Incest மனைவியின் பாசம்..

[சிற்பி***]

கவிதா அவினாஷை தாய்ப் பாசத்துடன் அன்பொழுக முலை கசங்க தன் உடலோடு கட்டிப்பிடித்தாள்...
“இப்ப பால் குடிக்க ஆசையா...அவினாஷ்...” என்றாள் குறும்புடன் ஏக்க பாசத்துடன்.
“ஆமா..மம்மி....” கவிதா சம்மதிப்பாளா இல்லையா என்ற குழப்பத்துடன் சம்மதித்தான் அவினாஷ்.
“அம்மாவோட..ரத்தமும்..பாலும்ம் உனக்காகத்தாண்ட..அவினாஷ்...” என தனது உயிரின் அடிநாதத்தை வெளியே சொல்லியப்படி
அப்படியே அவினாஷின் வாயை தன் முலைக்கு நேராக எடுத்து போக..அவன் அப்படியே அதனை ஆரத்தழுவி..அதற்கும் காம்புக்கும்
முத்த மழை பொழிந்து...”தேங்க்ஸ் மம்மி...தேங்க்ஸ் ப்ரெஸ்ட்..தேங்க்ஸ் நிப்பிள்...” என சொல்லியப்படி அப்படியே,
ஓவ்வொரு உயிருக்கும் தன் தாய் சொல்லித் தந்து தன்னெழுச்சியாகி விட்ட செயலான, தன் வாயை அப்படியே காம்பை
கவ்வி உறிஞ்ச ஆர்மபித்து பாலை குடிக்க ஆரம்பித்தான்.

கவிதா அப்படியே அவனை தன்னையறியாமல் அணைக்க அவன் முகம் அவளின் முலையில் புதைய அதன்
திசுக்கள் அப்படியே பிதுங்கி அவினாஷின் முகத்தை வட்டவடிவமாக மூடிக்கொண்டது.

அவினாஷ் அவ்வப்போது முலையை முட்டியப்படி அழுத்தமாக உறிஞ்சியப்படி பால் குடித்தான். அவன்
முட்டலுக்கு ஏற்ப கவிதாவின் முலை ஆட்டம் போட்டு அதிர்வலைகளை காட்டிக் கொண்டிருந்தது.

இப்போது கவிதா என்னை பார்த்தாள். நான் நடந்தவற்றை பார்த்து அதனால் ஏற்பட்ட பல உணர்ச்சிகளை கடந்து
உடலும் ஆன்மாவும் எஞ்சிய நிலையில் மட்டுமே இருந்தேன். கவிதா தன் கண்களால் கட்டளையிட, நான் உட்கார்ந்துப்படி
தவழ்ந்து அவள் அருகில் சென்றேன். அருகில் சென்றவுடன் நான் பார்த்து உணர்ந்த காட்சி என் ஆன்மாவை கொந்தளிக்கச்
செய்தது.

என் மகன் அவினாஷீம் மகள் அபினயாவும் என் மனைவி கவிதாவின் உடலில்லிருந்து அனைத்தையும் ஒன்றுவிடாமல்
ஆனந்தமாக உறிஞ்சி குடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். கவிதா அவர்களுக்கு தன் ரத்தம், சதை, நரம்பு, நாளங்கள், ஆன்மா, உயிர் என
அனைத்தையும் அவர்களுக்கு தன் முலைப்பாலின் மூலம் வெள்ளம் போல பீய்ச்சியடித்துக் கடத்திக் கொண்டிருந்தாள்.
அவர்களும் அதனை ஆசைத் தீர பருகிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் மூவரும் ஓன்றாகி கொண்டிருந்தார்கள்.

