவே மிகவும் சிரமப்பட்டு கடைசியில் ரமேஷ் தான் கொஞ்சம் பணம் கொடுத்து இனிசியல் அமெளண்ட் கட்டி இ.எம்.ஐ-ல் பைக் வாங்க உதவி செய்தான். அவனிடம் எப்போதும் தன் ஃபீலிங்க்ஸ் எல்லாமே ரமேஷ் மறைக்காமல் சொல்வான். அவனும் ரமேஷிடம் மிகவும் அன்னியோன்னியமாக இருப்பான்.

 

அவனிடம் ரமேஷ் தன் வருங்கால மனைவி பவித்ராவின் போட்டோக்களை காட்டி அவள் போட்டோக்களை பார்த்த நாள் முதல் அவன் படும் பாட்டையும் அவளை சந்திக்கவோ போனில் பேசவோ வீட்டில் தடை போட்டிருக்கிறார்கள் என்று சொல்லி வேதனைப் பட, பவித்ரா போட்டோக்களை ஒவ்வொன்றாக பார்த்த கதிரும், மச்சான், உண்மையிலே நீ ரொம்ப அதிர்ஷ்டசாலிடா. உனக்கு வொய்ப்பா வரப் போறவங்க ரொம்ப அழகா இருக்காங்கடா மச்சான். ரொம்ப சின்ன பொண்ணு மாதிரி தெரியுது. மச்சக்காரண்டா நீ. இத்தனை நாள் சிங்கிளா காலம் ஓட்டினதுக்கு எல்லாம் சேர்த்து மொத்தமா அனுபவிக்க போறே. வாழ்த்துகள்டா என்று சொல்ல, அதை கேட்டு ரமேஷ் டேய் நானே என் ஆளை மீட் பண்ண முடியாம பேச முடியாம தவிச்சிட்டு இருக்கேன். நீ வேற ஏண்டா கடுப்பை ஏத்துறே என்று வேதனையாக சொல்ல, நண்பன் கஷ்டத்தை உணர்ந்துக் கொண்டாலும் அதை எப்படி தீர்ப்பது என்று தெரியாமல் அவன் மனதை மாற்ற கதிர் டேய் உன் அப்பா அம்மா சொன்ன மாதிரி நீ எதையாவது செய்யப் போயி அது பொண்ணுக்கோ பொண்ணு வீட்டுக்காரங்களுக்கோ பிடிக்காம போயிடுச்சுன்னா எல்லாம் கெட்டுப் போயிடும்டா. இத்தனை நாள் காத்திட்டிருந்தவன் இன்னும் கொஞ்ச நாள் காத்திட்டிரு. வேற வழியில்லை என்றான்.

 

கடுப்பில் இருந்த ரமேஷ், அடப் போடா. இப்படி ஒரு பொண்ணை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறது கன்பர்ம் ஆகியும் அவளை மீட் பண்ண முடியலை. இப்பவும் இவ போட்டோவை பார்த்து கை தான் அடிக்கனும் போல என்றான். அதை கேட்டு சிரித்த கதிர் வேற வழி, அதையாவது செய். உன் ஃபீலிங்ஸாவது கொஞ்சம் வடியும் என்றான். அவனை செல்லமாக அடித்தான் ரமேஷ்.

 

கதிர் அதோடு விடாமல், இதை ஒரு ட்ரெயினிங் மாதிரி நினைச்சுக்க மச்சி. சிஸ்டர் செமயா இருக்காங்க. அவங்களை மேரேஜ் பண்ணப் போறே. உன் ரூம்லே கதவை சாத்திட்டு கல்யாணம் பண்ணி வைச்சதும் சிஸ்டரை எப்படி எல்லாம் அனுபவிக்கலாம், என்னெல்லாம் பண்ணலாம். எப்படி பண்ணலாம்ன்னு நினைச்சு உன் சுன்னியை பிடிச்சு உருவு. அது உனக்கு ஃபர்ஸ்ட் நைட்லே உதவியா இருக்கும் என்று சொல்ல அப்போது அதை கேட்டு கடுப்பானாலும் ரமேஷ் வேறு வழியில்லை என்பதையும் புரிந்துக் கொண்டான்.

