Adultery దృశ్యం - సరికొత్తగా

[Manjeera]

ఊర్లోకి వచ్చీ రావడంతోనే జ్యోతి ఇంటిపైన నిఘా పెట్టాడు వీరభద్రం. ఇద్దరు  సెక్యూరిటీ వాళ్లను ప్రత్యేకంగా జ్యోతి అలవాట్లు, దినచర్య మరియు వాళ్ళ ఇంటికి రోజూ వచ్చి పోయేవాళ్ళ వివరాలు తెలుసుకోడానికి పురమాయించాడు. ఆ ఎంక్వైరీలో భాగంగా కనకారావు ఫోటో దొరికింది వీరభద్రానికి. ఆరోజు రాత్రి కారులో వీడితోనే కనబడింది జ్యోతి. వాళ్ళిద్దరికీ లింకు ఉందని గ్రహించడానికి ఆట్టే సమయం పట్టలేదతనికి. కనకారావుని అడ్డు తొలగించకపోతే జ్యోతి చిక్కదని అర్ధమయిందతనికి. వెంటనే అతని మనసులో ఒక ప్లాను రూపుదిద్దుకోసాగింది. 


********

“ఏమైందండి కనకారావు గోరు? ఎందుకలా నీరసంగా ఉన్నారు?” యధాలాపంగా అడిగాడు తాపీ మేస్త్రి ఒకడు. 

“ఏం చెప్పమంటావ్ లోవదొర? పది రోజులనుండి బిల్లులు పాసు కావడం లేదు. ఆరా తీస్తే ఇక్కడికి కొత్తగా వచ్చిన ఆఫీసర్ నుంచి ఏదో కంప్లైంట్ వచ్చిందంట. ఆయనకి అంతా ఓకే అంటే పాసవ్వుద్దంట బిల్లు. అందుకోసం ఆయనతో NOC సంతకం చేయించుకురమ్మని చెప్పారు రెవిన్యూ ఆఫీసులో. తీరా స్టేషనుకి వెళ్తే కనీసం నా గోడు పట్టించుకునే నాథుడే కనపడటం లేదు. ఇదుగో అదిగో అని రోజులు దాటేస్తున్నారు. మొత్తం క్వార్టర్స్ డబ్బులు లాక్ అయిపోయాయి. పేమెంట్లు అంటూ అందరూ గోల” గోడు వెళ్లబోసుకున్నాడు కనకారావు. 

“అవునాండీ. అయ్యో. నేను కూడా మా పేమెంట్ కోసమే వచ్చానండి. అయితే మీ బిల్లు ఇప్పట్లో రాదంటారా?” నీరసంగా అడిగాడు లోవదొర. 

అతనికి కనకారావు బదులిచ్చేలోగా..... 

“అలా అడిగితే ఎప్పడికీ ఇవ్వర్రా దొరా. ఏటండీ కనకారావు గోరు? మీ పనులు మాత్రం క్రమం తప్పకుండా చేపించేసుకొని మా డబ్బులు ఇవ్వడానికి సాకులు చెప్తున్నారా? ఇప్పటికే చాలా అలీసం అయిపోనాది. మర్యాదగా మా డబ్బులు రేపటిలోగా ఇవ్వలేదంటే మా తడాఖా చూపిస్తాం. రారా దొరా. రేపు మనవేటో చూపిస్తే గానీ ఈ కాంట్రాక్టరుకి అర్ధం గాదు” కోపంగా అరుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు బాగా లావుగా, దిట్టంగా ఉన్న ఇంకొక మేస్త్రీ. 

ఇదెక్కడి పితలాటకంరా దేవుడా అనుకుంటూ అక్కడే కూలబడ్డాడు కనకారావు. 

ఇంకొక వారం గడిచింది. ఈలోగా నలుగురు మేస్త్రీల చేత అక్షింతలు వేయించుకున్నాడు కనకారావు. ఇంకా ఆలస్యం అయితే ప్రస్తుతం జరుగుతున్న పనులు కూడా ఆపేసి వెళ్లిపోతామని బెదిరించారు మేస్త్రీలు, వాళ్ళ కూలీలు. 

ఇంకో రెండు రోజుల తర్వాత ఎవరికీ కనపడకుండా దాక్కోడం మొదలెట్టాడు కనకారావు. నిన్న ఒక మేస్త్రీ చేతిలో నాలుగు కవుకు దెబ్బలు తినేసరికి ఒళ్ళంతా అదిరిపోయిందతనికి. ఇంక  ఆ ఆఫీసర్ తో తాడో పేడో తేల్చుకోవాలి అని దొంగచాటుగా స్టేషన్లోకి ఎంటరయ్యాడు. ఆరోజు అతని అదృష్టదేవత కరుణించింది. వీరభద్రం తాపీగా తన కేబిన్లో కూర్చుని కునికిపాట్లు పడుతున్నాడు. సరాసరి అతని ముందు నుంచుని చిన్నగా దగ్గాడు కనకారావు. 

నిద్ర చెడగొట్టింది ఎవడా అని కోపంగా చూసాడు వీరభద్రం. వచ్చింది కనకారావు అని గమనించి రౌద్రుడయిపోయాడు. ఊర్లోకి వచ్చినా ఇన్నాళ్లు జ్యోతికి దగ్గర కాలేకపోయాననే అసహనం, తనకంటే ముందే దాని ముంతలో వేలెట్టాడన్న అక్కసుతో “ఎవడ్రా నువ్వు? పెర్మిషన్ లేకుండా ఇలా లోపలకి వచ్చేయడమేనా?” అంటూ పెటేల్మని లాగి ఒక్కటిచ్చాడు వీరభద్రం. 

దెబ్బ చెవి దగ్గర తగిలిందేమో… గూబ గుయ్యిమనడంతో పాటుగా చెవిలో ఝంకారం మోగిందతనికి. తేరుకునేసరికి రెండో చెంప కూడా పగిలింది. తనని ఇన్నాళ్లు తిప్పించుకోవడమే కాకుండా ఇప్పుడు ఉత్తిపుణ్యానికి కొట్టేసరికి అతనికి కోపం నషాళానికి అంటింది. 

