Adultery தமிழ் காம சிறுகதைகள் by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

விட்டுடுங்க சார்...! - 01

கல்லூரியில் இடைக்கால தேர்வு நடந்து கொண்டு இருந்தது. ஏஞ்சல் தேர்வு எழுதிக் கொண்டிருந்தாள். அன்று கணிதத்தேர்வு. அனைவருக்கும் வினாத்தாள் கொடுக்கப்பட்டது. அவள் கணிதத்தில் கொஞ்சம் ‘வீக்’. இது வரை எழுதிய தேர்வுகளில் நாற்பது மார்க்கை தாண்டியதில்லை.

இன்று அவள் எழுதுகின்றது முக்கியமான தேர்வு. ஏனெனில் இந்த தேர்வில் வரும் மதிப்பெண்ணை வைத்துத்தான், இறுதி தேர்வுக்கான இன்டர்னல் மார்க் போடப்படும். அதனால் ஏஞ்சல் சற்று பயத்துடன்தான் தேர்வுக்கூடத்தில் இருந்தாள்.

அவளுக்குள் தான் பாஸ் ஆவாளோ என்ற பயம். ஆகவே அன்று காலையில், தீப்பெட்டி அளவிலான ஒரு சின்ன துண்டு காகிதத்தில் சில கணித சூத்திரங்களை எழுதி தன் உடம்பில் பல இடங்களில் மறைத்து வைத்திருந்தாள். வினாத்தாளை பார்த்ததும் அதிர்ந்து போனாள் ஏஞ்சல். ஏனெனில் வினாத்தாளில் கேட்கப்பட்டு இருந்த அனைத்து கேள்விகளுக்குமான கணித சூத்திரங்கள் அடங்கிய பிட்டு தாள்கள் அவளது காலுறைக்குள் இருந்தது. அந்த பிட்டு தாள்களை எடுக்க குனிந்தே ஆக வேண்டும். எல்லாரும் நிமிர்ந்து அமர்ந்து தேர்வு எழுதிக்கொண்டு இருக்க, அவள் மட்டும் குனிந்தால் நிச்சயம் மாட்டிக்கொள்ள வாய்ப்பு உள்ளது.

அன்று தேர்வை கண்காணித்து கொண்டிருந்த ஆசிரியர் தீபக். அவர் கொஞ்சம் சபல புத்திக்காரன். வழக்கமாகவெ பெண்களை அதிகம் சைட்டடிப்பான் என்று ஏஞ்சலுக்கு நன்றாக தெரியும். அதிலும் தேர்வுக்கூடம் என்றால், அவன் தைரியமாக சைட்டடிப்பான். அப்படியிருக்க அவனுக்கு தெரியாமல் பிட்டை எடுத்து அடிப்பது என்பது கொஞ்சம் சிரமம்தான்.

அப்போது தேர்வு கண்காணிப்பாளருக்கு டீ, வடை கொண்டு வந்து தந்தார்கள். அப்போது தீபக் தன்னுடைய மேஜையில் அமர்ந்ததும், மெதுவாக அந்த பிட்டுத் தாளை எடுத்து தன் வினாத்தாளினடியே வைத்துக் கொண்டாள் ஏஞ்சல்.

அந்த அழகான பிகர், தன்னுடைய தலையை பரீட்சை தாளின் மேல் கவிழ்த்தி மும்முரமாய் எழுதிக் கொண்டிருக்க, தனக்கு பின்னால் வந்து நின்று கொண்டிருந்த தீபக் சாரை ஏஞ்சல் கவனிக்கவில்லை. திடீரென ஒரு கை வந்து அந்த துண்டுத்தாளை எடுக்க, அவளுடைய கண்கள் அச்சத்தால் அகல விரிந்தது.

“பரீட்சை முடிஞ்சாலும் நீ எக்ஸாம் ஹாலை விட்டு போகக் கூடாது...!”

என்று சொன்ன தீபக் அந்த துண்டு சீட்டுடன் கடந்து சென்றார்.

சுற்றி இருந்த மாணவர்கள் எவரும் இதை கவனிக்க கூட இல்லை. கண் இமைக்கும் நேரத்திற்குள் எல்லாம் நடந்து முடிந்திருந்தது.

பரீட்சை முடிந்து அனைவரும் வெளியே சென்றதும், ஏஞ்சல் தேர்வுக் கூடத்திலேயே அமர்ந்து இருந்தாள். தேர்வு எழுதி முடித்தவர்கள் அனைவரும் வீட்டுக்கு சென்று விட, அங்கு தீபக்கும் ஏஞ்சலும் மட்டும்தான் இருந்தார்கள். அப்போது தீபக், மற்ற எல்லா பேப்பர்களையும் ரிஜிஸ்டர் நெம்பர் வாரியாக அடுக்கி வைத்து விட்டு ஏஞ்சளிடம் வந்தார். அப்போது ஏஞ்சல் சற்று பயத்துடன்,

“சாரி சார். தெரியாமல செஞ்சுட்டேன்….. இந்த ஒரு தடவை என்னை விட்டுடுங்க சார்... ப்ளீஸ்..”

என்று கெஞ்சினாள்.

“என்ன தைரியம் இருந்தா, என்னோட இன்விஜிலேஷன்ல நீ பிட்டு அடிப்ப... இது மட்டும்தான் இருக்கா? இல்ல இன்னும் பிட்டு வெச்சு இருக்கியா...?”

என்று கேட்ட தீபக், ஏஞ்சலின் அருகில் இன்னும் நெருக்கமாக நெருங்கினார். ஏஞ்சல் இன்னும் அதிகமாக பயப்பட்டாள்.

ஏஞ்சல் எழுதிக்கொண்டு இருந்த பிட்டுத்தாள், தீபக்கின் கையில் இருந்தது. அதை எடுத்து, வினாத்தாளுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தார்.

அதில் ஒரு ஒரு சிறிய கேள்விக்கான பதில்தான் இருந்தது. ஆனால் வினாத்தாளில் இல்லாத பெரிய கேள்விக்கான பதிலும் அதே பிட்டு தாளில் இருந்தது.

“இதுல சின்ன கொஸ்டீனுக்கான பதில்தான் இருக்கு. இதுக்காக இவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு நீ இந்த பிட்டை எடுத்து அடிச்சு இருக்க மாட்ட... அப்படினா, உன்கிட்ட இன்னும் நிறைய பிட்டு இருக்கு... ஒழுங்கா எல்லாத்தையும் எடு... இல்லனா நடக்குறதே வேற...”

என்று தீபக், அதட்ட, ஏஞ்சல் பயத்தில் நடுங்க ஆரம்பித்தாள்.