"ப்ளீஸ்... சொன்னா கேளுங்க,... இதையெல்லாம் படிக்காதீங்க"

[johnypowas]

பஞ்சும் நெருப்பும் பக்கதில் இருந்தா பத்திக்காதுன்னு சொல்றே, அதையும்தான் பாப்போம்.”

“நீச்சயம் பத்திக்காது. இது ஈரமான பஞ்சுடி, எந்த நெருப்பும் இதை ஒன்னும் செய்யாது.”

“அவ்வளவு நம்பிக்கையா உனக்கு. சரி நான் சொன்னதை செஞ்சு காட்டு. காலைல நீ ஈரமான பஞ்சா, இல்லை எரிஞ்சு போன பஞ்சான்னு பாக்கிறேன்”

“சரி,...என்ன செய்யணும் சொல்லு.”

அம்மாவின் காதில் புவனா ஆன்டி என்னவோ சொன்னாள்.


அறைக்கு சென்று, அறைக் கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்து, உஸ் அப்பாடா என்று சோஃபாவில் உட்கார்ந்து அங்கே இருந்த டிவியை ஆன் செய்தேன்.

லேசாக கிறு கிறுப்பது போல இருந்தது.

எனக்குப் பின்னாலேயே வந்த அம்மா உள்ளே நுழைந்ததும், அறையை ஒரு முறை சுற்றிப் பார்த்து விட்டு, அங்கிருந்த அழகிய ஆளுயர நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்று, அப்படியும் இப்படியும் திரும்பிப் பார்த்து தன் அழகை ஆடைகளில் சரி செய்து கொண்டாள் .

நான் கண்ணாடி ஜன்னல் வழியாக வெளியே வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில், அம்மா பட்டுப் புடவையிலிருந்து, வழ வழப்பான ஷிபான் புடவைக்கு மாறி இருந்தாள்.

காலையில் பட்டுப் புடவையில் கம்பீரமாகத் தெரிந்தவள், இப்போது ஷிபான் சேலையில் ஸ்மார்ட்டாகத் தெரிந்தாள். அம்மா கட்டி இருந்த மெல்லிய ஷிபான் புடவை, மடிப்பில்லாத ஒற்றையில், அவளின் ஜாக்கெட்டையும் இடுப்பையும் கண்ணாடி போல காட்டியது. நானும் கிளர்ந்தெழுந்த என் உணர்ச்சிகளை கஷ்டப் பட்டு மறைத்து சாதாரணமாக நடந்து கொண்டேன்.



“கார்த்தி தலை கிறு கிறுன்னு சுத்தறாப்பல, உடம்புக்கு என்னவோ பன்னுதுடா. நான் கொஞ்ச நேரம் படுக்கட்டுமா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே,.கட்டிலில் உட்கார்ந்து மல்லாந்து படுத்தவள் சிறிது நேரத்தில் ஆழ்ந்து தூங்கினாள்.

சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருந்த நான் பாட்டு சேனலுக்கு மாற்றி ஒலியைக் குறைத்து டிவியைப் பார்த்துக் கொண்டே, மல்லாந்து படுத்திருந்த அம்மாவை ஓரக் கண்ணால் பார்த்து, அவள் அழகை ரசித்தேன். அம்மாவோடு கட்டிலில் படுத்து அவளை கட்டி அணைத்துக் கொள்ளலாமா என்று கூட தைரியம் கலந்த யோசனை வந்தது.

சில நிமிடம் கழித்து திடீரென எழுந்தவள், என் கண்களை ஊடுறுவிப் பார்த்தபடி,”என்னங்க, இன்னைக்குதான் நம்ம கல்யாண நாள் ஞாபகம் இருக்கா. கார்த்தியும் அமுதாவும் வெளியே போய் இருக்காங்க. இதுதான் நமக்கு நல்ல சந்தர்ப்பம். நீங்க என்னை கவனிச்சு ரொம்ப நாளாச்சுங்க,....ப்ளீஸ்ங்க அந்த சுகத்துக்காக ரொம்ப ஏங்கிப் போய்க் கிடக்கிறேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அம்மா தன் புடவைyaiயை மாராப்பிலிருந்து எடுத்து கட கடவென சுற்றி அவிழ்த்தாள். 


அம்மாதான் எவ்வளவு அழகு! ஏற்கெனவே குளிக்கும் போது அம்மனமாக பார்த்ததுதான் என்றாலும், புடவையை அவிழ்த்துக் கொண்டிருந்த அம்மாவின் அழகை பாவாடை ஜாக்கெட்டில் பார்த்து அதிசயத்து நின்றிருந்தேன்.

