07-10-2024, 11:02 PM
(This post was last modified: 07-10-2024, 11:04 PM by Playboy09. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
Part-3
జయంత్: అంటే నీ ఉద్దేశం??
అఖిల: నీకు నచ్చినప్పుడల్లా ముట్టుకోవచ్చు, కానీ ఒక పని చేస్తేనే?
జయంత్: అయితే ఇప్పుడు నేను ఏమి చెయ్యాలి? ( గుటకలు మింగుతూ)
అఖిల: చాలా సులువైన పని.
జయంత్: ఏంటది?
అఖిల: ప్రకాష్ తో ఫైట్ చేసి, నువ్వు గెలవాలి?
జయంత్: ప్రకాష్ తో నా??
(ఒక్కసారి ప్రకాష్ పర్సనాలిటీ తో జయంత్ పర్సనాలిటీ నీ మనసులో కంపేర్ చేసుకున్నాడు...వామ్మో అని మనసులోనే చిన్నగా భయపడ్డాడు)
అఖిల: నాకు ప్రకాష్ లాంటి బలమైన వాళ్లంటే ఇష్టం!
ఒకవేళ మన కాలేజీ లో నువ్వు నిజంగా బలమైన వాడివి అయితే....!
నువ్వు నా బాడీని తాకచ్చు, అని మెల్లిగా తన ఎడమ భుజం మీద నుండి తన టీషర్ట్నీ కొద్దిగా కిదంకు లాగి పట్టుకొని,తన తెల్లటి నిగ నిగా లాడే, పిసికి కొరికి పడేయాలి అనేలా మామిడి పండ్లు లాగా కనిపించే తన ఎడమ వక్షజాన్ని కనిపించి కనిపించనట్టు... ఊరిస్తూ చూపించింది...
జయంత్: ఆ దృశ్యాన్ని అలా చూస్తూ ఉండిపోయి, ఎపుడెపుడు వాటిని తాకుదమా అని విలవిల లాడి పోతూ...
సరే, నేను వాడితో ఫైట్ చేస్తా....!!!
అఖిల: ఒక్కసారిగా గట్టిగా హహహ అంటూ వెక్కిలి నవ్వు నవ్వి....
అరేయ్, నేను ఏదో సరదాగా అంటే, నువ్వు నిజం అనుకున్నావా అని...
జయంత్ మొహాన్ని తన రెండు చేతులతో పట్టుకొని.... హో, నా బుజ్జికొండా నువ్వు, ప్రకాష్ తో ఎలా పోరాడగలవ్?
నేను ఏదో సరదాగా అన్నాను, మరి సీరియస్ గా తీసుకోకు..
జయంత్: మౌనంగా ఉన్నాడు.
ఇంతలో, పై నుండి కిందకు దిగుతూ వస్తున్న కళావతి, వీళ్ల ఇద్దరిని ఇలా చూసి.
కళా: ఏం జరుగుతుంది ఇక్కడ? ( మెట్ల మీద నుండి కిందకి ఒక్కో అడుగు వేస్తూ)
ఇద్దరు తననీ చూసి అవాక్కయ్యారు ఒక్కసారిగా.
కళా: మీరు ఇద్దరు జస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అనుకున్న, కానీ చూస్తే ఇద్దరు బాగా కలిసిపోయి.....
క్షమించండి!
నేను మీ మూడ్ ని నాశనం చేసి ఉంటే..
నేను కాఫీ షాప్ కి తిరిగి వెళ్ళాలి...
అఖిల: తననీ కోపంగా చూస్తూ...
నువ్వు చాలా బాగా కష్టపడుతున్నావు గా....
ఎప్పుడు తినడం, ఆ ముసలోడితో పడుకోవడం.. అని వెటకారంగా అంటుంటే...
( జయంత్, ఆశ్చర్యంతో అలా చూస్తూ నిలబడి పోయాడు)
అఖిల: నువ్వంటే నాకు చాలా గౌరవం ఉంది కళావతి...నువ్వు నిజంగా గ్రేట్!!
నువ్వు ఒక వ్యబిచారివి అయిన సరే, కానీ ఒక 50 సం" పైన ఉన్న ముసలాడి తో....యాక్!
నాకైతే వాంతులు అవుతాయి... ఛీ!!
కళావతి: ఏం అన్నావ్? వ్యభిచారినా?
( ఆవేశంగా)...నేను అస్సలు అనుకోలేదు నువ్వు అలా అంటావు అని.
