23-10-2024, 02:37 AM
(This post was last modified: 23-10-2024, 02:45 AM by Kavinrajan. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
என்ன காரணமாக இருந்தாலும் சரி, அதை எத்தனை முறை யோசித்து பார்த்தாலும் சரி, ரமேஷின் ஆர்பாரித்த மனம் அடங்குவதாகயில்லை.
நான் ரம்யாவை தடுத்து நிறுத்தியிருக்க வேண்டும். அவள் ரிஷியுடன் படுக்கையறைக்குள் தனியாக போகாமல் நிச்சயம் அவளை தடுத்து நிறுத்தியிருக்க வேண்டும்.
அவள் எனக்கானவள் என்ற உரிமை ஏன் எனக்கு அந்நேரம் தோன்றவில்லை?
தற்சமயம் நான் அவளின் கணவனில்லை என்ற போதிலும், மனதில் ரம்யாவை உண்மையாக நேசிக்கவில்லையா? அவள் என் காதலி என்ற நினைப்பாவது அப்போது மனதில் உதித்திருக்க வேண்டாமா? ரிஷியை போலவே நானும் அவள் உடம்பை மட்டும் ஆராதித்து என் செக்ஸ் தேவைகளை இது நாள் வரை பூர்த்தி செய்த கொண்டேனா?
தன்னால் ரம்யாவை தடுக்க தோன்ற முடியாமல் போன காரணம் எதுவென்று ரமேஷுக்கு பிடிபடவில்லை.
தன் மனைவி ராதாவுக்கு இழைத்தது போலோரு குற்றத்தை, தான் ரம்யாவுக்கும் இழைத்து விட்டேன் என்ற குற்றவுணர்வு மட்டும் அவன் மனதிற்குள் நீரோடை போல சலசலவென ஓடிக் கொண்டிருந்தது.
அப்போது உள்ளே படுக்கையறைக்குள் சன்னமான பேச்சுக் குரல்கள் அவன் கவனத்தை ஈர்த்தன. அவ்வப்போது ரிஷி ஜோக் அடித்ததை போல எதையோ பேசி நமூட்டு சிரிப்பை உதிர்க்க.. அதை ஒட்டி கூடவே எழுந்த ரம்யாவின் கலீர் சிரிப்பொலிகள் ரமேஷை வெறுப்படைய வைத்தது.
தன்னை நிர்கதியாய் நிற்க வைத்த கெடு கேட்ட பொம்பள பொறுக்கி ரிஷியுடன் ரம்யாவுக்கு அப்படி என்ன சிரிப்பு வேண்டி இருக்கிறது? கோபம் பொத்து கொண்டு வந்தது ரமேஷுக்கு. இருந்தாலும் ஹாலில் அடங்கியே இருந்தான்.
சுமார் பத்து நிமிடங்கள் இருவரும் கூட்டாக தொடர்ந்து பேசி சிரித்து கொண்டிருக்க.. சட்டென்று சிரிப்பு சத்தங்கள் தேய்ந்து போய் உள்ளே ஒரே அமைதி பேரமைதி.
அமைதியை உடைக்கும் விதமாக ரம்யாவின் வளையல்கள் சலசலக்கும் ஒசை கேட்டது. அவள் கையை பற்றி இழுக்கும் போது உண்டாகும் சத்தம் போல அது இருப்பதாக உணர்ந்தான் ரமேஷ்.
"பச்ச்.. உம்ம்ம்.. பள்ச்ச்ச்.. உம்ம்ம்.. பச்ச்க்க்.." இரு உதடுகள் அவசரமாக அழுத்தமாக மோதி யுத்தம் செய்தால் என்ன சத்தம் உண்டாகுமோ அந்த முத்தச் சத்தம் உள்ளே இருந்து வெளிப்பட்டன.
"போதும்டா.. இதுக்கு மேல வேணாம்டா.." ரம்யா முத்த அத்தியாயத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்து விட்டாள்.
"உன்ன தொட்டு எத்தன நாளாச்சுடி.. நானே காய்ஞ்சு போய் வந்துருக்கேன்.. நீ வேற கும்னு பக்கத்துல இருக்க.. உன்ன தொடாம போக சொல்றியா.." ரிஷியின் ஹஸ்கியான குரலுக்கு நடுவே.. "ச்ச்சீ.. இங்க வேணாம்டா.." என்ற ரம்யாவின் சிணுங்கல்களை கேட்டான்.
"ஏய்...ஏய்.. எழுந்து போகாதடீ..." ரிஷியின் குரலை தொடர்ந்து ரம்யாவின் முறைப்பான குரல் கேட்டது. "டேய்ய்.. புடவைய பிடிச்சி உருவாதடாஆஆ.."
"சீக்கிரமா முடிச்சுடலாம்.. ரொம்ப பிகு பண்ணாத.." ரிஷியின் வழியும் குரலை அடுத்து.. "ஏய்... என்னடா பண்ற... இப்போ ஜாக்கெட்டில இருந்து கைய எடுக்க போறியா இல்லையா?" ரம்யாவின் பதறிய குரலை கேட்டான்.
"உம்ம்ம்.." என அவனின் பலத்த பெருமூச்சினை அடுத்து.. "ஏய்.. கழட்டாதடாஆ.. விட்டுற்றாஆஆ..." என அவள் சத்தமாக முனகும் ஒசை தொடர்ந்தது.
