மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

நித்யாவின் வீட்டில் முந்தைய இரவு கல்லெறிறியப்பட்ட தகவல் அறிந்த நித்யாவின் அப்பா வழி தாத்தாவான நீலமேகம் ரொம்பவே மனம் நொந்து போனார்.

மகன் இறந்து, காரியம் எல்லாம் முடிந்து தங்களது வீட்டில் வந்து இருக்குமாறு மருமகளை அழைத்தார். ஆனால் லலிதா (நித்யாவின் அம்மா) 'அவங்க (கணவர்) கூட இருந்த வீட்டுல இருக்கிறேன்' என சொல்லி மறுத்துவிட்டாள். வேறு வழியில்லாமல் லலிதாவின் மாமனார் மாமியார் இருவரும் தங்கள் வீட்டிற்கு சென்று தங்கிய இரவே அந்த சம்பவம் அரங்கேறியது.

நீலமேகம் தன் மனைவியுடன் நித்யாவின் வீட்டில் தங்குவது என முடிவு செய்யப்பட்டது. ஆனால் மாமியாருக்கு தன்னுடைய வீட்டில் தன் இரண்டாவது மருமகளுடன் இருப்பதில் தான் பிரியம். நடந்த சம்பவங்களால் வேறு வழியில்லாமல் நித்யா வீட்டில் தங்கும் நிலை வந்தது.

இப்படியே ஒரு சில வாரங்கள் ஓடியது. நித்யாவின் அம்மா லலிதா எவ்வளவோ சொல்லியும் மாமனார் அவளது சொல்லை கேட்கவில்லை. ஆனால் நீலமேகம் அவருடைய மனைவியுடன் சேர்ந்து துணையாக இருப்பது என்பதில் உறுதியாக இருந்தார். நித்யாவுக்கு தாத்தா பாட்டி கூடவே இருப்பது சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது.

இப்படியே மாதங்கள் கடந்தன. கணவர் இறந்த நிலையில், வேறு வருமானங்கள் இல்லை. மாமனார் நீலமேகம் கொடுக்கும் பணத்தை நம்பி வாழ வேண்டிய நிலை வந்தது. நாட்கள் செல்ல செல்ல மாமியார் மற்றும் லலிதா இருவருக்கும் இடையில் அவ்வப்போது பிரச்சனைகளும் வந்தது.

மாமனாரிடம் பணத்துக்காக கையேந்தும் நிலையை தவிர்க்க, மாமனார் பெயரில் சாலை ஓரத்தில் இரண்டு கடைகள் கட்டும் அளவுக்கு இருந்த இடத்தில் இடத்தில் கடை ஒன்றை கட்டி நடத்தலாம் என்ற எண்ணம் லலிதாவுக்கு வந்தது. தன் ஆசையை மாமனாரிடம் தெரிவித்தாள்.

நிலத்தின் விலை ஏறுவதை பார்த்து ஒருவேளை மருமகள் லலிதா அந்த இடத்துக்கு ஆசைப்படுகிறாள் என்ற எண்ணம் வந்தது. நீலமேகம் முதலில் சற்று தயங்கினார். அந்த இடத்தின் முதல் பாதி நிலம் (சாலை ஓரத்தில்) இரண்டாவது மகனுக்கும், பிற்பாதி முதலாவது மகனுக்கும் என வாய் வார்த்தைகளால் ஏற்கனவே பிரித்து கொடுக்கப்பட்டிருந்த இடம் அல்லவா.

தயங்கிய மாமனாரிடம், வாடகை மட்டும் இவ பெரியவ ஆகிற வரைக்கும் கொஞ்சம் கம்மியா இருக்குற மாதிரி பேசுங்க மாமா என லலிதா சொன்ன பிறகே கொஞ்சம் நிம்மதியாக உணர்ந்தார்.

தன்னுடைய மருமகள் கையேந்தும் நிலை வராமல் சுயமாக சம்பாதிக்க வேண்டும் என நினைப்பது நீலமேகத்துக்கு சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது. தன்னுடைய இரண்டாவது மகனிடம் விஷயத்தை சொல்ல, அவனும் சரியென சொல்லிவிட்டான்.

இரண்டாவது மகன் சம்மதம் சொன்னதை கேள்விப்பட்ட ரதியின் அம்மா தேவிகா மற்றும் பாட்டி விஜயா இருவரும், 'இப்ப வாடகை கம்மியா கேட்குறா, அப்புறம் அந்த இடத்தை எனக்கு தாங்கன்னு கேட்க மாட்டான்னு நினைக்குறியே, நீ என்ன முட்டாளா' என அவரை கிழித்து எடுத்து விட்டனர்.

பெண்களின் புரிதல் வேறாக இருக்க, அந்த நிலத்தால் சிறிய பிரச்சனை உருவாகியது. ஒருநாள் கணவன் மற்றும் மருமகள் லலிதாவுடன் வாக்குவாதம் முற்றிப் போக, லலிதாவின் மாமியார் மீண்டும் தன்னுடைய வீட்டுக்கு சென்று இரண்டாவது மருமகளுடன் வசிக்க ஆரம்பித்துவிட்டாள்.


