Adultery இது எங்கள் வாழ்க்கை!!!(On Hold)

[JeeviBarath]

⪼ கவிதா-ராஜி ⪻

மதிக்கு ஃபோன் கால் ஒன்று வந்தது. அவன் பேசியபடியே வெளியே சென்றான்.

கவிதா : அடுத்து என்ன பிளான் அக்கா?

ராஜி : பிளானா?

கவிதா : வீட்டுக்கு போறீங்களா இல்லை வெளிய எங்கயும்?

ராஜி : ஓஹ்! அதுவா! இப்ப வீட்டுக்கு போக முடியாது. ஃபிரண்ட் வீட்டுக்கு போகணும். அவ எங்கேயும் போகாம இருந்தா நல்லது.

கவிதா : சரிக்கா.

ராஜி : அப்புறம் ஒரு விஷயம்.

கவிதா : சொல்லுங்கக்கா.

ராஜி : ஹெல்ப் பண்றதா நினைச்சு அந்த பொண்ணு கிட்ட உடனே எதுவும் பேசிட போறான். நல்ல நேரம் அவ ஃபோன் எடுக்கலை. மதி, அந்த பெண்ணுக்கு ஃபோன் பண்ண விட்டிருக்கவே கூடாது.

கவிதா : புரியலை.

ராஜி : இப்ப அவ மந்திரிச்சு விட்டவ மாதிரி. அவன் (அரவிந்த்) சொல்றத மட்டும் தான் நம்பவா. நானும் அப்படி தான் இருந்தேன். என்கிட்ட யாரு எது சொன்னாலும் நம்ப மாட்டேன்.

கவிதா : ஹம்.

ராஜி : அவ ஃபிரண்ட் பொண்டாட்டி (சரண்) கூட பழக்கம்னு சொல்லுவாங்க. அவங்க ரெண்டு பேரையும் சேர்த்து டவுன்ல ஒரு நாள் பார்த்தேன். அப்ப கூட பேசி வேற எதுவுமே இல்லைன்னு பேசி சமாளிச்சுட்டான்.

கவிதா : ஹம்

ராஜி : இப்ப யோசிச்சு பார்த்தா, எவ்ளோ பெரிய ஏமாளியா இருந்துருக்கோம்னு தோணும்.

கவிதா : அப்புறம் எப்போ எல்லா விஷயமும் புரிஞ்சுது.

ராஜி : அதுக்கு பிறகு பட்ட 'அடி' அப்படி.

கவிதா : அடிப்பாங்களா?

ராஜி : அவன் நினைச்ச காரியம் நடக்க, கெஞ்சுறது, அடிக்குறது, மிரட்டுறதுன்னு எல்லாம் பண்ணுவான்.

கவிதா : உங்களையும்...

ராஜி : அதோட விட்ருந்தா பரவாயில்லையே என சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே கண்களில் நீர் வழிய ஆரம்பித்தது.

பரவாயில்லை விடுங்கக்கா. இனிமேலாவது எல்லாம் நல்லதா நடக்கும் என சமாதனம் செய்ய ஆரம்பித்தாள் கவி.

⪼ மதி-அரவிந்த் ⪻

மதியின் அப்பா வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்த அடுத்த வினாடியே தப்பிச்சோம் பிழைச்சோம் என்ற மன நிலையில் தன்னுடைய பைக்கில் சில கிலோ மீட்டர் பயணம் செய்தான்.

மதியை ஃபோனில் அழைத்தான் அரவிந்த்...

மதி : சொல்லுங்க அண்ணா.

அரவிந்த் : எங்கடா இருக்க?

மதி : உங்க வீட்டுக்கு பக்கத்துல இருக்குற பஸ் ஸ்டாப்.

அரவிந்த் : மதி, அவ வர மாட்டா. ஏதோ எமர்ஜென்ஸின்னு சொல்லிட்டா. நீ வீட்டுக்கு போக வேண்டாம். நான் உனக்கு வேற arrangement பண்றேன்.

மதி : சரிண்ணா.

அடப்பாவி எவ்ளோ சரளமா பொய் சொல்றான் என மனதில் நினைத்துக் கொண்டான் மதி.

⪼ ராஜி-அரவிந்த் ⪻

ராஜியின் மொபைல் ரிங் ஆனது. யாரென பார்த்தவுடன் அவள் கைகள் நடுங்கின.

அக்கா, பயப்படாம பேசுங்க என உற்சாகப்படுத்தினாள்.

ராஜி : ஹலோ.

அரவிந்த் : எங்கடி இருக்க தேவிடியா.

ராஜி : உன் வீட்டுல. (ராஜி கண்களில் மீண்டும் நீர் வழிந்தது)

அரவிந்த் : அங்க இன்னும் புடுங்கிட்டு இருக்கியா? தேவிடியா முண்டை. ஒழுங்கு மரியாதையா சீக்கிரம் கிளம்பி ஓடிடு.

