Fantasy ముసలోడి రాసలీలలు- update on 01-01-2025

[rag7rs]

              అక్కడికి వచ్చిన వారందరు రాజా ఇది చాలా శక్తివంతమైన ప్రదేశం. త్రిమూర్తులు సరస్వతి లక్ష్మి సమేతంగా తన శక్తిని అమ్మవారికి ఇస్తుంటే ఆ ఆదిశక్తి తన శక్తిని కూడా జోడించి ఈ హస్తముద్రికలో జోడిస్తుంది. ఇదంతా ఎందుకనేది మాకు తెలీదు కానీ దీనిగురించి పూర్తిగా తెలుసుకుని మీకు చెబుతాం అని చెప్తారు. వాళ్ళు ఆ విధముగా అక్కడ ఆరు రోజులు గడిపాక ఏడవ రోజు నుంచి ఆ వెలుగు ఆగిపోయింది. అలా ఎందుకు జరిగిందో అని ఆలోచనలో ఉండిపోయిన వాళ్ళకి వాళ్ళ అనుమానాలను తీరుస్తూ అక్కడికి ఒక స్వామిజీ వచ్చి త్రిమూర్తులు సతీసమేతంగా అక్కడ ఎందుకు ఉద్భవించారో చెప్పి,వాళ్ళు చూసింది పనెండేళ్ళకి ఒకసారి మాత్రమే ఆరు రోజుల పాటు అలా జరుగుతుందని చెప్పి వాళ్ళు చేయాల్సిన తక్షణ కర్తవ్యాన్ని వివరించి అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు.              రాజు వెంటనే స్వామిజీ చెప్పినట్టు అక్కడ గుడిని కట్టడం ప్రారంభించాడు. ఆ గుడి ఎలా ఉంటుందంటే మొదట లోపలికి వెళ్ళగానే త్రిమూర్తులు సతీసమేతంగా కలిసి ఒకేచోట కొలువై ఉండగా ఆ తరువాత కొద్దిదూరంలో పక్కపక్కన బ్రహ్మ సరస్వతి , విష్ణు లక్ష్మి , ఈశ్వర పార్వతి గుళ్ళు ఉండి ఆ పక్కనే వినాయక సుబ్రమణ్య ఆంజనేయ మొదలగు దేవుళ్ళ గుళ్ళు ఉండి పూజలు అందుకునేలా ఉంటాయి. అక్కడ నుంచి కొంచెం ముందుకి వెళ్లగా ఒక పెద్ద ప్రాకారం ఉండి మధ్యలో ఒక పెద్ద తలుపుతో మూసివేసి ఉంటుంది.
           ఆ ప్రాకారం వెనుక మరో ఆరు గుళ్ళు పక్కపక్కనే ఉండి ఒక్కో గుడిలో ఒక్కో విగ్రహం ( రాజు చూసిన ప్రతిమలు ) ఉంటాయి. ఆ విగ్రహాల నుంచి ప్రసరించే శక్తి హస్తముద్రికపై పడేలా వాటిని పెట్టి ( హస్తముద్రికలపై పడిన కాంతి పైకి రిఫ్లెక్ట్ అయ్యేలా చేసి ఆ కాంతిని అమ్మవారి గుడిలోకి ప్రసరించేలా చేసి ఆ కాంతి నేరుగా అమ్మవారిపై పడేలా చేశారు. ఆ విధముగా అమ్మవారి గుడి ఒక పక్కనుంచి చూస్తే నాలుగు ఇంకో పక్క నుంచి చుస్తే మూడో గుడిలో నిర్మించారు ). ఆ గుళ్ల వెనక మరో పెద్ద ప్రాకారం నిర్మించారు. ప్రాకారాలు రెండిటిని ఒకేలా నిర్మించారు ఎందుకంటే బయట నుంచి చూసి లోపల చూస్తే ఆ ప్రాకారమే ఇది అనుకోవాలి అలాగే ఈ ప్రాకారం వెనక మరో గుడి ఉందని ఎవరికీ తెలియకూడదు అని ఆ విధముగా చేసారు.

తండ్రి : అప్పటినుంచి మనం చూసే ఈ గుడి వెనక ఇంకో గుడి ఉన్నట్టు చాలా మందికి తెలియదు 

కొడుకు : మరి మీకెలా తెలిసింది నాన్నగారు 

తండ్రి : చాలా మందికి తెలియదు అన్నాను కానీ ఎవరికీ తెలియదు అనలేదు కదా 

కొడుకు : అంటే 

తండ్రి : తరతరాలుగా ఈ పూజ చేస్తున్న మన వంశీకులు  అందరికి దీని గురించి తెలుసు. నీకు కూడా తెలియాలి అందుకే దీని గురించి నీకు చెబుతున్నా 

