Incest இது தப்பா?

[lifeisbeautiful.varun]

தாமதத்திற்கு மன்னிக்கவும் ஒரு 20 லைக் சேரும் வரை காத்திருந்து அடுத்த பதிவு போட காத்திருந்தேன், அனால் கடைசி வரை அந்த இலக்கு எட்டதாததால், பரவாயில்லை என்று அடுத்த பகிர்வு இங்கே.

நர்மதா: அப்போ, இத்தனை நாள் நீங்க பேசினது, செஞ்சது, சொன்னது, சிரிச்சது, எல்லாம் நடிப்பா? இத்தனையும் நான் தான் முட்டாள் மாதிரி இத்தனை நாள் நம்பியிருகீனா?  அப்பப்பா, கொஞ்சம் கூட இன்னும் ஜீரணிக்க முடியல

மாதவி: அம்மா ப்ளீஸ் (அழுகாத குறையாக)

நர்மதா: (கொதிப்புடன்) நிருத்துடீ ஒரு வார்த்தை பேசாதே, என்னை பாத்தா பைத்தியக்காரி மாதிரி உங்களுக்கு தெரிஞ்சிருக்கா?????

பெருமூச்சு விட்டாள் நர்மதா, அப்புறம் சிரிக்க ஆரம்பித்தாள், hysteric ஆக சிரித்து சொன்னதையே சொன்னாள்

ஆமாம் நான் பைத்தியம் தான்,    ஆமாம் நான் பைத்தியம் தான்,   உங்களை நம்பினேன் பாரு  ஆமாம் நான் பைத்தியம் தான்.

மனோஜ்:  மா ப்ளீஸ் கோவபடாதீங்க ம்மா

நர்மதா: உங்களுக்கு என் கொதிப்பு, ஏமாற்றம் வலி இன்னும் புரியல இல்ல? புரியவைக்கிறேன்

கையை பின்னாடி எடுத்து முடியை கொண்டையாக போட்டு, வேகமாக ரூமை விட்டு வெளியேறி கதவை படாரென்று அடித்து திறந்து வெளியேறினாள்

மாதவியும் மனோஜும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் பார்த்து உடனே புரிந்துகொண்டார்கள் அம்மா எங்கே போகிறா என்று, இரண்டு பெரும் கத்திகொண்டே அதே நிர்வாணத்துடன் ரூமை விட்டு வெளியே அம்மாவின் பின்னாடி ஓடினார்கள்

(இது வெப் சீரிசுக்கான சீனாக இருக்கும்பட்சத்தில் மாதவி மார்புகள் குலுங்க அவள் ஓடிவருவது ஒரு ஸ்லொவ் மோஷன் காட்டியாக வரும்)

அம்மா நேரடியாக கிட்சன்க்குள் சென்று அங்கு இருந்த கத்தியை வலது கையில் எடுத்து ஒரு கணமும் யோசிக்காமல் இடது கையில் ஒரு சின்ன கோடுபோட்டு கிழித்துக்கொண்டாள்

அவள் கிழிக்கும் முன் வரமுடியாமல் ஒரு இரண்டு வினாடிகள் தாமதமாக வந்த மனோஜும் மாதவியும் நர்மதா கையில் ரத்தம் சொட்டுவதை பார்த்து பதறி, கதறினாள் மாதவி

மாதவி: என்னம்மா இப்படி பண்ணிகிட்டே?  (நர்மதாவின் கையை தொடப்போக)

நர்மதா கோபத்தின் உச்சியில், என் கிட்ட யாராவது வந்தா கழுத்தை அருத்க்குவேன் என மிரட்டி, ரத்தம் சொட்டும் ஒரு கையை மேலே உயர்த்த இன்னொரு கையில் கத்தி பிடித்திருக்க, மனோஜும் மாதவியும் என்ன செய்வது என்பது புரியாமல் திணற, மாதவி அழுதாள்

மாதவி: மா ரத்தம் சொட்டுது மா, ப்ளீஸ் கட்டு போடணும் மா ப்ளீஸ் எதுவும் பண்ணிகாதீங்க மா

நர்மதா: (மிகவும் தீர்மானமாக நிதானமான குரலில் நிறுத்தி நிதானமா பேசினாள் நர்மதா )

எனக்கு  நிறைய பேச விருப்பமில்லை, தெம்பில்லை, உங்க மேல நம்பிக்கையும் இல்லை , ஒரே கேள்வி உங்க ரெண்டு பேருக்கும்,   உங்க அம்மா உயிரோட வேணுமா? இல்லை கழுத்தை அறுத்து செத்து போகனுமா?

