Incest சொல்லவோ,....சுகமான கதை சொல்லவோ....

[monor]

பகுதி- 37.

புதன் கிழமை ஆபீஸுக்கு போன போது, கார்த்திக்கை சந்தித்தேன்.

“மச்சான் கார்த்திக். நாளைக்கு நீயும் அத்தையும் எங்க வீட்டுக்கு வரணும். அத்தை தங்கறாங்களோ இல்லையோ, நாளைலேர்ந்து திங்கட் கிழமை காலைலே வரைக்கும் என் வீட்லதான் நீங்கதான் எங்களுக்கு ஸ்பெஷல் கெஸ்ட்.”

“டேய்,…என்னடா விசேஷம்.?!!”

“என்னடா ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி கேக்கறே? வர்ற வெள்ளிக் கிழமை எங்களுக்கு ஃபர்ஸ்ட் அனிவர்ஸரி. முதலாம் ஆண்டு திருமண நாள். நீ உங்க குடும்பத்தோட வந்திருந்து எங்களை வாழ்த்த வேண்டாமா?!! “

என் கை பிடித்து குலுக்கிய கார்த்திக். “டேய்,… வர்ற வெள்ளிக்கிழமை உங்க ரெண்டு பேருக்கும் முதலாம் ஆண்டு திருமண நாள்ன்றதை நான் சுத்தமா மறந்துட்டேன்டா. நிச்சயமா, எங்க வீட்ல எல்லோரும் நாளைக்கு உன் வீட்ல இருப்போம். உங்களோட ஃப்ர்ஸ்ட் அனிவர்ஸரிக்கு வாழ்த்து சொல்லிட்டு, உங்களோட மூணு நாள் இருந்து விருந்து சாப்டுட்டுதான் கிளம்புவோம். அப்புறம்,….”

“என்னடா சொல்லு.”

“இல்லே,…. நானும் ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை உன் கிட்டே சொல்லணும். ஆனா எப்படி சொல்றதுன்னுதான் தெரியல.”

“ நல்லா யோசிச்சு எப்படி சொல்றதுன்னு முடிவு பண்ணு. அதுக்கு முன்னால நாளைக்கு நீயும், அத்தையும் நிச்சயமா வரணும்டா. நீங்க எங்க வீட்ல இருக்கிற மூணு நாளும் உனக்கு திகட்ட திகட்ட விருந்துதான். சரி,…. மறக்காம வந்துடுங்க என்ன? அத்தைக்கு நான் போன் போட்டு சொல்லிடறேன். “

“டேய்,….”

“என்னடா?!!”

ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை சொல்றேன்னு சொன்னேன். நீ என்ன ஏதுன்னு கேக்காம, கண்டுக்காம போறியே?”

“நீதான் சொல்ல மாட்டேங்கிறே. சரி,…. பரவாயில்ல சொல்லு. அப்படி என்ன முக்கியமான விஷயம்?”

“அது வந்து,…..”

“பாத்தியா உன்னால ஃப்ரீயா சொல்ல முடியாத விஷயம் ஏதோ ஒன்னு உன் கிட்டே இருக்கு. சரி உனக்கு எப்ப சொல்லணும்ன்னு தோணுதோ அப்ப சொல்லு.”


”சரி,…..அதை, நான் உங்க வீட்டுக்கு விருந்துக்கு வர்றேனில்லையா, அன்னைக்கு சொல்றேண்டா.”

இருவரும் அவரவர் வீட்டுக்கு போனோம்.

அடுத்த நாள் வியாழக் கிழமை.

கவிதாவுக்கு வியாழன், வெள்ளி, சனி, ஞாயிறு ஆகிய நாங்கு நாட்கள் பேங்க் லீவ் என்பதால், நான் மட்டும் ஆபீஸுக்கு லீவ் போட்டிருந்தேன்.

அவள் அம்மாவும், அண்ணனும் வருவது தெரிந்து, என் மனைவி கவிதாவுக்கு ஒரே சந்தோஷம். மகிழ்ச்சியில் துள்ளிக் குதித்தாள். சந்தோஷமாக அங்குமிங்கும் போய் வந்து கொண்டிருந்தாள்.

அதிகாலை 4 மணிக்கே எழுந்து, சுறு சுறுப்பாக வீட்டை சுத்தம் செய்து, பொருள்களை அதன் அதன் இடத்தில் ஒழுங்காக அடுக்கி வைத்து, குளித்து ட்ரெஸ் செய்து மச்சான் கார்த்தி குடும்பம் வருவதற்காக காத்திருந்தோம்.

