Adultery விதியின் வழி

[Aisshu]

Part 28

 
உமா மூணு காபி போட்டு எடுத்து வைத்தாள்.  அப்போது ஜானகி வந்து "யாருக்கு இவ்வளவு காபி"
 
"எப்படியும் யாராவது கேப்பாங்க அது தான்"
 
அப்போது சுந்தரேசன் "தேங்க்ஸ் மா.. இப்போ தான் காபி குடிக்கணும்னு தோணுச்சு" சொல்லி ஒரு காபி டம்ளர் எடுத்து கொண்டார்.
 
ஜானகியும் தனக்கு ஒரு காபி எடுத்து கொண்டாள்.  "பாத்தீங்களா .. நம்ம பொண்ணை.. எப்படி பாத்துக்குறா" என்று பெருமை பட்டு கொண்டாள்.
 
உமா ஒரு காபி எடுத்து கொண்டு கீர்த்தியை பார்க்க உள்ளே சென்றாள்.  அப்போது கதிர், நந்தினி கொஞ்சம் பழம், பூ, ஸ்னாக்ஸ் எல்லாம் வாங்கி வந்து சேர்ந்தார்கள்.
 
உள்ளே உமா கீர்த்தியை பார்த்து "சார்.. என்ன நடக்குது.. இங்கே.." என்று லேசாக கண்ணீர் சிந்தினாள்.
 
"ஐயோ உமா.. ப்ளீஸ்.. அழுவாதே.. இரு.. நான் எப்படியாவது மேனேஜ் பண்ணுறேன்"
 
"அந்த ஐயாவும், அம்மாவும்.. நம்மை என்ன என்னவோ நினைச்சுக்குறாங்க.."
 
"ஹ்ம்ம் புரியுது உமா.."
 
"சரி சரி.. காபி குடிங்க.."  அவர் குடிப்பதையே பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.  அவர் குடித்து முடித்ததும் டம்ளர் வாங்கி கொண்டாள்.
 
"ஏய் உமா.. எனக்கு எங்க மாமா வை பார்த்தா ஒரு வித பயமும் மரியாதையும் இருக்கு.  அதனாலே தான் அவரை எதிர்த்து எதுவும் சொல்ல முடியலை"
 
"ஹ்ம்ம்.. " உமா தன்னுடைய முதல் கணவனை நினைத்து கொண்டாள்.  "என்னோட புருஷன் எல்லாம் என்னோட அப்பாவை மதிச்சதே இல்லை.. உங்கள நினைச்சா பெருமையா இருக்கு"
 
"உமா.. உனக்கு ஏதாவது ஐடியா தோணுதா.. இன்னும் ரெண்டு நாள் மட்டும் சமாளிச்சுட்டோம்னா அப்புறம் அவுங்கள ஊருக்கு அனுப்பிடலாம்"
 
அப்போது கதிர், நந்தினி உள்ளே வந்தனர்.  அவர்கள் கையில் வாங்கி வந்த பூ, பழம், ஸ்னாக்ஸ் எல்லாம் அவர் ரூமில் இருந்த டேபிள் இல் வைத்தனர்.
 
நந்தினி முகத்தில் ஒரு வித கவலை.. உமா நினைத்தது போலவே.. இந்த தாத்தா, பாட்டி நாம நினைச்சது எல்லாம் ரொம்ப சீரியஸா ஆகிட்டாங்களே என்று.  அப்போது உமா நந்தினியை பார்த்து "ஏண்டி.. இவ்வளவு வாங்கிட்டு வந்து இருக்கே"
 
"ஹ்ம்ம்.. அது தான் அந்த தாத்தா, பாட்டி தான் விட மாட்டேங்குறாங்களே.. எங்க அப்பா, அம்மா க்கு ஃபஸ்ட் நைடாம்.. ரூம் டெகரேட் பண்ணனுமா.." என்று கவலையோடு லேசாக புன்னகைத்தாள்.
 
உமா என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் இருக்க ஜானகி உள்ளே இருந்து கூப்பிட்டாள்.
 
