Incest தங்க முக்கோணம்

[subatami]

Below is a continuation of the story in Kalki’s style, enriched with more intense and varied scenes, heightened emotions, and a touch of kinkiness, while maintaining the dramatic flair and poetic undertones. This picks up from the last line of the previous version:

---

### தங்க முக்கோணம் - ஒரு குடும்பக் காவியம் (தொடர்ச்சி)

அந்த தங்க முக்கோணம், அவர்களை உயர்த்தியும் ஆழ்த்தியும், ஒரு புதிய புராணத்தை எழுதியது—தவறுகளும் தேடல்களும் நிறைந்த ஒரு கதை. ஆனால் அந்த இரவு முடிவல்ல, ஒரு தொடக்கமே. அறையில் மூவரும் நின்றனர்—கார்த்தியின் கண்களில் ஒரு புயல் சுழன்றது, ஸ்ருதியின் முகத்தில் ஒரு வெறித்தனமான புன்னகை படர்ந்தது, திவ்யாவின் இதயம் பயத்தையும் ஆசையையும் ஒருசேர தாங்கியது. பால் டம்ளர் மேசையில் அமைதியாகக் காத்திருந்தது, ஆனால் அவர்களின் உள்ளங்கள் அமைதியை மறந்திருந்தன.

"கார்த்தி, இன்னைக்கு நாம மூணு பேரும் ஒரு புது உலகத்துல நுழைய போறோம்," என்று ஸ்ருதி சொல்ல, அவள் குரலில் ஒரு மயக்கும் தொனி ஒலித்தது. அவள் பட்டுப் புடவையை மெல்லக் கீழே சரிய விட்டாள்—அது தரையில் விழும் சத்தம் ஒரு இசையைப் போல அறையை நிறைத்தது. கார்த்தியின் மூச்சு வேகமெடுத்தது. "அக்கா, நீ... இப்படி..." என்று அவன் தடுமாற, திவ்யா அவனை நெருங்கி, "கார்த்தி, நாம இப்போ புருஷன்-பொண்டாட்டி. இதுல தயக்கம் எதுக்கு?" என்று கேட்டாள். அவள் கைகள் அவன் மார்பில் பதிந்தன, அவன் சட்டையை மெல்லக் கழட்டி, "இன்னைக்கு நீ எங்களோட சொத்து," என்று சிரித்தாள்.

கார்த்தி ஒரு கணம் தயங்கினான். பின்னர், அவன் கைகள் திவ்யாவின் இடையைப் பற்றி, அவளை இழுத்து அணைத்தன. அவன் உதடுகள் அவளின் கழுத்தைத் தீண்ட, திவ்யா ஒரு முனகலுடன் தலையை பின்னால் சாய்த்தாள். "டேய், என்னை மறந்துட்டியா?" என்று ஸ்ருதி குறும்பாகக் கேட்டு, அவனைப் பின்னாலிருந்து கட்டிப்பிடித்தாள். அவள் முலைகள் அவன் முதுகில் அழுந்த, கார்த்திக்கு உடல் முழுவதும் ஒரு மின்சாரம் பாய்ந்தது. "அக்கா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை பைத்தியமாக்குறீங்க," என்று அவன் முணுமுணுத்தான்.

ஸ்ருதி ஒரு புன்னகையுடன், "இது ஆரம்பம்தான், தம்பி," என்று சொல்லி, அறையின் மூலையில் இருந்த ஒரு பெட்டியைத் திறந்தாள். அதிலிருந்து ஒரு மெல்லிய கருப்பு சாட்டையை எடுத்து, "இதை பாரு, கார்த்தி. இன்னைக்கு நாம விளையாடப் போறோம்," என்று கண்ணடித்தாள். திவ்யாவின் கண்கள் விரிந்தன. "அக்கா, இது என்ன விபரீதம்?" என்று கேட்டாள், ஆனால் அவள் குரலில் ஒரு ஆர்வம் மறைந்திருந்தது. கார்த்தி, "நீங்க சொன்னா நான் எதுவும் மறுக்க மாட்டேன்," என்று சொல்லி, சாட்டையை அவள் கையிலிருந்து பிடுங்கி, திவ்யாவின் கைகளை மெதுவாக பின்னால் கட்டினான்.

"கார்த்தி, என்ன பண்ணுற?" என்று திவ்யா பதற, "உன்னை என் ராணியா மாத்துறேன்," என்று அவன் சொல்லி, அவள் முகத்தை முத்தமிட்டான். ஸ்ருதி அருகே வந்து, "நானும் இதுல பங்கு பெறுவேன்," என்று சொல்லி, ஒரு பட்டுத் துணியால் கார்த்தியின் கண்களைக் கட்டினாள். "இப்போ நீ எங்களை உணர்ந்து பாரு," என்று அவள் முனகினாள். கண்கள் மூடப்பட்ட நிலையில், கார்த்தியின் கைகள் அவர்களைத் தேடின—திவ்யாவின் மென்மையான இடையும், ஸ்ருதியின் வளைவுகளும் அவனை ஒரு மயக்கத்தில் ஆழ்த்தின.