காலை 8 மணி இருக்கும். என் மச்சான் கார்த்திக்கும், அவன் அம்மாவும் வந்திருந்தார்கள். அவர்களைப் பார்த்ததும், கவிதாவுக்கு முகமெல்லாம் ஒரே சந்தோஷம். என் நண்பனையும், அழகான அத்தையையும் பார்த்ததில் எனக்கும் சந்தோஷம்தான்.

“அண்ணா, வாங்கண்ணா.” என்று அவள் அண்ணனை காதலாகப் பார்த்து முகம் மலர சொன்னவள், அவள் அம்மாவைப் பார்த்து, “ அம்மா வாங்கம்மா?” என்று அவள் அம்மா கை பிடித்து அழைத்து பாசத்துடன் வரவேற்றாள்.

“ம்,… நீயும் மாப்பிள்ளைய்யும் சந்தோஷமா இருக்கீங்க இல்ல?!!”

“ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கோம்மா.”

கார்த்திக்கின் அம்மா,…. அதுதான் என் மாமியாரைப் பார்க்க இப்போது இன்னும் அழகாக இருந்தார்கள்.

அத்தையின் அழகை ரசிப்பதிலிருந்து என் மனதை வலுக்கட்டாயமாக திசை திருப்பி, கார்த்திக்கைப் பார்த்து, “கோயிலுக்கு போக எல்லாம் ரெடி பண்ணி வச்சிருக்கோம். நீங்க வந்த்தும் கோயிலுக்கு போகலாம்ன்னு காத்துகிட்டு இருந்தோம். நாலு பேரும் கோயிலுக்கு போய்ட்டு வந்திடலாமா?” என்று நான் கேட்க,

“சரி.” என்று கார்த்திக் சொல்ல, ஒரு டாக்சி வரவழைத்து மூவரும் பக்கத்திலிருந்த கோயிலுக்கு போனோம்.

கோயிலுக்கு போகும் வழியில், ஒரு நகை கடைக்கு முன்னால் காரை நிறுத்தச் சொல்லி, கவிதாவை அழைத்துப் போய், அவளுக்கு பிடித்த மாதிரி பத்து பவுனில் செயின் வாங்கிக் கொடுத்தேன். கார்த்திக்கும் அவன் சார்பாக, முதல் திருமண நாள் அன்பளிப்பாக ஒரு பத்து பவுனில் கவிதாவுக்கு ஒரு டாலர் செயினும், எனக்கு பிரேஸ்லெட்டும் வாங்கி கொடுத்தான்.


நகைக் கடையிலிருந்து வெளியே வந்து, பக்கட்திலிருந்த கோயிலை நோக்கி நடந்தோம்.


வழியில் இருந்த பூ கடையில் நான் கவிதாவுக்கும், அத்தைக்கும் ஆளுக்கு பத்து முழம் ஜாதி மல்லி பூச்சரம் வாங்கிக் கொடுத்தேன். இருவரும் கைகளில் வாங்கி, எங்கள் இருவரையும் காதலாகப் பார்த்துக்கொண்டே கைகளைத் தூக்கி பின்னந்தலையில் சூடிக்கொண்டார்கள்.

நானும் கவிதாவும் ஜோடியாகப் போய் சாமி கும்பிட்டோம். கடவுளிடம், இந்த முதல் அனிவர்சரி நிகழ்ச்சியில் நடக்கப் போகும் எல்லா சம்பவமும், மிகவும் சந்தோஷமானதான, வாழ்க்கையில் மறக்கமுடியாததாக இருக்க வேண்டும், என்று இருவரும் கடவுளிடம் வேண்டிக்கொண்டோம்.

சில சமயங்களில் கோயில் சுற்று பிரகாரத்தில் கார்த்திக்கும், கவிதாவும் ஜோடியாக ஏதோ பேசியபடி நடக்க, அவர்கள் பின்னால் நடந்து வந்த எனக்கு அவர்களைப் பார்த்தது, அவர்கள் இருவரும் நல்ல பொருத்தமான ஜோடியாக தெரிந்தார்கள். அவர்கள் இருவரையும் புதிதாக திருமணம் ஆன கணவன், மனைவி ஜோடியா நினைத்த போது என் சுன்னி ஒரு ஜெர்க் அடித்து நிமிர்ந்தது.

கார்த்திக்கும், கவிதாவும் நடக்கும் போது ஓட்டி உரசியபடி நடந்தார்கள். கார்த்திக்கின் கையை கவிதா கோர்த்து பிடித்துக்கொண்டு நடந்தாள். நான் என் அத்தையுடன் பேசியபடி அவர்கள் பின்னால் நடந்து போய் கொன்டிருந்தேன்.