కొడుకు : ఏమంటున్నారు నాన్నగారు 

తండ్రి : చెబుతా విను 

                    గుడి నిర్మాణం మొదలుపెట్టిన దగ్గర నుంచి రాజుకి మంచి జరుగుతూ అన్ని సమస్యలు తీరిపోయాయి. రాజ్యానికి వచ్చిన కరువు కూడా పోయేలా వర్షాలు పడి, చక్కగా పంటలు పండి ప్రజలు చాలా సంతోషంగా ఉన్నారు. ఆపై గుడి నిర్మాణం పూర్తి అవ్వడంతో రాజు హస్తముద్రికలు అక్కడే ఉంచడం మంచిది కాదని తలచి వాటిని తనతోనే ఉంచుకోవడానికి తలచాడు కానీ అన్నీ ఒక్కచోటే ఉంచుకోవడం ప్రమాదమని భావించి అమ్మవారి ఎదురుగా ఉంచిన హస్తముద్రికని రాజగురువు దగ్గర జాగ్రత్తగా ఉంచమని చెప్పాడు. రాజు ఆజ్ఞని కాదనకుండా ఆ అమ్మవారే తనపై ఈవిధముగా కరుణ చూపించి ఉంటారని తలచి రాజగురువు దాన్ని ఆశ్రమానికి తీసుకెళ్లాడు.
                  కాలం వేగంగా కదిలిపోగా రాజు చాలా మంచి పేరు సంపాదించుకుని ఆరుగురిని వివాహమాడి పిల్లలని కన్నాడు. పనేండెళ్లు పూర్తవ్వగా తన దగ్గర,రాజగురువు దగ్గర ఉన్న ముద్రికలని తీసుకెళ్లి ఘనంగా పూజని జరిపించాడు. అంతకు మునుపే గుడి నిర్మాణం అయ్యిన దగ్గర నుంచి ఆ గుడికి అన్ని రకాల సౌకర్యాలు కల్పించి ప్రతీ సంవత్సరం పూజలు జరిపిస్తూ వచ్చాడు రాజు. అప్పటివరకు అడవిలో ఉన్న ఆ ప్రాంతం మెల్లమెల్లగా జనావాసాన్ని ఏర్పాటు చేసుకుంది. ఆ ఏడాది కూడా రాజు ఎప్పటిలాగే పూజ జరిపించి ఆ రాత్రి ఎవరికీ తెలియకుండా కొద్ది మందికే తెలిసేలా హస్తముద్రికలతో పూజలు జరిపించి ఆరు రోజులపాటు వాటిని అక్కడే ఉంచి తరువాత తనతో తీసుకువెళ్ళిపోయాడు.
                    ఆ విధముగా రాజు మరో పన్నెండేళ్ల తర్వాత ఇంకోసారి అదే విధముగా పూజ చేసి తన పిల్లలకి ఆ రహస్యాన్ని చెప్పి, తన తర్వాత వాళ్ళు ఆ బాధ్యతని తీసుకుని పన్నెండేళ్ళకి ఒకసారి ఆరు రోజులపాటు ఎవరికీ తెలియకుండా పూజని జరిపించమని మాటని తీసుకుని ఈ ఆచారం తన వంశీకులు అందరూ చేయాలి అని తన హుకుంని జారీచేశాడు. ఆ తర్వాత రాజు అడవికి వెళ్లడం, పంచకుడి పరిచయం, రాజు ప్రవర్తన మారి అనేక అకృత్యాలని చేయడం, రాజగురువు శాపం, రాజు చనిపోవడం, యువరాజు పట్టాభిషేకం అన్నీ జరిగిపోయాయి.
                    యువరాజు విక్రమాదిత్యుని పట్టాభిషేకం అయ్యాక మహారాణి అతని బాధ్యతని మిగిలిన రాణులకి అప్పగించి అడవులకి వెళ్ళిపోయింది. కొద్దికాలం బాగానే ఉన్న వాళ్లలో తర్వాత అసూయ మొదలైంది. రాజు చేసిన తప్పులు, అలాగే మహారాణి కల్పించుకోవడం వల్లే తమ కూతుర్లు ప్రాణత్యాగం జరిగిందనే అభిప్రాయానికి వచ్చారు. ఆ సమయంలో తమ కొడుకులు బాగా చిన్నవాళ్లు కావడంతో విక్రమాదిత్య రాజ్యాన్ని ఏలుతున్నాడనే భ్రమ వాళ్లలో వచ్చింది. దాన్ని వాళ్ళ బంధువులు పెంచి పోషించారు.
                   రాజకుటుంబంలో ఈ గొడవల వల్ల కలకలం చెలరేగగా మరొక్కసారి రాజగురువు అక్కడికి విచ్చేసి సర్దుబాటు చేయాలని చూసిన కుదరలేదు కానీ అదే సమయానికి పన్నెండు సంవత్సరాలు  దగ్గర పడుతూ ఉండటం, హస్తముద్రికలతో పూజ చేయాల్సిన సమయం ఆసన్నమవ్వడంతో రాజగురువు విక్రమాదిత్యకి జరగాల్సిన కార్యం గురించి చెప్పాడు. అతను తండ్రికి ఇచ్చిన మాట ప్రకారం అన్నిటికి సర్వం సిద్ధం చేయించగా అతని పినతల్లులు ఐదుగురు ఆ పూజ తమ పిల్లలే జరిపించాలని లేదా రాజ్యాన్ని వాళ్ళకి అప్పగించాలని పెద్ద గొడవ చేసారు.
                  గొడవ ముదిరి పాకాన పడటంతో విక్రమాదిత్య అలోచించి రాజగురువుతో సహా అందరినీ రాజమందిరంలో సమావేశపరిచి తన నిర్ణయాన్ని చెప్పసాగాడు. తన తండ్రి ప్రతీ పన్నెండేళ్ళకి ఒకసారి ఈ పూజని తప్పకుండా చేయాలనీ సూచించారు. దీన్ని వంశపారంపర్యంగా కొనసాగించాలని కోరుకున్నారు. ఇప్పుడు నేను ఈ పూజ జరిపించాలనుకుంటున్నాను కానీ నేను రాజ్యాన్ని పాలిస్తూ సుఖంగానే ఉన్నాను. నా పినతల్లులు మా తండ్రిగారితో పాటు మా సహోదరిలని కూడా ఒకేసారి పోగొట్టుకుని దుఃఖంలో మునిగిపోయారు. ఇన్నాళ్లకి వాళ్ళకి మంచి చేసే అవకాశం నాకు వచ్చింది. 
                  మా తండ్రి దగ్గర ఐదు హస్తముద్రికలు ఉండేవి. ఇప్పుడు వాటిని ఒక్కో దాన్ని ఒక్కొకరికి ఇచ్చి ఆ పూజని నా ఐదుగురు సహోదరులచే జరిపిస్తాను. వాళ్ళ తర్వాత వాళ్ళ పుత్రులు అలాగే వాళ్ళ ముందు తరాల వాళ్ళు నా సహోదరుల కుటుంబాల నుంచే చేస్తాయి. ఇందుకు వాళ్ళకి వివాహం జరగాలి కాబట్టి వెంటనే వాళ్ళ వివాహాలు జరిగేలా చూస్తాను అని తన ప్రసంగాన్ని ముగిస్తాడు. దానికి వాళ్ళందరూ అంగీకరించగా రాజగురువు దగ్గర ఉన్న హస్తముద్రిక కోసం చర్చ వస్తుంది. దాన్ని రాజునే తీసుకోమన్నా అతను నిరాకరించి రాజగురువునే ఆ బాధ్యతని మోయమంటాడు.
           రాజగురువు అతని మాటని కాదనలేక రాజా మీ మాటని కాదనలేను అలా అని ఈ బాధ్యతని మోయలేను. అందుకే ఈ బాధ్యతని నాకు ఎంతో నమ్మకమైన ఒక వ్యక్తికి అప్పగిస్తాను ఇకపై అతని కుటుంసభ్యులే ఈ పూజని జరిపిస్తారని చెప్పి ఒక గూడెం దొరకి ఆ బాధ్యతని అప్పగిస్తాడు. ఇంక అంతా అయిపొయింది అన్న సమయంలో విక్రమాదిత్య దీనికి పూజ జరిపించే పూజారి కుటుంబాన్ని తాను చెప్పిన వాళ్ళకే ఇవ్వాలని చెప్పి ఒక కుటుంబానికి అప్పజెప్పాడు.
 
