Adultery இது எங்கள் வாழ்க்கை!!!(On Hold)

[JeeviBarath]

⪼ மதி-கவிதா-ராஜி ⪻

மதி கவிதா இருவரும் பஸ் ஸ்டாப் வந்து சேர்ந்தார்கள்.

ராஜியை அழைத்து எங்கே இருக்கீங்க வணக்கம் என மதி கேட்க, இன்னும் 5 மினிட்ஸ் ஆகும் என்றாள் ராஜி.

என்ன டிரஸ் போட்டுருக்க, என்ன வண்டி என ராஜி தகவல்களை கேட்க மதி அதற்கு பதில் சொன்னான். கவிக்கு சந்தேகம் வரக்கூடாது என்பதற்காக, அடையாளம் கேட்பதை போல ராஜி கேட்க, மதியும் அதற்கு பதில் சொன்னான்.

பஸ்ஸில் வந்து இறங்கிய பின்னர் ஒருவருக்கு ஒருவர் அறிமுகம் செய்து கொண்டார்கள்.

ராஜி இங்கே நின்று பேச வேண்டாம். அரவிந்த் வர சொன்ன இடத்துக்கு போகலாம் என ராஜி சொல்ல, அக்கா அவங்க வரமாட்டாங்க என சொன்னான்.

அவன் சொன்ன டைம்க்கு நான் அங்க இல்லைன்னா அவ்ளோதான், நீங்க வரலேன்னா போங்க என ஆட்டோ நிற்கும் இடம் நோக்கி நடந்தாள் ராஜி.

மதிக்கு சிறிய கலக்கம் வந்தது. ராஜி நம்மள சிக்க வைக்க எதும் பிளான் பண்றாளோ என்ற பயமும் வந்தது.

கவி : டேய், அந்த அண்ணா மோசம்னு நீயே சொல்ற, அவங்க கஷ்டத்த அனுபவிச்சவங்க. அவங்களுக்கு தெரியாதா. வா போலாம்.

மதி : அது சரியா வராது கவி.

கவி : அவன் வரமாட்டான்னு தெரியும். அப்புறம் என்ன பயம்.?

மதி : ஒருவேளை வந்தா?

கவி : சிரித்தாள். பைக் ஸ்டார்ட் பண்ணுடா.

மதி : ஹம்.

கவி : அந்த அண்ணாவுக்கு ஒரு டைப் பொண்ணுங்கனை பிடிக்கும் போல.

மதி : பொண்ணு இல்லடி ஆன்ட்டி.

கவி : அதைத் தான்டா நானும் சொன்னேன்.

மதி : ஓஹ்! அதை சொல்றியா (கொஞ்சம் பெரிய முலைகள்)

கவி : ஆமா என மதியின் முதுகில் இலேசாக கிள்ளினாள்.

மதி, ராஜியின் அருகில் பைக் நிறுத்தி, அக்கா ஏறிக்குங்க, நீங்க சொன்ன இடத்துக்கே போகலாம் என சொல்ல, ராஜியும் பைக்கில் ஏறிக் கொண்டாள்.

நாம இவங்களுக்கும் (ராஜி), ஜீவி அக்காவுக்கும் ஹெல்ப் பண்ண நினைச்சா, நமக்கே ஆப்பு வரும் போல இருக்கே என பயந்து கொண்டே ராஜி சொன்ன திசையில் வண்டியை ஓட்ட ஆரம்பித்தான்

ராஜி : சாரி மதி, அரவிந்த் எவ்ளோ மோசமான ஆளு, அதே நேரம் நமக்குள்ள இதுவரை தொடர்பு இல்லாத மாதிரி உன் மாமா மகள் கிட்ட காட்டிக்க வேற வழி தெரியலை என மனதில் நினைத்துக் கொண்டாள்.

⪼ ஜீவிதா ⪻

மருத்துவமனைக்கு தனியாக வந்தவளுக்கு ஏகப்பட்ட டென்ஷன். விருப்பமில்லை என்றாலும் எப்படியும் கருவை கலைத்து ஆகவேண்டும் வேறு வழியில்லை. வெயிட் பண்ண பண்ண டென்ஷன் ஏறியது.

