16-10-2024, 11:51 AM
(This post was last modified: 16-10-2024, 11:54 AM by Black Mask VILLIAN. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
அடுத்தடுத்து நாட்க்கள் சென்றது, மூவர் குடும்பமும் ஒன்றாக சங்கமித்து தங்களது வார இறுதியினை நன்றாக கொண்டாடினர். பாக்கியா-விற்கு பொறியியல் படிக்க அதிக ஆர்வமாக இருந்ததால் அவளை அதே காலேஜில் சேர்த்தார் பார்த்திபன். பார்த்திபன் கேட்டு கொண்டதின் பேரில் மொய்தீனும் அதே கல்லூரியில் MBA சேர்ந்தான். கல்லூரிக்கு தனிதனியே வரும் எட்டுபேரும் ஒன்றாகவே கிளம்பினர்.
கல்லூரியில் தங்கள் அம்மாக்களை பசங்க யாரும் பெரிதாக கவனிக்கவில்லை, இருந்தாலும் அம்மாக்களுக்கு அந்த கவலை இருந்தது. ஆனால் அவர்கள் கவனிக்காததற்கு காரணம் வீட்டிலே இருந்து அவர்கள் செய்யும் சேட்டைதான் என்பதையுமே அவர்கள் அறிவர். வெளியில் யாரும் தவறாக எடுத்து கொள்ள கூடாது என பசங்க நடந்து கொள்வது அவர்களுக்கு பிடித்திருந்தது. ஆனாலும் அதையும் மீறி கல்லூரியில் அவர்கள் ஆங்காங்கே பார்க்கும் இளஞ்சோடிகள் அவர்களுக்குள் ஏக்கத்தை தூண்டினர். இதனால் அவ்வப்போது ஒருவருக்கு தெரியாமல் இன்னொருவரை சந்திக்க தூண்டினர்.
அப்படியிருக்கையில் ஒருநாள் சாரு பாடம் நடத்தி கொண்டிருக்க, பார்த்தா-வும் ஜோ-வும் அமர்ந்து தங்களுக்குள் சில அந்தரங்கங்களை பேசி சிரித்து கொண்டிருக்க அதை சாருவும் பார்த்துவிட்டாள்.
‘Those 2 of u, stand-up?’ என்க, அனைவரும் அவர்கள் இருவரையும் பார்க்க இருவரும் எழுந்தனர்
‘…….’
‘என்ன நடக்குது, இது ஒன்னும் வீடு இல்ல தெரியுதா?’ என கோவமாக சொல்ல
‘sorry…’ என்றனர் இருவரும்
‘What sorry?‘
‘……….’
‘பார்த்தா… out… Get out from my class…’ என்க, அவனும் சென்றான்
‘Come out and stand there, Class முடியுர வரைக்கும் அங்கையே தான் நிக்கனும்…‘ என சொல்லி கொண்டு அவள் மீண்டும் தொடர்ந்தாள்
அவனுக்கு கோவம் தலைக்கேறியது தான், ஆனால் அது ரொம்ப நேரத்திற்கு நீடிக்கவில்லை. சற்று நேரத்தில் சின்ன காற்றுவீச அவள் தலைமுடி பறந்தது, அந்த காட்சி அவனை எச்சில் விழுங்க வைத்தது. என்னத்தான் அவ்வப்போது weekly swapping செய்து திகட்ட திகட்ட ருசித்திருந்தாலும் இன்று அவளை பார்க்கும் போது உடல் உஷ்ணம் கூடியது. அவள் அங்கும் இங்கும் நடந்து நடந்து பாடம் எடுக்க அவள் அங்கங்கள் அசைந்ததையே பார்த்து கொண்டிருந்தான்.
அவளது பித்தாக்கும் பிருஷ்ட்டங்களில் இருந்து கண்ணை மேலேற்ற, அவளது இடை இன்னும் அவனை வாட்டியது. அவன் ஆண்மை விழித்து கொள்ள கையில் இருந்த நோட்டை கொண்டு மறைத்தான். அவன் நெளிந்து கொண்டே நின்றிருப்பதை அவளும் கண்டு கொண்டாள், அதன் காரணமும் அவள் அறிவாள். அப்போது பார்த்து பெல் அடிக்க, அந்த பீரியட் முடிய அவளை தொடர்ந்து அவனும் வெளியில் வந்தான்.
