Romance మనసున మనసై

[na_manasantaa_preme]

Chapter – 2

భోజనాలు చేస్తూ ఏవో కబుర్లు చెప్పుకున్నాము. అను కొడుకుకి ఇంకా పేరు పెట్టలేదు. నాని అని పిలుస్తున్నారు అందరు. వాడు నిద్రలేచాడు. అప్పటికి టైం ఎనిమిది అయింది. మావయ్య వాళ్ళ బస్సు రాత్రి పదకొండుకి మారతాళ్లి అనే ఒక చోటు నుంచి. అది మేము ఉండే వైట్ ఫీల్డ్ నుండి ఒక ఇరవయి నిముషాలు పడుతుంది. ఇంకా టైం ఉండటంతో మావయ్య మనవడిని వేసుకుని ఆడుతూ కూర్చున్నాడు. అను ఇంకా అత్తయ్య లోపల ఏవో సద్దుతూ బెడ్ రూమ్ లో ఉన్నారు.

నేను హాల్ లో సోఫాలో కూర్చుని టీవీ చూస్తున్న. వర్షం కారణంగా ఆరోజు IPL మ్యాచ్ రద్దు అయింది. ఆరోజు శుక్రవారం. నేను compensatory లీవ్ తీసుకున్నాను. ఇంకా ఒక ఎనిమిది compensatory సెలవలు ఉన్నాయి నాకు. ప్రస్తుతానికి ఒకటి తీసుకున్నాను.

ఏమి చెయ్యాలో అర్థం కాక ఫోన్ తీసుకుని నా గర్ల్ఫ్రెండ్ కి మెసేజ్ చేశాను. అవును నాకో గర్ల్ఫ్రెండ్ ఉంది. తన పేరు నవ్య. నేను తాను ఒకేరోజు ఇంటెర్న్స్ గా జాయిన్ అయ్యాము. ఇద్దరికీ జాబ్ పెర్మనెంట్ అయింది. అలా ఒక ఆరు నెలల స్నేహం తరువాత ఇద్దరమూ డేటింగ్ మొదలెట్టాము. సినిమాలకి వెళ్ళడము, లంచ్ కి డిన్నర్ కి వెళ్లడం, ఐపీల్ మ్యాచ్లు వెళ్లి చూడటం, ఇలా ఒక నెలరోజులుగా రేలషన్ షిప్ మొదలైంది. ఇంకా ఫిసికల్ గా ఏమి అవ్వలేదు. ఎదో చేతులు పట్టుకుని కూర్చోవడం, చిన్నగా హాగ్ చేసుకోవడం తప్ప ఇంకా ఏమి అవ్వలేదు. అయ్యే అవకాశం కూడా దొరకలేదు. బహుశా దొరికి ఉంటే ఏదన్న జరిగేది ఏమో.

ఒక విధంగా చెప్పాలి అంటే నేను నవ్య కోసమే విడిగా రూమ్న తీసుకున్నాను. నవ్య ఒక హాస్టల్ లో ఉంటుంది. కాబట్టి కలవడం కుదరదు. ప్రస్తుతానికి బయట కలుస్తున్నప్పటికీ, బెంగళూరులో వీకెండ్ వస్తే అంత మంది జనం మధ్యలో ఎంత సేపు అని తిరగ గలం? అందుకే, రూమ్ ఉంటే బెటర్ అని తీసుకున్నాను. కాకపోతే ఇప్పటివరకు తనని తీసుకెళ్లలేదు. అంత ధైర్యం రాలేదు. కానీ ఈ వారం అడుగుదాము అని అనుకుంటున్నా సమయంలో ఇలా అనుకోకుండా ఇటు రావాల్సివచ్చింది.

ఈలోగా అత్తయ్య వచ్చింది. 'చింటూ, నీ సామాన్లు కూడా సద్దేయమంటావా?' అనుకుంటూ మెట్లు ఎక్కేసి పైకి వచ్చింది.