காலையில் சாப்பிடாத ஜீவிக்கு, பதற்றம் அதிகமாக, மயக்கம் வருவது போல இருந்தது.

⪼ மதியின் அப்பா-அரவிந்த் ⪻

அந்த பொண்ணு, அதான் டீச்சர் அவள இனி தொல்லை பண்ணாத, ஃபோன் பண்ணிட்டு சாரி கேளு என ஷோபாவில் சாய்ந்தார்.

அரவிந்த் ஃபோன் எடுத்து டயல் செய்ய ஆரம்பித்தான்.

மதியின் அப்பா : ஸ்பீக்கர்ல போடு.

ஹம். என தலையை அசைத்தான்.

⪼ ராஜி-மதி-கவி ⪻

ராஜி தனக்கு கல்யாணமானது, அரவிந்த் சித்தி வீட்டின் பக்கத்து வீட்டுக்காரருடன், எப்படி அரவிந்த் சித்தி மகள் அர்ச்சனா மற்றும் அரவிந்த் இருவருடனான அறிமுகம் பற்றி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போது அவளது ஃபோன் ரிங் ஆனது.

ஃபோன் டிஸ்ப்ளே பார்த்த மறு வினாடி ராஜியின் முகத்தில் தெரிந்த மாற்றம் மற்றும் குரலில் தெரிந்த நடுக்கம் பார்த்த மதி-கவி இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

மதிக்கு பயங்கர ஷாக். நர்சரி வந்த நாளில் இப்படி பதட்டம் எதுவும் ராஜியிடம் இல்லை. ஒருவேளை நடிக்கிறாளா? உண்மையிலேயே இவளால் நமக்கு தலைவலிதான் போல. தேவையில்லாமல் கவியை கூட்டிக் கொண்டு வந்தது, தன் தலையில் தானே மண்ணை வாரி கொட்டிக் கொண்ட உணர்வை மதிக்கு கொடுத்தது.

⪼ மதியின் அப்பா-அரவிந்த் ⪻

ராஜி குரலில் தெரிந்த நடுக்கம் மதியின் அப்பாவுக்கு ஷாக்கை கொடுத்தது. அவர் அரவிந்தைப் பார்த்து முறைக்க, குலை நடுங்கிப் போனான் அரவிந்த்.

மதியின் அப்பாவைப் பார்க்காமல் ஃபோனைப் பார்த்தபடி ராஜியிடம் மன்னிப்பு கேட்டான். இனிமேல் எந்த தொல்லையும் இருக்காது என வாக்குறுதி அளித்தான்.

வீடியோ & ஆடியோ என ராஜி கேட்க, எல்லாம் டெலீட் பண்ணிடுவேன். ஐ promise என்னால இனி தொல்லை இருக்காது என மீண்டும் சொன்னான்.

பேசி முடித்த அரவிந்த்திடம், மதியின் அப்பா ஒரு விஷயம் மட்டும் சொன்னார்.

யாரை வேணும்னாலும் வச்சிக்க, எத்தனை பேரை வேணும்னாலும் வச்சுக்க, ஆனா அவங்க விருப்பப்பட்டா வச்சுக்க. இல்லையா ஒதுங்கி போய்டு. இந்த வாட்டி உன் மாமனுக்காக உன்கிட்ட பேசுறேன். நெக்ஸ்ட் டைம் இப்படி எதாவது கேள்விப் பட்டேன், அப்புறம் என்ன நடக்கும்னு உனக்கே தெரியும்.

அரவிந்த் தன் தலையை அசைத்தான்.

போ.

அம்மா சாமி தப்பிச்சோம், என வீட்டை விட்டு வெளியே வந்த அரவிந்த், தப்பித்தால் போதும் என்ற எண்ணத்துடன் அங்கிருந்து கிளம்பினான்.

⪼ ராஜி-மதி-கவி ⪻

மதியை கட்டிபிடித்து தேம்பித் தேம்பி அழுது கொண்டிருந்தாள் ராஜி. அக்கா பரவாயில்லை என மதி ஒதுங்க முயற்சி செய்தான்.

ராஜியின் முலைகள், ஜீவிதா அளவுக்கு ரொம்ப பெரியதாக இல்லாவிட்டாலும், அவருடைய முலைகளும் பெரியது.

