Incest சொல்லவோ,....சுகமான கதை சொல்லவோ....

[monor]

“என்னங்க இது?ஊருக்கு போற நேரத்துல அங்கே இங்கே கையை வச்சுகிட்டு. கிளம்புங்க டைம் ஆய்டுச்சு.”

“இருடி. உன் மருமக காஃபி போடப் போய் இருக்கா. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல வந்திடுவா. காபியை குடிச்சிட்டு கிளம்பிடலாம்.”

“மருமகளா?!!”

“ஆமாம். கார்த்திக்குக்கு, கவிதாதான் இனிமேல் பொண்டாட்டி. உங்க மகன் கார்த்திக்குக்கு பொண்டாட்டின்னா, உங்களுக்கு மருமகதானே?!!”

“ச்சீய்!!,….அவ இப்போதைக்கு வர மாட்டா. அவ வர்றதுக்கு இன்னும் அரை மணி நேரம் ஆகும்”

“எதை வச்சு சொல்றே?”

“கார்த்திக் இப்பதானே உள்ளே போய் இருக்கான்.” என்று சொல்லியபடியே வெக்கத்தில் முகம் சிவந்தாள்.

“ஏய்,...வசந்தா!!”

“ம்,...”

“இன்னைக்கு எவ்ளோ அழகா இருக்கே தெரியுமா?”

“எவ்ளோ அழகா இருக்கேன்?”

“ட்ரெயின் டிக்கட்டை கேன்சல் பண்ணிட்டு , இன்னைக்கு பூரா அஜால், குஜால் பண்ணனும்கிற அளவுக்கு அழகா இருக்கே.”

“இந்த ஐஸ் வைக்கிற வேலை எல்லாம் வேண்டாம். ஆபீஸுக்கு லேட்டாகுது கிளம்புங்க.” என்று சிணுங்கி கொஞ்சினாள்.

மடியில் உட்கார்ந்திருந்த என் மாமியாரின் மத மதர்த்த, ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கித் தெரியும் முலைகளைப் பார்த்த நான், ஒரு கையால் அதைத் தொடப் போக, சட்டென்று என் கையை தட்டி விட்டவள்,….

” கவிதா, உன் புருஷனைப் பாரு. ஊருக்கு கிளம்ம்,... அஹ்,... ஸ்ஸ்ஸ்,... ம்ம்ம்ம் ”என்று உளர, என் மாமியாரின் உதடுகள் என் உதடுகளுக்குள் வசமாக மாட்டிக் கொண்டது என்பதை சமையல் கட்டிலிருந்த கார்த்திக்கும் கவிதாவும் புரிந்து கொண்டிருப்பார்கள்.

எங்களை தனியே விட்டு விட்டு சமைலறைக்குள் சென்ற கார்த்திக், பாலை பாத்திரத்தில் ஊற்றி அடுப்பில் வைத்துக் கொண்டிருந்த கவிதாவின் பின் பக்கமாக போய் நின்று, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விரைத்து நிமிர்ந்து கொண்டிருந்த சுன்னியை, அவள் நைட்டியை நீள வாக்கில் உள்வாங்கி கவர்ச்சிக் காட்சியளித்த புடைத்த பூசனிக்காய் குண்டிப் பிளவில் பதிய வைத்து, இதமான வெது வெதுப்பை ரசித்து, சிறு சிறு ரோமங்கள் வளர்ந்து சுருண்டிருந்த அவள் சிவந்த பின்னங்கழுத்தில் முத்தமிட்டான்.

கூச்சத்தில் சிலிர்த்து மெதுவாகத் திரும்பிப் பார்த்தவள்” கொஞ்சம் இருங்கண்ணா. காபி போட்டு கொடுத்திட்டு வந்திட்றேன். நேரமாச்சு. ட்ரெயினுக்கு கிளம்ப டைம் ஆகலையா?.” என்றாள்.

“அதுக்கு இன்னும் டைம் இருக்கு. நீ மனசு வச்சா ஒரு ஷாட் கூட போட்டுட்டு பஓகலாம். நீ மெதுவா காபி போடு” என்று சொல்லியபடி, அவள் கழுத்து வாசனையை முகர்ந்து, அவள் காது மடலை அவன் முன் பற்களால் மெதுவாக கவ்வ,”ஸ்ஸ்ஸ்,... என்ன இது? காலைலேவா? விடுங்கண்ணா? ஆசையைப் பாரு. முதல்ல ரூர்கேலா போய் அம்மாவை நல்லா கவனிச்சு, அவங்களுக்கு பொறக்கப் போற தம்பியையோ தங்கச்சியையோ, என் கைல கொண்டாந்து கொடுத்துட்டு, அப்புறம் என்ன வேணும்னாலும் பண்ணிக்கோங்க. இப்ப ஊருக்கு கிளம்பற வழியைப் பாருங்க.”


