23-10-2024, 06:20 AM
(This post was last modified: 23-10-2024, 06:21 AM by Mirchinaveen. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
உமா பெரிய மனுஷியாகி விட்டாள். அவளது சடங்குகள் எல்லாம்.. எளிமையாகவே நடந்தது.
கார்த்திக்கைப் பார்க்க அத்தனை ஆவலாக இருந்தது. ஆனால் அவனைப் பார்க்க… அனுமதி கிடைக்கவில்லை.
ஒரு வாரம் கழித்து… அவனைப் பார்த்த போது.. புதிதாக ஒரு கூச்சம் வந்தது. அவனோடு பேச.. தயக்கம் வந்தது. கொஞ்சம் ஒதுங்கி நின்றே பேசினாள்.ஆனால் அவன் தள்ளி நிற்கவில்லை.. அவளிடம் நெருங்கவே முற்பட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
அவள் பூப்படைந்து… ஆறு மாதம் கழித்து..பொங்கலுக்கு இரண்டு நாள் முன்பாக அவளது பிறந்த நாள் வந்தது.
தன் வீட்டில் பணம் திருடி… அவளுக்கு.. பாவாடை தாவணி வாங்கிக் கொடுத்தான் கார்த்திக்.
அவன் கொடுத்த அந்தப் பாவாடை தாவணியைப் பார்த்து… உலகையே.. அவன் பரிசளித்து விட்டது போல.. அகமகிழ்ந்து போனாள் உமா.
பிறந்த நாளன்று… பாவாடை.. தாவணிதான் கட்டினாள்.
”தாவணில நீ.. தேவதை மாதிரி இருக்க..” என வியந்து போய் சொன்னான் கார்த்திக்.
அந்த வருடப் பொங்கல்தான் அவளுக்கு திருவிழாவாக அமைந்தது.
பூப்பறிக்கும் நாள்…
இருட்டு விழும் நேரம். ..
அவள் தனியாக இருப்பது தெரிந்து… அவளது வீட்டுக்கு வந்து விட்டான் கார்த்திக்.
” எனக்கு நீ ஒன்னுமே தரல..” என்றான்.
”என்ன வேனும்..?” சிரித்துக் கொண்டு கேட்டாள் உமா.
”கேட்டா தருவியா…?”
அவன் முத்தம்தான் கேட்பான். லேசான வெட்கத்துடன்..
”உம்..!” எனத் தலையாட்டினாள்.
”நீ வேனும்…” என்றான்.
” நானா…?”
” ம்…ம்..!”
”நான்னா…?”
”நீதான். .! எனக்கு நீதான் வேனும்.. இந்த தேவதை உமா வேனும்…”
புரிந்தது அவளுக்கு..! பகீரென்றது..!
”ஐயோ. ..” என்றாள்.
” இப்ப யாருமே இல்ல..”
”ம்கூம்.. நா.. நா மாட்டேன்.. பயமாருக்கு…”
” பயப்படாத உமா..” அவள் கையைப் பிடித்தான்.
”விடு.. விடு.. விடு..” என்றாள். பின்னால் நகர்ந்தாள் ”தப்பு… தப்பு… தப்பு. ..”
”ஏய். . உனக்கு நான். . பாவாடை தாவணியெல்லாம் கிப்ட் குடுத்தேன் இல்ல…”
”அ…அது…அதுக்கு..?”
”நீயும் எனக்கு கிப்ட் குடு..”
”சரி.. வேற ஏதாவது கிப்ட் தரேன்..”
” ம்கூம்… எனக்கு நீதான் வேனும்…”
”ஐயோ… அதெல்லாம் தப்பு கார்த்தி..” மறுத்தாள்.
சட்டென அவள் கையை உதறினான்.
”ச்ச.. இல்ல.. உனக்கு என்மேல லவ்வே இல்ல…”
”ஏ…என்ன.. கார்த்தி..இப்படி பேசற.முடியாதுடி..அரை லூசு..” எனச் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான்.
கடைசிவரை.. அவளுக்கு குழப்பமே தீரவில்லை. ஆனாலும்… அதற்கு மேல் அவனிடம் சந்தேகம் கேட்கவில்லை.
அதன் பிறகு.. அவன் அதுபோல.. எதுவும் கேட்கவில்லை.! அவ்வப்போது முத்தம் மட்டுமே கேட்பான். கட்டிப்பிடிப்பான்.. மார்பைக் கசக்குவான்.. அதோடு சரி..!