மாமனார் நீலமேகம் லலிதாவுக்கு கடை கட்டிக் கொடுக்க முடிவு செய்தார். விஷயம் தெரிந்த தேவிகா & விஜயா இருவருக்கும் பயங்கர கோபம். அதெப்படி அவங்களுக்கு மட்டும் என்ற பேச்சுக்கள் முற்றியது. மாமியாரும் மருமகளும் அவர்களுக்குள் பேசும் போது...

தேவிகா : அத்தை, ஏன் அத்தை மாமா இப்படி பண்றாங்க

விஜயா : எனக்கு தெரியலை. அப்படி என்னத்தை அவகிட்ட பார்த்தாருன்னு தெரியலை.

நீல மேகம் தன் தன் மருமகள் லலிதாவுக்கு தன்னுடைய கையிருப்பில் கடை கட்டிக் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்.

கடை யாருக்கு? உங்களுக்கா இல்லை பொதுவா எனக் கேட்பவர்களிடம், தன் மாமியார் விஜயா சொன்ன வார்த்தையை கொஞ்சம் மாற்றி பேசி வதந்தியை கிளப்பி விட ஆரம்பித்தாள் தேவிகா.

லலிதா-நீலமேகம் இருவருக்கும் தொடர்பு என்ற விஷயம் மெல்ல மெல்ல அவர்கள் காதுகளுக்கு எட்டியது. லலிதா மீண்டும் நீலமேகத்தை கிளம்ப சொன்னாள். ஆனால் நீலமேகமோ 'ஊர் ஆயிரம் பேசும், இப்ப நான் கிளம்பினா, அந்த பொய் உண்மை ஆகாதா' என மறுத்துவிட்டார். இப்படியே மேலும் சில மாதங்கள் ஓடியது.

லலிதாவின் கடைக்கு தேவையான முதலீடுகளை மாமனார் நீலமேகம் செய்து கொடுத்ததால், வட்டி கட்ட வேண்டிய நிலை இல்லை. கடையில் இருந்த வந்த வருமானம் அத்தியாவசிய தேவைகளை சமாளிக்க போதுமானதாக இருந்தது. விஜயா & தேவிகா இருவருமே அந்த நிலம் இனிமேல் அவர்களுக்கு இல்லை என்ற முடிவுக்கு வந்துவிட்டார்கள்.

விஜயா தன்னுடைய சகோதரன் மகள் திருமணத்திற்கு சென்று, இரவு பயணம், ஒருநாள் அங்கேயே வேண்டியது என மூன்று நாட்கள் நித்யா குடும்பத்தை தனியாக விட்டு செல்ல முடியாது என்பதால் நீலமேகம் மறுத்தார். விஜயா தன் இரண்டாவது மகன் மற்றும் தேவிகாவை அழைத்தாள். ஆனால் தேவிகா என்னால வர முடியாது மறுக்க, அவளை லலிதா வீட்டில் தங்க சொல்லிவிட்டு விஜயா மற்றும் மகன் இருவரும் கிளம்பி சென்றார்கள்.

மறுநாள் காலை குழந்தைகள் பள்ளிக்கு செல்ல, லலிதாவும் கடைக்கு செல்ல தேவிகா மற்றும் நீலமேகம் இருவரும் வீட்டில் தனியாக இருக்கும் சந்தர்ப்பம் வந்தது.

கடை இருக்கும் நிலம் எங்களுக்கு வேண்டும் என பேச்சை ஆரம்பித்தாள் தேவிகா. அந்த நிலம் உங்களுக்கு தான், ஆனா நித்யா காலேஜ் படிச்சு முடிக்கிற வரைக்கும் லலிதா வாடகை தரமாட்டா. அதுக்கு பிறகு கம்மி வாடகை தருவா என்று சொல்ல தேவிகாவுக்கு பயங்கர கோபம்.

என்ன நீங்க, இவ்ளோ நாளா, 'நித்யா, பெரியவளா ஆகிற வரைக்கும்னு சொல்லிட்டு, இப்ப இப்படி பேசுறீங்க' என மாமனாரைப் பார்த்து சற்று கோபமாக பேசினாள்.

'அவள மாதிரி நானும் எல்லாம் தந்தா, எனக்கு உடனே குடுப்பீங்க தானே' என கோபமாக சொன்னாள் தேவிகா.

'ஆமா' என்றார் நீல மேகம். எத்தனை நேரம் சொன்னாலும் புரிஞ்சிக்காத முட்டாள் கிட்ட எப்படி பேசி புரியவைக்க முடியும் என்ற எண்ணத்தில் தான் அப்படி சொன்னார்.