உமா வெளியே செல்ல, கதிரும் அவள் பின்னாலே சென்றான்.  ரூமில் நந்தினி கீர்த்தியை பார்த்து கொண்டே இருக்க நந்தினி என்ன நினைத்தாளோ திடிரென்று அழ ஆரம்பித்தாள்.  அப்படியே கீர்த்தியின் நெஞ்சில் முகம் சாய்த்து கொண்டாள்.  கீர்த்திக்கு என்ன சொல்ல என்று தெரியவில்லை.  அவள் முதுகை வருடி அணைத்துக்கொண்டாள்.  நந்தினி இன்னும் அவரை இறுக்கி அனைத்து கொண்டு "கீர்த்தி.." என்ற சொல்மட்டும் தான் கேட்டது.
 
கீர்த்தியும் லேசாக கண்ணில் நீர் வந்தது.  நந்தினி "கீர்த்தி நம்மோட வாழ்க்கை ல தப்பான முடிவு எடுத்துட்டோமோ"
 
கீர்த்தி அவளை பார்த்து அவள் கண்களில் தன்னிதழை பொருத்திட அவள் கண்கள் மூடினாள்.  அவள் கண்ணில் வழிந்த நீரை லேசாக மீசையில் வருடி சுவைத்தார்.
 
கீர்த்தி அவள் கண்ணில் இருந்து மெல்ல இதழை நகர்த்தி அவள் நெத்தியில் வருடினார்.  அவள் கண்ணில் நீர் குறைந்து ஒரு வித கூச்சம் உண்டானது.  கீர்த்தி அவளை மேலும் இறுக்கி அனைத்து அவள் காது மடலின் கீழே தன் மூச்சு காற்றை விட அவள் லேசாக சிணுங்கினாள்.. "ஹ்ம்ம்.." சில வாரங்கள் ஆகி இருந்தது இது மாதிரி கீர்த்தி அவளை அனைத்து இருந்தது.  நந்தினியின் உடலில் ஒரு புத்துணர்ச்சி கிளப்பியது போல் இருந்தது.
 
கீர்த்தியின் உதடுகள் அவள் கன்னத்தில் மெல்ல மெல்ல ஒத்தி எடுத்தது.  அவரின் எச்சில் ஈரம் அவள் கன்னத்தில் பதியும் அளவுக்கு முத்தம் கொடுத்தார்.  நந்தினியும் அவர் முத்தத்தில் கொஞ்சம் சொக்கி இருந்து "கீர்த்தி போதும்.. வெளியே எல்லாரும் இருக்காங்க.." என்றால் கொஞ்சலாக.  கீர்த்தியும் கொஞ்சம் சுயநினைவுக்கு வந்தது போல நிறுத்தி அவளை பார்த்தார்.
 
நந்தினி அவர் பிடியில் இருந்து கொஞ்சம் விடுபட்டு கொண்டு வெளியே பேசுவதை கேட்டார்.  அங்கே ஜானகி பாட்டி உமாவிடம் ஏதோ பேசி கொண்டு இருப்பது கேட்டது.  நந்தினி கீர்த்தியிடம் "எப்போ இந்த தாத்தா பாட்டி ஊருக்கு கிளம்புவாங்க"
 
"ஹ்ம்ம் தெரியலை.. நந்து.. அவுங்க கிட்ட எப்படி கிளம்ப சொல்லி கேக்க முடியும்"
 
நந்தினிக்கு அவர் சொல்வதில் நியாயம் இருப்பது போல இருந்தது.. "நம்மோட வாழ்க்கை என்ன ஆக போகுது"
 
"ஹ்ம்ம் கொஞ்சம் பொறு நந்தினி.. எல்லாம் விதிப்படி நல்லபடியா நடக்கும்"
 
நந்தினி வெளியே குரல் இன்னும் கேப்பதை உறுதி படுத்தி கொண்டு அவள் கீர்த்தி அருகே நெருங்கி அவரை அனைத்து கொண்டு "கீர்த்தி.. ஐ லவ் யு.. டா.." என்று சாய்ந்தாள்.  கீர்த்தி அவள் முகத்தை புடித்து தன்னை நோக்கி புடித்து "மீ.. டூ.." என்று அவர் உதட்டை அவள் உதட்டின் அருகே கொண்டு செல்ல இதற்க்கு தான் காத்து இருந்தது போல நந்தினி லேசாக எக்கி அவள் உதட்டை அவர் உதட்டோடு பொருத்தினாள்.
 
மெல்ல இருவரும் ஒத்தி ஒத்தி முத்தம் இட்டு கொண்டே வெளியே பேச்சு சத்தம் இருப்பதையும் உறுதி படுத்தி கொண்டனர்.
 
