Fantasy பவித்ரா

[Manmadhan67]

பவித்ரா     :      ச்சீய்...

 

ரமேஷ்      :      சொல்லுடி ப்ளீஸ்...

 

பவித்ரா     :      நான் சொல்ல மாட்டேன்...

 

ரமேஷ்      :      நான் சொல்லவா?

 

பவியின் உடல் ஏனோ சிலிர்த்தது. பவித்ராவை ரமேஷ் முதல் முறையாக மூடேத்தியிருந்தான். அவளுக்கு... அவள் மனதுக்கு... அவள் உடம்புக்கு இப்போ எதோ ஒன்று தேவையாக இருந்தது. அந்த தேவை அவள் கூச்சத்தை உடைத்தது. மெலிதான தயக்கத்தை உதறி...

 

பவித்ரா     :      ம்... சொல்லு... வாய்ஸ் கால்லே வேண்டாம்டா ப்ளீஸ். யாராவது கேட்டுட்டா என் மானம் போயிடும். மெசெஜ் பண்ணு.

 

சொல்லி விட்டு பவித்ரா காலை பண்ணி விட்டாள். ஆனால் ரமேஷ் விடாப்பிடியாக வாட்ஸ் அப்பில் மெசெஜ் அனுப்ப துவங்கி விட்டான்.

 

ரமேஷ்      :      பவி....

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      அனுபவிக்கிறதுன்னா என்னன்னு சொல்லட்டுமா?

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      உன் உடம்பை மூடி மறைச்சு வைச்சிருக்க உன்னோட ட்ரஸையெல்லாம் ஒவ்வொண்ணா அவுத்து... அவுத்து... அவுத்து எடுத்து...

 

பவித்ரா     :      ....

 

ரமேஷ்      :      பவி...

 

பவித்ரா     :      ...

 

ரமேஷ்      :      பவி

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      என்னடி செல்லம் ரிப்ளை பண்ண மாட்டேங்குறே?


ரமேஷின் மெசெஜ்... அவுத்து... அவுத்து... அவுத்து எடுத்து... ட்ரஸையெல்லாம் அவுத்து எடுத்து.... இந்த வார்த்தைகள் பவித்ராவை உணர்ச்சிகளில் தள்ளியிருந்தன. அதை எப்படி அவனிடம் சொல்வது என்று புரியாமல் அவள் தவித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய கூச்சம் அவளை பதில் சொல்ல விடாமல் தடுத்துக் கொண்டிருந்தது. அதே சமயம் ரமேஷ் நேற்று மாதிரி மூட் அவுட்டாகி சாட்டை கட் செய்து விட்டு போய் விடாமல் தொடர்ந்து பேச வேண்டும்... இதே மாதிரி மெசெஜ்கள் அனுப்ப வேண்டும்... இன்னும்... இன்னும்... இன்னும் சூடேற்றுவது போல மெசெஜ்கள் அனுப்ப வேண்டும் என்று அவள் மனம் ஏங்கி தவித்தது. உடல் தவித்து ஏங்கியது. உணர்ச்சிகள் உடலில் கிளர்ந்து வெளியேற முடியாமல் அலை மோதின. அவள் ரமேஷ் மூட் அவுட்டாகி விடக் கூடாது என்று அவசரமாக...

 

பவித்ரா     :      நீங்க சொல்லுங்க...

 

ரமேஷ்      :      பவி...

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      அவுக்கட்டுமா?

 

பவித்ரா     :      ...

 

ரமேஷ்      :      பவி...

 

பவித்ரா     :      அவுருங்க....

 

அந்த மெசெஜை ரமேஷ் மூட் அவுட் ஆகி விடக் கூடாது என்பதற்காக தான் அனுப்பினாள். ஆனால் அதை டைப் செய்து செண்ட் பட்டனை அழுத்திய போது பவித்ரா மூடானாள். அவள் பெண்மையில் திடீரென்று ஒரு உணர்ச்சி தெறிப்பு சிலிர்த்தோடியது. மின் கம்பியால் உரசியது போல பவித்ராவின் மலர் மேடையில் ஒரு உணர்ச்சி சிதறல் தோன்றி மறைய... பவித்ராவின் விழிகள் மெல்ல மூடிக் கொண்டன. போனில் மெசெஜ் வந்த ஓசை கேட்டு மிகவும் சிரமப்பட்டு பவித்ரா தன் விழிகளை திறந்தாள். போன் ஸ்க்ரீனை பார்த்தாள்.

 

ரமேஷ்      :      உன் உடம்புலே ஒட்டுத் துணி கூட இல்லாம உன்னை அம்மணமா...

 

பவித்ரா     :      ரம்மி....