ரம்யா ஏன் ஓடி வந்து கதவை தட்டவில்லை? ஏன் கத்திக் கூப்பாடு போட்டு என்னை உதவிக்கு அழைக்கவில்லை? எது அவளை தடுக்கிறது? ரமேஷ் நிலைகொள்ளாமல் தவித்தான்.
தொடர்ந்து 'டப்' என பிராவின் பட்டை அடிக்கும் சத்தம் கேட்டு அதிர்ந்தான் ரமேஷ்.
ரிஷி ரம்யாவை படுக்க பலவந்தப்படுத்துகிறானா? கதவை பலமாய் தட்டி ரம்யாவுக்கு குரல் கொடுத்து உதவினால் என்ன என ரமேஷ் யோசித்து கொண்டிருக்கும் போது..
"ஆஹஹ்ஹா.." தன் மேனி கூசியது போல முனகினாள் ரம்யா.
"வாவ்.. நிறைய பேர் அங்க கை வச்சியிருந்தாலும்.. உன்னுது சும்மா நச்சுனு தூக்கிட்டு இருக்குடி.." ரம்யாவின் முலையை முழுசாய் பார்த்த பரவசத்தில் ரிஷி பாராட்டு பத்திரம் வாசிக்கிறானா?
"டேய்ய்.. மெதுவாஆஆடா.. ம்ம்ஹ்ஹா.." ரம்யாவை வலி கலந்த முனகலை அடுத்து பலத்த அமைதி நிலவியது.
"எப்படி வலிக்குது தெரியுமாடா..? இப்படியா பிடிச்சி கசக்கி பிழிவ?" கோபக் குரலில் ரம்யாவை தொடர்ந்து.. "ரொம்ப வலிக்குதா.. சாரிடி.. பூப்ஸ்ச பாத்ததும் செம மூடு வந்து வெறியாயிடுச்சிடி.." அதன்பின் ரிஷி ரகசியக் குரலில் மன்னிப்பு கேட்டான்.
"அதான்.. சாரி சொல்லிட்டேன்ல.." மீண்டும் அவன் கெஞ்சல்கள் தொடர்ந்தன.
அடுத்து என்ன நடக்க போகிறது ஆர்வத்துடன் ரமேஷ் உற்று கவனித்தான். கொஞ்ச நேரம் எந்த சத்தமும் உள்ளேயிருந்து வரவில்லை.
அவ்வளவு தான் முடிந்தது ரிஷியின் ஆட்டம். ரம்யா ரிஷியை கைவிட்டு வெளியே வந்து விடுவாள் என நம்பி ரிலாக்ஸானான் ரமேஷ்.
ஆனால் சட்டென, "உம்ம்ம்.." என்ற ரிஷியின் வெறிகலந்த பெருமூச்சுகளும், 'சளர்ர்ப்ப்.. சள்ளர்ர்ப்ப்..' என எச்சிலோடு உறிஞ்சும் ஒசையும் அதன் கூடவே 'ஸ்ஸ்ப்பா.. ஆஆஆஸ்ஸ்..ம்ம்ம்..' என ரம்யாவின் அவஸ்த்தையான முனகல்களும்.. அவள் கை வளையல்களின் குலுக்கலும் மாறி மாறி தொடர்ந்து ரமேஷை மீண்டும் டென்ஷனாக்கின. அவன் நிம்மதியை மீண்டும் பறித்து கொண்டன.
"ஆஆ..ம்மாவ்வ்.." ரம்யா வீறிட்ட அலறலில் ரமேஷ் ஒரு கணம் அரண்டு விட்டான்.
"லேசாத்தானே மாங்கா கடி கடிச்சேன்.. அதுக்கு போய் இப்படி துள்ளுற.. சரி.. சரி.. இனிமே இப்படி பண்ண மாட்டேன்.. சாரி..சாரிடி ப்ளீஸ்டி.. எழுந்து போகாத.. நீ என் பொண்டாட்டில.." கெஞ்சல் குரலில் ரிஷி.
"ரொம்பத்தான் அக்கறைடா உனக்கு.. கடிக்கவேண்டியது...அப்புறம் அதை தடவிக் கொடுக்க வேண்டியது.." ரம்யா சலித்து கொண்டு பேசியது ரமேஷை சங்கடப்படுத்தியது. ரிஷி இழுத்த இழுப்புக்கேல்லாம் இவள் ஏன் ஒத்துழைக்கிறாள்?
ரம்யா தன் கணவன் ரிஷிக்கு முந்தானை விரித்து கொண்டிருக்கிறாள் என நன்றாக புரிந்து கொண்டான் ரமேஷ். தினமும் என்னால் கிடைத்துக் கொண்டிருந்த உடல் சுகம்.. அரவணைப்பு.. போதாமல் மேலும் ரிஷியும் அவளுக்கு தேவைப்படுகிறான் போலும்?
புருஷன்-பொண்டாட்டி உறவுக்கு மத்தியில் ஆயிரம் இருக்கும். நடுவே நான் எதற்கு முட்டாள் மாதிரி அவனிடம் சண்டை போட்டு கொண்டிருந்தேன்.
ரம்யா ரிஷியிடம் இருக்கவே ரொம்ப ஆசைப்படுகிறாள். என்ன இருந்தாலும் அவன் அவளை முதலில் தொட்டு புணர்ந்த கணவனல்லவா? நான் இடையில் வந்தவன். இடையிலே போய் விடுகிறேன். என் முன்னாடி அவள் கணவனிடம் பேசி காதல் பண்ண கூச்சம் போல அவளுக்கு.
