22-11-2024, 05:04 PM
(This post was last modified: 23-11-2024, 08:40 AM by monor. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
அதற்கு பிறகு, அமுதாவும் அவள் கணவனும் அடுத்த நாளே மும்பைக்கு போய் அங்கேயே செட்டில் ஆனார்கள். அதன் பிறகு அவர்கள் இங்கே வரவே இல்லை.
என் நண்பன் விஜய்யும், அமுதாவும் மும்பை போய் செட்டில் ஆன மூன்று மாதத்திலேயே அமுதா கர்ப்பமாக இருப்பதாக செய்து வந்தது.
ஆசை அழகுத் தங்கச்சிய அவள் கணவனின் அனுமதியுடன் ஓத்து ருசித்து, அவளை கர்ப்பமாக்கியது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.
அமுதா மும்பைக்கு போன அடுத்த வாரமே நான் வேலை விஷயமாக அம்மாவை அழைத்துக்கொண்டு கல்கத்தா சென்று விட்டேன்.
ஆறு மாதம் கழித்து அம்மா மட்டும் ஊருக்கு வர, அமுதாவுக்கும் ஆறாவது மாதம் ஆனது.
வளைகாப்பு விழா நடத்த அம்மா அமுதாவை வீட்டுக்கு அழைத்தாள்.
நண்பன் அவளை எங்கள் ஊருக்கு வந்து, எங்கள் வீட்டில் விட்டு அவன் மும்பை சென்று விட, அம்மா அவளுக்கு சீரும் ,சிறப்புமாக வளை காப்பு நடத்தி, அவளுக்கு பேரு காலம் வரை எங்கள் வீட்டில் வைத்து அவளையும், அவள் குழந்தையையும் நன்றாக கவனித்து மீண்டும் அவள் கணவனை வரச் சொல்லி குழந்தையோடு மும்பைக்கு அனுப்பி வைத்தாள்..
குழந்தை பிறந்த நேரம், அமுதா டீச்சர் ட்ரெய்னிங்கில் பாஸான செய்தி வந்தது.
சீரும், சிறப்புமாக நடந்த வளைகாப்பு நிகழ்ச்சியை அம்மா எனக்கு போட்டோவும், வீடியோவும் எடுத்து அனுப்பி வைத்திருந்தாள். தாய்மாமன் இல்லாத குறைதான் என்று வருத்தப்பட்டாள்.
அமுதா குழந்தை பெற்ற பிறகு அவள் குழந்தையோடு கொஞ்சி குலாவது போலவும், குழந்தையோடு விளையாடுவது போலவும், நிறைய போட்டோக்களை அனுப்பி வைத்திருந்தாள்.
ஒரு போட்டோவில் அமுதா அவள் குழந்தையை அவள் மார்பில் தாங்கிப் பிடித்திருப்பது மாதிரி போட்டோ எடுத்து அம்மா எனக்கு அனுப்பி இருந்தாள். அதில் அமுதாவும், அவள் குழந்தையும் சிரித்தபடி அழகாக இருந்தார்கள். குழந்தை அழுத்தியதில் அமுதாவின் வலது முலை ஜாக்கெட்டில் கழுத்துப் பகுதியில் பிதுங்கி பளிச்சிட்டது பார்க்க அழகாக இருந்தது.
அமுதாவின் குழந்தை, அழகாக புதிதாக பூத்த ரோஜா பூ போல அழகாக இருந்தது. குழந்தை பெற்ற மகிழ்ச்சியில் அமுதாவும் பூரித்து இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.
அமுதாவைப் போலவே ஒரு அழகான குழந்தைக்கு தந்தை ஆகி விட்டோம் என்று நினைத்து என் உள்ளம் எல்லாம் மகிழ்ச்சியில் திளைத்திருந்தது.
மனைவியையும், குழந்தையையும் காண எனக்கு ஆசை அதிகமானது.
அதன் பிறகு,…
ஒரு நாள் மும்பைக்கு ஒரு வேலையாக போக இருந்த போது, நண்பன் விஜய்யிடம் அவர்கள் குடி இருக்கும் அப்பார்ட்மெண்ட் முகவரி வாங்கிக்கொண்டு அவர்கள் வீட்டுக்கு போனேன்.