நான் கவிதாவின் கண்களை பார்த்தேன், ஒரு உயிரில் இருக்கும் அனைத்து வகையான பாசத்தை என் மீது செலுத்த
அந்த அழகிய பாச காந்த கண்கள் பொழிய தயாராக இருந்தது. நான் செய்யவேண்டியது ஒன்றே ஒன்றுத் தான்
அதனை பருக தயாராக வேண்டும். என் கண்கள் கவிதாவின் கண்களை
பார்த்து தானாகவே கண்ணீர் விட்டது.
ஒரு நிமிடம் என் மனதில் தேக்கிவைத்திருந்த அனைத்தும் அசிங்கமான
காம எண்ணங்களும் என் மனதிரை முன்னால்
ஓட, நான் அருவறுக்க தக்கவனாக தகுதியற்றவனாக உணர்ந்து,
கவிதாவின் வீரியமிக்க பாச அன்பை
பொழியும் பார்வையை எதிர்க்கொள்ளா முடியாமல், இருட்டான மூலைக்கு ஓடிச் சென்று கண்களை மூடிக்கொண்டு
ஊமையாக உடல் குலுங்க அழ ஆரம்பித்தேன்.

நாங்கள் நால்வரும் உலகத்தில் தனித்து விடப்பட்டதைப் போல பேரமைதி அங்கே நிலவியது. ஓவ்வொரு வினாடியும் எனக்கு
யுகமாக தோன்றியது. எவ்வளவு நேரம் என்று தெரியவில்லை...
“போதுமாடா அவினாஷ்...” என்ற கவிதாவின் வார்த்தை என்னை அவர்கள் பக்கம் திரும்பி பார்க்க வைத்தது.
அவினாஷ் முலையிலிருந்து வாயை எடுத்தான். அவன் வாயிலிருந்து பால் அப்படியே கொட்டி அவளின் காம்பையும் ஒரு
பகுதி முலையை நனைத்து இடுப்பு பகுதிக்கு வழிந்தோடியது.

“ஓன்..மினிட்..மம்மி...” என்றவன், அப்படியே கவிதாவின் காம்பை கவ்வி மூர்க்கமாக உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான். முலை
அப்படியே அவன் உடலுக்குள் இழுப்பதை போலிருந்தது அவனின் உறிஞ்சல். கவிதா அந்த மூர்க்கத்தை பார்த்து கொஞ்சம்
நெளிந்தாள். உறிஞ்சிய பாலை அப்படியே குடிக்காமல் முடிந்தவரை வாயில் உப்பி வைத்து, காம்பிலிருந்து மிகுதி பாலை
கொட்டியவாறு வாயை எடுத்து, அப்படியே கவிதாவின் கழுத்தை பிடித்து அவள் தொடை மேலெறி தன் மூடிய உதட்டை
கவிதாவின் உதட்டில் வைக்க, அவள் அப்படியே தன் உதட்டை திறந்து அவனின் உதட்டை கவ்வ, அவினாஷ் தன்
வாயிலிருந்த பாலை கவிதாவிற்கு ஊட்ட, அவள் உணர்ச்சிகள் பொங்க அந்த பாலை குடித்தாள். அவள் குடிக்கும் போது
அவள் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் சாரை சாரையாக வந்துக் கொண்டிருந்தது.

அவினாஷ கிழிறிங்கி மறுபடியும் தன் வாயில் பாலை நிறுப்ப ஆரம்பித்தான். கவிதா என்னை பார்த்து பாசத்துடன் சிரித்துக்
கொண்டிருந்தாள். மகன் தாய்க்கு பாலை ஊட்டும் காட்சியை பார்த்து தகப்பனான என் மனம் ஓ வென்று அழுதுக்
கொண்டிருந்தது. இந்த விளையாட்டு எவ்வளவு நேரம் தொடருமோ என என் மனம் பதறியது. அந்த பதற்றத்தை உணர்ந்தாலோ
எண்ணவோ, கவிதா என்னை பார்த்து மேலும் அன்பு குறும்புடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

பாலை முடிந்தளவு குடித்து அனுமாரை போல வாயை உப்ப வைத்து மிகுதிப் பால் கசிந்தப்படி இருக்க ஒரு வினாடி கவிதாவை
பார்த்த அவினாஷ் அப்படியே என்னை நோக்கி கைகளை இரண்டையும் பறவை போல விரித்தப்படி ஓடிவர, என்
அருகில் வந்ததும் அனிச்சையாக நான் அவனை தூக்கி என் வாயை திறக்க, அப்படியே என் கவிதாவின் அமிர்த்ததை, குருதியின்
வேறு வடிவான பாலை என் வாயில் ஊற்ற, நான் அப்படியே என் ஆன்மாவுக்கு போகுமளவுக்கு குடித்தேன்.
என் நொடிந்த அருவெறுப்பான மனதிற்கு அது ஆறுதலாக இருந்தது.

