தி ட்ரீமர்ஸ்

[JeeviBarath]

தி ட்ரீமர்ஸ்
【01】

நான் அஜய். சென்னையில் ஒரு பிரபலமான கல்லூரியில் முதலாம் வருடம் இன்ஜினியரிங் படிக்கிறேன். கல்லூரியில் கடந்த திங்கள் கிழமை சேர்ந்த பிறகு ஹாஸ்டலில் இருக்கும் நான் இன்று தான் வீட்டுக்கு முதன் முறையாக வருகிறேன். நான் என் அம்மா மற்றும் தங்கையைப் பிரிந்து இவ்வளவு நாள் இருந்ததில்லை.

என் தங்கை என்றவுடன் அவள் சின்னப் பெண் என்று நினைக்க வேண்டாம். நானும் அவளும் இரட்டைக் குழந்தைகள். என்னைவிட 7 நிமிடங்கள் சிறியவள். அவளும் ஒரு கல்லூரியில் முதலாம் ஆண்டு பி.காம் படிக்கிறாள். 

பி.காம் என்பதால் படிப்பு கொஞ்சம் சுமார் என நினைக்க வேண்டாம். படிப்பில் கெட்டிக்காரி. பொது விஷயங்களில் என்ன விட புத்தி சாலி. 10 வது வகுப்பில் எங்கள் பள்ளியில் முதல் மதிப்பெண். என்னைவிட 4.2% மார்க் அதிகம். என் அம்மா எவ்வளவோ சொல்லியும் கேட்காமல் காமர்ஸ் குரூப் எடுத்தாள். 

11ம் வகுப்பு போக ஆரம்பித்த பிறகு, நான் ஏதாவது படிப்பை பற்றி சொன்னால், "டேய் ஃபர்ஸ்ட் குரூப், ரொம்ப பீத்திக்காத, நான் சார்ட்டர்ட் அக்கவுண்டன்ட் ஆகி உன்னை விட அதிகமா சம்பாதிக்கிறனா இல்லையான்னு மட்டும் பாரு" என்பாள். அவளிடம் வாயை குடுத்து வாங்கிக் கட்டும் அனைவருக்கும் நான் என்ன சொல்ல வருகிறேன் என புரியும். 

நா‌ன் காலை 7 மணியளவில் வீட்டுக்கு வந்தேன். அம்மாவுக்கு என்னைப் பார்த்ததில் ரொம்ப சந்தோஷம். காலை மதியம் என இரண்டு வேளைக்கும் சமைத்து வைத்து விட்டுத்தான் வேலைக்கு கிளம்பி செல்ல வேண்டும். தங்கைக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சம் சமைக்க தெரியும். இருந்தாலும் அம்மா ஆஃபிஸ் கிளம்பும் முன் எல்லா வேலைகளை முடித்து விடுவாள். 

என் தங்கை நேற்று ராத்திரி என்ன செய்தாள் எ‌ன்று‌ தெரியவில்லை. ஆனால் நான் காலை உணவு சாப்பிட உட்காரும் வரை அவள் எழுந்திரிக்கவில்லை. 

அம்மா எனக்கு சாப்பாடு எடுத்து கொடுத்துவிட்டு குளிக்க சென்றாள். நான் சாப்பிட ஆரம்பிக்க, வந்த உடனேயே திங்க ஆரம்பிச்சுட்டான், எருமை மாடு. எனக்கும் கொஞ்சம் மிச்சம் மீதி வைடா என்றபடி என்னருகே வந்தாள். 

நா‌ன் அவளை நிமிர்ந்து பார்த்தேன். 

என்னடி திமிரா?

ஆமாண்டா, திமிருதான். என்ன பண்ணுவ? என்று என் தலையில் தட்டினாள். 

எதுக்குடி இப்படி வந்து நிக்குற என்று ப்ரா போடாமல் டீ ஷர்ட் மட்டும் அணிந்திருக்கும் தங்தையைப் பார்த்து கேட்டேன்.