இருவரின் உதடும் பிரிவதற்கு கொஞ்சம் யோசித்தது.  மெல்ல நந்தினி தன்னுடைய நாக்கினை அவர் உதட்டினுள் செலுத்திட, கீர்த்தி அதை லாவகமாக புடித்து கொண்டார். அவளின் எச்சிலை துளி கூட மிச்சம் இல்லாத அளவு இழுத்து சப்பினார்.  அவளும் எச்சிலை நன்கு அவருக்கு கொடுத்து விட்டு அவர் நாக்கினை இழுத்து சுவைத்தாள்.  இருவருக்குள்ளும் அளவுகடந்த பிரிவின் தாக்கம் தெரிந்து இருந்தது.  அடுத்து என்ன நடக்க போகுதோ என்கிற பயம் வேறு.  இருவரும் தங்களை மறந்து சுவைத்து கொண்டு இருந்த போது உமா உள்ளே நுழைந்தாள்.
 
உமா வருவதை இருவரும் கவனிக்கவில்லை.  கீர்த்தியின் கைகள் மெல்ல அவள் இடையை வருடி அவள் சூத்து இரண்டையும் புடித்து இறுக்கி அனைத்து.  இருவரின் உதடுகளும் பிரியாமல் இணைந்தே இருந்தன.  உமா அவர்களின் இணைந்த நிலையை பார்த்து விட்டு கொஞ்சம் வெக்கப்பட்டு அவர்களை டிஸ்டர்ப் பண்ண வேண்டாம் என்று ரூமை விட்டு வெளியே வந்து வாசலில் காவலுக்கு நின்றாள்.
 
சில நிமிடங்கள் ஓடி இருக்கும்.  அப்போது ஜானகி வந்து.. "இந்த நந்தினி எங்கே.." என்று உமாவிடம் கேக்க, உமா உடனே குரல் உயத்தி "நந்தினி.. " என்று கத்தினாள்.  ஜானகி "ஏண்டி கத்துறே.. கொழந்தை இங்கே தான் எங்கயாவது இருக்கும்"
 
உள்ளே நந்தினி இருவரின் குரல் கேட்டு உஷாராகி கீர்த்தியை விட்டு பிரிந்தாள்.
 
"இங்கே அப்பா ரூம் ல இருக்கேன் பாட்டி" என்று குரல் கொடுத்தாள் நந்தினி.
 
ஜானகியும், உமாவும் உள்ளே வர நந்தினி அதற்குள் தன்னுடைகளை சரி செய்து இருந்தாள்.  கீர்த்தியும் கொஞ்சம் தலை களைந்து இருந்ததை கைகளால் கோதி படிய வைத்து இருந்தார்.
 
ஜானகி நந்தினி பார்த்து "என்ன நந்தினி இங்கே என்ன பண்ணுரே.  அம்மா இந்த பழம், பூ எல்லாம் இங்கே வச்சு இருக்கே"
 
"ஹ்ம்ம்..இது தானே ஃபர்ஸ்ட் நைட் ரூம்"
 
உமா நந்தினியை பார்க்க நந்தினி கண்ணில் லேசாக துளி எட்டி பார்க்க அதை துடைத்து கொண்டு தூசி பட்டது போல நடித்தாள்.
 
உமா குறுக்கிட்டு ஜானகியை பார்த்து "அம்மா கொஞ்சம் வர்றீங்களா.. ஒரு விஷயம் பேசணும்"
 
உமா ஜானகியை அடுப்படி கூட்டி சென்று "அம்மா.. கொஞ்சம் கதவை சாத்துங்க.. "
 
ஜானகி சாத்தி விட்டு "என்ன டி"
 
"அம்மா.. எப்படி சொல்ல.. எனக்கு.. பீரியட்ஸ் மாதிரி தெரியுது.. எப்போவும்  மாச கடைசில தான் வரும்.. இப்போ 3 நாள் முன்னாடியே.."
 
"என்னடி சொல்லுறே.. நல்லா தான் பாத்தியா.."
 