பாலை எனக்கு ஊட்டியவுடன் குறும்புடன் சிரித்தப்படி கீழே இறங்கி என்னை பார்த்துக் கொண்டே கவிதாவிடம் ஓடினான்,
இருவரும் என்னை பார்த்து குறும்பாக வாய்க்கொள்ளாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

என் மனம் என்னை திட்டிக் கொண்டிருந்தது.... ஒரு தாய்க்கும் மகனுக்கும் இடையே நடக்கும் குறும்பான விளையாட்டை
போயும் போயும் ஒரு தகப்பனான நான் தப்பான காமக்கண்ணோட்டத்தில் பார்ப்பதா...ஒரு குழந்தை தன் தாயின்
உடலை தொடுவது விளையாடுவது தப்பா..அங்கே இருவருக்குமிடையே தூய்மையான அன்பு இருக்கக் கூடாதா..
நீதான் தப்பானவன், ஒரு தாய்க்கும் மகனுக்கும் நடக்கும் குறும்பு விளையாட்டை பார்த்து ரசிக்க தெரியாத
முண்டம்...காம வயப்பட்டு அனைத்தையும் காமத்துடன் பார்க்கும் காமக்கொடூரன் நீ... கவிதாவிடன் நீ காட்டிய
கலங்கமற்ற அன்பையும் கவிதா உன்னிடம் காட்டிய கலங்கமற்ற அன்பையும் தொலைத்துவிட்டு..இப்போது அவினாஷும் கவிதாவும்
அவர்களிடையே காட்டும் தூய அன்பை சந்தேகப்படுறியே...என என் மனம் திட்ட திட்ட என் மனம் ஆறுதலடைந்து...

...ஓஓஓஓ வென்று அழுது கவிதாவிடம் மன்னிப்பு கேட்டு சங்கமிக்க முடிவு செய்த கணம்... என் குடும்ப உறவுமுறைகளை
அசைத்து பார்த்த சம்பவம் நடந்தேறியது...



ஒரு மகன் தன் தாய்க்கும் பாலூட்டிய காட்சியை பார்த்து பரவசமடைந்த நிலையில், தந்தையான எனக்கும் பாலூட்டியது
என்னை எங்கோ இழுத்துச் சென்றுவிட்டது...

மனித இனம் ஏன் பாலூட்டிகள் இனம் என அழைகப்படுகின்றன என அப்போது எண்ணத் தோன்றியது...இந்த அன்பை இன்பத்தை
பெறவா..என நினைத்துக் கொண்டேன்..

சட்டென்று அவினாஷ பின் நகர்ந்து தன் இடுப்பில் கையை வைத்து சொன்ன வார்த்தை என்னை மின்னல் போல தாக்கி
அப்படியே மொட்டை மாடியிலிருந்து குதித்து ஓடி விடவேண்டும் போல ஆக்கியது....