வீட்டை கண்டு பிடித்து, அமுதா வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்த, அமுதாதான் வந்து கதவைத் திறந்தாள்.
அவளைப் பார்த்ததும் அசந்து விட்டேன்.
குழந்தை பெற்ற பூரிப்பில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.
அமுதாவைப் பார்த்து எனக்கு உடம்பெல்லாம் பட்டாம் பூச்சி பறப்போது போல ஒரு சந்தோஷம். அவளுக்கும் அப்படிதான் இருந்திருக்க வேண்டும்.
முகத்தில் ஆச்சரியத்தையும், சந்தஓஷத்தையும் காட்டி, “அண்ணா,…!! எப்பண்ணா வந்தே?. திடு திப்புன்னு வந்து நிக்கிறே. உன்னைப் பாத்த்தும் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குண்ணா. இங்கே உன்னை நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை. நேரா கல்கத்தாலேர்ந்து வர்றியா?!!”
இருவரும் பேசிக்கொண்டே மெயின் டோரிலிருந்து ஹாலுக்கு நடந்தோம்.
ஹாலுக்கு வந்ததும், என் கையில் வைத்திருந்த ட்ராலி பேக்கை அமுதா வாங்கிக்கொள்ள, நான் ஹாலில் இருந்த சோபாவில் உட்கார்ந்தேன்.
“மாப்பிள்ளை கிட்டே நான் வர்றதா சொல்லி இருந்தேனே?”
“அவர் எங்கிட்டே எதுவும் சொல்லலியே. சரி இருங்கண்ணா. குடிக்க ஏதாவது கொன்டு வர்றேன்.”
“ஒன்னும் வேணாம் அமுதா. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு காஃபி மட்டும் போட்டு கொடு. நான் இப்போ குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்.” என்று சொல்லி என் ட்ராலி பேக்கிலிருந்து டவல், லுங்கி எடுத்துக் கொண்டு , அவளைப் பார்த்த போது, பாத் ரூம் இருந்த பக்கம் கை காட்டினாள்.
“ஆமா, குழந்தை எங்கே?”
“இன்ன வரைக்கும் முழிச்சுகிட்டு இருந்துட்டு, இப்பதான் தொட்டில்ல தூங்கறாண்ணா.” என்று சொல்லிக்கொண்டே என் ட்ராலி பேக்கை இழுத்துக்கொண்டு போய் ஒரு அறையில் வைத்தாள்.
“சரிமா. நான் போய் குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்.” என்று சொல்லி, குளித்து விட்டு வந்து, அமுதாவோடு சேர்ந்து டிபன் சாப்பிட்டு விட்டு, வந்திருந்த வேலையை கவனிக்க வெளியே கிளம்பினேன்.
“விஜய் எங்கே? ஆபீஸ் போய் இருக்கானா?”
“இல்லண்ணா. அவர் ஒரு வேலை விஷயமா டெல்லிக்கு போய் இருக்கார். வர ரெண்டு நாளாகும்.”
“டீச்சர் ட்ரெயிங்க்லேயும் பாஸாயிட்டே. அடுத்து என்ன செய்யப் போறே?”
“இங்கேயே பக்கத்துல இருக்கிற கான்வெண்ட்ல வேலைக்கு கூப்பிட்டிருக்காங்க. பாப்பா கொஞ்சம் பெருசானதுக்கப்புறம் தான் போகணும். வீட்ல சும்மா இருந்தாலும் போர் அடிக்கும்.”
“சரி அமுதா. நானும் போய் வேலையை முடிச்சிட்டு, உடனே கிளம்பறேன். அம்மா அங்கே தனியா இருப்பாங்க.”
“ம்,… கேக்க மறந்துட்டேன். அம்மா எப்படி இருக்காங்க?”
“அவங்களுக்கு இப்போ 5 ஆவது மாசம்.”