அவிழ்த்த புடவையை பெட்டின் ஓரமாகப் போட்டுவிட்டு, நான் ரசிப்பதை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தவள்,” அப்படிப் பாக்காதீங்க உடம்பெல்லாம் என்னவோ பண்ணுது” என்று சொல்லி வெக்கப் பட்டு, முகத்தை கைகளால் மூடிக் கொண்டவளின் அருகே சென்ற நான்,” நீ எவ்வளோ அழகா இருக்கேன்னு இப்பதான் தெரியுது பிலோ”

“எவ்ளோ அழகுங்க?”

“பெருக்க வேண்டிய இடத்தில் பெருத்து, சிறுக்க வேண்டிய இடத்தில் சிறுத்து,... அப்படியே அள்ளி அணைச்சு, கட்டிப் பிடிச்சு, கண்ட இடங்கள்லே முத்தம் கொடுத்து கொஞ்சணும் போல இருக்குடி”

“கொஞ்சுங்களேன் யார் வேண்டாம்கிறது? புருஷன், பொண்டாட்டிய கொஞ்சரது தப்பில்லையே. உங்க பொண்டாட்டிங்க நான். உங்களுக்கு கொஞ்ச உரிமை இல்லையா என்ன? வாங்க வந்து அள்ளி அணைச்சுக்கோங்க”என்று கண்கள் சொருக என் அருகில் வந்தவளை அள்ளி எடுத்து அணைத்து உச்சி மோந்து நெற்றியில் தொடங்கி கண், காது, கன்னம், உதடு என்று கண்ட இடங்களில் காட்டுத் தனமாக முத்தமிட்டு, அவள் முன்னழகு என் நெஞ்சில் மோதிப் பிதுங்க, பின்னழகைப் பற்றி பிசைந்து கொண்டே,...

“அம்மனமா பாக்க ஆசையா இருக்குடி, பாவாடை ஜாக்கெட்டையும் அவுத்துடேன்.” ஏக்கமாய் என் வார்த்தைகள் திக்கித் தினறி வர,....

என் கைப் பிடிக்குள் என் நெஞ்சில் தலை சாய்த்து கண் மூடி சந்தோஷமாக நின்றிருந்தவள், என்ன நினைத்தாளோ திடீரென்று விலகி, பின்னுக்கு நகர்ந்து என்னை மிரட்ச்சியோடு பார்த்து, பெட்டில் கிடந்த புடவையை எடுத்து தன் பாதி நிர்வாணத்தை மறைத்து,...

” ஸாரிடா கார்த்தி!,...என்னமோ தலை சுத்தி கிறு கிறுன்னு!!,.... உங்க அப்பா ஞாபகம் வந்து,!!....ஸாரிடா கார்த்தி!!. தெரியாம கட்டிப் பிடிச்சுட்டேன். மன்னிச்சுக்கடா”என்று சொல்லிக் கொண்டே பின்னுக்கு நகர்ந்து சோஃபாவில் ‘தொப்’ என்று உட்கார்ந்து, தலையைப் பிடித்துக் கொண்டாள்.

என்ன ஆனது அம்மாவுக்கு? என்ற யோசனையில் குழம்பி நின்றிருந்தபோது,

டிவியில் மிதமான ஒலியில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்த் பாடல் காற்றில் மிதந்து வந்து எங்கள் காதுகளில் பாய்ந்தது.

‘நீ கேட்டால் நான் மாட்டேனென்று சொல்வேனா கண்ணா’

ஸ்ரீ பிரியா, கமல் ஜோடி பாடிக் கொண்டிருந்தனர்.

இந்த நேரத்தில் இந்தப் பாட்டு தேவையா? என்று எரிச்சலாக நான் வேற சேனல் மாற்றப் போக,

கொஞ்சம் தெளிவான அம்மா,”டேய் கார்த்தி அதையே வையேண்டா. பழைய பாட்டு கேக்க எவ்வளவு நல்லா இருக்கு. ஆமாம் நீ ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்கே. நாந்தான் ஸாரி சொல்லிட்டேன்ல.”

“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லேம்மா,... திராட்சை ரசம்னு என்ன கொடுத்தாங்களோ தெரியலை. கிறு கிறுப்பா, தலை சுத்தறாப்பல இருக்கு. அவ்வளவுதான்”

“எனக்கு முன்னாலே வந்து தரையிலே உட்காருப்பா. கொஞ்சம் பிடிச்சு விடறேன்” என்று சொல்ல, உட்கார்ந்து அம்மாவின் மடியில் சாய்ந்து டிவி பார்க்க, அம்மா தலையைப் பிடித்து விட்டாள்.