‘மேடம்… மேடம்…’ என ஓடி வந்து அவளுடன் சேர்ந்து கொண்டான்
‘சொல்லி ஜோ…’ என அக்கம் பக்கம் பார்த்து கோண்டே கேட்க
‘சும்மா நச்சுனு இருக்கீங்க மேடம்…’
‘டேய்…. என்னடா பெசுர, இது காலேஜ்…’ என சின்ன வெட்க்கத்தை மறைத்து கொண்டு அக்கம் பக்கம் பார்த்து கொண்டே நடந்தாள்
‘அதுக்கென்ன…’
‘ஹ்ம்… எல்லா ஆம்பளைங்களும் இப்டி தான் டா இருக்கீங்க, ஒரு பொண்ணு கூட இருந்தா உங்களால கட்டுபடுத்திக்கவே முடியாதுல்ல்…‘ என்றாள்
‘கட்டுபடுத்தி தான் வச்சிருந்தேன் இத்தன நாளா, ஆனா அது எல்லாத்தையும் தகர்த்தெறிஞ்சது நீங்க தான்…’
‘நான் என்ன செஞ்சேன்..’ என்றாள் அப்பாவியாய்
‘என்ன செய்யல?, நான் உங்கள தான் பாக்குறேனு தெரிஞ்சுமே அப்டி இப்டி உங்க இடுப்ப ஆட்டி ஆட்டி என்ன தூண்டல?’ என்க
‘ஹே… நீ தப்பா புரிஞ்சிகிட்ட… ஒரே இடத்துல நின்னு பாடம் எடுத்தா கால் வலிக்கும்னு தான் அப்டி இப்டி நடந்தேன்… இத்தன நாளா உனக்கு தெரியாதா..’
‘ஹ்ம்… தெரியும் தெரியும்… நீங்க மூடு வந்தா எப்டி இருப்பீங்க? நார்மலா எப்டி இருப்பீங்கனு எனக்கு தெரியாதா?’
‘ஐயோ… டேய்…. மானத்த வாங்காத யாரும் பார்த்தா அசிங்கமாயிரும்… வா இப்டி…’ என லைப்ரரி பக்கம் கூட்டி போனாள், அங்கு librarian கதவை மூட போக அவளை தடுத்தாள்
‘என்னாச்சி? ஏன் இப்பவே மூடுரீங்க?’ என்க
‘இல்ல மேடம் ஒரு சின்ன எமெர்ஜென்ஸி, அதான்….’ என்க
‘உங்க அசிஸ்டன்ட் எங்க?’
‘அவங்க வீட்டுல function-னு 2 நாள் லீவு மேடம்…’
‘library-ய மூடக்கூடாதுனு உங்களுக்கு தெரியாதா?, வேற யாரையாச்சும் adjustment-க்கு கெக்க வேண்டிய தான?’
‘யார்ட்ட கேட்க்கனு தெரியல, அல்ரெடி பண்ணி கொடுத்தவங்கல்லாம் internal exam-க்கு நாள் கம்மியா இருக்குனு முடியாது-ன்னுட்டாங்க… Principal-கிட்டயும் சொல்லிட்டேன்…’
‘ஹ்ம்… சரி, போங்க… ஆனா மூட வேணாம் சாவிய என் கிட்ட கொடுங்க…’ என சொல்ல
‘தேங்க்ஸ் மேடம்…’ என கிளம்பினாள், அவள் செல்லும் வரையில் நின்று பார்த்துவிட்டு பின்பு உள்ளே சென்றனர்
உள்ளே சென்று ஒருகதவை மூடிவிட்டு, ஒருகதவை மட்டும் திற்ந்து வைத்தோம். பின்பு உள்ளே போய் அவள் அறையில் அமர, நானும் போனேன்.