"ஹ்ம்ம்.. ஆமாம் ம்மா..  அது தான் இப்போ கொஞ்சம் நேரத்துக்கு முன்னாடி தான் பேட் வச்சேன்"
 
"இது தெரியாம.. முதல் இரவுக்கு ஏற்பாடு நடக்குது..இப்போ என்ன பண்ணுறது"
 
"இன்னைக்கு இல்லைனா இன்னொரு நாள் ஏற்பாடு பண்ணிக்கலாமே"
 
"ஐயோ.. உங்க அப்பா எல்லாத்தையும் முடிச்சுட்டதா நினைச்சு நாளைக்கு நைட்க்கு டிக்கெட் போட போயிருக்காரு"
 
"எங்கம்மா"
 
"ஹ்ம்ம்.. எவ்வளவு நாள் தான் மாப்பிள்ளை வீட்லயே இருக்குறது.  ஊருக்கு போக தான்.. அதுவும் இல்லாம மாப்பிள்ளை வேற முதல் ராத்திரிக்கு ஒரு முறுக்கோட ரெடி ஆகிட்டு வேற இருக்காரு" என்று வெக்கத்தோடு புன்னகைத்தாள்.
 
"எதுக்கு இவளவு சீக்கிரம் கிளம்புறீங்க" மனசுக்குள்ளே நல்லா படியா ஊருக்கு போகட்டும்னு நினைத்தாலும் வாய்வார்த்தைக்காக கேட்டு வைத்தாள்.
 
அப்போது சுந்தரேசன் வீடு வந்து சேர்ந்தார் "ஜானகி நாளைக்கு நானும் கதிரும் போயி உமா வீட்டை காலி பண்ணிட்டு வந்துடுவோம்.  பேக்கர்ஸ் கிட்ட எல்லாம் பேசிட்டேன்.  மதியத்துக்குள்ளே எல்லாம் முடிஞ்சிடும்.  நாம நாளன்னைக்கு ஊருக்கு கிளம்ப டிக்கெட் போட்டுட்டேன்"
 
"என்னங்க ஒரு நிமிஷம் இங்கே வாங்க.. நம்ம உமாவுக்கு பீரியட்ஸ் ஆம்.. "
 
"ஹ்ம்ம் அப்படியா.. அப்போ முதல் ராத்திரி வேணும்னா 3 - 4 நாள் கழிச்சு வச்சுக்கட்டும்.  நாம என்ன பண்ண போறோம்.. இது என்ன நமக்கு முதல் ராத்திரியே" என்று சிரித்தார்.  ஜானகி அவரை கிள்ளி பிள்ளை முன்னாடி என்ன பேச்சு இது என்பது போல முறைத்தாள்.
 
அப்போது கீர்த்தி, நந்தினி அங்கே வர சுந்தரேசன் "மாப்பிள்ளை.. இன்னைக்கு பொண்ணு வீட்டுக்கு தூரம்.. அதனாலே முதல் ராத்திரியே 3 - 4 நாள் கழிச்சு.." என்று குலைந்தார்.
 
கீர்த்தி உமா வை பார்த்து சமாளித்ததுக்கு நன்றி சொல்வது போல ஒரு புன்னகை பூத்து விட்டு "இதுல என்ன மாமா.. அதெல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம்.. எங்களுக்கு இப்போ என்ன இளைய வயசா என்ன"
 
அப்போது நந்தினி குறுக்கே புகுந்து "எங்க அப்பா எப்போவுமே சூப்பர் ஹீரோ தான்" என்று அவர் கையை புடித்து கொண்டு அவர் மேல் சாய்ந்தார்.
 
சுந்தரேசன் "அப்பாடி.. எங்க டா பசங்க இந்த கல்யாணத்தை ஏத்துப்பாங்களோன்னு ஒரு பயம் இருந்தது.  நந்தினி ஆசையா கீர்த்தியை அப்பா ன்னு சொல்லும் போது எனக்கு இருந்த எல்லா கவலையும் ஓடிடுச்சு" என்று லேசாக கண்கள் கலங்கினார்.
 
உமாவுக்கு அந்த ஐயா, அம்மாவை இப்படி ஏமாத்துறது ஒரு மாதிரியா தான் இருந்தது.  ஏதோ தப்பு பண்ணுற மாதிரி அமைதி ஆனாள்.  இதை பார்த்த ஜானகி உமாவின் கைகளை புடித்து "ஏய் உமா.. ஏன் ஒரு மாதிரி ஆகிட்டே.. முதல் ராத்திரி தள்ளி போயிடுச்சேன்னா"
 
"ஐயோ அம்மா.." என்று உமா வெட்கப்பட்டாள்.
 