అఖిల: నువ్వు కాఫీ షాప్ లో పని చేస్తున్న మాత్రాన, నిన్ను వ్యాబిచారిని అని అనకూడద....
డబ్బుల కోసం నువ్వు నీ రెండు కాళ్ళని చాపితే....వ్యబిచారివే.
కళావతి: ఆ మాటలకి ఎక్కడో కాలి...
తిరుగుబోతు దాన, కాస్త మర్యాద..
(అలా అనగానే, జయంత్ కి ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాక, షాక్ లో ఉండిపోయాడు...)
అయినా, కాలేజీ కి వెళ్ళే అమ్మాయి తో గొడవ నాకెందుకు లె అని..
నాతో, కొద్దిగా మంచిగా ఉంటే నికే మంచిది, ఏమో నేనే నీకు తల్లిని అవ్వచ్చేమో...
నీకు ఒక తమ్ముడిని లేక చెల్లిని ఇవ్వచ్చేమో....
అఖిల: ఏమంది?, ఈ ఎర్రి పిచ్చి ముండా ( అని మనసులోనే చిన్నగా అనుకుని)
కళావతి: ఓహ్, నీకు తెలీదా మీ డాడీ రోజు నన్ను ఎందుకు పిలుస్తున్నాడో...
నేను అచ్చం మీ చనిపోయిన అమ్మా లా ఉంటాను అంట, అందుకే పాపా...
అని గట్టిగా కాసురుకుంటూ పక్కకు వెళ్లిపోయింది కళావతి..
అఖిల: రేయ్ జయంత్! (కోపంతో)
జయంత్: హా, చెప్పు...
అఖిల: తను అలా వేధిస్తుంటే, నువ్వు అలా చూస్తూ నిల్చున్నావ్ కదా!
జయంత్: అది నిన్ను వేధించిందా?? నాకు అలా కనడలేదే.
అఖిల: జయంత్ అలా అనేసరికి, కసురుకుంటూ పైకి వెళ్ళిపోయి డబెల్ అంటూ శబ్దం వచ్చేలా గట్టిగా తలుపు వేసింది..
కళావతి: ఇంకా కింద అక్కడే ఉన్న కళావతి, కోపం తగ్గించుకో, ఆ తలుపు నీ బద్దలు కొట్టేలా ఉన్నావు...ఎర్రి దాన!
పక్కనే ఉన్న జయంత్ నీ చూసి...
రేయ్, వక్ర బుద్ధొడా అని పిలిచింది.
జయంత్: హే, ఏమన్నావ్?
కళా: నేను నీకు ఒక బహుమతి ఇస్తాను, కావాల?
జయంత్: బహుమతి? ఏంటది?
కళా: ఇదిగో...అని జయంత్ చేతిలో చెమటతో తడిసి ముద్దైన ఒక బట్టని పెట్టీ...( కళావతి, హను ఇద్దరు కలిసి శృంగారం కి పాల్గొన్నప్పుడు వేసుకున్న స్టాకింగ్)
ఇది నేను రోజు వేసుకుంటా....
జయంత్: అయోమయం గా మొహం పెట్టీ అలా చూస్తూ ఉండిపోయాడు...
కళా: నీకు మంచి మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు దీన్ని వాడుకో, నీ పని అయిపోయాక పడేసేయ్....
ఇంట్లో నే దాచి పెట్టుకోకు....మీ అమ్మ చూస్తే, నిన్ను ఇంటి నుండి బయటికి నెడుతుంది.....అని హా హా హా అంటూ వెక్కిలి నవ్వులు నవ్వుతూ ఉంది..
జయంత్ మాత్రం ఏమి అనకుండా...అలా నిలబడి చూస్తు...
నువ్వు నన్ను ఆ డ్రాయింగ్ కోసమే కదా, ఇలా నన్ను సతాయిస్తున్నవ్.
కళా: అవును అందుకే.
నువ్వు చాలా సులభంగా నా పూకు దర్శనం చేసుకుందాం ఆకున్నావ్ గా, కానీ అది అంత సింపుల్ కాదు...
నువ్వు ఏ రోజు అయతే నా బొమ్మని అచ్చం నా లాగే ఉండేలా గీస్తావో...ఆ రోజు నీకు దివ్య దర్శనం...
అప్పటి వరకు...బై బై!!!
ఈ విధంగా తను నాతో మాట్లాడడానికి కారణం....
