18-12-2024, 05:53 PM
மஞ்சத்தில் மாமியுடன் - 04
அப்பொழுது மாதவி சற்றும் எதிர்பார்க்காத விதமாக, வினோத் இன்னொரு காரியத்தை செய்தான்.
“அட... இந்த கூடைக்குள்ள உங்க அழுக்கு ஜட்டியும் கிடக்குது போல... இதுவாச்சும் அழுக்கா இருக்கா? இல்ல இதுவும் வாசமா இருக்கா...?”
என்று கேட்ட வினோத் சட்டென்று குனிந்து அந்த சந்தனக்கலர் பிராவுக்கு மேட்சிங்காக இருந்த சந்தனக் கலர் ஜட்டியை எடுத்து முகர்ந்து பார்த்து விட்டான். மாதவி தடுக்க நினைப்பதற்குள் வினோத் மாதவியின் ஜட்டியின் வாசத்தை கண்டுபிடித்து விட்டான்.
“ஓஹோ... இது அந்த மூனு நாள்ல போட்டு இருந்த ஜட்டியாட்ட இருக்குது மாமி... ஸ்டேஃப்ரீயோட ஸ்டிக்கர் வாசம்தான் வருது... இதுவே நீங்க மத்த நாள்ல யூஸ் பண்ணுன ஜட்டியா இருந்தா அதுவும் வாசமாதான் இருக்கும் போல... உங்களுக்கு வேர்வையா வராதா மாமி...?”
என்று சற்று கிண்டலாக கேட்டான் வினோத். மாதவிக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்றே புரியவில்லை. கோபப்படுவதா? சிரிப்பதா? அங்கிருந்து ஓடி விடுவதா? என்ன செய்வது என்றே தெரியாமல் தவித்தாள் மாதவி.
ஆனால் மாதவிக்கு சற்று ஆறுதலாகவும் இருந்தது. தொட்டு தாலி கட்டிய புருஷனே மாதவியை தீட்டு என்று விலக்கி விட்டான். ஆனால் வினோத், மாதிவியின் தீட்டு நாள் ஜட்டியை மோந்து பார்த்து விட்டு, முகத்தில் லேசான சுளிப்பை கூட காட்டவில்லை. மாதவிலக்கு என்பது ஒரு இயற்கையான விஷயம் என்று வினோத்-ன் நடவடிக்கையில் மாதவிக்கு புரிந்தது.
அப்பொழுது வினோத் அவனிடம் இருந்த மாதவியின் அழுக்கு பிராவையும் அழுக்கு ஜட்டியையும் அந்த அழுக்கு துணி கூடைக்குள் போட்டு விட்டு, அந்த கூடையை கையில் எடுத்துக் கொண்டான்.
“வாங்க மாமி... பாத்ரூமுக்கு போலாம்...”
என்றான். அதைக் கேட்டு மாதவி அதிர்ந்தாள்.
“எதுக்கு பாத்ரூம் கூப்புடுறான்...? அங்க வெச்சு என்னை ஏதாவது...?”
என்று சில்மிஷமாக யோசித்தாள் மாதவி. அவள் வாயடைத்துப்போய் நின்றிருக்க, அவளைப் பார்த்து புன்னகைத்த வினோத்,
“என்ன மாமி அப்படி பாக்குறீங்க? எனக்கு உங்க வீட்டு பாத்ரூம் எங்க இருக்குனு தெரியாது... கூட்டிட்டு போங்க... உங்க துணியெல்லாம் துவைக்கனும்ல...”
என்று சொல்ல, அப்பொழுதுதான் மாதவிக்கு காரணம் புரிந்தது.
“ச்சே... அதுக்குள்ள என்னமெல்லாம் யோசிச்சு தொலைஞ்சிட்டேன்....”
என்று நினைத்துக் கொண்டு, வினோத்-ஐ குளியலறைக்கு அழைத்து சென்றாள். குளியலறை வந்தது.
“இந்தா பாருப்பா.... பைப்-ல தண்ணி வரும். அலசி வெச்சுடுப்பா....”
என்று மாலதி சொல்ல, அந்த குளியலறைக்குள் சென்றான் வினோத். பின்பு மாதவி வீட்டிற்குள் சென்று விட்டாள்.
சிறிது நேரத்தில் வீட்டில் இருந்த பாவாடை ஒன்று துவைக்காமல் இருப்பது மாதவிக்கு ஞாபகம் வந்தது. வேகமாக ஓடி, அந்த பாவாடையை எடுத்துகொண்டு வினோத் இருக்கும் குளியலறைக்கு சென்றாள்.
குளியலறையின் கதவு லேசாக திறந்து இருக்க, கதவை திறந்து பார்த்த மாதவி, அங்கு வினோத் செய்து கொண்டிருந்த காரியத்தை பார்த்து ஒரு வினாடி ஸ்தம்பித்துப் போனாள்.