నేను అత్తయ్య వెనకే వచ్చాను. 'అక్కర్లేదు అత్తయ్య. ఉన్నది తిప్పికొడితే రెండు బ్యాగులు. రేపు ఎల్లుండి సెలవే కదా. అప్పుడు సద్దుకుంటాలే,' అన్నాను.

అత్తయ్య నా రూమ్ లోకి వెళ్లి నా చెయ్యి పట్టుకుని గబుక్కున లోపలి లాగి తలుపు దెగ్గరికి వేసింది.

నాకు అర్థం కాలేదు అత్తయ్య ఏమి చేస్తోందో.

'నీతో మాట్లాడాలి రా. మళ్ళీ మీ మావయ్య వింటే నానా గొడవ చేస్తాడు. అను కూడా వింటే తిడుతుంది,' అంది.

'ఏమైంది అత్తా?' అని అడిగాను.

'చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ రా. ముందు ఎవ్వరికి చెప్పను అని నా మీద ఒట్టు వేసి చెప్పు,' అని నా చెయ్యి తీసి తన నెత్తిమీద పెట్టుకుంది.

'ఎవ్వరికి చెప్పనులే అత్తా. ఈ ఒట్లు ఎందుకు,' అన్నాను.

ఒక చిన్న నిట్టూర్పు వదిలింది. 'ఆ దరిద్రుడికి వేరే ఉన్నారు,' అంది.

నాకు అర్థం కాలేదు. 'ఎవరికీ అత్తా?' అని అడిగాను.

'ఆ లంజ కొడుకు, అను మొగుడికి,' అంది.

నాకు బుర్ర గిర్రున తిరిగింది. 'ఏమి మాట్లాడుతున్నావు అత్తా నువ్వు? అను వింటే ఏమనుకుంటుందో?' అన్నాను కసురుతూ.

'ఒరేయ్, నాకు టైం లేదు. మల్లి మావయ్య అను వస్తే కష్టం. ముందు చెప్పేది విను. అను మొగుడికి పెళ్ళికి ముందు ఎవరో అమ్మాయి ఉండేది. మరి ఏమి జరిగిందో తెలీదు, మనకి చెప్పకుండా దాచి పెళ్లి చేసారు. సరే పెళ్లి అయినా తరువాత అయినా వదిలెయ్యాలి కదా. వాడు వదలలేదు. ఇంకా నడుస్తోంది వాళ్ళకి. అందుకే వాడు అమెరికా వెళ్తూ ఉంటాడు ఊరికే. ఆ అమ్మాయి అమెరికా లో ఉంటుందట,' అని గ్యాప్ ఇచ్చి బయటకి చూసింది. ఇంకా ఎవ్వరు రాలేదు.

నేను మాములుగా షాక్ అవ్వలేదు. తలా తిరిగిపోయింది. 'నీకు ఎవరు చెప్పారు ఇదంతా?' అని అడిగాను.

'అను నే చెప్పింది,' అంది.

నాకు ఇంకా అపిచేక్కింది. 'ఏంటి? అనుకి తెలుసా?'

'తెలుసు. నాకు చెప్పలేదు. నేను నా మీద ఒట్టు పెట్టి అడిగితే అప్పుడు చెప్పింది. కాకపోతే ఆ ఎఫైర్ వదిలేసి ఇండియాకి వచ్చేయమని వాడిని convince చేయడానికి ప్రయత్నిస్తోంది. ఇదంతా మీ మావయ్య కి, అమ్మకి తెలియదు. నీకు కూడా చెప్పాలా వద్దా అని ఆలోచించాను. కానీ ఇక మీదట ఇక్కడే ఉంటావు. దెగ్గరుండీ అనుని చూసుకుంటాను అని చెప్పావు. నీ దెగ్గర ఇది దాచడం సబబు కాదు అనిపించింది. అందుకే మొత్తం చెప్తున్నాను,' అంది.

