Adultery அவள் கணவன் செய்த தவறு

[Shrutikrishnan]

துர்கா வந்து கதவு திறந்தா. முகம் மட்டும் கழுவிட்டு அதே நயிட்டி போட்டுட்டு, தல முடிய கொண்ட போட்டு வச்சி இருந்தா. 


குட்டி பையன் ஹால்ல டிவி பாத்துட்டு இருக்கும் போது துர்கா நைட் டின்னெர்க்கு கிட்சேன்ல வேல செஞ்சிட்டு இருந்தா. அவளுக்கு ஹெல்ப் பண்றனு சொல்லிட்டு கிருஷ்ணனும் அவ பக்கம் வேல செஞ்சிட்டே அவன் பொண்டாட்டி அழக ரசிச்சிட்டு இருந்தான். கிருஷ்ணன் அவளை தான் பாக்குறானு புரிஞ்சிகிட்ட துர்கா, ஓரக்கண்ணுல அவ புருஷன பார்த்து சிரிச்சா.


அன்னைக்கு நைட் கிருஷ்ணனுக்கு சரியாய் தூக்கமே இல்லை. அவன் பொண்டாட்டிய மகேஷ் செஞ்சது தான் அவன் மண்டைல ஓடிட்டே இருந்தது. அவனோட சுன்னியம் அத நினைச்சு துடிச்சிட்டே இருந்தது. ஆனா துர்கா, ஒரே நாளுல மகேஷ் அவளை புரட்டி போட்ட அசத்தில நல்ல தூங்கிட்டு இருந்தா.


திங்கள்கிழமை கிருஷ்ணன் ஆஃபீஸுக்கு ரெடி ஆகி கிளம்பி போனான். வீகென்ட்ல மகேஷும் அவனோட பொண்டாட்டியும் போட்ட ஆட்டம் தான் அவனோட கண்ணுல இன்னும் ஓடிட்டு இருந்தது.


ஆபீஸ் போய் வேலைய பார்த்தான். அப்போ காயத்திரி வந்து கிருஷ்ணன் கிட்ட முரளி கூப்பிடுறாருனு சொல்லிட்டு அவனோட ஆபீஸ்க்கு கூட்டிட்டு போனா.


ஆபீஸ் ரூம்ல, முரளி சிஸ்டம்ல வேல செஞ்சிட்டு இருந்தான், காயத்திரி பக்கம் பைல் எல்லாம் அடிக்கிட்டு இருந்தா, கிருஷ்ணன் நிண்டிட்டு இருந்தான்.


"அப்றம். சாப்பிடைய?" னு முரளி நிமிந்து கிருஷ்ணனை பார்த்து கேட்டான்.


"சார்..????"


"காலைல சாப்டய்யா டா?"


கிருஷ்ணன் ஆமானு தலையை ஆட்டினான்.


"மதியம்?"


திரும்ப தலையை மட்டும் ஆட்டினான்.


"ஹ்ம்ம்... வேளாவேளைக்கு கொட்டிக்க மட்டும் தெறித்துல. நான் உன்கிட்ட பணம் கொடுத்து எவளோ நாள் ஆச்சு. இன்னும் உன் பொண்டாட்டிய எனக்கு கூட்டி கொடுக்காம இருக்க."


"சார்... அது வந்து."


"உன்னல நம்பினா வேலைக்கு ஆகாது. உன் பொண்டாட்டிக்கு போன் பண்ணு."


"சார்..."


"பண்ணு டா,"னு கோவத்துல குரலை உயர்த்தி முரளி திட்டினான்.


கிருஷ்ணன் பயத்துல அவன் பொண்டாட்டிக்கு கால் பண்ணான்.


ரிங் போயிடு இருக்கும் போது, "போன லவுட் ஸ்பீக்கர்ல போடு. அவ அட்டென்ட் பண்ணதும், அவளை கிளம்பி ஆபீஸ்க்கு வர சொல்லு,"னு முரளி கிருஷ்ணன் கிட்ட சொன்னான்.


ஆபீஸ் முடியுற நேரம், இந்நேரத்துக்கு எதுக்கு முரளி துர்காவுக்கு கால் பண்ணி கிளம்பி வர சொல்றான்னு புரியாம பயத்துல கிருஷ்ணன் நடுங்கிட்டு இருந்தான். ரிங் போயிட்டே இருந்தது யாரும் எடுக்கல.