கையை இடுப்பின் மேல் வைத்து கவிதாவை குறும்புடம் சிரித்தப்படி பார்த்து...
“கவிதா.....” என அதட்டலாக நான் கவிதாவை பொய் கோவமாக எப்படி அழைப்பேனோ அப்படி அழைத்தான்.
கவிதா ஒரு கணம் அதிர்ந்ததை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. முதன் முதலாக என் கவிதாவின் பலவீனமான தருணத்தை
நான் பார்த்தேன். சட்டென்று அடுத்த நொடியில் சுதாரித்து கொண்ட கவிதா...
“என்னங்க....” என சிரித்தப்படி கேட்டாள்.
“கவிதா...” என்றான் நான் கவிதாவை பாசத்துடன் கூப்பிடும் குரலில்.
“போடா அவினாஷ்..மம்மியை இப்படியெல்லாம் கூப்பிட கூடாது... அப்பா தான் மம்மியை இப்படி கூப்பிடனும்...” என
சிரித்தப்படி கண்டிப்புடன் கூறினாள்.
“அப்பா...மட்டும் கூப்பிடலாம் நான் கூப்பிடக் கூடாதா...” என அவினாஷ் புரியாமல் கேட்டான்.
“அப்பா..என்னை தாலி கட்டி மேரஜ் பண்ணிகிட்டாரு.. அவரு அப்படித்தான் கூப்பிடுவாரு,,, நீ எங்களுக்கு சன்..சின்ன..
வயசு பையன் என்னை மம்மி அல்லது அம்மான்னுதான் கூப்பிடனும்...” என அவனுக்கு விளக்கினாள்.
”சாரி..மம்மி..” என அவளை கட்டிப்பிடித்து, அவளை ஏக்கத்துடன் பார்த்தான்.

இப்போதும் கவிதாவிற்கு தன் மேலுடல் நிர்வாணமாக இருப்பதும் தன் இரு பெருத்த முலைகளை அம்மணமாக
தரிசனம் கொடுத்து கொண்டிருப்பதும் அதில் ஒரு முலையில் அபினயா பால் குடித்துக் கொண்டிருப்பதும் அவளுக்கு
உறைக்கவேயில்லை...

“என்னடா செல்லம்...” என அவனின் ஏக்கத்தை புரிந்தது அதனை அனுமதிக்கலாமா வேண்டாமா என குழப்பத்துடன்
கேட்டாள்.
“மம்மி....” என ரகசிய குரலில் கூப்பிட்டான்.
“என்னடா..அவினாஷ்...” ரகசியமாக கிசுகிசுத்தாள் கவிதா. அந்த கிசுகிசுப்பு என்னை ஏதோ செய்தது. பதற்றமடைய வைத்தது.

"மம்மி உங்க பம்ஸை ..ப்ளே பண்ண ஆசை மம்மி...” என அடக்கமுடியாத சிரிப்பில் கேட்டான் அவினாஷ்.
கவிதாவும் அர்த்தமுடன் ஒரு குறும்பு சிரிப்பு சிரித்தாள்.
“ரொம்ப ஆசையா இருக்கா அவினாஷ்...” என்றாள் கவிதா தள்ளிப்போடும் எண்ணத்துடன்...
“ஆமா..மம்மி..ப்ளீஸ்..மம்மி...” என்றான் கெஞ்சலுடன் அவினாஷ்.
“பக்கத்துல எல்லோரும் இருக்காங்க..பப்ளிக் ப்ளேஸ் வேறே..வீட்டுல விளையாடலாம் அவினாஷ்..” அவர்கள் இருக்கும்
அபாயகரமான நிலைமையை சொன்னாள் கவிதா..
“மம்மி ப்ளீஸ் மம்மி..ஜஸ்ட் ஒன் மினிட் மம்மி...” என ஏக்கத்துடன் கெஞ்சினான்.

கவிதா அவனை பாசத்துடன் உற்றுப் பார்த்தாள். அவன் ஆசையை நிராகரிக்க அவளால் முடியாது என அவள் முகம் காட்டியது.
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். கண்களில் குறும்புடன் வெட்கம் நிரம்பியப்படி சிரித்தனர்..
“ஓ.கே...அவினாஷ்...ஜஸ்ட் ஒன் மினிட்..மம்மி ஸ்டாப் ந்னு சொன்னா நிறுத்திடனும்....” என நிபந்தனையுடம் ஒத்துக்கொண்டாள்.
“யெஸ்..மம்மி...” அவினாஷ் மனதில் ஆனந்தம் தாண்டவமாடியது. துள்ளுல் அதிகமாகியது அவனுக்கு...

