Misc. Erotica సంధ్యారాగం(COMPLETED)

[badboynanami]

పార్ట్ -26  

శేఖర్ సర్ప్రైస్ - సంధ్య జీవితంలో 2nd ఇన్నింగ్స్ 

 
శేఖర్ శబ్దం చేయకుండా సంధ్య లేచి వాడి నోటికి అడ్డుగా చెయ్యిపెట్టింది. పక్క ట్రయల్ రూమ్లో అమ్మాయి ఎవరో కూని రాగాలు తీస్తోంది. ఎంతసేపటికి ఆ అమ్మాయి వెళ్ళక పోయేసరికి, సంధ్య శేఖర్ చెవిలో, “నేను డోర్ తెరిచి బయట ఎవరు లేరేమో చూసి వెళతాను, 5 నిమిషాల తరవాత నువ్వు సైలెంట్ గా వచ్చేయ్”, అంది.

శేఖర్ సంధ్య చెవిలో, “మీకేం జారిన పైట వేసుకొని వెళ్లిపోతారు. ఇక్కడ ఇది ఇంతలా లేచి నిలుచుంది, దీన్ని మళ్ళీ పాంట్లో ఎలా దూర్చేది??”, అన్నాడు శేఖర్ గుస గుసగా.

సంధ్యకు అంత టెన్షన్ లో కూడా వాడి మొడ్డను చూసి చిలిపిగా వేలితో పైకని వదిలింది. ఆ వూపుకు వాడి మొడ్డ  అదురుతోంది, అది చూసి సంధ్య ముసి ముసిగా నవ్వుతోంది.  

శేఖర్ ఈ టైమ్లో నవ్వు ఎలా వస్తోంది ఆంటికీ?? అని సంధ్య నడుము మీద గట్టిగా గిల్లాడు.

“హమ్మా!!” అని సంధ్య నోటి నుండి మూలుగు వస్తుండగా, ఆంటి నోటి మీద చెయ్యి వేసి మూసేసాడు. 

అప్పటి వరకు కూని రాగాలు తీస్తున్న పక్క ట్రయల్ రూమ్ అమ్మాయి వచ్చిన ఆ కొద్ది శబ్దానికి సైలెంట్ అయిపోయింది.

2 నిమిషాలు ఆగి సంధ్య కొద్దిగా డోర్ తెరిచి బయటకు అటూ ఇటూ చూసి, ఎవ్వరూ లేరని చీర సర్దుకొని 5 నిమిషాల తరువాత రా అని శేఖర్కు సైగ చేసి బయటకు వచ్చి డోర్ మూసిందో లేదో, పక్క ట్రయల్ రూమ్ డోర్ ఓపెన్ అయ్యింది.

సంధ్య టెన్షన్తో అలాగే నిలబడి పోయింది. ఆ రూమ్లో అమ్మాయి, “బేబీ!! ఇది లూస్గా వుంది మీడియం తీసుకు రా!!” అని అంటూ బయటే నిలబడి ఉన్న సంధ్యను చూసి కొద్దిగా భయపడి, చిన్నగా నవ్వింది.

సంధ్య కూడా ఏం చేయాలో తెలియక తనను చూసి నవ్వింది. అంతలో ఆ అమ్మాయి బాయ్ ఫ్రెండ్ అనుకుంటా ఏదో మినీ డ్రెస్స్ తీసుకొని వచ్చి, సంధ్యను చూసి కొద్దిగా భయం భయంగా అమ్మాయికి డ్రెస్స్ ఇచ్చి అక్కడి నుండి పక్కకు వెళ్ళాడు.

వాళ్ళ భయం చూసి,వీళ్ళకు భయపడాల్సిన అవసరం లేదు అనుకొని, “బాయ్ ఫ్రెండా??”, అని అడిగింది ఆ అమ్మాయిని సంధ్య. అవునన్నట్లు తల వూపి, సిగ్గుతో అమ్మాయి డోర్ వేసుకుంది. 

