26-12-2024, 08:36 AM
இராவணன் - 01
நாங்க குடியிருக்குற நகர்-ல ஏழு தெரு இருக்கு. எல்லா வீடுகளும் ஒன்னா சேந்து, வருஷா வருஷம் ஒரு பங்ஷன் வைப்போம். கிட்டத்தட்ட ஸ்கூல் ஆண்டு விழா மாதிரி. அதுல எங்க நகர்-ல இருக்குற எல்லாரும் கலந்துக்குவாங்க. கலை நிகழ்ச்சி எல்லாம் நடக்கும். அப்போ குட்டி பசங்க எல்லாரும் வந்து டான்ஸ் ஆடுவாங்க.
அந்த வருஷம் நாங்க பெரியவங்க எல்லாரும் சேந்து ஒரு நாடகம் போடலாம்னு நெனச்சோம். என்ன நாடகம் போடலாம்னு யோசிச்ச அப்போ இராமாயணத்துல அனுமன் காண்டம் போடலாம்னு சொன்னாங்க. ஏன்னா, அந்த காண்டத்துல எல்லாரும் ஆம்பளைங்கதான் வருவாங்க. பொம்பள கேரக்டரே இருக்காது. சீதை ஒரே ஒரு சீன்ல மட்டும்தான் வருவா. அதுக்கு மட்டும் எதாச்சும் பண்ணிக்கலாம்னு நெனச்சாங்க.
அப்போ, எல்லாரும் துர்காவ போடலாம்...... துர்காவ போடலாம்....... ஸ்ரீ துர்காதான் இதுக்கு சரியா இருப்பா... அவள போடலாம்....ன்னு எல்லாரும் சொல்லிட்டாங்க.
அதைக் கேட்டதும், இவனுக நம்மள நாடகத்துல நடிக்க போட சொல்றானுகளா? இல்ல... நம்மளை பெட்ரூம்ல வெச்சு போட சொல்றானுகளா...ன்னு டபுள் மீனிங்ல நினைச்சு உள்ளுக்குள்ள சிரிச்சிக்கிட்டேன். ஆனா அதை மறைச்சிக்கிட்டு,
“எனக்கு நடிக்கவே தெரியாது. நாம எப்படி நாடகம் போடுறது...?”
அப்படின்னு கேட்டேன். ஆனா, நான்தான் அதுக்கு பொருத்தமா இருப்பேன்னு எல்லாரும் சொன்னனங்க. அதனால சீதையா என்னை நடிக்க சொல்லி ஒரே நச்சல். சரின்னு நானும் ஒத்துக்கிட்டேன். கதைல மெயின் கேரக்டரே ராவணனும் அனுமனும் தான்.
நாடகத்துக்கு கதை வசனம் தேவராஜ்-தான் எழுதுனாரு. அவருதான் ராவணன் ரோல் நடிக்கறதா இருந்துச்சு. எனக்கு நாடகத்துல ஒரே சீன். ராவணன் என்னை வந்து மிரட்டுவாரு. அதை அனுமன் ஒளிஞ்சுட்டு நின்னு பாப்பாரு. அப்புறம், அனுமன் என்கிட்டே வந்து பேசுவாரு. அப்புறம் அனுமனை புடிச்சுட்டு போயிடுவாங்க. அதுக்கு அப்புறம் எல்லாம் அவங்க சீன்தான். எனக்கு அவ்ளோதான் நடிப்பு. அதனால எனக்கு ஒரே நாள்ல ஒத்திகைய முடிச்சுடலாம்னு வர சொன்னாங்க. நானும் சரின்னு ரெண்டு தெரு தள்ளி இருந்த தேவராஜ் வீட்டுக்கு போனேன்.
அவங்க வீட்ல யாருமே இல்ல. தேவராஜ் மட்டும்தான் இருந்தாரு. வெறும் வேஷ்டி மட்டும்தான் கட்டி இருந்தாரு. மேல சட்டை ஏதும் போடல. பாதி நரைச்ச நெஞ்சு முடிய காட்டிட்டு நின்னாரு.
ஐம்பது வயசுக்கு மேல ஆச்சு. பெரியவர் வேற... வீட்ல இப்படிதான் இருப்பாருன்னு நெனச்சேன். என்னை அவரு உள்ள கூட்டிட்டு போயி ஒரு காப்பி குடுத்தாரு. நானும் குடிச்சுக்கிட்டே, யாரும் இல்லையான்னு கேட்டேன்.