ஹம், சரி என மூக்கை சீந்தியபடி சொன்னாள் ராஜி.

எவன் கூட என்ன பண்ணி இப்ப தப்பிச்சன்னு தெரியலை. ஆனா, உனக்கு ஹெல்ப் பண்ணுன அந்த நாய கண்டுபிடிச்சு என்ன பண்றேன்னு மட்டும் பாரு.

ராஜி தொடர்ந்து அழுதாளே தவிர அவளால் பதில் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை.

ஃபோன் அழைப்பை துண்டித்த அரவிந்த், அர்ச்சனாவை அழைத்து அரை மணி நேரத்தில் வருவதாக சொன்னான்.

⪼ கவிதா-ராஜி ⪻

உனக்கு ஹெல்ப் பண்ணுன நாய என்ன பண்றேன்னு மட்டும் பாருன்னு சொல்லி மிரட்டிய விசயத்தை சொல்லிய ராஜி...

ராஜி  : எனக்கு பயமா இருக்கு.

கவி : ஏன்க்கா!

ராஜி : ம‌திய எதுவும் பண்ணிடுவானோன்னு...

இந்த வார்த்தையைக் கேட்ட கவி கலகலவென சிரித்தாள்.

அவனுக்கு (மதி) ஒண்ணும் ஆகாது. நீங்க பயப்படாதீங்க.

ராஜி : அரவிந்த் ரொம்ப மோசமான ஆளு.

கவி : அக்கா, மதிபத்தி நீங்க இந்த விஷயத்துல பயப்படத் தேவையில்லை.

ராஜி : சாரி கவி, எனக்கு பயமா இருக்கு.

கவி : அதெல்லாம் அவனுக்கு (மதி) ஒண்ணும் ஆகாது. உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணினது யாருன்னு தெரிஞ்சா, அவங்க (அரவிந்த்) இன்னும் முனகுவாங்களே தவிர வேற எதுவும் சொல்லமாட்டாங்க. நம்புங்க.

உண்மையாவா எனக் கேட்ட ராஜி, கவியின் தலை ஆமா என அசைவதைப் பார்த்ததும் அவளை இறுக்கி அணைத்து முத்தம் கொடுத்தாள்.

ராஜியின் பருத்த முலைகள் கவியின் மீது நன்கு அழுந்தியது...

கவி : மதி, பாவம் தான்.

என்ன? எனக் கேட்டபடி தன் பிடியை தளர்த்தினாள் ராஜி.

எனக்கே ஒரு மாதிரி இருக்கு. நீங்க இவ்ளோ டைட்டா அவன கட்டிப் பிடிச்சா அவனும் பாவம் தான.

புரியல?

இதுகள சொன்னேன் என ராஜியின் முலைகளை நோக்கி கை காட்டினாள் கவி.

உனக்கு சின்னதுன்னு பொறாமை என முலை அளவுகளை கம்பேர் செய்ய ஆரம்பித்த பிறகே அரவிந்த் பற்றிய எந்த பயமும் இல்லாமல் இயல்பாக பேச ஆரம்பித்தாள் ராஜி.

சற்று நேரத்தில், மதி அறைக்குள் நுழைந்த பிறகு வீட்டுக்கு கிளம்புவது என முடிவு செய்தார்கள். ராஜி தன் தோழியை அழைக்க, அந்த பெண் எடுக்கவில்லை.

கவி : எங்க கூட நர்சரிக்கு வாங்க. எங்க கூட 4 மணி வரை அங்க உட்கார்ந்து டைம் பாஸ் பண்ணுங்க.

ராஜி : உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம்.

கவி : இதுல என்ன சிரமம். நீங்க வெளிய நடந்து வரப் போறீங்க. அப்புறம் பைக் உங்கள சுமக்க போகுது.

ராஜி : நான் அத சொல்லல.

கவி : தெரியும். தெரியும். ரொம்ப யோசிக்காம வாங்க. அந்த அண்ணா பத்தி கவலை வேண்டாம்

ராஜி : ஹம்

என்ன என கவியை நோக்கி தலையை அசைத்தான் மதி.

கவி : ஹெல்ப் பண்ணுன ஆளு யாருன்னு கண்டுபிடிச்சு என்ன பண்றேன் பாருன்னு சொன்னாங்க. அதான் அக்காவுக்கு பயம்.

மதி : எனக்கு ஒண்ணும் ஆகாது. உங்களுக்கு ஓகேன்னா வாங்க.

சற்று நேரம் யோசனையில் இருந்த ராஜி, அவர்களுடன் நர்சரி செல்வதற்கு சரியென சொல்ல, ஒவ்வொரு நபராக தங்களை ஃப்ரஷ்ஷப் செய்து கொள்ள ஆரம்பித்தார்கள்...