ஆனால் உமாவுக்கு.. உடலுறவு ஆசை அதிகரித்தது. அதை அவனிடம் கேட்கத்தான் தைரியம் வரவில்லை.
ஆனாலும்… அவனோடு அடித்துப் பிடித்து விளையாடுவாள்.
பருவம் பூத்த.. அந்த நாளில்.. அவள் அனுபவித்த.. அந்த சுகங்கள் எல்லாமே அலாதியானது. கார்த்திக் அவளது உயிரானான். ஒவ்வொரு மூச்சிலும்…அவனையே எண்ணினாள்.
அவளது பள்ளிப் பருவம்…வசந்த காலமாக இருந்தது.காதலைத் தவிற… வேறு..எதுவுமே.. வாழ்க்கையாகத் தோண்றவில்லை.
பள்ளி விடுமுறை நாள்…!
உமா தாவணியில் இருந்தாள். அவளைப் பார்க்க வந்த.. கார்த்திக்கு…அவளது தாவணிமேல் ஆசை வந்தது.
”உன்னோட தாவணிய..நான் கட்னா..நல்லாருக்குமா..?” எனக் கேட்டான்.
”ஐயோ.. சூப்பரா இருப்ப.. நீ..” என வாய்விட்டுச் சிரித்தாள்.
அவனே ”குடு கட்டிப்பாக்கலாம்..” எனக் கேட்க… உடனே அறைக்குள் போய்… நைட்டி போட்டுக்கொண்டு. ..பாவாடை தாவணியைக் கொண்டு வந்து. . அவனுக்கு.. அவளே கட்டிவிட்டாள்.
விடலைப்பருவ.. ஆசைகள் எல்லாமே.. வினோதமானதுதான்சீண்டலும். ..தீண்டலும்… முத்தமுமாக.. அவனுக்கு பாவாடை.. தாவணி கட்டிவிட்டு… அவனது.. ஜீன்ஸையும். . டீ சர்ட்டையும் அவள் போட்டுக்கொண்டாள்.
மீசை முளைக்காத.. கார்த்திக் அசல் பெண்ணாகவே தோண்றினான்.
கை கொட்டிச் சிரித்தாள் உமா.
அவர்களது…கூத்தும்…சிரிப்புச் சத்தமும் கேட்டு.. கார்த்திக்கின்.. அப்பா அவள் வீட்டுக்கு வந்து… அவர்களைப் பார்த்து விட்டார்.
அந்த நேரத்தில்.. அவர்கள் இருவருமே… அவரை எதிர் பார்க்கவில்லை.
அவரைப் பார்த்ததும்..உமாவின் சப்த நாடியும் ஒடுங்கிப்போனது. விதிர் விதிர்த்துப் போய் நின்றாள்.
‘ பளார்..’ என ஒரே அறைதான். சுருண்டு விழுந்து விட்டாள் உமா.
அதன் பிறகு… உமா..கார்த்திக் சந்திப்புகள் அபூர்வமாகிப் போனது.
அடுத்த வருடம் பள்ளி துவங்கிய போது..கார்த்திக்கை.. ஹாஸ்டலில் கொண்டு போய் விட்டு விட்டார்.
அவனைப் பார்க்காமல் இருப்பதைவிட.. செத்துப் போகலாம் போலிருந்தது.. உமாவுக்கு.
மறுபடி… அவன் இரண்டு வருடங்கள் கழித்து வந்த போது… உமா படிப்பை விட்டு விட்டு. . வேலைக்குப் போகத் தொடங்கியிருந்தாள்.
அவளைச் சந்தித்து..அவளோடு வாழவிரும்புவதாகவும்… அவளில்லாமல் வாழ முடியாது… ஓடிப்போகலாம் என்றும் சொன்னான்.
ஆனால் உமா மறுத்து விட்டாள்.
அதற்கு முதல் காரணம்.. அவன் படித்துக்கொண்டிருந்தது..! இரண்டாவது காரணம்.. அவள் அம்மா உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டிருந்தது. அடுத்ததாக.. அது..திருமணத்துக்கு ஏற்ற வயதில்லை.. என்றும் புரிந்து வைத்திருந்தாள்.
அப்போது.முகத்தைத் தொங்கப் போட்டுக்கொண்டு போனவன்தான்… அதன் பிறகு.. அவளைப் பார்க்க வரவே இல்லை.