மாதவி மற்றும் மனோஜ் ஒரே நேரத்தில் “ம்மா ப்ளீஸ் நீங்க வேணும், எதுவும் பண்ணிக்க கூடாது “

நர்மதா: அப்படின்னா நான் சொல்ற பேச்சுக்கு மறுப்பு சொல்லாம இந்த நிமிஷத்தில் இருந்து நான் சொல்றத நீங்க கேட்கணும், இல்லைன்னா நான் எப்ப கழுத்த அருத்டுக்குவேன்னு எனக்கே தெரியாது.

மாதவியும் மனோஜும்  பதட்டத்தில் அமைதியாய் இருக்க “என்ன கேட்க போறீங்களா இல்லையா” என கழுத்த்தில் கத்தியை நர்மதா வைக்க, மாதவியும் மனோஜும் பதறி “ம்மா எதுவும் பண்ணிகாதீங்க, நாங்க கேட்கறோம்…”

நர்மதா: நல்லது, அப்படினா அப்படியே U டர்ன் போட்டு பெட் ரூமுக்கு ரெண்டு பெரும் போங்க

மனோஜுக்கு புரிஞ்சது, மாதவிக்கும் புரிஞ்சது , மாதவி திணறி நகராமல் நிக்க, மறுபடியும் நர்மதா கத்தியை கழுத்துக்கு கொண்டு போக,  மாதவி “போறோம் ம்மா போறோம்…..”

என ரெண்டு பெரும் திரும்பி பெட் ரூமுக்கு, பலி பீடத்துக்கு எடுத்து செல்லபடும்ஆடுகள் மாதிரி செல்ல, இரண்டு பெரும் திரும்பி அப்பப்போ நர்மதாவை பார்க்க, நர்மதா அவர்கள் இரண்டு  பேரையும் பின்தொடர்ந்து சென்றாள்

மாதவியும், மனோஜும் பெட்ரூமுக்குள் நுழைய அவர்களை பின்தொண்டர்து நர்மாதவும் நுழைந்து, கதவை தாழிட்டு உள்ளே வந்தாள், நடு பெட்ரூமில் அவர்கள் இருவரும் நிற்க, நர்மதா வந்து ஏற்கெனவே போட்டு வைத்திருந்த அந்த சேரில் அமர்ந்தாள்

மாதவிக்கு என்ன அம்மா சொல்லபோகிறாள் என்பது தெளிவாக புரிய, பயத்தில் பதட்டத்தில் நடுங்கியபடி நின்றாள்

நர்மதா: (நீலாம்பரி மாதிரி அதிகார தோரணையில் ) மனோஜ் நீ பெட்டுக்கு போய் பெட்டில் படு

கொஞ்சம் தயங்குவது போல பாசாங்கு செய்துவிட்டு, நேரா படுக்கைக்கு சென்று ஏறி கட்டிலின் சுவர் ஓரபகுதியில் படுத்து கொண்டான், மற்றொரு ஓரத்தில் மாதவி வந்து படுக்க இடம் கொடுத்து

மாதவிக்கு நெருங்கும் ஆபத்து நன்றாக தெரிய, வழியில்லாமல் சேரில் உட்கார்ந்திருண்ட்த அம்மாவின் காலில் முட்டி போட்ட படி விழுந்தாள், அப்படி குனிந்து காலில் விழுவது மனோஜுக்கு அவளுடைய புட்டம், அதன் இடுக்கில் தெரியும் அவளின் புடைத்த பெண்ணுறுப்பு தெளிவாக மனோஜுக்கு தெரிய அவனோட தம்பி எழுந்து நின்றான், மாதவியின் போஸ் கிட்ட தட்ட dogie நிலையில் இருந்தது

மனோஜ் மனதில் “ச்சே இந்த மாதிரி ஆயிடிச்சே, இது கண்டிப்பா என்ஜாய் பண்ற மாதிரியான சூழ்நிலை இல்லை, வேற மாதிரி கொஞ்சம் கொஞ்சமா நகர்த்தி இந்த நிகழவை ரசிக்கிற மாதிரி விஷயமா பண்ணலாம்னா இப்படி ஒரு அசாராதாறன சூழ்நிலை ஆயிடிச்சே, கண்டிப்பா மாதவியோட மனநிலை இப்போ நம்மோட சந்தோஷமா இருக்க இடம் கொடுக்காது, அம்மா வேற பாத்துட்டு இருக்காங்க, சீ, இப்படி எல்லாம் கெட்டுப்போச்சே , இந்த லூசு இப்படியா கேவலமா தாப்பாள் போடாம முட்டாள் தனமா விட்டு வைப்பா, இப்போ கொத்தா மாட்டியாச்சு.”