அவனின் ஆனந்தம் கவிதாவுக்கும் தொற்றிக் கொள்ள மெதுவாக எழுந்து நின்றாள். அவள் முகத்தில் ஒருவித
எதிர்ப்பார்பை பார்த்தேன். என் இதயம் பக்..பக்...பக்..பக்.. என்று நின்று நின்று இயங்கியது. அந்த இதய ஓசை வெளியே
நிச்சயமாக கேட்டிருக்கும். என் உடம்பில் இரத்த ஓட்டம் வேகமெடுத்து பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. ஒரு இனம்
புரியாத பயம் என்னை தொற்றிக் கொண்டது.

அவினாஷ் கவிதாவின் பின்னால் வந்து நின்றான். அவளின் பெருத்த செழுமையான இதய வடிவமாக இருந்த தசை மாமிசத்தை பார்த்தான். மெதுவாக கைகளை பிட்டத்தில் வைத்து அழுத்தினான். அவைகள் மிருதுவான
தசைகளில் புதைந்தன. ஆசைத்தீர மெதுவாக பிட்டத்தை குத்திக்கொண்டு அதன் அதிர்வுகளை சேலைவழியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கவிதா முகத்தில் பாச உணர்ச்சி மேலோங்க தன்னை மறந்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அடுத்து நடந்தது.....எதிர்பாராதது..

அடுத்து அவினாஷ் செய்தது கவிதாவையும் என்னையும் திடுக்கிட வைத்து அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது. அதனை நாங்களிருவரும்
எதிர்ப் பார்க்கவில்லை.



அவினாஷ் கவிதாவின் சேலைக்குள் புகுந்து கொண்டான்.. இப்போது நான் கவிதாவின் முகத்தை பார்த்தேன். அவள் கண்களில்லிருந்து குறும்புத்தனத்துடன் கண்ணீர் வந்துக் கொண்டிருந்தது.

சட்டென்று என்னை திரும்பி பார்த்தாள். இப்போது கண்களில் தீர்க்கமான பார்வை வந்திருந்தது. அவள் கண்கள்
என்னை அவளருகே வர கட்டளையிட்டன. நான் பயந்துக் கொண்டே அவளருகே நகர்ந்து கொண்டிருந்தேன். என்னை
அடித்து விடுவாளோ என தடுக்க கைகளை தயார்நிலையில் வைத்துக் கொண்டு அவள் அருகே இரண்டடி இடைவெளி
விட்டு பயந்துக் கொண்டு நின்றேன்.

நான் பயந்தப்படியே கவிதா கையை ஓங்கினாள், நான் கைகளால் என் முகத்தையும் தலையையும் மூடி அடி
வாங்கவும் அடியின் வலிக்கும் ஆயுத்தமானேன். ஆனால் அடி விழவில்லை. கவிதாவின் ஓங்கிய கைகள் அப்படியே
நிலைத்துவிட்டது. என்னை பதற்றதுடன் பரிதாபத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

மெதுவாக என் கைகளை அகற்றி என் தலை மீது வைத்து என் முடிகளை கோதினாள். அவள் கோத கோத என்
பயம் நீங்கியது. கவிதாவிற்காக என் உடலும் மனமும் ஏங்கி அழுதுக் கொண்டிருந்தது. என் ஏக்கத்தை புரிந்து கொண்ட
கவிதா என்னை அப்படியே அன்பொழுக அனைத்தாள். அந்த அணைப்பு என்னை முழுமையாக ஆட்கொண்டு
இழுத்துக்கொண்டு என் மனதில் இருக்கும் அனைத்து இறுக்கங்களையும், அழுத்தங்களையும் அழித்து விட்டது.
இப்போது என் மனம் மட்டும்தான் மிச்சமாக இருந்தது.

நான் கவிதாவின் கழுத்தில் கையை போட்டு- அவள் என்னை விட்டுவிட்டாள் என்னாவது என பயந்து- அவள் அணைப்பை
இன்னும் இறுக்கமாக்கினேன். என் முகம் என் கவிதாவின் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அவள் முகத்திலிருந்து
நான் முதன் முதலில் பார்த்த அந்த காதல் மிகுந்த காந்தசக்திக் கொண்ட அன்பு நிறைந்த பாசத்தை பார்த்தேன். அது
என்னை இழுத்துக் கொண்டிருந்தது. அப்படியே கவிதா என்ற கடலில் மூழ்கிவிட்டேன்.