తండ్రి : ఆ విధముగా అప్పటి నుంచి ప్రతీ పన్నెండేళ్ళకి ఒకసారి ఈ ఆరు కుటుంబాల నుంచి పూజలు జరుగుతూ వచ్చాయి 

కొడుకు : అంటే నాన్నగారు ఆ రాజు మన పూర్వికులా 

తండ్రి : అవును కన్నా మన ఐదు కుటుంబాలు రాజు యొక్క కొడుకుల వంశానికి చెందినవాళ్ళం. అంటే విక్రమాదిత్య సోదరుల వంశానికి చెందినవాళ్ళం. ఇంకా ఆ ఆరవ కుటుంబం ఆ గూడెందొర వంశానికి చెందినది 

కొడుకు : మరి నాన్నగారు విక్రమాదిత్యులు వంశం ఈ కార్యక్రమం నుంచి పూర్తిగా తప్పుకున్నదా 

తండ్రి : ( నవ్వుతూ ) పూజారి కుటుంబం ఆయన వంశానికి చెందినదే అని అంటారు 

కొడుకు : అది ఎలా సాధ్యం నాన్నగారు 


తండ్రి : దానికి రెండు కథలు ఉన్నాయి ఒకటేమో విక్రమాదిత్య తన ప్రేయసి ద్వారా కన్న కొడుకుని రహస్యంగా ఆ పూజారి కుటుంబానికి ఇచ్చి, అతను పెద్దయ్యాక అతని తరం వారే ఆ పూజని జరిపించేలా చేసారని ఇంక రెండోది ఆ ప్రేయసి ఆ పూజారి కూతురే కానీ కొన్ని కారణాల వల్ల రాజు ఆమెని వివాహమాడలేదని అందుకే ఈ పూజని జరిపించే బాధ్యతని ఆ కుటుంబానికే అప్పజెప్పాడని అంటారు ఇందులో ఏది నిజమో తెలియదు 

కొడుకు : ఇంకో అనుమానం నాన్నగారు 

తండ్రి : ఇంకేంటి కన్నా 

కొడుకు : మరి నాన్నగారు ఆ గురుపత్ని ఇచ్చిన వరం ప్రకారం రాజు ఇంకో జన్మలో జన్మించాలి మరి ఆ రాజు మరోసారి జన్మించాడా 