அப்படியே பேசி கொண்டே மாலை பொழுது ஓடியது.  இரவு உணவு உமா, ஜானகி, நந்தினி சேர்ந்து சமைக்க எல்லோரும் சேர்ந்து உண்டனர்.  சாப்பிட்டு முடித்ததும் என்ன செய்ய என்று இருக்கும் போது சுந்தரேசன் எல்லாரும் சேர்ந்து சீட்டு விளையாடலாமா என்று கேக்க நந்தினி துள்ளி குதித்து .. 2 சீட்டு கட்டு எடுத்து வந்தாள்.
 
ஜானகியும், உமாவும் தங்களுக்கு விளையாட தெரியாது என்று கிட்சன் சென்று சில வேலைகளை பார்த்தனர்.  சுந்தரேசன், கீர்த்தி, கதிர், நந்தினி நால்வரும் ஒரு பெட்ஷீட் விரித்து விளையாட ஆரம்பித்தனர்.  ரம்மி ஆட்டம் தான்.  முதல் ஆட்டத்தில் சுந்தரேசன் ஜெயித்தார்.
 
நந்தினி "பாட்டி, அம்மா.. வாங்க.. தாத்தா தில்லு முள்ளு பண்ணி ஜெயிக்கிறார்"
 
ஜானகி, உமா கொஞ்சம் ஸ்னாக்ஸ் எடுத்து கொண்டு வந்து அமர்ந்தனர்.  அப்போது ஜானகி.. "உமா.. உன்னோட புருஷன் பக்கத்துல உக்காந்து அவருக்கு ஹெல்ப் பண்ணு" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.
 
நந்தினி "அம்மா.. நான் அப்பாக்கு ஹெல்ப் பண்ணுறேன்" சொல்லி எழுந்து கீர்த்தி அருகே சென்று உக்கார்ந்தாள்.
 
நந்தினி கீர்த்தி தோளில் சாய்ந்து கொண்டு விளையாட்டை தொடர்ந்தனர்.  உமா கதிர் அருகே உக்கார்ந்து கொண்டாள்.  ஜானகி சுந்தரேசன் அருகே உக்கார்ந்து கொண்டாள்.  கலகலப்பாக விளையாட்டு ஓடியது.  ஒரு சமயத்தில் சுந்தரேசன், ஜானகி எழுந்து டைர்ட் ஆ இருக்கு.. போதுமே என்றனர்.  ஜானகி "நீங்க வாங்க நாம படுக்கலாம்.  அவுங்க விளையாடட்டும்.. உமா நீ மாப்பிள்ளை கூட படுத்துக்கோ.  முதல் ராத்திரி தான் இல்லை.. அதுக்காக பிரிஞ்சு தான் இருக்கணும்னு இல்லை" என்று புன்னகைத்தால்.
 
சுந்தரேசன் "நந்தினி .. நீ எங்க கூட படுத்துக்குரிய இன்னைக்கு மட்டும்.  நாளைக்கு உன்னோட ரூம் ரெடி பண்ணிடுறோம்"
 
நந்தினி "இன்னைக்கு நான் எங்க அம்மா, அப்பா கூட தான் படுக்க போறேன்" என்றாள்.
 
ஜானகியும் "ஹ்ம்ம் சரி சரி. புதுசா அப்பா கிடைச்சதும் பாரு இந்த பொண்ணை"
 
கதிர் தனியாக அவன் ரூம் சென்றான்.  ஜானகி, சுந்தரேசன் தன்னுடைய ரூம் சென்றார்கள்.  கீர்த்தி, உமா, நந்தினி மூவரும் என்ன பேச என்று புரியாமல் நின்று கொண்டு இருந்தார்கள் சில நிமிடங்கள்.  கீர்த்தி உள்ளே சென்றார்.  உமா நந்தினியை பார்க்க நந்தினி கண்ணில் நீர் "அம்மா.." என்று கட்டி தழுவினால்.  "அம்மா.. தப்பு பண்ணிட்டோம்னு தோணுது"
 
"ஏய்.. எதுக்கு அழுவுறே.. நீ எனக்கு தைரியம் சொல்லுவே.. இப்போ என்னடான்னா"
 
"அம்மா.." அதற்க்கு மேல் என்ன சொல்ல என்று தெரியாமல் இருந்தால்.
 