செய்யட்டும்.. செய்யட்டும்.. அவள் இஷ்டப்படி ரிஷியை புணர்ந்து கொள்ளட்டும்.. நான் ஏன் ரம்யாவை தடுக்க போகிறேன்? ரம்யாவை ரிஷியிடமே அனுப்பி விடுகிறேன். அது தானே முறை. எனக்கென ஒரு துணை ப்ரிட்ஜில் இருக்கிறது. அதனுடன் என் நேரத்தை இப்போது போக்கி கொள்கிறேன்.
குற்றணர்வு போய் அவன் மனது லேசானது. தளர்ந்த நடையுடன் ப்ரிட்ஜை அடைந்தான். அதன் கதவை திறந்து ஒரு பீர் பாட்டிலை எடுத்து கதவை முடினான். பாட்டிலை திறந்து சோஃபாவில் சாய்ந்தபடி மூட்ட மூட்ட குடித்தான்.
"ம்மா.. ம்ம்ம்ம்மா..ஆஆஆ...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... உ..உன் விரல அங்ங்க..இருந்து எடுடாஆஆ... முடியலடாஆஆங்ங்.. ராஸ்ஸ்கல்.." ரம்யாவின் முனகல் சத்தம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது.
தவித்து போனான் ரமேஷ். அவன் தண்டு நன்றாக விரைத்து பேண்டில் புடைத்து கொண்டது.
டீவியை ஆன் செய்தான். அவர்களது காம பிதற்றல்களை கேட்காத வண்ணம் வால்யூமை கூட்டிக் கொண்டான் ரமேஷ்.
'தழுவாத தேகம் ஒன்று
தணியாத மோகம் கொண்டு
தாலாட்ட தென்றல் உண்டு
தாளாத ஆசை உண்டு
பூமஞ்சமும்… தேன்கின்னமும்
நீ தேடி வா ஒரே ராகம்
பாடி ஆடுவோம் வா…..'
டிவியில் ஒலித்த திரைப்படப் பாடலின் வரிகள் அந்த சூழ்நிலைக்கு பொருத்தமாய் அமைந்தன.
பாடலும் அவன் துக்கத்திற்கு துணை போக.. இயலாமை அவன் தொண்டையை அடைக்க.. மௌனமாய் அழுதான். கண்களில் ஈரம் கசிவதை உணர்ந்து சட்டையில் துடைத்து கொண்டான்.
பாட்டிலை கையில் ஏந்தி கொண்டு மீண்டும் வயிறு மூட்ட குடித்தான் ரமேஷ்.
பாதி பாட்டிலை முடித்த நிலையில் சோஃபாவில் சாய்ந்தான்.
'..தெய்வீக ராகம் தெவிட்டாத பாடல்
கேட்டாலும் போதும்
இள நெஞ்சங்கள் வாடும்..'
அந்த பாடல் முடியும் தறுவாயில் படுக்கையறை கதவை திறந்து கொண்டு புயலாய் வெளியே வந்தாள் ரம்யா.
கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டு கண்களை திறந்து பார்த்தான் ரமேஷ்.
கலைந்த போன கூந்தலோடு.. வெறும் பாவாடை ப்ராவில் அவன் எதிரே நின்றபடி, அவனையே பார்த்து கொண்டு இருந்தாள் ரம்யா.
டைட்டான ப்ராவுக்குள் அவள் பாதி முலைகள் நன்றாக பிதுங்கி போய் கூரான காம்புகள் தூக்கிக்கொண்டு நின்றன. உணர்ச்சிகளை அடக்கி கொண்டு.. முலைகளை உள்ளே அவசரமாய் ப்ராவுக்குள் திணித்து விட்டு வெளியே வந்திருக்கிறாள். வயிற்றில் தொப்புள் குழி கவர்ச்சியாய் மின்னியது. பிஷ் கட் பாவாடையில் நச்சென்று இருந்தாள்.
இதுவே வேறோரு நாளாக இருந்தால் அவளை படுக்கையறைக்கு தூக்கி கொண்டு போய் பந்தாடி இருப்பான் ரமேஷ்.
ஆங்காங்கே நனைந்திருந்த பாவாடையைப் பார்த்ததும் புரிந்து போனது ரமேஷ்க்கு. அங்க இங்கனு அவ தொடைய எச்சில் வழிய வாயால நக்கி எடுத்திருக்கான்.. அப்புறம் பு*டைக்குள்ள விரல வுட்டு குத்தி குடாஞ்சிருக்கான்.. படுபாவி ரிஷி பய.
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உற்று பார்த்து கொண்டனர். எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.
ரம்யாவின் விழியோரத்தில் கண்ணீர் திரள அவனை விட்டு நகர்ந்தாள். ப்ரீட்ஜிலிருந்து ஒரு ஸ்காட்ச் பாட்டிலை எடுத்து கொண்டு திரும்ப படுக்கையறைக்குள் நுழைந்தாள். கதவை சாத்தினாள்.
அவள் உள்ளே நுழையும் வரை ஏக்கமாய் பார்த்து விட்டு.. மறுபடியும் பீர் பாட்டிலை கையில் ஏந்தி கொண்டு வெறித்தனமாய் குடிக்க ஆரம்பித்தான் ரமேஷ்.
முழு பாட்டிலையும் முடித்த பின்னர் ஆத்திரத்தில் அதை எதிர் சுவற்றில் வீசி ஏறிந்து உடைத்தான்.
