24-12-2024, 07:20 PM
(This post was last modified: 24-12-2024, 10:46 PM by Tik. Edited 3 times in total. Edited 3 times in total.)
ఈ మధ్య పని మీద ఫైజాబాద్ వెళ్తున్నపుడు,ఒక బుక్ లో చదివిన చిన్న హిందీ కథ ఇది.
రచయిత పేరు గీతాంజలి అని ఉంది..ఆ బుక్ లో.
వదిన తో మూడో మనిషి
"నువ్వు రాకపోతే కాళ్ళు విరగ్గొడత"అని నాన్నగారు ఇచ్చిన వార్నింగ్ కి నేను బయలుదేరక తప్పలేదు.
లక్కీ గా ట్రైన్ లో టికెట్స్ ఉండటం వల్ల బెర్త్ దొరికింది.
విషయం ఏమిటి అంటే మా దూరపు బంధువుల పెళ్లి.
నాకు ఒకవైపు విసుగ్గా ఉంది,కాలేజీ లో క్లాస్ లు పోతాయి అని కాదు.
నాకు లాంగ్ ట్రావెలింగ్ అంటే ఇష్టం ఉండదు.
నేను ట్రై న్ ఎక్కిన గంట తర్వాత,ఒక పెద్ద గ్రూప్ ఎక్కారు.
ఇరవై మంది దాకా ఉంటారు.
"హలో ఇది మా బెర్త్"అంది ఒక అమ్మాయి నా దగ్గరకి వచ్చి.
అది సైడ్ లోయర్,అప్పటి వరకు ఖాలీగా ఉంది అని నేను కూర్చున్నాను.
నేను వాళ్ళది వాళ్ళకి ఇచి, లోయర్ లో కూర్చున్నాను.
వాళ్ల హడావిడి వారిది, వాళ్ల గ్రూప్ లో చాలా మంది అమ్మాయిలు ఉండటం తో,వాళ్ళని చూసాను అపుడపుడు.
నన్ను లేవమన్న అమ్మాయి మాత్రం ఏదో బుక్ తీసుకుని కిటికీ దగ్గర కూర్చుని చదువుతూ కూర్చుంది.
సాయంత్రం అవుతూ ఉండగా"ఏమే పిల్లా,,నీకు కాబోయే మొగుడు ఏమి చేస్తాడు"అని అడిగాడు వాళ్ళ గ్రూప్ లో ఒకాయన.
"తెలియదు మామయ్య,జాతకాలు కుదిరాయి అని ,నాన్నగారు ఒప్పుకున్నారు"అంది ఆమె బుక్ పక్కన పెడుతూ.
"కథలు చెప్పకు,వాళ్ళు మీ ఊరు వచ్చి పెళ్లి చూపులు చూశారు"అన్నాడు ఆయన మళ్ళీ.
ఆ అమ్మాయి నవ్వి ఊరుకుంది.
రాత్రి వాళ్ళు భోజనాలు చేస్తుంటే,నేను వెళ్లి డోర్ దగ్గర నిలబడ్డాను,చాలా సేపు.
ఆమె చెయ్యి కడుగుకోవడానికి వచ్చింది అరగంట తర్వాత.
వయసు 25 లోపు ఉంటుంది, చాలా అందం గా ఉంది.
నుదుట బొట్టు,ఎర్రటి ముక్కు పుడక,లేత పెదాలు.
చేతులు కడుక్కుంటు,నన్ను చూసి,తల తిప్పుకుంది.
నేనే వెళ్ళేసరికి అందరూ పడుకుంటున్నారు,నేను కూడా పై బెర్త్ మీదకి ఎక్కాను.
కొద్ది సేపటి తర్వాత ఆమె ను చూసాను,సైడ్ లోయర్ లో పడుకుని బుక్ చూస్తోంది.
నేను టైం చూసుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను.
నాకు గంట తర్వాత మెలకువ వచ్చింది,ఇంత సేపు జర్నీ నాకు చిరాకు.