சாமி கும்பிட்டு வெளியே வந்து, கோயிலுக்கு பக்கத்திலேயே இருந்த ஒரு நல்ல ஓட்டலுக்குப் போய் நான்கு பேரும் அவரவருக்கு பிடித்த டிபனை திருப்தியாக சாப்பிட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வந்தோம்.

சிரிது நேரத்தில் கவிதாவின் அம்மா,தலை சுற்றுவது போல இருக்கிறது என்று சொல்ல, அவர்கள் ஒரு ரூமில் படுத்து ரெஸ்ட் எடுத்தார்கள்.

ஹாலில் நான், கார்த்திக், கவிதா ஆகியோர் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.

பெட்டில் ஓய்வாக படுத்திருந்த கவிதாவின் அம்மா, திடீரென்று எழுந்து ஓடிப்போய் வாஷ் பேஸினுக்கு சென்று வாந்தி எடுத்தார்கள்.

அதைப் பார்த்த நாங்கள் மூவரும், என்னவோ ஏதோ என்று பதறி, அவர்களிடம் சென்றோம்.

“என்னம்மா பண்ணுது? தலை சுத்தற மாதிரி இருக்குன்னு சொன்னே? இப்போ வாந்தி எடுக்கறே? ஏதாவது உடம்பு சரி இல்லையா? இல்ல,… சாப்பிட்டது ஒத்துக்கலையா?” என்று அத்தையின் தலையைப் பிடித்துக் கொண்டு கவிதா கேட்க, “அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லேடி. என்னவோ குமட்டிகிட்டு வாந்தி வருது. தலை சுத்துது. இங்க இருந்தா உங்களுக்கு அனீஸியா இருக்கும். நான் நம்ம வீட்டுக்கு போய் ரெஸ்ட் எடுக்கிறேன்.” என்று சொல்ல, ஒரு கால் டாக்சி வரவழைத்து, கார்த்திக் அவன் அம்மாவை கூட்டிக்கொண்டு அவர்கள் வீட்டுக்கு சென்றான்.


கார்த்திக் அவன் அம்மாவை அவர்கள் வீட்டில் விட்டு விட்டு, கார்த்திக் மட்டும் மதியம் 1 மணி வாக்கில் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்தான்.

கார்த்திக்கைப் பார்த்த்தும் கவிதா, கவலை தோய்ந்த முகத்தோடு, “என்னண்ணா? அம்மாவுக்கு என்ன? ஏதாவது உடம்பு சரி இல்லையா? டாக்டர்கிட்டே கூட்டிகிட்டு போய் காமிச்சியா?”


“ம்,… காமிச்சேன். பயப்படற மாதிரி ஒன்னும் இல்லையாம். சும்மா அஜீரண கோளாறுதானாம். கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்தா சரி ஆய்டும்ன்னு டாக்டர் சொல்லி கொஞ்சம் டேப்ளட் கொடுத்திருக்காங்க. ஒன்னும் பயப்படற மாதிரி இல்ல. உன் ஃபர்ஸ்ட் அனிவர்ஸரி அதுவுமா இப்படி ஆச்சேன்னுதான் அம்மாவுக்கு வருத்தம் தான். அதனால, ‘ நீட்யாவது போய் இந்த ஃபன்ஷன்ல கலந்துக்கடா. இல்லேன்னா, கவிதா பொக்குன்னு போய்டுவா’ன்னு சொல்லி, என்னை மட்டும் அனுப்பி வச்சிருக்காங்க.”

“அம்மாவை ஏன்ணா தனியா விட்டுட்டு வந்தே? அம்மாவுக்குதான் உடம்பு சரி இல்லையே! அம்மாவை பக்கத்துலே இருந்து கவனிச்சுக்க வேண்டியதுதானே? இப்ப எங்க அனிவர்ஸரிய கொண்டாடறதா முக்கியம்? அதை இன்னொரு நாளைக்கு கூட கொண்டாடிக்கலாம். முதல்ல போய் அம்மா பக்கத்துல இருந்து அம்மாவை கவனிச்சுக்கோண்ணா.”

“ நானும் சொன்னேன் கவிதா. ‘ஒன்னும் பிரச்சினை இல்ல. பங்க்ஸனுக்கு போகலேன்னா, கவிதா பொக்குன்னு ஆய்டுவா. அதனால, நீயாவது போய்ட்டு வா.”ன்னு சொல்லி என்னை அனுப்பி வச்சிட்டாங்க.”