“உன்னை பிரிஞ்சு இருக்கிறது கஷ்டமா இருக்குமேடி!!”


“ஒரு வருஷம் ஓடறதே தெரியாது. அனேகமா, எனக்கும் வயித்துல உங்க மூலமா குழந்தை உண்டாகி இருக்கும்ன்னு நினைக்கிறேன். அடிக்கடி மயக்கமா வருது. குமட்டலா இருக்கு.”


“டாக்டர் கிட்டே போய் செக் பண்ண வேண்டியதுதானே?”

“உங்களை ஊருக்கு அனுப்பி வச்ச்சிட்டுதான் போய் செக் பண்ணனும். அனேகமா அது பாசிட்டிவ்வாதான் இருக்கும்.”

“ நீயும் குழந்தை பெத்துகிட்டு, அருணும் நீயும் ரூர்கேலா வந்துடுங்க. அங்கே மாப்ளே ஆசைப்பட்டமாதிரியும், நீ ஆசைப்பட்டமாதிரியும் சந்தோஷமா வாழலாம். அது சரி. தினமும் பால் எவ்வளவு வாங்குறே”

“ஏன்,…உங்களுக்கு தெரியாதாக்கும்?”

“சும்மா சொல்லேன்.”

“நீங்களும் நானும் மட்டும் இருந்தா அரை லிட்டர். அவரும் , அம்மாவும் வந்துட்டா ஒரு லிட்டர். ஏன், எதுக்கு கேக்குறீங்க.”

“நாம இருக்கிறப்ப பால் வாங்காதே.”

“அப்புறம், காலைலே காபிக்கும், நைட்ல பாலுக்கும் எங்கே போறதாம்?”


“அதுதான் காராம் பசு மாதிரி முன்னாலே ரெண்டு பால் குடம் உனக்கு பெருத்துக் கிடக்குதே, அதிலேர்ந்து பால் கறந்துக்கலாம்.”

கார்த்திக் பக்கம் திரும்பி ஒரு மாதிரியாக முறைத்துப் பார்த்தவள், “ச்சீய்!!,... போங்க அந்தப் பக்கம். காலைல வந்து, அதையும் இதையும் சொல்லி மூடை கிளப்பிகிட்டு ” என்று சொல்லி ஸ்டவ்வை பற்ற வைக்கப் போனவளின் வயிற்றில் கை கொடுத்து, அவனோடு சேர்த்து இறுக அனைத்து, பருத்துக் குலுங்கிய முலாம் பழ முலைகளை கைக்கொன்றாக அள்ளி எடுத்துப் பிசைய, அவன் இடது தோளில் தன் தலையை சாய்த்துக் கொண்டவள்,”ஹும்! என்னங்க இது?!! இப்படிப் பண்றீங்க. அவங்க கிளம்பட்டும். அப்புறம் ஆற அமர வச்சுக்கலாமே” என்று கொஞ்சி கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.

அவனும் அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, நைட்டியின் மேல் பக்க இரண்டு பட்டன்களை விலக்கி, அவள் விம்மிப் பெருத்த முலைகளை மேல் பக்கமாக மெதுவாகத் தடவிக் கொண்டே, அவள் இதழ்களை கவ்வி சுவைத்துக் கொண்டிருந்த நேரம், “கவிமா,... காபி போட லேட்டாகும்ன்னா சொல்லு, நாங்க கிளம்பறோம்” ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்த நான் அத்தையின் முலைகளை கசக்கியபடியே குரல் கொடுத்தேன்.

“இருங்க. இதோ ஆச்சு. அஞ்சு நிமிஷம் வந்திட்றேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே கார்த்திக்கிடமிருந்து விலகி, மள மள என்று அடுப்பைப் பற்ற வைத்து, பாலைக் காய்ச்சி காபி போட்டுக் கொண்டிருக்க, கார்த்திக் ஹாலுக்கு வந்தான்.

கார்த்திக் ஹாலுக்கு வந்த போது, என் மாமியார் வாயைத் துடைத்தபடி புடவை முந்தானைக்குள் கையை விட்டு, விடுபட்டிருந்த ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கோர்த்தபடியே என் மடியிலிருந்து வெட்கத்துடன் எழுந்து சோபாவில் உட்கார்ந்தாள்.