నాకు ఏమి మాట్లాడాలో అర్థం కాలేదు. 'ఏంటి అత్త నువ్వు మాట్లాడేది. నాకు ఏమి అర్థం అవ్వట్లేదు,' అన్నాను.

'నేను అర్థం చేసుకోగలను. నమ్మశక్యం కాదు కానీ నిజం. పాపం ఆ పిచ్చిది మాకు కూడా చెప్పకుండా మనసులోనే దాచుకుని తపన పడుతోంది,' అంది.

'అసలు అను కి ఎలా తెలిసింది?' అని అడిగాను.

ఈలోగా అను గొంతు వినిపించింది. 'ఏంటి అత్త అల్లుళ్ళు సీక్రెట్లు మాట్లాడుకుంటున్నారు?' అనుకుంటూ వచ్చింది తలుపు నెట్టుకుని మరీ.
నేను అత్త, ఎదో తప్పు చేస్తూ దొరికిపోయిన టీనేజ్ పిల్లలలాగా మొహామొహాలు చూస్తూ ఉన్నాము. 

నేను వెంటనే రికవర్ అయ్యి, 'ఏమి లేదు అను. అత్తయ్యకి నాని ని వదిలి వెళ్ళాలి అని లేదట. తెగ బాధ పడుతోంది,' అన్నాను.

నేను కవర్ చేసినదానికి అత్తయ్య అందుకుంది. 'అవును మరి. మనవడిని వదిలి వెళ్ళాలి అంటే ఆ మాత్రం ఉండదా?' అంది.

అను నవ్వింది. 'సరే అమ్మ. కొన్నాళ్ళు అయ్యాక చూసుకుని ఒక నెల రోజులు వర్క్ ఫ్రొం హోమ్ తీసుకుని వస్తాను. ముందు జాయిన్ అయ్యి ఒక రొటీన్ లోకి పాడనీ,' అంది.

'మరి వీడ్ని తీసుకురావా?' అంది అత్త నన్ను చూపించి.

'వాడు వస్తే వాడిని కూడా తీసుకొస్తాను,' అంది నన్ను చూసి కన్ను కొడుతూ.

అత్త ఇద్దర్ని తలపట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కుని తన ఎదకి హత్తుకుంది. అలా చేయడం [b]వల్ల నా మొహం అత్త వక్షానికి ఆంచి పెట్టుకుంది. అత్త కాస్త బలంగా పట్టుకోవడం వల్ల తన బరువైన వక్షాలు మెత్తగా తగిలాయి నా ముఖానికి. అలా మెత్తగా తగిలేసరికి నాలో ఎదో అలజడి కలిగింది. అలా ఎంత సేపు ఉన్నా పర్లేదు అనిపించింది. నేను కదలకుండా అలానే ఉన్నాను. [/b]

'ఏమి నడుస్తోంది?' అని మావయ్య వచ్చాడు నాని గదిని ఎత్తుకొని.

అత్త అను ఇద్దరు కంటతడి పెట్టుకుని ఉన్నారు అప్పటికే. సరే ఎమోషనల్ గ ఉన్నారు కదా అని నేనే మాట్లాడాను. 'ఏమి లేదు మావయ్య. ఇన్నిరోజులు మీతోనే ఉన్నారు కదా, అందుకే ఇద్దరు కొంచం బాధ పడుతున్నారు. మిస్ అవుతారు కదా,' అన్నాను.

'హ్మ్మ్. నేను చెప్పింది వింటే ఇదంతా ఉండేది కాదు. వినరు కదా. సరేలే, ఇక బయలుదేరాలి పద,' అన్నాడు మావయ్య అత్తయ్యకి వేసి చూసి. మల్లి తిరిగి కిందకి వెళ్ళాడు. 