‘நீ என்னடா பண்ணுர? Class-க்கு போகல??’
‘என்ன நக்கலா?, நீங்க தான என்ன கையபிடிச்சி இங்க கூட்டி வந்தீங்க…’ என்க
‘ஹான்… நான் கூப்டா வந்துருவியா?’
‘ஆமா…‘ என அவள் அருகில் போய் நின்றான்
தொடரும்…
கல்லூரியில் தங்கள் அம்மாக்களை பசங்க யாரும் பெரிதாக கவனிக்கவில்லை, இருந்தாலும் அம்மாக்களுக்கு அந்த கவலை இருந்தது. ஆனால் அவர்கள் கவனிக்காததற்கு காரணம் வீட்டிலே இருந்து அவர்கள் செய்யும் சேட்டைதான் என்பதையுமே அவர்கள் அறிவர். வெளியில் யாரும் தவறாக எடுத்து கொள்ள கூடாது என பசங்க நடந்து கொள்வது அவர்களுக்கு பிடித்திருந்தது. ஆனாலும் அதையும் மீறி கல்லூரியில் அவர்கள் ஆங்காங்கே பார்க்கும் இளஞ்சோடிகள் அவர்களுக்குள் ஏக்கத்தை தூண்டினர். இதனால் அவ்வப்போது ஒருவருக்கு தெரியாமல் இன்னொருவரை சந்திக்க தூண்டினர்.
அப்படியிருக்கையில் ஒருநாள் சாரு பாடம் நடத்தி கொண்டிருக்க, பார்த்தா-வும் ஜோ-வும் அமர்ந்து தங்களுக்குள் சில அந்தரங்கங்களை பேசி சிரித்து கொண்டிருக்க அதை சாருவும் பார்த்துவிட்டாள்.
‘Those 2 of u, stand-up?’ என்க, அனைவரும் அவர்கள் இருவரையும் பார்க்க இருவரும் எழுந்தனர்
‘…….’
‘என்ன நடக்குது, இது ஒன்னும் வீடு இல்ல தெரியுதா?’ என கோவமாக சொல்ல
‘sorry…’ என்றனர் இருவரும்
‘What sorry?‘
‘……….’
‘பார்த்தா… out… Get out from my class…’ என்க, அவனும் சென்றான்
‘Come out and stand there, Class முடியுர வரைக்கும் அங்கையே தான் நிக்கனும்…‘ என சொல்லி கொண்டு அவள் மீண்டும் தொடர்ந்தாள்
அவனுக்கு கோவம் தலைக்கேறியது தான், ஆனால் அது ரொம்ப நேரத்திற்கு நீடிக்கவில்லை. சற்று நேரத்தில் சின்ன காற்றுவீச அவள் தலைமுடி பறந்தது, அந்த காட்சி அவனை எச்சில் விழுங்க வைத்தது. என்னத்தான் அவ்வப்போது weekly swapping செய்து திகட்ட திகட்ட ருசித்திருந்தாலும் இன்று அவளை பார்க்கும் போது உடல் உஷ்ணம் கூடியது. அவள் அங்கும் இங்கும் நடந்து நடந்து பாடம் எடுக்க அவள் அங்கங்கள் அசைந்ததையே பார்த்து கொண்டிருந்தான்.
அவளது பித்தாக்கும் பிருஷ்ட்டங்களில் இருந்து கண்ணை மேலேற்ற, அவளது இடை இன்னும் அவனை வாட்டியது. அவன் ஆண்மை விழித்து கொள்ள கையில் இருந்த நோட்டை கொண்டு மறைத்தான். அவன் நெளிந்து கொண்டே நின்றிருப்பதை அவளும் கண்டு கொண்டாள், அதன் காரணமும் அவள் அறிவாள். அப்போது பார்த்து பெல் அடிக்க, அந்த பீரியட் முடிய அவளை தொடர்ந்து அவனும் வெளியில் வந்தான்.