“கங்கிராட்ஸ்ண்ணா. எனக்கு ஒரு தம்பியோ, தங்கச்சியோ பொறக்கப் போறதை நினைச்சு எனக்கு சந்தோஷமா இருக்குண்ணா.”
என்று சொல்லி என் கை பிடித்து குலுக்கி வாழ்த்து சொன்னாள்.
“சரிமா. நான் கிளம்பட்டா?!!”
“ஹும்!!,…வந்ததும் வராததுமா அப்படி என்னண்ணா அவசரம்? என் கையால அண்ணனுக்கு வாய்க்கு ருசியா சமைச்சு போட்டு, நீங்க சாப்பிடற அழகை பாத்து ரசிக்கணும்ன்னு எனக்கு ஆசை இருக்காதா?”
“இன்னொரு நாளைக்கு வந்து ஆற அமர சாப்பிடலாம். இப்ப டைம் ஆகுது. வரட்டா ” என்று சொல்லி, வெளியே கிளம்பினேன்.
வேலையை பாதிதான் முடிக்க முடிந்தது. அன்னைக்கு பாத்து அங்கே மும்பையில் ரக்ஸா பந்தன் திரு விழா கொண்டாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
இந்த நல்ல நாளில் அண்ணனாகிய நான் என் தங்கைக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்து, வெள்ளிக் கொலுசும், பத்து பவுனில் டாலர் செயினும், குழந்தைக்கு தேவையான விளையாட்டு பொம்மைகள், ட்ரெஸ்கள் வாங்கிக்கொண்டு அமுதா வீட்டுக்கு போனேன்.
கதவைத் திறந்ததும் முகம் மலர்ந்து, என் கையிலிருந்த விளையாட்டு பொம்மைகள், ட்ரெஸ்கள், பழம், பூ எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டு, “அண்ணா வந்துட்டீங்களா? போன வேலை முடிஞ்சுதா?” என்றாள்.
“இன்னும் முடியல. நாளைக்குதான் முடியும் போல இருக்கு. நீ இருந்துட்டு போ, இருந்துட்டு போன்னு சொல்ல, அதே மாதிரி இருக்க வேண்டியதா போச்சு.”
“அதானல என்னண்ணா?!. நல்லவங்க ஆசைப்படறதை கடவுள் எப்படியாச்சும் நிறைவேத்தி கொடுப்பார்.”
“ம்,…சரி,…சரி,..எனக்கு டயர்டா இருக்கு. கொஞ்சம் காபி போட்டு கொண்டு வர்றியா.” என்று சொல்லி நான் கை கால் கழுவி விட்டு, சோபாவில் உட்கார்ந்தேன்.
அமுதாவைப் பார்த்ததும், அவளோடு நான் அனுபவித்த முதலிரவு ஞாபகத்துக்கு வந்து, அதே போல அவளோடு கலந்து உறவாடுவதற்கான இன்னொரு வாய்ப்புக்காக ஏங்கியது.
அமுதா அவளின் வீட்டு வேலையை முடித்து எனக்கு காஃபி போட்டுக்கொண்டு வந்து எனக்கு கொடுத்து விட்டு எனக்கு அருகில் வந்து அமர்ந்து பேச ஆரம்பித்தாள்..
பழைய கதைகளை நேரம் போறது தெரியாம பேசினோம்.
பெட்டில் படுத்திருந்த குழந்தை திடீரென அழுதது. கொசு கடித்திருக்கும் போல, வலியில் குழந்தை அழுதாள்.
நான் பெட் ரூமுக்கு போய் குழந்தையை கையில் எடுத்து, “யார்டா செல்லம்? ஏன் அழறே? செல்லத்துக்கு என்ன வேணும்!!” என்று குழந்தையை கொஞ்சிக்கொண்டே அதன் முகம் பார்த்தேன்.
கையில் தவழ்வது என் மகள்,…என் குழந்தை. என்னையும் அறியாமல் பாசம் என் உள்ளத்தில் ஊற்று போல பெருக்கெடுக்க, குழந்தையின் நெற்றியில் முத்தமிட்டு, “அழாதேடா செல்லம். என் செல்லத்துக்கு என்னென்ன வாங்கி வந்திருக்கேன் பார்.” என்று சொல்லி பொம்மைகளை எடுத்துக் காட்டி கொஞ்சினேன். பலனில்லை.