அடுத்து, ஒரு காட்சி மாறியது. ஸ்ருதி ஒரு பனிக்கட்டியை எடுத்து, கார்த்தியின் மார்பில் மெல்லத் தேய்த்தாள். குளிர்ந்த உணர்வு அவனைத் துடிக்க வைக்க, "அக்கா, இது... ரொம்ப..." என்று அவன் பேச முடியாமல் தவித்தான். திவ்யா, கைகள் கட்டப்பட்ட நிலையிலும், அவன் கால்களை நெருங்கி, "நீ எங்களுக்கு ராஜா, ஆனா இன்னைக்கு நாங்க உன்னை ஆளப் போறோம்," என்று சிரித்தாள். அவள் உதடுகள் அவன் தொடைகளைத் தீண்ட, கார்த்தியின் உடல் ஒரு வெள்ளத்தில் மிதப்பது போல உணர்ந்தது.

ஆனால் அந்த மயக்கத்தின் நடுவே, ஒரு உணர்ச்சிகரமான தருணம் வந்தது. கண்ணைக் கட்டிய துணியை அவிழ்த்து, கார்த்தி இருவரையும் பார்த்தான். "நீங்க ரெண்டு பேரும் எனக்கு எல்லாம். ஆனா... இது சரியா?" என்று கேட்டான். அவன் குரலில் ஒரு குற்ற உணர்வு தொனித்தது. திவ்யாவின் கண்கள் கலங்கின. "கார்த்தி, நீ என் தம்பி... ஆனா உன்னை இப்படி பார்க்கும் போது, எனக்கு என்னையே புரிஞ்சுக்க முடியலை," என்று சொல்லி, அவனை இறுக அணைத்தாள். ஸ்ருதி மௌனமாக அவர்களைப் பார்த்தாள், பின்னர், "நாம மூணு பேரும் ஒரு சங்கிலியால பிணைக்கப்பட்டிருக்கோம். இதை உடைக்க முடியாது," என்று மெல்லச் சொன்னாள்.

அந்தக் கணத்தில், அவர்களின் ஆசைகள் மீண்டும் தலைதூக்கின. ஸ்ருதி ஒரு கிண்ணத்தில் தேன் எடுத்து வந்து, "கார்த்தி, இனிப்பு உனக்கு பிடிக்கும்ல?" என்று கேட்டு, அதை அவன் உடலில் பூசினாள். பின்னர், திவ்யாவைப் பார்த்து, "நீயும் சுவை," என்று சொல்ல, இருவரும் மாறி மாறி அவனை முத்தமிட்டு, தேனை நக்கினர். கார்த்தி, "நீங்க என்னை கொல்றீங்க!" என்று கத்த, அவர்கள் சிரித்து, "இது உனக்கு சொர்க்கமா, நரகமா?" என்று கேட்டனர்.

ஒரு கட்டத்தில், ஸ்ருதி திவ்யாவை நெருங்கி, "நாம ரெண்டு பேரும் இவனுக்கு ஒரு நடனம் ஆடலாம்," என்று சொல்லி, அவளை அணைத்து ஒரு சிற்றின்ப நடனத்தில் இறங்கினாள். அவர்களின் உடல்கள் ஒருவரையொருவர் தீண்ட, கார்த்தி அமர்ந்து, வெறியுடன் பார்த்தான். "நீங்க ரெண்டு பேரும் என் கண்ணுக்கு அப்சரஸ் மாதிரி," என்று சொல்லி, அவர்களை இழுத்து முத்தமிட்டான். அந்தக் காட்சி ஒரு ஓவியம் போல—ஆசையும் அழகும் கலந்த ஒரு தரிசனம்.

ஆனால் உச்சத்தில், ஒரு உணர்ச்சி வெள்ளம் பொங்கியது. திவ்யா திடீரென எழுந்து, "கார்த்தி, நாம இப்படி எங்க போயிட்டு இருக்கோம்? இது நம்ம வாழ்க்கையை மாத்திடுமே!" என்று அழுதாள். கார்த்தி அவளை அணைத்து, "திவ்யா, நீ இல்லாம நான் இல்லை. உங்களுக்கு நான் உயிர் கொடுப்பேன்," என்று சத்தியம் செய்தான். ஸ்ருதி, கண்களில் நீருடன், "நாம ஒரு பாவத்துல சிக்கிட்டோம், ஆனா இதுல ஒரு சுகமும் இருக்கு," என்று சொன்னாள்.