“ఏంటండీ కొడుతున్నారు. బిల్లులు ఆపేయడమే కాకుండా ఇలా అడగడానికొస్తే కొడతారా. మీ పై ఆఫీసర్లకు ఫోన్ చేస్తానుండండి” బెదిరించాడు కనకారావు. 

“చా. సరే చెయ్యి. టూ నాట్ టూ. ఒక స్ట్రాంగ్ చాయ్ చెప్పవయ్యా. వీడేదో హీరో పోజులు కొడుతున్నాడు.” అన్నాడు. 

అతను తనని లెక్కచేయడం లేదన్న అక్కసుతో తనకి పరిచయం ఉన్న ఒక పెద్ద నాయకుడికి ఫోన్ చేశాడు కనకారావు. మొదట్లో తనకి సపోర్టు చేసి పదినిమిషాల్లో ఆ ఆఫీసర్ ని సస్పెండ్ చేయింస్తాను అని బీరాలు పలికి ఆ ఆఫీసర్ పేరు అడిగాడు. వీరభద్రం పేరు చెప్పేసరికి అటునుండి ఆ నాయకుడి నోట మాట రాలేదు. పైపెచ్చు ఇలా చెప్పాడు. “చూడు కనకారావు. నువ్వు నాకు చాలా హెల్ప్ చేసావ్ కాబట్టి చెప్తున్నా. ఈ వీరభద్రంకు పెద్దాయనకు కూడా చాలా పనులు చేసిపెట్టాడు. పేరుకి ఆఫీసర్ కానీ వీడి జోలికి పై అధికార్లు కూడా రారు. ఇప్పటికి వాడు చేసిన ఎంకౌంటర్లకి సాక్ష్యం కాదు కదా, కేసు కూడా లేదు. వాడు ఇప్పటికిప్పుడు నిన్ను కాల్చిపడేసినా అడిగే నాథుడే లేడు. మీ ఇద్దరి మధ్య ఏముందో నాకు తెలీదు కానీ త్వరగా సంధి చేసుకో. అన్నట్టు. నువ్వు నాకు కాల్ చేసినట్టు అతనికి చెప్పకు. ప్లీస్” అని ఫోన్ కట్ చేసాడు. 

5 సార్లు నాయకుడైన అయిన అతని నోటివెంట భయాన్ని వింటాడని ఎప్పుడూ  ఊహించలేదు కనకారావు. వెంటనే ఫోన్ కింద పడేసి వీరభద్రం కాళ్ళ మీద పడిపోయాడు. “సార్, నన్ను క్షమించండి సార్. మీరెవరో తెలీక ఏదేదో వాగేశాను. నేను ఈ బిల్డింగ్ కట్టించిన కాంట్రాక్టర్ ని. నా బిల్లులు పాసవ్వకపోయేసరికి రెవిన్యూ ఆఫీసులో ఎంక్వయిరీ చేస్తే మీరేదో ఆపమన్నారంట. నా మీద కరుణించి నా బిల్లులు పాస్ అయ్యేలా చూడండి సార్. రోజూ బయటకెళ్లాలంటే భయమేస్తుంది సార్. మేస్త్రీలు, కూలీలు ఎక్కడ కొడతారోనని. దయచేసి నాకు NOC ఇప్పించండి” అంటూ దీనంగా వేడుకున్నాడు. 

“చేద్దాం లే కానీ నువ్వు నాకొక ప్రామిస్ చేయాలి” నవ్వుతూ అన్నాడు వీరభద్రం. 

“చెప్పండి సార్. ఏం చెయ్యాలి. నా చేతనయ్యిందయితే చేసేస్తాను” సిన్సియర్ గా అడిగాడు కనకారావు. 

“ఈ మధ్య నీకు జ్యోతి అనే ఒక చిలక దొరికిందట కదా. నాకు చిలకాకుపచ్చ రంగంటే చాలా ఇష్టం. అందుకే చిలకలన్నా ఇష్టం. అయితే నా చిలకని ఇంకే గుడ్లగూబలు చూడడం నాకు ఇష్టం లేదు. మరి మర్చిపోతావా ఆ చిలకని?” టీ  తాగుతూ నవ్వాడు వీరభద్రం.       

అతను ఎవరిగురించి అంటున్నాడో అర్ధమైన కనకారావు…. “మీరింత చెప్పాక ఆ ఇంటివైపు కన్నెత్తి కూడా చూడను. నన్ను వదిలేయండి. నా బిల్లులు పాస్ చేయించండి” అంటూ చేతులు జోడించి వేడుకున్నాడు కనకారావు. 

దీనంగా చూస్తున్న కనకారావు కళ్ళలోకి క్షణకాలం తీక్షణంగా చూసాడు వీరభద్రం. ఆ చూపుల్లో క్రూరత్వం గమనించిన కనకారావు భయంతో కంపించిపోయాడు. చలికాలంలో చెరువులో మునిగినవాడిలా వణికిపోతున్న కనకారావుని చివరిగా ఒకసారి చూసి బిల్డింగ్ బయటకు నడిచాడు వీరభద్రం.   

జాలిగా చూస్తున్న వర్కర్ల చూపులు తట్టుకోలేక మేస్త్రీలకు పనులు పురమాయించేసి ఆరోజుకి ఇంటికెళ్లిపోయాడు కనకారావు. 

********

కనకారావుకి వార్నింగ్ ఇచ్చి నెల రోజులు గడిచిపోయింది కానీ జ్యోతిని ఎలా దారిలో పెట్టాలో అర్ధం కావడం లేదు వీరభద్రానికి. కావాలంటే రాంబాబుని దూరంగా పంపించి ఆమెను బలాత్కారం చేయవచ్చు కానీ వీరభద్రానికి అలా ఇష్టం లేదు. జ్యోతి తనంతట తానుగా వచ్చి అతని ఒళ్ళో వాలాలి. జ్యోతి లాంటి ఆడదాన్ని పెర్మనెంట్ గా ఉంచుకోవాలి. తనకు నచ్చినప్పుడల్లా ఆమె తనను తడిదేరిన పూకుతో ఆహ్వానించాలి. దానికి జ్యోతి మనస్ఫూర్తిగా తనకు లొంగాలి అనుకున్నాడు వీరభద్రం. అయితే ఏం చేయాలో వీరభద్రానికి తోచడం లేదు. ఆ రాత్రి తన గదిలోకి వచ్చిన కాంచనని సలహా అడిగాడు వీరభద్రం. 