இப்படியே நீலமேகம்-தேவிகா இருவருக்குள்ளும் வாக்குவாதம் ரொம்ப நேரம் நடந்தது. அன்று மதியம் வீட்டுக்கு உணவு சாப்பிட வரும்போது ஏதோ பிரச்சனை என்பதை லலிதாவும் கவனித்தாள். ஆனால் எதையும் கேட்டுக் கொள்ளவில்லை.

மறுநாள், முந்தைய தினத்தை போல மீண்டும் நிலத்தைப் பற்றி பேச ஆரம்பித்தாள் தேவிகா. ஆனால் இந்த முறை பொறுமையாக பேசினாள். ஆனாலும் அது சற்று நேரத்தில் மீண்டும் வாக்குவாதமாக மாறிப் போய் விட்டது.

உங்களால எங்களை எல்லாரும் 'ஏமாளிங்கன்னு பேசுறாங்க' உங்களுக்கு என்ன வேணும்? இதுதானே வேணும் என தன்னுடைய மார்கத்தின் அருகே கையை நீட்டி கேட்டாள்.

எரிச்சலின் உச்சம் சென்ற மாமனார், என்னை நீ என்ன நினைச்சுட்டு இருக்க என கடுமையாக திட்டினார். உனக்கு வாடகை தான வேணும், நான் தர சொல்றேன் என சொல்லிவிட்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறினார்.

கடைக்கு சென்றவர் லலிதாவிடம் பேசி, எவ்வளவு வாடகை கொடுக்க முடியும் என்று பேசினார். நீலமேகம் மற்றும் லலிதா இருவரும் பேசி ஒரு முடிவுக்கு வந்தனர்.

'எல்லாம் கொடுத்தா, உங்க அப்பா நமக்கு இடத்தை கொடுத்துடுவார்' என பலமுறை கணவனிடம் பேசி,  சண்டை போட்டிருந்தாள் தேவிகா.

கிழவன் எல்லாம் குடுத்தாதான், அந்த இடத்தை குடுப்பான் போல என புலம்பிக் கொண்டிருக்கும் போது, லலிதா & நீலமேகம் இருவரும் வீட்டுக்கு வந்தார்கள். அவர்கள் தங்கள் முடிவை சொல்ல, தேவிகாவுக்கு பயங்கர சந்தோஷம்.

எனக்கு ஒரே ஒரு வருத்தம் என ஆரம்பித்த நீலமேகம், கள்ளத் தொடர்பு என வதந்தி கிளப்பியதற்கு லலிதாவிடம் மன்னிப்பு கேட்க சொன்னார்.

மாமா, அது நான் இல்லை. அத்தை தான் ஸ்டார்ட் பண்ணுனாங்க.. இருந்தாலும் நான் மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன் என நீலமேகம் & லலிதா இருவரிடமும் மன்னிப்பு கேட்டாள் தேவிகா.

அன்று மாலை பள்ளியில் இருந்து வந்த நித்யா கடைக்கு போக வேண்டும் என சொல்ல, ரதியும் அவர்களுடன் சென்றாள். குழந்தைகள் இருவரும் வீட்டுக்கு திரும்ப வர விருப்பம் இல்லாமல் விளையாடிக் கொண்டிருந்ததால், நீலமேகம் மட்டும் வீட்டுக்கு வந்தார்.

வீட்டில் யாரும் இல்லாததால் மாற்றுப் பாவாடை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு குளிக்க சென்ற தேவிகா, குளித்து முடித்து வெளியே வரவும், இப்ப எங்க போனா? ஒருவேளை குளிக்க போயிருப்பாளோ? பின் கதவு திறந்து இருக்குமா என நினைத்துக் கொண்டே வெளியில் இருக்கும் பாத்ரூம் அருகில் நீல மேகமும் வந்தார்.

மருமகள் பின்னால் இப்படியே போனால் நல்லா இருக்காது என நினைத்த நீலமேகம், கதவை திறக்க சொல்லிவிட்டு, வீட்டின் முன் வாசல் நோக்கி நடந்தார்.

முன் கதவு திறந்தது. தன் தோளில் டவல் ஒன்றை போட்டபடி, தன் முலைகளை மறைத்துக் கொண்டு கதவை திறந்தாள் தேவிகா.

நீலமேகம் கண்களுக்கோ, ட்ரெஸ் மாத்தாம இப்படி வந்திருக்கா? ஒருவேளை நேத்து சொன்ன மாதிரி எல்லாம் கொடுக்க தயாராக இருப்பதால் தான் இப்படி வந்து கதவை திறந்திருக்கிறாள் என்ற எண்ணம் வந்தது.

காம உணர்ச்சிகள் தூண்டப்பட்ட நிலையில், வீட்டுக்குள் நுழைந்த நீலமேகம், பின்புறத்திலிருந்து மருமகளை இறுக்கி அணைக்க, முலைகள் மீது மாமனார் புறங்கைகள் அழுத்த, அவரது பிடியிலிருந்து தன்னை விடுவித்துக் கொள்ள திமிறினாள் தேவிகா...