సంధ్య నవ్వుతూ షాప్ బయటకు వెళ్ళేసరికి, ఆ అమ్మాయి బాయ్ ఫ్రెండ్ మళ్ళీ ట్రయల్ రూమ్ దెగ్గరకి వచ్చి తలుపు తట్టాడు.ఆ అమ్మాయి డోర్ తెరిచి ఇద్దరూ మాట్లాడుతుండగా, శేఖర్ పక్క రూమ్ నుండి పాంట్ సర్దుకుంటూ బయటకు వచ్చాడు. వాళ్ళిద్దరూ ఇందాక ఆంటి వచ్చిన ట్రయల్ రూమ్ నుండి వస్తున్న శేఖర్ని చూసి నోరెళ్ళబెట్టి చూస్తున్నారు. 

శేఖర్ సిగ్గుపడి అక్కడి నుండి త్వర త్వరగా నడిచి బయటకు పోయాడు.

శేఖర్ను చూసిన అబ్బాయి ఆశ్చర్యంగా “ఈ అబ్బాయి.. .. !! ఆ ఆంటితో.. ..??” అని అంటువుంటే,ఆ అమ్మాయి కూడా తన బాయ్ ఫ్రెండ్ని లోపలకి లాగి డోర్ వేసింది, వాళ్ళేం చేశారో మనము కూడా ట్రై చేద్దాం అన్నట్లు.  

శేఖర్ పాంట్లో మొడ్డ ఇంకా గట్టిగానే వుండటంతో ఇబ్బందిగా నడుస్తూ వస్తుంటే, సంధ్య వాడి అవస్థ చూసి చిలిపిగా నవ్వుతోంది.

“నవ్వింది చాలు ముందు ఈ ఫ్లోర్ నుండి వెళదాం”, అని శేఖర్, సంధ్య భుజం పట్టుకొని, పక్కనే ఉన్న లిఫ్ట్ లోకి లాగి పై ఫ్లోర్ బటన్ వొత్తాడు. లిఫ్ట్ లో ఇద్దరే ఉండటం తో డోర్ మూసుకోగానే సంధ్య జరిగింది గుర్తు చేసుకొని పగల బడి నవ్వుతోంది.  

“నవ్వకండి ఆంటి!! నేను వాళ్ళకు దొరికిపోయాను తెలుసా??”, అన్నాడు శేఖర్.

“దొరికితే దొరికావు లే, వాళ్ళు మన బాపతే. ఇంట్లో చెప్పకుండా వచ్చినట్లు ఉన్నారు. మనల్ను చూసి నేర్చుకుంటారు”, అని శేఖర్ భుజం మీద చెయ్యి వేసింది, సంధ్య.

“ఇప్పటికి ఇక చాలు ఆంటి!! నా నా తంటాలు పడి కింద తమ్ముడ్ని పడుకోబెట్టాను. మీరు మళ్ళీ తాకి వాడిని నిద్రలేపొద్దు. షాపింగ్ అయిపోయాక ఇంట్లో చూసుకుందాం”, అన్నాడు శేఖర్ భయం తో పట్టిన చెమట తుడుచుకుంటూ.

లిఫ్ట్ డోర్ తెరుచుకుంటే, సంధ్య, “సరేలే”, అని చిలిపిగా శేఖర్ పిర్ర మీద గిల్లి బయటకు వచ్చింది.

“అబ్బా!!”, అని శేఖర్ పాంట్ మీదే రుద్దుకుంటూ, “ఉండు!!నీ సంగతి రాత్రి చెబుతా!!” అని సంధ్యకు వినపడేలా అని పక్కనే నడుస్తున్నాడు. 

సంధ్య ఇంకో గంటసేపు 7-8 షాపులు తిప్పి 4 చీరలు కొని, “హమ్మయ్యా!! షాపింగ్ అయిపోయింది” అంది. 

“అప్పుడేనా??” అని శేఖర్ ముందున్న షాప్ వైపు సైగ చేశాడు ఆంటికీ.

అది lingerie షాప్. అవును పాంటీలు కోనాలి కదూ! అనుకుంటూ సంధ్య ముందుకు నడుస్తుంటే శేఖర్ కూడా వెంటే వస్తున్నాడు. 

సంధ్య ఆగిపోయి, “నువ్వెక్కడికి??” అంది శేఖరతో.

“ఇంకెక్కడికి మీతో ఆ షాపింగ్ కే”, అన్నాడు శేఖర్ చిలిపి గా.

“ఆడవాళ్ళు లోదుస్తులు కొంటూ వుంటే చూస్తావా?? నీకు సిగ్గు లేదు??”, అంది సంధ్య.