మంచం మీద వెల్లకితలా పడుకున్న వీరభద్రం పైకి ఎక్కి అతని మొహం మీద గొంతుక్కూర్చుని తన పూకుని అతని నోటికి అందిస్తూ ఒక ప్లాన్ చెప్పింది కాంచన. తన గీటురాయి నాలుకతో ఆమె పూకుని నాకుతూ ఆమె ప్లాను వినసాగాడు వీరభద్రం. 

********
సాయంసంధ్యా చీకట్లు రాజవరాన్ని కమ్ముకుంటూండగా రోడ్డు మీద దుమ్ము లేపుకుంటూ ఎంటరయ్యింది గవర్నమెంట్ జీపొకటి. సరిగ్గా రాంబాబు కేబుల్ ఆఫీస్ ముందు ఆగిందది. అందులోంచి ఠీవిగా నలుగురు రెవెన్యూ ఆఫీసర్లు దిగి కేబుల్ ఆఫీస్ లోకి నడిచారు. వచ్చీ రావడంతోనే రాంబాబుని ఒక రూములోకి తీసుకుపోయి, అతని ఫోను లాక్కుని, అతన్ని రకరకాల ప్రశ్నలతో ముంచెత్తారు. 

“కేబుల్ ఆఫీస్ కి లైసెన్స్ ఉందా?” 
“కలెక్షన్లకు రికార్డులు ఉన్నాయా?”
“రాత్రిపూట బూతు సినిమాలు వేస్తున్నారని కంప్లైంట్ ఉంది. అది పెద్ద నేరం తెలుసా.” అంటూ రకరకాల ప్రశ్నలు అడిగేసరికి రాంబాబుకి ఏం చేయాలో తోచలేదు. అసలు వాళ్ళు అడిగిన సగం ప్రశ్నలు అర్థం కాలేదు కూడా. అర్ధరాత్రి ఒంటిగంట వరకూ ఇలా ప్రశ్నలతో విసిగించి చివరకు తేల్చిందేంటంటే రాంబాబు వాళ్లకు 10 లక్షలు లంచం సమర్పించుకోవాలి లేదా కేసులో బుక్కయ్యి జైలుకు వెళ్ళాలి అని. వాళ్ళ మాటలు వినగానే కాళ్ల కింద భూమి కంపించినట్టయ్యింది రాంబాబుకి. తాను అంత డబ్బు ఇచ్చుకోలేను, తనకి ఇద్దరు ఆడపిల్లలు ఉన్నారు అని ఎంత ప్రాధేయపడినా వాళ్ళు వినలేదు. ఏం చేయాలో తోచని నిస్సహాయ స్థితిలో, కళ్ళలో నీళ్లు చిప్పిల్లుతుండగా పక్కనే ఉన్న సోఫాలో కూలబడిపోయాడు రాంబాబు. 

సరిగ్గా అదే టైములో కేబుల్ ఆఫీస్ లోకి ఎంటరయ్యాడు ఆఫీసర్ వీరభద్రం మరియు అతని టీమ్. అతను లోనికి రాగానే ఎదురుగా సోఫాలో కూలబడి కన్నీళ్లు కారుస్తున్న రాంబాబు కనిపించాడు. “ఏమైందండి? ఎందుకు ఏడుస్తున్నారు? ఎవరు వీళ్లంతా?” అడిగాడు వీరభద్రం. రాంబాబు ఏ సమాధానం ఇవ్వకుండా స్తబ్దుగా ఉండిపోయేసరికి వీరభద్రంతో ఎంటరయిన నలుగురు సెక్యూరిటీ వాళ్లు అక్కడే ఒక మూలలో ఉన్న రెవిన్యూ ఆఫీసర్లను చూసి “రేయ్. ఎవర్రా మీరు? ఏంటి మీకు రాజవరంలో పని?” అని గద్దించారు.

ఆ రెవిన్యూ ఆఫీసర్లు ఏమాత్రం తొణక్కుండా జరిగింది చెప్పారు. అంతా విన్న వీరభద్రం కోపంగా లేచి అందులో ఒక ఆఫీసర్ని లాగి కొట్టాడు. “చెకింగ్ చేయడానికి ఇదేనా టైము? అందులోనూ లోకల్ సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్ కి ఇంఫార్మ్ చేయకుండా ఎందుకు వచ్చారు? అసలు కేబుల్ కనెక్షన్లకు, రెవెన్యూకి ఏంట్రా సంబంధం? ఇతను ఎవరో తెలుసా? నాకు చాలా ఆప్తుడు. నా పేరు వీరభద్రం. మీ బాసు నాకు బాగా తెలుసు. నా మనుషులను టచ్ చేస్తున్నారని ఒక మాట చెప్తే చాలు, మీరందరూ మీ సర్వీసు మొత్తం ఏదొక మన్యంలో చింతపిక్కల బస్తాలు లెక్కబెట్టుకుంటూ వెల్లదీస్తారు కాలం. చేయమంటారా ఫోను?” ఫోను తీస్తూ కోపంగా అడిగాడు వీరభద్రం. 

వీరభద్రం పేరు వినగానే అదిరిపోయారు వాళ్ళందరూ. “సార్ సార్ సార్… మీరు తెలియకపోవడం ఏంటండీ. విశాఖపట్నంలో మీకు ఎదురు నిలబడి బ్రతకగలమా? ఏదో రొటీన్ చెకింగ్ కోసం వచ్చాము. అంతే సార్. క్షమించండి. మీ వాళ్ళు అని తెలియక టచ్ చేసాం. మీరేం మనసులో పెట్టుకోకండి.” అని కాళ్ళ మీద పడిపోయారు ఆ ఆఫీసర్లందరూ. 