வீட்டுல இருந்தவங்க எல்லாரும் சாயந்தரம்தான் வருவாங்க..... அதுக்குள்ள, ராவணன் சீதைய மிரட்டுற சீன முடிச்சுடலாம்னு சொன்னாரு.
நானும் காப்பிய குடிச்சு முடிச்சுட்டு அவரு குடுத்த சீன் பேப்பரை வாங்கி படிக்க ஆரம்பிச்சேன். அப்போ அவரு உள்ள போய் ஏதோ ஒரு பைய எடுத்துட்டு வந்து என்கிட்டே குடுத்தாரு.
“இதுதான்மா சீதை ட்ரெஸ். வாடகை துணி எடுத்துட்டு வந்தேன். உனக்கு இது அளவு சரியா இருக்கானு போட்டு பாரு. சரியா இல்லனா மாத்திக்கலாம்...”
அப்டினு சொன்னாரு. நானும் துணிய வாங்கிட்டு அவரு காட்டுன ஒரு ரூமுக்குள்ள போயி கதவை சாத்திக்கிட்டு என்னோட துணியை கழட்டிட்டு அவரு குடுத்த துணியை எடுத்து போட்டேன்.
அதுல இருந்த ஜாக்கெட் ஒன்சைடு சோல்டர் ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட். அதை போட்டுக்கிட்டு புடவை கட்டுனா ஜாக்கெட் போடாத மாதிரியே இருக்கும். அந்த காலத்துல ஜாக்கெட் இருக்காதுல்ல.. அதனாலதான் இப்படி ஒரு மாடல் ஜாக்கெட் வாங்கிட்டு வந்து இருக்காங்கன்னு நெனச்சுக்கிட்டேன்.
புடவைய எடுத்து பாத்தேன். அது நார்மலா இருக்குற புடவைய விட அகலம் கம்மியா இருந்துச்சு. அதை கட்டுனா புடவை முழங்கால் வரைக்கும்தான் இருக்கும். சரி.. ஒரு சீன்தான.... இதைப் போட்டுக்கிட்டு நடிக்கலாம்னு நெனச்சுட்டு அதை எல்லாம் போட்டேன்.
நாங்க குடியிருக்குற நகர்-ல ஏழு தெரு இருக்கு. எல்லா வீடுகளும் ஒன்னா சேந்து, வருஷா வருஷம் ஒரு பங்ஷன் வைப்போம். கிட்டத்தட்ட ஸ்கூல் ஆண்டு விழா மாதிரி. அதுல எங்க நகர்-ல இருக்குற எல்லாரும் கலந்துக்குவாங்க. கலை நிகழ்ச்சி எல்லாம் நடக்கும். அப்போ குட்டி பசங்க எல்லாரும் வந்து டான்ஸ் ஆடுவாங்க.
அந்த வருஷம் நாங்க பெரியவங்க எல்லாரும் சேந்து ஒரு நாடகம் போடலாம்னு நெனச்சோம். என்ன நாடகம் போடலாம்னு யோசிச்ச அப்போ இராமாயணத்துல அனுமன் காண்டம் போடலாம்னு சொன்னாங்க. ஏன்னா, அந்த காண்டத்துல எல்லாரும் ஆம்பளைங்கதான் வருவாங்க. பொம்பள கேரக்டரே இருக்காது. சீதை ஒரே ஒரு சீன்ல மட்டும்தான் வருவா. அதுக்கு மட்டும் எதாச்சும் பண்ணிக்கலாம்னு நெனச்சாங்க.
அப்போ, எல்லாரும் துர்காவ போடலாம்...... துர்காவ போடலாம்....... ஸ்ரீ துர்காதான் இதுக்கு சரியா இருப்பா... அவள போடலாம்....ன்னு எல்லாரும் சொல்லிட்டாங்க.
அதைக் கேட்டதும், இவனுக நம்மள நாடகத்துல நடிக்க போட சொல்றானுகளா? இல்ல... நம்மளை பெட்ரூம்ல வெச்சு போட சொல்றானுகளா...ன்னு டபுள் மீனிங்ல நினைச்சு உள்ளுக்குள்ள சிரிச்சிக்கிட்டேன். ஆனா அதை மறைச்சிக்கிட்டு,
“எனக்கு நடிக்கவே தெரியாது. நாம எப்படி நாடகம் போடுறது...?”