ஆத்திரம் அடங்கியது போல உணர்ந்தான். ஆனால் மனதில் உண்டான ரணங்களை அவனால் ஆற்ற முடியவில்லை.
பாதி போதையில் புலம்பி தள்ளினான்.
"ரம்யா.. நீயும் என் பொண்டாட்டி மாதிரியே என்ன விட்டு போயிடுவியா..? அது சரி..நீ ஏன் என் கூட இருக்கனும்..? நீ என்ன என் பொண்டாட்டியா.. எனக்கு ஒட்டா.. உறவா..? போயிடு.. என்ன விட்டு தூரமா எங்கயாவது போயிடு.. அது தான் உனக்கு நல்லது.. என் கூட இருந்தா உனக்கு எந்த பிரயோஜனையும் இல்ல.. போயிடுமா.. சந்தோஷமா அந்த ரிஷி கூட போய் குடும்பத்த நடத்து.. உன் கூட இருந்தத ஒரு கெட்ட கனவா நினைச்சு நா மறந்துடுறேன்.. நீயும் மறந்துடு.. எங்கிருந்தாலும் நீ வாழ்க.. உன் மஞ்சள் குங்குமம் வாழ்க.."
கொஞ்சம் ஒவராக புலம்புகிறோமோ என எண்ணினானோ என்னவோ புலம்பி பேசுவதை உடனே நிறுத்தி விட்டான்.
பின்னர் எதை பற்றியும் கவலை கொள்ளாமல் மயக்க நிலையில், கண்களை மூடிக் கொண்டு உறக்கத்தை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருந்தான் ரமேஷ்.
"ரம்..யா.. ரம்..யா.." என அவன் உதடுகள் மட்டும் அவள் பெயரை உதிர்த்து கொண்டிருந்தன.
திடீரென பவர் கட் ஆகி போக.. பளீரென ஹாலிருந்த அனைத்து விளக்குகள் அணைந்து போய்.. குறை வெளிச்சத்துக்கு மாறியது.
கூடவே டீ.வி சத்தமும் நின்றுபோக.. படுக்கையறையின் ஓசைகள் மீண்டும் அவன் செவியை தொட்டு தொலைப்படுத்தின.
"எனக்கு இதெல்லாம் பழக்கமில்லடா.. ப்ளீஸ் ரிஷி.. ஃபோர்ஸ் பண்ணாத.." ரம்யா குரலை முதலில் கேட்டான்.
"என்னவோ.. கன்னிப்பொண்ணு மாதிரி அத புதுசா பாக்குற மாதிரி பாத்துட்டே இருக்குற.. அப்படித்தான்.. அப்படித்தான்.. நல்லா குலுக்கி விட்றி... போதும்.. போதும்.. இப்ப வாயல போட்டு ஊ*புடி.." ரிஷின் அதட்டும் குரல்.
"உம்ம்ம்ம்.. உம்ம்ப்ப்.." ரம்யாவின் சு*ணி ஊ*பும் ஒசையா அது?
"நீ ஓ*கறதுக்குன்னே பொறந்தவடீ.. " உறுமினான்.
ரிஷி சொன்னதை கேட்டு ரமேஷ் கொதித்து போனான். அவன் நாடி நாளமெல்லாம் முறுக்கேற.. வெறி கொண்டு எழுந்தான் ரமேஷ். சிவப்பேறிய கண்களில் கொஞ்சம் போதை மிச்சமிருக்க.. வெறியோடு சமையலறை நோக்கி போனான்.
காய்கறி வெட்டும் கூரிய கத்தியோடு ஹாலுக்கு திரும்ப வந்தான்.
"எவ்ளோ நேரமாடா என் ரம்யாவ ஒ*துட்டு இருப்ப.." முணுமுணுத்து கொண்டே படுக்கையறை நோக்கி சென்றான்.
"ப்ளீஸ்.. ப்ளீஸ்டி.. ரம்யா மேல வந்து படுடி.. முடியலயடி.. என் பூ* எடுத்து உன் கூ*குள்ள விட்றி தே.யா.. மவளே.."
ரிஷியின் அனற்றும் குரலோசை கேட்டு மேலும் சூடேறினான் ரமேஷ்.
படுக்கையறை கதவை தட்டும் நோக்கத்தோடு கைகளால் அழுத்தி தள்ள.. உள்ளே பூட்டப்படாததால் கதவு படக்கேன திறந்து கொண்டது.
படுக்கையில் சட்டையும் பேண்ட்டும் முழுதாய் அவிழ்க்கப்பட்டு இருக்க.. அவனின் ஜட்டி முட்டி வரை இறக்கிய நிலையில்.. அவன் ஆண்மை விரைப்பாக ஆடிக் கொண்டு கிடக்க.. மல்லாந்து பிறந்தமேனியாய் படுத்து கொண்டிருந்தான் ரிஷி. அவன் கண்கள் சொரூகி போய் கிடந்தன.
அவனுக்கு பக்கத்தில் அரைகுறை ஆடையில், கைகளில் கத்தியோடு.. கண்களில் உக்கிரத்தோடும்.. பத்திரக்காளி அவதாரத்தில் நின்று கொண்டிருந்தாள் ரம்யா. அதை சற்று எதிர் பாராமல் திகைத்து போனான் ரமேஷ்.
"ம்ம்.. வந்து படுக்குறேன்டா.. அப்படியே உன் பூ* எடுத்து அறுத்து வீசி ஏறிஞ்சிடுறேன்டா.."