‘மேடம்… மேடம்…’ என ஓடி வந்து அவளுடன் சேர்ந்து கொண்டான்
‘சொல்லி ஜோ…’ என அக்கம் பக்கம் பார்த்து கோண்டே கேட்க
‘சும்மா நச்சுனு இருக்கீங்க மேடம்…’
‘டேய்…. என்னடா பெசுர, இது காலேஜ்…’ என சின்ன வெட்க்கத்தை மறைத்து கொண்டு அக்கம் பக்கம் பார்த்து கொண்டே நடந்தாள்
‘அதுக்கென்ன…’
‘ஹ்ம்… எல்லா ஆம்பளைங்களும் இப்டி தான் டா இருக்கீங்க, ஒரு பொண்ணு கூட இருந்தா உங்களால கட்டுபடுத்திக்கவே முடியாதுல்ல்…‘ என்றாள்
‘கட்டுபடுத்தி தான் வச்சிருந்தேன் இத்தன நாளா, ஆனா அது எல்லாத்தையும் தகர்த்தெறிஞ்சது நீங்க தான்…’
‘நான் என்ன செஞ்சேன்..’ என்றாள் அப்பாவியாய்
‘என்ன செய்யல?, நான் உங்கள தான் பாக்குறேனு தெரிஞ்சுமே அப்டி இப்டி உங்க இடுப்ப ஆட்டி ஆட்டி என்ன தூண்டல?’ என்க
‘ஹே… நீ தப்பா புரிஞ்சிகிட்ட… ஒரே இடத்துல நின்னு பாடம் எடுத்தா கால் வலிக்கும்னு தான் அப்டி இப்டி நடந்தேன்… இத்தன நாளா உனக்கு தெரியாதா..’
‘ஹ்ம்… தெரியும் தெரியும்… நீங்க மூடு வந்தா எப்டி இருப்பீங்க? நார்மலா எப்டி இருப்பீங்கனு எனக்கு தெரியாதா?’
‘ஐயோ… டேய்…. மானத்த வாங்காத யாரும் பார்த்தா அசிங்கமாயிரும்… வா இப்டி…’ என லைப்ரரி பக்கம் கூட்டி போனாள், அங்கு librarian கதவை மூட போக அவளை தடுத்தாள்
‘என்னாச்சி? ஏன் இப்பவே மூடுரீங்க?’ என்க
‘இல்ல மேடம் ஒரு சின்ன எமெர்ஜென்ஸி, அதான்….’ என்க
‘உங்க அசிஸ்டன்ட் எங்க?’
‘அவங்க வீட்டுல function-னு 2 நாள் லீவு மேடம்…’
‘library-ய மூடக்கூடாதுனு உங்களுக்கு தெரியாதா?, வேற யாரையாச்சும் adjustment-க்கு கெக்க வேண்டிய தான?’
‘யார்ட்ட கேட்க்கனு தெரியல, அல்ரெடி பண்ணி கொடுத்தவங்கல்லாம் internal exam-க்கு நாள் கம்மியா இருக்குனு முடியாது-ன்னுட்டாங்க… Principal-கிட்டயும் சொல்லிட்டேன்…’
‘ஹ்ம்… சரி, போங்க… ஆனா மூட வேணாம் சாவிய என் கிட்ட கொடுங்க…’ என சொல்ல
‘தேங்க்ஸ் மேடம்…’ என கிளம்பினாள், அவள் செல்லும் வரையில் நின்று பார்த்துவிட்டு பின்பு உள்ளே சென்றனர்
உள்ளே சென்று ஒருகதவை மூடிவிட்டு, ஒருகதவை மட்டும் திற்ந்து வைத்தோம். பின்பு உள்ளே போய் அவள் அறையில் அமர, நானும் போனேன்.
‘நீ என்னடா பண்ணுர? Class-க்கு போகல??’
‘என்ன நக்கலா?, நீங்க தான என்ன கையபிடிச்சி இங்க கூட்டி வந்தீங்க…’ என்க
‘ஹான்… நான் கூப்டா வந்துருவியா?’
‘ஆமா…‘ என அவள் அருகில் போய் நின்றான்
தொடரும்…