அவளது வீடும்… மாறியது. காலப்போக்கில்…அவனை மறந்தாலும்… அவனது காதலை.. அவனது நினைவுகளை.. மறக்கவில்லை
கார்த்திக்கைப் பார்க்க அத்தனை ஆவலாக இருந்தது. ஆனால் அவனைப் பார்க்க… அனுமதி கிடைக்கவில்லை.
ஒரு வாரம் கழித்து… அவனைப் பார்த்த போது.. புதிதாக ஒரு கூச்சம் வந்தது. அவனோடு பேச.. தயக்கம் வந்தது. கொஞ்சம் ஒதுங்கி நின்றே பேசினாள்.ஆனால் அவன் தள்ளி நிற்கவில்லை.. அவளிடம் நெருங்கவே முற்பட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
அவள் பூப்படைந்து… ஆறு மாதம் கழித்து..பொங்கலுக்கு இரண்டு நாள் முன்பாக அவளது பிறந்த நாள் வந்தது.
தன் வீட்டில் பணம் திருடி… அவளுக்கு.. பாவாடை தாவணி வாங்கிக் கொடுத்தான் கார்த்திக்.
அவன் கொடுத்த அந்தப் பாவாடை தாவணியைப் பார்த்து… உலகையே.. அவன் பரிசளித்து விட்டது போல.. அகமகிழ்ந்து போனாள் உமா.
பிறந்த நாளன்று… பாவாடை.. தாவணிதான் கட்டினாள்.
”தாவணில நீ.. தேவதை மாதிரி இருக்க..” என வியந்து போய் சொன்னான் கார்த்திக்.
அந்த வருடப் பொங்கல்தான் அவளுக்கு திருவிழாவாக அமைந்தது.
பூப்பறிக்கும் நாள்…
இருட்டு விழும் நேரம். ..
அவள் தனியாக இருப்பது தெரிந்து… அவளது வீட்டுக்கு வந்து விட்டான் கார்த்திக்.
” எனக்கு நீ ஒன்னுமே தரல..” என்றான்.
”என்ன வேனும்..?” சிரித்துக் கொண்டு கேட்டாள் உமா.
”கேட்டா தருவியா…?”
அவன் முத்தம்தான் கேட்பான். லேசான வெட்கத்துடன்..
”உம்..!” எனத் தலையாட்டினாள்.
”நீ வேனும்…” என்றான்.
” நானா…?”
” ம்…ம்..!”
”நான்னா…?”
”நீதான். .! எனக்கு நீதான் வேனும்.. இந்த தேவதை உமா வேனும்…”
புரிந்தது அவளுக்கு..! பகீரென்றது..!
”ஐயோ. ..” என்றாள்.
” இப்ப யாருமே இல்ல..”
”ம்கூம்.. நா.. நா மாட்டேன்.. பயமாருக்கு…”
” பயப்படாத உமா..” அவள் கையைப் பிடித்தான்.
”விடு.. விடு.. விடு..” என்றாள். பின்னால் நகர்ந்தாள் ”தப்பு… தப்பு… தப்பு. ..”
”ஏய். . உனக்கு நான். . பாவாடை தாவணியெல்லாம் கிப்ட் குடுத்தேன் இல்ல…”
”அ…அது…அதுக்கு..?”
”நீயும் எனக்கு கிப்ட் குடு..”
”சரி.. வேற ஏதாவது கிப்ட் தரேன்..”
” ம்கூம்… எனக்கு நீதான் வேனும்…”
”ஐயோ… அதெல்லாம் தப்பு கார்த்தி..” மறுத்தாள்.
சட்டென அவள் கையை உதறினான்.
”ச்ச.. இல்ல.. உனக்கு என்மேல லவ்வே இல்ல…”
”ஏ…என்ன.. கார்த்தி..இப்படி பேசற.முடியாதுடி..அரை லூசு..” எனச் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான்.
கடைசிவரை.. அவளுக்கு குழப்பமே தீரவில்லை. ஆனாலும்… அதற்கு மேல் அவனிடம் சந்தேகம் கேட்கவில்லை.
அதன் பிறகு.. அவன் அதுபோல.. எதுவும் கேட்கவில்லை.! அவ்வப்போது முத்தம் மட்டுமே கேட்பான். கட்டிப்பிடிப்பான்.. மார்பைக் கசக்குவான்.. அதோடு சரி..!
ஆனால் உமாவுக்கு.. உடலுறவு ஆசை அதிகரித்தது. அதை அவனிடம் கேட்கத்தான் தைரியம் வரவில்லை.