அந்த குளியலறைக்குள், வினோத், அவனது லுங்கியையும் அண்ட்ராயரையும் கழட்டி காலடியில் போட்டு விட்டு, மாதவியின் பிரா மற்றும் ஜட்டியை தன் சுன்னியில் வைத்து தேய்த்துக் கொண்டே, கண்களை மூடி ரசனையுடன் கையடித்துக் கொண்டிருந்தான்.
கொஞ்சம் அளவான சுன்னி. இப்பொழுதுதான் அவன் சுன்னியில் முடி முளைத்து அரும்பி இருந்தது. அவன் சுன்னி மொட்டில் இருந்த பிசுபிசுப்பு நூல் நூலாக மாதவியின் பிராவில் அப்பி தொங்கிக்கொண்டு இருந்தது.
தன்னுடைய பிராவிலும் ஜட்டியிலும் அந்த வண்ணானின் சுன்னியில் இருந்து வடிந்த பிசுபிசுப்பு அப்பி இருப்பதைக் கண்டு மாதவிக்கு கோபம் வந்தது.
கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக நின்று கோவத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் மாதவி. அவனை திட்டலாம் என்று நினைத்த மாதவிக்கு ஒரு நிமிடம் வேறொருவரின் முகம் வந்து போனது. அது அவளுடைய கணவன் ராகவனின் முகம்தான்.
இந்த மூன்று நாளும் “தீட்டு... தீட்டு...” என்று சொல்லி அவளை தீண்டத் தகாதவளாய் நடத்தும் அந்த வேதனை மாதவியின் கண்முன் வந்தது. ஆனால், இந்த வினோத் எந்த ஒரு தீட்டும் பார்க்காமல் தன் ஜட்டியையும் பிராவையும் தொட்டு ரசிக்கிறானே என்று ஒரு எண்ணம் அவளுக்கு தோன்றியது.
“நான் ஒரு ஐயர் மாமி. அவனோ ஒரு வண்ணானின் மகன். அவனை வீட்டுக்குள் விடுவதே பாவம்...”
என்று எண்ணாமல்,
“அவன் தன்னிடம் உள்ள தீட்டை கண்டுகொள்ளாமல் இருக்கிறான்...”
என்று நினைக்க ஆரம்பித்தாள் மாதவி. சட்டென்று அந்த குளியலறைக்குள் சென்று கதவை சாத்தினாள் மாதவி.
அப்பொழுது மாதவி சற்றும் எதிர்பார்க்காத விதமாக, வினோத் இன்னொரு காரியத்தை செய்தான்.
“அட... இந்த கூடைக்குள்ள உங்க அழுக்கு ஜட்டியும் கிடக்குது போல... இதுவாச்சும் அழுக்கா இருக்கா? இல்ல இதுவும் வாசமா இருக்கா...?”
என்று கேட்ட வினோத் சட்டென்று குனிந்து அந்த சந்தனக்கலர் பிராவுக்கு மேட்சிங்காக இருந்த சந்தனக் கலர் ஜட்டியை எடுத்து முகர்ந்து பார்த்து விட்டான். மாதவி தடுக்க நினைப்பதற்குள் வினோத் மாதவியின் ஜட்டியின் வாசத்தை கண்டுபிடித்து விட்டான்.
“ஓஹோ... இது அந்த மூனு நாள்ல போட்டு இருந்த ஜட்டியாட்ட இருக்குது மாமி... ஸ்டேஃப்ரீயோட ஸ்டிக்கர் வாசம்தான் வருது... இதுவே நீங்க மத்த நாள்ல யூஸ் பண்ணுன ஜட்டியா இருந்தா அதுவும் வாசமாதான் இருக்கும் போல... உங்களுக்கு வேர்வையா வராதா மாமி...?”
என்று சற்று கிண்டலாக கேட்டான் வினோத். மாதவிக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்றே புரியவில்லை. கோபப்படுவதா? சிரிப்பதா? அங்கிருந்து ஓடி விடுவதா? என்ன செய்வது என்றே தெரியாமல் தவித்தாள் மாதவி.
ஆனால் மாதவிக்கு சற்று ஆறுதலாகவும் இருந்தது. தொட்டு தாலி கட்டிய புருஷனே மாதவியை தீட்டு என்று விலக்கி விட்டான். ஆனால் வினோத், மாதிவியின் தீட்டு நாள் ஜட்டியை மோந்து பார்த்து விட்டு, முகத்தில் லேசான சுளிப்பை கூட காட்டவில்லை. மாதவிலக்கு என்பது ஒரு இயற்கையான விஷயம் என்று வினோத்-ன் நடவடிக்கையில் மாதவிக்கு புரிந்தது.