ஆனால், அம்மா என்னை தன் புருஷனாக நினைத்து என்னை கட்டிப் பிடித்த சம்பவம் என் மனத் திரையில் திரும்ப திரும்ப ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அதை மறக்க முடியாமல் நெளிந்தேன்.

“கார்த்தி உனக்கு முடியலைன்னா என் மடியிலேயே படுத்துக்கோடா. எனக்கு தூக்கம் வரும் போது உன்னை எழுப்பறேன்.”என்று அம்மா சொன்னதும் சட்டென்று இதுதான் சமயமென்று தரையில் உட்கார்ந்தபடியே அம்மாவின் மடியில் படுத்துக் கொண்டேன்.

அம்மா மறைப்பாக எடுத்து பிடித்த புடவை அவள் மடியில் கிடந்தது.

அம்மாவின் மடியில் படுப்பதே தனி சுகம்தான். அம்மாவின் தொடைகளின் மென்மையும், தலைக்கு மேலே யாழ்ப்பானம் தேங்காயைப் போல புடவை இல்லாமல் புடைத்துத் தெரிந்த முலைகளின் பருமனும், அந்த தனிமையும் எனக்குப் போதையாக இருந்தது.

படுத்திருந்த என் தலை முடிகளை அம்மா தன் கையால் நீவி விட்டு, தலைக்குள் விரல்களை விட்டு அளைந்தாள்.

பக்கவாட்டில் தலை வைத்து படுத்திருப்பதை விட குப்புறப் படுத்தால், ஒரு கையால் அம்மாவின் தொடையையும், இன்னொரு கையால் அம்மாவின் கொழுத்த குண்டிகளையும் பிடிக்கலாம் என்றெண்ணி பொஷிசன் மாறினேன்.

என் தலையை அம்மாவின் மடியில் இன்னும் ஆழமாகப் புதைத்துக் கொண்டு, நான் நினைத்தபடி என் இடது கையால் அம்மாவின் வலது தொடையையும், வலது கையால் ஒரு பக்க குண்டி கோளத்தையும் பாவாடைக்கும் மேலாக இறுகப் பிடித்துக் கொண்டேன்.

“கார்த்தி”

“என்னம்மா?”

“கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாலே என்ன கேட்டே?”

“இல்லைம்மா,... இனி அது மாதிரி கேக்க மாட்டேன்.”

“பையன், அம்மா கிட்டே கேக்க கூடாததையா கேட்டே? என்ன கேட்டே. உன் ஆசையை மனசு விட்டு சொல்லுப்பா ”

“பொண்டாட்டி மாதிரி நடந்துக்கமாட்டியா?ன்னு கேட்டேன்.”

என் தலையை அலைந்துகொண்டிருந்தவள் என் கன்னத்தை செல்லமாக கிள்ளி,...

”அப்படி ஒரு ஆசையா உனக்கு?!”என்று மெதுவாகக் கேட்டு,

சட்டென்று மென்மையான பெண்மையின் வெக்கம் வந்து முகம் சிவந்தாள். என் தேவையை குறிப்பால் அம்மாவுக்கு உணர்த்திவிட்ட நிம்மதி எனக்கு. எப்படியும் என் ஆசைக்கு அம்மா இணங்கிவிடுவாள் என்ற நம்பிக்கை எனக்கிருந்தது.

“சீ,... போக்கிரி. பெத்த அம்மாவையே உன்னோட பொண்டாட்டியா ஆக்கிக்க ஆசைப் படுறியே,.... கடன்காரா” என்று சொல்லி வெக்கம் தாளாமல் சிவந்த முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.

அம்மாவுக்கு என் ஆசை முழுவதுமாகப் புரிந்துவிட்டது. அந்த நினைப்பே எனக்கு கிளு கிளுப்பாக இருந்தது. அம்மாவின் வெக்கம் அவளுடைய ஆசையை எனக்கு தெரிவித்து விடாமல் தடுத்தது.

“ப்ளீஸ்மா,....அம்மனமா நாம ரெண்டு பேரும் கட்டிப் பிடிச்சு படுத்துக்கணும்” என்று காம மயக்கத்தில் அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்தேன்.