“தனியா சமாளிச்சுப்பாங்க இல்லே?!!”

“ம்,… பக்கத்து வீட்டு பங்கஜம் ஆஅண்டிகிட்டே பாத்துக்க சொல்லிட்டு வந்திருக்கேன். அவங்களும் பாத்துக்கரேன்னு சொல்லி இருக்காங்க. ஏதாவது பிரச்சினைன்னா சொல்லும்மா ஓடி வந்துடறேன்னு அம்மா கிட்டே சொல்லி இருக்கேன். பாத்துக்கலாம்..”

“சரிண்ணா. மதியம் லன்ச்சுக்கு என்ன பண்ணட்டும்?”

“உங்க ரெண்டு பேருக்கும் பிடிச்சது என்னவோ அதை செய்ங்க. எனக்குன்னு ஸ்பெஷலா எதுவும் வேணாம்.”


கார்த்திக்குக்குதான் ஸ்பெஷல் விருந்து இரவு காத்திருக்கிறதே? என்று நான் மனதுக்குள் நினைத்து, மச்சானுக்கு அவன் விரும்பும் விருந்து கொடுக்க இருப்பதை என்ணி மனம் மகிழ்ந்தேன்.

நானும் கவிதாவும் சேர்ந்து மதிய விருந்துக்கு ஏற்பாடு செய்தோம்.

மட்டன் பிரியாணி, சிக்கன் வறுவல், ஃபிஸ் ப்ரை என்று ஆசையாக, பார்த்து பார்த்து செய்தாள் கவிதா.


இரவு.


இரவு 9 மணி ஆனதும், எங்கள் இருவருக்கும் கல்யாணம் நடந்தைப் பற்றி பேசிக் கொண்டே இரவு உணவை முடித்தோம். பிறகு நான் வெளியே இருந்த கேட்டைப்பூட்டி விட்டு, மெயின் டோரையும் சாத்தி லாக் செய்தேன். கவிதா சமையலரையில் இருந்த வேலைகளை முடித்தாள்.

கார்த்திக் டிவி பார்த்துக்கொண்டிருக்க, வீட்டிலிருந்த கதவு, ஜன்னல்களை நன்றாக சாத்தி வைத்து விட்டு, நானும் கவிதாவும் சேர்ந்து எங்கள் பெட் ரூமை மலர்த் தோரணங்களால் அலங்கரித்து, பெட்டுக்கு புது பெட் ஷீட் போட்டு, புது தலையணை உரை போட்டு, பெட் பூராவும் வண்ண வண்ண மலர்களைத் தூவி வைத்தோம்.

நானும் என் மனைவியும் சேர்ந்து எங்கள் வீட்டை வண்ண வண்ண பூத்தோரணங்களால் அலங்கரித்து, பூஜை அறையையும் மாஸ்டர் பெட் ரூமையும் வண்ண வண்ண பூக்களால் அலங்கரித்தோம்.


ஏஸியை மிதமான குளிரில் வைத்து, ரூமின் ஒரு ஓரத்தில் இருந்த டீபாயில் பல வகையான பழங்கள் நிறைந்த தட்டுகளையும், இனிப்புகள் நிறைந்த தட்டுகளையும் வைத்தோம். ரூம் எங்கும் ரூம் ஸ்பிரே அடித்தேன். கொழுத்தி வைக்கப்பட்ட ஊதுபத்தியிலிருந்து வந்த நறுமணம் அந்த அறை எங்கும் சூழ்ந்திருந்தது.

நான் குளித்து விட்டு பட்டு வேஷ்டி, பட்டு சட்டை அணிந்து அந்த ரூமில் உட்கார்ந்திருக்க, வேறு ஒரு அறையில் அலங்காரம் செய்து கொண்டிருந்த கவிதா, நான் இருந்த அறைக்குள் நுழைந்து, கதை சாத்தி தாழ் போட்டு, என் பக்கத்தில் வந்து நின்று, “ஏன்ன்ங்க நான் அழகா ட்ரெஸ் பன்ணி இருக்கேனா? அண்ணனுக்கு பிடிக்குமா?” என்ரு கேட்டாள்.

“ நீ ட்ரெஸ் இல்லாம இருந்தாதான் ரொம்ப பிடிக்குமாம் உன் அண்ணன் சொல்ல சொன்னான்.” என்ரு விளையாட்டாகச் சொல்ல, என் மார்பில் செல்லமாக்க் குத்தி, அப்படியே என் மார்பில் சாய்ந்து கொண்டாள். அவள் தலையில் சூடி இருந்த மல்லிகைப் பூ வாசம் குப் என்ரு என் நாசியைத் தாக்கியது.