என் நண்பன் விஜய்யும், அமுதாவும் மும்பை போய் செட்டில் ஆன மூன்று மாதத்திலேயே அமுதா கர்ப்பமாக இருப்பதாக செய்து வந்தது.
ஆசை அழகுத் தங்கச்சிய அவள் கணவனின் அனுமதியுடன் ஓத்து ருசித்து, அவளை கர்ப்பமாக்கியது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.
அமுதா மும்பைக்கு போன அடுத்த வாரமே நான் வேலை விஷயமாக அம்மாவை அழைத்துக்கொண்டு கல்கத்தா சென்று விட்டேன்.
ஆறு மாதம் கழித்து அம்மா மட்டும் ஊருக்கு வர, அமுதாவுக்கும் ஆறாவது மாதம் ஆனது.
வளைகாப்பு விழா நடத்த அம்மா அமுதாவை வீட்டுக்கு அழைத்தாள்.
நண்பன் அவளை எங்கள் ஊருக்கு வந்து, எங்கள் வீட்டில் விட்டு அவன் மும்பை சென்று விட, அம்மா அவளுக்கு சீரும் ,சிறப்புமாக வளை காப்பு நடத்தி, அவளுக்கு பேரு காலம் வரை எங்கள் வீட்டில் வைத்து அவளையும், அவள் குழந்தையையும் நன்றாக கவனித்து மீண்டும் அவள் கணவனை வரச் சொல்லி குழந்தையோடு மும்பைக்கு அனுப்பி வைத்தாள்..
குழந்தை பிறந்த நேரம், அமுதா டீச்சர் ட்ரெய்னிங்கில் பாஸான செய்தி வந்தது.
சீரும், சிறப்புமாக நடந்த வளைகாப்பு நிகழ்ச்சியை அம்மா எனக்கு போட்டோவும், வீடியோவும் எடுத்து அனுப்பி வைத்திருந்தாள். தாய்மாமன் இல்லாத குறைதான் என்று வருத்தப்பட்டாள்.
அமுதா குழந்தை பெற்ற பிறகு அவள் குழந்தையோடு கொஞ்சி குலாவது போலவும், குழந்தையோடு விளையாடுவது போலவும், நிறைய போட்டோக்களை அனுப்பி வைத்திருந்தாள்.
ஒரு போட்டோவில் அமுதா அவள் குழந்தையை அவள் மார்பில் தாங்கிப் பிடித்திருப்பது மாதிரி போட்டோ எடுத்து அம்மா எனக்கு அனுப்பி இருந்தாள். அதில் அமுதாவும், அவள் குழந்தையும் சிரித்தபடி அழகாக இருந்தார்கள். குழந்தை அழுத்தியதில் அமுதாவின் வலது முலை ஜாக்கெட்டில் கழுத்துப் பகுதியில் பிதுங்கி பளிச்சிட்டது பார்க்க அழகாக இருந்தது.
அமுதாவின் குழந்தை, அழகாக புதிதாக பூத்த ரோஜா பூ போல அழகாக இருந்தது. குழந்தை பெற்ற மகிழ்ச்சியில் அமுதாவும் பூரித்து இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.
அமுதாவைப் போலவே ஒரு அழகான குழந்தைக்கு தந்தை ஆகி விட்டோம் என்று நினைத்து என் உள்ளம் எல்லாம் மகிழ்ச்சியில் திளைத்திருந்தது.
மனைவியையும், குழந்தையையும் காண எனக்கு ஆசை அதிகமானது.
அதன் பிறகு,…
ஒரு நாள் மும்பைக்கு ஒரு வேலையாக போக இருந்த போது, நண்பன் விஜய்யிடம் அவர்கள் குடி இருக்கும் அப்பார்ட்மெண்ட் முகவரி வாங்கிக்கொண்டு அவர்கள் வீட்டுக்கு போனேன்.