“మీ వొంటి మీద అవి ఒక్కటే ఉన్నప్పుడు చూసాను, వొంటి మీద ఏమి లేనప్పుడు చూసాను. కొంటూ ఉన్నప్పుడు చూస్తే ఏం అయ్యింది?? ఇందాక మీరు ట్రయల్ రూమ్లో చేసిన దానికంటే ఇది ఏం అంత డేరింగ్ పని కాదులే”, అన్నాడు శేఖర్.

“ఛీ!! వెధవ!!”, అని శేఖర్ డొక్కలో గుద్ది, “బుద్ధిగా కాసేపు ని వయసు అమ్మాయిలకు లైన్ వేస్తూ వుండు, నేను ఇప్పుడే వచ్చేస్తా”, అని సంధ్య ఆ షాప్ లోకి వెళ్ళింది.

శేఖర్ కూడా కాసేపు విండో షాపింగ్ చేసి అటు ఇటు చూసి మళ్ళీ అక్కడికే వచ్చాడు.

“ఇక పద, ఇంటికి వెళ్దాం”, అంది సంధ్య. “అప్పుడే కాదు. మనం వెళ్లాల్సిన చోటు ఇంకోకటుంది”, అన్నాడు శేఖర్.

“ఎక్కడికి??”, అడిగింది సంధ్య. “సర్ప్రైస్!! మీరే చూస్తారు”, అని ముందుకు నడిచాడు శేఖర్.

బైక్ మీద సంధ్య ఎక్కడికి అని ఉత్సుకతతో అడుగుతూనే వున్నా, శేఖర్ చెప్పకుండా వూరించి, ఒక కాలనీ దెగ్గర బైక్ పక్కకు ఆపి ఎవరికో మిస్డ్ కాల్ ఇచ్చాడు.

సంధ్య,శేఖర్ ఏం చేస్తున్నాడా? అని చూస్తూ వుంటే, వాడు బండి ఆపిన పక్క బిల్డింగ్ పైన నుండి, ఒక అమ్మాయి, “శేఖర్!!” అని గట్టిగా పిలిచి చెయ్యి వూపి, పైకి రమ్మని సైగ చేసింది.

“ఎవరు ఈ అమ్మాయి?? ఇక్కడకు ఎందుకు తెచ్చావు??”, అని సంధ్య అడుగుతూ వుంటె, “మీరే చూస్తారుగా!! రండి” అని శేఖర్ సంధ్య ను తీసుకొని ఆ బిల్డింగ్ మెట్లు ఎక్కుతున్నాడు.

అంతలో ఆ అమ్మాయి మెట్ల దెగ్గరే ఎదురుపడి, “ఎప్పుడొస్తానన్నావు?? ఇంత లేట్ ఏంటి??” అంది.

శేఖర్ చేతిలో ఉన్న షాపింగ్ బ్యాగులు చూపించాడు. “రండి ఆంటి!! మీకోసమే ఎదురుచూస్తున్నాం!!”, అంది ఆ అమ్మాయి, ఏదో ముందే పరిచయం ఉన్నట్లు.

సంధ్య వింతగా శేఖర్ వైపు చూస్తుంటే, శేఖర్ నవ్వి ఆ అమ్మాయి తో, “చెప్పాను గా, ఈవిడే విజయ్ మదర్”, అని సంధ్య వైపు చూసి, “ఈ పెద్దక్క గురించి నేను చెప్పలేను. తనె చెప్పుకుంటుంది”, అని అంటుంటె ఆ అమ్మాయి శేఖర్ భుజం మీద కొట్టింది.

“బోడి నువ్వు చెప్పక పోతే, నేను చెప్పుకోలేనా? నమస్తే ఆంటి!! నా పేరు కళావతి. సంవత్సరంనర ముందు వరకు వీడితో,విజయ్ తో కలిసి పని చేసేదాన్ని. నిజం చెప్పాలంటే వీళ్ళు కొత్తగా కంపెనీ లో చేరి నప్పుడు నేనే వీళ్ళకు ఇంచార్జీని. విజయ్ నిన్నే అమెరికా వెళ్లడంట కదా? అసలు మీకు సంగీతం మీద ఇంటరెస్ట్ వుందని విజయ్ ఏ రోజు చెప్పలేదే??”, అని గల గలా మాట్లాడేస్తోంది కళావతి.

