24-11-2024, 04:00 PM
అది ఒక సెంట్రల్ జైల్.... విరాజ్ గడ్డి పీకుతూ ఉండగా తన తోటి ఖైదీ అయిన పాండు కాస్త దూరంగా ఒక చెట్టు చాటున కూర్చుని వాడి పడేసిన కూల్ డ్రింక్ బొక్కలోకి తన మొడ్ద దూర్చుకుంటూ తృప్తి పడుతున్నాడు....విషయం గమనించిన విరాజ్ పాండు చేస్తున్న పనిని గమనిస్తూ అలా చూస్తూ ఉన్నాడు...తీవ్రమైన తృప్తి లో ఉన్న పాండు విరాజ్ ను చూసి ఒక మొరటు నవ్వు నవ్వి ఎమ్ తమ్ముడు నీకు కూడా కావాలా అంటూ అడిగాడు....విరాజ్ కి వయసు రావటం తో మొడ్ద మొరపెడుతున్న ఎమ్ చెయ్యలేని నిస్సహాయత... అలా అని తెగించి పాండు లాంటి పని చెయ్యటానికి మనసు అంగీకరించలేదు....పాండు విరాజ్ తో.. పర్లేదు సిగ్గు పడకు....వయసు లో ఉన్నావ్.... జైల్ లో పూకు కావాలంటే దొరకదు కదా... ఇలా కానిచేయ్... అంటూ సలహా ఇచ్చాడు.... విరాజ్ అక్కడ నుండి లేస్తూ... వచ్చే వారం విడుదల అవుతున్నాను పాండు అంటూ వెళ్లిపోయాడు.....
వారం గడిచింది...
విరాజ్ జైల్ నుండి విడుదల అయ్యి బయటకి వచ్చాడు...తన కోసం బయట ఇద్దరు వ్యక్తులు ఎదురు చూస్తున్నారు అని కూడా విరాజ్ కి తెలియలేదు... ఎటో వెళ్ళిపోతున్న విరాజ్ ను పెదనాన్న యోగి బాబు పిలిచాడు... విరాజ్ చూపు పెదనాన్న మీద పడింది...ఇద్దరు విరాజ్ ను సమీపించి... తన చేతి లో ఉన్న సంచి అందుకున్నారు...విరాజ్ కోపంగా ఎందుకు వచ్చావ్ అని అడిగాడు....యోగిబాబు బాధపడుతూ క్షమించు రా...ఇన్ని ఏళ్ళు నిన్ను పట్టించుకోకపోవటం తప్పే...కాని ఇంటి దగ్గర నీ కోసం అందరూ ఎదురు చూస్తున్నారు అని అన్నాడు...విరాజ్ చూపు పెదనాన్న పక్కన ఉన్న వ్యక్తి మీద పడింది ఎవరు అన్నట్లు గా...ఈయన నీ బాబాయ్ సుందరం... పిన్ని మొగుడు అని చెప్పాడు...సుందరం నవ్వుతూ విరాజ్ ను పలకరించాడు....మిగతా విషయాలు వెళ్తూ మాట్లాడుకుందాం అని కార్ ఎక్కించారు విరాజ్ ను....
కార్ వెళ్తూ ఉంది......విరాజ్ మనసులో తల్లి కావేరి గుర్తు వస్తోంది...తన చిన్న నాటి ఊరు ఆ ఇల్లు పెద్దమ్మా పిన్ని అక్క లు...అందరూ ఒకరొక్కరుగా గుర్తుకు వస్తున్నారు..కాని కోపం వలన ఎమ్ మాట్లాడకుండా అలా మౌనంగా ఉన్నాడు..
విరాజ్ : అమ్మ ఎలా ఉంది పెదనాన్న
యోగుబాబు విరాజ్ ను చూసి బాగుంది రా అని అన్నాడు
సుందరం : మీ అమ్మకేం కత్తి లా ఉంది
బాబాయ్ మాటకి షాక్ తిన్న విరాజ్ ఒక్కసారిగా తన వైపు చూసాడు
యోగిబాబు సుందరాన్ని ఏయ్ మూతి మూసుకోవయ్యా అని కసిరాడు....
సుందరం : నేను మూతి ముయ్యాలంటే మూత తెరవాలి ...
కార్ ఒక వైన్ షాప్ ముందు ఆగింది
సుందరం కార్ దిగి మందు తెచ్చుకోటానికి వెళ్ళాడు
యోగుబబు : వాడికి కొంచమ్ నోటి దురుసు ఎక్కువ కాని మంచోడే ..మొహమాటం గా చెప్పాడు ..
విరాజ్ : ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉంటున్నారు
యోగిబాబూ: అందరం చెన్నై కి షిఫ్ట్ అయిపోయాం రా...
విరాజ్ : ఓహ్
యోగిబాబు : చాల కాలం అయ్యింది.... ఊర్లో అప్పుల వాళ్ళ బాధ పడలేక మకాం మార్చేసాం..