வீட்டை கண்டு பிடித்து, அமுதா வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்த, அமுதாதான் வந்து கதவைத் திறந்தாள்.
அவளைப் பார்த்ததும் அசந்து விட்டேன்.
குழந்தை பெற்ற பூரிப்பில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.
அமுதாவைப் பார்த்து எனக்கு உடம்பெல்லாம் பட்டாம் பூச்சி பறப்போது போல ஒரு சந்தோஷம். அவளுக்கும் அப்படிதான் இருந்திருக்க வேண்டும்.
முகத்தில் ஆச்சரியத்தையும், சந்தஓஷத்தையும் காட்டி, “அண்ணா,…!! எப்பண்ணா வந்தே?. திடு திப்புன்னு வந்து நிக்கிறே. உன்னைப் பாத்த்தும் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குண்ணா. இங்கே உன்னை நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை. நேரா கல்கத்தாலேர்ந்து வர்றியா?!!”
இருவரும் பேசிக்கொண்டே மெயின் டோரிலிருந்து ஹாலுக்கு நடந்தோம்.
ஹாலுக்கு வந்ததும், என் கையில் வைத்திருந்த ட்ராலி பேக்கை அமுதா வாங்கிக்கொள்ள, நான் ஹாலில் இருந்த சோபாவில் உட்கார்ந்தேன்.
“மாப்பிள்ளை கிட்டே நான் வர்றதா சொல்லி இருந்தேனே?”
“அவர் எங்கிட்டே எதுவும் சொல்லலியே. சரி இருங்கண்ணா. குடிக்க ஏதாவது கொன்டு வர்றேன்.”
“ஒன்னும் வேணாம் அமுதா. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு காஃபி மட்டும் போட்டு கொடு. நான் இப்போ குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்.” என்று சொல்லி என் ட்ராலி பேக்கிலிருந்து டவல், லுங்கி எடுத்துக் கொண்டு , அவளைப் பார்த்த போது, பாத் ரூம் இருந்த பக்கம் கை காட்டினாள்.
“ஆமா, குழந்தை எங்கே?”
“இன்ன வரைக்கும் முழிச்சுகிட்டு இருந்துட்டு, இப்பதான் தொட்டில்ல தூங்கறாண்ணா.” என்று சொல்லிக்கொண்டே என் ட்ராலி பேக்கை இழுத்துக்கொண்டு போய் ஒரு அறையில் வைத்தாள்.
“சரிமா. நான் போய் குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்.” என்று சொல்லி, குளித்து விட்டு வந்து, அமுதாவோடு சேர்ந்து டிபன் சாப்பிட்டு விட்டு, வந்திருந்த வேலையை கவனிக்க வெளியே கிளம்பினேன்.
“விஜய் எங்கே? ஆபீஸ் போய் இருக்கானா?”
“இல்லண்ணா. அவர் ஒரு வேலை விஷயமா டெல்லிக்கு போய் இருக்கார். வர ரெண்டு நாளாகும்.”
“டீச்சர் ட்ரெயிங்க்லேயும் பாஸாயிட்டே. அடுத்து என்ன செய்யப் போறே?”
“இங்கேயே பக்கத்துல இருக்கிற கான்வெண்ட்ல வேலைக்கு கூப்பிட்டிருக்காங்க. பாப்பா கொஞ்சம் பெருசானதுக்கப்புறம் தான் போகணும். வீட்ல சும்மா இருந்தாலும் போர் அடிக்கும்.”
“சரி அமுதா. நானும் போய் வேலையை முடிச்சிட்டு, உடனே கிளம்பறேன். அம்மா அங்கே தனியா இருப்பாங்க.”
“ம்,… கேக்க மறந்துட்டேன். அம்மா எப்படி இருக்காங்க?”
“அவங்களுக்கு இப்போ 5 ஆவது மாசம்.”
“கங்கிராட்ஸ்ண்ணா. எனக்கு ஒரு தம்பியோ, தங்கச்சியோ பொறக்கப் போறதை நினைச்சு எனக்கு சந்தோஷமா இருக்குண்ணா.”
