Romance கன்னி பெண்ணின் சவர பஜனை

[Nasreen_diamond]

அலங்கோலமாய்... என்னை நானே...ச்சசச...சிறிது சிறிதாக போதை தெளிய  என்னுடைய தவறுகளை நினைத்து வெட்கி தலை குனிந்தவாறே.. ஆடைகளை சரி செய்து  கட்டிலுக்கு கீழே கிடந்த  கிடந்த
மாலதியின் ஜட்டி, ப்ரா, டாப்ஸ் பேண்ட் (with naadaa)என அனைத்தையும் எடுத்து கைகளில் வைத்து நின்றிருந்தேன்.

வ்வேவேவே... மாலதி வீட்டில் உள்ளே.. வாந்தி எடுக்கும் சப்தம் தெளிவாக கேட்டது.
(முத தடவையா கையில் பிடித்து செய்யாமல்,  இரண்டு பெண்கள் எனக்கு சுய இன்பம் மூலம் விந்தை வெளியேற்றி இருப்பது ஆச்சரியமாக இருந்தது. )

சுமார் ஐந்து நிமிட இடைவெளிக்குப் பின் வந்த கவிதா ராணி "அவ ரொம்ப பயந்துட்டா "வாமிட் எடுத்துட்டா "
உன்னை லாம் ... கொஞ்சமாவது சென்ஸ் இருக்கா?
போ.. போய் அவகிட்ட மன்னிப்பு...

என் கைகளில் மீண்டும் மாலதி யின் ஆடைகளை பார்த்ததுமே "ஏய்... நீயெல்லாம் என்ன ஜென்மம்... இவ்வளவு நடந்தும்
மறுபடியும் என்ன வேலை பண்ணிட்டிருக்க...
"இல்லை கவி... எடுத்து மாலதி ட்ட கொடுக்கலாம் னு தான்..

ச்சீ நிறுத்து... அந்த ட்ரெஸ் எல்லாம் தீயில கொளுத்த போறோம்...
இவளின் சப்தம் கேட்டு அங்கு வந்த  முகமெல்லாம் சோர்ந்து  , கண்கள் சிவந்து...அழுகையுடன் முகத்தை ஒரு டவலால் தொடைத்து கொண்டே "ஏய் கவி... விடு...அண்ணா உங்கள் மேல எவ்ளோ மரியாதை வச்சிருந்தேன் தெரியுமா?!"

இங்க பாருங்க அண்ணா தெரிந்தோ, தெரியாமலோ அவளும் நானும் மொபைல் போன் ல சில அடல்ட் வீடியோ பார்த்தத நீங்க கண்டு பிடிச்சுட்டிங்க...
தப்பு தான் (தேம்பியவாறே கண்ணீர் முட்ட நா தழுதழுக்க)
அத பத்தி நீங்க அம்மா கிட்ட எதுவும் சொல்லிருவிங்களோனு தான் உங்க கிட்ட பேச வந்தோம்.. ஆனா.. ஆனா நீங்க என்னோட டிரஸ் ஸ வச்சு என்ன காரியம் பண்ணிட்டு இருந்தீங்க...
ச்சச..ச்சசீ... அருவருப்பா இருக்கு... ஓ...வென அழத் துவங்கினாள்.. செய்வதறியாது திகைத்து நின்ற நான் "ஐயம் ஸா...ஸாரி..டாமா "என கூறுவதற்குள்...
ச்சீ... நீங்க எதுவும் பேசாதிங்க சார்... உங்களை போலீஸ் ல சொல்லி என்ன பண்றோம் னு பாருங்க.. பற்களை கடித்தவாறே கோபத்துடன் கத்தினாள் கவிதா ராணி.

இல்...இல்லை... நான்... வேண்டும் என்றே செய்யவில்லை..." ஈவ்னிங் பிரெண்டஸ் கூட சரக்கடிச்சதனால போதையில"...
குறுக்கிட்ட மாலதி " போதைல தங்கச்சி...ட்ரஸ்ஸ வச்சு... ச்சசீ...
வேண்டாம் நீங்க கீழ உங்க வீட்டில் போய் படுங்க..

மாலதி வீட்டில் உங்கள தனியா விட்டுட்டு எப்படி...என வினவிய என்னை..

இடைமறித்த கவிதா ராணி (இந்த கூதி மகளால தா எல்லாம். மனதிற்குள் திட்டிக் கொண்டே)
நீங்க இங்கு இருக்கறது தான் எங்களுக்கு பயமா இருக்கு ...
மாலதி எதுவும் பேசாமல் திரும்பி நின்றால்...

அவர்களின் வார்த்தை தாக்குதல் மனதை ரணமாக்கி தலை குனிந்து படிக்கட்டுகளில் இறங்கினேன்...

கதவு டம் மென சாத்தும் சப்தம் கேட்டு திடுக்கிட.. கண்களில் கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து ஓடியது.

ச்சச... தப்பு பண்ணிட்டேன்...என்று புலம்பியவாறே...வீட்டிற்குள் நுழைந்து கட்டிலில் படுத்த எனக்கு தூக்கம் வர சில மணித்துளிகள் ஆனது...

எப்போது தூஙகினேன் என தெரியவில்லை..
காலிங் பெல்..அலர..திடுக்கென விழித்து பார்த்தால் மணி காலை 8ஜ தாண்டி ஓடிக்கொண்டிருந்தது...
வினய்.... என்று வீடே அதிர கத்திய அம்மாவின் கதறலை கண்டு... தோ.. வந்துட்டேன்மா...
என்றவாறே கதவை திறந்தவுடன் வசவுகளுடன் வரவேற்பு உபசரிப்பு..."டேய் மாடியில் இருந்து எப்போ கீழ வந்த?
அம்மா "7 மணிக்குதான் மா என்று பொய் சொல்ல "
நாங்க வர்ற வரைக்கும் அங்கயே இருடானு சொன்னேன்ல.. பாவம் அந்த பிள்ளைக... என்றவாறே உள் நுழைந்த உடனே விளக்கமாரால் வீட்டை பெருக்க ஆரம்பித்த அம்மாவிடம் வெயில் ரொம்ப அடிச்சுது... எப்படியும் சீக்கிரம் வந்துருவிங்க னு தான் கீழ வந்துட்டேன்மா... என்று கூறி பாத்ரூமுக்குள் சென்று நேற்று நடந்த சம்பவத்தை நினைத்து
பதறிய நான் 12 மணிக்கு தான் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தேன் ..
எதார்த்தமாக மாடியை திரும்பி பார்த்த என்னை மாலதியின் அம்மா " வினய் ஒரு நிமிஷம் மேல வா..."

போச்சு மாலதி எல்லா விஷயங்களையும் சொல்லிட்டா போல என நினைத்தவாறே ஒவ்வொரு அடியாக மேல் நோக்கி அருகில்  நடந்து சென்ற என்னிடம்..
"நைட் எத்தனை மணிக்கு கீழ போன. " ?
அக்...அக்கா... அது வந்து...

கைகளால் போதும் என்பது போல்... நீட்டி...
உள்ளே வா என்றாள்.

தயக்கம் பயம்... என வயிற்றில் புளியை கரைப்பது போல இருந்தது...