டேய் நிமிர்ந்து என் மூஞ்ச பார்த்து பேசுடா எருமை மாடு.

அதெல்லாம் பார்க்க முடியாது. என்ன பண்ணுவ?

அம்மாவின் அறைக்கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டவுடன் ஓடிப் போய்விட்டாள். நான் சாப்பிட்டு முடிக்கும் போது பல் தேய்த்தபடி வந்தாள். 

வயசுக்கு வந்த பொண்ணு மாதிரியாடி நடந்துக்குற, இப்படி 9 மணி வரை டெய்லி தூங்குற என அம்மா என் தங்கையை திட்டினாள். 

வாயில் இருந்த பேஸ்ட் நுரையை துப்பிவிட்டு, உனக்கு உன் மகனுக்கு முன்னால என்னை திட்டலன்னா நாள் விடியாதே என பதிலளித்தால். . 

டேய் நீ பேசாம சென்னைக்கு ஓடிப் போய்டு, நீ போன பிறகு ஒரு நாளும் திட்டவே இல்லை. நீ வந்தவுடன் உங்க அம்மா திரும்பவும் ஆரம்பிச்சுட்டா என் தலையில் தட்டினாள். 

என்னது உங்க அம்மாவா? உனக்கு அப்ப யாருடி அம்மா?

இந்த எருமைய பெத்த எருமை என மீண்டும் அடித்தாள்.

அவன ஏண்டி அடிக்குற?

மீண்டும் அடித்தாள்.

அஜய் : சும்மா இருடி.

அடக்கமா ஒரு ஹெல்ப் பண்ற எண்ணம் கூட கிடையாது என அம்மா அவளை திட்டிக் கொண்டே இருந்தாள். 

அம்மா ஆபீஸ் கிளம்பவும், தங்கை தன் காலைக் கடன்களை முடித்து வெளியே வரவும் சரியாக இருந்தது.

அம்மா : ரெண்டு பேரும் சண்டை போடாதீங்க, பை. 

அம்மா கிளம்பியவுடன் முன் கதவை சாத்திவிட்டு ஹாலுக்கு வந்தாள். என்னருகே வந்தவள்..

எழும்புடா என கட்டளையிட்டாள்.

ஏய் தூர போடி, நான் டிவி பார்க்கணும் என கையில் இருந்த ரிமோட்டால்  சேனல் மாற்ற முடியாமல் அவளைப் பார்த்து முறைத்தேன்.

நீ இப்ப எழும்ப போறியா இல்லையா?

நான் முடியாது என மீண்டும் சொல்ல என் கையில் இருந்த ரிமோட்டை பிடுங்கி என் தலையில் அடித்தாள். 

எதுக்குடி அடிச்ச, லூசு என அவள் கைகளை பிடித்து முறுக்கியபடி அவளை அடிக்க எழுந்தேன். 

அவள் எப்போதும் போல அடிடா பார்ப்போம், என் கை சும்மா இருக்குமா என பிதாமகன் லைலா ஸ்டைலில் கண்கள் விரிய என்னைப் பார்த்தாள்.
என்னை அடிக்க கைகளை ஓங்கினாள்.

நான் அந்த கையையும் பிடித்துக் கொண்டு இப்ப என்னடி பண்ணுவ என்று சிரிக்க என் மூக்கை கடிக்க முயற்சி செய்தாள். 

நீ அடங்கவே மாட்டியாடி?

நான் ஏண்டா அடங்கணும்...? நான் தான்டா இந்த வீட்டு ஆம்பளை.

நான் ஹா ஹா என்று சிரித்தேன். 

டேய் ரொம்ப சிரிக்காத, கீழ் பாரு என்றாள். அவள் கால் முட்டியை மடக்கி என் உறுப்புக்கு நேரே வைத்திருந்தாள். 

உண்மையிலேயே உன் அண்ணன அந்த விஷயத்துல ஆம்பளை இல்லாம ஆக்கிட போற என்று சிரிக்க. 

அந்த பயம் இருக்கட்டும் என சிரித்தாள்.

