24-12-2024, 10:36 AM
விட்டுடுங்க சார்...! - 02
வேறுவழியின்றி எல்லா பிட்டு தாள்களையும் தீபக்கிடம் ஒப்படித்துவிட தீர்மானித்தாள்.
குனிந்து, ஷூ காலுறையில் வைத்திருந்த நான்கு பிட்டு காகிதங்களை எடுத்து மேஜையில் வைத்தாள். அப்போது அவளது லெக்கின்ஸ் முழங்கால் வரை தூக்கப்பட்டபோது, அவளது வெள்ளை வெளேரென்ற கால்களை பார்த்து தீபக் மயங்கிப் போனார்.
“இன்னும் இருக்கா..? இருந்தா நீயே எடுத்துடு... இல்லனா நான் செக் பண்ணுவேன்...”
என்று தீபக் சொல்ல, ஏஞ்சல் பயந்து விட்டாள். வேறு வழியின்றி மெதுவாக தனது சுடிதாருக்குள் மார்புப்பிளவு வழியாக இரண்டு விரல்களை விட்டு, பிராவுக்குள் வைத்திருந்த இரண்டு பிட்டு காகிதங்களை எடுத்து மேஜையில் வைத்தாள்.
அப்போது ஏஞ்சலின் மார்புப்பிளவு, தீபக்கின் கண்களுக்கு விருந்து படைத்தது. அப்பொழுது அவருக்கு இன்னொரு விபரீத எண்ணமும் தோன்றியது.
“பிராவுல பிட்டு வெச்சிருக்க, அப்படீனா, கண்டிப்பா ஜட்டிக்குள்ளையும் வெச்சு இருப்பியே... நீயே எடுக்குரியா? இல்ல, நான் எடுக்கவா?”
என்று தீபக் கேட்டதும் ஏஞ்சல் அதிர்ந்து போனாள். அவளது கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது. அப்படியே பின்னால் திரும்பி, அவருக்கு முதுகைக் காட்டியபடி நின்று கொண்டு தனது லெக்கின்ஸ்-ஐயும் ஜட்டியையும் விலக்கி, உள்ளே இருந்த இரண்டு பிட்டு காகிதங்களை எடுத்துக்கொண்டு திரும்பினாள் ஏஞ்சல்.
அப்பொழுது அவள் கண்ட காட்சி, அவளை ஸ்தம்பிக்க வைத்தது. அவளது பிராவுக்குள் இருந்து எடுத்துப் போட்ட பிட்டு காகிதங்களை எடுத்து தீபம் மோந்து பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்.
“அட... எடுத்துட்டியா... இங்க குடு...”
என்று சொன்ன தீபக், ஏஞ்சலின் கையில் இருந்து, அந்த பிட்டு காகிதங்களை பறித்தார். அதையும் மூக்கில் வைத்து மோந்து பார்த்தார்.
“அட அட... செம்மையா இருக்கே... வாசம்...”
என்று தீபக் சொல்ல, ஏஞ்சல் அதிர்ச்சி அடைந்தாள். பிட்டு அடித்து மாட்டிய சம்பவம் மாறி, இங்கு வேறு ஏதோ ஒரு சம்பவம் நடக்கப் போகிறது என பயந்தாள். அங்கிருந்து தப்பி ஓடி விடலாமா என்று யோசித்தாள் ஏஞ்சல்.
“இங்க பாரு ஏஞ்சல்... நீ இதை எல்லாம் புக்-ல இருந்து கட் பண்ணிட்டு வந்து இருக்கலாம்ல... இப்படி நீயே உன் கைப்பட எழுதிட்டு வந்து இப்படி எங்கிட்ட வசமா மாட்டிக்கிட்டியே... இப்படி ஆதாரத்தோடவா எங்கிட்ட மாட்டுவ...? இதை வெச்சு உன்னை இந்த செமஸ்டர்ல எல்லா சப்ஜெக்ட்லயும் ஃபெயில் பண்ண முடியும்...”