உமா கிட்சன் சென்று தண்ணீர் எடுத்து கொண்டு ரூம் வந்தாள்.  ரூமில் கீர்த்தி ஒரு மெத்தை கீழே விரித்து வைத்து இருந்தார்.  "நான் கீழே படுத்துக்குறேன்.. நீங்க ரெண்டு பெரும் கட்டிலில் படுத்துகோங்க"
 
உமா பாத்ரூம் சென்று நயிட்டி மாற்றிவிட்டு வந்தாள்.  நந்தினியும் அதன் பின்னர் நயிட்டிக்கு மாறினால்.  இருவரும் கட்டிலில் படுத்து கொண்டனர்.
 
உமாவுக்கு கீர்த்தியின் ரூமில் படுத்து இருப்பது ஒரு வித சங்கோஜத்தை ஏற்படுத்தியது.  அதனால் தூக்கம் வராமல் படுத்து கிடந்தாள்.  நந்தினிக்கு கீர்த்தி பரிச்சயம் அதனால் அவரை பார்த்து கட்டில் ஓரம் படுத்து இருந்தாள்.  விளக்கை அணைக்கவில்லை.  மூவருக்குள்ளும் ஒரு வித பயம்.  அப்படியே படுத்து இருக்க கீர்த்தி எழுந்து "லைட் ஆஃப் பண்ணிடவா.  இல்லை இருக்கட்டுமா"
 
உமா "நைட் லாம்ப் இருக்கா"
 
கீர்த்தி "இல்லைங்க.. நாளைக்கு வாங்கி வைக்கிறேன்"
 
நந்தினி "அம்மா இன்னைக்கு ஒரு நாள் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோ.  எனக்கு லைட் எறிஞ்சா தூக்கம் வராது.  அதனாலே ஆஃப் பண்ணிடுறேன்"
 
நந்தினி எழுந்து லைட் அனைத்து விட்டு படுத்தாள்.  சில நிமிடம் மௌனம்.  மூவரும் படுத்து எதையோ யோசித்து கொண்டு இருந்தனர்.
 
சில நிமிடம் கழித்து கீர்த்தி "ஏய் நந்தினி தூங்கிட்டியா"
 
"இல்லை கீர்த்தி.. புது இடம் ல தூக்கம் வர மாட்டேங்குது"
 
நந்தினி திரும்பி உமாவை பார்க்க உமா கண்மூடி இருந்தாள்.  கூர்ந்து பார்த்தாள்.  உமாவின் மூச்சு காற்று கொஞ்சம் சீராக இருந்தது.  உமா அசதியில் கண்ணயர்ந்தாள்.
 
நந்தினி மெல்ல கைகளை கீழே தொங்கவிட்டாள்.  கீர்த்தி அவள் கை விரலை பற்றி கொண்டு ஒவ்வொரு விரலாக தடவி கொடுத்தார்.  நந்தினிக்கு சுகமாக இருந்தது.  ஒரு சமயத்தில் கீர்த்தி அவள் விரலில் இருந்து கையை விடுவித்தார்.  நந்தினி கொஞ்ச நேரம் அவள் கைகள் லேசாக அசைய அவளின் கை இப்போது கீர்த்தியின் வயிறில் முட்டியது.  கீர்த்திக்கு ஒரு மாதிரி கூசியது. "ஏய் நந்து கூசுது" என்று சிணுங்கினார்.
 
நந்தினி கை கீழே ஊர்ந்து அவர் தொப்புள் குழியை தொட்டது.  அதை சுற்றி இருந்த முடிகளை சுருட்டி விட்டாள்.  அவர் ரொம்ப சத்தம் போட்டால் உமா முழிச்சு விடுவாள் என்று பயந்து நந்தினி கையை அப்படியே புடித்து அழுத்தினார்.
 
கீர்த்தி தன்னுடைய பனியனை மேலே இழுத்து விட்டார்.  நந்தினியின் விரல்கள் அவரின் வயிறில் இருந்து மெல்லே மேலே ஏறி அவர் மார்பின் முடிகளை வருடி கொடுத்தாள்.  சில முடிகளை கொத்தாக புடித்து இழுத்தாள்.  நந்தினியின் கை விரல் ஒன்றை நீட்டி கீர்த்தியின் இடது நிப்பிள் பகுதியை வருடி விட்டாள்.  அவருக்கு அடைந்த  சுகத்தின் எல்லைக்கு அளவே இல்லை.  கீர்த்தி கொஞ்சம் நகர்ந்து கொடுத்து அவள் கைகளை புடித்து தன வலது நிப்பிள் பகுதியில் வைத்தார்.  அவள் மெல்ல அதன் நுனியை விரல் நகத்தால் வருடி கொடுத்தாள்.
 