తండ్రి : నాకు తెలియదు కన్నా 

              అదే ఊరిలో గుడికి దగ్గరలో ఉన్న ఒక స్వామిజీ నవ్వుకుంటూ జన్మించాడు మరోసారి ఆ రాజు పునర్జన్మ ఎత్తాడు. గురుపత్ని వరం నిజమవుతూ అతను మరోసారి వావివరసలు మరచి తన రతిసంగమ యాత్రలని చేయడానికి ఇంకొన్ని సంవత్సరాలు మాత్రమే ఉంది.అటు పిమ్మట అతను ఆరవది పడిలోకి వచ్చేసరికి ఆ మాయావి అంతం తప్పదు కానీ ఆ కార్యక్రమం జరగాలంటే ఈ రోజు ఈ పాపపు పని జరగవలసిందే. ఈ రోజు ఈ ఊరి ప్రజల ఆనందాలు అంతం కావాల్సిందే. మున్ముందు ఈ ఊరిలో జరిగే పాపపు పనులకి మీరు సాక్ష్యం కాకూడదు అందుకే ఈ రోజు ఆ దుర్మార్గుడి ద్వారా ఈ ఊరి దైవం ఇక్కడనుంచి ఊరు దాటబోతుంది. ఇకపై ఈ గుడిలో పూజలు జరగవు. కాలం గడిచేకొద్దీ ఇక్కడ కొలువైన దేవదేవతలని కూడా అందరూ మర్చిపోతారు. నేను వేచిచూస్తా అమ్మా మీరు మళ్ళీ ఈ ఊరిని చేరే రోజు కోసం ఎదురుచూస్తా. హరోంహర అని తనలో తనే మాట్లాడుకుంటూ ఉంటాడు. 

కొడుకు : నాన్నగారు మరి ఈ ఊరు ఒకసారి రెండుగా చీలాయి అని విన్నాను 

తండ్రి : అది నిజమే కన్నా 

కొడుకు : ఎందుకు నాన్నగారు 

తండ్రి : అప్పట్లో ఏవో గొడవలు జరిగి విడిపోయారు తరువాత కొన్ని సంవత్సరాల తర్వాత ఆ గొడవలు సమసిపోయి కలసి మళ్ళీ ఒకే ఊరుగా రూపాంతరం చెందింది 

                వీళ్లిద్దరూ మాట్లాడుకుంటూనే గుడి దగ్గరికి వచ్చి స్వామిజీ పక్కగా వెళుతున్నారు. వాళ్ళని చూసిన స్వామిజీ జాతకం చెప్పించుకోండి అయ్యా చాలా బాగా చెప్తాను. జరగబోయేది,జరుగుతున్నది అన్నీ చెబుతాను అంటూ వాళ్ళ వైపు చూసి అంటాడు. తండ్రి ఆసక్తి చూపకుండా ముందుకి వెళ్లిపోతుండగా కుర్ర వయస్సులో ఉన్న పిల్లగాడు ఆసక్తి కనబరుస్తూ తండ్రి వైపు చూస్తాడు. కొడుకుని నిరాశపరచలేక తండ్రి సరే అనగా ఆ స్వామిజీ పిల్లగాడి చేతిని చూసి జాతకాన్ని చెప్పనారంభిస్తాడు.

స్వామిజీ : అయ్యా మీ బిడ్డది రాజుల జాతకం 

తండ్రి : (సంతోషంగా) నిజమా 

స్వామిజీ : నిజమే అయ్యా 

ఆ కుర్రవాడిని అక్కడ నుంచి పంపించివేసి 

                  ఆ రాజులాగా ఈ రాజు కూడా ఆరు మందిని వివాహమాడతాడు. ఒకరు మహారాణి అయితే మిగిలినవారు అతనికి రతిప్రేమ ద్వారా దగ్గరై వివాహమాడతారు. ఇతనికి వయస్సులో ఒకే పెళ్లి కానీ వయస్సు మళ్ళాక ఐదు పెళ్లిళ్లు. అతని మాదిరిగానే ఇతను కూడా అందరి మదిని దోచి సర్వస్వాన్ని ఏలుతాడు. మగువల మనస్సులని దోచి వారికి అన్నీ తానై వారి సర్వాంగం తన వశం చేసుకుంటాడు. ఈ ప్రయత్నాలలో కొందరికి శత్రువుగాను మారతాడు. అతివలకు మాత్రం తానొక ప్రీతిపాత్రుడు. అతని కోసం తమ కట్టుబాట్లని సైతం వదిలేసి అతనికి దాసిగా మారడానికి సిద్ధంగా ఉంటారు. 