திருமணம் முடிவான பின் எப்போதும் போல் மூட் ஆகும் போது சுன்னியை தனிமையில் பிடித்து ஆட்டுவதும் உருவுவதும் அதுவும் அவன் திருமணம் செய்துக் கொண்டு ஓக்கப் போகிற பெண்ணையே நினைத்து கையடிப்பது ரமேஷுக்கு என்னவோ போலிருந்தாலும் சுன்னி எழும்பிக் கொள்ளும் போது அவனால் கையை வைத்துக் கொண்டு சும்மா இருக்க முடியவில்லை. போதாது என்று பவித்ராவின் போட்டோக்களை பார்த்த அவனுடைய உயிர் நண்பன் கதிர் பேச்சு வாக்கில் சிஸ்டரை பார்த்தா ரொம்ப ப்ரெஷா இருக்காங்க மச்சி. கண்டிப்பா கைப்படாத புது பீஸ் தான். அவசரப்படாம பொறுமையா இரு. உனக்கு கண்டிப்பா முதலிரவு மறக்க முடியாத மாதிரி இன்பமா இருக்கும் என்று சொல்லி விட்டு போய் விட்டான்.

 

அவன் போன பின் தன்னுடைய அறையில் கதவை சாத்திக் கொண்டு மீண்டும் பவித்ராவின் போட்டோக்களை போனில் ஒவ்வொன்றாக பார்த்து ரசிக்கத் துவங்கியவன் மனதில் மெல்ல மெல்ல காமம் தலை தூக்க துவங்கியது. இதுவரை பெண்களை தொட்டதில்லையே தவிர நண்பர்களின் தயவால் பெண்களைப் பற்றி, பெண்களின் உடலைப் பற்றி எல்லாம் ரொம்ப விவரமாகவே தெரிந்து வைத்திருந்தான் ரமேஷ்.

 

பவித்ராவின் முழு உருவமும் தெரியும் போட்டோக்களை பார்த்த உடனே ரமேஷின் மனதில் தோன்றிய விசயம்...

 

அந்த இளமையான சிக்கென்ற உடல்வாகை கண்டு அவன் மனதில்...

 

பவித்ரா...

 

ரமேஷின் நண்பன் கதிர் சொன்ன மாதிரி...

 

ஒரு கைப்படாத கன்னி ரோஜாப் பூ. கசக்காத கட்டுடலுக்கு சொந்தக்காரி. யாரும் தொடாத மொட்டு மலர். சுருக்கமாக சொன்னால் கன்னித் திரை கிழியாத புத்தம் புது புண்டைக்கு சொந்தக்காரி. சீல் உடைக்கப்படாத சின்னப் பொண்ணு என்றெல்லாம் தோன்ற உடனே ரமேஷுக்கு சுன்னி எழும்பிக் கொண்டது.

 

கல்யாணத்திற்கு முன்பே பவித்ராவை சந்திக்கவோ பேசவோ முடியுமா என்ற ஒரு ஆசை நிறைவேற வழியில்லாத நிலையில் இளமையின் வீரியத்தால் உணர்ச்சிகளை அடக்க முடியாமல் இன்னும் சில நாட்களில் தனக்கு சொந்தமாக போகிறவள், தன் மனைவியாக போகிறவள், தன்னால் அனுபவிக்கப்பட போகிறவள் என்றாலும் இப்போது ஆட்டம் போடும் ஆண்மையை அடக்க வழி தெரியாமல் ரமேஷ் தன்னுடைய அறையில் படுக்கையில் படுத்தபடி தான் அணிந்திருந்த லுங்கியை மெல்ல கீழே இறக்கி விட்டுக் கொண்டு எழும்பி நின்ற தன் தண்டை ஒரு கையினால் பிடித்து மெல்ல உருவ துவங்கினான்.

 

இப்படி பவித்ராவின் போட்டோக்களை பார்த்த நாளிலிருந்து தன் அறையில் கதவை சாத்திக் கொண்டு லுங்கியையும் ஜட்டியையும் இறக்கி விட்டு படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டு பவித்ராவின் போட்டோக்களை பார்த்து சுன்னியை பிடித்து ஆட்ட ஆரம்பித்து விட்டான் ரமேஷ். அவளைப் போன்ற ஒரு அழகி தனக்கு மனைவியாக கிடைக்க முன் ஜென்மத்தில் எதோ புண்ணியம் செய்திருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தான் ரமேஷ்.