அப்பொழுது வினோத் அவனிடம் இருந்த மாதவியின் அழுக்கு பிராவையும் அழுக்கு ஜட்டியையும் அந்த அழுக்கு துணி கூடைக்குள் போட்டு விட்டு, அந்த கூடையை கையில் எடுத்துக் கொண்டான்.
“வாங்க மாமி... பாத்ரூமுக்கு போலாம்...”
என்றான். அதைக் கேட்டு மாதவி அதிர்ந்தாள்.
“எதுக்கு பாத்ரூம் கூப்புடுறான்...? அங்க வெச்சு என்னை ஏதாவது...?”
என்று சில்மிஷமாக யோசித்தாள் மாதவி. அவள் வாயடைத்துப்போய் நின்றிருக்க, அவளைப் பார்த்து புன்னகைத்த வினோத்,
“என்ன மாமி அப்படி பாக்குறீங்க? எனக்கு உங்க வீட்டு பாத்ரூம் எங்க இருக்குனு தெரியாது... கூட்டிட்டு போங்க... உங்க துணியெல்லாம் துவைக்கனும்ல...”
என்று சொல்ல, அப்பொழுதுதான் மாதவிக்கு காரணம் புரிந்தது.
“ச்சே... அதுக்குள்ள என்னமெல்லாம் யோசிச்சு தொலைஞ்சிட்டேன்....”
என்று நினைத்துக் கொண்டு, வினோத்-ஐ குளியலறைக்கு அழைத்து சென்றாள். குளியலறை வந்தது.
“இந்தா பாருப்பா.... பைப்-ல தண்ணி வரும். அலசி வெச்சுடுப்பா....”
என்று மாலதி சொல்ல, அந்த குளியலறைக்குள் சென்றான் வினோத். பின்பு மாதவி வீட்டிற்குள் சென்று விட்டாள்.
சிறிது நேரத்தில் வீட்டில் இருந்த பாவாடை ஒன்று துவைக்காமல் இருப்பது மாதவிக்கு ஞாபகம் வந்தது. வேகமாக ஓடி, அந்த பாவாடையை எடுத்துகொண்டு வினோத் இருக்கும் குளியலறைக்கு சென்றாள்.
குளியலறையின் கதவு லேசாக திறந்து இருக்க, கதவை திறந்து பார்த்த மாதவி, அங்கு வினோத் செய்து கொண்டிருந்த காரியத்தை பார்த்து ஒரு வினாடி ஸ்தம்பித்துப் போனாள்.
அந்த குளியலறைக்குள், வினோத், அவனது லுங்கியையும் அண்ட்ராயரையும் கழட்டி காலடியில் போட்டு விட்டு, மாதவியின் பிரா மற்றும் ஜட்டியை தன் சுன்னியில் வைத்து தேய்த்துக் கொண்டே, கண்களை மூடி ரசனையுடன் கையடித்துக் கொண்டிருந்தான்.
கொஞ்சம் அளவான சுன்னி. இப்பொழுதுதான் அவன் சுன்னியில் முடி முளைத்து அரும்பி இருந்தது. அவன் சுன்னி மொட்டில் இருந்த பிசுபிசுப்பு நூல் நூலாக மாதவியின் பிராவில் அப்பி தொங்கிக்கொண்டு இருந்தது.
தன்னுடைய பிராவிலும் ஜட்டியிலும் அந்த வண்ணானின் சுன்னியில் இருந்து வடிந்த பிசுபிசுப்பு அப்பி இருப்பதைக் கண்டு மாதவிக்கு கோபம் வந்தது.
கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக நின்று கோவத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் மாதவி. அவனை திட்டலாம் என்று நினைத்த மாதவிக்கு ஒரு நிமிடம் வேறொருவரின் முகம் வந்து போனது. அது அவளுடைய கணவன் ராகவனின் முகம்தான்.
இந்த மூன்று நாளும் “தீட்டு... தீட்டு...” என்று சொல்லி அவளை தீண்டத் தகாதவளாய் நடத்தும் அந்த வேதனை மாதவியின் கண்முன் வந்தது. ஆனால், இந்த வினோத் எந்த ஒரு தீட்டும் பார்க்காமல் தன் ஜட்டியையும் பிராவையும் தொட்டு ரசிக்கிறானே என்று ஒரு எண்ணம் அவளுக்கு தோன்றியது.
“நான் ஒரு ஐயர் மாமி. அவனோ ஒரு வண்ணானின் மகன். அவனை வீட்டுக்குள் விடுவதே பாவம்...”
என்று எண்ணாமல்,
“அவன் தன்னிடம் உள்ள தீட்டை கண்டுகொள்ளாமல் இருக்கிறான்...”
என்று நினைக்க ஆரம்பித்தாள் மாதவி. சட்டென்று அந்த குளியலறைக்குள் சென்று கதவை சாத்தினாள் மாதவி.