“అయ్యో!! మీమల్ని మెట్ల దెగ్గరే నిలబెట్టి మాట్లాడేస్తున్నాను. పైకి రండి. ఈ రోజు పొద్దునే వీడు చెప్పాడు, మీరు 8 ఏళ్లు సంగీతం నేర్చుకున్నారట కదా?? ఇంట్లో విజయ్ వెళ్ళి పోయాక ఆంటికి వొంటరిగా అనిపిస్తుంది, మీ మ్యూజిక్ గ్రూప్లో చేర్చుకొమ్మని ఇంత లేటు గా చెప్పాడు, వెధవ!! ఆఫీసులో కూడా ఇంతే, అన్నిట్లో లేట్!!”, అంటూ పైకి తీసుకెళ్లింది కళావతి.

పైన గది బయట కళావతి సంగీత పాఠశాల అని బోర్డు వుంది. “ఇందాకటి నుండి అయిన సోది అంత చెప్పావు గాని, నీ మ్యూజిక్ గ్రూప్ గురించి, కాలేజ్ గురించి చెప్పలేదు?? ఆంటికీ ఎలా తెలుస్తుంది?”, అన్నాడు శేఖర్. 
 
“ఆవును రా! మరచేపోయాను. సారీ ఆంటి!! చెప్పానే లేదు కదూ. నేను pregnancy అప్పుడు లీవ్ పెట్టి పుట్టింటికి వచ్చానా? మంచి సంగీతం వింటే కడుపు లో బిడ్డకు మంచిదని, ఎప్పుడో కాలేజ్లో నేర్చుకోవడం మానేసిన సంగీతం మళ్ళీ వినడం నేర్చుకోవడం మొదలుపెట్టాను. నా లాగే ఎందరో మధ్యలో సంగీతం నేర్చుకోవడం మానేసిన వాళ్ళు వుంటారు కదా?? అందుకని నేను పాడటం social media లో పెట్టాను, viral అయిపోయాను. అలా చాలా మంది మళ్ళీ సంగీతం నేర్చుకోవాలని నన్ను అడిగితే ఈ మ్యూజిక్ గ్రూప్ మొదలు పెట్టాను. అప్పటి నుండి నేనే మాట్లాడుతున్నాను. మీరేం మాట్లాడరే ఆంటి??” అంది కళావతి.

వచ్చినప్పటి నుండి ఆపకుండా మాట్లాడుతున్న కళావతిని చూసి నవ్వి, “నువ్వు బ్రేక్ ఎప్పుడు ఇస్తావా? మాట్లాడదాం, అని ఆగాను”, అంది సంధ్య.

“నాకు చిన్నప్పుడు వస ఎక్కువ పోశారు ఆంటి. నువ్వైనా ఆపొచ్చుకద రా! శేఖర్. ఆంటికీ బోర్ కొట్టించేశాను”, అంది కళావతి.

“అలా ఏం లేదు లే. నీ గొంతు బావుంది. నువ్వు గల గలా మాట్లాడుతుంటే పాట పాడినట్లే వుంది. అందుకే వింటూ వుండిపోయాను. సరె! మ్యూజిక్ గ్రూప్ అన్నావ్? ఇక్కడ పాఠశాల అని ఉంది??”, అని అడిగింది సంధ్య.

“అదా!! మనం ప్రాక్టీస్ చేసే అప్పుడు, మన పాట అందరికీ వినపడుతుంది కదా? అది విని కాలనీ లో వాళ్ళు, మా పిల్లలకు నేర్పించమంటే 2 నెలల నుండి మొదలు పెట్టాను. అయ్యో!! బయటే నిలబెట్టి మాట్లాడుతున్నాను. లోపలికి రండి, మా మ్యూజిక్ గ్రూప్ను పరిచయం చేస్తాను”, అని కళావతి, సంధ్య చెయ్యి పట్టుకొని లోపలికి తీసుకెళ్లింది.

లోపల సంధ్యకు తన వయసు వారు, తనకంటే చిన్నవారు, తనకంటే చాలా పెద్దవారు 15 మంది కనపడ్డారు. కళావతి చప్పట్లు కొట్టి, “ఈ రోజు నుండి సంధ్య గారు కూడా మన గ్రూప్లో చేరుతున్నారు”, అని అందరికీ అనౌన్స్ చేసింది.