“సర్లే. మొదటి తప్పు కాబట్టి వదిలేస్తున్నా. మళ్ళీ రాజవరంలో మీరు కనపడ్డారో….. నా సామిరంగా….. మీకు దబిడి దిబిడే.” సినిమా హీరో స్టయిల్లో అన్నాడు వీరభద్రం. ఇంకాసేపు ఉంటే ఇంకేమంటాడో అని బిక్కు బిక్కు మంటూ పారిపోయారు ఆఫీసర్లందరూ. 

ఇదంతా ఆశ్చర్యంగా గమనిస్తున్న రాంబాబు ఒక్కసారిగా వీరభద్రం కాళ్ళ మీద పడిపోయాడు. “మహాప్రభో. మీ వల్లే నా కుటుంబం ఈ రోజు రోడ్డున పడకుండా ఆగింది. ఏమిచ్చి మీ ఋణం తీర్చుకోగలను” కళ్ళలోంచి ఆనందభాష్పాలు రాల్చుతూ ఆరాధనగా అడిగాడు రాంబాబు. 

“ఛా చ… మనలో మనకి ఈ రుణాలు ఏంటి రాంబాబు. నేనెప్పుడూ మంచివాళ్లకు తోడుగా ఉంటా. నువ్వు మంచోడివని నా ఎంక్వయిరీలో తెలిసింది. అందుకే నీకు సహాయం చేశా. నువ్వేం బాధపడకుండా ఇంటికి వెళ్ళు. వాళ్ళు మళ్ళీ వస్తే నాకు ఒక ఫోన్ కొట్టు చాలు” అని రాంబాబు భుజం తట్టి వెళ్ళిపోయాడు వీరభద్రం. 

********

రెవెన్యూ ఆఫీసర్లతో గొడవ జరిగిన వారం రోజులకు అర్జంటుగా సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్ కి రమ్మని కబురొచ్చింది రాంబాబుకి. మళ్ళీ ఏ కొంప మునిగిందోనని ఉన్నపళంగా ఆదుర్దాగా బయలుదేరాడు రాంబాబు. అతను స్టేషన్ లోకి అడుగుపెట్టగానే ఆఫీసర్ వీరభద్రం రూములోకి తీసుకెళ్లాడు అతనికోసమే ఎదురుచూస్తున్న రైటర్ రాజయ్య. రాంబాబుని వీరభద్రం టేబుల్ కి ఎదురుగా ఉన్న చైర్లో కూర్చోబెట్టి “ఇక్కడే ఉండండి. ఆఫీసర్ గారు ఇంటరాగేషన్ లో ఉన్నారు. 10 నిమిషాల్లో వచ్చేస్తారు” అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. రైటర్ చెప్పినట్టే పది నిమిషాల్లో చెమటలు కక్కుతూ రూములోకి ఎంటరయ్యాడు వీరభద్రం. వస్తూనే “హాయ్ రాంబాబు గారు. ఎంత సేపయ్యింది వచ్చి. సారీ. మిమ్మల్ని ఎక్కువసేపు వెయిట్ చేయించానా?” మొహమాటంగా అడిగాడు వీరభద్రం. 

అంత పెద్ద మనిషి అయ్యుండి కూడా అంత వినయంగా పలకరించేసరికి ఆశ్చర్యపోయాడు రాంబాబు. అతనికి అర్ధం కాని విషయం ఏంటంటే ఊరి జనాలందరూ ఇతని గురించి తనకి చెడుగా చెప్పారు! వీరభద్రం నీచుడు, వెదవ, జిత్తులమారి నక్క వగైరా, వగైరా అని. కానీ గత వారం తనకు సాయం చేయడం, ఈరోజు తనని పలకరిస్తున్న తీరు చూస్తుంటే వీరభద్రం చెడ్డ వ్యక్తి కాదు అనిపిస్తుంది. అయినా ఈ రోజుల్లో న్యాయంగా బ్రతకమని చెప్పినా తప్పే జనానికి. అదే జరిగి ఉంటుంది. వీరభద్రంతో సఖ్యంగా ఉంటే మనకి ముందు ముందు పనికొస్తాడు అనుకొని “అయ్యో. అదేం లేదు సార్. వచ్చి జస్ట్ పది నిమిషాలే అయ్యింది. మీలాంటి పెద్ద మనుషుల కోసం పది నిమిషాలు వెయిట్ చేయడంలో ప్రాబ్లెమ్ లేదండి. అందులోనూ మీరు నా కుటుంబాన్ని నిలబెట్టారు. మీకోసం ఎంతసేపైనా వెయిట్ చేస్తా” వినయంగా అన్నాడు రాంబాబు. 

“పెద్ద మనిషి లాంటి పెద్ద మాటలు వాడి నన్ను దూరం చేయకు రాంబాబు. నాకు ఉన్న అతి కొద్ది మంది శ్రేయోభిలాషుల్లో మీరు కూడా ఒకరు అనుకుంటున్నా. ఈరోజు నుంచి మనం అన్నదమ్ములం. ఏమంటావ్? నన్ను అన్నయ్య అని పిలు. నేను నిన్ను తమ్ముడు అని పిలుస్తా. కాదనకు.” రాంబాబు చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని అడిగాడు వీరభద్రం. 

అంత పెద్ద మనిషి తనతో అలా మాట్లాడేసరికి రాంబాబు ఛాతీ రెండంగుళాలు విస్తరించింది. వెంటనే వీరభద్రం చేతిని నొక్కుతూ “అయ్యో అన్నయ్యా. నాకు అన్నయ్య లేడు అనే బాధలో ఉండేవాడిని ఇన్నాళ్లు. ఈ రోజుకి ఆ లోటు తీరింది. నువ్వు నాకు దేవుడిచ్చిన అన్నయ్యవి” భావోద్వేగంగా అన్నాడు రాంబాబు. 

“థాంక్స్ తమ్ముడు. నీతో అనుబంధం ఈరోజుది కాదనిపిస్తుంది.” ఆర్ద్రంగా అన్నాడు వీరభద్రం. అతని మాటలకు సంతోషపడుతూ “స్టేషన్ కి ఎందుకు రమ్మన్నావు అన్నయ్యా?” కాస్త భయంగా అడిగాడు రాంబాబు. “అబ్బే. కంగారు పడకు తమ్ముడు. నీతో చిన్న పనుండి పిలిపించా. నాకు అద్దెకు ఒక ఇల్లు కావలి. క్వార్టర్స్ కొత్తవే అయినా ఎందుకో నాకు నచ్చడం లేదు. నీకు తెలిసే ఉంటుంది మాకు అంత త్వరగా ఇల్లు అద్దెకు ఇవ్వరు కదా. నాకేమో ఊరు కొత్త. నువ్వేమైనా సహాయం చేస్తావేమోనని” నసిగాడు వీరభద్రం. 