ఆమె ను చూసాను,కిటికీ నుండి వచ్చే గాలికి పైట జరిగి, గుండ్రటి ఎత్తులు కదులుతూ కనపడ్డాయి.
నేను కిందకి దిగి డోర్ వైపు వెళ్తూ చూసాను,చీర జరిగి పిక్కలు,కాలి పట్టీలు కనపడుతున్నాయి.
నేను డోర్ వద్ద నిలబడి సిగరెట్ కాల్చి వచ్చి,మళ్ళీ బెర్త్ ఎక్కాను.
ఉదయం నాలుగు అవుతుండగా,నేను దిగుతూ,వాళ్ళందరూ కూడా దిగడం గమనించాను.
మూడు రోజుల తర్వాత కళ్యాణ మంటపానికి వెళ్ళాను పేరెంట్స్ తో కలిసి.
పెళ్లి కొడుకు దూరపు చుట్టం,వరసకి అన్నయ్య అవుతాడు.
"ఏరా వచ్చావా"అడిగాడు నన్ను చూసి పెళ్ళికొడుకు ఆది.
నేను కొందరిని పలకరించి వెళ్లి,మంటపం ఫస్ట్ ఫ్లోర్ బాల్కనీ లో నిలబడ్డాను.
"మీరేమిటీ ఇక్కడ"అని వినిపించి చూసాను,ఆ రోజు ట్రైన్ లో ఉన్న ఒకాయన అడిగాడు.
"పెళ్లి కొడుకు నాకు బ్రదర్ అవుతాడు"అన్నాను.
కొద్ది సేపటి తర్వాత పెళ్లి కూతురు వెళ్లి మండపం లో కూర్చోవడం చూసాను.
"ఓహో ఈమేనా"అనుకున్నాను,ఆ రోజు నేను చూసిన మనిషే ఈమె.
పెళ్లి తంతు తర్వాత నన్ను పరిచయం చేశాడు ఆది.
"వీడు మదన్,ఈమె పేరు మాలిని"అన్నాడు.
ఆమె నన్ను గుర్తు పట్టి,నవ్వింది.
ఆ తర్వాత రోజు నేను మళ్ళీ వెనక్కి వెళ్లిపోయాను,నా మనసులో ఏమీలేదు.
రచయిత పేరు గీతాంజలి అని ఉంది..ఆ బుక్ లో.
వదిన తో మూడో మనిషి
"నువ్వు రాకపోతే కాళ్ళు విరగ్గొడత"అని నాన్నగారు ఇచ్చిన వార్నింగ్ కి నేను బయలుదేరక తప్పలేదు.
లక్కీ గా ట్రైన్ లో టికెట్స్ ఉండటం వల్ల బెర్త్ దొరికింది.
విషయం ఏమిటి అంటే మా దూరపు బంధువుల పెళ్లి.
నాకు ఒకవైపు విసుగ్గా ఉంది,కాలేజీ లో క్లాస్ లు పోతాయి అని కాదు.
నాకు లాంగ్ ట్రావెలింగ్ అంటే ఇష్టం ఉండదు.
నేను ట్రై న్ ఎక్కిన గంట తర్వాత,ఒక పెద్ద గ్రూప్ ఎక్కారు.
ఇరవై మంది దాకా ఉంటారు.
"హలో ఇది మా బెర్త్"అంది ఒక అమ్మాయి నా దగ్గరకి వచ్చి.
అది సైడ్ లోయర్,అప్పటి వరకు ఖాలీగా ఉంది అని నేను కూర్చున్నాను.
నేను వాళ్ళది వాళ్ళకి ఇచి, లోయర్ లో కూర్చున్నాను.
వాళ్ల హడావిడి వారిది, వాళ్ల గ్రూప్ లో చాలా మంది అమ్మాయిలు ఉండటం తో,వాళ్ళని చూసాను అపుడపుడు.
నన్ను లేవమన్న అమ్మాయి మాత్రం ఏదో బుక్ తీసుకుని కిటికీ దగ్గర కూర్చుని చదువుతూ కూర్చుంది.