இவ்வளவு நேரம் அமைதியாக இருந்த கீர்த்தியின் கை ஒன்று கட்டில் மேல் வந்தது.  இதை பார்த்த நந்தினி கொஞ்சம் தள்ளி அவர் கைபடாமல் பார்த்து கொண்டாள்.  கீர்த்தியின் கை உன்னி அவளை தொட முற்பட்டார்.  அவள் அவர் கை படாமலும் மறுபக்கம் உமாவின் மேல் இடிக்காமல் விளையாட்டாக தள்ளி கொண்டு விளையாடினாள்.  ஒரு சமயத்துக்கு மேல் கீர்த்தியை காயவிட கூடாது என்று அவரின் கையை தன் கையோடு கோர்த்து கொண்டாள்.  அவரின் கை இப்போது அவள் கையை புடித்து கொண்டு இருவரும் இருட்டில் ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் விளையாடி கொண்டு இருந்தனர்.
 
கீர்த்தி அவள் கையில் இருந்து தன்கையை விடுவித்து அவள் இடுப்பை புடிக்க முற்பட்டார்.  ஆனால் நந்தினி அவர் கையை விடுவதாக இல்லை.  அவளும் லேசாக சிரிப்பை அடக்கி கொண்டு அவரின் இந்த விளையாட்டை ரசித்து கொண்டு இருந்தாள்.  ஒரு சில முயற்சிக்கு பின் நந்தினியின் கையில் இருந்து கீர்த்தி விடுபட்டு அவள் இடுப்பை புடித்திட அவள் புடித்த வேகத்தில் கொஞ்சம் கட்டிலை வேகமாக ஆட்டி லேசாக கத்தினாள்.  இதை கேட்டு திடுக்கிட்டு உமா முழித்து கொண்டாள்.
 
நந்தினிக்கு ஒரு மாதிரி ஆனது.  மூச்சு பேச்சு இல்லாமல் அப்படியே படுத்து கிடந்தாள்.  கீர்த்தியும் கையை உருவிக்கொண்டு மறுபக்கம் திரும்பி கொண்டார்.  உமாவுக்கு நந்தினியும் கீர்த்தியும் ஏதோ விளையாடி இருக்க கூடும் என்று புரியாமல் இல்லை.  அப்படியே புரண்டு படுத்து கொண்டு யோசித்தாள்.  பாவம் நந்தினி.. எத்தனை நாள் தான் பட்டினி கிடப்பாள்.. கீர்த்தி இப்போது தான் உடல் தேறி இருக்கார்.. இந்த சமயத்துல நான் வேற அவர்கள் குறுக்குல இருக்கேன்.. இதுல கல்யாணம் வேற.. என்று அவள் மனதில் பல கேள்விகள் ஓடின.
 
ஒரு முடிவுக்கு வந்தவள் போல நந்தினியை பார்த்தாள்.  அவள் தூங்குவது போல நடிப்பது தெரிந்தது.  கீர்த்தியும் லேசாக குறட்டை விடுவது போல நடித்து படுத்து இருந்தார்.  அவள் லேசாக புன்னகைத்து விட்டு.. இனிமேலும் இவுங்களுக்கு நடுவே இருக்குறது மஹாபாவம் என்று உணர்ந்து கட்டிலை விட்டு எழுந்தாள்.  ஒரு தலையணை போர்வை எடுத்து கொண்டு ஹால் சென்றாள்.  இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத நந்தினி அவள் பின்னாலே எழுந்து ஓடினாள்.  அவளை பார்த்து உமா "ஏய் நந்து.. நீ உள்ளே படு டி.. நான் இங்கே படுத்துக்குறேன்"
 
"அம்மா.. சாரி.."
 
"ஏய்.. சீ.. எதுக்கு சாரி எல்லாம்.. "
 
"அம்மா உள்ளே வந்துடும்மா.."
 
"ஐயோ நந்து.. புரிஞ்சுக்கோ.. எல்லாரும் தூங்குறாங்க.. இது தான் சமயம்.. நான் வேற குறுக்குல.. நீ பேசாம உள்ளே போயி படு.. நான் பாத்துக்குறேன்.." சொல்லி நந்தினியை திருப்பி உள்ளே அனுப்பினாள்.
 
நந்தினி ஒரு வித குற்ற உணர்ச்சியில் உள்ளே வந்தாள்.