 

புண்ணியம் செய்திருக்க வேண்டும் என்று ரமேஷ் நினைத்ததற்கு ஏற்ப இரண்டே நாட்களில் தன் உயிர் நண்பன் கதிர் மூலமாக ரமேஷுக்கு அடுத்த அதிர்ஷ்டமான செய்தியும் கிடைத்து அவனை சந்தோஷத்தில் மூழ்கடித்தது. இந்த செய்தி கதிர் பவித்ராவின் போன் நம்பரை கொண்டு வந்து கொடுத்தது தான். ரமேஷ் ஆச்சரியத்தில் திக்கு முக்காடி போய் தன் நண்பனை கட்டி அணைத்து எப்படிடா கிடைத்தது என்று சந்தோஷத்தில் திணற, கதிர் தான் போன் நம்பர் வாங்கிய கதையை சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

பைக்கை சர்வீஸுக்கு விட்டு விட்டு பஸ்ஸில் வீட்டுக்கு போக பஸ் ஸ்டேண்டில் காத்துக் கொண்டிருந்த போது, அருகில் நின்றிருந்த பெண் பவித்ராவை போல இருப்பதைக் கண்டு அவளிடம் பேச்சு கொடுத்ததாகவும், முதலில் பயந்து ஒதுங்கிய பவித்ரா பிறகு ரமேஷின் பெயர் விவரம் எல்லாம் சொல்லி அவனுடைய போட்டோவையும் போனில் காட்டி, நான் அவனுடைய நண்பன் என்று சொன்ன பிறகு நம்பிக்கை வந்து அவனிடம் சகஜமாக பேசியதாகவும், அவளிடம் ரமேஷ் அவள் போட்டோவை பார்த்ததிலிருந்து அவளை நேரில் பார்க்க வேண்டும் என்று துடிப்பதை சொல்லி நேரில் பார்க்க எங்கே எப்போது வரலாம் என்று கேட்டதாகவும், அதற்கு பவித்ரா அதெல்லாம் வேண்டாம், கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் பாத்துக்கலாம், அம்மா அப்பா அதுக்கெல்லாம் அலோவ் பண்ண மாட்டாங்க என்று கூறி விட்டு போக முயன்றதாகவும் அப்போது அவளிடம் அவசர அவசரமாக உங்க போன் நம்பராவது குடுங்க என்று கேட்க அதற்கு அவள் கொஞ்சம் தயங்கி பிறகு போன் நம்பர் தந்ததாகவும் கதிர் சொல்லி முடித்தான்.

 

படபடப்பான ரமேஷ் கதிர் பவித்ராவை எந்த ஏரியாவில் பார்த்தான் என்று கேட்டு அந்த ஏரியாவுக்கு போய் தேடி பார்க்கலாமா என்று கேட்க, அதற்கு கதிர் நான் அந்த ஏரியாலே தாண்டா அடிக்கடி சுத்திட்டு இருப்பேன். இத்தனை நாள் பவித்ராவை நான் பார்த்ததில்லையே. இன்னைக்கு மட்டும் கண்ணிலே பட்டா. அந்த ஏரியாலே அவ ப்ரண்ட் யாராவது இருந்திருப்பாங்க. அவங்களை பார்க்க வந்திருந்தாலும் வந்திருக்கலாமில்லையா என்று சொல்லி விட பவித்ராவை நேரில் பார்க்க வாய்ப்பு கிடைக்காதது ரமேஷுக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தாலும் போன் நம்பராவது கிடைத்ததே என்று சந்தோஷப்பட்ட ரமேஷ் அன்று இரவே தைரியமாக தன் வருங்கால மனைவிக்கு தன் முதல் மெசெஜை அனுப்பினான். முதலில் அப்பாவிடம் சொல்லி விடுவேன் என்றெல்லாம் பேசி அவனை பயமுறுத்திய பவித்ரா பிறகு மெல்ல மெல்ல அவனுடன் நன்றாக சாட் செய்து அவனையும் அவனுடைய உணர்ச்சிகளையும் சீக்கிரமே புரிந்துக் கொண்டதில் இரண்டு மடங்கு மகிழ்ச்சி அடைந்தான்.

 

அவன் டபிள் மீனிங் மெசெஜ் அனுப்பியதற்கு முதலில் கோபப்பட்ட பவித்ரா பிறகு அவளும் மூடாகி அதை கொஞ்சம் ஓபனாகவே அவனிடம் சொன்னதும் ரமேஷின் மனதில் இவளை கல்யாணத்துக்கு முன் சந்திக்க முடியாவிட்டாலும் சாட்டிலாவது இவளை ஓத்து விட வேண்டும் என்று முடிவு செய்தான். அதற்கு ஒரு முக்கியமான காரணமும் இருந்தது.