సంధ్య వాళ్ళందరిని పలకరించి, పరిచయం చేసుకుంటోంది. గ్రూప్లో ఒక పెద్దాయన తో మాట్లాడుతూ వుంటే, “మీది ఆ ఊరా? మాది మీ పక్క ఊరే!!”, అని మాట్లాడుతూ వుండగా,“సంధ్య గారికి ఇక్కడ మొదటి రోజు రావటం కాబట్టి, ఇప్పుడు వారు ఒక పాట పాడి మనకు వినిపిస్తారు”, అంది కళావతి.

“అయ్యో!! వొద్దు కళావతి, నేను పాడి చాలా రోజులు అయ్యింది. ఇప్పుడు వొద్దు”, అని సంధ్య భయపడుతూ వుంటే, “పర్లేదు లే అమ్మా, ఇక్కడ పరాయి వాళ్ళు ఎవరు వున్నారు. అందరం సరస్వతి తల్లి బిడ్డలమే కదా, పాడు”, అని మరో పెద్దావిడ ప్రోత్సహించింది.

ఏం చేయాలో తేలిక సంధ్య శేఖర్ వంక చూస్తే, పాడండి, ఆల్ ది బెస్ట్ అన్నట్లు బొటన వేలు చూపించాడు శేఖర్. సంధ్య గొంతు సవరించుకొని, అందరూ తననే చూస్తుంటే ఇబ్బంది పడి కళ్ళు మూసుకొని, “రాధికా కృష్ణా!! తవ విరహే గోపికా .. .. .. ” అంటూ చినప్పుడు నేర్చుకున్న కీర్తన పాడింది.

పాట అయిపోయినా అంతా నిశబ్దంగా వుండటం తో కళ్ళు తెరిచి చూసింది సంధ్య. అందరూ నోరు తెరుచుకొని బొమ్మల్లా తననే చూస్తున్నారు. ఏం అయ్యింది?? అన్నట్లు సంధ్య చూస్తుంటే ఇందాక పాడమన్న పెద్దావిడ నిలబడి చప్పట్లు కొట్టింది. అందరూ లేచి నిలబడి సంధ్యకు standing  ovation ఇచ్చారు. 

చాలా బాగా పాడావు!! అని అందరూ దగ్గరికి వచ్చి మెచ్చుకుంటు వుంటే సంధ్య కళ్ళ లో నుండి ఆనందభాష్పాలు కారాయి.

ఇంతమంది తనను పొగుడుతుంటే చిన్నపుడు తన తొలి గాయాత్రమ్మ గారు, నువ్వు మంచి సింగర్ అవుతావు అని ప్రేమగా దగ్గరకు తీసుకున్న రోజులు గుర్తుకు వచ్చాయి సంధ్యకు.

“శేఖర్ మా గ్రూప్కు కొత్త మెంబర్ని తెచ్చాడు అనుకున్నాం. మీరు ఇంత బాగా పాడతారు అనుకోలేదు. ప్లీజ్ ఆంటి!! మా మ్యూజిక్ కాలేజ్ లో టీచర్గా చేరండి”, అంది కళావతి. 
  
“మొదటి రోజే భయపెట్టొద్దు కళావతి!! నేనేం నేర్పిస్తాను??” అంది సంధ్య. “మీరేం టెన్షన్ పడకండి ఆంటి, నేర్చుకోవడానికి వచ్చేది చిన్నపిల్లలు, వాళ్ళకు బేసిక్స్ నేర్పించండి చాలు. ఇక మాతో పాటు రోజు సాధన చేస్తే మీకే కాన్ఫిడెన్స్ వచ్చేస్తుంది”, అని కళావతి చేతులు పట్టుకొని ప్రోత్సహించేసరికి, సంధ్య కాదన లేక పోయింది.

కాసేపు అలా కొత్తగా అయిన ఫ్రెండ్స్ తో కాసేపు సమయం గడిపి, వాళ్ళతో రేపటి నుండి రోజు వస్తానని, మనసంతా ఆనందంతో  శేఖర్ వెంట ఇంటికి బయలుదేరింది సంధ్య.  

(to be Contd. )