ఆ కాఫీ షాప్ అమ్మాయి కి, నాకు మధ్యలో ఒక పెద్ద సంఘటన చోటు చేసుకుంది.
అది 2018, తన వయస్సు 19 ఇయర్స్..
తను పని చేసే కాఫీ షాప్ బిల్డింగ్ లో నే , నేను కూడా ఒక ఆర్ట్ క్లాసు లో జాయిన్ అయ్యాను డ్రాయింగ్ నేర్చుకుందమని...
నేను చాలా సార్లు కళావతి నీ చూసాను అదే బిల్డింగు లో అఖిల ఇంటికి వస్తూ, పోతూ ఉండేది..కానీ ఎప్పుడూ తనతో ఒక్కసారి కూడా మాట్లాడలేదు...
నేను మొదటిసారిగా తనతో మాట్లాడింది...ఆ సంఘటన జరిగిన రోజున...
ఆ రోజు మా ఆర్ట్ క్లాసు రూఫ్ మిద నేను, కళావతి ఉన్నాం...
కళా: నువ్వు ఆర్ట్ క్లాసెస్ కి వెళ్తున్నావ్ కదా?
జయంత్: అవును!
కళా: నాకు తెలిసి, నువ్వు చాలా బాగా డ్రాయింగ్ వేస్తావ్. నా బొమ్మని ఒక్కసారి డ్రా చెయ్యవా?
జయంత్: అయ్యో, నాకు అంతగా డ్రాయింగ్ రాదు.
కళా: నువ్వు డ్రా చెయ్యగలవ్, ఒప్పుకో!
నువ్వు క్లాసెస్ కి వెళ్తున్నవ్..నాకంటే చాలా బాగా వేస్తావ్ లె!!
నా బొమ్మని అచ్చం నా లాగే డ్రా చేయ్, నీకు గుర్తుండి పోయేలా మంచి కిల్లర్ కాఫీ ఒకటి చేసి ఇస్తాను....
జయంత్ : కళావతి అలా అనేసరికి, ఒక్కసారిగా...( తన ఊహల్లో...కళావతి నీ తన ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకొని....తను కాఫీ
తాగిపిస్తున్నట్టు... ఊహల్లో తేలిపోతూ)...
సరే, ఎప్పుడు డ్రా చేయమంటావ్?
కళా: బొమ్మని డ్రా చెయ్యాలంటే మంచి పోస్ ఒకటి ఇవ్వాలి గా...నీకు కుదిరినప్పుడు మా ఇంటికి వచ్చేయ్....టాటా బై!!
జయంత్: బై!!
తను వెళ్ళిపోయాక, (మనసులో...కళావతి ఇంటికి రమ్మని చెప్పింది అంటే అని ఏదో ఊహించుకున్నాడు గుటకలు మింగుతూ...)
ఆ ఊహకి, కింద పాంట్ లో జయంత్ అంగం గట్టిపడి, టక్కున లేచి నిల్చున్నాడు.
ఇది ఆ సంఘటన జరగడానికి ముందు.
అలా నిటారుగా ఎగసి పడుతున్న అంగంతో వేగంగా బాత్రూం వైపు పరుగులు పెట్టాడు...
( అక్కడ అమ్మాయిలకి , అబ్బాయిలకి ఒకటే కామన్ బాత్రూం)
జయంత్ వెళ్లి తలుపు మూసుకొని, తన పని పూర్తి చేద్దాం అని పాంట్ జిప్ తీస్తుంటే....
ఎవరో, అమ్మాయి పక్కనే ఉన్న బాత్రూం లో కి వెళ్ళడం గమనించాడు ( కాళ్ళ గజ్జెలు శబ్దం నీ బట్టి)
అప్పుడు, జయంత్ చప్పుడు చేయకుండా, వచ్చిన పని మర్చిపోయి, అమ్మాయిలు మూత్రం పోయడం ఎప్పుడు చూడలేదు, ఒక్కసారి ఈరోజు ఎలాగైనా చూద్దాం అని...
మెల్లిగా బాత్రూం లో కింది కి వంగి మెల్లిగా, గుటకలు మింగుతూ చూడాడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటే...ఒక్కసారిగా తన జేబు కి ఉన్న ఐడెంటిటీ కార్డు ఊడి కింద పడి టప్ అని శబ్దం చ్చేసుకుంటూ....ఆ అమ్మాయి ఉన్న బాత్రూం లో పడింది....