"சார்... எடுக்கல."


"திரும்ப ட்ரை பண்ணு டா,"னு கோவத்துல கத்தினான்.


கிருஷ்ணன் திரும்ப கால் பண்ணான், துர்கா எடுக்கல. பதட்டமா முரளிய பார்த்தான். முரளி இவனை பார்த்து முறச்சிட்டு இருந்தான். முரளி திட்டுறதுக்கு முன்னாடியே, கிருஷ்ணன் திரும்ப துர்காவுக்கு கால் பண்ணன்.


ரிங் முழுசா போயிட்டே இருந்தது. திரும்ப துர்கா எடுக்கல போலனு நினைச்சான். போன் கூட அட்டென்ட் பண்ணாம என்ன தான் பன்னிட்டு இருக்காளோனு கிருஷ்ணன் கடுப்பானான். ஒரு வேல தூங்கிட்டு இருக்காளோனு யோசிச்சான். கரெக்ட்டா கால் கட் ஆகுறதுக்குள்ள போன் அட்டென்ட் ஆச்சு.


"அண்ணா...."


மகேஷ் தான் துர்கா போன் எடுத்து பேசினான். லவுட் ஸ்பீக்கர்ல துர்கா வாய்ஸ் வராம ஒரு ஆம்பள வாய்ஸ் கேட்டதுக்கு முரளி கொழப்பத்துல கிருஷ்ணனை பார்த்தான்.


"அண்ணா. அக்கா பிசியா இருக்காங்க. அப்றம் பேசுங்க,"னு மகேஷ் சொல்லிட்டு கால் கட் பண்ணிட்டான்.


கிருஷ்ணன் பதட்டமா முரளிய பார்த்தான். 


"சார்... அது வந்து... அவ வேல செஞ்சிட்டு இருக்கா போல. பக்கத்து வீட்டு பையன் அவளுக்கு ஹெல்ப் பன்னிட்டு இருக்கான் போல...அவன் தான் அட்டென்ட் பண்ணது."


முரளி கிருஷ்ணனை கடுப்பா பார்த்து முறைச்சான்.


"என்ன பண்ணுவியோ தெரியாது. நாளைக்கு உன் பொண்டாட்டி ஓட தான் ஆபீஸ் வர. புரிதா."


"சார்.."


"என்ன?"


"அவ... எதுக்கு... இங்க...."னு தயங்கிட்டே கிருஷ்ணன் கேட்டான்.


"சொல்றது மட்டும் செய்,"னு முரளி திட்டினான்.


"சரி,"னு கிருஷ்ணன் சொல்லிட்டு ஆபீஸ் ரூம் விட்டு வெளிய போனான்.


"பொறம்போக்கு... காசு மட்டும் வாங்கிட்டு ஒரு வேலைக்கும் லாக்கி இல்லை,"னு முரளி காயத்திரி கிட்ட கிருஷ்ணனை பத்தி திட்டினா.


காயத்திரி ஏதும் சொல்லாம, கிருஷ்ணனை நினைச்சு வறுத்த பட்டா.


முரளி ரூம்ல இருந்து வெளிய வந்ததும். கிருஷ்ணன் வாட்ச்ல டைம் பார்த்தான். ஆபீஸ் முடிய இன்னும் 30 நிமிஷம் இருக்கு. க்ரிஷ்ணனால அங்க ஷேர்ல உட்கார முடில. முரளிக்கு வேணும்னா ஏன் துர்கா போன் எடுத்து பேசலனு தெரியாம இருக்கலாம், ஆனா மகேஷ் போன் எடுத்ததுமே துர்கா என்ன நிலமைல இருப்பான்னு கிருஷ்ணன் புரிஞ்சிகிட்டான்.


அவனோட சுன்னி பேண்ட்ல துடிச்சிட்டு இருந்தது. முரளி கிட்ட திட்டு வாங்கிட்டு இருந்த போது நடுங்கிட்டு இருந்த அவனோட உடம்பு, இப்போ அவனோட பொண்டாட்டி நிலமையை நினைச்சு நடுங்கிட்டு இருந்தது. மனசு கேக்காம, பொண்டாட்டிய பாக்கணும்னு ஆசைல, கிருஷ்ணன் போன் எடுத்து திரும்ப துர்காவுக்கு கால் பண்ணான்.