ரம்யாவை அந்த ரூத்ர கோலத்தை பார்த்ததும், ரமேஷ் சற்று முன்னர் அடித்த சரக்கின் மொத்த போதையும் இறங்கி விட்டது போல உணர்ந்தான்.
நான் ரம்யாவை தடுத்து நிறுத்தியிருக்க வேண்டும். அவள் ரிஷியுடன் படுக்கையறைக்குள் தனியாக போகாமல் நிச்சயம் அவளை தடுத்து நிறுத்தியிருக்க வேண்டும்.
அவள் எனக்கானவள் என்ற உரிமை ஏன் எனக்கு அந்நேரம் தோன்றவில்லை?
தற்சமயம் நான் அவளின் கணவனில்லை என்ற போதிலும், மனதில் ரம்யாவை உண்மையாக நேசிக்கவில்லையா? அவள் என் காதலி என்ற நினைப்பாவது அப்போது மனதில் உதித்திருக்க வேண்டாமா? ரிஷியை போலவே நானும் அவள் உடம்பை மட்டும் ஆராதித்து என் செக்ஸ் தேவைகளை இது நாள் வரை பூர்த்தி செய்த கொண்டேனா?
தன்னால் ரம்யாவை தடுக்க தோன்ற முடியாமல் போன காரணம் எதுவென்று ரமேஷுக்கு பிடிபடவில்லை.
தன் மனைவி ராதாவுக்கு இழைத்தது போலோரு குற்றத்தை, தான் ரம்யாவுக்கும் இழைத்து விட்டேன் என்ற குற்றவுணர்வு மட்டும் அவன் மனதிற்குள் நீரோடை போல சலசலவென ஓடிக் கொண்டிருந்தது.
அப்போது உள்ளே படுக்கையறைக்குள் சன்னமான பேச்சுக் குரல்கள் அவன் கவனத்தை ஈர்த்தன. அவ்வப்போது ரிஷி ஜோக் அடித்ததை போல எதையோ பேசி நமூட்டு சிரிப்பை உதிர்க்க.. அதை ஒட்டி கூடவே எழுந்த ரம்யாவின் கலீர் சிரிப்பொலிகள் ரமேஷை வெறுப்படைய வைத்தது.
தன்னை நிர்கதியாய் நிற்க வைத்த கெடு கேட்ட பொம்பள பொறுக்கி ரிஷியுடன் ரம்யாவுக்கு அப்படி என்ன சிரிப்பு வேண்டி இருக்கிறது? கோபம் பொத்து கொண்டு வந்தது ரமேஷுக்கு. இருந்தாலும் ஹாலில் அடங்கியே இருந்தான்.
சுமார் பத்து நிமிடங்கள் இருவரும் கூட்டாக தொடர்ந்து பேசி சிரித்து கொண்டிருக்க.. சட்டென்று சிரிப்பு சத்தங்கள் தேய்ந்து போய் உள்ளே ஒரே அமைதி பேரமைதி.
அமைதியை உடைக்கும் விதமாக ரம்யாவின் வளையல்கள் சலசலக்கும் ஒசை கேட்டது. அவள் கையை பற்றி இழுக்கும் போது உண்டாகும் சத்தம் போல அது இருப்பதாக உணர்ந்தான் ரமேஷ்.
"பச்ச்.. உம்ம்ம்.. பள்ச்ச்ச்.. உம்ம்ம்.. பச்ச்க்க்.." இரு உதடுகள் அவசரமாக அழுத்தமாக மோதி யுத்தம் செய்தால் என்ன சத்தம் உண்டாகுமோ அந்த முத்தச் சத்தம் உள்ளே இருந்து வெளிப்பட்டன.
"போதும்டா.. இதுக்கு மேல வேணாம்டா.." ரம்யா முத்த அத்தியாயத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்து விட்டாள்.
"உன்ன தொட்டு எத்தன நாளாச்சுடி.. நானே காய்ஞ்சு போய் வந்துருக்கேன்.. நீ வேற கும்னு பக்கத்துல இருக்க.. உன்ன தொடாம போக சொல்றியா.." ரிஷியின் ஹஸ்கியான குரலுக்கு நடுவே.. "ச்ச்சீ.. இங்க வேணாம்டா.." என்ற ரம்யாவின் சிணுங்கல்களை கேட்டான்.
"ஏய்...ஏய்.. எழுந்து போகாதடீ..." ரிஷியின் குரலை தொடர்ந்து ரம்யாவின் முறைப்பான குரல் கேட்டது. "டேய்ய்.. புடவைய பிடிச்சி உருவாதடாஆஆ.."
"சீக்கிரமா முடிச்சுடலாம்.. ரொம்ப பிகு பண்ணாத.." ரிஷியின் வழியும் குரலை அடுத்து.. "ஏய்... என்னடா பண்ற... இப்போ ஜாக்கெட்டில இருந்து கைய எடுக்க போறியா இல்லையா?" ரம்யாவின் பதறிய குரலை கேட்டான்.
"உம்ம்ம்.." என அவனின் பலத்த பெருமூச்சினை அடுத்து.. "ஏய்.. கழட்டாதடாஆ.. விட்டுற்றாஆஆ..." என அவள் சத்தமாக முனகும் ஒசை தொடர்ந்தது.
ரம்யா ஏன் ஓடி வந்து கதவை தட்டவில்லை? ஏன் கத்திக் கூப்பாடு போட்டு என்னை உதவிக்கு அழைக்கவில்லை? எது அவளை தடுக்கிறது? ரமேஷ் நிலைகொள்ளாமல் தவித்தான்.