సాయంత్రం అవుతూ ఉండగా"ఏమే పిల్లా,,నీకు కాబోయే మొగుడు ఏమి చేస్తాడు"అని అడిగాడు వాళ్ళ గ్రూప్ లో ఒకాయన.
"తెలియదు మామయ్య,జాతకాలు కుదిరాయి అని ,నాన్నగారు ఒప్పుకున్నారు"అంది ఆమె బుక్ పక్కన పెడుతూ.
"కథలు చెప్పకు,వాళ్ళు మీ ఊరు వచ్చి పెళ్లి చూపులు చూశారు"అన్నాడు ఆయన మళ్ళీ.
ఆ అమ్మాయి నవ్వి ఊరుకుంది.
రాత్రి వాళ్ళు భోజనాలు చేస్తుంటే,నేను వెళ్లి డోర్ దగ్గర నిలబడ్డాను,చాలా సేపు.
ఆమె చెయ్యి కడుగుకోవడానికి వచ్చింది అరగంట తర్వాత.
వయసు 25 లోపు ఉంటుంది, చాలా అందం గా ఉంది.
నుదుట బొట్టు,ఎర్రటి ముక్కు పుడక,లేత పెదాలు.
చేతులు కడుక్కుంటు,నన్ను చూసి,తల తిప్పుకుంది.
నేనే వెళ్ళేసరికి అందరూ పడుకుంటున్నారు,నేను కూడా పై బెర్త్ మీదకి ఎక్కాను.
కొద్ది సేపటి తర్వాత ఆమె ను చూసాను,సైడ్ లోయర్ లో పడుకుని బుక్ చూస్తోంది.
నేను టైం చూసుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను.
నాకు గంట తర్వాత మెలకువ వచ్చింది,ఇంత సేపు జర్నీ నాకు చిరాకు.
ఆమె ను చూసాను,కిటికీ నుండి వచ్చే గాలికి పైట జరిగి, గుండ్రటి ఎత్తులు కదులుతూ కనపడ్డాయి.
నేను కిందకి దిగి డోర్ వైపు వెళ్తూ చూసాను,చీర జరిగి పిక్కలు,కాలి పట్టీలు కనపడుతున్నాయి.
నేను డోర్ వద్ద నిలబడి సిగరెట్ కాల్చి వచ్చి,మళ్ళీ బెర్త్ ఎక్కాను.
ఉదయం నాలుగు అవుతుండగా,నేను దిగుతూ,వాళ్ళందరూ కూడా దిగడం గమనించాను.
మూడు రోజుల తర్వాత కళ్యాణ మంటపానికి వెళ్ళాను పేరెంట్స్ తో కలిసి.
పెళ్లి కొడుకు దూరపు చుట్టం,వరసకి అన్నయ్య అవుతాడు.
"ఏరా వచ్చావా"అడిగాడు నన్ను చూసి పెళ్ళికొడుకు ఆది.
నేను కొందరిని పలకరించి వెళ్లి,మంటపం ఫస్ట్ ఫ్లోర్ బాల్కనీ లో నిలబడ్డాను.
"మీరేమిటీ ఇక్కడ"అని వినిపించి చూసాను,ఆ రోజు ట్రైన్ లో ఉన్న ఒకాయన అడిగాడు.
"పెళ్లి కొడుకు నాకు బ్రదర్ అవుతాడు"అన్నాను.
కొద్ది సేపటి తర్వాత పెళ్లి కూతురు వెళ్లి మండపం లో కూర్చోవడం చూసాను.
"ఓహో ఈమేనా"అనుకున్నాను,ఆ రోజు నేను చూసిన మనిషే ఈమె.
పెళ్లి తంతు తర్వాత నన్ను పరిచయం చేశాడు ఆది.
"వీడు మదన్,ఈమె పేరు మాలిని"అన్నాడు.
ఆమె నన్ను గుర్తు పట్టి,నవ్వింది.
ఆ తర్వాత రోజు నేను మళ్ళీ వెనక్కి వెళ్లిపోయాను,నా మనసులో ఏమీలేదు.