கவிதாவின் உண்மையான உடல் வாசனை அவளடித்த செண்ட் வாசனையை மீறி என் மூக்கினுள் நுழைந்தது. அவள்
உடலின் கதகதப்பு என்னை ஆட்கொண்டது.

அவள் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டியிருக்க திடீரென்று நாங்களிருவரும் எங்களை அறியாமலே, எங்கள் வாய்களை ஒன்றின்
மீது ஒன்று வைத்து முத்தம் கொடுத்து கொண்டிருந்தோம். நாங்களிருவரும் அந்த வாய் முத்தத்தின் வழியே அனைத்தையும்
உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தோம்.

இப்போது கவிதாவின் கண்களிருந்து கண்ணீர் சாரைசாரையாக வர ஆரம்பித்தது. அது என் வாயோரம் பட்டு
உப்பு கரித்தது. நான் மெதுவாக முத்ததிலிருந்து விடுப்பட்டு கவிதாவை பார்த்தேன். எங்கள் வாழ்கையில் முதன் முதலாக
என்னால் அழுதுக்கொண்டிருக்கும் கவிதாவை பார்த்து பதறினேன். என்னை நானே நொந்துக்கொண்டேன்.

அழுத கண்களுடன் என்னை பார்த்த கவிதா..
“ஏண்டா...சிவா..இப்படி மாறிட்டே...” என்றாள் பரிதாபமாக.
பதில் சொல்ல முடியாமல் என் உடல் பின்வாங்கியது. கவிதா என்னை தன்னுடலுடக்கு இழுத்தாள்.
“எனக்கு எது பிடிச்சிருக்கோ..அதை தொலைக்க பார்த்தியேடா..சிவா..”
நான் மறுபடியும் பின்வாங்கினேன். மறுபடியும் இழுத்தாள்.
“என் நினைப்பாகவே இருந்த..என் மீது அன்பையே செலுத்திக்கிட்டு இருந்த..வேறு எதையும் நினைக்காத சிவா எனக்கு
வேணும்...” என்றாள் அழுகையுடன் தீர்க்கமாக.
நான் கவிதாவின் சுட்டெரிக்கும் அன்பு உணர்ச்சியை எதிர்க்கொள்ள முடியாமல் பின்வாங்க..

கவிதா என்னை இறுக்கமாக பிடித்து இழுத்து, என் கண்களையே இமைக்காமல் ஊடுறுவி பார்த்தாள்.
கீழே அவினாஷ் ஆடும் விளையாட்டு இப்போது கவிதாவை எந்த வகையிலும் பாதிக்கவில்லை.

அடுத்து அவள் செய்யச் சொன்னது என்னை தடுமாற வைத்தது..
“சிவா...தாலி செயினை தூக்கு...” என கட்டளையிட்டாள்.
என் கை அந்த கட்டளைக்கு பணிந்து, அவளின் மார்ப்பின் பல்லத்தாக்கில் படர்ந்திருந்த நான் வாங்கி கட்டிய தாலிச்
செயினை தூக்கினேன்.
“அப்படியே உன் தலையை உள்ளே விடு...” என பகீர் கட்டளையிட, நான் என்னையறியாமல் என் தலையை தாலி
செயினுள் நுழைத்த வினாடி..

நான் கவிதாவின் முழுக் கட்டுப்பாட்டிற்கு வந்து விட்டேன்...இல்லையில்லை அடிமையாகிவிட்டேன்..நான் இப்போது,
இல்லையில்ல எப்போதும் கவிதாவை எதிர்கொள்ள முடியாமல் தப்பிக்க முடியாது. நான் கட்டிய தாலி என்னை
அவளோட பின்னி பிணைத்து விட்டது.

தாலி செயின் என் முத்தை அவள் முகத்தோடு உரச வைத்தது. அவள் முகத்தை பார்த்தவுடன் என்னையறியாமல்
அழ ஆரம்பித்தேன். நான் ஆண்மகன் என்ற உணர்வை மீறி வெளிப்பட்ட து அந்த அழுகை.