4 முறை கால் பண்ணியும் துர்கா போன் எடுக்கல. ஆபீஸ்ல இருந்து அவசர அவசரமா குட்டி பையன கூப்பிட கிருஷ்ணன் வேகமா வண்டில போனான். அங்க ஸ்கூல்ல பையன கூப்பிட்டு பைக் ஸ்டார்ட் பண்ணும் போது, அவன் போன் ரிங் ஆச்சு. உடனே கிருஷ்ணன் அவனோட போன் எடுத்து பார்த்தான். துர்கா.


"ஹெலோ..."


"..."


"துர்கா..."


"ஹ்ம்ம்... சாரிங்க. போன் எடுக்க முடில."


கிருஷ்ணன் இதயம் வேகமா துடிச்சது. அவன் பொண்டாட்டி குரலுல சோர்வு தெரிஞ்சது.


"பரவலா."


"ஹ்ம்ம்..."


"அது.. வந்து..."னு கிருஷ்ணன் இழுத்தான்.


"சொல்லுங்க."


"மகேஷ் இன்னும் முடிகளான முடிக்க சொல்லு... நான் ஸ்கூல்ல தான் இருக்கான். வீட்டுக்கு 10 நிமிசத்துல வந்துருவேன்..."


துர்கா சிரிச்சா. 


"சரி சரி வாங்க. எல்லாம் முடிஞ்சது,"னு சொன்னா.


அவன் பொண்டாட்டி எல்லாம் முடிஞ்சதுனு சிரிச்சிட்டே சொல்றது கேட்டதும், கிருஷ்ணன் சுன்னி துடிச்சிட்டே அதுல இருந்து கஞ்சி லேசா வெளிய வந்தது.


"அக்கா... அப்டியே அத வாங்கிட்டு வர சொல்லுங்க,"னு மகேஷ் பின்னாடி இருந்து துர்காகிட்ட பேசுற சத்தம் கேட்டது.


"ஏங்க..."


"சொல்லு..."


"வரும் போது மெடிக்கல் ஷாப்ல காண்டம் வாங்கிட்டு வந்துருங்க."


கிருஷ்ணனுக்கு அடிவயிறுல கலங்கிருச்சு. இப்போ தான் ஒரு பாக்ஸ் வாங்கிட்டு வந்தான். அதுக்குள்ள எல்லாம் காலி பண்ணிட்டாங்களானு பொறாமையா இருந்தது. பையன வச்சிட்டு எப்படி காண்டம் வாங்குறதுனு கூச்சமாவும் இருந்தது.


"ஹே... கூட குட்டி பையன் இருக்கான் டி."


"ஹ்ம்ம்... வாங்கிட்டு வந்தா உங்களுக்கு நல்லது."


"இல்லனா?"


"அடுத்து பொறக்க போற குழந்தைக்கு இனிஷியல் மட்டும் தான் உங்களுதா இருக்கும்,"னு சொல்லி சிரிச்சா. கூடவே மகேஷும் சிரிச்சான்.


அவங்க கிண்டல் பண்ணி சிரிச்சதுமே, கிருஷ்ணனுக்கு சுன்னில இருந்து நல்லாவே கஞ்சி வந்துருச்சு. சரினு சொல்லிட்டு கால் கட் பன்னிட்டு பக்கம் போற வழில இருக்குற மெடிக்கல் ஷாப்ல வண்டி நிறுத்திட்டு. குட்டி பையன வண்டிலையே உட்கார சொல்லிட்டு, மெடிக்கல் ஷாப் போய் காண்டம் வாங்கிட்டு வீட்டுக்கு போனான்.


வீட்டுக்கு போனதுமே, அவசர அவசரமா கதவு தட்டினான்.


ரெண்டு நிமிஷம் கழிச்சு துர்கா கதவு திறந்தா. ஒரு பத்து நாள் தூங்காம இருந்த எப்படி இருப்பாங்களோ அப்டி நிண்டிட்டு இருந்தா. முகத்துல அவளோ சோர்வு, ஆனாலும் அழகா இருந்தா. தல முடிய கொண்ட போட்டு இருந்தா. இப்போ தன முகம் கழுவி இருப்ப போகல, தண்ணி அவ முடிலையும் முகத்துல சரியா காயம இருந்தது. நெத்தில ஒரு குட்டி சிகப்பு கலர்ல போட்டு. கீழ் உதடு செவந்து இருந்தது. 