“నీ తమ్ముడు ఉండగా నువ్వు వేరొక ఇంట్లో ఉండటమా!! నేను ప్రాణాలతో ఉండగా అది జరగదు. మా ఇంట్లో మేడ మీది పోర్షన్ ఖాళీగానే ఉంది. దాంట్లో, ఏసీ, ఫ్యాన్, టీవీ వగైరా అన్ని సదుపాయాలు ఉన్నాయి. నువ్వు అందులోనే ఉండాలి అన్నయ్య. లేదంటే మీ మరదలు కూడా ఒప్పుకోదు” వేడుకోలుగా అడిగాడు రాంబాబు. అతని దృష్టిలో ఇదొక అద్భుత అవకాశం. వీరభద్రానికి క్లోజ్ అయితే ముందు ముందు చాలా పనికొస్తాడు. అతనికి పెద్ద పెద్ద వాళ్ళతో పరిచయాలు ఉన్నట్టు అర్థమయ్యింది రాంబాబుకి. అలాంటి వ్యక్తికి సాయపడితే చేసిన సాయానికి 100 రెట్లు తిరిగొస్తుందని రాంబాబుకి తెలుసు. అందుకే ఈ అవకాశాన్ని ఇచ్చిన దేవుడికి మనస్ఫూర్తిగా థాంక్స్ చెప్పుకున్నాడు. 

“అయ్యో… నిన్ను నాకు రూమ్ అరెంజ్ చేస్తావని పిలవలేదు తమ్ముడు. నీకు ఏదైనా ఖాళీ ఇల్లు తెలుసేమోనని పిలిపించా. నువ్వు తప్పుగా అర్ధం చేసుకున్నావు. నాలాంటి ఆఫీసర్ మీ ఇంట్లో ఉంటే మీకే ఇబ్బంది. నాది ప్రభుత్వ ఉద్యోగమన్న పేరే గాని ఒక వేళా పాళా ఉండదు. రాత్రి పగలు అనే తేడా లేకుండా తిరుగుతుంటాము. మా సెక్యూరిటీ వాళ్లు వస్తూ పోతూ ఉంటారు. మీకు ఇబ్బందిగా ఉంటుంది. వద్దులే” ఇబ్బందిగా అన్నాడు వీరభద్రం. 

“మీరు నన్ను నిజంగానే తమ్ముడు అని ఫీలవుతున్నారా అన్నయ్యా?” ఎమోషనల్ అయ్యాడు  రాంబాబు. 

“అదేంటి తమ్ముడు అంత మాట అనేశావు? నువ్వు నాకు సొంత తమ్ముడికన్నా ఎక్కువ” సిన్సియర్ గా అన్నాడు వీరభద్రం. 

“మరైతే నేను చెప్పిన దానికి ఒప్పుకోవాలి. మా మేడ మీదకు మెట్లదారి లోపలనుంచి ఒకటి, బయట నుంచి ఒకటి ఉంది అన్నయ్య. స్టేషన్ వగైరా పనులకు బయట దారి వాడుకోండి. మీరు భోజనానికి వచ్చేటప్పుడు లోపల మెట్ల దారి ఉపయోగించి కిందకి రావొచ్చు. మేమెప్పుడూ పైకిరాం కాబట్టి మీకు కావాల్సినంత ప్రైవసీ కూడా ఉంటుంది. వేరే మాట లేదు. రెంటు కూడా వద్దు. ప్లీజ్.” ఫైనల్ గా చెప్పేశాడు రాంబాబు.      

“అయ్యో. ప్లీజ్ రాంబాబు. కనీసం రెంట్ అయినా తీసుకో. అసలు నిన్ను ఇబ్బంది పెడుతున్నా అనే ఫీలింగే నాకు నచ్చడం లేదు.” బాధగా అన్నాడు వీరభద్రం. 

“మీ సొంత తమ్ముడికి మీరు రెంట్ ఇస్తారా? అలా ఇస్తే నాకు కూడా ఇవ్వండి” ఖరాఖండిగా చెప్పేసాడు రాంబాబు. ఇక చేసేది లేక సరేనన్నాడు వీరభద్రం. రేపే వచ్చి ఇంట్లో దిగిపోతానని చెప్పాడు. ఈలోగా పై పోర్షన్ ని క్లీన్ చేయించాలని ఇంటికి బయలుదేరాడు రాంబాబు. 

రాంబాబు అటు వెళ్ళగానే రూములోకి ఎంటరయ్యింది కాంచన. వస్తూనే ముఖమంతా నవ్వులు పులుముకొని “ప్లాను బాగానే అమలవుతుంది” అంది. “అంతా నీ ఐడియానే కదా నా గజ్జెల గుర్రమా” అంటూ ఆమె పిర్రను గట్టిగా చరిచాడు వీరభద్రం. “ఐడియా నాదే అయినా దాన్ని అంత కరెక్ట్ గా అమలు చేసే కెపాసిటీ నీ దగ్గరే చూశాను బావా!! ముద్దొచ్చేస్తున్నావ్” అంటూ అక్కడికక్కడే అతని ప్యాంటు జిప్ తీసి అతని బారాటి మొడ్డని నోట్లోకి తీసుకొని ఆబగా చీకడం మొదలెట్టింది కాంచన. ఆమె చీకుడిని ఆస్వాదిస్తూ రివాల్వింగ్ కుర్చీలో సాగిలపడి జ్యోతిని ఏయే పొజిషన్లలో దెంగాలో ఊహించుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాడు వీరభద్రం. 

********

“జ్యోతి… జ్యోతి…. ఎక్కడ ఉన్నావే? ఎక్కడున్నా త్వరగా రా” అంటూ కేకలు వేస్తూ ఇంట్లోకి ఎంటరయ్యాడు రాంబాబు. 