ஹாலுக்கு வந்த கார்த்திக் அவன் அம்மா அருகில் உட்கார்ந்து, அவள் முகத்தைக் கவனித்தான். பவுடர் கலைந்திருக்க, முகம் சற்று வேர்த்திருந்தது. கீழ் உதடு காயம் பட்டு சிவந்து கிடந்தது.

“அம்மா, கண்ணாடியைப் பாத்து கொஞ்சம் டச் அப் செஞ்சுக்கோ. பூ எல்லாம் கசங்கிப் போச்சு பார். அதை எடுத்து கீழே போட்டுடு” என்று அவளுக்கு மட்டும் கேட்கிற மாதிரி கார்த்திக் சொல்லிக் கொண்டிருக்க,...

“அம்மா, அந்த பூவை கீழே போட்டுடு. நான் வேற பூ தர்றேன்” என்று சொல்லியபடியே நான்கு பேருக்கும் காபி போட்டு, ஒரு ட்ரேயில் எடுத்து வந்தாள் கவிதா.

கூந்தலில் சூடி இருந்த பூச்சரத்தை எடுக்க இரு கைகளையும் தலைக்கு பின்னால் கொண்டு போன போது என் மாமியாரின் ஜாக்கெட்டின் அக்குள் பகுதியில் ஈரம் படர்ந்து, என் கவனத்தை ஈர்த்தது.

கவிதா எனக்கு காபியைக் கொடுத்து விட்டு, கார்த்திக் முன்னே நன்றாக குனிந்து காபியை தட்டோடு நீட்டினாள். நைட்டியின் முன் பக்க இரண்டு பட்டன்கள் விடுபட்ட நிலையில், கவிதாவின் பழுத்த மாங்கனிகள் பள பளத்து நைட்டியை விட்டு வெளியே வர பிதுங்கித் தெரிய, “என்ன அப்படி பாக்கறீங்க? உங்களுக்குத்தான் எடுத்துக்கோங்கண்ணா.” என்று புன்னகைத்தபடியே சொன்னாள்.

எதை எடுப்பது என்று எண்ணத்துடனே, காபிக் கோப்பையை கையில் எடுத்தபடியே கவிதாவின் நைட்டிக்குள் மறைந்தும் மறையாமலிருந்த முலை அழகை பார்த்து ரசித்தான்.

நானும் அந்த இலைகள் மறைத்த மாங்கனி அழகை ரசித்தேன்.


கார்த்திக் காபியை எடுத்துக் கொண்டதும் கவிதா என் அருகில் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டாள்.

நைட்டியின் முன் பக்க பட்டன்கள் இரண்டு நீக்கப் பட்டிருப்பதைப் பற்றியோ, விலகிக் கிடந்த நைட்டியின் முன் பக்கம் பிதுங்கி, வெளி வரத் துடிக்கும் முலைகளைப் பற்றியோ, அவை எங்கள் மூவரின் கண்களுக்கு காட்சியாவதைப் பற்றியோ அவள் கொஞ்சம் கூட கவலைப் பட்டதாகத் தெரியவில்லை.


கவிதா என்னைப் பார்த்து அர்த்தத்தோடு சிரிக்க, நான் தலை குனிந்து கொண்டேன்.

என் மாமியாரும், கார்த்திக்கும் ட்ரெயினில் ஏறிக் கொள்ள, ட்ரெயின் ரூர்கேலா நோக்கி புறப்பட்டது.

நானும் கவிதாவும் சேர்ந்து, மகிழ்ச்சியுடன் டாட்டா காட்டினோம்.

அடுத்த ஒரு வருடம் எப்படி ஓடியது என்றே தெரியவில்லை.

ஒரு நாள்.கார்த்திக்கும் அவன் அம்மாவும் கையில் ஒரு குழந்தையோடு வந்தார்கள்.


கவிதா அவள் அம்மாவையும், அவள் குழந்தையையும் நன்றாக கவனித்துக் கொண்டாள்.

ஆறு மாதம் கழித்து எனக்கு ரூர்கேலாவுக்கு ட்ரான்ஸ்பர் வர, நானும் அத்தையும் ரூர்கேலா புறப்பட்டோம்.

கர்ப்பினியாக இருந்த கவிதாவை கார்த்திக் அக்கறையாக கவனித்துக்கொள்ள, கார்த்திக்கும், கவிதாவும் சென்னையிலேயே குடித்தனம் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

ஆசைப்பட்டபடி வாழ்க்கை இனிமையாகப் போய்க் கொண்டிருக்கிறது.


நிறைவு.