அப்றம் கிருஷ்ணன் பார்வை அவளோட கழுத்துக்கு போச்சு. அங்க கழுத்தில ஒரு ஓரமா சிவந்து இருந்தது. பல் அச்சு. மகேஷ் அவன் பொண்டாட்டி கழுத்த கடிச்சு வச்சி இருக்கான். அத பார்த்ததும் கிருஷ்ணன் சுன்னி திரும்ப எழுந்தது. ஒரு ரோஸ் கலர் புடவை கட்டி இருந்தா.


இவங்க வந்ததும், சிரிச்சிடே குட்டி பையன் கிட்ட பேசிட்டு அவனுக்கு ஸ்னாக்ஸ் ரெடி பண்றனு சொல்லிட்டு கிட்சேன் போனா. துர்கா அழகுல ஏதோ ஒரு மாற்றம் தெரிஞ்சது க்ரிஷுண்னுக்கு ஆனா என்ன மாற்றமுனு அவனால சொல்ல முடில.


வீட்டுக்குள்ள வந்ததும், அவனோட பெட்ரூம் கதவு சாத்தி இருந்தது.


குட்டி பையன் அவனோட ரூம்க்கு ரெடி ஆகி போய்ட்டான். துர்கா கிட்சேன்ல இருந்தா. கிருஷ்ணன் ஹால்லுல நிண்டிட்டு சாத்தி இருக்குற பெட்ரூம் கதவை பார்த்துட்டு இருந்தான். 


நடந்து கிட்ட போய், தாப்பாள் புடிச்சு இழுத்தான். தாப்பாள் சத்தம் கேட்டதும், துர்கா கிட்சேன்ல இருந்து வெளிய வந்து.


"ஏங்க."னு சொன்னா.


கிருஷ்ணன் திரும்பி துர்காவை பார்த்தான்.


துர்கா கிட்ட வந்து, "10 நிமிசத்துல ரூம் கிளீன் பண்ண முடில. அவனை வெளிய தள்ளவே இவளோ நேரம் ஆகிருச்சு. போகவே மாட்டேங்கிறான். அத்தான் குட்டி பையன் ரூம் பாத்துட்டா நல்ல இருக்காதுன்னு தான் சாத்தி வச்சி இருந்தன். நீங்களும் சாத்திடே ரெடி ஆகிட்டு வெளிய வந்து திரும்ப சாத்திருங்க. டீ போட்டு தரேன். நைட் நான் ரூம் கிளீன் பன்னிரண்,"னு சிரிச்சிட்டே தயக்கமா சொன்னா.


கிருஷ்ணன் அவன் பொண்டாட்டி அழகுல இன்னும் மயங்கினான். என்னைக்கும் இல்லாம இன்னைக்கு அவன் பொண்டாட்டி அழகுல ஒரு மாற்றம் தெரிஞ்சது அது என்னனு அவனுக்கு இன்னும் தெரில.


சரினு சொல்லிட்டு கிருஷ்ணன் கதவு திறந்து அவன் பெட்ரூம் போயிடு கதவு சாத்திட்டான். உள்ள வந்ததுமே குப்புனு காம காத்து அவனோட மூக்குல ஏறிச்சு. லைட் ஆன் பன்னிட்டு ரூமை பார்த்தான். அவன் உடம்பு எல்லாம் நடுங்கிருச்சு.


பெட் எல்லாம் களஞ்சி இருந்தது. அங்க அங்க ஈரமாவும், மல்லி பூ கசங்கியும் கிடந்தது. அப்றம் தரை எல்லாம் அவன் பொண்டாட்டி காலைல கட்டி இருந்த மஞ்ச கலர் புடவையும், ஜாக்கெட்டும், ப்ராவும் இருந்தது. அவன் பொண்டாட்டி பேன்ட்டி தரைல எங்கையும் காணோம்.