 తండ్రి : ( కోపముగా ) ఏమి మాట్లాడుతున్నారు స్వామీ 

స్వామిజీ : అతని భవిష్యత్తు 

తండ్రి : నువ్వొక దొంగ స్వామివి, నీవు చెప్పేవి అన్నీ పచ్చి అబద్ధాలు నేనుండగా నా కొడుకు సన్మార్గంలో నడుస్తాడు తప్ప చెడు దారి పట్టడు 

స్వామిజీ : మీరు ఉండాలి కదా 

తండ్రి : ఏయ్ పిచ్చిపిచ్చిగా ఉందా 

స్వామిజీ : ఆనాడు రాజు ఈ గుడిలో ఉన్న విగ్రహాలని, ఈ స్థలాన్ని కనిపెట్టాడు. రేపనే నాడు మీ కుమారుడే వాటిని మళ్ళీ కనిపెట్టి ఇక్కడికి తీసుకురాగలడు కానీ అది మీరుండగా సాధ్యపడదు 

తండ్రి ఇంకా మంటెక్కి ఆ స్వామిజీ పై గొడవ పడుతుండగా అక్కడికి అతని స్నేహితులు వస్తారు. 

ఫ్రెండ్ 1 : ఏమయిందిరా 

ఫ్రెండ్ 2 : ఎందుకు స్వామిజీతో గొడవ పడుతున్నావ్ 

తండ్రి : ఇతను దొంగ స్వామి, నా కొడుకు జాతకం చెబుతా అని ఏవేవో చెబుతున్నాడు 

ఫ్రెండ్ 3 : అతను అన్నంత మాత్రాన నిజమయిపోదు కదా 

ఫ్రెండ్ 4 : ఈ రోజు ఏమి పూజ అనేది తెలుసు కదా,ఈ జాతర సమయంలో మనకి గొడవలు ఎందుకు పదా 

స్వామిజీ : ఇంకేమి పూజ, ఇంకేమి జాతర, పూజ చేయడానికి ఆ దేవదేవులు ఉండాలి కదా

తండ్రి : చూడు ఇందాకటి నుంచి ఇదే వరస 

స్వామిజీ : నిజం అబద్ధమయ్యిపోదు కదా, ఈ రోజు ఇక్కడ జరగబోయేది అనర్థం, ఈ ఊరి ప్రజల హాహాకారాలు, ఈ ఊరికి దేదీప్యమానంగా ఉన్న ఈ గుడి మూసివేయబడుతుంది. ఆ తర్వాత ఒకరి బలవన్మరణం, అతని పుత్రుడి భవిష్యత్తు రాత,  ఒక్కటిగా ఉన్న మీ స్నేహితులు విడిపోక తప్పదు. ఇదే ఆ విధి ఆడే నాటకం,ఇది సత్యం, ఇది జరగక మానదు, ఇదే తథ్యం అంటూ ఆ స్వామిజీ అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు 

      స్వామిజీ మాటలకి అయోమయంగా ఉన్న స్నేహితులకి పంతులు గారు ఏడుస్తూ వీళ్ళవైపు పరిగెత్తుతూ రావడం, అక్కడి ప్రజల హాహాకారాలు, అంతా ఏదో గందరగోళం, ఆ గందరగోళంలోనే కుర్రాడి తండ్రి మళ్ళీ స్వామీజీని కలవడం, ఆ మర్నాడు ఆ కుర్రాడి ఇంట్లో మరొక కలకలం, ఇంట్లో నట్టింట తండ్రి శవం చూసి పరిగెత్తబోతున్న ఆ కుర్రవాడిని అతని మేనత్త ఆపగా నాన్న నాన్న అంటూ అతను గట్టిగా అరుస్తున్నాడు 

నాన్న అంటూ గట్టిగా అరిచి ఒక్కసారిగా లేచి కూర్చున్నాడు ప్రసాద్ 

ఆ సమయంలో అక్కడే ఉన్న పార్వతి 

పార్వతి : ఏమైందండీ 

ప్రసాద్ : ఏమీ లేదు 

పార్వతి : మరెందుకు అంత గట్టిగా అరిచారు 

ప్రసాద్ : ఏదో పీడకలలే 

పార్వతి : సరే 

ప్రసాద్ : ఏంటి ఆ కల అని అడగవా 

పార్వతి : చెప్పేది అయితే మీరే చెప్తారు కదా 

ప్రసాద్ : హ్మ్మ్ 

పార్వతి : సర్లే అది వదిలేయండి రాత్రి ఎప్పుడు వచ్చారు 

ప్రసాద్ : అదేంటి నీకు తెలియదా 

పార్వతి : నాకెందుకు తెలుస్తుంది 

ప్రసాద్ : ( ఇదేంటి ఇలా మాట్లాడుతుంది ) రాత్రి తమరి పక్కలోకి వచ్చిన తర్వాత ఆ మాత్రం తెలియదా 

పార్వతి : ఏమంటున్నారు 

ప్రసాద్ : నీ పక్కనే పడుకున్నా కదా 

పార్వతి : అసలు రాత్రి నేను ఇక్కడ పడుకున్నది లేదు 

ప్రసాద్ : ఇక్కడ పడుకోలేదా 

పార్వతి : హ మీ చెల్లెలు దగ్గర పడుకున్నా

ప్రసాద్ : ఎందుకు 

పార్వతి : మీ మేనకోడలు వాళ్ళ ఆయనతో మాట్లాడుకోవాలి అనుకుందేమో వాళ్ళ అమ్మ గురక పెడుతుందని చెప్పి నన్ను అక్కడికి పంపించి తను ఇక్కడ పడుకుంది 