 

ரமேஷ்      :      பவி...

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      என்னடி புதுசா எதோ சொல்றே...

 

பவித்ரா     :      அப்படி தான்...

 

ரமேஷ்      :      என்னை யாரும் இந்த மாதிரி கூப்பிட்டதில்லைடி...

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      பவி...

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      போட்டோலே உன்னை பார்த்ததும் எனக்கு புடிச்சு போச்சு. அப்பா அந்த போட்டோவை எல்லாம் உன் அப்பா கிட்டே இருந்து வாங்கியிருக்கார். அதை அவர் போன்லே காட்டி தான் புடிச்சிருக்கான்னு கேட்டார். எனக்கு அவரை கேட்க பயம். அப்புறம் எப்படியோ தைரியம் வர வைச்சுட்டு அந்த போட்டோவை எனக்கு வாட்ஸ் அப் பண்ணுங்கப்பான்னு கேட்டுட்டேன். அவர் என்னை ஒரு மாதிரி பார்த்துட்டு அப்புறம் சிரிச்சிட்டே எல்லா போட்டோவும் அனுப்பினார். மொத்தம் ஏழு போட்டோ. ஒவ்வொண்ணுலேயும் ஒவ்வொரு விதமான ட்ரஸ். எல்லா போட்டோலேயும் செமயா இருந்தே பவி.

 

பவித்ரா     :      ரம்மி... நீ நல்லா பேசுறேடா. எனக்கு புடிச்சிருக்கு. ஆனா பயமா இருக்குடா.

 

ரமேஷ்      :      இப்படி பேசவா பவி?

 

பவித்ரா     :      இல்லைடா...

 

ரமேஷ்      :      வேற என்னடி?

 

பவித்ரா     :      உன் மேலே சந்தேகமா இருக்குடா?

 

ரமேஷ்      :      ...

 

பவித்ரா     :      டேய்...

 

ரமேஷ்      :      ம்



பவித்ரா     :      கோபமா என் மேலே

 

ரமேஷ்      :      இல்லை...

 

பவித்ரா     :      உனக்கு கோபம் தான்.

 

ரமேஷ்      :      கோபமெல்லாம் இல்லைடி. ஆனா மனசுக்கு சங்கடமா இருக்கு. என்னை நம்ப மாட்டேங்குறேன்னு. நான் தான் தப்பு பண்ணிட்டேன். இப்படி பேசினதாலே தானே உனக்கு என் மேலே சந்தேகம்.

 

பவித்ரா     :      ஆமாடா... ஒண்ணும் தெரியாத பையன்னு நினைச்சேன். நீ ஒரே நாள்லே மெசெஜ் அனுப்பியே என்னை கவுத்திட்டியே... ஸாரிடா... இவ்ளோ நாள் எதோ அப்பா அம்மா பார்த்து கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறாங்க. பையன் அழகா இருக்கான்னு மட்டும் மனசிலே இருந்திச்சு. இப்ப என்னமோ தெரியலை, நீ எனக்கு மட்டும் தான் சொந்தமா இருக்கனும்ன்னு தோணுதுடா. அதான் அப்படி கேட்டுட்டேன்... ஸாரிடா...

 

ரமேஷ்      :      இட்ஸ் ஓகே... கேட்டதிலே தப்பில்லை பவி. ஒரு விதத்திலே சந்தோஷமா இருக்கு. உனக்கு என்னை புடிச்சிடுச்சுன்னு தெரியுது.

 

பவித்ரா     :      ம்...

 

ரமேஷ்      :      சரி... கொஞ்ச நேரம் தூங்கலாமா?

 

பவித்ரா     :      தூக்கம் வருதா?

 

ரமேஷ்      :      இல்லை...

 

பவித்ரா     :      எனக்கும் வரலை...

 

ரமேஷ்      :      வர வைக்கவா?

 

பவித்ரா     :      எப்படி வர வைப்பே?

 

ரமேஷ்      :      ....

 

பவித்ரா     :      டேய்...

 

ரமேஷ்      :      ம்...

 

பவித்ரா     :      டபிள் மீனிங்காடா?

 

ரமேஷ்      :      ஒரே மீனிங் தான் செல்லம்...

 

பவித்ரா     :      உனக்கு வேற நினைப்பே இல்லையாடா?

 

ரமேஷ்      :      உன்னை மாதிரி ஒரு அழகு ராணியை பார்த்தப்புறம் வேற என்ன நினைப்புடி வரும்.

 

பவித்ரா அந்த அழகு ராணி என்ற வார்த்தையில் மயங்கினாள்.

 

பவித்ரா     :      ரம்மி...

 

ரமேஷ்      :      ம்...

