Adultery தமிழ் காம சிறுகதைகள் by சில்க் ஷாலினி

[SilkShalini]

மன்னிச்சுடுங்க அங்கிள்...! - 04

ஒரு கணம் சுதாரித்துக் கொண்டு பேசத் தொடங்கினார்.

“அப்பா இல்லன்னா பரவாயில்ல, உன் கிட்டயும் பேசனும்”

என்றார்.

“போன வாரம் காலேஜ் மொட்டை மாடியில் என்ன பண்ண?”

என்று கேட்டார். எனக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது. என்னை அனுபவிக்க முடியாத ஆத்திரத்தில், அந்த வாட்ச்மேன், இவரிடம் போட்டுக் கொடுத்து விட்டான் போலிருக்கிறது. நான் எதுவும் தெரியாதது போல்,

“ஒன்னும் பண்ணலையே”

என்றேன். அவரோ என்னை முறைத்து பார்த்து விட்டு,

“எனக்கு வாட்ச்மேன் கிரி-யை ரொம்ப நல்லா பழக்கம். அவன் என்கிட்ட பொய் சொல்ல மாட்டான், உண்மையை சொல்லு”

என்றார். நான் அமைதியாக அவரைப் பார்த்துக் கொண்டு இருக்க, அவர் மீண்டும் பேசத் தொடங்கினார்.

“அது மட்டும் இல்ல, எனக்கு ரொம்ப நாளாவே, காலேஜில் உன் நடவடிக்கை பற்றி கம்ப்ளெயின்ட் வருது. ஒழுங்கா இருக்க மாட்டியா?”

என்று மிரட்டினார். நான் எதுவும் பேச முடியாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.

“உன்னை எவ்ளோ நல்ல பொண்ணுன்னு நெனச்சேன், இப்படி கேவலமா இருக்கியே!”

என்றார். கோபமாக பேசினார். எனக்கு என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. இவர் எப்படியும் அப்பாவிடம் சொல்லி விடுவார். காலேஜிலிருந்து நிறுத்தி, கல்யாணம் செய்து விடுவார்கள். பயம் தலைக்கேறியது. அழுகை வரும்போல் இருந்தது. அப்புறம்

“ச்ச, ஸ்மிதா, உன்னை பார்த்து, காலேஜில் எல்லாரும் மயங்குகிறார்கள், இவரிடம் ஏன் பயப்படுகிறாய்”,

என்று எனக்குள் ஒரு எண்ணம் வந்தது. அவ்வளவுதான், இவரை மடக்குவதை தவிர வேறு வழியில்லை என்று முடிவு செய்தேன். ஆனால் எப்படி, இவர் என்னிடம் மயங்காமல்,

“என்கிட்டயே இப்படி நடந்துக்கறியா?”

என்று, இன்னும் கோவமாயிட்டா? என்று பயமாகவும் இருந்தது.

“சரி, எப்படியும் மாட்டியாச்சு, இதையும் முயற்சி செய்வோம்...”

என்று, நின்ற அழுகையை, மீண்டும் போலியாக வரவைத்தேன்.

“அங்கிள், என்னை மன்னிச்சிருங்க அங்கிள்”

என்று அழுதுகொண்டே அவரருகில் சென்று உட்கார்ந்தேன்.

நான் அழத் தொடங்கியவுடன், அவரது பேச்சில் ஒரு மாற்றம் தெரிந்தது. கோபமாக பேசிக் கொண்டிருந்த அவர், இப்போது, அறிவுரை சொல்வ்து போல் பேச தொடங்கி விட்டார்.

“உன் நல்லதுக்காகத்தான சொல்றேன். வாட்ச்மேன் பார்த்த மாதிரி வேற யாராவது பார்த்திருந்தா... என்ன பண்றது? படிப்பு கெட்டுப்போகும் இல்ல...”

என்றார். நான் என் கைகளால், முகத்தை மூடிக்கொண்டு, இன்னும் அழுகை அதிகமாவது போல் சத்தமிட்டேன். அவர் கையை என் தோளில் போட்டார். என் தோளை அழுத்தி,

“அழாதேம்மா...”

என்றார். நான் அப்படியே மெதுவாக அவர் நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டேன். இதை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர் போல், அவரும் லேசாக திரும்பிக் கொண்டு, நான் சாய்ந்துகொள்ள வாக்காக உட்கார்ந்தார். நான் முகத்தில் மூடியிருந்த என் ஒரு கையை எடுத்து, அவர் தொப்பை மீது வைத்தேன்.

என் தொடையை அவரது தொடையில் நெருக்கமாக வைத்து உரசினேன். என் முலைகளை அவர் நெஞ்சில் வைத்து அமுக்கினேன். அப்படியே அழுகையை நிறுத்தாமல்,

“என்னை மன்னிச்சிருங்க அங்கிள்...”

என்று, விசும்பலுடன் சொல்லிக் கொண்டே என் முலைகளை அவர் நெஞ்சில் வைத்து தேய்த்தேன்.