జయంత్: ఓహ్!! దేవుడా అని షాక్ లో ఉండిపోయాడు....
జయంత్: అంటే నీ ఉద్దేశం??
అఖిల: నీకు నచ్చినప్పుడల్లా ముట్టుకోవచ్చు, కానీ ఒక పని చేస్తేనే?
జయంత్: అయితే ఇప్పుడు నేను ఏమి చెయ్యాలి? ( గుటకలు మింగుతూ)
అఖిల: చాలా సులువైన పని.
జయంత్: ఏంటది?
అఖిల: ప్రకాష్ తో ఫైట్ చేసి, నువ్వు గెలవాలి?
జయంత్: ప్రకాష్ తో నా??
(ఒక్కసారి ప్రకాష్ పర్సనాలిటీ తో జయంత్ పర్సనాలిటీ నీ మనసులో కంపేర్ చేసుకున్నాడు...వామ్మో అని మనసులోనే చిన్నగా భయపడ్డాడు)
అఖిల: నాకు ప్రకాష్ లాంటి బలమైన వాళ్లంటే ఇష్టం!
ఒకవేళ మన కాలేజీ లో నువ్వు నిజంగా బలమైన వాడివి అయితే....!
నువ్వు నా బాడీని తాకచ్చు, అని మెల్లిగా తన ఎడమ భుజం మీద నుండి తన టీషర్ట్నీ కొద్దిగా కిదంకు లాగి పట్టుకొని,తన తెల్లటి నిగ నిగా లాడే, పిసికి కొరికి పడేయాలి అనేలా మామిడి పండ్లు లాగా కనిపించే తన ఎడమ వక్షజాన్ని కనిపించి కనిపించనట్టు... ఊరిస్తూ చూపించింది...
జయంత్: ఆ దృశ్యాన్ని అలా చూస్తూ ఉండిపోయి, ఎపుడెపుడు వాటిని తాకుదమా అని విలవిల లాడి పోతూ...
సరే, నేను వాడితో ఫైట్ చేస్తా....!!!
అఖిల: ఒక్కసారిగా గట్టిగా హహహ అంటూ వెక్కిలి నవ్వు నవ్వి....
అరేయ్, నేను ఏదో సరదాగా అంటే, నువ్వు నిజం అనుకున్నావా అని...
జయంత్ మొహాన్ని తన రెండు చేతులతో పట్టుకొని.... హో, నా బుజ్జికొండా నువ్వు, ప్రకాష్ తో ఎలా పోరాడగలవ్?
నేను ఏదో సరదాగా అన్నాను, మరి సీరియస్ గా తీసుకోకు..
జయంత్: మౌనంగా ఉన్నాడు.
ఇంతలో, పై నుండి కిందకు దిగుతూ వస్తున్న కళావతి, వీళ్ల ఇద్దరిని ఇలా చూసి.
కళా: ఏం జరుగుతుంది ఇక్కడ? ( మెట్ల మీద నుండి కిందకి ఒక్కో అడుగు వేస్తూ)
ఇద్దరు తననీ చూసి అవాక్కయ్యారు ఒక్కసారిగా.
కళా: మీరు ఇద్దరు జస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అనుకున్న, కానీ చూస్తే ఇద్దరు బాగా కలిసిపోయి.....
క్షమించండి!
నేను మీ మూడ్ ని నాశనం చేసి ఉంటే..
నేను కాఫీ షాప్ కి తిరిగి వెళ్ళాలి...
అఖిల: తననీ కోపంగా చూస్తూ...
నువ్వు చాలా బాగా కష్టపడుతున్నావు గా....
ఎప్పుడు తినడం, ఆ ముసలోడితో పడుకోవడం.. అని వెటకారంగా అంటుంటే...
( జయంత్, ఆశ్చర్యంతో అలా చూస్తూ నిలబడి పోయాడు)
అఖిల: నువ్వంటే నాకు చాలా గౌరవం ఉంది కళావతి...నువ్వు నిజంగా గ్రేట్!!
నువ్వు ఒక వ్యబిచారివి అయిన సరే, కానీ ఒక 50 సం" పైన ఉన్న ముసలాడి తో....యాక్!
నాకైతే వాంతులు అవుతాయి... ఛీ!!
కళావతి: ఏం అన్నావ్? వ్యభిచారినా?
( ఆవేశంగా)...నేను అస్సలు అనుకోలేదు నువ్వు అలా అంటావు అని.