 

பவித்ரா     :      என் போட்டோவெல்லாம் பார்த்து என்னடா நினைச்சே...

 

ரமேஷ்      :      முதல்லே ஒவ்வொரு போட்டோலேயும் உன் அழகை சாதாரணமா தான் ரசிச்சேன். ஆனா சொக்கி போயிட்டேன். பயந்து போயிட்டேன். இந்த பேரழகிக்கு என்னை பிடிக்குமா? கட்டிக்க சம்மதிப்பாளான்னு ரொம்ப பயந்து போயிட்டேன். வேற எந்த நினைப்பும் வரலை. தினமும் உன் போட்டோவை பார்த்து பார்த்து ஏங்குவேன்.

 

ரமேஷின் யதார்த்தமான வெளிப்படையான பேச்சில் அதில் இருந்த காதலில் பவித்ரா உருகிக் கொண்டிருந்தாள். காதல் வயப்பட்டாள்.

 

பவித்ரா     :      ம்

 

ரமேஷ்      :      நீ எனக்கு ஓகே சொன்னதும்...

 

பவித்ரா     :      சொன்னதும்...

 

பவித்ராவின் மனதில் அவன் கண்டிப்பாக எதோ செக்ஸியாக சொல்ல போகிறான் என்று தோன்றியது. அதை அவள் எதிர்பார்த்தாள். விரும்பினாள். தவிப்போடு காத்திருந்தாள். ரமேஷ் என்ன மெசெஜ் அனுப்புவான் என்று ஏங்கி காத்திருந்தாள்.

ரமேஷ்      :      இனி இவ எனக்கு சொந்தம்ன்னு தெரிஞ்சதும்... உன் போட்டோவை எல்லாம் பார்க்கும் போது எல்லா ட்ரஸ்லேயும் இவ்ளோ அழகா இருக்காளே... இந்த ட்ரஸை எல்லாம் இவ உடம்புலே இருந்து உரிச்சி வீசி அம்மணமா நிக்க வைச்சு பார்த்தா எப்படி இருக்கும்ன்னு தோணுச்சுடி.

 

பவித்ரா     :      டேய் பொறுக்கி....

 

தன் வருங்கால மனைவி பவித்ராவின் அந்த டேய் பொறுக்கி என்ற மெசெஜ் கோபத்தில் வந்ததல்ல. அது அவள் மூடேறி சொன்னது என்பதை ரமேஷ் சரியாக கேட்ச் பண்ணிக் கொண்டான். அவளை இன்னும் மூடேற்ற முடிவு செய்தான். அந்த அதிகாலை நேரத்து குளிரையும் மீறி இரண்டு இளசுகளும் உடல்கள் சூடேறி மெல்ல மெல்ல காதலிலிருந்து காமத்தினுள் விழ துவங்கின.

 

ரமேஷ்      :      ஒட்டு துணி இல்லாம இந்த தங்க சிலையை உருவி நிக்க வைச்சு இவ உடம்பை அணு அணுவா ரசிக்கனும்ன்னு நினைச்சேன்.

 

பவித்ரா     :      ரம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மி.....

 

பவித்ராவின் பருவ மேடை மளமளவென சூடாகி விம்மி மேடாக துவங்கியது. பெண்மை ஸ்தானத்தின் மேற்பரப்பில்....

 

இனம் புரியாத....

 

தாங்க முடியாத...

 

தவிக்க வைக்கும் ஒரு வித குறுகுறுப்பு மெல்ல கிளர்ந்து எழுந்து மெல்ல மெல்ல அதிகரித்து பெண்மை மேடையெங்கும் குறுகுறுவென பரவ துவங்கியது.

 

ரமேஷ்      :      என்னடா செல்லம்...

 

பவித்ரா     :      நான் ஒண்ணு சொன்னா கோச்சுக்க மாட்டியே?

 

ரமேஷ்      :      என்ன செல்லம். திரும்பவும் சந்தேகமா?

 

பவித்ரா     :      இல்லை ரம்மி. நாம நைட் பேசலாமா?

 

ரமேஷ்      :      ஏண்டா குட்டி?

 

பவித்ரா     :      ஐயோ குட்டின்னு கூப்பிடாதடா.

 

ரமேஷ்      :      சரிடி குட்டி..

 

பவித்ரா     :      ஸ்ஸ்ஸ்....

 

ரமேஷ்      :      என்ன குட்டி...

 

பவித்ரா     :      ரம்மி நான் ஆஃப் பண்றேண்டா ப்ளீஸ்...

 

ரமேஷ்      :      ஏன் பவி. நான் பேசினதிலே எதாவது புடிக்கலையா?