మావయ్య వెనకాలే అను కూడా వెళ్ళింది. అత్తయ్య మళ్ళీ నన్ను దెగ్గరికి లాక్కుంది గట్టిగ హాగ్ చేసుకుంది. ఈసారి నేను కూడా తిరిగి హాగ్ చేసుకున్నాను. చిన్నప్పటి నుండి చేస్తున్నప్పటికీ, అత్తను ఎప్పుడు అలా హాగ్ చేసుకోలేదు. కానీ అలా చేసుకున్నప్పుడు ఎద ఎత్తులు నా మొహానికి తగుల్తుంటే, వీపు దెగ్గర మెత్తటి కంద చేతులకి తగిలింది. నా పంట్లో అలజడి పెరిగింది. తప్పు అనిపిస్తున్నా అలా 
ఎందుకు అయిందో నాకు తెలీదు. హాయిగా అనిపించింది.

'సరే రా. ఇంకా బయల్దేరుతాము. దాన్ని బాగా చుస్కో. నువ్వు జాగ్రత్త,' అంది.
నేను అత్త కిందకి వెళ్ళాము. నాకు ఆ కౌగిలి నుంచి తేరుకోడానికి ఒక పది సెకన్లు పట్టింది. క్యాబ్ బుక్ చేసి, వాళ్ళని తీసుకెళ్లి బస్సు ఎక్కించి మళ్ళీ బైక్ మీద వచ్చేసాను.

నేను వచ్చేసరికి రాత్రి పన్నెండు అయింది. అను అప్పటికి మెలకువగా ఉంది.

'పడుకోవచ్చు కదా, అను. ఎందుకు వెయిట్ చేస్తున్నావు?' అన్నాను.

'నువ్వు వెళ్ళిపోతావేమో అని,' అంది అను.

నిజానికి నా ప్లాన్ ప్రకారం, ఆరోజు మావయ్య వాళ్ళు వెళ్ళిపోయాక నేను నా రూంకి వెళ్ళిపోవాలి. కానీ మావయ్య అత్త చెప్పినవి విన్నాక, అను మొహం చూసాక, నాకు వెళ్ళబుద్ధి కాలేదు. 'నేను ఈరోజు ఇక్కడే ఉంటాను అను,' అన్నాను.

అను మొహం వెలిగిపోయింది. 'హమ్మయ్య. ఇంత లేట్ అయింది, ఇక్కడే ఉండు. రేపు వేళ్ళు అని చెప్పాలి అనుకున్నాను. కానీ ఆగిపోయాను. రేపొద్దున టిఫిన్ తినేసి వేళ్ళు,' అంది చిన్న పిల్లలాగా సంబరపడింది.

'బాబు పడుకున్నాడా?' అని అడిగాను.

'పడుకున్నాడు. పొద్దున్నే ఆరింటికి లేస్తాడు మళ్ళీ,' అంది.

'నువ్వు కూడా పడుకో. వాడు లేస్తే నీకు నిద్ర ఉండదు,' అన్నాను.

'గుడ్ నైట్,' అని చెప్పి ఆవలిస్తూ లోపలి వెళ్ళిపోయింది.


నేను రూంలోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకున్నాను. స్నానం చేసి షార్ట్స్ వేసుకుని బెడ్ ఎక్కాను. దుప్పటి కప్పుకుని పడుకుంటే, అత్తయ్య గుర్తొచ్చింది. ఆలా అత్తయ్య శరీరం నా శరీరానికి తగిలితే వచ్చిన స్పందన నేను ఊహించనిది. ఒక పక్క నా మీద నాకే కోపం వచ్చింది. ఇంకో పక్క ఆ ఫీలింగ్ బాగుంది అనిపించింది. అలా షార్ట్స్ మీదుగా నా గురుడ్ని చిన్నగా పిసికాను. కానీ నిద్ర వచ్చేసింది. నిమిషంలో నిద్రలోకి వెళ్ళిపోయాను.


ఇంకా ఉంది

Opening is excellent.