విరాజ్ : ఓహ్
యోగిబాబు : ఇప్పుడిప్పుడే మన పరిస్థితి కాస్త మెరుగు అయ్యింది..కాని కావేరి నీ గురించి బాధ పడని రోజు అంటూ లేదు....
కావేరి నా ఆమె ఎవరూ అంటూ తాగుతూ కార్ ఎక్కాడు సుందరం
యోగిబాబు : సరసజనీ అసలు పేరు కావేరి...
విరాజ్ : సరసజని నా
యోగి : అవును ... మీ అమ్మ కి సినిమా లో అవకాశాలు వచ్చాయి...ఇప్పుడు...తన పేరు సరసజని.
అంటూ కార్ ముందుకు కదిలింది
దాదాపు పదేళ్ల తర్వాత పద్దెనిమిదేళ్ల విరాజ్ తన తల్లి దగ్గరకు వెళ్తున్నాడు
వారం గడిచింది...
విరాజ్ జైల్ నుండి విడుదల అయ్యి బయటకి వచ్చాడు...తన కోసం బయట ఇద్దరు వ్యక్తులు ఎదురు చూస్తున్నారు అని కూడా విరాజ్ కి తెలియలేదు... ఎటో వెళ్ళిపోతున్న విరాజ్ ను పెదనాన్న యోగి బాబు పిలిచాడు... విరాజ్ చూపు పెదనాన్న మీద పడింది...ఇద్దరు విరాజ్ ను సమీపించి... తన చేతి లో ఉన్న సంచి అందుకున్నారు...విరాజ్ కోపంగా ఎందుకు వచ్చావ్ అని అడిగాడు....యోగిబాబు బాధపడుతూ క్షమించు రా...ఇన్ని ఏళ్ళు నిన్ను పట్టించుకోకపోవటం తప్పే...కాని ఇంటి దగ్గర నీ కోసం అందరూ ఎదురు చూస్తున్నారు అని అన్నాడు...విరాజ్ చూపు పెదనాన్న పక్కన ఉన్న వ్యక్తి మీద పడింది ఎవరు అన్నట్లు గా...ఈయన నీ బాబాయ్ సుందరం... పిన్ని మొగుడు అని చెప్పాడు...సుందరం నవ్వుతూ విరాజ్ ను పలకరించాడు....మిగతా విషయాలు వెళ్తూ మాట్లాడుకుందాం అని కార్ ఎక్కించారు విరాజ్ ను....
కార్ వెళ్తూ ఉంది......విరాజ్ మనసులో తల్లి కావేరి గుర్తు వస్తోంది...తన చిన్న నాటి ఊరు ఆ ఇల్లు పెద్దమ్మా పిన్ని అక్క లు...అందరూ ఒకరొక్కరుగా గుర్తుకు వస్తున్నారు..కాని కోపం వలన ఎమ్ మాట్లాడకుండా అలా మౌనంగా ఉన్నాడు..
విరాజ్ : అమ్మ ఎలా ఉంది పెదనాన్న
యోగుబాబు విరాజ్ ను చూసి బాగుంది రా అని అన్నాడు
సుందరం : మీ అమ్మకేం కత్తి లా ఉంది
బాబాయ్ మాటకి షాక్ తిన్న విరాజ్ ఒక్కసారిగా తన వైపు చూసాడు
యోగిబాబు సుందరాన్ని ఏయ్ మూతి మూసుకోవయ్యా అని కసిరాడు....
సుందరం : నేను మూతి ముయ్యాలంటే మూత తెరవాలి ...
కార్ ఒక వైన్ షాప్ ముందు ఆగింది
సుందరం కార్ దిగి మందు తెచ్చుకోటానికి వెళ్ళాడు
యోగుబబు : వాడికి కొంచమ్ నోటి దురుసు ఎక్కువ కాని మంచోడే ..మొహమాటం గా చెప్పాడు ..
విరాజ్ : ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉంటున్నారు
యోగిబాబూ: అందరం చెన్నై కి షిఫ్ట్ అయిపోయాం రా...
విరాజ్ : ఓహ్
యోగిబాబు : చాల కాలం అయ్యింది.... ఊర్లో అప్పుల వాళ్ళ బాధ పడలేక మకాం మార్చేసాం..
విరాజ్ : ఓహ్
యోగిబాబు : ఇప్పుడిప్పుడే మన పరిస్థితి కాస్త మెరుగు అయ్యింది..కాని కావేరి నీ గురించి బాధ పడని రోజు అంటూ లేదు....
కావేరి నా ఆమె ఎవరూ అంటూ తాగుతూ కార్ ఎక్కాడు సుందరం
యోగిబాబు : సరసజనీ అసలు పేరు కావేరి...
విరాజ్ : సరసజని నా
యోగి : అవును ... మీ అమ్మ కి సినిమా లో అవకాశాలు వచ్చాయి...ఇప్పుడు...తన పేరు సరసజని.
అంటూ కార్ ముందుకు కదిలింది
దాదాపు పదేళ్ల తర్వాత పద్దెనిమిదేళ్ల విరాజ్ తన తల్లి దగ్గరకు వెళ్తున్నాడు