 

பவித்ரா     :      டேய் எரும. என்னாலே முடியலை. எனக்கு என்னமோ பண்ணுது. இன்னைக்கு இது போதும்டா. நான் ரொம்ப சின்ன பொண்ணு. தாங்க மாட்டேன். நைட் கண்டிப்பா பேசலாம்டா. எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு. நான் ஆஃப் பண்றேன்.

சொல்லி விட்டு பவித்ரா போன் நெட்டை ஆஃப் பண்ணி விட்டாள். கொஞ்ச நேரம் ரமேஷ் தூண்டி விட்ட உணர்ச்சிகளில் உடல் தவிக்க தவிக்க கட்டிலில் சரிந்து கிடந்தாள். பின் எதோ தோன்ற பாவம் ரம்மி குட்டி என்று நினைத்துக் கொண்டு எழுந்தவள் போன் நெட்டை ஆன் பண்ணி தன் மனம் கவர்ந்த கள்வனுக்கு உம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மா என்று ஒரு மெசெஜை அனுப்பி விட்டு அதை ரமேஷ் பார்த்து பதில் அனுப்புவதற்குள் நெட்டை மீண்டும் ஆஃப் செய்து விட்டாள்.

 

பவித்ரா டக்கென்று சாட்டை க்ளோஸ் செய்ததும் கொஞ்சம் ஏமாற்றமடைந்தாலும், அவள் அவன் மீது காதல் கொண்டு விட்டாள் என்பதை புரிந்துக் கொண்டதால் ரமேஷ் சந்தோஷமாகவே இருந்தான். அவள் மீண்டும் அனுப்பிய உம்மா மெசெஜ் அவனை இன்னும் சந்தோஷமாக்க அதற்கு பதில் உம்மா அனுப்ப நினைத்தவன் அவள் ஆஃப் லைன் போய் விட்டதை பார்த்து அடி பாவி டக்குன்னு கட் பண்ணிட்டாளே என்று சந்தோஷம் கலந்த சோகத்தோடு படுத்து தூங்கி விட்டான். பவியும் சிரித்து கொண்டே தூங்கி விட்டாள். இருவரும் காதல் கனவுகள் கண்டபடி காலை ஒன்பது மணி வரை படுக்கையில் கிடந்தார்கள்.

 

அடுத்த நாள் பவித்ரா இரவு சாப்பிட்டு விட்டு அப்பா சந்திரன், அம்மா கல்பனா, அண்ணன் இளங்கோவுடன் ஹாலில் ஒன்றாக உட்கார்ந்து கொஞ்ச நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்து விட்டு தன்னறைக்குள் நுழைந்து படுக்கையில் விழுந்ததும் செய்த முதல் வேலை, வாட்ஸ் அப்பை ஓபன் பண்ணி ரமேஷுக்கு ஹாய் சொன்னது தான். ஆனால் இவள் இங்கே ரமேஷுடன் எதாவது பேச வேண்டும் என்று ஆசையாக மெசெஜ் பண்ண அவனோ அன்று இரவு முழுவதுமே ஆன் லைன் வரவில்லை. பவித்ராவும் இரவு முழுவதும் தூங்கவே இல்லை. அதிகாலை நேரத்தில் ரமேஷ் அவளுக்கு மெசெஜ் அனுப்பினான்.

 

ஒரு முக்கியமான ஆளை பிஸினெஸ் விசயமா பார்த்து பேச வேண்டியிருந்தது பவி. அவன் ரொம்ப நேரம் வெய்ட் பண்ண வைச்சு அலைய விட்டுட்டான். செம மூட் அவுட். அதான் உனக்கு மெசெஜ் பண்ண முடியலை என்று மெசெஜ் அனுப்பினான்.

 

பவித்ரா கோபத்தில் ரிப்ளை பண்ணவில்லை. பிறகு ரமேஷ் தொடர்ந்து மெசெஜில் ஸாரி ஸாரி என்று அனுப்ப மெல்ல மெல்ல பவித்ரா கரைந்தாள். ரமேஷை கண்டபடி திட்டி மெசெஜ் அனுப்பினாலும் பிறகு சமாதானமாகி விட்டாள்.

 

இருவரும் தினமும் இரவு சாட் செய்ய தொடங்கினார்கள். முதல் நாள் பவித்ரா ரமேஷுக்கு அதிகம் இடம் கொடுக்கா விட்டாலும் அடுத்த நாள் ரமேஷ் சாட்டில் எல்லை மீற முயன்ற போது அவள் அதை அனுமதித்தாள்.

 

சில சமயம் ரமேஷ் பிஸினெஸ் விசயமாக பிஸி என்றால் முன்னாடியே அதை சொல்லி விடுவான். அதனால் இருவருக்கும் நல்ல புரிதல் உண்டானது.