வெக்கம் கலந்த புன்னகையுடன் என் பக்கம் திரும்பியவள்,” கண்ணா கார்த்தி, என்னாலேயும் இனிமேலும் பொருத்திருக்க முடியுமான்னு தெரியலை. உன் ஆசைப் படி நடந்துக்க நான் முடிவெடுத்துட்டேன். ஆனா, இங்க வேண்டாம். நம்ம ஊருக்குப் போய் கடவுளுக்கு முன்னாலே நின்னு, உங்க அப்பா மத வழக்கப்படி தாலி கட்டியோ, இல்லை எங்க மதப்படி மோதிரம் மாத்தியோ என்னை உன் பொண்டாட்டியா ஆக்கிக்க. அதுக்கப்புறம் ஒரு நல்ல நாள் பாத்து உனக்கு வேணும்கிறதை கொடுக்கிறேன். இல்லைன்னா எனக்கு உறுத்தலாவே இருக்கும்.”

“சரிம்மா. உன் ஆசைப்படியே நடக்கட்டும். ஆனா, அதுவரைக்கும் கட்டிப் பிடிச்சு படுத்துக்கலாம்மா”

“ம்,..சரி. ஆனா எல்லை மீறக் கூடாது.”

“சரிம்மா.”

“என் செல்ல ராஜான்னா, ராஜாதான்.” என்று சொல்லி கொஞ்சி கட்டிலில் படுக்க, நான் சீறி வரும் உணர்ச்சிகளை சிரமப்பட்டு அடக்கிக் கொண்டு, அம்மாவை கட்டி அணைத்து படுத்தேன்.

காலை சுப வேளை, முகூர்த்த நேரத்தில் வந்திருந்த மக்கள் அட்சதை தூவ சுரேஷ், அவன் சித்தி பொண்ணு கழுத்தில் தாலி கட்ட, அவன் சித்தப்பாவும் சித்தியும் வாழ்த்தி ஆசி வழங்க, சுரேஷின் திருமணம் இனிதே முடிந்தது.

அம்மாவும் புவனாவும் தனியாக பேசிக்கொண்டிருந்தனர். நானும் சுரேஷும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.

“என்ன பிலோ,... எல்லாம் நல்ல படியா முடிஞ்சுதா? ஒன்னும் முடிஞ்ச மாதிரி தெரியலையே? அதுக்குத்தானே ரெண்டு பேருக்கும் ஒயின் கொடுத்தேன்.”

“ நானும் நீ சொன்ன மாதிரி நடிச்சேன். ஆனா, முழுசும் இடம் கொடுக்க முடியலை. ஊருக்கு போய் ஒரு நல்ல நாள்லே முறையா அவனுக்கு என்னை கொடுக்கலாமுன்னு இருக்கேன்.”

“எப்படியோ, சீக்கிரம் நடத்தி முடிச்சிடு. வர்ற பத்தாவது நாள் கூட நல்ல முகூர்த்த நாள்தான் அன்னைக்கு கூட வச்சுக்கங்களேன்.”

“ஆமாம் புவனா. அப்படிதான் நெனைச்சுகிட்டு இருக்கேன். ஆனா அமுதா இருக்காளே. அதான் எப்படின்னு யோசிக்கிறேன்.”

“அதான் நாலைஞ்சு வீடு தள்ளி அவளுக்கு ஒரு ஃப்ரன்ட் இருக்கிறதா சொன்னியே. அவளை அமுதாவுக்கு துணையா படுக்கச் சொல்லிட்டு, நீயும், கார்த்தியும் என் வீட்டுக்கு வந்துடுங்களேன். நான் அப்ப அங்கதான் இருப்பேன்.”

“இதுவும் நல்ல யோசனைதான்டி. நீ அங்க வந்துட்டு போன் பண்ணு. நான் அங்க வர்றதைப் பத்தி அப்புறம் சொல்றேன்.”

சுரேஷோடு பேசிக்கொண்டிருந்த நான், அவனுக்கு வாழ்த்துகள் சொன்னேன்.

“சந்தோஷமான மண வாழ்க்கைக்கு வாழ்த்துகள் சுரேஷ். பெருந்தன்மையா, சித்தப்பா செஞ்ச தப்புக்கு நீ பொருப்பேத்துகிட்டே.”

“ஆமாம் கார்த்தி. அதை தப்புன்னு சொல்ல முடியாது. ஆனா, என் ஆசைக்கு சித்தியை விட்டுக் கொடுத்த சித்தப்பாவுக்கு நான் இது கூட செய்யலைன்னா எப்படி? சித்தியும் இப்ப சந்தோஷமா இருக்காங்க.”