முலைகள் அழுந்த ராஜி மதியை கட்டிப்புடித்து அழ ஆரம்பித்த போது, யார் மனதிலும் எந்த மோசமான எண்ணமும் அப்போதைக்கு இல்லை. ஆனால் வினாடிகள் கடக்க கடக்க மதியின் முகத்தில் தெரியும் மாற்றத்தை கவி கவனிக்க தவறவில்லை.

கட்டிப் பிடிக்கிற விஷயத்தை தப்பாக நினைக்கக் கூடாது என அமைதியாக இருந்த கவிக்கு, மதி விறைப்பு நிலையை அடைந்து கொண்டிருக்கிறான் என்பது தெளிவாக புரிந்தது.

அக்கா பரவாயில்லை என தன் பக்கமாக ராஜியை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டாள்.

மதியைப் பார்த்து வெட்டி விட்டுருவேன் பார்த்துக்க என கவி வாயை அசைத்தாள்.

இனி அரவிந்த் தன்னை தொல்லை செய்ய முடியாது என்ற சந்தோசத்தில் திக்கு முக்காடி அழுது புலம்பி நார்மல் நிலைக்கு வர அரைமணி நேரம் ஆகிப் போனது.

மீண்டும் ஒருமுறை கவி-மதி இருவரையும் கட்டிபிடித்த ராஜி, தனக்கு தெரிந்த விஷயங்களை சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.

அவங்க சித்தி பெண்ணுக்கும் அவங்க அண்ணனுக்கும் உள்ள தொடர்பு அரவிந்துக்கு தெரிஞ்சு போச்சி. அர்ச்சனா அண்ணன் suicide பண்ணிக்கிட்டான். அதுக்கு பிறகு இந்த ரெண்டும் சேர்ந்துடுச்சி.

கவி : இதெப்படி உங்களுக்கு?

ராஜி : தெரியும். நான் வெளியில சொல்லிட கூடாதுன்னு தான், என்ன அதுக்கு பிறகு சிக்க வச்சாங்க. எனக்கு அது அப்ப புரியல. நானும் முட்டாள் மாதிரி தப்பு பண்ணிட்டேன். என் வாழ்க்கையையும் தொலைச்சிட்டேன் என மீண்டும் அழ ஆரம்பித்தாள்.

மீண்டும் தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டவள், என் கதையெல்லாம் வேஸ்ட். எது சொன்னாலும் அவன் பேசி ஏமாத்திடுவான்.

ராஜி : எனக்கு தெரிஞ்சி கிருத்திகா அவன் ஆளு, அப்புறம் இன்னொருத்தி, அவ பேரு கூட டக்குன்னு நியாபகம் வரல, ரெண்டு பேர்ல ஒருத்தி கூட கையும் களவுமா எதாவது ஹோட்டல் அல்லது வீட்ல மாட்டுனா மட்டும்தான், நீ யாருக்கு ஹெல்ப் பண்ணனும்னு நினைக்குறியோ அவங்க நம்புவாங்க. அதுவரைக்கும் நோ யூஸ்.

ராஜி : கார்ல யாரையும் கூட்டிட்டு போனா கூட, எங்க சித்தி, அக்கா, தங்கச்சி அப்படின்னு பொய் சொல்லிடுவான்...

ராஜி : சோ நான் இப்ப என்ன சொன்னாலும் வேஸ்ட். உனக்கு இந்த விசயத்துல எப்ப ஹெல்ப் வேணும்னாலும் எப்ப வேணும்னாலும் நான் பண்ண தயார். ஆனா அவங்களுக்கு தெரியாம பார்த்துக்க.

கவி : புரியுதுக்கா.

மதி : அந்த அக்காவுக்கு ஃபோன் பண்ணலாமா?

ராஜி : வேஸ்ட்.

மதி : என்ன பண்ண?

கவி : நடக்குறது நடக்கட்டும்.

மதி : ஃபோன் பண்ணவா?

கவி : ஹம்.

மதி, சிலமுறை ஃபோனில் அழைத்தான். ஹாஸ்பிட்டலில் இருந்த ஜீவி அந்த அழைப்புகள் எதையும் எடுக்கவில்லை...