ஒரு ரெண்டு உஸ் பண்ண காண்டம் பாக்கெட், மகேஷ் கஞ்சி ஓட தரைல ஒரு மூலைல இருந்தது. அதுகூடவே காலி ஆனா காண்டம் பாக்ஸ்ம் கிழிஞ்சி இருந்தது. பெட் கிட்ட வந்து இன்னும் பார்த்தான். பெட்ல பெட் ஷீட்க்கு அடில ஒரு காண்டம் இருந்தது. முதலுல அது யூஸ் பண்ணாத புது காண்டம்னு நினைச்சான். ஏன்னா அதுல மகேஷ் கஞ்சி இல்ல. அதனால அத எடுத்து பார்த்தான். அவன் உடம்பு தூக்கி வாரி போட்டுருச்சு. அது யூஸ் பண்ண காண்டம் தான். நுனில நல்லாவே கிளிஞ்சி போய் இருந்தது. எப்போ கிழிஞ்சது? எப்படி கிளிஞ்சதுனு கிருஷ்ணன் மண்டைல கேள்வி ஓடிட்டு இருந்தது. கரெக்ட்டா கஞ்சி வரும் போதே கிளிஞ்சிருச்சா? அப்போ அவன் பொண்டாட்டி கூதில எல்லாம் கஞ்சியும் ஏத்திட்டானா?


கிருஷ்ணன் சுன்னி நல்லாவே துடிச்சிட்டு இருந்தது. 


அப்போ கதவு தட்டுற சத்தம் கேட்டது.


"ஏங்க... டீ ரெடி,"னு துர்கா வெளிய இருந்து கூப்பிட்டா.


"ஆஹன்... வரன்,"னு கிருஷ்ணன் சொல்லிட்டு, பாத்ரூம் பொய் பிரெஷ் ஆகா கதவு திறந்தான். அங்க பாத்ரூம்லையும் ஒரு காண்டம் பாக்கெட் மகேஷ் கஞ்சி ஓட இருந்தது. மத்த காண்டம் விட இதுல அவனோட கஞ்சி கம்மியா தான் இருந்தது. இது தான் கடைசியா பண்ணி இருப்பாங்க போலன்னு நினைச்சிட்டு, பேஷ் வாஷ் பன்னிட்டு, லுங்கி எடுத்து கட்டிட்டு பெட்ரூம்ல இருந்து வெளிய வந்து கதவை சாத்திட்டு அவனோட பொண்டாட்டி பக்கம் உட்காந்து டி குடிச்சிட்டு இருந்தான். 


குட்டி பையன் தரைல உட்காந்து ஜாலியா ஸ்னாக்ஸ் சாப்பிட்டு டிவி பார்த்துட்டு இருந்தான்.


சோபால பக்கம் பக்கம் கிருஷ்ணா துர்கா ஒண்ணா உட்காந்து டீ குடிச்சிட்டு இருந்தாங்க. 


அவனோட பார்வை அவ மேல போச்சு. அவ புருஷன இவளை சைட் அடிக்கிறது தெரிஞ்சிட்டு சிரிச்சிட்டே டீ குடிச்சா.


க்ரிஷ்ணனால இன்னும் அவன் பொண்டாட்டி அழகுல என்ன மாற்றமுனு சொல்ல முடில.


நல்லா அவ்வளவே கவனிச்சிட்டு இருந்தான்.


டீ குடிச்ச அப்றம், துர்கா அவனோட காது கிட்ட, "பார்த்தது போதும், கிளாஸ் குடுங்க,"சொல்லிட்டு குமிஞ்சு கிளாஸ் வாங்கிட்டு, கீழ உட்காந்து ஸ்னாக்ஸ் சாப்பிட்டு இருந்த குட்டி பையன் கிட்டயும், குமிஞ்சு தட்டு வாங்கிட்டு கிட்சேன் போனா.


அப்போ தான் கிருஷ்ணனுக்கு புரிஞ்சது.


அச்சோ....


ஐயோ...


அம்மா...


கிருஷ்ணன் இதயம் வேகமா துடிச்சது. அவன் பொண்டாட்டி குனியும் போது தான் அவன் பொண்டாட்டி கிட்ட இன்னைக்கு என்ன புது மாற்றம்னு அவன் கண்டு புடிச்சான். அவ குனியும் போது எப்பையும் அழகா கழுத்துல இருந்து தொங்குற அவளோட தாலி...அது காணோம். அப்போ தான் கிருஷ்ணன் உத்து கவனிச்சன். அவன் பொண்டாட்டி கழுத்துல அவன் கட்டின தாலி இல்ல. தாலி இல்லாத வெறும் கழுத்தோட இருந்தா.