అఖిల: నువ్వు కాఫీ షాప్ లో పని చేస్తున్న మాత్రాన, నిన్ను వ్యాబిచారిని అని అనకూడద....
డబ్బుల కోసం నువ్వు నీ రెండు కాళ్ళని చాపితే....వ్యబిచారివే.
కళావతి: ఆ మాటలకి ఎక్కడో కాలి...
తిరుగుబోతు దాన, కాస్త మర్యాద..
(అలా అనగానే, జయంత్ కి ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాక, షాక్ లో ఉండిపోయాడు...)
అయినా, కాలేజీ కి వెళ్ళే అమ్మాయి తో గొడవ నాకెందుకు లె అని..
నాతో, కొద్దిగా మంచిగా ఉంటే నికే మంచిది, ఏమో నేనే నీకు తల్లిని అవ్వచ్చేమో...
నీకు ఒక తమ్ముడిని లేక చెల్లిని ఇవ్వచ్చేమో....
అఖిల: ఏమంది?, ఈ ఎర్రి పిచ్చి ముండా ( అని మనసులోనే చిన్నగా అనుకుని)
కళావతి: ఓహ్, నీకు తెలీదా మీ డాడీ రోజు నన్ను ఎందుకు పిలుస్తున్నాడో...
నేను అచ్చం మీ చనిపోయిన అమ్మా లా ఉంటాను అంట, అందుకే పాపా...
అని గట్టిగా కాసురుకుంటూ పక్కకు వెళ్లిపోయింది కళావతి..
అఖిల: రేయ్ జయంత్! (కోపంతో)
జయంత్: హా, చెప్పు...
అఖిల: తను అలా వేధిస్తుంటే, నువ్వు అలా చూస్తూ నిల్చున్నావ్ కదా!
జయంత్: అది నిన్ను వేధించిందా?? నాకు అలా కనడలేదే.
అఖిల: జయంత్ అలా అనేసరికి, కసురుకుంటూ పైకి వెళ్ళిపోయి డబెల్ అంటూ శబ్దం వచ్చేలా గట్టిగా తలుపు వేసింది..
కళావతి: ఇంకా కింద అక్కడే ఉన్న కళావతి, కోపం తగ్గించుకో, ఆ తలుపు నీ బద్దలు కొట్టేలా ఉన్నావు...ఎర్రి దాన!
పక్కనే ఉన్న జయంత్ నీ చూసి...
రేయ్, వక్ర బుద్ధొడా అని పిలిచింది.
జయంత్: హే, ఏమన్నావ్?
కళా: నేను నీకు ఒక బహుమతి ఇస్తాను, కావాల?
జయంత్: బహుమతి? ఏంటది?
కళా: ఇదిగో...అని జయంత్ చేతిలో చెమటతో తడిసి ముద్దైన ఒక బట్టని పెట్టీ...( కళావతి, హను ఇద్దరు కలిసి శృంగారం కి పాల్గొన్నప్పుడు వేసుకున్న స్టాకింగ్)
ఇది నేను రోజు వేసుకుంటా....
జయంత్: అయోమయం గా మొహం పెట్టీ అలా చూస్తూ ఉండిపోయాడు...
కళా: నీకు మంచి మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు దీన్ని వాడుకో, నీ పని అయిపోయాక పడేసేయ్....
ఇంట్లో నే దాచి పెట్టుకోకు....మీ అమ్మ చూస్తే, నిన్ను ఇంటి నుండి బయటికి నెడుతుంది.....అని హా హా హా అంటూ వెక్కిలి నవ్వులు నవ్వుతూ ఉంది..
జయంత్ మాత్రం ఏమి అనకుండా...అలా నిలబడి చూస్తు...
నువ్వు నన్ను ఆ డ్రాయింగ్ కోసమే కదా, ఇలా నన్ను సతాయిస్తున్నవ్.
కళా: అవును అందుకే.
నువ్వు చాలా సులభంగా నా పూకు దర్శనం చేసుకుందాం ఆకున్నావ్ గా, కానీ అది అంత సింపుల్ కాదు...
నువ్వు ఏ రోజు అయతే నా బొమ్మని అచ్చం నా లాగే ఉండేలా గీస్తావో...ఆ రోజు నీకు దివ్య దర్శనం...
అప్పటి వరకు...బై బై!!!
ఈ విధంగా తను నాతో మాట్లాడడానికి కారణం....
ఆ కాఫీ షాప్ అమ్మాయి కి, నాకు మధ్యలో ఒక పెద్ద సంఘటన చోటు చేసుకుంది.