தொடர்ந்து 'டப்' என பிராவின் பட்டை அடிக்கும் சத்தம் கேட்டு அதிர்ந்தான் ரமேஷ்.
ரிஷி ரம்யாவை படுக்க பலவந்தப்படுத்துகிறானா? கதவை பலமாய் தட்டி ரம்யாவுக்கு குரல் கொடுத்து உதவினால் என்ன என ரமேஷ் யோசித்து கொண்டிருக்கும் போது..
"ஆஹஹ்ஹா.." தன் மேனி கூசியது போல முனகினாள் ரம்யா.
"வாவ்.. நிறைய பேர் அங்க கை வச்சியிருந்தாலும்.. உன்னுது சும்மா நச்சுனு தூக்கிட்டு இருக்குடி.." ரம்யாவின் முலையை முழுசாய் பார்த்த பரவசத்தில் ரிஷி பாராட்டு பத்திரம் வாசிக்கிறானா?
"டேய்ய்.. மெதுவாஆஆடா.. ம்ம்ஹ்ஹா.." ரம்யாவை வலி கலந்த முனகலை அடுத்து பலத்த அமைதி நிலவியது.
"எப்படி வலிக்குது தெரியுமாடா..? இப்படியா பிடிச்சி கசக்கி பிழிவ?" கோபக் குரலில் ரம்யாவை தொடர்ந்து.. "ரொம்ப வலிக்குதா.. சாரிடி.. பூப்ஸ்ச பாத்ததும் செம மூடு வந்து வெறியாயிடுச்சிடி.." அதன்பின் ரிஷி ரகசியக் குரலில் மன்னிப்பு கேட்டான்.
"அதான்.. சாரி சொல்லிட்டேன்ல.." மீண்டும் அவன் கெஞ்சல்கள் தொடர்ந்தன.
அடுத்து என்ன நடக்க போகிறது ஆர்வத்துடன் ரமேஷ் உற்று கவனித்தான். கொஞ்ச நேரம் எந்த சத்தமும் உள்ளேயிருந்து வரவில்லை.
அவ்வளவு தான் முடிந்தது ரிஷியின் ஆட்டம். ரம்யா ரிஷியை கைவிட்டு வெளியே வந்து விடுவாள் என நம்பி ரிலாக்ஸானான் ரமேஷ்.
ஆனால் சட்டென, "உம்ம்ம்.." என்ற ரிஷியின் வெறிகலந்த பெருமூச்சுகளும், 'சளர்ர்ப்ப்.. சள்ளர்ர்ப்ப்..' என எச்சிலோடு உறிஞ்சும் ஒசையும் அதன் கூடவே 'ஸ்ஸ்ப்பா.. ஆஆஆஸ்ஸ்..ம்ம்ம்..' என ரம்யாவின் அவஸ்த்தையான முனகல்களும்.. அவள் கை வளையல்களின் குலுக்கலும் மாறி மாறி தொடர்ந்து ரமேஷை மீண்டும் டென்ஷனாக்கின. அவன் நிம்மதியை மீண்டும் பறித்து கொண்டன.
"ஆஆ..ம்மாவ்வ்.." ரம்யா வீறிட்ட அலறலில் ரமேஷ் ஒரு கணம் அரண்டு விட்டான்.
"லேசாத்தானே மாங்கா கடி கடிச்சேன்.. அதுக்கு போய் இப்படி துள்ளுற.. சரி.. சரி.. இனிமே இப்படி பண்ண மாட்டேன்.. சாரி..சாரிடி ப்ளீஸ்டி.. எழுந்து போகாத.. நீ என் பொண்டாட்டில.." கெஞ்சல் குரலில் ரிஷி.
"ரொம்பத்தான் அக்கறைடா உனக்கு.. கடிக்கவேண்டியது...அப்புறம் அதை தடவிக் கொடுக்க வேண்டியது.." ரம்யா சலித்து கொண்டு பேசியது ரமேஷை சங்கடப்படுத்தியது. ரிஷி இழுத்த இழுப்புக்கேல்லாம் இவள் ஏன் ஒத்துழைக்கிறாள்?
ரம்யா தன் கணவன் ரிஷிக்கு முந்தானை விரித்து கொண்டிருக்கிறாள் என நன்றாக புரிந்து கொண்டான் ரமேஷ். தினமும் என்னால் கிடைத்துக் கொண்டிருந்த உடல் சுகம்.. அரவணைப்பு.. போதாமல் மேலும் ரிஷியும் அவளுக்கு தேவைப்படுகிறான் போலும்?
புருஷன்-பொண்டாட்டி உறவுக்கு மத்தியில் ஆயிரம் இருக்கும். நடுவே நான் எதற்கு முட்டாள் மாதிரி அவனிடம் சண்டை போட்டு கொண்டிருந்தேன்.
ரம்யா ரிஷியிடம் இருக்கவே ரொம்ப ஆசைப்படுகிறாள். என்ன இருந்தாலும் அவன் அவளை முதலில் தொட்டு புணர்ந்த கணவனல்லவா? நான் இடையில் வந்தவன். இடையிலே போய் விடுகிறேன். என் முன்னாடி அவள் கணவனிடம் பேசி காதல் பண்ண கூச்சம் போல அவளுக்கு.