“ఏమైందండీ? ఎందుకలా రంకెలు వేస్తున్నారు? వాషింగ్ మెషీన్లో బట్టలు వేస్తున్నా” అంటూ నుదుటి పైన పట్టిన చిరు చెమటను పవిట కొంగుతో తుడుచుకుంటూ వచ్చింది జ్యోతి. 

“రంకెలా? నేను చెప్పే విషయం వింటే నువ్వు ఎగిరి గంతేస్తావు.” పట్టరాని సంతోషంతో అన్నాడు రాంబాబు. 

బహుశా ఆ సునంద కనకారావుని వదిలేసిందేమో అని అనుకొని మొహం విప్పారుతుండగా “ఏంటండీ అంత మంచి విషయం? త్వరగా చెప్పండి” ఆతృతగా అడిగింది జ్యోతి. 

“మొన్న రెవిన్యూ ఆఫీసర్ల నుండి నన్ను ఆఫీసర్ వీరభద్రం గారు కాపాడారని చెప్పాను కదా. ఇప్పుడు మనకి అయన ఋణం తీర్చుకొనే అవకాశం వచ్చిందోయ్. ఆయనకి క్వార్టర్స్ పడటం లేదంట. పాపం ఎక్కడుండాలో తెలియక అవస్థలు పడుతున్నాడు. నాకు ఆ విషయం తెలిసి మన పైన పోర్షన్ ఖాళీగానే ఉంది. వచ్చి దిగిపొమ్మని చెప్పాను” పళ్లికలిస్తూ చెప్పాడు రాంబాబు. 

ఆమె ఊహించిన విషయం కాకపోవడంతో కూసింత నిరుత్సాహపడినా అతను చెప్పిన విషయం విని సంతోషించింది జ్యోతి. అయితే అంతలో ఆమెకు మరొక సందేహం కలిగింది. “సంతోషమే కానీ అతను ఆఫీసర్ కదా. వేళ కాని వేళల్లో పనులు చేస్తూ ఉంటారు. మనకి ఇబ్బంది కదండీ. అసలే ఇద్దరు ఎదిగిన ఆడపిల్లలు ఉన్నారు ఇంట్లో. పరాయి మనిషిని రానిస్తే బాగోదేమో?” ఆలోచనగా అంది జ్యోతి. 

“నేను ఆ మాత్రం ఆలోచించలేదనుకున్నావా? మన పై పోర్షన్ కి బయట నుంచి దారి ఉంది కదా. భోజనానికి మాత్రం ఇంట్లోకి వస్తాడు. మిగతా పనులకు బయట దారి వాడుకోమని చెప్పాను. పోతే అతను చాలా మర్యాదస్తుడు. ఆఫీసర్ పరిచయాలు ఉంటే మన పరపతి పెరుగుతుందోయ్. మన అమ్మాయిలకు కూడా ఫుల్ ప్రొటెక్షన్. ఆకతాయి వెధవలు మన పిల్లల వైపు చూడటానికి కూడా జంకుతారు. నువ్వేం భయపడకు. మొన్న కనకారావు దగ్గర లాభపడినట్టే ఇతని దగ్గర కూడా లాభపడదాం. నువ్వు ముందు వెళ్లి పైన పోర్షన్ మొత్తం క్లీన్ చేయించేసేయ్. నేను ఇంట్లోకి కావాల్సిన కూరగాయలు గట్రా తెచ్చేస్తాను. వీరభద్రం గారు రేపే మన ఇంట్లో దిగిపోతున్నారు.” అనేసి హడావిడిగా వెళ్ళిపోయాడు రాంబాబు. 

కనకారావు తీసుకున్న పేమెంట్ వేరేది అని తెలియని మొగుడి తింగరితనానికి నిట్టూరుస్తూ ఈ వీరభద్రం ఎలాంటోడా అనుకుంటూ పనిమనిషికి ఫోన్ చేసింది జ్యోతి. 

********

మరునాడు ఉదయాన్నే ఇంట్లోకి దిగిపోయాడు ఆఫీసర్ వీరభద్రం. అతన్ని చూడగానే ఎక్కడో చూసినట్టు అనిపించినా ఎక్కడ చూసిందో గుర్తుకురాలేదు జ్యోతికి. బహుశా ఆరోజు వీరభద్రం చీకట్లో నుంచోవడం వల్ల కావొచ్చు. ఆమె గుర్తుపట్టకపోవడం కూడా తన మంచికే అనుకున్నాడు వీరభద్రం. అతనిప్పుడు ఆమె దృష్టిలో ఎంతో మర్యాదస్తుడు. ఆరోజు ఆమె అలా బరితెగించింది తన ముందే అని తెలిస్తే ఆమె తనతో మాట్లాడటానికే జంకుతుందనిపించింది వీరభద్రానికి. జ్యోతిలాంటి ప్రౌడని సెడ్యూస్ చేయడానికి మంచివాడి ఇమేజి చాలా అవసరం అని తెలుసు వీరభద్రానికి.
 
తెల్లని లాల్చీ, పైజామా వేసుకొని నుదుటున విబూది పూసుకొని మంచితనానికి మారుపేరులా తయారయ్యాడు వీరభద్రం. అతన్ని చూసి రాంబాబు కూతుళ్లు కూడా చాలా వినయంగా నమస్కరించారు. జ్యోతికి కూడా అతన్ని చూసేసరికి చాలా మంచి వాడిలా అనిపించాడు. భర్త చేసిన పనికి మొదటిసారి గర్వంగా ఫీలైంది జ్యోతి. రాంబాబు చెప్పినట్టుగా వీరభద్రం ద్వారా తమకు మంచే జరుగుతుందేమో అని మనసులో స్థిమితపడింది. ముఖానికి చిరునవ్వు పులుముకుంటూ వీరభద్రానికి ఎదురెళ్ళింది జ్యోతి. “లోపలకి రండి బావ గారు” అంటూ ఇంట్లోకి ఆహ్వానించింది. 