ప్రసాద్  : సుమ ఇక్కడ పడుకుందా 

పార్వతి : అదే కదా చెప్తుంది 

ప్రసాద్ : ( నసుగుతూ ) అంటే రాత్రి 

పార్వతి : ఆ రాత్రి ఏమైంది 

ప్రసాద్ : ఏమీ లేదులే 

పార్వతి : నిజం చెప్పండి రాత్రి ఏమైనా చేసారా 

ప్రసాద్ : అబ్బా ఏమీ లేదు అన్నాను కదా 

పార్వతి : ( అనుమానంగా చూస్తూ ) దెంగారా 

ప్రసాద్ : ఏంటి 

పార్వతి : రాత్రి సుమని దెంగారా 

ప్రసాద్ : హు కానీ తను అనుకుని చేయలేదు నువ్వనుకుని దెంగాను 

పార్వతి : నాకు తనకి ఆ మాత్రం తేడా తెలియలేదా నీకు 

ప్రసాద్ : లేదు 

పార్వతి : కనీసం ముఖం చూడలేదా 

ప్రసాద్ : లేదు 

పార్వతి : నిజం చెప్పండి అవకాశం దొరికిందని నా పేరు చెప్పి పని కానీయలేదుగా 

ప్రసాద్ : నిజమే పారు నువ్వనుకునే తనతో కలిసాను 

పార్వతి : ( వాడి వంక చూస్తూ ) తాగొచ్చారా 

ప్రసాద్ : లేదే 

పార్వతి : తాగకుండా పక్కలో ఉన్నది ఎవరో కూడా తెలియలేదా 

ప్రసాద్ : అంటే అది 

పార్వతి : నేను ఏం అననులే తాగావు కదా 

ప్రసాద్ : నేను తాగలేదు కానీ 

పార్వతి : కానీ 

ప్రసాద్ : నేను కృష్ణ ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు mrs.x వచ్చింది 

పార్వతి : ఎందుకంటా 

ప్రసాద్ : అది 

పార్వతి : తాళి కట్టకపోయినా అది నీ రెండో పెళ్ళాం కదా 

ప్రసాద్ : మరి మొగుడు దగ్గరికి పెళ్ళాం ఎందుకు వస్తుంది 

పార్వతి : దానికే కదా 

ప్రసాద్ : హు 

పార్వతి : దాన్ని దెంగి మళ్ళీ రూపని దెంగడానికి వెళ్ళారా 

ప్రసాద్ : నేను వెళ్ళననే అన్నాను

పార్వతి : కానీ నీ రెండో పెళ్ళాం ఒప్పించి పంపించింది 

ప్రసాద్ : నీలాగే 

పార్వతి : ఏంటి 

ప్రసాద్ : నా మొదటి పెళ్ళాం నన్ను ఎలా వేరే వాళ్ళ దగ్గరికి పంపిస్తుందో తను కూడా అలాగే 

పార్వతి : నాకంటే వయస్సు అయిపొయింది తనకి 

ప్రసాద్ : అయితే 

పార్వతి : తనకింకా వయస్సు అయిపోలేదుగా వేరే వాళ్ళ దగ్గరికి వెళ్తే మొగుడు చేజారిపోతాడు అనిలేదా 

ప్రసాద్ : నా మీద నమ్మకం అలాంటిది మరి 

పార్వతి : అబ్బో అయినా మొగుడిని వేరే వాళ్ళ దగ్గరికి పంపించడం ఎందుకో 

ప్రసాద్ : నేను సుఖపడతానని 

పార్వతి: ఆ సుఖమేదో తనే ఇవ్వొచ్చుగా  

ప్రసాద్ : అంటే నా భార్యలకి నేనంటే ప్రేమ, నాకు పువ్వుల పిచ్చి ఎక్కువ అని తెలిసి నా మీద ప్రేమతో వాళ్లే ప్రోత్సహిస్తారు 

పార్వతి : పొగిడింది చాల్లే 

ప్రసాద్ : అమ్మగారు మిమ్మల్ని కూడా కలిపే పొగిడానులే 

పార్వతి : దాన్ని ఒక్కదాన్నే పొగిడితే నేను తిడతా అని పొగిడి ఉంటారులే అంతేనా 

ప్రసాద్ : అబ్బో మా ఆవిడకి కూడా అసూయ ఉందే అయినా పారు నేను ఎవరి దగ్గరికి వెళ్లిన ఏమి అనవు కానీ తన దగ్గరికి వెళ్తే మాత్రం ఎందుకే అసూయ 

పార్వతి : ఇది నా సవతి కాబట్టి 

ప్రసాద్ : తాళి కట్టలేదు కదే 

పార్వతి : ఏమో కట్టినా కడతారు 

ప్రసాద్ : అంత లేదులేవే 

పార్వతి : ఏమో చూద్దాం 

ప్రసాద్ : ఒహ్హ్ నీకు సవతి కావాలి అని ఉన్నట్లుంది 

పార్వతి : మరి అయితే తాళి కట్టి తెచ్చేయొచ్చుగా 

ప్రసాద్ : ఒక్కరు సరిపోతారా 

పార్వతి : సరిపోదు. నేను చిన్నప్పుడు ఒక రాజు కథ బాగా వినేదాన్ని ఆ రాజులా ఇంకో ఐదుగురిని పెళ్లి చేసుకో 