“என்னை மன்னிச்சுடு..கவிதா...ப்ளீஸ்..” என அழுதப்படி மன்னிப்பு கேட்டேன்.
கவிதாவும் அழுதப்படி என் தலையை கோதினாள்.
மவுனமாக என்னை பார்த்தாள்.
“ப்ளீஸ் கவிதா..என்னை ஒதுக்காதே..ப்ளீஸ்...ஐ..ஆம் சாரி...” என கவிதா என்னை ஒதுக்கிவிடுவாளோ என என்
அடிமனசு பயத்தை வெளிப்படுத்தி கெஞ்சினேன்.
” எனக்கு என் சிவா வேண்டும்...பணம் அந்துஸ்து வசதி என எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு..சிவாவின் தூய உள்ளத்துக்கும்
அன்புக்கும் நெஞ்சத்துக்கும் பாசத்துக்கும் தான் இந்த கவிதா வந்தா..நா சொல்லாம என மனச அறிஞ்ச சிவா வேணும்..நா
என்ன நினைக்கிறேனோ அதை செய்யற சிவா வேணும்.. முன்னாடி இருந்த சிவா வேண்டும்...” என தன் மனதின் ஏக்கத்தை
ஆசையை கட்டளையை அழுதுக் கொண்டே சொன்னாள்.

நான் கவிதா என்ற அமுத கடலில் மூழ்கியிருந்தப்படியால், அந்த ஆசையை கட்டளையை எப்படி மீற முடியும்..
“கவிதா உன் மேல சத்தியம்...நம்ம பசங்க மேல சத்தியம்..இனி நா நீ நினைக்கிற மாதிரி நடந்துக்குறேன்...நா தப்பா
யோசிக்கவும் மாட்டேன் செய்யவும் மாட்டேன்...” என அழுதுக்கொண்டே சத்தியம் செய்தேன்.

அந்த உணர்ச்சிகரமான நிலைமையிலும் அந்த சத்தியத்தை மீறும் எண்ணம் என் மனதில் ஒரு வினாடி தோன்றி மறைந்தது.
அந்த எண்ணம் தோன்றிய வினாடி கவிதாவின் உடல் விறைத்தது.

என்னை மேலும் இறுக்கமாக இழுத்து அவளின் உடலோடு புதையமாறு அணைத்து..
“அவினாஷ்...” என்று அழுத்தமாக அழைத்தாள்.
மறுவினாடி எந்த மறுப்பேச்சும் பேசாமல் விளையாடிக் கொண்டிருந்த அவினாஷ் சேலைக்குள் இருந்து வெளியே
வந்து கவிதாவின் இடது காலை கட்டிப்பிடித்தான்.
“அவினாஷை தூக்குங்க...” என கவிதா கட்டளையிட்டாள்.
நான் தாலிசெயின் என் கழுத்தை அறுத்துவிடாமல் அவனை லாவகமாக தூக்கினேன்.

தூக்கிய மறுவினாடி நாங்கள் மூவரும் எங்களையறியாமல் கட்டிப்பிடித்தோம். என் இடது கை
அப்படியே கவிதாவின் தோளை சுற்றி பால் குடித்துக் கொண்டிருக்கும் அபினயாவை தொட்டது. நாங்கள் மூவரும்
முத்தங்களை பறிமாறிக் கொண்டோம். அவினாஷ் என்னையும் கவிதாவையும் இறுக்கமாக பற்றிக் கொண்டு
எங்கள் இருவரும் பிரிய முடியாத நிலைக்கு தள்ளினான். கவிதாவின் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர் வழிந்துக் கொண்டிருந்தது.