ஆனாலும் மனசுக்குள் முடிவெடுத்தான் “சரி, ஒன்னும் பண்ண முடியாது, இந்த மாதிரி தான் நடக்கும்னு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கல, ஆனா இப்படி தான் நடக்கனும்னு இருந்தா, அதை ஒன்னும் பண்ண முடியாது, அதுக்காக நாம இந்த வாய்ப்பை சரியா பயன்படுத்தாம விடக்கூடாது, முடிஞ்ச அளவுக்கு முழுசா இதையும் என்ஜாய் பண்ணனும், அம்மா இங்க இருக்கிறத கண்டுக்காம நல்லா நம்ம மனசுக்கும் உடம்புக்கும் என்ன வேணும்னு நினைகிறோமோ அதை இறங்கி செய்யணும் “ அப்படின்னு முடிவெடுத்து மாதவியின் கட்டில் வருகைக்கு காத்திருந்தான்.

மாதவி நர்மதாவின் காலை பிடித்து கதறினாள் “அம்மா ப்ளீஸ் இந்த ஒன்னை மட்டும் செய்ய சொல்லாதே ம்மா வேற என்ன வேணாலும் சொல்லு மா கேட்கறேன் “


நர்மதா: உன் கூட பேச எனக்கு இதுக்கு மேல எதுவும் இல்லை. ஒன்னு போய் படுக்கரியா? இல்லை நான் கழுத்தை அருதுக்கட்டா?  

மாதவி நிமிர்ந்து அம்மாவை பாக்க, அவள் கத்தியை கழுத்துக்கு எடுத்து செல்ல, திடுக்கிட்டு எழுந்தாள், “அம்மா அம்மா எதுவும் பண்ணாதே, நான் போறேன், அம்மா bandaid போட்டுக்கோ மா ப்ளீஸ், அதை மட்டுமாவது பண்ணு  மா ப்ளீஸ், நான் போறேன் மமஆ ”

நர்மதா அதற்க்கு ஒத்துக்கொள்ள, மாதவி bandaid எடுத்து அந்த வெட்டு காயத்துக்கு போட்டாள் , மீண்டும் காலில் விழுந்தாள், ப்ளீஸ் விட்டுடுமா

நர்மதா கத்தி எடுத்து கழுத்துக்கு போக மாதவி பதறி, “நான் போறேன் மா போறேன்….”

அவள் திரும்பி, கால்கள் நடுங்க கட்டில் நோக்கி நடந்தாள், மனோஜ் அவள் நடந்து வரும் அழகை பார்த்தான், முலைகள் குலுங்க, அவள் தொடைகளுக்கு மத்தியில் wax செய்யப்பட்ட அந்த சொர்க்க புரி அதற்கிடையில் ஒரு நீண்ட பிளவு, தொடைகள் உரச நடந்து வந்து கட்டிலில் அமர்ந்து படுக்காமல் கையை கூப்பினாள்

நர்மதா: (ஆணையிட்டாள்) படுக்கிறியா இல்லையா????

மாதவி பயந்து படுத்தாள் ஒருக்களித்து, அவள் கண்கள் பேசியது அம்மாவிடம் விட்டுவுடுமா என்று கேட்டது

நர்மதா: மனோஜ் இனி நீ செய்ய ஆரம்பிக்கலாம், இதுக்கு மேல என்னை நீங்க ஏமாத்த முடியாது, உங்களுக்கு அவ்வளவு தான் மரியாதை. நான் கேட்டது, நினைச்சது நடக்கல னா, உங்ககிட்ட கேட்டுகிட்டு இருக்க மாட்டேன், கழுத்த அறுத்துக்கிட்டு இங்கியே நாண்டுடுவேன்,  அவ்வளோதான் செய்யலாம் இப்போ