என்று சொல்லி என் கை பிடித்து குலுக்கி வாழ்த்து சொன்னாள்.
“சரிமா. நான் கிளம்பட்டா?!!”
“ஹும்!!,…வந்ததும் வராததுமா அப்படி என்னண்ணா அவசரம்? என் கையால அண்ணனுக்கு வாய்க்கு ருசியா சமைச்சு போட்டு, நீங்க சாப்பிடற அழகை பாத்து ரசிக்கணும்ன்னு எனக்கு ஆசை இருக்காதா?”
“இன்னொரு நாளைக்கு வந்து ஆற அமர சாப்பிடலாம். இப்ப டைம் ஆகுது. வரட்டா ” என்று சொல்லி, வெளியே கிளம்பினேன்.
வேலையை பாதிதான் முடிக்க முடிந்தது. அன்னைக்கு பாத்து அங்கே மும்பையில் ரக்ஸா பந்தன் திரு விழா கொண்டாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
இந்த நல்ல நாளில் அண்ணனாகிய நான் என் தங்கைக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்து, வெள்ளிக் கொலுசும், பத்து பவுனில் டாலர் செயினும், குழந்தைக்கு தேவையான விளையாட்டு பொம்மைகள், ட்ரெஸ்கள் வாங்கிக்கொண்டு அமுதா வீட்டுக்கு போனேன்.
கதவைத் திறந்ததும் முகம் மலர்ந்து, என் கையிலிருந்த விளையாட்டு பொம்மைகள், ட்ரெஸ்கள், பழம், பூ எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டு, “அண்ணா வந்துட்டீங்களா? போன வேலை முடிஞ்சுதா?” என்றாள்.
“இன்னும் முடியல. நாளைக்குதான் முடியும் போல இருக்கு. நீ இருந்துட்டு போ, இருந்துட்டு போன்னு சொல்ல, அதே மாதிரி இருக்க வேண்டியதா போச்சு.”
“அதானல என்னண்ணா?!. நல்லவங்க ஆசைப்படறதை கடவுள் எப்படியாச்சும் நிறைவேத்தி கொடுப்பார்.”
“ம்,…சரி,…சரி,..எனக்கு டயர்டா இருக்கு. கொஞ்சம் காபி போட்டு கொண்டு வர்றியா.” என்று சொல்லி நான் கை கால் கழுவி விட்டு, சோபாவில் உட்கார்ந்தேன்.
அமுதாவைப் பார்த்ததும், அவளோடு நான் அனுபவித்த முதலிரவு ஞாபகத்துக்கு வந்து, அதே போல அவளோடு கலந்து உறவாடுவதற்கான இன்னொரு வாய்ப்புக்காக ஏங்கியது.
அமுதா அவளின் வீட்டு வேலையை முடித்து எனக்கு காஃபி போட்டுக்கொண்டு வந்து எனக்கு கொடுத்து விட்டு எனக்கு அருகில் வந்து அமர்ந்து பேச ஆரம்பித்தாள்..
பழைய கதைகளை நேரம் போறது தெரியாம பேசினோம்.
பெட்டில் படுத்திருந்த குழந்தை திடீரென அழுதது. கொசு கடித்திருக்கும் போல, வலியில் குழந்தை அழுதாள்.
நான் பெட் ரூமுக்கு போய் குழந்தையை கையில் எடுத்து, “யார்டா செல்லம்? ஏன் அழறே? செல்லத்துக்கு என்ன வேணும்!!” என்று குழந்தையை கொஞ்சிக்கொண்டே அதன் முகம் பார்த்தேன்.
கையில் தவழ்வது என் மகள்,…என் குழந்தை. என்னையும் அறியாமல் பாசம் என் உள்ளத்தில் ஊற்று போல பெருக்கெடுக்க, குழந்தையின் நெற்றியில் முத்தமிட்டு, “அழாதேடா செல்லம். என் செல்லத்துக்கு என்னென்ன வாங்கி வந்திருக்கேன் பார்.” என்று சொல்லி பொம்மைகளை எடுத்துக் காட்டி கொஞ்சினேன். பலனில்லை.