జ్యోతి నోట్లోంచి “బావగారు” అనే పదం వినేసరికి వీరభద్రం ఒళ్ళంతా జివ్వుమంది. అతని గుండె వేగం పెరిగింది. “దీనెమ్మ. బావగారు అంటేనే ఒళ్ళంతా ఇలా పులకరించిపోతుంది. ఇక “బావా” అని కసిగా పిలిస్తే ఎలా ఉంటుందో అనుకుంటూ” జ్యోతిని ఒకసారి తేరిపారా చూసాడు వీరభద్రం. ఆరోజు నీలం రంగు చీర కట్టుకుంది జ్యోతి. శాటిన్ మెటీరియల్ కావడంతో ఆమె ఒంటికి అతుక్కుపోయి తొడల షేపు తెలుస్తుంది. కాలు బారు మనిషి కావడం మూలాన చీరకట్టులో జ్యోతి ఏపుగా ఎదిగిన పంటలా ఉంది. చూసేకొద్దీ కసి రేపుతున్న ఆమె అందాలను కళ్ళతోనే జుర్రేస్తూ, పెదాలు చప్పరిస్తూ నమస్కారానికి ప్రతి నమస్కారం చేశాడు వీరభద్రం. 

“నమస్తే అమ్మా. నన్ను మీ ఇంట్లో ఉండటానికి ఒప్పుకున్నందుకు చాలా థాంక్స్. మీకెటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా నడుచుకుంటానని ప్రామిస్ చేస్తున్నా. పై పోర్షన్ కి సెపరేటు దారి ఉందని చెప్పాడు తమ్ముడు. నేను ఆ దారి వాడుకుంటాను” ఎంతో మర్యాదగా అన్నాడు వీరభద్రం. ఆ క్షణం అతన్ని చూస్తే నిలువెత్తు మంచితనానికి మారుపేరేమో అనుకుంటారు. జ్యోతి కూడా అలానే అనుకుంది. 

“అయ్యో బావగారు. భలేవారే. మీరు మా అతిధి. ఏ రోజైతే మీరు ఆయన్ని కాపాడారో ఆరోజునుంచి మా కుటుంబం మొత్తం మీకు ఋణపడిపోయాం. మీ ఋణం ఎలా తీర్చుకోవాలా అని తపన పడుతుంటే మాకోసమే అన్నట్టుగా ఈ అవకాశం వచ్చింది. ఈరోజు నుంచి మీరు మా ఇంట్లో సభ్యుడు. మా అందరికి పెద్ద దిక్కు. మీకు నచ్చినప్పుడు రావొచ్చు, వెళ్లొచ్చు. మాకెటువంటి ఇబ్బంది లేదు. ఇక పైన మీ భోజనం కూడా మా ఇంట్లోనే. మీకు నచ్చిన మెనూ ఇస్తే వండి పెట్టేస్తాను. మీరు అస్సలు మొహమాటపడకండి.” వినయంగా అంది జ్యోతి. 

ఆమె మాటలు వినగానే వీరభద్రం మొహం వెయ్యి వోల్టుల బల్బులా వెలిగిపోయింది. హమ్మయ్య. జ్యోతికి ఎలాంటి అనుమానం రాలేదు. రాంబాబు ఎలాగూ రాత్రిపూట రాడు కాబట్టి ఈవిధంగా జ్యోతికి దగ్గరవ్వొచ్చు అనుకున్నాడు వీరభద్రం. కాసేపు బెట్టు చేసి చివరకు రాంబాబు ఇంట్లోనే భోజనానికి ఒప్పుకున్నాడు వీరభద్రం. జ్యోతి పక్కనే నిల్చున్న అంజు, అను లను చూసేసరికి కళ్ళు బయర్లు కమ్మాయి వీరభద్రానికి. వీళ్ళేమైనా శాపవశాత్తూ భూలోకంలో పుట్టిన దేవకన్యలా అనుకున్నాడు. జ్యోతే అనుకుంటే అంతకు మించి అన్నట్టుగా ఉన్నారు కూతుర్లిద్దరూ. జ్యోతి లొంగాక వీళ్ళను కూడా రుచి చూడాలి అని ఫిక్సయ్యాడు. వీళ్ళందరిని పటాయించాక రాంబాబుని లేపేసి వీళ్ళని పర్మనెంటుగా ఉంచుకోవచ్చు అనుకున్నాడు వీరభద్రం. ఇలాంటి వికృత ఆలోచనలతో తన రూమ్ చూడటానికి పైకెళ్ళాడు. 

పై పోర్షన్ చిన్న పెంట్ హౌస్ లా కట్టించారు. ముందు ఓపెన్ టెర్రస్. టెర్రస్ కి ఒకవైపు మెట్ల ద్వారా కింద ఇంట్లోకి వెళ్లొచ్చు. ఎవరికైనా అద్దెకు ఇవ్వాలనుకున్నప్పుడు వాళ్ళు ఇంట్లోకి రాకుండా ముందు చూపుగా ఇంకొక మెట్ల దారి బయటనుంచి పెట్టించాడు రాంబాబు. వీరభద్రాన్ని ఈ రూటే వాడుకోమన్నాడు. ఇంటిని చూసి సంతృప్తిగా నిట్టూర్చాడు వీరభద్రం. పై పోర్షన్లో హాలు, చిన్న కిచెన్, బెడ్ రూమ్, బాత్రూమ్ ఉన్నాయి. కానిస్టేబుళ్లు హాల్లో సైడ్ బై సైడ్ ఫ్రిడ్జ్, 65 ఇంచ్ OLED టీవీ, పెద్ద సోఫా, బెడ్ రూంలో డబుల్ కాట్ మంచం, పెద్ద పెద్ద అద్దాలతో ఉన్న డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ వగైరా ఫర్నిచర్ తో అందంగా సర్దేసారు. మధ్య మధ్యలో జ్యోతి కూడా వచ్చి సర్దడంలో వాళ్లకు హెల్ప్ చేసింది. పని చేస్తున్నప్పుడు చీర మాటున దాగున్న ఆమె భారీ పరువాలను చూస్తూ వీరభద్రం మరింత పిచ్చెక్కిపోయాడు. 