ప్రసాద్ : ( ఏదో ఆలోచనలో పడతాడు) సర్ సర్లే దాని మీద కోపం పెట్టుకోకే అది చాలా మంచిది 

పార్వతి : నాకేమి దాని మీద కోపం లేదు. నాలాగే నిన్ను బాగా చూసుకుంటుందిగా అందుకే కొద్దిగా అసూయ పడతా అంతే అయినా అసలు విషయం వదిలేసి ఎక్కడికో తీసుకెళ్లిపోయావ్ 

ప్రసాద్ : నేను కాదు నువ్వే 

పార్వతి : సర్లే చెప్పు 

ప్రసాద్ : వాళ్ళ ఆయన ఏదో టాబ్లెట్ ఉపయోగించి దాన్ని బాగా కుమ్మాడు అంటా నాకు ఎనర్జీ రావాలని ఆ టాబ్లెట్ ఇచ్చింది 

పార్వతి : దానికి నువ్వు స్పృహ లేకుండా నన్ను అనుకుని సుమని చేయడానికి సంబంధం ఏంటి 

ప్రసాద్ : చెప్తున్నా కదా 

పార్వతి : చెప్పు చెప్పు 

ప్రసాద్ : అది వేసుకున్నాక చాలా ఉత్సాహం వచ్చింది 

పార్వతి : అయితే రూపని గట్టిగానే కుమ్మి ఉంటారు 

ప్రసాద్ : రూపనే కాదు దేవిని కూడా 

పార్వతి : ఏంటి 

ప్రసాద్ : అవును 

పార్వతి : కృష్ణ అన్నయ్య లేడా 

ప్రసాద్ : వాడు ఎందుకు లేడు 

పార్వతి : తను ఉండగానే దేవిని దెంగారా 

ప్రసాద్ : హ 

పార్వతి : మీరు దేవిని దెంగుతుంటే అన్నయ్య ఎలా ఊరుకున్నాడు 

ప్రసాద్ : వాడు రూపని దెంగుతున్నాడు కాబట్టి 

పార్వతి : సరిపోయారు ఇద్దరూ సిగ్గులేకుండా 

ప్రసాద్ : సిగ్గు ఎందుకే 

పార్వతి : కోడలితో పడుకోవడానికి, అయినా రూప ఎలా ఒప్పుకుందండి మామగారితో దెంగిచుకోవడానికి 

ప్రసాద్ : ఈ కాలంలో ఇద్దరికీ నచ్చితే వరసలు ఏమీ చూడటం లేదే ప్రొసీడ్ అయ్యిపోతున్నారు 

పార్వతి : అందరూ అలా ఏమి ఉండరు 

ప్రసాద్ : కానీ కొందరు ఉంటారు 

పార్వతి : సర్లే అలాగైతే నువ్వు దేవితో అన్నయ్య రూపతో ఎంజాయ్ చేసారు అన్నమాట 

ప్రసాద్ : కాదు, ఇద్దరం కలిసి ఇద్దరితో ఎంజాయ్ చేసాం 

పార్వతి : ఏంటి 

ప్రసాద్ : నలుగురం పక్కపక్కనే ఉండి ఇద్దరినీ మార్చుకుంటూ దెంగాము 

పార్వతి : వామ్మో వయస్సు పెరిగికొద్దీ మీలో కోరికలు ఎక్కువయ్యిపోతున్నాయి 

ప్రసాద్ : ఏంటే భయమా 

పార్వతి : నాకెందుకు భయం నా మొగుడికి నేనంటే చాలా ప్రేమ. నువ్వు ఎన్ని పువ్వుల కోసం వెళ్లిన నా స్థానం నాదే 

ప్రసాద్ : హ్మ్మ్ 

పార్వతి : సరే అన్నయ్య కోడలిని దెంగాడని నువ్వు కూడా కోడలిని దెంగడానికి చూడకు 

ప్రసాద్ : ఎందుకే 

పార్వతి : అసలే మన కోడలికి మీమీద కోపం. ఇప్పుడు కనుక ఆమెపై తప్పుడు ఉద్దేశ్యం ఉందని తెలిసిందనుకో ఆమె చేసే రచ్చ చూడలేం 

ప్రసాద్ : అంటే ఏంటే ఒకవేళ తను ఒప్పుకుంటే దెంగొచ్చా 

పార్వతి : వాళ్ళు ఒప్పుకుంటే నాకు ఎటువంటి అభ్యంతరం లేదు 

ప్రసాద్ : హ్మ్మ్ కానీ నాకు మన కోడలి మీద అటువంటి ఉద్దేశ్యం లేదే 

పార్వతి : హ్మ్మ్ ముందు జాగ్రత్తగా చెప్తున్నా, ఇప్పుడున్న సమస్యలు చాలు ఇంకేమి వద్దు. అందుకే ఇంతలా చెప్పేది 

ప్రసాద్ : సరే. పారు నీకు ఇంకో విషయం చెప్పనా 

పార్వతి : ఏంటి 

ప్రసాద్ : మా దెంగుడుని హేమ, తన స్నేహితురాలు చూసారు 

పార్వతి : బాగుంది మీ అదృష్టం 

ప్రసాద్ : ( ముసిముసిగా నవ్వుతూ ) ఇంకేమయిందంటే ..... 