என்று சொன்ன தீபக், ஏஞ்சலின் அருகில் நெருங்கி வந்து பெஞ்சில் அமர்ந்தார். ஏஞ்சல் பயந்தில் நடுங்கியபடி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
“அட... பயப்படாத ஏஞ்சல்... வா... வந்து இப்படி பக்கத்துல உக்காரு...”
என்று சொன்ன தீபக், ஏஞ்சலின் அனுமதிக்கு காத்திருக்காமல் அவளது கையைப் பிடித்து இழுத்து தன் அருகில் அமர்த்தினார். ஏஞ்சல் பயத்தில் நடுங்கியபடியே,
“சார்... ப்ளீஸ் சார்... என்னை விட்டுடுங்க சார்... இனிமே பிட்டு அடிக்க மாட்டேன் சார்...”
என்று கெஞ்சினாள். அதற்கு தீபக்,
“அட... அது எப்படி ஏஞ்சல்... நீ பிட்டு அடிச்சு இருக்க... அதுவும் என்னோட சப்ஜெக்ட்ல... எப்படி விடுறது? கண்டிப்பா உனக்கு பணிஷ்மென்ட் குடுத்தே ஆகணும்...”
என்று சொன்ன தீபக், அவரது கையில் இருந்த பிட்டு தாள்களையும், மேஜையில் இருந்த மற்ற பிட்டு தாள்களையும் எடுத்து தன் சட்டையின் உள் பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டார். ஏஞ்சல் அடுத்து என்ன நடக்குமோ என்று பயத்தில் இருந்தாள்.
“பயப்படாத ஏஞ்சல்... ஒன்னு... இதை எல்லாம் பிரின்ஸிபால் கிட்ட காட்டி, உன்னை இந்த செமஸ்டர்ல ஃபெயில் பண்ணனும்... அப்படி இல்லனா நான் சொல்ற வேலையை செஞ்சு உன் தப்பை திருத்திக்கனும்... அப்படி பண்ணா உனக்கு இன்டர்னல் மார்க் ஃபுல்லா நான் போடுறேன்... என்ன சொல்ற...?”
என்று தீபக் கேட்க, ஏஞ்சலுக்கு அதிர்ச்சியாகவும் ஆச்சரியமாகவும் இருந்தது.
வேறுவழியின்றி எல்லா பிட்டு தாள்களையும் தீபக்கிடம் ஒப்படித்துவிட தீர்மானித்தாள்.
குனிந்து, ஷூ காலுறையில் வைத்திருந்த நான்கு பிட்டு காகிதங்களை எடுத்து மேஜையில் வைத்தாள். அப்போது அவளது லெக்கின்ஸ் முழங்கால் வரை தூக்கப்பட்டபோது, அவளது வெள்ளை வெளேரென்ற கால்களை பார்த்து தீபக் மயங்கிப் போனார்.
“இன்னும் இருக்கா..? இருந்தா நீயே எடுத்துடு... இல்லனா நான் செக் பண்ணுவேன்...”
என்று தீபக் சொல்ல, ஏஞ்சல் பயந்து விட்டாள். வேறு வழியின்றி மெதுவாக தனது சுடிதாருக்குள் மார்புப்பிளவு வழியாக இரண்டு விரல்களை விட்டு, பிராவுக்குள் வைத்திருந்த இரண்டு பிட்டு காகிதங்களை எடுத்து மேஜையில் வைத்தாள்.
அப்போது ஏஞ்சலின் மார்புப்பிளவு, தீபக்கின் கண்களுக்கு விருந்து படைத்தது. அப்பொழுது அவருக்கு இன்னொரு விபரீத எண்ணமும் தோன்றியது.
“பிராவுல பிட்டு வெச்சிருக்க, அப்படீனா, கண்டிப்பா ஜட்டிக்குள்ளையும் வெச்சு இருப்பியே... நீயே எடுக்குரியா? இல்ல, நான் எடுக்கவா?”
என்று தீபக் கேட்டதும் ஏஞ்சல் அதிர்ந்து போனாள். அவளது கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது. அப்படியே பின்னால் திரும்பி, அவருக்கு முதுகைக் காட்டியபடி நின்று கொண்டு தனது லெக்கின்ஸ்-ஐயும் ஜட்டியையும் விலக்கி, உள்ளே இருந்த இரண்டு பிட்டு காகிதங்களை எடுத்துக்கொண்டு திரும்பினாள் ஏஞ்சல்.