செய்யட்டும்.. செய்யட்டும்.. அவள் இஷ்டப்படி ரிஷியை புணர்ந்து கொள்ளட்டும்.. நான் ஏன் ரம்யாவை தடுக்க போகிறேன்? ரம்யாவை ரிஷியிடமே அனுப்பி விடுகிறேன். அது தானே முறை. எனக்கென ஒரு துணை ப்ரிட்ஜில் இருக்கிறது. அதனுடன் என் நேரத்தை இப்போது போக்கி கொள்கிறேன்.
குற்றணர்வு போய் அவன் மனது லேசானது. தளர்ந்த நடையுடன் ப்ரிட்ஜை அடைந்தான். அதன் கதவை திறந்து ஒரு பீர் பாட்டிலை எடுத்து கதவை முடினான். பாட்டிலை திறந்து சோஃபாவில் சாய்ந்தபடி மூட்ட மூட்ட குடித்தான்.
"ம்மா.. ம்ம்ம்ம்மா..ஆஆஆ...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... உ..உன் விரல அங்ங்க..இருந்து எடுடாஆஆ... முடியலடாஆஆங்ங்.. ராஸ்ஸ்கல்.." ரம்யாவின் முனகல் சத்தம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது.
தவித்து போனான் ரமேஷ். அவன் தண்டு நன்றாக விரைத்து பேண்டில் புடைத்து கொண்டது.
டீவியை ஆன் செய்தான். அவர்களது காம பிதற்றல்களை கேட்காத வண்ணம் வால்யூமை கூட்டிக் கொண்டான் ரமேஷ்.
'தழுவாத தேகம் ஒன்று
தணியாத மோகம் கொண்டு
தாலாட்ட தென்றல் உண்டு
தாளாத ஆசை உண்டு
பூமஞ்சமும்… தேன்கின்னமும்
நீ தேடி வா ஒரே ராகம்
பாடி ஆடுவோம் வா…..'
டிவியில் ஒலித்த திரைப்படப் பாடலின் வரிகள் அந்த சூழ்நிலைக்கு பொருத்தமாய் அமைந்தன.
பாடலும் அவன் துக்கத்திற்கு துணை போக.. இயலாமை அவன் தொண்டையை அடைக்க.. மௌனமாய் அழுதான். கண்களில் ஈரம் கசிவதை உணர்ந்து சட்டையில் துடைத்து கொண்டான்.
பாட்டிலை கையில் ஏந்தி கொண்டு மீண்டும் வயிறு மூட்ட குடித்தான் ரமேஷ்.
பாதி பாட்டிலை முடித்த நிலையில் சோஃபாவில் சாய்ந்தான்.
'..தெய்வீக ராகம் தெவிட்டாத பாடல்
கேட்டாலும் போதும்
இள நெஞ்சங்கள் வாடும்..'
அந்த பாடல் முடியும் தறுவாயில் படுக்கையறை கதவை திறந்து கொண்டு புயலாய் வெளியே வந்தாள் ரம்யா.
கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டு கண்களை திறந்து பார்த்தான் ரமேஷ்.
கலைந்த போன கூந்தலோடு.. வெறும் பாவாடை ப்ராவில் அவன் எதிரே நின்றபடி, அவனையே பார்த்து கொண்டு இருந்தாள் ரம்யா.
டைட்டான ப்ராவுக்குள் அவள் பாதி முலைகள் நன்றாக பிதுங்கி போய் கூரான காம்புகள் தூக்கிக்கொண்டு நின்றன. உணர்ச்சிகளை அடக்கி கொண்டு.. முலைகளை உள்ளே அவசரமாய் ப்ராவுக்குள் திணித்து விட்டு வெளியே வந்திருக்கிறாள். வயிற்றில் தொப்புள் குழி கவர்ச்சியாய் மின்னியது. பிஷ் கட் பாவாடையில் நச்சென்று இருந்தாள்.
இதுவே வேறோரு நாளாக இருந்தால் அவளை படுக்கையறைக்கு தூக்கி கொண்டு போய் பந்தாடி இருப்பான் ரமேஷ்.
ஆங்காங்கே நனைந்திருந்த பாவாடையைப் பார்த்ததும் புரிந்து போனது ரமேஷ்க்கு. அங்க இங்கனு அவ தொடைய எச்சில் வழிய வாயால நக்கி எடுத்திருக்கான்.. அப்புறம் பு*டைக்குள்ள விரல வுட்டு குத்தி குடாஞ்சிருக்கான்.. படுபாவி ரிஷி பய.
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உற்று பார்த்து கொண்டனர். எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.
ரம்யாவின் விழியோரத்தில் கண்ணீர் திரள அவனை விட்டு நகர்ந்தாள். ப்ரீட்ஜிலிருந்து ஒரு ஸ்காட்ச் பாட்டிலை எடுத்து கொண்டு திரும்ப படுக்கையறைக்குள் நுழைந்தாள். கதவை சாத்தினாள்.
அவள் உள்ளே நுழையும் வரை ஏக்கமாய் பார்த்து விட்டு.. மறுபடியும் பீர் பாட்டிலை கையில் ஏந்தி கொண்டு வெறித்தனமாய் குடிக்க ஆரம்பித்தான் ரமேஷ்.
முழு பாட்டிலையும் முடித்த பின்னர் ஆத்திரத்தில் அதை எதிர் சுவற்றில் வீசி ஏறிந்து உடைத்தான்.
ஆத்திரம் அடங்கியது போல உணர்ந்தான். ஆனால் மனதில் உண்டான ரணங்களை அவனால் ஆற்ற முடியவில்லை.
பாதி போதையில் புலம்பி தள்ளினான்.