పార్వతి : నిజమా 

ప్రసాద్ : అవును 

పార్వతి : సరే అది వదిలేయ్ నీ విషయం చెప్పు 

ప్రసాద్ : వాళ్ళని దెంగి ఇంటికి వచ్చేటప్పుడు ఆ వేసుకున్న టాబ్లెట్ వల్ల అనుకుంటా మత్తెక్కిసింది 

పార్వతి : అది ఆ టాబ్లెట్ వల్ల అయితే అది చాలా ప్రమాదకరం తనకి చెప్పండి అవి వాడొద్దని 

ప్రసాద్ : చెప్తాలే. ఇంటికి అని బయలుదేరిన నేను ఎటుపక్కకో వెళ్ళిపోయాను. అక్కడ ఒక అమ్మాయి కనిపిస్తే తనని దెంగి ఇంటికి వచ్చేసాను 

పార్వతి : ఏంటి అమ్మాయా ? ఎవరు తను ? 

ప్రసాద్ : తెలియదు. ఆ టాబ్లెట్ వల్ల మత్తెక్కడమే కాదు కోరిక పెరిగిపోయింది 

పార్వతి : అందుకు ఎవరో ముక్కు మొహం తెలియని అమ్మాయిని దెంగావా 

ప్రసాద్ : ఆ సమయంలో అదే కావాలనిపించింది. నా శరీరం నా అదుపులో లేదు అందుకే ఆ అమ్మాయిని దెంగేసా. అది మాత్రమే గుర్తుంది ఇంకేమి గుర్తులేదు 

పార్వతి : సర్లే ఇంకొదిలేయ్ దాని గురించి 

ప్రసాద్ : హ్మ్మ్ ఆ తర్వాత ఇంటికొస్తే మంచం మీద సుమ కింద విప్పేసుకుని ఉంది. దాని పూకు కనిపించడంతో మరోసారి కోరికతో నువ్వే అనుకుని దెంగేసా 

పార్వతి : ఈ పిల్ల ప్యాంటు విప్పి  పడుకుందా అయినా నేను ఎప్పుడు అలా పడుకోను అది గుర్తులేదా 

ప్రసాద్ : చెప్పాను కదే మత్తులో అవేమి గుర్తులేవని అయినా నేను దెంగుతుంటే అదైనా చెప్పాలి కదా 

పార్వతి : ఏముంది మొగుడు బాగా వేడెక్కించి ఉంటాడు ఆ తర్వాత బాగా పూకు గెలుక్కుని పడుకుంది. ఈలోపు వచ్చి నువ్వు ఎక్కడంతో ఆపుకోలేక నీకు అప్పగించేసి ఉంటుంది 

ప్రసాద్ : అంతేనంటావా 

పార్వతి : అదే అయ్యిండొచ్చు. నాకు బయట పని ఉంది వెళ్తాను 

ప్రసాద్ : కాస్త మజ్జిగ పంపించవే తల పట్టేసింది 

పార్వతి : ఎవరితో పంపించను 

ప్రసాద్ : ఎవరో ఒకరితో 

పార్వతి : ( కన్ను కొడుతూ ) సుమని పంపుతాలే 

బయటకి వెళ్లిన పార్వతి కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది అక్కడ సీత, సుమ పనిచేస్తుండగా పార్వతి వెళ్లి మజ్జిగ కలుపుతుంది 

సీత : అది ఎవరికి వదిన 

పార్వతి : మీ అన్నయ్యకి 

సీత : ఏమైంది అన్నయ్యకి 

పార్వతి : నువ్వు కంగారుపడకు. మీ అన్నయ్యకి కాస్త తలనొప్పిగా ఉంది అంతే 

సుమ : ( మనస్సులో ) ఏముంది రాత్రి తాగి వచ్చాడుగా ఆ హ్యాంగింగ్ అంతే 

సీత : సరే కలుపు నేను పట్టుకెళ్లి ఇస్తా 

పార్వతి : నువ్వు పని చూడు సీత, సుమ పట్టుకెళ్లి ఇస్తాది 

సుమ : నేనా 

పార్వతి : ఏమీ పట్టుకెళ్ళవా 

సుమ : అది కాదు అత్త నాకు పని ఉంది 

సీత : అది వెళ్లనంటుంది కదా వదిన నేను పట్టుకెళ్లి ఇస్తాలే 

పార్వతి : సీత నువ్వు వెళ్తే మీ అన్నయ్యతో మాట్లాడుతూ అక్కడే ఉండిపోతావ్ అదే సుమ వెళ్తే అక్కడ ఉండిపోయిన పనులు మనం చూసుకోవచ్చు. సుమ వెళ్తావు కదా 

సుమ : ( మొహమాటంగా ) సరే అత్త 

పార్వతి : ( దాని మొహమాటాన్ని గమనిస్తూ ) సీత ఈ పప్పు తీసుకెళ్లి రుబ్బు నేను వస్తా 

సీత అక్కడ నుంచి వెళ్ళాక 

పార్వతి : వెళ్ళు సుమ 

సుమ : అత్తా నువ్వెళ్ళి ఇచ్చేయ్