“சிவா இதுதான் உன் உலகம்...இந்த உலகத்துல நா அவினாஷ் அபினயா மட்டும் தான் இருக்கோம்.. இந்த உலகத்தை
விட்டு நீ பிரியவே கூடாது...அதுதான் எங்களுக்கு சந்தோஷம் வாழ்கை.. நீ பிரிஞ்சி போனா நாங்க செத்துப்போய்டுவோம்..
அதுக்கு முன்னாடி நா உன்னை என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கே தெரியாது... எங்களுக்கு எது இல்லைன்னாலும் பரவாயில்லை..
நீதான் எங்களுக்கு முழுசா வேணும்...இனிமே உன் வாழ்கை இந்த உலகத்தை சுத்திதான் இருக்கனும்...நீங்க கட்டிய தாலியை
சுத்திதான் செக்குமாடு போல எங்களை சுத்தி வருனும்...ஏதாவது எசகு பிசகா நடந்துச்சு..அப்புறம் நா பத்ரகாளியாயிடுவேன்..
ஐ..லவ்..யூ...டா சிவா.. ஐ...லவ் யூ டு எண்ட் ஆஃப் மை லைப் அண்ட் டெத்...”
என என்னை இறுக பற்றிக் கொண்டு
உடைந்த குரலில் என் வாழ்கை பயணத்தை தீர்மானித்தாள்

நான் அப்போது ஏதாவது சொல்லியாக வேண்டிய நிலைமையில் இருந்ததால்..
“நான் கட்டிய தாலி மேல சத்தியம்...இந்த சிவா இனிமேல் உங்களுக்காகத்தான் கவிதா...” என மெல்லிதாக அழுதப்படி
அணைப்பை மேலும் இறுக்கமாக்கினேன்.
“நா..உன்னை நம்புறேன்...” கவிதா சொன்னாள்.

எங்கள் மூவரின் முகங்களும் ஒன்ரொடன்று உரசியப்படி முத்தங்களை பறிமாறினோம். எங்கள் மூச்சு காற்று எங்கள்
முகத்தில் பட்டு அதனை சுவாசித்தோம். எங்கள் உடல்களின் மனங்களின் ரகசியத்தை ஒருவரோடு ஒருவர் பகிர்ந்துக்கொண்டோம்.

“சிவா...நா அடிச்சுது ரொம்ப வலிக்குதா...” என என் வலது கன்னத்தில் அவளின் எச்சில் குளிர்ந்த முத்தங்களை தந்தாள்
“ம்ம்ம்....” என முனுகினேன்
“இனிமே தப்பான குறும்பு செய்தா ..செய்ய எண்ணினே...இப்படித்தான் அடிப்பேன்...” என சிரிப்புடன் சொன்னாள்.
“ஐயோ...கவி..இனி நீ என்னச் சொன்னாலும் செய்றேன்... என் மனசு எப்பவுமே உன்னை நினைச்சு உன்னையே சுத்திகிட்டு இருக்கும்..”
என சத்தியம் செய்தேன்.
“இப்பத்தான் பழைய சிவாவா மாறிகிட்டிருக்கீங்க..” என்றாள் சந்தோஷமாக.
“நான் முழுசா மாறலயா..” என பரிதாபமாக கேள்வி எழுப்பினேன்.
“போக...போக...பார்ப்போம்...” என சிரித்தப்படி எச்சரிக்கை செய்தாள்.

திடீரென அவினாஷ்..
“ஐ..லவ்..மை மம்மி அண்ட் டாடி அண்ட் மை சிஸ்டர்...” என சொல்லியப்படி மறுபடியும் கட்டிப்பிடித்தான். நானும் கவிதாவும்
சிரித்தோம். கவிதா செய்கை செய்ய, நான் மெதுவாக தாலி செயினை என் கழுத்திலிருந்து எடுத்தேன்.
‘எனக்கும் அப்பாவுக்கு போட்ட மாதிரி செயினை போடும்மா...” என அவினாஷ் ஏக்கமாக கேட்டான்.
“உனக்கிலாததா அவினாஷ்...அம்மா மனசே உன்னை சுத்திதாண்டா இருக்கு.. இப்ப வேணாம் இன்னொரு நாள் போடுறேன்...” என
குறும்புடன் சிரித்தப்படி சொன்னாள். அவினாஷ் ஏதோ ரகசியத்தை புரிந்தவனாக சிரித்தான். நானும் ஒன்றும்
தெரியாத முட்டாள் போல சிரித்தேன்.