நான் அவளைப் பிடித்திருந்த கைகளை விடுவிக்க என்னை இறுகக் கட்டிப் பிடித்து முத்தம் கொடுத்து, "ஐ மிஸ்டு யூ சோ மச் டா", "ஐ லவ் யூ டா" என சொல்லி முத்தம் கொடுத்தாள். 

எதுக்குடா எங்களை விட்டுட்டு இப்படி ஹாஸ்டல் போன என்று சொல்லி மீண்டும் அடிக்க ஆரம்பித்தாள். 

நானா போனேன். நீ தானடி சென்னைல இன்ஜினியரிங் படிச்சா நல்லது அங்க போய் படின்னு சொன்ன.. 

டேய் நான் சின்ன பொண்ணு, நான் சொன்னா நீ எங்களை விட்டு போய்டுவியா என்று கொஞ்சம் வேகமாக ரிமோட்டால் அடிக்க எனக்கு வலித்தது.

ஏய் வலிக்குது டி.

எங்களுக்கும்தான் நீ போனது வலிக்குது. 

உனக்கு சென்டிமெண்ட் செட் ஆகலைடி என சிரித்தேன்.

என்ன பண்ண? அப்படி பேசணும் போல இருக்கு. 

என்னுடன் சண்டை போடும் எண்ணம் மட்டுமே அவள் மனதில் இருந்தது என்று நினைக்கிறேன். மீண்டும் என்னிடம் சண்டையிழுக்க ஆரம்பித்தாள். 

ஏண்டா காலைல என்ன வந்து பார்க்க வரல என்று அடித்தாள்.

இதெல்லாம் உனக்கு ஓவர்.

உனக்கு உங்க அம்மாதான முக்கியம், நானா முக்கியம். 

ஆமாடி நீ எனக்கு தேவையயில்லை என்று சொல்லி நா‌ன் ஷோபாவில் உட்கார என்னருகே வந்து உட்கார்ந்தாள்.

எதுக்குடா இப்படி உரசிட்டு உட்கார்ந்து இருக்க?  

ரெண்டாவது உட்கார்ந்த நீ உரசுறியா இல்லை நான் உன்னை உரசுறனா?

நீதாண்டா அரிப்பு பிடிச்சு போய் என்ன உரசுற, பொட்ட புள்ளைய இப்படி உரச வெட்கமா இல்லை.

ஆமா எனக்கு அரிப்புதான், அதான் உரசுறேன் வா வந்து சொறிஞ்சு விடு.. 

எங்க சொறியணும்? காமிடா.

சும்மா இருடி.

இங்கய சொறியணும் என வம்பிழுக்கும் எண்ணத்தில் என் சுண்ணியை நோக்கி கையை நீட்டினாள். 

நீ அடங்கவே மாட்டியா?

நா‌ன் உன்னை, அவனை எல்லாரையும் அடக்க புறந்தவடா. பயப்படாம காமி, கடிச்சு திங்க மாட்டேன். நல்லா சொறியுறேன்.

இம்சை பண்ணாம போடி.

பயந்தாங்கொள்ளி, உன்னையெல்லாம் என தலையில் மீண்டும் அடித்தாள்.

ஏய்! ஏண்டி சும்மா இப்படி அடிக்குற?

"ஏன்? உனக்கு தெரியாதா!!!" என மீண்டும் அடித்தாள்.

என் தங்கை என்னை அடிப்பது ஒன்றும் புதிதல்ல. எனக்கு சிறு வலி என்றாலே தாங்க மாட்டாள். ஆனால் நான் வலிக்குது என சொன்ன பின்னும் மீண்டும் மீண்டும் அடிக்கிறாள். என் மரமண்டைக்கு அவள் அடிப்பதன் காரணம் "உனக்கு தெரியாதா" என என்னைப் பார்த்து கேட்ட பிறகே புரிந்தது. நான் தயங்கிக் கொண்டே அவளிடம் கேட்டேன்.

உனக்கெப்படி தெரியும்...?