அப்படின்னு கேட்டேன். ஆனா, நான்தான் அதுக்கு பொருத்தமா இருப்பேன்னு எல்லாரும் சொன்னனங்க. அதனால சீதையா என்னை நடிக்க சொல்லி ஒரே நச்சல். சரின்னு நானும் ஒத்துக்கிட்டேன். கதைல மெயின் கேரக்டரே ராவணனும் அனுமனும் தான்.
நாடகத்துக்கு கதை வசனம் தேவராஜ்-தான் எழுதுனாரு. அவருதான் ராவணன் ரோல் நடிக்கறதா இருந்துச்சு. எனக்கு நாடகத்துல ஒரே சீன். ராவணன் என்னை வந்து மிரட்டுவாரு. அதை அனுமன் ஒளிஞ்சுட்டு நின்னு பாப்பாரு. அப்புறம், அனுமன் என்கிட்டே வந்து பேசுவாரு. அப்புறம் அனுமனை புடிச்சுட்டு போயிடுவாங்க. அதுக்கு அப்புறம் எல்லாம் அவங்க சீன்தான். எனக்கு அவ்ளோதான் நடிப்பு. அதனால எனக்கு ஒரே நாள்ல ஒத்திகைய முடிச்சுடலாம்னு வர சொன்னாங்க. நானும் சரின்னு ரெண்டு தெரு தள்ளி இருந்த தேவராஜ் வீட்டுக்கு போனேன்.
அவங்க வீட்ல யாருமே இல்ல. தேவராஜ் மட்டும்தான் இருந்தாரு. வெறும் வேஷ்டி மட்டும்தான் கட்டி இருந்தாரு. மேல சட்டை ஏதும் போடல. பாதி நரைச்ச நெஞ்சு முடிய காட்டிட்டு நின்னாரு.
ஐம்பது வயசுக்கு மேல ஆச்சு. பெரியவர் வேற... வீட்ல இப்படிதான் இருப்பாருன்னு நெனச்சேன். என்னை அவரு உள்ள கூட்டிட்டு போயி ஒரு காப்பி குடுத்தாரு. நானும் குடிச்சுக்கிட்டே, யாரும் இல்லையான்னு கேட்டேன்.
வீட்டுல இருந்தவங்க எல்லாரும் சாயந்தரம்தான் வருவாங்க..... அதுக்குள்ள, ராவணன் சீதைய மிரட்டுற சீன முடிச்சுடலாம்னு சொன்னாரு.
நானும் காப்பிய குடிச்சு முடிச்சுட்டு அவரு குடுத்த சீன் பேப்பரை வாங்கி படிக்க ஆரம்பிச்சேன். அப்போ அவரு உள்ள போய் ஏதோ ஒரு பைய எடுத்துட்டு வந்து என்கிட்டே குடுத்தாரு.
“இதுதான்மா சீதை ட்ரெஸ். வாடகை துணி எடுத்துட்டு வந்தேன். உனக்கு இது அளவு சரியா இருக்கானு போட்டு பாரு. சரியா இல்லனா மாத்திக்கலாம்...”
அப்டினு சொன்னாரு. நானும் துணிய வாங்கிட்டு அவரு காட்டுன ஒரு ரூமுக்குள்ள போயி கதவை சாத்திக்கிட்டு என்னோட துணியை கழட்டிட்டு அவரு குடுத்த துணியை எடுத்து போட்டேன்.
அதுல இருந்த ஜாக்கெட் ஒன்சைடு சோல்டர் ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட். அதை போட்டுக்கிட்டு புடவை கட்டுனா ஜாக்கெட் போடாத மாதிரியே இருக்கும். அந்த காலத்துல ஜாக்கெட் இருக்காதுல்ல.. அதனாலதான் இப்படி ஒரு மாடல் ஜாக்கெட் வாங்கிட்டு வந்து இருக்காங்கன்னு நெனச்சுக்கிட்டேன்.
புடவைய எடுத்து பாத்தேன். அது நார்மலா இருக்குற புடவைய விட அகலம் கம்மியா இருந்துச்சு. அதை கட்டுனா புடவை முழங்கால் வரைக்கும்தான் இருக்கும். சரி.. ஒரு சீன்தான.... இதைப் போட்டுக்கிட்டு நடிக்கலாம்னு நெனச்சுட்டு அதை எல்லாம் போட்டேன்.