ஆனாலும்… அவனோடு அடித்துப் பிடித்து விளையாடுவாள்.
பருவம் பூத்த.. அந்த நாளில்.. அவள் அனுபவித்த.. அந்த சுகங்கள் எல்லாமே அலாதியானது. கார்த்திக் அவளது உயிரானான். ஒவ்வொரு மூச்சிலும்…அவனையே எண்ணினாள்.
அவளது பள்ளிப் பருவம்…வசந்த காலமாக இருந்தது.காதலைத் தவிற… வேறு..எதுவுமே.. வாழ்க்கையாகத் தோண்றவில்லை.
பள்ளி விடுமுறை நாள்…!
உமா தாவணியில் இருந்தாள். அவளைப் பார்க்க வந்த.. கார்த்திக்கு…அவளது தாவணிமேல் ஆசை வந்தது.
”உன்னோட தாவணிய..நான் கட்னா..நல்லாருக்குமா..?” எனக் கேட்டான்.
”ஐயோ.. சூப்பரா இருப்ப.. நீ..” என வாய்விட்டுச் சிரித்தாள்.
அவனே ”குடு கட்டிப்பாக்கலாம்..” எனக் கேட்க… உடனே அறைக்குள் போய்… நைட்டி போட்டுக்கொண்டு. ..பாவாடை தாவணியைக் கொண்டு வந்து. . அவனுக்கு.. அவளே கட்டிவிட்டாள்.
விடலைப்பருவ.. ஆசைகள் எல்லாமே.. வினோதமானதுதான்சீண்டலும். ..தீண்டலும்… முத்தமுமாக.. அவனுக்கு பாவாடை.. தாவணி கட்டிவிட்டு… அவனது.. ஜீன்ஸையும். . டீ சர்ட்டையும் அவள் போட்டுக்கொண்டாள்.
மீசை முளைக்காத.. கார்த்திக் அசல் பெண்ணாகவே தோண்றினான்.
கை கொட்டிச் சிரித்தாள் உமா.
அவர்களது…கூத்தும்…சிரிப்புச் சத்தமும் கேட்டு.. கார்த்திக்கின்.. அப்பா அவள் வீட்டுக்கு வந்து… அவர்களைப் பார்த்து விட்டார்.
அந்த நேரத்தில்.. அவர்கள் இருவருமே… அவரை எதிர் பார்க்கவில்லை.
அவரைப் பார்த்ததும்..உமாவின் சப்த நாடியும் ஒடுங்கிப்போனது. விதிர் விதிர்த்துப் போய் நின்றாள்.
‘ பளார்..’ என ஒரே அறைதான். சுருண்டு விழுந்து விட்டாள் உமா.
அதன் பிறகு… உமா..கார்த்திக் சந்திப்புகள் அபூர்வமாகிப் போனது.
அடுத்த வருடம் பள்ளி துவங்கிய போது..கார்த்திக்கை.. ஹாஸ்டலில் கொண்டு போய் விட்டு விட்டார்.
அவனைப் பார்க்காமல் இருப்பதைவிட.. செத்துப் போகலாம் போலிருந்தது.. உமாவுக்கு.
மறுபடி… அவன் இரண்டு வருடங்கள் கழித்து வந்த போது… உமா படிப்பை விட்டு விட்டு. . வேலைக்குப் போகத் தொடங்கியிருந்தாள்.
அவளைச் சந்தித்து..அவளோடு வாழவிரும்புவதாகவும்… அவளில்லாமல் வாழ முடியாது… ஓடிப்போகலாம் என்றும் சொன்னான்.
ஆனால் உமா மறுத்து விட்டாள்.
அதற்கு முதல் காரணம்.. அவன் படித்துக்கொண்டிருந்தது..! இரண்டாவது காரணம்.. அவள் அம்மா உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டிருந்தது. அடுத்ததாக.. அது..திருமணத்துக்கு ஏற்ற வயதில்லை.. என்றும் புரிந்து வைத்திருந்தாள்.
அப்போது.முகத்தைத் தொங்கப் போட்டுக்கொண்டு போனவன்தான்… அதன் பிறகு.. அவளைப் பார்க்க வரவே இல்லை.
அவளது வீடும்… மாறியது. காலப்போக்கில்…அவனை மறந்தாலும்… அவனது காதலை.. அவனது நினைவுகளை.. மறக்கவில்லை