కానిస్టేబుళ్లు తెచ్చిన ఫర్నిచర్ చూసి జ్యోతి నోరెళ్లబెట్టింది. ఇవన్నీ వైజాగ్ వెళ్ళినప్పుడు షోరూమ్ లో చూడటమే. ఇంత దగ్గరగా ఎప్పుడూ చూడలేదామె. వీరభద్రం బాగానే వెనకేసాడనుకుంది జ్యోతి. ఇల్లు సర్దటం పూర్తయ్యాక అందరికీ టీ, కాఫీలు అందించి, రాత్రికి భోజనానికి వచ్చేయమని వీరభద్రానికి చెప్పి కిందకెళ్ళిపోయింది. తన ప్లానులో మొదటి ఘట్టం దిగ్విజయంగా పూర్తి చేసినందుకు సంతోషంగా విజిల్ వేస్తూ సోఫాలో కూలబడి టీవీ ఆన్ చేసాడు వీరభద్రం.   

********

అప్పటికి రెండు వారాలైంది వీరభద్రం రాంబాబు ఇంట్లో చేరి. రాంబాబు ఫ్యామిలీని ఇబ్బంది పెట్టకుండా బయట మెట్ల దారి వాడుకుంటూ, రోజువారీ సరుకులు సెక్యూరిటీ వాళ్లతో పంపించేస్తూ, జ్యోతికి ఇంట్లో ఏ పని కావాలన్నా చేసిపెట్టడానికి ఒక లేడీ సెక్యూరిటీని, బయట పనులకు ఒక మగ సెక్యురోటీల్ని ఇంటి దగ్గరే పెడుతూ, ప్రపంచంలోని మంచితనమంతా తనలోనే మూర్తీభవించిందా అన్నంత బాగా నటించేస్తున్నాడు. ఇవేమీ తెలియని జ్యోతికి వీరభద్రం చాలా మంచి వ్యక్తి అనే భావం అభిప్రాయం నుంచి నమ్మకంగా మారిపోయింది. అంజు, అనులకు కూడా మంచి కాస్ట్లీ గిఫ్టులు కొనివ్వడంతో వాళ్ళు కూడా “పెదనాన్న….  పెదనాన్న......” అంటూ అతన్ని మోసేస్తున్నారు. వీరభద్రం ఇంట్లో చేరిన మొదట్లో రోజూ రాత్రికి ఇంటికి వచ్చేసేవాడు రాంబాబు. క్రమక్రమేపి అతనికి వీరభద్రం మీద గురి కుదరడంతో గత రెండు రోజులుగా రాత్రి పూట ఇంటికి రావడం మానేశాడు రాంబాబు. 

మంచి వాడిలా నటించడం ఒకే గాని, తర్వాత స్టెప్ ఎలా వేయాలో అర్ధం కావడం లేదు వీరభద్రానికి. దారి తెన్నూ కానక కొట్టుమిట్టాడుతున్న సమయంలో అనుకోని అవకాశం వీరభద్రం తలుపు తట్టింది. రాంబాబు ఏదో కేబుల్ పని మీద ముందు రోజు వైజాగ్ వెళ్ళాడు. భర్త లేకపోతే జ్యోతి చూపేమైనా మారుతుందేమోనని తెగ ఊహించుకున్న వీరభద్రానికి నిరాశే ఎదురైంది. నీరసంగా మేడ మీదకొచ్చి బట్టలు మార్చుకొని టీవీ చూస్తున్నాడు వీరభద్రం. సాయంత్రం నుంచి కురుస్తున్న వర్షానికి ఎక్కడో ట్రాన్స్ఫార్మర్ పేలినట్టుంది. సడన్ గా కరెంటు పోయింది. సిగరెట్ తీసి వెలిగించి హోరున పడుతున్న వర్షాన్ని చూస్తూ వెచ్చని పొగని గుండెల నిండా పీల్చుకొని చీకట్లోకి వదలసాగాడు.

అప్పుడే అతనికి లోపలి మెట్ల ద్వారా ఎవరో వస్తున్న అలికిడి వినపడి అటువైపు చూసాడు. గొడుగు వేసుకొని అతని రూము వైపు వడివడిగా వస్తున్న జ్యోతిని చూసేసరికి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళు జళ్ళుమంది. ఈ టైములో జ్యోతి ఎందుకు వస్తుంది అనుకుంటూ సిగరెట్ పడేసి ఆమె వైపు తిరిగి “నెమ్మదిగా జ్యోతి… గచ్చు తడిగా ఉంది. జారుతుంది జాగ్రత్త” అన్నాడు వీరభద్రం. నిద్రపోయేముందు అతనికి చొక్కా వేసుకొనే అలవాటు లేకపోవడంతో అంత చలిలో కూడా పైన ఎలాంటి ఆచ్చాదనా లేకుండా ఉన్నాడు. కసరత్తులతో మొరటు దేరిన అతని నల్లని దేహాన్ని చూసేసరికి సిగ్గు పడింది జ్యోతి. చీకట్లో ఆమె ముఖ కవళికలు కనపడనప్పటికీ ఆమె తన బాడీని చూస్తుందని గ్రహించిన వీరభద్రం తన కండల్ని ఇంకొంచం పొంగించాడు. పొంగిన అతని కండలను, ఛాతీని చూసిన జ్యోతి తనకు తెలియకుండానే వీరభద్రాన్ని తన భర్తతో, కనకారావుతో పోల్చుకుంది. ఆమ్మో వాళ్ళిద్దరికంటే వీరభద్రం పొడుగు, బలశాలి. ఇతని చేతుల్లో చిక్కితే ఎలా ఉంటుందో అనుకుని వెంటనే ఛీ ఛీ. … నా పాడు బుద్ది… అంత పెద్ద మనిషిని ఇలా ఊహిస్తున్నానేంటి అని తనని తానే తిట్టుకొని వీరభద్రానికి ఎదురుగా నిలబడింది. 

పరధ్యానంగా ఏవేవో ఆలోచిస్తూ తన ముందు నిలబడిన జ్యోతిని కళ్ళతోనే తినేస్తూ “చెప్పు జ్యోతి. ఇంత వర్షంలో, ఈ టైములో ఇలా వచ్చావేంటి?” అని అడిగాడు వీరభద్రం.