"ரம்யா.. நீயும் என் பொண்டாட்டி மாதிரியே என்ன விட்டு போயிடுவியா..? அது சரி..நீ ஏன் என் கூட இருக்கனும்..? நீ என்ன என் பொண்டாட்டியா.. எனக்கு ஒட்டா.. உறவா..? போயிடு.. என்ன விட்டு தூரமா எங்கயாவது போயிடு.. அது தான் உனக்கு நல்லது.. என் கூட இருந்தா உனக்கு எந்த பிரயோஜனையும் இல்ல.. போயிடுமா.. சந்தோஷமா அந்த ரிஷி கூட போய் குடும்பத்த நடத்து.. உன் கூட இருந்தத ஒரு கெட்ட கனவா நினைச்சு நா மறந்துடுறேன்.. நீயும் மறந்துடு.. எங்கிருந்தாலும் நீ வாழ்க.. உன் மஞ்சள் குங்குமம் வாழ்க.."
கொஞ்சம் ஒவராக புலம்புகிறோமோ என எண்ணினானோ என்னவோ புலம்பி பேசுவதை உடனே நிறுத்தி விட்டான்.
பின்னர் எதை பற்றியும் கவலை கொள்ளாமல் மயக்க நிலையில், கண்களை மூடிக் கொண்டு உறக்கத்தை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருந்தான் ரமேஷ்.
"ரம்..யா.. ரம்..யா.." என அவன் உதடுகள் மட்டும் அவள் பெயரை உதிர்த்து கொண்டிருந்தன.
திடீரென பவர் கட் ஆகி போக.. பளீரென ஹாலிருந்த அனைத்து விளக்குகள் அணைந்து போய்.. குறை வெளிச்சத்துக்கு மாறியது.
கூடவே டீ.வி சத்தமும் நின்றுபோக.. படுக்கையறையின் ஓசைகள் மீண்டும் அவன் செவியை தொட்டு தொலைப்படுத்தின.
"எனக்கு இதெல்லாம் பழக்கமில்லடா.. ப்ளீஸ் ரிஷி.. ஃபோர்ஸ் பண்ணாத.." ரம்யா குரலை முதலில் கேட்டான்.
"என்னவோ.. கன்னிப்பொண்ணு மாதிரி அத புதுசா பாக்குற மாதிரி பாத்துட்டே இருக்குற.. அப்படித்தான்.. அப்படித்தான்.. நல்லா குலுக்கி விட்றி... போதும்.. போதும்.. இப்ப வாயல போட்டு ஊ*புடி.." ரிஷின் அதட்டும் குரல்.
"உம்ம்ம்ம்.. உம்ம்ப்ப்.." ரம்யாவின் சு*ணி ஊ*பும் ஒசையா அது?
"நீ ஓ*கறதுக்குன்னே பொறந்தவடீ.. " உறுமினான்.
ரிஷி சொன்னதை கேட்டு ரமேஷ் கொதித்து போனான். அவன் நாடி நாளமெல்லாம் முறுக்கேற.. வெறி கொண்டு எழுந்தான் ரமேஷ். சிவப்பேறிய கண்களில் கொஞ்சம் போதை மிச்சமிருக்க.. வெறியோடு சமையலறை நோக்கி போனான்.
காய்கறி வெட்டும் கூரிய கத்தியோடு ஹாலுக்கு திரும்ப வந்தான்.
"எவ்ளோ நேரமாடா என் ரம்யாவ ஒ*துட்டு இருப்ப.." முணுமுணுத்து கொண்டே படுக்கையறை நோக்கி சென்றான்.
"ப்ளீஸ்.. ப்ளீஸ்டி.. ரம்யா மேல வந்து படுடி.. முடியலயடி.. என் பூ* எடுத்து உன் கூ*குள்ள விட்றி தே.யா.. மவளே.."
ரிஷியின் அனற்றும் குரலோசை கேட்டு மேலும் சூடேறினான் ரமேஷ்.
படுக்கையறை கதவை தட்டும் நோக்கத்தோடு கைகளால் அழுத்தி தள்ள.. உள்ளே பூட்டப்படாததால் கதவு படக்கேன திறந்து கொண்டது.
படுக்கையில் சட்டையும் பேண்ட்டும் முழுதாய் அவிழ்க்கப்பட்டு இருக்க.. அவனின் ஜட்டி முட்டி வரை இறக்கிய நிலையில்.. அவன் ஆண்மை விரைப்பாக ஆடிக் கொண்டு கிடக்க.. மல்லாந்து பிறந்தமேனியாய் படுத்து கொண்டிருந்தான் ரிஷி. அவன் கண்கள் சொரூகி போய் கிடந்தன.
அவனுக்கு பக்கத்தில் அரைகுறை ஆடையில், கைகளில் கத்தியோடு.. கண்களில் உக்கிரத்தோடும்.. பத்திரக்காளி அவதாரத்தில் நின்று கொண்டிருந்தாள் ரம்யா. அதை சற்று எதிர் பாராமல் திகைத்து போனான் ரமேஷ்.
"ம்ம்.. வந்து படுக்குறேன்டா.. அப்படியே உன் பூ* எடுத்து அறுத்து வீசி ஏறிஞ்சிடுறேன்டா.."
ரம்யாவை அந்த ரூத்ர கோலத்தை பார்த்ததும், ரமேஷ் சற்று முன்னர் அடித்த சரக்கின் மொத்த போதையும் இறங்கி விட்டது போல உணர்ந்தான்.