అది 2018, తన వయస్సు 19 ఇయర్స్..
తను పని చేసే కాఫీ షాప్ బిల్డింగ్ లో నే , నేను కూడా ఒక ఆర్ట్ క్లాసు లో జాయిన్ అయ్యాను డ్రాయింగ్ నేర్చుకుందమని...
నేను చాలా సార్లు కళావతి నీ చూసాను అదే బిల్డింగు లో అఖిల ఇంటికి వస్తూ, పోతూ ఉండేది..కానీ ఎప్పుడూ తనతో ఒక్కసారి కూడా మాట్లాడలేదు...
నేను మొదటిసారిగా తనతో మాట్లాడింది...ఆ సంఘటన జరిగిన రోజున...
ఆ రోజు మా ఆర్ట్ క్లాసు రూఫ్ మిద నేను, కళావతి ఉన్నాం...
కళా: నువ్వు ఆర్ట్ క్లాసెస్ కి వెళ్తున్నావ్ కదా?
జయంత్: అవును!
కళా: నాకు తెలిసి, నువ్వు చాలా బాగా డ్రాయింగ్ వేస్తావ్. నా బొమ్మని ఒక్కసారి డ్రా చెయ్యవా?
జయంత్: అయ్యో, నాకు అంతగా డ్రాయింగ్ రాదు.
కళా: నువ్వు డ్రా చెయ్యగలవ్, ఒప్పుకో!
నువ్వు క్లాసెస్ కి వెళ్తున్నవ్..నాకంటే చాలా బాగా వేస్తావ్ లె!!
నా బొమ్మని అచ్చం నా లాగే డ్రా చేయ్, నీకు గుర్తుండి పోయేలా మంచి కిల్లర్ కాఫీ ఒకటి చేసి ఇస్తాను....
జయంత్ : కళావతి అలా అనేసరికి, ఒక్కసారిగా...( తన ఊహల్లో...కళావతి నీ తన ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకొని....తను కాఫీ
తాగిపిస్తున్నట్టు... ఊహల్లో తేలిపోతూ)...
సరే, ఎప్పుడు డ్రా చేయమంటావ్?
కళా: బొమ్మని డ్రా చెయ్యాలంటే మంచి పోస్ ఒకటి ఇవ్వాలి గా...నీకు కుదిరినప్పుడు మా ఇంటికి వచ్చేయ్....టాటా బై!!
జయంత్: బై!!
తను వెళ్ళిపోయాక, (మనసులో...కళావతి ఇంటికి రమ్మని చెప్పింది అంటే అని ఏదో ఊహించుకున్నాడు గుటకలు మింగుతూ...)
ఆ ఊహకి, కింద పాంట్ లో జయంత్ అంగం గట్టిపడి, టక్కున లేచి నిల్చున్నాడు.
ఇది ఆ సంఘటన జరగడానికి ముందు.
అలా నిటారుగా ఎగసి పడుతున్న అంగంతో వేగంగా బాత్రూం వైపు పరుగులు పెట్టాడు...
( అక్కడ అమ్మాయిలకి , అబ్బాయిలకి ఒకటే కామన్ బాత్రూం)
జయంత్ వెళ్లి తలుపు మూసుకొని, తన పని పూర్తి చేద్దాం అని పాంట్ జిప్ తీస్తుంటే....
ఎవరో, అమ్మాయి పక్కనే ఉన్న బాత్రూం లో కి వెళ్ళడం గమనించాడు ( కాళ్ళ గజ్జెలు శబ్దం నీ బట్టి)
అప్పుడు, జయంత్ చప్పుడు చేయకుండా, వచ్చిన పని మర్చిపోయి, అమ్మాయిలు మూత్రం పోయడం ఎప్పుడు చూడలేదు, ఒక్కసారి ఈరోజు ఎలాగైనా చూద్దాం అని...
మెల్లిగా బాత్రూం లో కింది కి వంగి మెల్లిగా, గుటకలు మింగుతూ చూడాడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటే...ఒక్కసారిగా తన జేబు కి ఉన్న ఐడెంటిటీ కార్డు ఊడి కింద పడి టప్ అని శబ్దం చ్చేసుకుంటూ....ఆ అమ్మాయి ఉన్న బాత్రూం లో పడింది....
జయంత్: ఓహ్!! దేవుడా అని షాక్ లో ఉండిపోయాడు....