இந்த அலங்காரத்தில் அவளைப் பார்க்க, முதலிரவின் போது அவளை பார்த்தது போல இருந்தாள்.


கவிதா புடவை ஜாக்கெட் அணிந்து, எங்கேங்கே போட வேண்டுமோ அங்கே எல்லாம் தாராளமாக நகை போட்டிருந்தாள். போட்டிருந்த நகைகளில் இன்னும் அழகாக ஜொலித்தாள். கவிதாவை அழைத்துக்கொண்டு முதலிரவு அறை போல ஜோடிக்கப்பட்டிருந்த அறைக் கதவை தட்டினேன். உள்ளே இருந்து கார்த்திக், “வா கவிதா.” என்ரான். நான் கவிதாஅவை என் முன் பக்கம் பிடித்துக் கொண்டு அவளை நடக்க வைத்து அந்த அறைக்குள் நுழைந்தேன்.

அங்கே கார்த்திக் பட்டு வேஷ்டி பட்டு சட்டை அணிந்து, புது மாப்பிள்ளை போல கட்டிலில் ஜம் என்று உட்கார்ந்திருந்தான்.


கவிதா தவிப்பாக படபடப்பாக இருந்தாள். அவள் கன்னங்கள் சிவந்திருந்தது. உடம்பும் மனதும் பட படத்துக்கொண்டிருந்தது. முதலிரவுக்கு போகும் பெண்ணைப் போல வெக்கத்தில் முகம் சிவக்க தலை குனிந்து நின்றிருந்தாள்.

கவிதாவையும், அவள் அண்ணனையும் ஜோடியாக நெருங்கி நிற்க சொல்லி நான் அவர்களை டிஜிட்டல் காமராவால் படம் பிடித்தேன்.


“என்னங்க நாங்க என்ன செய்யணும்கிறதை சொல்லுங்க. நாங்க ஒவ்வொன்னா செய்றோம்.” என்று என்னைப் பார்த்து கவிதா கேட்க, எல்லாத்தையும்தான் முன்னாலேயே நல்லா பண்ணிட்டீங்களே! இப்ப புதுசா பண்ண என்ன இருக்கு. தாலி கட்டின புருஷன் முன்னாலேயே, நீ ங்க ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சின்னு தெரிஞ்சே இப்ப ஃபர்ஸ்ட் நைட் கொண்டாடப் போறீங்க. அதுதான் வித்தியாசம். சரி,…. நான் இப்ப ஒவ்வொன்னா சொல்றேன் அதன் படி செய்ங்க.”

இருவரும் சேர்ந்து கோரஸாக, “ம்” என்றார்கள்.

“ம்,… கவிதா. இப்ப உன் அண்ணன் கார்த்தி உன்னோட ட்ரெஸ்சை ஒவ்வொன்னா மெதுவா அவுக்கணும். ஈ அவனுக்கு ஹெல்ப் பண்ணனும்”

“சரிங்க” என்று சொன்ன கவிதா புடவைக் கடை பொம்மை போல நிற்க , அதன்படியே கார்த்திக் கவிதாவின் ட்ரெஸை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்த்தான்.

இப்போது கவிதா அழகு நிர்வாணமாக இருந்தாள்.

“இப்போ நீ உன் அன்ணனோட ட்ரெஸ்ஸை ஒவ்வொன்னா அவுக்கணும்.”
கவிதாவும் நான் சொன்னபடி அவள் அண்ணன் அவளுக்கு உதவ, அவள் அண்ணன் கார்த்திக்கின் ட்ரெஸ்ஸை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்தாள்.


இப்போது எங்கள் பெட் ரூமில் ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்த பளிச் என்ற வெளிச்சத்தில் மூவரும் அம்மனமாக நின்றிருந்தோம். எங்கள் இருவரையும் அம்மனமாக பார்க்க வெடக்கப்பட்டு கவிதா சுவற்றை பார்த்தபடி அவள் பின்னழகை எங்களுக்கு காண்பித்தபடி திரும்பி நின்றிருந்தாள்

மூவரும் பூஜை அறைக்குச் சென்றோம். பூஜை அறைக்கு சென்று சாமி படங்களுக்கு முன்னால் மூன்று பேரும் அம்மனமாக மண்டி இட்டு குனிந்து மண்டி இட்டு நெற்றி தரையைத் தொட சாமி விழுந்து கும்பிட்டோம்.