அப்பொழுது அவள் கண்ட காட்சி, அவளை ஸ்தம்பிக்க வைத்தது. அவளது பிராவுக்குள் இருந்து எடுத்துப் போட்ட பிட்டு காகிதங்களை எடுத்து தீபம் மோந்து பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்.
“அட... எடுத்துட்டியா... இங்க குடு...”
என்று சொன்ன தீபக், ஏஞ்சலின் கையில் இருந்து, அந்த பிட்டு காகிதங்களை பறித்தார். அதையும் மூக்கில் வைத்து மோந்து பார்த்தார்.
“அட அட... செம்மையா இருக்கே... வாசம்...”
என்று தீபக் சொல்ல, ஏஞ்சல் அதிர்ச்சி அடைந்தாள். பிட்டு அடித்து மாட்டிய சம்பவம் மாறி, இங்கு வேறு ஏதோ ஒரு சம்பவம் நடக்கப் போகிறது என பயந்தாள். அங்கிருந்து தப்பி ஓடி விடலாமா என்று யோசித்தாள் ஏஞ்சல்.
“இங்க பாரு ஏஞ்சல்... நீ இதை எல்லாம் புக்-ல இருந்து கட் பண்ணிட்டு வந்து இருக்கலாம்ல... இப்படி நீயே உன் கைப்பட எழுதிட்டு வந்து இப்படி எங்கிட்ட வசமா மாட்டிக்கிட்டியே... இப்படி ஆதாரத்தோடவா எங்கிட்ட மாட்டுவ...? இதை வெச்சு உன்னை இந்த செமஸ்டர்ல எல்லா சப்ஜெக்ட்லயும் ஃபெயில் பண்ண முடியும்...”
என்று சொன்ன தீபக், ஏஞ்சலின் அருகில் நெருங்கி வந்து பெஞ்சில் அமர்ந்தார். ஏஞ்சல் பயந்தில் நடுங்கியபடி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
“அட... பயப்படாத ஏஞ்சல்... வா... வந்து இப்படி பக்கத்துல உக்காரு...”
என்று சொன்ன தீபக், ஏஞ்சலின் அனுமதிக்கு காத்திருக்காமல் அவளது கையைப் பிடித்து இழுத்து தன் அருகில் அமர்த்தினார். ஏஞ்சல் பயத்தில் நடுங்கியபடியே,
“சார்... ப்ளீஸ் சார்... என்னை விட்டுடுங்க சார்... இனிமே பிட்டு அடிக்க மாட்டேன் சார்...”
என்று கெஞ்சினாள். அதற்கு தீபக்,
“அட... அது எப்படி ஏஞ்சல்... நீ பிட்டு அடிச்சு இருக்க... அதுவும் என்னோட சப்ஜெக்ட்ல... எப்படி விடுறது? கண்டிப்பா உனக்கு பணிஷ்மென்ட் குடுத்தே ஆகணும்...”
என்று சொன்ன தீபக், அவரது கையில் இருந்த பிட்டு தாள்களையும், மேஜையில் இருந்த மற்ற பிட்டு தாள்களையும் எடுத்து தன் சட்டையின் உள் பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டார். ஏஞ்சல் அடுத்து என்ன நடக்குமோ என்று பயத்தில் இருந்தாள்.
“பயப்படாத ஏஞ்சல்... ஒன்னு... இதை எல்லாம் பிரின்ஸிபால் கிட்ட காட்டி, உன்னை இந்த செமஸ்டர்ல ஃபெயில் பண்ணனும்... அப்படி இல்லனா நான் சொல்ற வேலையை செஞ்சு உன் தப்பை திருத்திக்கனும்... அப்படி பண்ணா உனக்கு இன்டர்னல் மார்க் ஃபுல்லா நான் போடுறேன்... என்ன சொல்ற...?”
என்று தீபக் கேட்க, ஏஞ்சலுக்கு அதிர்ச்சியாகவும் ஆச்சரியமாகவும் இருந்தது.